Vraag: In onze groep is er nog steeds geen duidelijke, transparante, begrijpelijke verklaring opgesteld. Waar moeten we op letten als we een verklaring maken, hoeveel ruimte hebben we daarbij, moet het strikt zijn of kan het wat minder strikt?

Antwoord: Schrijf één zin op: ‘Heb je naaste lief als jezelf’ en daarbij alles wat Rabash aanraadt om deze staat te bereiken: jezelf wegcijferen ten aanzien van de vrienden, hen voelen als groot, verheven en jezelf volledig van hen afhankelijk  voelen om zo samen één verlangen te vormen en elkaar in alles te helpen.

Voel dat het je ten goede komt als je hiermee akkoord gaat, als je jezelf wegcijfert.

De enige uitzonderingen hierop vormen de vragen waarover je als deskundige je mening geeft, omdat je dan zeker weet dat iets nadelig is en dat er een betere optie is, enz. Dit geldt voor disseminatie, reparaties, alleen voor de dingen die betrekking hebben op deze wereld.

Wat de relatie tussen de vrienden betreft, ze worden allemaal door Rabash beschreven en je kunt ze het beste in één woord samenvatten: ‘Liefde’.

From the Novosibirsk Convention 12/9/12, Lesson 7

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Liefde - Geen reacties→

Vanaf dit punt gaan we weer verder en dat moet op een onafhankelijke manier gebeuren. In dit opzicht is er een interessant punt onthuld. Tot aan een zeker moment voelde ik dat ik mijn studenten voor 100% beïnvloedde. In die tijd onderwees ik mijn studenten volgens het systeem van onze spirituele voorvaders.

Maar onlangs werd er onthuld dat ik hen niet langer kan onderwijzen zonder steun, zonder verbinding en zonder samen te werken. Hiervoor is de inspanning van de studenten nodig, hun hulp en ons gezamenlijk werk. Dit alles is heel essentieel. Als er van hun kant een verlangen aanwezig is, een behoefte, kan ik spreken en op een begrijpelijke manier uitleggen. Overeenkomstig de aanwezige inspanningen, kunnen we verder komen. Dit betekent dat hier een nauwkeurig proces van correctie plaatsvindt. We zijn nu op dit punt aangekomen.

Het blijkt dat we van elkaar afhankelijk zijn. Ik wend mij dus tot de hele wereldgroep, omdat ik niets alleen kan doen. In het verleden pushte ik jullie en kon ik daarmee wat bereiken, nu is dat voorbij. Het algemene verlangen verandert in iets wat werkelijk wederzijds is en daarin worden eenheid en verbinding onthuld.

Zo ver zijn we nog niet, want nu vindt alles plaats zonder dat er enige verbinding is met ons verlangen. Maar we moeten goed begrijpen dat we alleen verder kunnen komen door gezamenlijke, wederzijdse inspanningen, zowel die van jullie als van mij. Er zullen voor ons nieuwe mogelijkheden komen om onze ideeën weer te geven, nieuwe vormen van uitleg, hoewel het systeem hetzelfde blijft, omdat alles afkomstig is van het Licht en de Kli zal er een nieuwe vorm van nederigheid en erkenning zichtbaar worden, het gevoel daarbij.

Dus ik vraag jullie met klem om actiever te zijn, meer met alles mee te doen, je te verbinden met de lessen. De gezamenlijke vooruitgang is uitsluitend afhankelijk van onze gezamenlijke acties! Laten we dit probleem samen oplossen omdat daden van correctie alleen mogelijk zijn door middel van onze inspanningen, gericht op het nemen van verantwoordelijkheid voor ons ego en daar bovenuit stijgen met behulp van een daaraan tegengestelde eigenschap. Als er geen inspanning is, is er ook geen correctie mogelijk.

Een mens moet onder geen beding het ego ontkennen. We moeten er bovenuit stijgen. Het ego onderdrukken betekent dat wij het ego niet toestaan om ons aan te sturen, maar we moeten het voelen, ermee leven en er bovenuit stijgen in wat wij doen. Dit werk moet alleen gericht zijn op mijn wereldwijde groep en op de Schepper.

[98080]
From the Novosibirsk Convention 12/9/12, Lesson 5

Filed under: Conventies, Egoïsme, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Vraag: Sommige mensen voelen een grote innerlijke spanning tijdens de Conventie, anderen zijn blij en gaan met de stroom mee. Hoe behoort onze correcte staat daarin te zijn?

Antwoord: Het is allebei correct en het is nodig om deze twee staten met elkaar te verbinden en zo met al je kracht en grote spanning te proberen om met de stroom mee te gaan, zo dicht mogelijk bij het centrum te blijven en de beweging te volgen. We moeten in de stroom van de Conventie opgenomen worden zoals twee vloeistoffen die zich met elkaar vermengen.

Maar hiervoor moet ik me natuurlijk inspannen, omdat ik ieder moment moet voelen dat ik in beweging ben. Zonder die beweging kan ik niet op weg naar het Doel gaan. Ik moet steeds dezelfde richting aanhouden, zoals een raket die constant zijn richting bijstelt: dit wisselt af, de ene keer de kracht van ontvangen, de andere keer de kracht van geven, dan weer de kracht van ontvangen en daarna weer de kracht van geven.

Ik balanceer deze twee krachten zonder er één uit te sluiten, ik blijf me bewust van mijn verlangen (Aviut), verbind alles met elkaar en zo kom ik verder.

Er zijn mensen die op een heel natuurlijke manier meegaan op de algemene stroom omdat hun verlangen lichter is, in vergelijking met anderen. Niemand is beter dan de ander, iedereen heeft van nature zijn eigen karakter. En er zijn mensen met een krachtiger innerlijke spanning die niet mee kunnen gaan op de algemene stroom, dat kost hen grote inspanning.

De eerst genoemden, die gemakkelijk opgaan in de omgeving, voegen voor iedereen inspiratie toe. De laatst genoemden, voor wie het moeilijk is om samen met anderen te zijn, voegen inspanning toe. Hieruit blijkt dat we te maken hebben met de Reshimo van de Masach (scherm) en de Reshimo van het verlangen (Reshimo de Hitlabshut en Reshimo de Aviut) en zo vindt de alomvattende verbinding plaats.

From the Arava Convention 1/17/13, Lesson

Filed under: Conventies, Groepswerk, Innerlijk Werk, Verbinding - Geen reacties→

Vraag: Waar moet ik naar streven: moet ik de groep vreugde brengen of de Schepper?

Antwoord: Je kunt de Schepper geen vreugde brengen zonder de groep vreugde te brengen. Dit is een noodzakelijke voorwaarde. Anders misleid je jezelf, je denkt dat je streeft naar geven terwijl je eigenlijk alleen op je eigen voordeel uit bent in plaats van te denken aan wat goed is voor de anderen.

Stel het je zo voor dat je de Schepper alleen kunt plezieren als je Zijn kinderen blij maakt, en dat is dus de groep. Je kunt niets voor Hem zelf doen omdat al Zijn verlangens alleen uitgaan naar het schepsel.

From the 3rd part of the Daily Kabbalah Lesson 1/10/13, TES

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk, Uncategorized - Geen reacties→

Vraag van vrouwen: Hoe kunnen we ons doelmatig verbinden in ons innerlijk werk met de Schepper via de mannengroep als we er geen fysiek contact mee hebben?

Antwoord: Dat gebeurt vanzelf. Als we het spirituele niveau bereiken, wordt het mannelijke deel in het vrouwelijke deel opgenomen en vice versa, omdat een ieder beide in zich heeft, daar is geen scheiding tussen mannen en vrouwen.

Daarom worden er in de geschiedenis grote vrouwelijke Kabbalisten genoemd, die het niveau dat we profetie noemen, bereikt hebben. Dit is het niveau GAR de Atzilut, een heel hoog niveau dat zelden door mannen is bereikt. Vrouwen zijn dus niet minder dan mannen, zij kunnen spiritualiteit bereiken. Het enige wat overwonnen moet worden zijn verschillende uiterlijke, aardse, kleine hindernissen op animaal niveau.

[97269]
From the Virtual Lesson 12/30/12

Filed under: Collectieve Ziel, Eenheid, Groepswerk, Vrouwen - Geen reacties→

We moeten een vriend altijd helpen, steunen en respecteren, zelfs als hij nauwelijks werkt aan de correctie van zijn egoïsme, dan moeten we hem aanmoedigen om het spel mee te spelen, zoals een klein kind.

Als we hem accepteren zoals hij is en hem steunen, voelt hij inspiratie en vertrouwen, het resultaat daarvan is dat hij in staat is om een heleboel dingen te doen. Maar als we hem onderdrukken en hem zijn zelfvertrouwen afpakken, lijdt hij daaronder, kwijnt hij weg en verliest hij de mogelijkheid om zichzelf te realiseren.

Daarom moeten we onze vrienden altijd steunen en aanmoedigen.

From the Virtual Lesson 12/23/12

Filed under: Arvut, Groepswerk - Geen reacties→

Vraag: Soms zeggen we dat onze wereld een hel is. Wat is het verschil tussen het begrip ‘hel’ in de spirituele wereld en de aardse interpretatie?

Antwoord: In Kabbalah wordt het gevoel van brandende haat naar anderen ‘hel’ genoemd. Het is een gevoel van afwijzing naar de vrienden en de Schepper toe, wat in Malchut (in het verlangen) tot uitdrukking komt, afhankelijk van onze spirituele oorsprong voelt het als vuur.

Nu voelen we nog niet dat: “Ik hem niet wil zien en niet met hem wil praten, dat ik hem niet mag en hem dus afwijs.” Op het ogenblik bevinden we ons dus nog niet in de staat waarin we een hekel hebben aan iemand of haat voelen. ‘Hel’ is een gevoel van haat dat op het spirituele niveau naar boven komt.

Een dieper gevoel van ‘hel’ is echter een staat van afgescheiden zijn van de Schepper. Dit is de ergste straf, maar niet op het niveau waarop we nu zijn.

From the Virtual Lesson 12/23/12

Filed under: Groepswerk, Haat - Geen reacties→

Zij die het punt in het hart hebben – dat ze destijds in het oude Babylon hebben ontvangen en waarmee ze tot nu toe door vele incarnaties zijn heen gegaan of zij bij wie het pas nu ontwaakt – zijn in feite de enigen die over een vrije wil beschikken. In hen zijn namelijk twee krachten aanwezig: de kracht van ontvangen en de kracht van geven. In alle anderen is alleen de kracht van ontvangen, het verlangen om te ontvangen, aanwezig, deze kracht heerst volkomen over hen, de vonk van geven is nog slapende en laat zich niet zien.

Zij zijn niet in het bezit van deze twee krachten waardoor men zichzelf en het geheel volgens beide maatstaven kan beoordelen. Maar als de vonken van geven in mensen ontwaken, kunnen ze hun lot en het lot van de hele wereld veranderen. Zulke mensen worden Yashar-El (rechtstreeks naar de Schepper) genoemd, omdat zij door de eigenschappen die zij van de Schepper hebben ontvangen, kunnen kiezen en zichzelf en de hele wereld kunnen beoordelen volgens de maatstaf van correctie.

Ze verschillen veel van andere mensen, zelfs in hun lichamelijke aard, als gevolg van de vonk die in hen werkt. Alleen zij die de vonk van de kracht van geven hebben, hebben een vrije wil. Daarom vormen zij het meest innerlijke deel van de wereld, omdat zij dicht bij het Licht zijn dat overal aanwezig is. Door hen kan het Licht het hele systeem bereiken, alle andere kelim (vaten), alle andere mensen die we in deze wereld zien.

Zij moeten de correctie uitvoeren en zijn verantwoordelijk voor de situatie in de wereld, voor de manier waarop de wereld voorwaarts gaat naar de algemene correctie. Daarom moeten we alle mensen in wie het punt in het hart is ontwaakt, bijeen brengen en proberen om hen tot een sterke en verbonden groep te vormen. Deze verbinding zal het binnenste centrum, het hart van de wereld worden genoemd.

Door samen te komen en ons ego ondergeschikt te maken, komen we dichterbij de Schepper, bij het Licht, bij de kracht van geven. Bovendien zal de invloed van het Licht zich via ons over de hele wereld verspreiden. Dit alles is ons werk. Al deze inspanningen verrichten we alleen om vreugde te brengen aan de hogere Kracht. Hierdoor ontdekken we de hogere Kracht en identificeren wij ons ermee, dit betekent dat wij het Doel van de schepping bereiken.

De onderlinge verbinding is het belangrijkste om de kracht van geven te vermeerderen en het belang ervan te vergroten, om zo dicht mogelijk bij het Licht te komen, bij Zijn Eigenschappen en zo verder te komen.

From the Preparation to the Daily Kabbalah Lesson 11/29/12

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Eenheid, Gelijkvormigheid met de Schepper, Vrije Wil - Geen reacties→

Vraag: Hoe kunnen we met elkaar dingen in de groep veranderen zodat wij verder kunnen komen?

Antwoord: Het is onze taak om het besef van de grootheid van de Schepper de hele dag in de vrienden te ontsteken, net zoals het ‘brandende braambos’ dat in vuur en vlam staat, maar niet verbrandt. Daarover moet iedereen nadenken en bezorgd zijn. Zelfs als het je lukt om vandaag een paar minuten langer dan gisteren bezorgd te zijn, is dat al een zinvolle toevoeging. Onderschat de kleine inspanningen niet, de ‘pennies’ die met elkaar oplopen tot een grote som. Juist wat je toevoegt telt.

Laten we veronderstellen dat je, nu je onder de indruk bent, met je hele hart besluit om verder te gaan in de richting van grootheid van de Schepper – hoewel de gedachten die je overdag hebt over wat belangrijk is afhankelijk zijn van de Schepper en van de groep – hiermee noodzaak je de vrienden al om je aan te moedigen: “Ik vraag jullie, maak zoveel mogelijk contact met me, stop er niet mee, zodat de behoefte aan de grootheid van de Schepper in mij zal toenemen.”

En je moet hetzelfde aan Hem vragen. Alleen hierdoor, door middel van de groep, kun je jezelf activeren. Houd deze innerlijke vraag tijdens de les in je gedachten en creëer daardoor een behoefte in jezelf. Het lijkt erop dat de vrienden je alleen zullen helpen als je op hen een beroep hebt gedaan, maar in feite is jouw vraag aan de groep jouw onvolkomenheid die in contrast staat met het Licht. Al het andere is als een ‘illusie’ geschapen. De Schepper is in de groep verborgen en wordt daar geopenbaard, maar eigenlijk gaat het voortdurend om jouw verlangen en jouw werk. De groep leeft ook in je, hoewel je het gevoel hebt dat de groep buiten je is. Je doet een beroep op de vrienden om de externe illusie dichter bij je te brengen, door een kli (vat) te worden waarin de Schepper wordt onthuld.

Vraag: Aan wie moet ik dan om hulp vragen?

Antwoord: Aan de omgeving, omdat je nog niet kunt zeggen dat jij dat bent. Stel je maar voor dat ‘de omgeving uit de kelim (vaten) bestaat, uit mijn verlangens, uit mijn deel dat van mij afgescheiden is’. Er zal een tijd komen dat je zult vragen of de Schepper die omgeving aan je teruggeeft, zoals er geschreven staat: “Het zijn mijn broeders naar wie ik op zoek ben.”

Dus we moeten iedere dag steeds meer inspanningen verrichten, die krachtiger en duidelijker merkbaar moeten zijn. Je weet niet welke fasen je nog door moet, maar je komt verder, totdat je voelt dat deze hele kli van jou is, dat de verlangens van de vrienden jouw essentie zijn, dat het allemaal innerlijk in je aanwezig is. Wanneer je de vrienden niet langer meer buiten je ziet, zul je ze in je gaan voelen, zoals een moeder haar baby voelt, ook al is hij groot.

From the 4^th Daily Kabbalah Lesson 12/20/12, “The Wisdom of Kabbalah and Philosophy”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gebed, Groepswerk, Innerlijk Werk, Intentie - Geen reacties→

Het verlangen om te ontvangen waar we ons nu in bevinden is slecht. Het is prima als we van het leven willen genieten en voor zover het mogelijk is, is het ook helpend. Het wordt echter slecht en hard als er een verlangen om te ontvangen in ons wakker wordt en het ons niet toestaat om ons met de Schepper te verbinden, met het hogere niveau. Het verlangen om te ontvangen plaatst een Machsom (barrière) tussen de Hogere en ons, een barrière waar we niet voorbij kunnen.

Het punt, de lichtvonk van geven, verlangt er heel sterk naar om zich met de Schepper te verbinden. Hoe sterker het verlangen om te ontvangen deze lichtvonk overheerst, hoe sterker deze vonk naar de Schepper verlangt. Hoe meer de overheersing van het ego zichtbaar wordt, hoe krachtiger de strijd is die dit punt met het ego moet voeren. Op deze manier groeit de intentie naar de Schepper en tegelijkertijd nemen ook de droefheid en de pijn toe door de onmacht om zich met de Schepper te verbinden. Het gevoel van ballingschap wordt steeds groter en bitterder.

De spanning, de druk en het grote verlangen nemen toe en zo worden de kelim (vaten) gevormd. De kelim om dit hogere niveau te bereiken, worden niet bereikt door het verlangen om te ontvangen te veranderen in een verlangen om te geven, maar ze zijn er een afgeleide van. Deze kelim zijn het resultaat van de inspanningen en het lijden, van de strijd tussen de lichtvonk van geven in een mens en zijn verlangen om te ontvangen.

De vonk strijdt om tot de Schepper te behoren, maar hij kan het niet omdat het verlangen om te ontvangen hem bij zijn voeten vasthoudt en hem niet vrij laat. Dan worden de inspanningen – waar het verlangen om te ontvangen verantwoordelijk voor is, want het houdt het ‘punt in het hart’ in zijn greep – tot de kli waarin de eenheid van het volgende niveau wordt onthuld.

Dit betekent niet dat het verlangen om te ontvangen zelf  in deze kli verandert, dit verlangen blijft onder restrictie, maar wij werken daar boven, door onze kli erboven te bouwen, met de bouwstenen van onze inspanningen.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 12/25/12, “The Introduction to the Study of the Ten Sefirot”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Egoïsme, Gelijkvormigheid met de Schepper, Geven, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→