Opinie (Richard N. Haass, voorzitter van de Raad van Buitenlandse Betrekkingen, Verenigde Staten): “Wanneer er iets slechts gebeurt – Iran staat op de drempel van het verwerven van nucleaire wapens – … zal de een of andere ambtenaar of waarnemer de Internationale Gemeenschap verzoeken om op te treden. Er is slechts één probleem: er bestaat geen ‘Internationale Gemeenschap’.”

“De Algemene Vergadering van de Verenigde Naties komt er het dichtst bij maar er kan weinig worden verwacht van een organisatie die de Verenigde Staten of China gelijk stelt met bijvoorbeeld Fiji of Guinee-Bissau. …”

“Geen enkele hervorming van de VN is in staat geweest om zaken fundamenteel te veranderen. De grote mogendheden van vandaag zijn het niet eens over de regels die in de wereld zouden moeten worden toegepast, en nog veel minder over de sancties voor het overtreden van deze regels. Zelfs wanneer er in principe overeenstemming is, is er sprake van weinig overeenstemming in de praktijk. Het resultaat is een wereld die chaotischer en gevaarlijker is dan het zou mogen zijn.”

Mijn commentaar: De hele vooruitgang in de richting van perfectie komt voort uit de ‘erkenning van het kwaad’, de ontdekking van de onvolmaaktheid van onze egoïstische aard. Alleen wanneer de mens, de volkeren en de wereld uiteindelijk overtuigd zullen zijn van de totale corruptie van onze aard, het ik en de wereld, zal men deze aard graag opgeven. Dan zal de hogere Kracht van de natuur in hun gevoelens worden onthuld. Mensen zullen aan de hogere Kracht vragen om hen te veranderen en zij zullen erdoor gecorrigeerd worden. Alles wat er met ons gebeurt, is alleen bedoeld om ons hier naartoe te leiden.

Filed under: Correctie, Crisis, Egoïsme, Wereld - Geen reacties→

Onze situatie is afhankelijk van de manier waarop wij er tegenaan kijken, volgens welke waarden. Een mens krijgt een scala aan waarden uit zijn omgeving. We begonnen aan onze ontwikkeling toen we uit de bomen naar beneden klommen. De hele menselijke ontwikkeling vindt plaats omdat de samenleving promoot dat het noodzakelijk is om groot, sterk en welvarend te zijn. Zo is de mensheid aan zijn ontwikkeling begonnen.

Ontwikkeling is alleen mogelijk onder de invloed van een gemeenschap. Als de maatschappij geen nieuwe waarden in ons ingeprent had, bovenop wat nodig is voor het lichaam om gewoon te kunnen bestaan, zouden we dieren zijn gebleven. Wij verschillen niet van hen, op het element concurrentie na waar we onderling mee te maken hebben, een ontwikkeling die we danken aan de omgeving.

De omgeving ontwikkelt zich en onze ontwikkeling gaat daarmee samen. Dieren kennen deze ontwikkeling niet, dit geldt alleen voor de mens. Een speciaal soort dier dat dankzij de omgeving kan groeien wordt in deze wereld een mens genoemd. En het soort mens dat in staat is om zich te ontwikkelen doordat hij doelbewust zijn omgeving wil ontwikkelen, wordt een Kabbalist genoemd. Dit zijn twee fasen die boven het animale niveau uitstijgen: een gewoon mens en een Kabbalist.

Kabbalisten besteden speciaal aandacht aan de ontwikkeling van hun omgeving met het doel om daardoor te groeien, alsof zij zichzelf aan de haren omhoog trekken. De gemiddelde mens doet dat niet. De maatschappij ontwikkelt zich en trekt mensen naar verschillende richtingen op het niveau van deze wereld, maar niet naar kwalitatief nieuwe waarden.

Zo ontwikkelt de mensheid zich op een natuurlijke manier totdat er een crisis uitbreekt. De ontwikkeling op basis van concurrentie leidt tot een situatie waarin een deel van de mensheid enorm rijk is geworden en het andere deel heel arm. De situatie wordt kritiek omdat er geen tussenliggende laag meer bestaat. We zijn de fase al voorbij waarin de maatschappij erop hoopte universele welvaart te bereiken, de realisatie van de Amerikaanse droom die iedereen overvloed beloofde voor werk.

Maar dit is onmogelijk, het menselijke egoïsme laat niet toe dat de rijken ook maar iets opofferen. Ze worden erdoor gedwongen om 100% van hun rijkdom voor zichzelf te houden. Ze staan met moeite hoogstens 0,1% af, alleen maar zodat de armen op de een of andere manier kunnen overleven en dienstbaar kunnen zijn aan de rijken, meer niet.

Zo keren we terug naar de theorie van Marx, omdat ons ego een scheiding aanbrengt tussen de antagonistische polen waartussen oorlog onvermijdelijk is. De poging om een ontwikkelde postindustriële welvaartsmaatschappij op te bouwen is mislukt omdat in een dergelijk geval iemand zijn winst zou moeten opofferen: de rijken zouden moeten delen met de armen. En waarom zouden zij daarmee opeens instemmen als het mogelijk is om de armen volledig uit te knijpen en slechts een minimum voor hen over te laten, zodat ze niet van de honger zullen omkomen?

Onze egoïsme ontneemt ons elke vorm van gezond verstand, we kijken naar de wereld en we zijn verbaasd over wat daarin gebeurt: de rijken vernietigen zichzelf door hun acties en riskeren hun leven. Maar ze kunnen zichzelf geen halt toeroepen. Het ego groeit en dwingt hen om op deze manier te handelen.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 7/18/13, Writings of Rabash

Filed under: Crisis, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Egoïsme, Globalisatie - Geen reacties→

Als vijanden mij Omringen – mijn hart zal niet vrezen!

Als zij oorlog met mij voeren – ik vertrouw op de Schepper!

(Uit een Shabbat song)

Het belangrijkste hierbij is dat wij zien dat deze oorlog plaatsvindt tussen de twee delen van het universum. Enerzijds het totale menselijke ego, het egoïsme in mij. Anderzijds de groep, een groep mensen waardoor ik hulp van de Schepper ontvang.

Als de kracht van het kwaad in mij ontwaakt is, ontneemt dit mij kracht, het verwart en misleidt mij, mijn punt in het hart voelt dat de oorlog is ontstaan door het kwaad in mij. Dan haast ik mij voor hulp naar de groep en naar de Schepper die zich daarin verborgen heeft, naar de Kracht van geven, en zo word ik bewapend tegen het kwaad en voer ik met meer kracht oorlog tegen mijn egoïsme.

Shamati, artikel 42: De Ontvangst van het Koninkrijk der Hemelen moet bestaan uit Onvoorwaardelijke Overgave

Echter, als iemand zegt dat hij bereid is om het werk op zich te nemen op voorwaarde dat er een witte vorm is, wat betekent dat het daglicht voor hem zal schijnen, en hij niet instemt met het werk dat zich aan hem toont in een duistere vorm, is er voor deze mens geen plaats in het Paleis van de Koning. De reden hiervoor is dat degenen die willen werken om te geven, toegelaten worden in het Paleis van de Koning en als een mens werkt om te geven, is het voor hem niet belangrijk wat hij tijdens het werk voelt.

Het is juist zo dat een mens, zelfs als hij in een staat is waarin hij een duistere vorm ziet, er niet van onder de indruk is, maar hij verlangt maar één ding: dat de Schepper hem de kracht geeft om alle hindernissen te kunnen overwinnen. De betekenis hiervan is dat men niet vraagt van de Schepper om aan hem een witte vorm te geven, maar om hem de kracht te geven om alle verborgenheden te overwinnen.

Eerst ontwaakt mijn eigen kwaad: ‘hulp tegen mij’ (1). Vervolgens heb ik geen andere keuze dan mij tot de groep te wenden waarin de Kracht van het Licht, de Kracht van de Schepper (2), verborgen is. Ik corrigeer mijn kwaad (3) en verander de zwarte duisternis in wit Licht.

Alles is afhankelijk van de mens. In feite bestaat er noch zwart noch wit: de mens verandert zwart in wit en wit in zwart.

From the Preparation to the Daily Kabbalah Lesson 7/28/13

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Egoïsme, Groepswerk, Hulp, Licht - Geen reacties→

Vraag: U zegt dat het ‘onmogelijk is om de Schepper te danken als ik moet huilen’. Wat bedoelt u daarmee?

Antwoord: Ik kan niet huilen van de pijn en tegelijkertijd degene danken die deze pijn in mij veroorzaakt. Het gevoel van pijn geeft aan dat je Hem niet kunt danken, je zou het misschien wel kunnen, maar dan blijft het oppervlakkig. Je begrijpt het en met je verstand ben je je hiervan bewust, maar je kunt het niet voelen.

Je moet aan je gevoelens werken zodat je genot kunt voelen in plaats van pijn als je bezig bent om je egoïsme te corrigeren. Als de hindernis van de Schepper komt, moet deze omgezet worden in geluk, vreugde en genot. Dit is ons werk. Hieruit bestaat de correctie van onze Kelim (vaten).

Maar zolang je nog een onvolkomenheid in je staat bespeurt, is er geen sprake van dank aan de Schepper. In principe heeft Hij onze dank niet nodig. Als je je goed voelt, is dit jouw onbewuste dankbaarheid aan Hem. En als je dit gevoel ook aan Hem toeschrijft, is er sprake van complete dankbaarheid. Het is heel eenvoudig.

From the Convention In Krasnoyarsk 6/14/13, Lesson 3

Filed under: Conventies, Dankbaarheid, Egoïsme - Geen reacties→

De letter Samech is zo’n prachtige letter, een eigenschap die een mens redt en bevrijdt uit het koninkrijk van de klipot (schillen), hem kracht geeft, steun en vertrouwen, een thuis. Het is een ronde letter, zoals de baarmoeder voor een embryo waardoor hij beschermd wordt, maar hij kan zich daardoor niet verder ontwikkelen.

Een mens wordt er alleen door geholpen om uit de klipot te komen en de eigenschap van de Samech te verkrijgen, namelijk de kans om vrij te worden van de overheersing van de klipa (schil), het ego. Maar om zich verder te ontwikkelen moet hij terugkeren naar de egoïstische krachten, de klipot, daar zoveel vandaan halen als hij kan corrigeren en zo door de correctie verder groeien.

Het blijkt dat de letter Samech schadelijk is in plaats van nuttig, want hij staat de ontwikkeling van de mens in de weg. Hij lijkt op een moeder die heel veel van haar kind houdt, zoveel dat zij hem eenvoudigweg verstikt in haar armen en hem vasthoudt waardoor hij niet onafhankelijk kan worden en groeien.

Om te kunnen groeien moeten er altijd twee tegengestelde krachten samenwerken om het doel via de middellijn te bereiken. De letter Samech kan niet gemist worden, want hij omringt de mens, voorziet hem van veilig onderdak en bewaakt hem. Een mens verbergt zich in deze eigenschap en voelt zich vrij van de dominantie van de klipa, het ego, hij vlucht er vandaan.

Maar wat gebeurt er nadat hij zich vrij gemaakt heeft? In die situatie heeft hij niets, hij kan dan ook niets beginnen! Hij moet de klipa weer binnengaan en als hij beschermd is door de krachten van geven, zich verder ontwikkelen.

Daarom is het onmogelijk om de wereld te scheppen met de letter Samech. Geen enkele letter en eigenschap heeft de kracht om de wereld naar de zo gewenste correctie te leiden. Voor elke eigenschap is er een tegengestelde eigenschap nodig. Dit heeft een bedoeling, we kunnen ons zo ontwikkelen.

Mijn materie bestaat uit het verlangen om te ontvangen. Eerst moet ik mijn intentie veranderen van ‘om te ontvangen’ naar een neutrale intentie en dan naar ‘om te geven’, waardoor ik mijn verlangen om te ontvangen begin te gebruiken ‘om te geven’. Dit betekent dat ik mijn verlangen eerst op een negatieve manier gebruik: om te ontvangen. Daarna begin ik datzelfde verlangen positief te gebruiken: om te geven. Er moeten dus twee tegengestelde krachten in mij werkzaam zijn, de één tegen de ander en door deze twee krachten bereik ik de middellijn.

From the 2^nd part of the Daily Kabbalah Lesson 5/27/13, The Zohar

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Egoïsme, Kabbalah Studie, Zohar - Geen reacties→

Vraag: Het lukt mij niet om het beginpunt te vinden dat niet dienstbaar is aan mijn ego, het punt dat het mij mogelijk maakt om boven mijn ego uit te stijgen. Alles in mij, zelfs deze vraag, is het resultaat van mijn trots, wat kan ik hieraan doen?

Antwoord: Schreeuw het uit.

Vraag: Maar ik kan niet schreeuwen.

Antwoord: Je moet het wel uitschreeuwen. Natuurlijk heb je er geen kracht voor en je voelt zelfs dat je een beetje corrupt bent, maar je bent er niet echt door gealarmeerd, want zo erg lijkt het nou ook niet. Dit betekent dat je nog veel onderscheidingen mist die je naar het Doel kunnen toetrekken, waardoor je een afkeer krijgt van je huidige staat en eruit wilt komen.

Dus schreeuw, schreeuw het uit en doe alles wat mogelijk is. Als je dat zelfs niet kunt, heb je nog je omgeving waar je naartoe kunt. Ga naar je vrienden.

Als je daar zelfs geen kracht voor hebt, integreer dan in ieder geval enigszins in hen. Een mens moet iets ondernemen en hij krijgt de mogelijkheid om dat te doen.

Vraag: De afgunst die ik naar de vrienden voel werkt echt, maar dat brengt me nog niet bij het punt waar ik naar verlang. Daarom maakt het niet uit als ik het hard zou uitschreeuwen, dit zou alleen maar uit egoïsme voortkomen.

Antwoord: Dat geeft niet, het zou je toch helpen. Het Omringende Licht beantwoordt egoïstische uitroepen. Dus het gaat om het Omringende Licht, en niet om het Directe Licht of het Innerlijke Licht, je hebt er dus zelfs met je egoïstische uitroepen invloed op. Dus, schreeuw het uit en in antwoord daarop zal het Licht ontwaken.

From the 4^th part of the Daily Kabbalah Lesson 6/02/13, Writings of Baal HaSulam

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Egoïsme, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Iedereen uit Israel is verantwoordelijk voor de ander.

“Er is een zeker volk, alom verstrooid en verspreid onder de volkeren.” (Noten tussen haakjes zijn van mij). Haman (de voornaamste egoïstische eigenschap in een mens, één van de eigenschappen die gemanifesteerd wordt in Farao, Amalek, enz.) zei dat hij ervan overtuigd was dat het hen zou lukken om de Joden te vernietigen (namelijk de verbinding te vernietigen tussen hen die een sterk verlangen hebben naar de Schepper in een grotere, meer definitieve vorm), omdat zij van elkaar afgescheiden zijn; dus onze kracht (de egoïstische kracht die ons wegdrijft van geven en liefde) die wij tegen hen gebruiken zal het zeker winnen, want daardoor wordt er een scheiding teweeg gebracht (tussen hen die sterk verlangen naar de Schepper) tussen de mens (een ieder van hen) en God. En de Schepper zal hen op geen enkele manier helpen, want zij (door de innerlijke afstand van elkaar) zijn van Hem afgescheiden. Daarom corrigeerde Mordechai (de eigenschap van geven in een mens) deze tekortkoming (de eigenschap van afscheiding, de Haman in een mens) zoals het wordt uitgelegd in het volgende vers (in Megillat Esther): “De Joden verzamelden zich,” (…) “zij verzamelden zich en verdedigden hun leven.” Dit betekent dat zij zichzelf gered hadden door zich met elkaar te verenigen (Verbinding met de Schepper).

Writings of Baal HaSulam, Shamati #144 “There Is a Certain People”

Filed under: Egoïsme, Israel, Kabbalistische bronnen - Geen reacties→

Vraag: De onthulling van het ego in ons dagelijks leven en vooral in de economie, is zichtbaar door de toenemende agressiviteit van mensen naar andere mensen en landen ten opzichte van andere landen, iedereen probeert daarbij zoveel mogelijk op te slokken en bouwt op elke gebied piramides, waarbij het aantal spelers beperkt is. Blijft deze trend aanhouden?

Antwoord: In het algemeen gesproken is dit het beste omdat mensen daardoor gaan begrijpen wat er gaande is.

We zullen een situatie bereiken waarin alles alleen afhangt van wat ik doe en ik de leidende rol speel die het zinloze spel van de competitie elimineert. Het heeft, hoe dan ook, geen enkele waarde en in feite brengt het me in een positie waarin ik duidelijk begin te begrijpen wat ik doe en of het nodig is of niet.

Het probleem is dat – zelfs als ik van alles op de markt kan brengen – de verlangens van mensen veranderen. Plotseling verdwijnt de behoefte aan iets wat ik hen aanbied en daardoor word ik gedwongen om anders te gaan handelen.

From KabTV’s “The Global Crisis” 3/19/13

Filed under: Economie, Egoïsme - Geen reacties→

Vraag: Op het ogenblik wordt in veel landen het hele systeem van de gezondheidszorg overgedragen aan de regering en doet vrij veel ons aan een lopende band denken. Artsen doen hun best om zo veel mogelijk patiënten te zien en zo weinig mogelijk tijd aan hen te besteden. Om extra aandacht te krijgen van hun arts moeten patiënten vaak bijbetalen.

In het hele tijdperk van de medische ontwikkeling zijn artsen nooit rijk geweest. Ze waren beroemd, deskundig, maar nooit rijk. In overeenstemming met de groei van verlangens staat het verlangen om rijk te worden bovenaan. Daarna komt er een verlangen om gerespecteerd te worden en ook om beroemd te zijn, het verlangen naar kennis komt op de laatste plaats. Het werkt dus andersom in de geneeskunde. Waarom is ons medische systeem zo diep gezonken? Waarom staat het belang van geld boven dat van respect, kennis en zelfs boven de wens om anderen te helpen?

Antwoord: Dit verschijnsel geldt niet alleen voor het gebied van de geneeskunde, maar voor alle gebieden van menselijke activiteiten. Mensen groeien (in tegenstelling tot de minerale, animale en vegetatieve materie) voortdurend als gevolg van hun egoïsme, de basis van de menselijke natuur. Onze verlangens worden steeds egoïstischer, ze hebben steeds meer controle over ons en verwijderen ons op die manier van elkaar.

Ooit leefden we in grote families, maar nu verwerpen we zelfs een kleine familie. Iedereen wil tegenwoordig afzonderlijk leven, het aantal echtscheidingen neemt toe, mensen willen niet meer trouwen, willen geen kinderen, enz. Onze egoïsme is gegroeid naar een niveau waardoor we, veel sterker dan daarvoor, van elkaar verwijderd raken en in plaats van ons verlangen te vergroten om kennis te verwerven, te bereiken en te voltooien, komt geld op de eerste plaats en wordt ons leven daardoor heel pragmatisch. De hele wereld is afhankelijk van geld, alles is onderworpen aan geld. Geld is macht.

Vroeger was respect, eer en macht niet afhankelijk van geld. Eer stond bovenaan. De afgelopen honderd jaar is ons egoïsme zo groot geworden dat we niets anders meer kunnen zien dan dollartekens. Alle gebieden van menselijke activiteit, zoals wetenschap, kunst, of de een of andere vorm van creativiteit, waardoor veel mensen zich nog steeds aangetrokken voelen, werden beschouwd als hoogstaand, voor poëzie of wetenschappelijk onderzoek offerden veel kunstenaars en wetenschappers hun leven op. Niemand hecht hier nog waarde aan.

Tegenwoordig staan bijvoorbeeld kunst en wetenschap volledig onder controle en worden ze geheel en al door geld onderdrukt. Kunstenaars en wetenschappers moeten zich gewoonweg aanpassen aan dit niveau. Soms voelen ze nog de neiging om zich op te offeren, maar dat moeten ze meteen onderdrukken. Kunstenaars en wetenschappers opereren vanuit een smal raamwerk, omdat ze begrijpen dat hun succes volledig afhankelijk is van de steun van hun sponsors en van de hoogte van hun bankrekening.

Tegenwoordig zijn diverse gebieden van het leven, die ons bijzonder dierbaar zijn, totaal afhankelijk van geld want ze worden opgekocht door de heersende financiële systemen en zij hebben daar de directe zeggingschap over. Het bovenstaande geldt ook voor de massamedia die volledig afhankelijk zijn van degenen door wie ze betaald worden.

Zelfs het onderwijs op scholen krijgt niet voldoende aandacht, omdat het doel daarvan is om het kudde-instinct in studenten te bevorderen en hun individualiteit te onderdrukken, zodat ze geen welwillende, niet-financiële, onzelfzuchtige houding zullen ontwikkelen. Hierdoor is het heel eenvoudig om te bepalen hoeveel iemand waard is, hoeveel men kan kopen en wie de controle heeft.

De afgelopen halve eeuw wordt dezelfde tendens vertoond in de wereldwijde gezondheidszorg. Dit is de belangrijkste reden voor het feit dat dit veld heel gewild is. Bijna iedereen maakt er gebruik van: We worden in dit systeem geboren, we ontwikkelen ons erin, we moeten er voortdurend gebruik van maken en wij beëindigen ons leven ook in dit systeem. Dus, het gebied van de geneeskunde is uiterst ‘vruchtbaar’ en verschaft enorme bezoldigingen, het maakt de artsen rijk waardoor ze kunnen profiteren van het systeem.

Bovendien zijn we afhankelijk van veel medicijnen (die we vaak zelfs niet eens nodig hebben), ze worden voorgeschreven door artsen – het maakt niet uit of ze echt noodzakelijk zijn – en we worden verplicht om ze te nemen, dit vertaalt zich in enorme winsten. Zelfs als medicijnen niet veel kosten, heeft het gezondheidszorgsysteem door de verkoop ervan nog steeds het monopolie, waardoor de bevolking voortdurend geld moet uitgeven. Daarom worden er vele geruchten verspreid over ‘vreselijke ziekten’, allerlei bedreigingen, enz.

Dit verklaart waarom er grote concurrentie bestaat tussen de fabrikanten van geneesmiddelen. Bovendien wordt er veel onnodige ‘diagnose’- apparatuur geproduceerd. De groepen die financieel van deze stand van zaken profiteren, dwingen hun regeringen om medisch-gerelateerde kosten in te delen bij ‘vrije’ of ‘verplichte’ gezondheidszorg. Met andere woorden, we zitten vast aan een systeem dat op onze kosten gebruik van ons maakt, hierin staan wij allemaal volkomen machteloos.

Naast de verplichte gezondheidszorg van de staat is er ook een particuliere sector die veel duurder is en nog minder begrijpelijk in elkaar zit. Natuurlijk rechtvaardigt het zichzelf op een bepaald punt, omdat privé artsen gewoon hun eigen patiënten moeten genezen, anders hebben ze geen clientèle. Maar mensen moeten heel veel betalen voor de juiste behandelingen. Dus, de mensheid heeft al allerlei bewijzen voor het feit dat egoïsme de belangrijkste oorzaak van de verwoesting van onze gezondheid is en dat het ons ervan weerhoudt om op de juiste manier te leven.

Deze doctrines gelden niet alleen voor de gezondheidszorg. Gezondheid begint met zuivere lucht, evenwichtig eten, een goede ecologie en een zorgzame houding naar elkaar. Daarom moet het hele leven worden gecorrigeerd om aan een goede basis te kunnen bouwen voor het handhaven van de gezondheid van de mens.

De grote vraag vandaag is of deze taak samen gaat met de belangen van artsen, de farmaceutische industrie, de fabrikanten van medische apparatuur en de gezondheidszorgorganisaties. Eén ding is heel duidelijk: de massa lijdt onder de manier waarop  allerlei zaken momenteel geregeld zijn.

From KabTV’s “Medicine of the Future” 4/7/13

Filed under: Egoïsme, Geld, Gezondheid, Kunst, Wereld, Wetenschap - Geen reacties→

Vraag: We zijn geboren om gelukkig te worden, daar streven we naar. Maar het systeem waarin we leven is egoïstisch. De ‘Amerikaanse droom’ waaide over naar onze maatschappij. In feite is die droom onbereikbaar, want om die te bereiken moeten we geld verdienen. Om geld te kunnen verdienen moeten we werken en oorspronkelijk is werk slavernij. Met andere woorden: wij werden slaven om ‘gelukkig’ te worden, maar we zijn helemaal niet gelukkig.

Kan de mensheid alles wat opgebouwd is vaarwel zeggen en dan toch nog gelukkig zijn? Hoe zou u de staat van geluk omschrijven?

Antwoord: Ik denk dat we alleen gelukkig kunnen worden als we evenwicht bereiken. Als mensen met elkaar bouwen aan correcte onderlinge verhoudingen, als zij voelen dat ze zich in de goede, sociale omgeving bevinden, verdwijnen alle problemen. Als onze maatschappij eenmaal homeostase heeft bereikt en dat bevordert, zullen mensen het gevoel krijgen dat alles lijkt te stromen, dat ze in een staat van vrede zijn, zowel innerlijk als uiterlijk. Een dergelijke situatie brengt ze in een staat van gelukzaligheid.

Met andere woorden: een gevoel van geluk ervaren we niet door onszelf op een egoïstische manier te vervullen, zonder na te denken over het volgende moment, omdat er in onze omgeving veel andere egoïsten zijn die ten koste van anderen gelukkig willen worden.

Een gevoel van geluk ontstaat als resultaat van eenheid. Het komt voort uit een gevoel van evenwicht, vergelijkbaar met een gezond organisme dat leeft als alle organen in evenwicht met elkaar functioneren. Op deze zelfde manier moet de menselijke maatschappij de voorbeelden van de natuur volgen en ernaar streven om diezelfde staat te bereiken. Dan zullen we beseffen wat het doel van ons leven is. Het gevoel dat we hebben als we in deze staat zijn is geluk.

From the TV Program “Medicine of the Future,” 4/7/2013

Filed under: Educatie, Eenheid, Egoïsme, Gelukkig Zijn - Geen reacties→