In Het Boek de Zohar staat geschreven dat Mozes de Schepper om genade vroeg na de dood van de zonen van Aäron: .. . als zij die in deze wereld leven berouw hebben en zich weer tot U wenden, wie zal hen dan zegenen? De Schepper antwoordde hem: “Zeg je dat tegen Mij? Zeg dat tegen je broeder Aäron, want aan hem is de zegen van Boven en beneden toevertrouwd, want hij is het element dat genade bereikt.”

Het gaat erover dat het contact met de Schepper plaatsvindt door de eigenschap in een mens die ‘priester’ (Aäron) genoemd wordt.

Een zegen is de neerdaling van het Hogere Licht voor de correctie van de mens. Het Licht kan alleen door Aäron, de priester, heengaan, namelijk volgens deze hiërarchie. Het kan op geen enkele andere manier. Het is niet mogelijk om op een andere manier in contact te komen met de Schepper.

From KabTV’s “Secrets of the Eternal Book” 3/06/14

Filed under: Spiritueel Werk, Thora, Zohar - Geen reacties→

Vraag: Waarom komt het vraagstuk van Shabbat weer ter sprake in Parashat HaShavua (wekelijkse Torah gedeelte) ‘Na de dood’, na de beschrijving van de ram die naar de woestijn wordt gezonden en de andere ram die als offer wordt aangeboden? In de Uittocht uit Egypte wordt Shabbat immers als genoemd?

Antwoord: Op het eerste gezicht lijkt een verwijzing naar Shabbat overbodig en onnodig. Maar het punt is dat alle daden die wij verrichten alleen bedoeld zijn om ons naar de staat van Gmar Tikkun (het einde van de correctie) te brengen die Shabbat genoemd wordt. Shabbat symboliseert het einde van al het werk, wanneer alles gecorrigeerd is en er geen noodzaak meer is om nog iets te doen. De staten die geleidelijk aan worden gecorrigeerd, worden toegevoegd aan de eerder gecorrigeerde staten en worden op één algemene rekening gezet die tenslotte zijn uitdrukking vindt in de staat van Shabbat.

Maar na elke daad eindigt elk niveau ook weer in dezelfde staat, omdat ik – als mij 20 kilo verlangens wordt gegeven met de bedoeling om ze te corrigeren tot liefde en geven en ik het einde van de correctie van dit deel bereik – een tijdelijke staat van Shabbat binnentreed. Wanneer ik mijn ziel volledig corrigeer, bereik ik de laatste staat: de Grote Shabbat.

From KabTV’s “Secrets of the Eternal Book” 3/6/14

Filed under: Shabbat, Spiritueel Werk, Torah - Geen reacties→

We zijn al een paar maanden geleden begonnen met de voorbereiding voor het congres. Nu moeten we proberen om voorop te stellen dat we het doel van het congres recht voor ogen hebben.

Het doel is eenvoudig. Er bestaat niets anders in de wereld dan onze verlangens tot één geheel samen te voegen. We moeten het volgende voor ons zien: wij doen dit of wij dwingen het Hogere Licht om dit te doen.

Als wij ernaar op zoek zijn om deze staat te ervaren zodat dit gerealiseerd zal worden tussen ons, zal het ook werkelijk gebeuren. Het hangt uitsluitend van ons verlangen af. Dan zal het in de hele wereld te voelen zijn, het zal zich van ons uit in golven verspreiden.

Een ieder weet al dat alles alleen van hem zelf afhankelijk is. Wij hebben herhaaldelijk tijdens onze lessen bestudeerd dat onze waarneming van de wereld, de manier waarop wij de wereld ervaren, het resultaat is van onze innerlijke kijk op de wereld. Baal HaSulam noemt dit: innerlijke waarneming.

Daarom moeten wij onze innerlijke waarneming en ons streven zo richten dat wij ons allen als één geheel zien en dit is van iedereen afhankelijk.

We weten dat ieder van ons een universum op zich is. Als wij onszelf op deze manier zien en elkaar hierin steunen, ontstaat er op een natuurlijke wijze een correcte opeenstapeling van de één op de ander, dan zullen we met elkaar de noodzakelijke kracht van het verlangen bundelen en daaruit zal een duidelijke manifestatie van deze staat ontstaan. Dit wens ik jullie allen toe.

Er zijn hier veel vrienden uit verschillende landen en streken bijeen. Dat is een heel goede zaak, want hierdoor ontstaat er een gevarieerde Kli. Dit geeft kracht aan onze gezamenlijke inspanning.

Helemaal opgaan in de omgeving is waarachtig geluk. Als een mens daarnaar streeft, voelt hij dat hij zichzelf verliest en begint te dansen in de vreugde van de verbinding met de vrienden, zoals Rabash het in zijn brief beschrijft. Hij was zozeer in hen opgegaan, dat hij niets anders meer voelde dan zijn vrienden. Als wij onszelf verliezen in onze gemeenschappelijke omgeving, zullen wij daardoor de staat gaan voelen waarnaar wij zo verlangen: deze eenheid, deze Malchut.

Ik denk dat wij dit kunnen. Ik zie geen hindernissen. Wij moeten nu juist wat in ons leeft met elkaar verbinden.

From the Congress in St. Petersburg, Preparatory Lesson 1

Filed under: Congressen, Groepswerk, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: Wat is ‘De Eer van de Koning’ die door het ego van de mens beschadigd kan worden?

Antwoord: ‘De Eer van de Koning’ betekent dat ik Hem accepteer als Degene die mij bestuurt, mijn hele leven organiseert en leidt, alles in mij en om mij heen. Alles wat ik voel en denk, alles wat ik me bewust word, het komt van Hem, vanuit de Bron.

Stel je voor dat ik bewusteloos raak en daarna weer bij bewustzijn begin te komen. Alle emoties die ik in mezelf voel, de wereld om me heen, het is allemaal uit de een of andere bron afkomstig waar ik al van wist.

De hogere Bron vormt en creëert mij, geeft me het gevoel dat ik besta in een fysiek lichaam, binnen een bepaalde context, met handen en voeten, en de hele wereld cirkelt om mij heen. Dit beeld wordt in mij gevormd vanuit één enkel punt dat in me aanwezig is, in mijn bewustzijn.

Dit punt dat zijn bestaan aan zichzelf toeschrijft, heeft een hogere spirituele Bron, de Schepper genaamd. Hij wordt zo genoemd omdat Hij mij heeft geschapen. Daarnaast drukt het woord Schepper – in het Hebreeuws Boreh – uit: Bo reh – Kom en Zie, omdat ik naar Hem toe kan komen en Hem kan gaan voelen.

De Schepper heeft een punt in mij geschapen dat voelt dat het in een unieke vorm bestaat, in een menselijk lichaam dat in deze wereld leeft, in het universum. Dit punt heeft echter de mogelijkheid om zijn perceptie op correcte wijze uit te breiden, zodanig dat het vanuit dit fysieke beeld dat het van Boven, van de Schepper, krijgt, Hem kan bereiken, de Bron.

Dit betekent dat het moet leren hoe het is gevormd, hoe er innerlijke processen in plaatsvinden die extern lijken te zijn en ogenschijnlijk in de omringende wereld plaatsvinden. Van daaruit kan het de Bron bereiken. Maar daarvoor moet het alles wat uiterlijk lijkt te gebeuren innerlijk samenvoegen.

Vanuit alles wat er in mijn lichaam gebeurt, moet ik ook dit unieke innerlijke punt vaststellen dat mij van binnenuit met de Bron verbindt, met de oorzaak van het bestaan ervan en met de gehele perceptie van deze werkelijkheid. Dit is een meer gevorderd stadium.

Het is een probleem om te begrijpen en vooral te voelen dat de Schepper mijn gehele realiteit bepaalt, mijn manier van waarnemen en ook de manier waarop ik de wereld waarneem.

Stel je eens voor dat je een soort speelgoedbeestje bent, een klein beertje met een veer die onder spanning staat en aangedreven wordt door een programma dat het in beweging brengt. Maar er zit een speciaal puntje in waardoor het voelt dat het op deze manier bestaat. Dit puntje is de Bron van de Ziel, want het overige behoort allemaal aan de Schepper, de hogere Bron die mij in beweging brengt.

Dit punt is echter de Adam in mij, het begin van de toekomstige Adam, Al het overige behoort aan de Schepper en wordt door Boven bepaald. Het is dus belangrijk dat ik vanuit dit punt mijn leven ga begrijpen en Wie het bestuurt. Hierover staat geschreven: “Door Uw Daden worden wij U gewaar.”

Ik kijk naar wat Hij doet met mijn punt en hoe Hij mijn ‘ik’ vormt en deze hele wereld, hierdoor word ik mij bewust van Hem.

En op deze manier bereik ik uiteindelijk de Schepper.

From the 4^th part of the Daily Kabbalah Lesson 9/07/14, Writings of Rabash

• Door het congres in St. Petersburg van donderdag 18 t/m zondag 21 september zullen er enige dagen geen nieuwe blogs verschijnen.

Filed under: Innerlijk Werk, Schepper, Schepping, Spiritueel Werk, Waarneming - Geen reacties→

Vraag: Mijn gevoeligheid neemt toe in de groep en daardoor voel ik mijn vrienden steeds beter. Moet ik dit ook toepassen in de buitenwereld?

Antwoord: Nee, absoluut niet! Je contact met de buitenwereld staat daar los van, laat zien dat je ook grof, ongevoelig en onverschillig kunt zijn, net zoals iedereen. Anders denken mensen dat je excentriek bent, iemand die niet in deze wereld thuis hoort.

Dan word je trouwens ook uitgelachen en er wordt misbruik van je gemaakt. Je collega’s op je werk zouden je niet begrijpen. Daarom leg ik er de nadruk op dat je uit twee lagen moet bestaan, de uiterlijke laag moet identiek zijn aan de buitenwereld. Je moet leren hoe je dat doet!

Rabash gaf vaak een heel goed voorbeeld. Zijn werk bestond uit de aanleg van wegen van Jerusalem naar Hebron. De arbeiders werkten van zonsopgang tot zonsondergang en ’s avonds gingen ze met elkaar eten, thee drinken en hadden ze eindeloze gesprekken over politiek en andere onderwerpen, daarna gingen ze slapen.

Maar als iedereen in slaap was, stond hij op en ging hij de wijsheid van Kabbalah studeren. Als ze bij hem kwamen klagen: “Ben jij nou onze vriend of niet?!” zei hij altijd dat hij geen stof had om met hen over te praten. Hij deed dus onverschillig naar hen en daarna lieten ze hem gewoonlijk met rust.

Zelfs in de bus, als er iemand naast Rabash zat en met hem een praatje wilde maken, deed hij alsof hij sliep. Verder gedroeg hij zich op elk gebied net zo als iedereen.

Daarom moeten we altijd deze uiterlijke aanpassing paraat hebben zodat we niet anders zijn dan anderen.

Vraag: Maar hoe kunnen we mensen beter aanvoelen als we gaan dissemineren? Hoe kunnen we die gevoeligheid bereiken? Door er met elkaar aan te werken en daardoor het publiek beter te gaan aanvoelen?

Antwoord: Nu spreek je over iets heel anders. Als je gaat dissemineren, ontmoet je mensen die graag met je in contact willen zijn. In zo’n situatie kan je je spirituele kant laten zien om je met hen te verbinden, om ze een soort spirituele vervulling te geven, het contact en de innerlijke verbinding te vervullen. In deze situatie gaat het niet meer over de buitenwereld, maar over mensen die op weg zijn om een innerlijke verbinding met je op te bouwen.

Je laat aan hen verschillende kanten van jezelf zien omdat je je aan hen aanpast, zoals je bijvoorbeeld ook met kinderen werkt. Op wat voor manier praat je meestal met kinderen, hoe geef je hen voorbeelden, hoe speel je met hen? Je probeert steeds om net zo te zijn als zij, je verplaatst je in hun leeftijd en benadert hen enigszins op hun niveau. Dat is hier ook het geval, daardoor ga je zelf ook open. Dit is de natuurlijke manier van werken van iedere leraar.

From the Convention in Sochi, Lesson 2

Filed under: Disseminatie, Groepswerk, Spiritueel Werk - Geen reacties→

De Torah, Vajikra (Leviticus) 16, vers 18-19: Dan zal hij naar buiten gaan naar het altaar dat vóór de Eeuwige staat en daarover verzoening bewerken; hij neemt wat bloed van de stier en wat bloed van de bok en strijkt dit rondom op de hoornen van het altaar. En hij sprenkelt daarop zeven keer met iets van dat bloed aan zijn vinger en hij zuivert het van de onreinheden van de kinderen Israëls.

Het werk op het niveau van Aäron, de priester, is subliem en heel serieus werk waarbij al onze eigenschappen, verlangens, impulsen, onze mind en ons denken onthuld worden, zodat wij kunnen onderscheiden waarmee wij kunnen werken met liefde voor anderen en geven en waarmee wij dat niet kunnen. Het is allesbehalve eenvoudig om te ontdekken wat zich hierbij afspeelt in een mens.

Ieder van ons moet het niveau van priester bereiken om deze verlangens te kunnen onderscheiden. De Torah spreekt slechts over één mens, want de hele wereld is in één Kracht gevat. Daarom moet ik onderscheid maken tussen de betekenissen die ik toeken aan alle delen van de Torah en ze rangschikken om heel nauwkeurig te gaan begrijpen dat ik langzamerhand alle gecorrigeerde Kelim (vaten) in mij een plek moet gaan geven.

Ik verlaat Babylonië als een mens die de betekenis van het leven wil bereiken en naar het land Kanaän wil gaan en daarbij al mijn verlangens, gedachten en impulsen in mezelf wil ontdekken.

Dan wordt de staat van het land Kanaän in mij wakker en ik word een egoïstisch moeras ingetrokken. Dit betekent dat ik op weg ben naar Egypte waar ik probeer om mij van mezelf te bevrijden door mij voortdurend te richten op “Heb je naaste lief als jezelf.”

Wanneer ik dan tenslotte het gevecht met mezelf aanga, met mijn ego (Farao) en mijn altruïsme (Mozes en Aäron), trek ik de woestijn in (een lege plek). Hier wordt er tegen mij gezegd: “Verzamel alle verlangens waarmee je vooruit kunt komen. Als dat je lukt, ben je in staat om het Hogere Licht daarover te ontvangen en dat Licht zal je voorwaarts leiden en je zult daardoor verder kunnen trekken door de woestijn. Op dit punt aangekomen, trek ik al verder door de woestijn.

Het belangrijkste is het allereerste begin van ontwaken waarvan ik me in Baylonië bewust ben geworden, het werd langzamerhand bedekt door een enorm groot ego dat geleidelijk aan in de woestijn gecorrigeerd wordt. Babylonië is het begin van de gedachte en het Doel. Het ego dat in mij naar boven kwam is de ballingschap in Egypte. In de woestijn werk ik echter met een enorm groot ego dat uit vier fasen bestaat en daardoor in een neutrale staat gebracht kan worden. Ik wil niet meer gebonden zijn aan het ego, ik wil er bovenuit stijgen.

Dit alles gaat over de onthulling van mijn ego, te vergelijken met een enorm grote zwarte bal, ik maak duidelijk voor mezelf wat ik daarvan kan laten oplichten onder de invloed van het Licht, stukje bij beetje, het ene stukje na het andere. Hieruit bestaat de veertigjarige tocht door de woestijn.

Steeds weer ontdek ik allerlei nieuwe dingen en ik besluit dat ik boven al deze nieuwe verlangens die ik heb ontdekt in deze fase in de woestijn, kan uitstijgen, zodat ik geen last meer zal hebben van de egoïstische gevoelens. Geleidelijk aan worden in deze verlangens het Licht en grotere genietingen ontdekt terwijl ik daar bovenuit gestegen ben en alleen vanuit geven werk, los van mijn eigenbelang.

Het is absoluut zeker dat er verlangens zijn die ik niet kan overwinnen. Deze verlangens stuur ik naar de woestijn, dit betekent dat ik van de woestijn, die mij tot nu toe onderdak bood, niet mijn thuis kan maken. Een deel van mijn ego blijft echter in de woestijn.

From KabTV’s “Secrets of the Eternal Book” 3/06/14

Filed under: Egoïsme, Groepswerk, Spiritueel Werk, Torah - Geen reacties→

Vraag: In de Torah staat geschreven dat de Schepper aan de mens onthuld wordt in een wolk boven de bedekking van de ark (boven de Masach). Waarom is dat zo?

Antwoord: Als een mens met de wereld om zich heen werkt vanuit de eigenschap van geven, onthult hij de Schepper en de Schepper nadert hem in een wolk, in verborgenheid, maar Hij geeft de mens gevoelens van wederkerigheid. Dit is al een vorm van contact.

De Schepper verschijnt boven de bedekking van de ark tussen de twee cherubs in. Dit betekent dat Hij boven de Masach verschijnt, tussen twee eigenschappen in, op de middellijn. De twee cherubs symboliseren de rechter en de linker lijn die door Boven worden gegeven en de Schepper gebiedt: “Doe!”, dit betekent dat ik zelf de derde lijn moet vormen.

Als ik tussen de twee eigenschappen in aan al mijn egoïstische verlangens werk, aan ontvangen als mijn belangrijkste eigenschap en geven als de eigenschap die ik verwerf, creëer ik de voorwaarden voor de onthulling van de Schepper. De Schepper daalt in mij neer en vervult mij. Hij vervult de ziel van de mens als een wolk die een vallei vult, Zijn onthulling voltrekt zich geleidelijk in mij.

Bovendien voltrekt deze onthulling zich in de mens en niet buiten hem. Ik denk dat ik iets buiten me zie en voel, dat is niet zo, ik voel de Schepper in mij!

Ik verander en mijn nieuwe eigenschappen en inzichten geven mij een gevoel van verbinding met de Schepper. De onthulling van de Schepper, mij met Hem verenigen, Hem innerlijk voelen, het is hetzelfde. Dit kan niet buiten mij plaats vinden, alleen in mij.

Daarom wordt de wijsheid van Kabbalah de innerlijke Torah genoemd. De Torah geeft mij een gevoel van vervulling, op het gebied van kennis en het bereiken van spiritualiteit, het is een gevoel van oneindigheid, eeuwigheid en harmonie.

From KabTV’s “Secrets of the Eternal Book” 3/6/14

Filed under: Schepper, Spiritueel Werk, Torah, Waarneming - Geen reacties→

Vraag: Hoe kunnen we ons constant in een vragende positie bevinden ten aanzien van u als leraar? Als u bij ons bent, lijkt het alsof alle zorgen en angsten verdwijnen.

Antwoord: Ik houd ze weg! Als jullie in mijn nabijheid zijn, zijn jullie onder mijn hoede zoals een kind onder de rok van zijn moeder. Jullie hebben het gevoel dat alles in orde is. Het Licht, de Schepper, vervult alles en alles is rustig, kalm en vredig, er kan niets kwaads aanwezig zijn. Er is een beschermende paraplu boven jullie.

Hier is niets aan te doen. Ik vertel dit aan jullie vanuit mijn eigen ervaringen met Rabash. Ik bevond me in een heel speciale situatie. Ik was bijna 24 uur per etmaal aan zijn zijde, behalve de drie à vier uren dat ik werkte. Dit was vele jaren zo. Er ontstaat een gevoel dat je beschermd wordt, als een baby in de armen van zijn moeder. Wat er ook gebeurt, alles zal goed komen. Je kunt al je problemen volkomen vergeten. Er is geen radio of televisie, er gebeurt niets om je heen. Het is een gevoel alsof je drijft op gelei.

Commentaar: Maar u bent nog steeds niet ontspannen. De vragen houden u al jaren bezig en ze verdwijnen niet.

Antwoord: Ze verdwijnen niet, maar ze lijken totaal anders. Je begrijpt dat ze opgelost kunnen worden en noodzakelijk zijn. Ze zijn bedoeld voor je eigen bestwil als noodzakelijke elementen van het geheel. Ze zijn dus niet beangstigend.

Vraag: Hoe kunnen we tot de juiste besluiten komen zonder uw bescherming.

Antwoord: Zonder mijn bescherming kunnen jullie tot het juiste besluit komen. Met mijn bescherming niet. Jullie rekenen altijd op mijn betrokkenheid, mijn aandeel in jullie leven.

Vraag: Maar besluiten worden nog steeds vanuit eigenbelang genomen. Wat is het beste in zo’n situatie?

Antwoord: Jullie kunnen besluiten wat jullie willen. Wat maakt dat voor verschil? Denken jullie werkelijk dat jullie besluiten ook maar iets beïnvloeden? Het belangrijkste is dat jullie gaan begrijpen dat al jullie besluiten alleen genomen kunnen worden door gehechtheid aan de leraar. Dan kun je ze op de correcte manier nemen. Er bestaat geen andere manier om een grotere verbondenheid met de Schepper te creëren.

Vraag: Hoe kunnen we een permanente, vitale behoefte aan verbondenheid met u ontwikkelen?

Antwoord: Om een behoefte te krijgen aan verbondenheid met mij, moet het jullie duidelijk zijn dat ik jullie hogere Partzuf ben. Ik ben net zo’n schepsel als jullie – met een nog groter ego omdat ik me op een hoger niveau bevind dan jullie – maar dat heb ik al enigszins gecorrigeerd. Hoeveel daarvan gecorrigeerd is, is niet belangrijk, want dat kan een mens niet weten.

Als je er rekening mee houdt dat ik hoger ben dan jullie, stemmen jullie je op mij af omdat ik het niveau boven jullie ben. Misschien ben ik wel tweeduizend niveaus hoger, maar wat voor jullie belangrijk is, is dat ik me op een hoger niveau bevind dan jullie. Verbondenheid met mij houdt in dat je mijn adviezen opvolgt.

Vraag: Maar als we maar één uit een miljoen adviezen van u horen?

Antwoord: Probeer op z’n minst uit te voeren wat je hoort en bespreek dat met je vrienden: “Hij zei dit, wat gaan we hiermee doen, moeten we dit aannemen voor onszelf of is het voor anderen?” etc. Probeer op deze manier dichterbij de hogere Partzuf te komen. Dichterbij komen vindt plaats als er gelijkheid in verlangens, intenties en richting is, daar gaat het om.

De wijsheid van Kabbalah leert ons het volgende over de staat van de Partzufim: Galgalta ve Eynaim en AHP doordringen elkaar, op die manier functioneren zij. Een leraar is eenvoudigweg de volgende Partzuf. Hij is wat hoger dan jullie en dat is voldoende.

Vraag: Moeten ook levensvragen als de keuze voor een appartement in een groep besloten worden via een workshop?

Antwoord: Als je dat wilt, kun je besluiten om deze vraag ook in een workshop te stellen. Het zou kunnen dat je daar een beter antwoord vindt. Maar waar wij over spreken is het spirituele pad.

From the Convention In Sochi 8/25/14, Lesson 2

Filed under: Kabbalah Leraar, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Baal HaSulam, ‘Inleiding tot de Studie van de Tien Sefirot’, item 54: Als de Schepper ziet dat een mens zijn hoeveelheid inspanning tot het einde heeft voltooid en tot het uiterste alles heeft gedaan wat hij moest doen om zijn keuze voor geloof in de Schepper te versterken, helpt de Schepper hem. Dan bereikt hij de ‘Open Voorzienigheid’, namelijk de ‘Onthulling van Zijn Aangezicht’. Dan wordt hij beloond met compleet berouw, dit betekent dat hij zich opnieuw hecht aan de Schepper, met zijn hele hart, ziel en kracht …

Het gaat hier niet over een gunst, er is geen enkele reden om te wachten tot de Schepper genoeg van ons heeft en als een genadige vader medelijden met ons krijgt. We moeten niet verwachten dat de Schepper ontroerd wordt door onze tranen, ons vergeeft, onze situatie verandert en ons het gebrek aan inspanning vergeeft.

Dit betekent dat hoop geen zin heeft, dat we in plaats van ons in te spannen wel kunnen wachten, een beetje kunnen gaan zitten huilen en dat alles dan vanzelf goed komt. In het algemeen is het zo dat een mens nu juist een dergelijke houding naar zichzelf van anderen en van de Schepper verwacht. Maar dat gebeurt hier niet.

Het is onze plicht om van onze kant alles wat van ons gevraagd wordt aan inspanningen in te zetten en uit te voeren. Het moet werkelijk een inspanning zijn, een inspanning om onze spirituele Kli te bouwen voor de onthulling. Zoals er geschreven staat: Hij stelde een wet die nooit overtreden mag worden (Psalm 148:6). Als je een verlangen hebt van 10 gram en die hoeveelheid bijvoorbeeld de eerste graad van afstemming is op het eerste voorgeschreven niveau om de Schepper te kunnen ontdekken, zal je Zijn Aanwezigheid voelen, dit betekent dat Hij zal worden onthuld.

Zo lang je verlangen minder dan die ’10 gram’ bedraagt, bevind je je onder de drempel en voel je de Schepper niet. Dit betekent dat de Schepper verborgen is. Alle zintuigen werken volgens dit principe, ook onze spirituele zintuigen.

De perceptie van de spirituele zintuigen is verdeeld in 125 niveaus, die elk weer in vele sub niveaus zijn onderverdeeld. Hoe dan ook, we moeten het niveau van gevoeligheid bereiken dat overeenkomt met het eerste niveau. Dit is afhankelijk van de mate van inspanning waarmee we onze gevoeligheid verhogen, namelijk van de uitbreiding van onze Kli.

Het gaat over onze gevoeligheid ten aanzien van de graad van geven, want de Schepper is Geven, Liefde en Verbinding. Zo onthult Hij zich aan ons. Wij moeten ons dus in overeenstemming daarmee voorbereiden op geven, liefde en onderlinge verbinding. We hoeven deze eigenschappen niet meteen te bereiken, maar wel een groot verlangen voelen om ze te verkrijgen. Als we ons verlangen en onze hunkering specifiek daarop richten en we genoeg kracht daarvoor inzetten, gaan wij de Schepper te ontdekken. Dit is alles waarmee we moeten werken.

We kunnen het vergelijken met een oogmeting bij een opticien: “Kan je deze letters zien?” – “Nee!” “En zie je ze nu?” – “Ja!” Voor ieder zintuig is er een gevoeligheidsgrens, wanneer die grens bereikt is, vindt plotseling de ontdekking plaats.

From the Daily Kabbalah Lesson 8/29/14, Writings of Baal HaSulam

Filed under: Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: Hoe kan een vrouw van de spirituele leraar gaan houden?

Antwoord: Ik denk dat dit veel gemakkelijker is voor een vrouw dan voor een man, want zij voelt geen innerlijke weerstand naar de leraar of een conflict met hem. Van de leraar houden betekent: houden van de bron van je spirituele bestaan. De leraar is eigenlijk een soort zendstation van spirituele energie, maar voor jou is hij de bron. Je kunt dit vergelijken met ouders die de bron zijn voor hun baby omdat de baby alles wat hij ontvangt van hen krijgt.

Met betrekking tot de leraar maakt het geen verschil of het over een man of een vrouw gaat. Er waren tijden waarin een vrouw jarenlang de leider was van het Israëlische volk, de spirituele leider, de leraar. Dat was juist in de jaren waarin de hele natie zich op een spiritueel niveau bevond. Dit geeft aan dat de uiterlijke verschijning van mensen eenvoudigweg niet ter zake doet. Dit kunnen we ons tegenwoordig moeilijk voorstellen.

In het verleden waren veel profeten vrouwen: Deborah, Hulda en anderen. Een profeet is iemand die in direct contact met de Schepper staat. Wat maakt het uit of het een man of een vrouw is? We moeten de leraar niet als een man zien, maar als de bron van Kracht, informatie en vervulling, zoals een hogere Partzuf. Dit besef zal langzamerhand groeien.

From the Convention In Sochi 8/25/14, Lesson 3

Filed under: Kabbalah Leraar, Spiritueel Werk, Vrouwen - Geen reacties→