Wij voelen altijd twee dingen: het ene is het ‘punt in het hart’ en het andere is alles wat zich daarbuiten bevindt. We ervaren allemaal een ‘dubbele’ wereld. Deze waarneming wordt ons opzettelijk gegeven, want zo zijn wij in staat zijn om onszelf en de wereld te corrigeren.

Als je de wereld eendimensionaal zou zien, zoals een gewoon mens die de wereld alleen op het fysieke niveau waarneemt, zou je niet kunnen werken. Als je bij het stijgen op de spirituele ladder alleen de spirituele vorm – die iedere keer op een volgend niveau onthuld wordt – zou waarnemen, zou dat ook problematisch zijn, want je zou dan niet als een verbinder kunnen fungeren tussen de spirituele wereld en deze wereld.

Daarom wordt aan degenen die de spirituele ladder bestijgen de waarneming van deze wereld gegeven, zoals aan ‘Shimon van de markt’ en eveneens de waarneming van de spirituele wereld. Zij nemen een dubbele werkelijkheid waar, maar dit stoort hen niet.

Wij blijven in deze wereld leven, totdat de volledige bevrijding van het egoïsme van deze wereld is voltooid, tot Gmar Tikkun (het einde van de correctie), als alle zielen met elkaar verbonden zijn en dit moeten wij aan de wereld brengen.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 8/2/12, Writings of Baal HaSulam

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Egoïsme, Spiritualiteit - Geen reacties→

Ieders persoonlijke waarneming van de werkelijkheid ontwikkelt zich volgens de wortel van zijn ziel, het karakter en de mentaliteit ervan.

Er zijn mensen die meer aanleg hebben voor technische ontwikkeling, terwijl anderen een meer gevoelsmatige aanleg hebben, zoals er in onze wereld humanisten zijn en technici. Sommigen studeren muziek, literatuur, filosofie en anderen studeren techniek, wiskunde, architectuur, enzovoort.

Spiritueel gezien bestaat er een heel groot verschil tussen hen. Waarom schreef de ene Kabbalist in een bepaalde stijl en de ander in een andere stijl? Dit is het resultaat van de karaktertrekken van de ziel van een mens, een ieder neemt de spirituele wereld anders waar. Zo complementeren zij elkaar, maar in het geheel gezien, is er een groot verschil tussen zielen, veel groter dan de verschillen tussen mensen in onze wereld.

Natuurlijk neemt ieder de spirituele werkelijkheid waar. Als we verder komen en de Machsom overgaan (de afscheiding naar spiritualiteit), bereikt ieder het inzicht. Maar voor de ene mens kan de spirituele wereld onthuld worden in een vorm, waarbij hij een totaalbeeld ziet en hij werkt met spirituele beelden, terwijl een ander, met een meer technische aanleg van de ziel, waarneemt zoals een natuurkundige in onze wereld. Een derde neemt spiritualiteit waar zoals een psycholoog in deze wereld, en een vierde als een eenvoudige arbeider.

In de spirituele werelden is er een veel rijker ‘scala aan beroepen’ dan in onze wereld, als een projectie van de ene wereld in de andere.

From the 2^nd part of the Daily Kabbalah Lesson 2/12/12, The Zohar

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Spiritualiteit, Waarneming - Geen reacties→

We hebben iets groots en kostbaar verworven tijdens de Conventie: We hebben voor de eerste keer ontdekt dat Farao binnen in ons is en ons haat, en we moeten ons van hem ontdoen, wegrennen, Egypte verlaten…maar we zijn hier niet toe in staat.

We zouden het ons nooit gerealiseerd hebben dat we van hem weg moeten rennen. We hadden gehoopt dat we spiritualiteit in ons egoïsme konden openbaren, in “Egypte.” Maar we dachten niet eens dat dit “Egypte”is. Toch, nu beginnen we te begrijpen dat we ons moeten bevrijden hiervan.

Ons egoïsme, Farao, ontving een klap, en deze teleurstelling passeerde door hem. Nu kunnen we zien dat we ons moeten distantiëren van het verlangen waarin we teleurstelling en bitterheid onthullen.

Hoewel, waren we niet voluit gegaan tot het einde, dan hadden we niet de ontgoocheling gevoeld; we hadden niet gevoeld dat, waarlijk, iets ons tegenhield. Er is geen midden grond in spiritualiteit; we moeten tot het eind doorgaan.

Daarom, is nu een bepaalde nieuwe sensatie in ons gemanifesteerd. Dezelfde teleurstelling, de kracht van lijden die we nu voelen (sinds ik zoveel inspanning heb geïnvesteerd, zoveel hoop, en er is niets gebeurd) is mijn Farao, die een afstraffing heeft ontvangen en nu aan het lijden is.

Maar, de Farao moet deze afstraffing voelen, aangezien we anders niet in staat zijn om hiervan weg te rennen. Zeker, we rennen alleen van kwaad.

Als ik mijn egoïstisch verlangen onthul, mijn natuur als kwaad, zal ik er van willen ontsnappen. En, misschien, zal ik meer van zulke klappen moeten ervaren voordat ik besluit dat ik het moet doen. Ik moet letterlijk uit mijn huid kruipen, mijn “lichaam” verlaten. Dit is genaamd dat Farao klappen ontvangt, de “tien plagen van Egypte.”

We hebben dit alleen bereikt omdat we desondanks tussen ons verbonden. Eén is altijd onthuld tegen de ander, zoals er gezegd is, “in Jouw Licht zullen we het Licht zien.” Dankzij deze eenwording en onze voorbereiding hebben we ons gerealiseerd dat we lijden door ons egoïstische natuur. En dit is een grote verwezenlijking!

Miljoenen mensen die virtueel deelnamen in de Conventie waren samen met ons. Zij, ook, gingen door dezelfde staten.

Filed under: Congressen, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Egoïsme, Spiritualiteit - Geen reacties→

Het antwoord is simpel: Het komt omdat spiritualiteit tegenovergesteld is aan ons, onze essentie, onze egoïstische natuur. Egoisme regeert over ons, we willen het vervullen. Vandaar dat uit alles wat ons omringt, we alleen de dingen zien die we willen zien met ons egoisme: iets leuks of hooguit iets bedreigends.

Dit is de reden waarom iemand die de wil heeft om de bovenwereld te onthullen, maar onopgemerkt blijft in zijn egoïstische verlangen, zich moet reconstrueren. Om deze reden is de omgeving cruciaal voor een persoon: Het helpt hem om zijn waarneming te herbouwen, om zich af te stemmen op het belang van het waarnemen van wat onaangenaam is voor het egoisme, tegenovergesteld aan het. Dan zal iemand in staat zijn te getuigen van een bredere wereld die hem of haar altijd heeft omringt. Het wordt de spirituele wereld genoemd en het bevindt zich boven het egoisme.

Het lijkt dat onze opvattingen het resultaat zijn van onze ervaring, maar ze zijn het resultaat van de hoeveelheid aan informatie die handig is voor onze egoisme. En het maakt geen verschil wat ze zeggen, waarheid of leugen: Voor ons is de waarheid wat samenvalt met onze mening- het egoisme.

We kijken altijd alleen wat onze mening ondersteunt en verwerpen wat zich daartegen verzet.
Uiteindelijk vormen we onszelf en wensen we ons niet te veranderen. Alleen het lijden, de pogingen om de zin van het bestaan te vinden, en een sterke spirituele omgeving, de groep, zullen iemand helpen om iemand objectief te worden, om de egoïstische waarneming te helpen vervangen met de waarneming van zijn omgeving (de mensen die het zelfde spirituele doel nastreven).En dan zal de bovenwereld die altijd rondom hem heeft bestaan zich voor hem openen!

Filed under: Innerlijk Werk - Geen reacties→

Het antwoord is simpel: Het komt omdat spiritualiteit tegenovergesteld is aan ons, onze essentie, onze egoïstische natuur. Egoisme regeert over ons, we willen het vervullen. Vandaar dat uit alles wat ons omringt, we alleen de dingen zien die we willen zien met ons egoisme: iets leuks of hooguit iets bedreigends.

Dit is de reden waarom iemand die de wil heeft om de bovenwereld te onthullen, maar onopgemerkt blijft in zijn egoïstische verlangen, zich moet reconstrueren. Om deze reden is de omgeving cruciaal voor een persoon: Het helpt hem om zijn waarneming te herbouwen, om zich af te stemmen op het belang van het waarnemen van wat onaangenaam is voor of tegengesteld aan het egoisme. Dan zal iemand in staat zijn te getuigen van een bredere wereld die hem of haar altijd heeft omringd. Het wordt de spirituele wereld genoemd en het bevindt zich boven het egoisme.

Het lijkt dat onze opvattingen het resultaat zijn van onze ervaring, maar ze zijn het resultaat van de hoeveelheid aan informatie die handig is voor onze egoisme. En het maakt geen verschil wat ze zeggen, waarheid of leugen: Voor ons is de waarheid wat samenvalt met onze mening- het egoisme.

We kijken altijd alleen wat onze mening ondersteunt en verwerpen wat zich daartegen verzet. Uiteindelijk vormen we onszelf en wensen we ons niet te veranderen. Alleen het lijden, de pogingen om de zin van het bestaan te vinden, en een sterke spirituele omgeving, de groep, zullen iemand helpen objectief te worden, om de egoïstische waarneming te helpen vervangen met de waarneming van zijn omgeving (de mensen die hetzelfde spirituele doel nastreven).En dan zal de bovenwereld die altijd rondom hem heeft bestaan zich voor hem openen!

Filed under: Innerlijk Werk, Waarneming - Geen reacties→

Vraag: Wat betekent het om voortdurend richting het spirituele doel te versnellen, en hoe kunnen we zoveel mogelijk op de gas duwen zo vlak voor de conventie?

Antwoord: In de spirituele ruimte betekent versnelling beweging. Dat komt omdat wanneer je een bepaalde handeling niet maakt, dan zal geen van je vorige verdiensten tellen, en zal je alle snelheid verliezen die je tot nog toe had verzameld uit voorgaande handelingen. De spirituele ruimte is als een lege kosmos waarin geen enkel ander systeem is vanwaar je begint te tellen, en wanneer je niet beweegt dan versnel je niet.

Een constante staat is gelijk aan nul. Zelfs wanneer je met een constante snelheid van 15 km per seconde vliegt, wordt dit niet beschouwd als beweging en is het hetzelfde als alleen maar in de lucht hangen. In spirituele zin betekent beweging snelheid en de handeling is de oorsprong daarvan.

Daarom bestaan er geen gaten tussen spirituele handelingen. Daar waar de ene handeling eindigt, begint de volgende handeling onmiddellijk, net als bij de geboorte van de spirituele Partzufim. Dit geeft aan dat iemands houding ten opzichte van de groep en de houding van de groep ten opzichte van hem zo moet zijn dat het hem voortdurend wakker houdt om te handelen en om zijn verlangen te vernieuwen.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 3/28/11, Preparation to the WE! Convention

Filed under: Congressen, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Vraag: Hoe denkt u over “praktische Kabbalah,” is het een verbinding met de Sefirot?

Antwoord: Ik betreur het dat ik u moet teleurstellen, maar niets hiervan heeft iets te maken met ware verwezenlijking. Er zijn in Kabbalah geen rode draden, heilig water of ceremoniële handelingen.

Elk persoon in de wereld met een verlangen om te leren, ongeacht hun geslacht, godsdienst of nationaliteit, kan dit door de juiste Studie bereiken en alleen hierdoor. Het is alsof ze niet over een lichaam beschikken. Met andere woorden, kleding, gewoontes en tradities doen er niet toe. Al deze dingen hebben absoluut niets met Kabbalah te maken.

Kabbalah is een wetenschap en wanneer we het studeren beginnen we deze wereld als een meer verbonden, globale wereld waar te nemen. Dit geeft ons een nieuw perspectief en een nieuw leven. We stijgen van een niveau, waar alles eindigt in mijn lichaam, naar een globaal, extern niveau waar ik buiten de tijd zweef.

Dit moet gevoeld worden. Ik beloof u dat als u Kabbalah begint te studeren en deze wijsheid binnentreedt, u zult voelen dat dit de manier is waarop het werkt. Een persoon van onze wereld moet stijgen naar het niveau van eeuwigheid.

Alles wat Kabbalah heeft voorspeld, is uitgekomen. Tweeduizend jaar geleden schreven Kabbalisten dat als de Zohar geopenbaard zou worden, de wereld een nieuwe fase van ontwikkeling zal ingaan en dat wij dan moeten beginnen om aan onze correctie te werken. Ik geloofde dit niet toen ik Kabbalah, in het midden van de jaren zeventig, begon te studeren, maar het is echt twintig jaar later gebeurd, in het midden van de jaren negentig.

From my lecture in Paris 2/1/2011

Verwante Materialen (Engels):
The Force That Enlivens The World
A Beginner’s First Questions
Practical Kabbalah Has No Use for Red Strings

Filed under: Congressen, Spiritualiteit - Geen reacties→

Vraag: Zijn wij nu het juiste offer aan het maken voor de Tabernakel of is het de Schepper die het stukje voor stukje samenstelt? Wie is de architect?

Antwoord: Natuurlijk begrijpen we niets van ons werk, net als een kind van twee jaar oud opgroeit zonder te weten hoe hij op driejarige leeftijd zal zijn. Hij bedenkt het proces van zijn groei niet en vormt zichzelf niet op de leeftijd van drie jaar. Op dezelfde manier maken we een Menorah (een zevenarmige kandelaar) door een stuk goud in het vuur te werpen en het hierdoor vanzelf te laten ontstaan. Maar hoe gebeurt dit “vanzelf”?

Het feit is dat je zelf niets kan doen. Als je je intentie voorbereidt (niet de actie, maar alleen de intentie!), als je het bouwt in de middellijn, gaat het Licht jouw materie precies omzetten in de vorm die deze materie moet hebben. Deze materie kan geen enkele andere vorm aannemen! Met andere woorden, het heeft deze vorm al en je moet het alleen ontdekken door de intentie te hebben om dit beeld aan jou te laten onthullen.

Je betreedt een wereld die al lang van tevoren klaar is! Wanneer je de “bal en de bloem”, “de Menorah”, “de tafel”, “de onyx en andere stenen, “onthult, ben je aan het ontdekken wat al bestaat. Jij bent degene die je waarneming vernieuwt. Jij onthult het; het wordt aan jou onthuld. Jij bouwt je visie, perceptie, begrip en overeenstemming. Al naar gelang de mate van je overeenstemming , zie je de uiterlijke vorm niet, maar je ziet dat alles in je is. Je visie wordt intern.

Wat je nu ziet lijkt zich buiten jou af te spelen, maar in spiritualiteit zie je dat alles zich van binnen afspeelt. Dan is je perceptie authentiek. Je bent niet langer in de illusie waarin je je nu bevindt, waarin het lijkt alsof de wereld buiten jou bestaat, dat jij er bent en de wereld.
In spiritualiteit bestaat deze leugen niet. Je voelt dat alles in je is, in de ziel waarmee je je identificeert.

From the lesson on the weekly Torah portion on 2/4/11

Filed under: Spiritualiteit, Thora, Waarneming - Geen reacties→

Vraag: Wat betekent het om deel te nemen, mezelf in een groep te plaatsen?

Antwoord: Aan de ene kant voelen de vrienden en ik ons gelijkwaardig met betrekking tot de Schepper, omdat we er in gelijke mate naar verlangen om Hem te bereiken. Maar we zijn zelf verdeeld door haat. In dit geval is de manier waarop iedereen alle anderen behandelt de manier waarop een persoon de groep behandelt. En om deel te nemen aan de groep moet men haat in liefde transformeren.

De groep wordt gedefinieerd door twee parameters:

1. Hij bestaat uit de vrienden die er net als ik naar verlangen om de Schepper te leren kennen; maar,
2. ik haat ze.

Als aan deze beide voorwaarden is voldaan, dan ligt de weg naar spiritualiteit voor mij. Immers, hoe kan deze driehoek bestaan: Ze zoeken spiritualiteit, maar ik haat ze en als dit zo is, hoe is het dan mogelijk voor mij om ook naar de Schepper te verlangen? En als ik naar Hem streef, hoe kan ik ze dan in de eerste plaats haten?

From the 4th part of the Daily Kabbalah Lesson 2/6/2011, “The Essence of the Wisdom of Kabbalah”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Vraag: Ik zou dit willen weten: Waar bevindt zich in mij de kwade neiging? Is het in het hart of in het ego? Hoe kan ik deze vinden om me hiervan te ontdoen?

Antwoord: Baal HaSulam schrijft dat hij zich verheugde over de onthulling in hem van nieuwe, kwade kwaliteiten omdat ze niet nieuw zijn, maar in een persoon verborgen zijn en het onduidelijk is wanneer al ons kwaad, nog niet onthult, in ons onthult zal worden.

Zeker, de tijden wanneer het kwaad onthult wordt, zijn onplezierig. Een persoon begint zichzelf “op te eten”, omdat hij hier niet mee akkoord kan gaan en het niet wil. Deze benadering moet ook gecorrigeerd worden.

Om je de waarheid te zeggen moeten we alleen maar blij zijn wanneer het kwaad wordt onthult, maar niet als masochisten. Als dit kwaad de noodzakelijke grootte heeft bereikt, zal een persoon exploderen en een innerlijke schreeuw produceren. Er zal in zijn hart zo’n gevoel ontstaan dat hij de onthulling van Boven zal ontvangen.

Dan zal hij, in relatie tot zijn hart, naar anderen mensen komen en begint hij de spirituele wereld te voelen welke niet in jezelf gevoeld kan worden, maar alleen in de verlangens van andere mensen. Maar dit is een goed gevoel. De persoon ervaart dan elk moment als een groot avontuur waarin zijn verlangens en intenties de wereld voor hem beginnen te openen.

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen - Geen reacties→