Vraag: Toen ik anderhalf jaar geleden Kabbalah ging studeren, voelde ik hoeveel ik van mensen hield en hoeveel mensen van mij hielden. Nu heb ik het heel vreemde gevoel, dat ik mensen eigenlijk niet zo goed behandel en dat mensen met mij ook niet zo goed omgaan. Ik voel vijandigheid van mensen, zelfs van hen die Kabbalah studeren. Wat moet ik met dit gevoel beginnen?

Antwoord: Als iemand Kabbalah studeert gaat hij of zij door allerlei staten heen. Een mens moet door de staten heengaan waarin hij iedereen haat, wegduwt en het gevoel heeft dat iedereen ook zo met hem omgaat: hem op een slimme manier wil manipuleren, vanuit allerlei bijbedoelingen, enz. Hij of zij gaat door alle staten heen die er maar in een mens kunnen bestaan.

Een mens die uiteindelijk de hogere wereld bereikt, gaat absoluut door alles heen waar de mensheid doorheen gaat. Het individuele en het geheel zijn gelijk, er bestaat dus geen enkel gevoel, niets wat er innerlijk gebeurt, geen enkele innerlijke analyse, waar een mens niet doorheen moet gaan en die hij niet ervaart.

Wij moeten goed beseffen dat we dit alles nodig hebben, zodat wij in onszelf die eigenschappen kunnen opbouwen, die noodzakelijk zijn voor ons evenwicht met de hele wereld.

Daarbij is het echter nodig, dat wij al die gebeurtenissen en gevoelens die we in onszelf ervaren, van een afstand beschouwen. Met andere woorden: ik moet mijzelf van veraf observeren. Wat betekent dat: ‘ik’? Een of ander schepsel dat nu door bepaalde staten gaat, waaraan getoond wordt wie hij is, hoe hij de wereld waarneemt, enzovoort. In dit geval ben ik dus deelnemer aan een experiment. Die ‘ik’ bestaat uit mijn lichaam, mijn eigenschappen, mijn karakter. En wie bestudeert dit experiment dan? Het punt in het hart dat zich buiten mij bevindt. Ik probeer het buiten mij te plaatsen en de onderzoeker te zijn van mijn eigen ‘ik’, en zo vanaf de zijlijn naar mijzelf te kijken.

Als een mens het zo kan doen, levert hem dat veel winst op en komt hij snel vooruit. Wij moeten onszelf absoluut niet identificeren met ons ‘ik’, want dat zijn wij niet, dat is de Schepper! Hij schiep het verlangen en Hij speelt met dit verlangen zoals Hij dat wil. Maar ik moet me niet gedragen als speelgoed. Ik moet uit mijzelf stappen en vanaf de kant kijken naar hoe Hij speelt.

Waarom heb ik dan het gevoel, dat het over mijn verlangen gaat? Om heel goed te begrijpen en te voelen hoe Hij speelt, heb je het gevoel gekregen dat het jouw verlangen is, anders zou je erop neerkijken: “Wat maakt het uit, Hij is aan het spelen met wat dieren en planten en rotsen.” Alles bevindt zich in het domein van de Schepper, één enkele Kracht bestuurt alles. Maar als Hij mij bestuurt: “Oh, maar nu is het een heel ander verhaal!” Kan ik alles wat hij bestuurt zien als door Hem gedaan en niet door mezelf? Het vermogen om een ‘scheiding’ te maken tussen je ik en wie je bent en vanaf de zijlijn naar jezelf te kijken, is een voorwaarde om snel verder te komen.

Jij bent dat dus niet. Kijk gewoon naar wat Hij met je doet. Probeer het!

Als je op deze manier verder komt, ben je in staat om jezelf te verdelen in de onderzoeker (dit punt wordt je rechter lijn) en je egoïsme, dat in tegenstelling daarmee almaar groter wordt in jou (de linkerlijn). Dit is noodzakelijk.

Daarom zeggen we: “Er is geen ander dan Hij”, dan de Schepper. Waarom? Als er nog iemand anders is dan Hij, wil dat zeggen dat ik dat ben. Dat klopt niet. Dan voel ik de werkelijkheid op een incorrecte manier.

“Er is geen ander dan Hij”: dit betekent dat alles – behalve het punt dat Hij mij heeft gegeven (het punt in het hart) – Hij is, en het punt in het hart is mij gegeven om onafhankelijk en autonoom te worden. Dit betekent dat ik dit punt buiten mijzelf plaats, maar al het andere is Hij, mijn karakter, mijn eigenschappen, dat alles is van Hem. Zo moet ik naar alles kijken. Ik moet mezelf identificeren met het punt in het hart. Deze punten heffen we op, boven onszelf, en wij verenigen ze. En al het andere, ons egoïsme, ons lichaam, blijft hier beneden.

Probeer op deze manier voortdurend een scheiding aan te brengen in jezelf, dan zul je geen problemen hebben met de wereld. Natuurlijk ben ik een egoïst en ben ik slecht, ik haat anderen en anderen haten mij. Alles wat aan mij verschijnt, verschijnt via mijn lichaam, dat in werkelijkheid niet van mij is, maar zo laat de Schepper het aan mij zien. Dit is het werk!

From KabTV’s “Foundations of the Integral Society” 2/26/12

Filed under: Waarneming - Geen reacties→

Vraag: Hoe kan ik Ohr Hassadim (het Licht van Geven) bereiken?

Antwoord: Ons verlangen bepaalt alles, het Licht verandert niet. Alle veranderingen vinden uitsluitend in de mens zelf plaats: waar richt hij zijn verlangen op en – wat dit betreft – wat voor kracht heeft hij nodig. De mens ontvangt in overeenstemming met wat hij nodig heeft.

Wij zijn altijd onder de invloed van Licht, maar Het is heel zwak. Wij stemmen niet overeen met dit Licht, we voelen niet dat we Het missen en daardoor nemen we Het niet waar.

Licht is een kracht, Het beïnvloedt ons naarmate wij eraan gelijkvormig zijn of tegengesteld. Daarom is het Licht van Pesach (Pasen) een enorm groot Licht, maar Het is niet openlijk zichtbaar.

Wij denken dat wij over Licht kunnen spreken als wij Het buiten onszelf waarnemen. Er is echter niets buiten ons: de hele wereld is in ons. Daarom spreken we van het Licht van denken en het Licht voelen, dat ons hart en onze gedachten opent.

Er wordt aan ons een uitgestrekte wereld onthuld, die om ons heen lijkt te zijn, maar in feite in ons voelen en denken aanwezig is. Licht is de kracht van de onthulling in ons voelen en denken.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 4/2/12, Shamati 59

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Feestdagen, Waarneming - Geen reacties→

Het is heel moeilijk om uit te leggen wat spiritualiteit is, omdat het hierbij over gevoel gaat. Als iemand zulke gevoelens kent, begrijpt hij wat er beschreven staat. Maar als hij zich niet op hetzelfde niveau bevindt en niet voelt waar de schrijver over spreekt, begrijpt hij er totaal niets van.

Als ons werk vindt plaats in ‘Egypte’, in ballingschap, als we de Schepper nog niet voelen, de hogere Kracht die ons kan helpen om boven ons verlangen om te ontvangen uit te stijgen. Dit is een periode van keuzes en het is de beste tijd, omdat we dan leren hoe we, tegen ons verlangen in, werk kunnen verrichten.

Ik moet mij voortdurend voorstellen dat ik al in liefdevol geven ben, in de spirituele wereld, in heiligheid, en ik creëer geen enkele afscheiding, geen barrière tussen mijzelf en het hogere Licht dat de gehele werkelijkheid vult. Ik cijfer mijn persoonlijkheid weg, mijn egoïstische ‘ik’, en hoewel ik verschillende staten voel, die door mij heengaan, en verschillende reacties in mijn ego oproepen, moet ik proberen om in zuiver geven te blijven.

Het lijkt alsof ik al in de spirituele wereld ben, ik ben ondergedompeld in een zee van Licht, volkomen gelijkvormig aan het Licht. Alles wat mij nu scheidt van het Licht is mijn verlangen om te ontvangen, mijn ego, dat op een doos lijkt dat het Licht niet doorlaat. Ik zet voor mijzelf hindernissen neer, ik ben de enige die met zijn ego opvalt in het Licht. Alles is gecorrigeerd en voltooid, behalve ik.

Alleen ik zie deze realiteit als vervormd en mijzelf als corrupt, de Schepper zie ik als slecht en Hij behandelt mij slecht. Bovendien heb ik de indruk dat er buiten de Schepper nog een andere autoriteit bestaat.

Al ons werk bestaat eruit om onze staat op de juiste manier te zien, zoals deze werkelijk is en niet zoals ons ego het ons voorspiegelt. Er bestaat niets, behalve de Schepper, maar mijn ego zegt me, dat er veel verschillende krachten zijn die besluiten nemen en dat ik daarnaast ook besta.

Het lijkt erop dat ik zelf gevoelens heb en besluiten neem, maar zelfs dat is niet waar. De Schepper is degene die mij al deze gevoelens stuurt, zodat ik, op basis van de indrukken die ik van Hem elk moment krijg, in staat zal zijn om het werk te doen en mijzelf weg te cijferen, evenals mijn gedachten die ik lijk te denken en de gevoelens die ik denk te krijgen door de omgeving, de groep en de hele wereld om mij heen. In plaats daarvan moet ik mij voorstellen dat ik volkomen onder de controle sta van het hogere Licht, dat de gehele werkelijkheid vult.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 4/2/2012, Shamati #59

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk, Waarneming - Geen reacties→

Ons programma van vandaag gaat over het verhelderen van een belangrijk en fundamenteel element in onze ontwikkeling: de zoektocht naar het voelen van de hogere Kracht. Veel in deze zoektocht heeft betrekking op de psychologie van de mens, omdat we beginnen bij het meest elementaire, psychologische niveau, zoals een ieder op deze wereld dat in aanleg heeft. Daarna gaan we vanuit de basis van de psychologie naar een hogere ontwikkeling. Waarom? Omdat het verlangen dat we in ons dragen en waarmee we werken, bestaat uit het punt in het hart.

Juist dat moeten we ontwikkelen, dat moeten we uitbreiden. Dit punt in ons moet sterk worden, groter dan al het andere wat we hebben, het moet onze hele horizon vullen. Door dit punt begin ik de Natuur te voelen, de eeuwigheid en de volmaaktheid ervan, harmonie, de hogere Kracht, informatie: alles! Dit kan alleen gebeuren, als ik mijn punt in het hart ontwikkel.

Het punt in het hart heeft niet langer betrekking op eenvoudige psychologie. Het verschijnt alleen in speciale mensen die, na een groot aantal levens in de loop van hun evolutie, een staat hebben bereikt, waarin het verlangen naar een nieuwe laag, het ‘Menselijke’ niveau, zich aandient. Zij hebben zich ontwikkeld via de minerale, vegetatieve en animale niveaus van de materie en zij hebben veel verschillende incarnaties als mens in onze wereld doorgemaakt. Nu echter dient zich een nieuw verlangen in hen aan, waardoor zij zich geleidelijk aan beginnen te ontwikkelen naar het voelen van de hogere Kracht van de Natuur.

In deze tijd wordt dit verlangen in miljoenen mensen over de gehele wereld voelbaar. Wij hebben de methode om het te verwezenlijken.

From the Vilnius Convention 3/24/12, Lesson 3

Filed under: Congressen, Innerlijk Werk, Waarneming - Geen reacties→

Vraag: Hoe ziet u de ontwikkeling van de technologie in de toekomst en de toekomst van het internet, dat een middel is om mensen met elkaar te verbinden, als Kabbalah zich verder blijft uitbreiden?

Antwoord: Allereerst denk ik dat wij een innerlijke omwenteling in de mensheid zullen ervaren en niet zozeer op technologisch gebied. Op het ogenblik verkeert de mensheid in een innerlijke crisis en gaat het om een totale herwaardering van waarden, ten gevolge daarvan zal de toekomstige generatie zich niet laten meeslepen door sociale netwerken en allerlei ander speelgoed, waar het internet vol van is. Mensen zullen er zich graag en op een natuurlijke manier van distantiëren en ten gevolge van een nieuw opkomend verlangen, zal de mensheid zich bezig gaan houden met meer verheven en zinvolle dingen en het lege geklets achter zich laten.

Wij zitten in een ontwikkeling en het internet zal geleidelijk aan bestaan uit dingen die dichter bij spiritualiteit staan. Wetenschap, technologie en alles waardoor de mens thuis en op het werk is omgeven, zal alleen onze spirituele ontwikkeling tot doel hebben. De spirituele wereld is heel dicht bij de mens gekomen! Wij voelen dat deze wereld ons beïnvloedt, hier is, vlakbij, om ons heen, en dat deze wereld ook in het netwerk van het internet aanwezig is, we hoeven het alleen maar te zien.

We worden doordrenkt met een veld van spirituele golven, die ons ware bestaan bepalen, en de wereld die we op dit moment om ons heen zien is slechts een projectie op een denkbeeldig scherm. Dankzij de moderne technologie, zal de mensheid een overgang doormaken van de illusie van de huidige perceptie van de werkelijkheid naar spiritualiteit. Het is te vergelijken met een brug, daarom ben ik natuurlijk voor de ontwikkeling van het internet. Jullie zullen zien hoe wij het van een nieuwe inhoud zullen voorzien: we hebben alleen tijd nodig.

From the 4^th part of the Daily Kabbalah Lesson 12/22/10, “The Peace”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Internet, Maatschappij, Waarneming - Geen reacties→

Het belangrijkste is om te gaan voelen, dat er geen wereld bestaat die van ons afgescheiden is, maar dat de hele wereld één groep is. Deze groep bestaat uit veel delen: uit verlangens en gedachten, die wij dichter bij elkaar moeten brengen en met elk ervan werken.

De hele natuur, behalve de mens, is afhankelijk van onze staat, van het niveau van gebrokenheid en verwarring in onze menselijke gedachten en verlangens, van het feit dat wij ver verwijderd zijn van deelname aan het werk in het gemeenschappelijke systeem, als partners. De gehele wereld, uitgezonderd de mens, is de afdruk van dit systeem, het gevolg ervan. De delen die om het innerlijke verlangen heen bestaan – de ‘mens’ genaamd – zijn er zuiver de kopie van, een toevoeging die rijst en daalt, samen met de bewegingen in de mens, die eraan werkt om zich te verbinden met het ene, enkele systeem.

Wij kunnen al zien dat de ontwikkeling van de mensheid, met alles wat daarin plaatsvindt, deze richting opgaat. De wereld ontwikkelt zich onbewust naar dit doel en voert zo het scheppingsplan uit. Wij bevinden ons nu in een vergevorderde fase, in een speciaal overgangsgebied tussen het niet en wel bewust zijn van de realisatie van dit plan.

Daarom maken wij, op elk niveau, een crisis in de wereld mee. In onze staat voelen we het ook op het menselijke niveau. De rest van de wereld ervaart het op het animale, vegetatieve en stille niveau. De crisis heeft tot doel om ons naar de verwerkelijking te brengen van het gehele proces, waarin wij ons bevinden.

De wereld die wij waarnemen is dus de projectie van ons bewustzijn. Deze wereld bestaat niet op zichzelf, maar is denkbeeldig, een illusie. Ons bewustzijn zal zich ontwikkelen en wij zullen gaan voelen, hoe delen van een verdeeld, gebroken verlangen zich met elkaar verbinden, zodat wij de wereld steeds meer juist door deze verbinding gaan voelen. Wij zullen alle andere delen, die om ons heen zijn, ervaren als slechts de schaduw van ons verlangen, dat tijdelijk bestaat via onze zintuigen en geleidelijk aan gaat verdwijnen.

Het proces dat wij nu meemaken, is uniek en ongelooflijk belangrijk. Het belangrijkste hierin is, dat het ons brengt tot de ontdekking van de motor, die het hele proces van ontwikkeling aandrijft, tot het programma daarvan. Hierna zullen wij de hogere Kracht ontdekken, de Schepper, die dit alles zo regelt om Hem te leren kennen aan het einde van dit proces, alsof Hij ons naderbij komt vanuit de mist, een wolk.

Alsof wij ons bewustzijn terugkrijgen en, nadat wij onbewust waren, tot handelen komen. Alsof wij uit de mist tevoorschijn komen en nu in staat zijn om de van elkaar gescheiden en gebroken delen – die wij waarnemen – met elkaar te verbinden, er één enkel beeld van te maken en zo te komen tot begrip en tot onze waarneming van de Schepper. Het beeld van de Schepper manifesteert zich in ons, zoals er geschreven staat: “Zijn Naam is over je uitgeroepen”.

Op deze wijze verkrijgen wij de eigenschap van verbinding, van geven aan elkaar, begrip en een heel sterke verbinding, alsof wij één persoon zijn. Dit is liefde. De afgescheiden delen, waarbij ieder deel zijn eigen functie heeft in het gezamenlijke systeem, smelten samen tot één geheel, dat voor één enkel Doel bestaat: de hogere Kracht onthullen en Deze in ons zichtbaar laten worden.

From the Daily Kabbalah Lesson 2/26/2012, Writings of Rabash

Filed under: Collectieve Ziel, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Eenheid, Groepswerk, Innerlijk Werk, Waarneming - Geen reacties→

Filed under: video, Waarneming - Geen reacties→

Filed under: video, Waarneming - Geen reacties→

De Schepper is Eén, Uniek, één Kracht. Zoals er geschreven staat: “Er is geen ander dan Hij”. “Ik heb mijn HaVaYah niet veranderd”, of “Het Licht is in absolute rust”. Het gaat allemaal over één essentie.

Onze realiteit kan alleen bestaan, als we gescheiden zijn van de Ene en ons buiten Hem bevinden. Maar in werkelijkheid bestaat er niets dan de Ene. Altijd doet zich de vraag voor: “Als er geen ander is dan Hij, wie zijn wij dan?” Maar eigenlijk bestaan wij niet. Onze hele werkelijkheid bestaat in onze verbeelding, totdat wij terugkeren naar de Ene: één verlangen en één Licht, zoals er geschreven staat: “Hij en Zijn Naam zijn Eén”.

Dan verdwijnt alles, behalve de Ene. Het hele proces waar wij doorheen lijken te gaan, buiten de Ene, bestaat alleen in onze verdorven waarneming, afgescheiden van de ware realiteit, in verborgenheid, in een verstoorde perceptie. Dit moeten wij corrigeren: van onze bedrieglijke zienswijze, waarin er twee zijn, moeten wij ons naar de waarheid keren, waarin er alleen maar Eén is.

Deze Ene is het enige wat bestaat en regeert. Wij moeten begrijpen, dat de wereld die wij zien, waarin veel verschillende schepselen bestaan, als een droom is, een optische illusie. Alsof wij onze blik niet kunnen focussen en daardoor de juiste gedachte en het juiste gevoel niet kunnen vinden. Het is alsof wij in de mist verdwaald zijn, in verwarring, en daardoor voelen wij de wereld op deze manier.

Hoe kunnen wij nu terugkeren naar de waarheid, waarover in de wijsheid van Kabbalah gesproken wordt, de “Wijsheid van de Waarheid” genoemd, namelijk de methode die ons naar de waarheid leidt? Hoe kunnen wij terugkeren naar de ware, volledige en correcte waarneming? Waarom zijn we met zo velen en bevinden wij ons in deze bedrieglijke, verwarde staat en keren wij dan terug naar de waarheid: naar de Ene?

Kabbalisten schrijven, dat wij van imperfectie naar perfectie gaan en dat wij zo de Ene bereiken. Dank zij dit gegeven wordt de Ene onthuld en verschijnt er een andere werkelijkheid.

Nu is het nog onmogelijk om het uiteindelijke Doel te herkennen en te beseffen hoe verheven het is. Maar wij proberen ons toch enigszins het verschil voor te stellen tussen ieders privé verlangen en gedachte en het verlangen en de gedachte die verbonden zijn met het concept “Eén” en eraan toegewijd zijn.

De eenheid die wij, dankzij onze verbinding bereiken, is niet een simpele combinatie van de krachten van veel mensen die samenkomen. Het is een toenemende kracht, niet in kwantiteit en zelfs niet in kwaliteit. Hier werkt de wet van gelijkvormigheid. Als wij ons met elkaar verbinden, omdat wij geven willen bereiken, boven onze huidige natuur willen uitstijgen, bereiken wij – volgens de wet van gelijkheidvormigheid – het concept Eén, dat gelijk is aan de Schepper.

Als wij ons zomaar met elkaar verbinden, worden we een gewone groep, zoals een groep voetbalfans of soldaten in het leger, die het totaal van de krachten van alle leden krijgen. Maar hier gaat het juist niet over de som van de individuele krachten. Niemand komt hier met de bedoeling om zijn eigen kracht, ego, verstand en verlangen te verbinden met de eigenschappen, verlangens, krachten en hersenen van anderen.

Een ieder stijgt juist boven zijn denken en voelen uit en zo verbinden zij hun verlangen om boven de rede uit te stijgen, boven zichzelf. Dan zijn zij opgenomen in het concept van “Eén”, “de Schepper” genaamd en verkrijgen zij één verstand en één gevoel. Dit ene verstand en verlangen begint hen te besturen.

Daarom hebben alle wijzen en Kabbalisten één verlangen en één gedachte, hoewel het lijkt alsof zij verschillende meningen naar buiten brengen en zelfs redetwisten (zoals het Huis van Hillel en het Huis van Shammai). Maar zij debatteren alleen om het concept “Eén” te verhelderen, om te zien hoe ieder mens het vanuit zijn gezichtspunt voelt, daarna stijgt hij er bovenuit en ontdekt hij deze Ene.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 2/20/2012, Writings of Baal HaSulam

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Eenwording met de Schepper, Groepswerk, Innerlijk Werk, Waarneming - Geen reacties→

Het Boek De Zohar, hoofdstuk ‘Beresheet’ (Genesis), item 237: Daarom wordt er over Mozes geschreven: “Er was nog geen struik van het veld in de aarde”, dit betekent dat de rechtvaardige, Mozes, nog niet tot groei was gekomen, over wie het vers: “Waarheid ontspruit uit de aarde” is geschreven en over wie, met betrekking tot waarheid, is geschreven : “Werp waarheid op de aarde”, wat verwijst naar de leerlingen van de wijze, die als grashalmen zijn, die uit de aarde voortkomen. Zij groeien niet en komen niet voort uit de Goddelijkheid in ballingschap, totdat het vers: “Waarheid ontspruit uit de aarde”, werkelijkheid wordt.

Op elk niveau, in iedere staat, wordt de totale werkelijkheid aan ons onthuld, maar in een verschillende maat. Het is Ein Sof (Oneindigheid), maar iedere keer in een verkleinde of vergrote mate. Zoals in een hologram, waarin alle details altijd aanwezig zijn, maar we zien er meer of minder van: toch is het altijd een volledige spirituele kli (vat).

Daarom moeten wij ons nu op deze manier tot onze situatie verhouden, want zelfs als het laagste spirituele niveau wordt onthuld, lijkt het voor ons Ein Sof, alle krachten bevinden zich daar, Mozes daarbij inbegrepen.

From the 2^nd part of the Daily Kabbalah Lesson 2/21/12, The Zohar

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gelijkvormigheid met de Schepper, Innerlijk Werk, Waarneming, Zohar - Geen reacties→