In het verleden moesten Kabbalisten, die de spirituele wereld wilden onthullen, in onze wereld beginnen en zo aan het werk gaan, via verschillende wetenschappen, enorme inspanningen en lijden, zo moesten ze zichzelf uit de materie trekken naar de onthulling van de spirituele wereld en het correcte systeem van de verbindingen tussen mensen ontdekken.

Toen werden de werken van de Ari ontdekt, waarin hij uitleg geeft over de innerlijke verbindingen die ons samenbrengen via speciale systemen van verhoudingen: ZON, Ishsut, Aba ve Ima, Arich Anpin, enzovoort. Hiermee legt hij uit in welke vormen van verbinding we ons kunnen bevinden, hoe de verschillende verbindingen ons beïnvloeden en hoe wij ze kunnen beïnvloeden en deze vormen van verbinding kunnen opwekken. Wat daar gebeurt, is hetzelfde als in onze wereld, maar daar gaat het over de eigenschap van geven.

Net zoals in onze wereld, kunnen we bepaalde vormen van verbinding activeren, zodat ze ons van hun kant gaan beïnvloeden, hetzelfde net van verhoudingen verbindt ons eveneens in de spirituele wereld, daar is het echter meer innerlijk. We gaan dus van de empirische psychologie naar de spirituele psychologie en dan ontdekken we de werkelijke verbinding tussen de zielen, met de mensen die nu leven en de mensen die eerder geleefd hebben. Het maakt geen verschil of iemand nu in deze wereld leeft of niet. Het is belangrijk om af te stemmen op dit net. Dan is het alsof onze wereld oplost en zijn belangrijkheid verliest, omdat het niet meer is dan een uiterlijke afdruk, waar we doorheen moeten om binnenin te komen.

De Ari beschrijft dit allemaal en de Baal Shem Tov onderwees, hoe men aan het werk moest gaan met de uiterste toewijding van de ziel (Mesirut Nefesh). Hij zei: ‘de Schepper is je schaduw’. En nu, na dit alles, kunnen we – door te werken in de groep (wat door de Baal Shem Tov opnieuw ingesteld werd na Rashbi) – het Licht dat dit net corrigeert aantrekken. We bereiken het niet eenvoudigweg met onze verlangens en kracht, maar we trekken een licht aan, dat namen heeft als: het Licht dat corrigeert, het Licht van de Torah, het Omgevende Licht. We trekken het aan van Boven vanuit dit net.

Als we de structuur van dit systeem bestuderen en er met elkaar naar verlangen, als we dezelfde vormen van onderlinge verbinding tot stand willen brengen, maakt het tenslotte zelfs niet uit of we het wel of niet begrijpen; onze inspanning zal de invloed van deze Kracht over ons opwekken.

Het is net zoals in onze wereld: als we het een of andere systeem willen bereiken, worden we er deel van, we bestuderen het op verschillende manieren en langzamerhand beginnen we het aan te voelen. Plotseling komt er een totaalbeeld van dit systeem in ons op en begrijpen we wat het is en hoe het mogelijk is om ons ermee te verbinden en ermee te werken. Hetzelfde gebeurt in de spirituele wereld. Alleen de intentie van een mens verandert. Als hij deel uit gaat maken van het Hogere Systeem, doet hij dit om zichzelf aan dit systeem te geven. Hoe meer hij erin opgenomen raakt, hoe meer hij ervan gaat ontdekken.

Dit vereist veel werk met de leraar, de vrienden, de hele wereld en de studie. Dit alles verbindt zich met elkaar.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 10/2/11, Writings of Baal HaSulam

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gebed, Geschiedenis, Innerlijk Werk, Intentie, Kabbalah Leraar, Kabbalah Studie, Lichaam en Ziel, Spiritualiteit - Geen reacties→

Vraag: Waarom wordt het netwerk van onze verbroken verhoudingen niet aan ons onthuld? Waarom wordt ons de oorzaak van alle kwaad niet getoond, zodat we weten waarvoor we ons moeten inspannen?

Antwoord: Omdat we onszelf dan zouden corrigeren vanuit wanhoop. Onze inspanning zou gebaseerd zijn op gewoon, egoïstisch werk. Het zou hetzelfde zijn als geld verdienen voor voedsel, in spiritualiteit wordt het niet als werk beschouwd, als ik door een eenvoudig hongergevoel wordt aangezet tot werken.

Zonder enige dwang moet ik willen streven naar het Doel, waaraan ik geen behoefte voel. Mijn natuur verplicht me er niet toe, ik ontwikkel een compleet vrij verlangen, onafhankelijk van alles. Geven uit liefde is geen voorwaarde voor mij, ik heb het niet nodig, ik ben van niets en niemand afhankelijk. Zoals de Schepper, sta ik boven alles.

En dan ontdek ik, dat ik afhankelijk ben van anderen: ik wil geven, ze ten dienste staan en de laatste, de nietigste van allen zijn. Anders wordt het werk niet door mij gedaan, maar door de Schepper.

In mijn spirituele werk is er een punt, waarvoor ik voortdurend moet zorgen, zodat het kan groeien: het punt van vrijheid, dat wij in onze wereld totaal niet kennen. In dit punt ben ik van niemand afhankelijk. De hele wereld ligt aan mijn voeten zonder dat ik mij daarvoor inspan. Daar ligt de mogelijkheid voor echt werk.

Om mij naar dit punt te brengen, worden er naar mij moeilijkheden en problemen gestuurd, zodat ik kan leren. En dan, als ik tenslotte vertrouwd raak met de spirituele wereld, zal mijn werk omslaan naar het tegendeel, alsof het totaal omgekeerd wordt. Er zal mij gezegd worden: “Neem alles!” En ik zal dit geschenk weigeren.

From the 5th part of the Daily Kabbalah Lesson 9/20/2011, “The Nation”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk, Vrije Wil - Geen reacties→

Vraag: Hoe voelt liefdevol geven eigenlijk?

Antwoord: We kunnen geen vragen stellen over gevoelens, want als ik iets voel, voel ik het. En wat ik niet voel, kan ik dus nog niet voelen. Daarom is er geen antwoord op de vraag: “Hoe voelt het?“ over iets wat ik niet voel.

In onze wereld kunnen we deze vraag stellen in de hoop er een idee van te krijgen door iets wat we al kennen. Maar het heeft geen zin om te vragen naar een gevoel, dat ik in geen enkele vorm ken en dat nergens op lijkt. Waarmee kan ik het vergelijken, waar verwijs ik naar? Niets.

Ik stelde Rabash, mijn leraar, deze vraag. Hij zei het volgende: “Het eerste spirituele niveau is het Licht, in plaats van een kleine vonk die heel deze wereld schiep, alles wat erin is, alle vreugde die alle materie van de levenloze, plantaardige en dierlijke natuur vervult, zo lang deze werkelijkheid bestaat, door alle generaties heen.”

Het kan eenvoudiger gezegd worden. Er zijn zeven miljard mensen op de wereld. Als je alles waar ze van genieten samenvoegt, is dat een kleine lichtvonk in vergelijking met het Licht dat je op het eerste spirituele niveau bereikt.

Dit heeft betrekking op de kwaliteit, niet op de kwantiteit. Als je dit hebt bereikt, voel je eeuwigheid en perfectie en dan alleen kan je de waarde ervan ervaren. Dit gebeurt afhankelijk van de verlangens die je hebt voorbereid.

Vraag: Hoe kan je al dit Licht ontvangen zonder te ‘exploderen’?

Antwoord: Je ‘explodeert’ niet, omdat je vooraf het verlangen ernaar voorbereidt. Het verlangen moet aan het Licht vooraf gaan. De vraag is juist. Als ik nu zou proberen om dit enorme Licht voor mezelf te houden, zou je ‘mijn stukjes bijeen moeten rapen’, alsof er een kernexplosie had plaats gevonden. Maar dit zou gebeuren, als ik in egoïstische verlangens ontvang, die alles voor zichzelf houden.

Maar als ik uit mijn ego treed en naar verlangens om te geven ga, ontvang ik een onbeperkt grote kli (vat) en stroomt het Licht door mij naar anderen toe. Het stopt niet in mij. Ik ontvang genot van het Licht, als het door mij heen stroomt naar anderen. Ik vervul de verlangens van anderen in de mate, waarin ik hen met mezelf verbind en het Licht gaat door me heen zonder te stoppen. Daarom geeft het me vreugde en heb ik er geen problemen mee. Ik houd het Licht niet tegen, het gaat door me heen en het gaat verder. Het Licht kan geen moment stoppen, op het moment dat het stopt, verdwijnt het.

Daarom heet de methode om het Licht te ontvangen ‘de Wijsheid van Kabbalah’, een wetenschap over ontvangen. Omdat je het Licht alleen kunt ontvangen op voorwaarde, dat je het doorgeeft aan anderen. Dan ben je niet beperkt en blijf je eeuwig en perfect.

Het is echter onmogelijk om het Licht op een egoïstische manier te ontvangen. Als je Het egoïstisch benadert, voel je een nog grotere duisternis.

From Preparation Lesson, Kabbalah Convention in Toronto, 9/16/2011

Filed under: Congressen, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Ons werk bestaat eruit om ons nauwkeurig voor te stellen wat de hogere kracht is. Op dit pad komen we veel tegen om te onderscheiden. Eerst stelt een mens zich de hogere kracht voor als een veelheid van verschillende krachten, als goddelijke beelden en hij vergoddelijkt verschillende natuurverschijnselen, die hij om zich heen ontdekt. Een mens schrijft ze menselijke kwaliteiten toe, omdat hij geen ander voorbeeld heeft en hij kent goddelijke kracht toe aan de verschillende beelden, dit is afgoderij.

Dit is een belangrijk stadium in onze ontwikkeling, omdat we in ons egoïstische verlangen bestaan met een omgekeerde waarneming van de werkelijkheid, van gevoel en analyse. Op deze manier onderzoeken we hogere eigenschappen, tot het punt waarop we de correcte perceptie bereiken.

Onze voorvader Abraham is hier een voorbeeld van. Aanvankelijk verkocht hij afgodsbeelden. Eigenlijk vertelt zijn geschiedenis ons over onszelf. We beginnen ons pad allemaal met het vereren van verschillende natuurkrachten en we beschouwen ze als goed of kwaad of als gedeeltelijk goed of kwaad. We schrijven dit toe aan bepaalde mensen, aan onze omgeving, het noodlot of aan verschillende gebeurtenissen.

Al onze incarnaties zijn vol van deze onderscheidingen, tot in ons het punt in het hart ontwaakt. Maar zelfs als we dat al hebben bereikt, moeten we nog talloze definities verhelderen, die ons dichterbij de eerste waarneming van spiritualiteit brengen.

We weten nog niet wat de spirituele werkelijkheid is of wie de Schepper is. Maar op ons pad naar deze ontdekking, staan we open voor de invloed van de omgeving, waardoor we de verkeerde kant kunnen opgaan, misleid kunnen worden of in verwarring raken, omdat we de Schepper nog niet voelen en ons niet aan Hem kunnen vasthouden.

Tenslotte bereiken we een staat, waarin onze talrijke stijgingen, dalingen en verwarringen enigszins opgelost worden, bij elkaar komen en zich samenvoegen en we de werkelijkheid in tweeën verdelen: ik, degene die voelt en dat wat ik voel. Daarnaast bestaat er niets anders!

Ik voel mijzelf óf als zijnde in egoïsme, in ontvangen, óf in geven, een derde optie is er niet. Als ik mij in egoïsme bevind, betrek ik alles alleen op mijzelf en mijn wereld en dit bepaalt mijn staat. Maar als ik mij in de kwaliteit van geven bevind, vult dat me met iets, de Schepper genaamd (Bo-reh): ‘Kom en Zie’.

Ik werk onophoudelijk aan het ophelderen van deze twee eigenschappen. Tenslotte kom ik tot de conclusie, dat alles van de Schepper komt, Die met mij speelt, door Zich óf te verbergen óf mij oefeningen te geven, zodat ik in mijzelf subtielere en nauwkeuriger definities bouw over wie Hij is.

In wezen bestaat ons gehele werk hieruit.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 8/22/2011, Shamati #62

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk, Spiritualiteit - Geen reacties→

In plaats van in dit kleine deel van de werkelijkheid te bestaan, heeft iemand die het verlangen heeft om door te breken naar het tweede deel van de werkelijkheid, het eeuwige en perfecte deel, verschillende middelen om dat te doen: de leraar, de groep en de boeken. De leraar legt uit, dat er een dergelijke mogelijkheid bestaat. Hij legt uit, dat het kan worden gerealiseerd met de hulp van een groep, waarin iedereen streeft naar de perceptie van de ware, perfecte realiteit en met de boeken die spreken over diezelfde perfecte werkelijkheid.

Wanneer we proberen om samen te zijn, is het alsof iedereen uit zichzelf komt, uit zijn ego, omdat hij moet voelen dat hij bestaat in de anderen. Dan, wanneer hij probeert om boven zichzelf te zijn – in de anderen, met hen verbonden – en hij leest over de perceptie van de werkelijkheid in geven, is dit de manier waarop hij zich gelijkvormig maakt aan de toekomstige staat, alsof hij er al is.

Afhankelijk van de mate waarin hij daarnaar streeft, roept hij de tweede kracht die in de werkelijkheid bestaat, van daaruit op, de kracht van geven, naast de kleine kracht van ontvangen die hem door de natuur gegeven is. Dan komt de kracht van geven en brengt de veranderingen in hem teweeg.

Een mens kan deze veranderingen zien als een toegevoegde kracht van ontvangen die naar hem toekomt, in plaats van de kracht van geven die hem verandert, en een dergelijke waarneming is ook correct. Echter, daarnaast, ontwikkelt hij eveneens de kracht van geven. Op deze manier gaat men vooruit, soms naar rechts en soms naar links, maar gedreven door die kracht van geven.

Hij moet deze kracht van geven, samen met de kracht van ontvangen, bereiken. Deze twee krachten worden dan langzamerhand aan de mens onthuld als twee lijnen, de rechter en de linker. Dan boekt de mens vooruitgang, soms in een staat van afdaling en soms in een staat van opstijging. Hij weet nog niet wat afdaling en opstijging precies is, tot nu toe onderscheidt hij ze alleen door zijn huidige gevoelens.

Echter, na verloop van tijd, begint hij te voelen dat het voor hem nodig is om deze twee lijnen te gebruiken door zich er tussenin te bevinden. Op deze manier, begint hij er controle over uit te oefenen en begint hij ze samen te brengen in de middellijn.

In wezen, bestaat ons hele werk uit samen studeren, ons willen verbinden met elkaar in onze harten, en verlangen naar eenheid boven alle onenigheden en verschillen uit, omdat al deze dingen alleen betrekking hebben op ons animale bestaan, dat hier, in deze wereld, blijft bestaan. We willen ons met elkaar verbinden in onze verlangens, onze punten in het hart, boven deze dingen uit.

Wanneer we De Zohar met deze intentie lezen, spreekt het boek over onze gecorrigeerde staten, over de manier waarop we de kwaliteit van geven onthullen in de verbinding tussen ons, wat hetzelfde is als de Schepper, het Licht, de geestelijke wereld, de Hogere Wereld. Daarom moet een ieder zich deze staat voorstellen bij het lezen van De Zohar.

From the lesson on 8/12/11, The Zohar

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Eenheid, Egoïsme, Gebed, Groepswerk, Innerlijk Werk, Intentie, Kabbalah Leraar, Kabbalah Studie, Kabbalistische bronnen, Lichaam en Ziel, Waarneming, Zohar - Geen reacties→

Vraag: Als er een beperking over ontvangen was, waarom voelen we dan geen schaamte als we verzoeken en gebeden (MAN) richten tot Boven?

Mijn antwoord: We voelen geen schaamte, omdat we vragen of we kunnen komen tot geven, we vragen niet voor eigenbelang. We hoeven ons dus helemaal niet te schamen!

Je kunt tegenwerpen: “maar de hele correctie vindt plaats omdat Malchut de Ein Sof (Malchut van de wereld van Oneindigheid) schaamte voelde!” Ik voel echter geen schaamte bij het doen van dit verzoek, omdat ik niet voor mijzelf vraag, voor mijzelf vraag ik niet meer dan mijn basisbehoeften, zodat ik aan anderen kan geven!

Er is geen sprake van schaamte. Juist niet, ik voel me juist vereerd, omdat ik anderen zal kunnen geven wat niemand anders hen kan geven! Ieder mens heeft zulke unieke eigenschappen, het werk, dat een bepaald individu doet, kan door niemand anders gedaan worden. Dat komt omdat iedereen zijn eigen, persoonlijke wortel heeft in de gemeenschappelijke ziel.

Daarom heb ik toestemming om te vragen om kracht om te leven en om gezondheid, om het ontvangen van kennis en bekwaamheid – als deze dingen nodig zijn om daden van geven uit te voeren. Dit is nu juist wat “leven” is in de wereld van Waarheid.

Mijn bestaan is als volgt: Mijn leven is alleen mogelijk in de mate, waarin ik kan geven. Mijn daden bestaan uitsluitend uit geven. En de levenskracht, die door mij heen stroomt, draagt mijn bestaan, dat bedoeld is om te geven. Dit heet ‘een spirituele staat’.

From the 4^th part of the Daily Kabbalah Lesson 8/25/11, Preface to the Wisdom of Kabbalah

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gebed, Intentie - Geen reacties→

Het Boek De Zohar, Hoofdstuk “Shlah Lecha” (Zend uit voor Jezelf), item 17: En de verspieders, die door Mozes uitgezonden waren, veroorzaakten jammerklachten in de generaties die volgden, omdat op die dag de Eerste en de Tweede Tempel verwoest werden en zij veroorzaakten het verlies van vele duizenden en tienduizenden van Israël. En zij werden de oorzaak van het vertrek van de Shechina uit het land en van het volk Israël. En er staat geschreven over hen, die door Joshua uitgezonden werden: “Hij zal de ziel van zijn Heer doen terugkeren”.

De bron van destructie in alle generaties, namelijk op alle niveaus van corruptie en correctie, bestaat uit het besluit van een mens om het spirituele pad niet te volgen, uit angst, luiheid, onverschilligheid of gebrek aan verlangen. “Dit is goed, maar het is niets voor mij”, zoals de verspieders zeiden, toen zij uit het land Israël terugkeerden. Dit is de oorsprong van alle ellende.

Nu dient zich de vraag aan: Maar voor die tijd waren er toch ook tegenslagen, in Egypte en voordat Mozes “de verspieders naar het land Israël zond”? Dat is juist, maar we spreken over de laatste strijd voor het land Israël, toen de verspieders zeiden: “Het is waar, het is goed daar, maar het is niet voor ons”.

Dit is een heel belangrijk punt. In feite bevindt een mens zich hier voortdurend in. Elke keer corrigeren we nu juist deze oorsprong, door een besluit te nemen, dat het niet alleen goed is, maar ook voor mij bestemd is. Maar wat is goed? Geven is goed. Daar waren de verspieders bang voor: “Kunnen we zelfs geven bereiken? Ik ben het tegengestelde daarvan. Wil ik dit wel?! Van een afstand kan ik zeggen dat geven goed is. Maar kan ik er dichterbij komen, het bereiken? Ik heb hier totaal geen energie voor of behoefte aan ….” Op deze manier verwerpen we het op verschillende niveaus.

Dit is nu juist wat gecorrigeerd moet worden. Dit betekent, dat we elk moment van ons leven op dit cruciale punt staan, waar we “de zonde van de verspieders” moeten corrigeren.

From the 2nd part of the Daily Kabbalah Lesson 8/9/2011, The Zohar

Filed under: Liefde - Geen reacties→

Vraag: Staat de moderne wereld open voor de wetenschap van Kabbalah?

Antwoord: Ja, maar op voorwaarde dat wij ons verenigen en dat wij in onszelf plaats maken voor de eigenschap van geven, voor het Licht, zodat Het door ons heen de hele wereld zal beïnvloeden. Wij moeten een koppeling worden die overdraagt, een “adapter”, die het Licht naar de andere naties geleidt.

Als we dit doen, blijft er geen enkel probleem over en een golf van wereldwijd ontwaken zal ons naar de spirituele wereld opheffen. Dit zal alleen gebeuren als wij ons verenigen om deze eenheid aan de hele mensheid door te geven en de Schepper vreugde te geven. Op die manier zullen Hij, wij en de hele wereld in één enkel systeem samengevoegd worden.

From the 5th part of the Daily Kabbalah Lesson 8/14/11, “The Nation”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Disseminatie, Eenheid, Kabbalah voor het Volk, Spiritualiteit, Wereld - Geen reacties→

Vraag: Hoe weet je, dat je werkelijk het Licht waarneemt?

Antwoord: Ik heb niets te geven aan een ander mens, maar als ik hem echt iets wil geven, wordt er in mij – in mijn houding ten opzichte van hem, in het streven naar geven en liefde te geven – een bijzondere “stroom” voelbaar en die heet “Licht”.

Om een extern fenomeen waar te nemen, is het noodzakelijk om er gelijkvormigheid mee te bereiken. Net als een radio die is afgestemd op een specifieke golf, breng ik de golf voort, de kwaliteit die zich buiten mij bevindt. Binnenin mij, maak ik een voorbeeld of model van de kwaliteit van geven die zich buiten mij bevindt. En dan vang ik deze kwaliteit op en ervaar ik het.

Als ik echt contact wil hebben met een ander mens via de wet van geven, ontstaat er in mij, in mijn houding ten opzichte van hem, plotseling een soort vervulling die van buiten mij lijkt te komen, hoewel het in werkelijkheid van binnenuit naar de oppervlakte komt. Deze reactie, die ik voelde in mijn verlangen om te geven, noemen we het Licht.

From the 5th part of the Daily Kabbalah Lesson 7/20/11, “Arvut”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gebed, Intentie, Waarneming - Geen reacties→

Baal HaSulam, “De Studie van de Tien Sefirot”, Deel 1, “Overzicht van Vragen over de Onderwerpen”, Vraag 56: Wat is de gebruikelijke taal in de wijsheid van Kabbalah?

Dat is de ”taal van de takken” (afgeleiden), dit verwijst naar de hogere wortels (de oorsprong) ervan. Omdat “er zelfs geen enkel grashalmpje hier beneden bestaat, dat geen wortel boven heeft”. Daarom hebben de Kabbalistische Wijzen een taal gevormd, die geschikt is om ons via de takken te leren over de hogere wortels.

In Kabbalah boeken staan geen woorden – die we horen of lezen – die ons niet naar een hoger niveau leiden! In onze wereld kunnen we elk begrip op verschillende manieren weergeven: we kunnen een woord horen, schrijven, hardop zeggen, de essentie van het woord verwijst echter altijd naar de oorsprong ervan.

Met andere woorden: de taal van de takken beeldt niet de wortel uit en is ook niet de fysieke kant ervan, maar deze taal laat ons de houding zien van de tak ten opzichte van de wortel. Elk woord wijst van beneden af naar boven, naar de top, namelijk van de eigenschap van ontvangen naar die van geven.

Uiteraard geven de woorden “beneden” en “boven” geen positie in de ruimte aan, maar zijn het kwalitatieve begrippen. Als we dit op de juiste wijze begrijpen, leidt elk woord ons altijd van de staat van ontvangen naar de staat van geven. Hoe dieper we in elk woord doordringen, hoe meer het ons verheft naar de staat van geven.

From the 3rd part of the Daily Kabbalah Lesson 7/11/2011, Talmud Eser Sefirot

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk - Geen reacties→