Vraag: Ik volg de onlinecursus van de Internationale Kabbalah Academie. Hoe belangrijk is het voor virtuele studenten om naar de Conventie in Kharkov te komen? Kunnen we er virtueel aan deelnemen, zoals we dat in onze lessen doen?

Antwoord: Absoluut niet! Je zult de directe interactie nooit kunnen vervangen. Je kunt deel blijven nemen aan de online cursussen van de Kabbalah Academie en kennis vergaren. Maar zonder werkelijke eenheid is het onmogelijk om je met elkaar te verenigen en te verbinden, om zo de Schepper in de verbinding te voelen. De onthulling van de Schepper is namelijk ons grootste probleem. Dit is nu precies de reden van ons bestaan, van het bestaan van deze hele wereld, en van onze cursussen.

From the Virtual Lesson 7/8/12, “Kharkov 2012”

Filed under: Conventies, Eenheid, Kabbalah Studie - Geen reacties→

Eenheid heeft de grootste waarde. Als we eenheid bereiken, zullen we alle problemen oplossen. Als we dat niet bereiken, zal geen enkele actie bijdragen aan het oplossen van de problemen.

In wezen is dit een heel eenvoudig principe. Maar het wordt niet direct opgemerkt en aanvaard door mensen, het wordt indirect geabsorbeerd door middel van oefeningen en spelletjes. Het Licht laten werken is het belangrijkste, zodat Het tot iemand kan spreken door gevoelens, die in hem wakker worden.

Dan gaan mensen begrijpen dat het inderdaad waar is. Men zal zich afvragen waardoor men zo plotseling van inzicht verandert? Maar men gaat voelen, dat juist op deze manier alles kan worden geregeld.

Kijk eens hoe dwaas de wereld zich gedraagt en moeite doet om vast te houden aan de oude systemen, die al uiteen zijn gevallen. Alles valt uit elkaar. De situatie is duizend keer erger dan het wordt voorgeschoteld aan de gewone burger en het is ook nog erger dan het ervaren wordt door degenen die op de hoogte zijn en aan de macht zijn.

Het is alsof we ons op een vlot bevinden dat door en door verrot is, midden op de oceaan. En we weten er niets van! We zijn omringd door haaien en touwen houden het vlot bij elkaar dat op het punt staat om ieder moment te breken, dan komen we in de diepte van de zee terecht.

Zo’n gevoel ontstaat er, wanneer je kijkt naar de wereld van vandaag. Maar mensen kunnen niets beginnen. Ze kunnen niet begrijpen, dat ze de problemen alleen door eenheid kunnen oplossen, want dit is al een hoger, spiritueel principe. Daarom proberen we het hen bij te brengen door middel van workshops, discussies, spelletjes en allerlei andere dingen die we doen.

From a “Talk About General Questions” 6/29/12

Filed under: Crisis, Eenheid - Geen reacties→

Vandaag de dag hebben we te maken met een ernstige economische crisis die ons zal helpen om te ontdekken, dat wij onszelf in verwarring hebben gebracht door ons onbeperkte verlangen naar rijkdom, controle en technologische vooruitgang en dat wij onszelf in een val hebben gebracht. Wij lopen rondjes als een hamster in een rad en we hebben het gevoel dat we voortdurend meer en meer producten, waaraan eigenlijk geen behoefte is, moeten produceren.

Maar de natuur perst ons samen binnen één cirkel en laat ons zien dat we moeten gaan leven als één harmonieuze familie, die alleen de normale basisbehoeften nodig heeft en geen excessen. Dit betekent dat we het niveau van redelijke, verstandige consumptie moeten bereiken. Natuurlijk heeft een mens kleding, voedsel, medische zorg, veiligheid en een baan nodig. Maar hij hoeft niet op iedere advertentie in te gaan, die – in het belang van de winst van iemand anders – hem ervan wil overtuigen dat hij deze zinloze producten werkelijk nodig heeft, en hem voortdurend nieuwe dingen aanbiedt om zijn verlangen ernaar te stimuleren.

Er moet een einde aan deze jacht op bezit komen en we beginnen nu al te merken, dat de wereldwijde productie achteruit loopt. Ten gevolge hiervan verliezen veel mensen hun baan en komen ze op straat terecht. Het aantal werklozen loopt in de miljoenen en groeit met de dag over de hele wereld. Deze trend zal zich voortzetten.

Ik ben ervan overtuigd, dat de crisis zijn weerslag zal hebben op het gezin en dit zal een omgekeerd proces veroorzaken. Vrouwen zullen geleidelijk aan terugkeren naar huis. Mannen zullen ook meer tijd besteden aan thuis. Het leven thuis zal meer in balans komen en de dwaze run, waarbij we de hele wereld willen verzwelgen, zal stoppen.

Dan zullen we het verlangen voelen om weer in een gezin te leven, niet zoals in het verleden, maar op een meer evenwichtige, rustige manier. De mens zal zich gaan bezighouden met zijn innerlijke ontwikkeling! Hij zal in balans met de natuur leven.

Eerst moeten we komen tot onderling evenwicht in onze relaties door betere contacten te leggen in de samenleving. We moeten dit doen, anders overleven we gewoon niet. De externe harmonie zal ons intern veranderen, ons rustiger en geduldig maken en ons leren hoe we onze gezinnen moeten opbouwen op basis van dergelijke contacten, zodat ‘liefde alle zonden bedekt’.

Dan zullen we toleranter kunnen worden en leren leven in een gezin, waar beiden vrij zijn, maar tegelijkertijd innerlijk verbonden met de echtgenoot. We zullen kinderen willen hebben in zo’n gezin en we zullen leren hoe we met hen om moeten gaan en hen de juiste opleiding geven in de geest van deze nieuwe mensheid.

Het is heel goed mogelijk dat nog niet iedereen dit heeft begrepen, maar de oude wereld bestaat niet meer. In de nieuwe wereld zullen we niet worden vervuld door rond te rennen van de ene plaats naar de andere en geld, status en mode na te jagen. We zullen voelen wat er achter al die leegte ligt en we zullen ook de vervulling voelen vanuit een hoger, volmaakt, subliem niveau, dat ons een gevoel van grote harmonie geeft.

We zullen een meer innerlijke werkelijkheid waar gaan nemen, de harmonie die in de natuur bestaat, en dat alles dankzij het feit dat we ons verbinden met anderen, in wederzijdse betrokkenheid en verantwoordelijkheid.

Niemand van ons heeft ooit gevoeld wat ware vervulling is! Zijn we er ooit in geslaagd om voldoening te vinden in onze jacht naar rijkdom, eer, controle en kennis? Heb je ooit kunnen stoppen en zeggen: “Nu ben ik gelukkig en ik hoef niets anders meer?” Zo’n moment is er nooit geweest. We blijven maar rennen, maar we kunnen onszelf niet vervullen.

Nu staan we op het punt om naar het volgende niveau van ons bestaan op te stijgen en te ontdekken waar een mens blij van kan worden en waardoor hij vervuld kan worden. We zullen vervuld worden door de juiste onderlinge connecties te bereiken, want in de juiste connecties en de onderlinge verbinding zullen we de eenheid van de natuur ontdekken. Dit is een gevoel van liefde dat tot nu toe niemand heeft gekend. Ik zal blij worden van mijn goede houding naar anderen, van mijn liefde voor anderen en mijn verlangen om aan hen te geven. Als iedereen op deze manier met anderen omgaat, zal iedereen met dit gevoel van liefde vervuld worden.

Er is maar heel weinig voor nodig om dit te bereiken: we moeten alleen leren hoe we dit moeten doen! We hebben alles wat we nodig hebben: de methode en het systeem van integrale educatie, dat iedereen kan onderwijzen. Het is een oude methode die al eeuwenlang bestaat en pas in onze tijd naar buiten komt, omdat de wereld zich in een situatie bevindt, waarin het van cruciaal belang is geworden voor haar voortbestaan.

From KabTV’s “A New Life” Episode19, 2/2/12

Filed under: Crisis, Educatie, Integrale Opvoeding, Maatschappij, Wereld - Geen reacties→

In het Nieuws (van Bloomberg Businessweek): “Het is net na lunchtijd op een druilerige dag in de Amsterdamse wijk Bos en Lommer, de rij mensen die staan te wachten om hun tas te vullen met gratis rijst, sap, aardappelen en brood, wordt steeds langer.

“Deze markt is één van de 135 voedselbanken in Nederland waar mensen proberen te overleven met minder dan € 180 ($ 234) per maand, de grens om in aanmerking te komen voor steun. De organisatoren zeggen, dat de vraag naar de dienstverlening in het eerste kwartaal met 20 procent is gestegen.

“Europeanen veranderen overal van baan, van huis en van gewoonten om zich aan te passen aan lagere inkomsten, verschuivende markten en de vertraging van de economie.

“De crisis staat nu voor de deur in de landen die voorheen als onkwetsbaar werden beschouwd, zoals Nederland.

“De rijen zullen steeds langer worden als meer mensen hun baan verliezen en moeite hebben met het betalen van hun huur of de hypotheeklasten,” zegt Piet van Diepen, een bestuurslid van de voedselbank.

“In Nederland krijgen meer dan 23.000 mensen hulp van de voedselbank,” zegt hij. De aantallen worden ook steeds groter in landen zoals Groot-Brittannië, waar uit de cijfers van deze maand bleek, dat de economie is teruggevallen in een recessie, samen met de grootste bezuinigingen vergeleken met de 10 grootste EU-landen.”

Mijn Commentaar: Dit zou een aanleiding kunnen zijn om deze mensen naar cursussen over integrale educatie te sturen. Binnen een paar maanden zou het gezicht van Europa kunnen veranderen. Sociale verhoudingen, wederzijdse verantwoordelijkheid, communicatie en het gevoel een gemeenschap te zijn, zouden leiden tot gelijkvormigheid aan de fundamentele wet van de natuur: eenheid en samenwerking.

Dan zouden we merken, dat de sociale en politieke spanningen afnemen, en we zouden nieuwe mechanismen ontdekken om het maatschappelijk leven te reguleren. Zoals Baal HaSulam schrijft: het land dat beslist om het systeem van een verenigde maatschappij te implementeren door de educatie van haar burgers, zal uitgroeien tot het meest welvarende land in de wereld en in een paar maanden tijd tot een voorbeeld.

Filed under: Crisis, Economie, Eenheid, Integrale Opvoeding, Nieuws - Geen reacties→

Vraag: Wat is de verbinding tussen het centrum van de groep en disseminatie voor de hele wereld?

Antwoord: Allereerst moeten we ernaar streven om het centrum van de groep te bereiken, om zo de hoofdregel van de Torah te verwezenlijken: ‘Heb je naaste lief’. Anders hebben we het niet over het centrum.

Door middel van dit centrale punt, dat zowel het begin als het einde van de correctie bepaalt, uitgaande van deze definities, verhoud ik mij tot de hele werkelijkheid en de hele wereld (de 99%). Uiteindelijk wil ik de gehele mensheid in dit centrale punt zien en ik zal het ook werkelijk zo gaan zien!

In de mate waarin ik mijzelf corrigeer in het centrum van de groep met betrekking tot de rest van de wereld (tot de 99%), met alle positieve en negatieve eigenschappen die ik daarbij ontdek, met alle meningen en waarnemingen die al in mij gevormd zijn, in die mate van correctie zal ik de gehele mensheid in het centrum van de groep zien, al gecorrigeerd en gereed voor de realisatie van mijzelf. Op deze wijze zal ik, vanuit het interne deel van de wereld, handelingen naar buiten toe verrichten.

Op deze manier bouw ik aan spirituele disseminatie. Dan zal ik ontdekken hoe effectief de hulp aan de wereld hierdoor is en hoe de wereld vooruit komt en verandert.

De uiterlijke vorm blijft dezelfde, onveranderd, deze wereld moet tot aan het einde van de correctie blijven bestaan, tot alles van deze denkbeeldige realiteit uit onze waarneming verdwijnt. Daarom moeten wij ons ook inspannen voor externe disseminatie.

Wij zullen dan echter de juiste verhouding tot de innerlijke en de uiterlijke wereld kunnen definiëren en onze kracht kunnen verspreiden. Onze zienswijzen zullen veranderen.

Het centrum van de groep is dus het punt waarop wij ons allereerst richten, voordat wij iets anders ondernemen, alsof wij van de werelden BYA naar Malchut van de wereld Atzilut gaan en dan ontdekken wij vanuit Malchut van de wereld Atzilut – met het verlangen om in ons alle verlangens van de gehele werkelijkheid samen te voegen en ze nog hoger te brengen – steeds hogere kwaliteiten, Zeir Anpin genaamd, YESHUT, Bina, enzovoort. Met deze nieuwe eigenschappen en het nieuwe begrip, corrigeren wij de Shechina en bouwen wij haar ook: de Shechina, de vereniging van alle zielen.

Als ik mij namelijk met mijn ongecorrigeerde eigenschappen tot de Shechina wend, lijkt het alsof ik de Shechina bouw. Ik voeg mijzelf eraan toe als een opbouwend, actief deel. De Shechina verheugt zich, omdat zij niet langer een orgaan van haarzelf hoeft af te scheiden, maar het kan laten terugkeren en het met haarzelf kan verbinden.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 5/22/12, “Talk About the Workshop”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Disseminatie, Eenheid, Gelijkvormigheid met de Schepper, Groepswerk, Workshops - Geen reacties→

Het centrum van de groep is het punt, waarin wij ons bevrijden van alle gebroken delen en ons alleen willen concentreren op onze lichtvonken, die alles wat gebroken is samenvoegen. Hoe meer wij proberen om deze vonken met elkaar te verenigen, hoe hoger wij opstijgen op de spirituele ladder.

Dankzij deze inspanningen ontdekken wij een nieuwe diepte van verlangen in onszelf en wordt er een groter Licht onthuld in de eenheid van de vonken. De verbinding van de vonken is de ‘Reshimo de Hitlabshut’ en de diepte van het verlangen waarboven wij ons willen verbinden is de ‘Reshimo de Aviut’, en zo beginnen wij ons met elkaar te verbinden in ons eerste spirituele Partzuf, waarin wij één ziel zullen voelen.

De eerste keer zullen wij het gevoel hebben, dat we in de integrale werkelijkheid zijn, waar we allemaal met elkaar verbonden zijn en daarin zullen wij spiritueel leven voelen: één leven voor iedereen. Zoals er geschreven staat: ‘Er is geen ander dan de Schepper’. Eén voor een ieder, één gedachte, één Licht, een verenigd systeem. Wij zullen voelen, dat wij in één hogere Kracht leven.

En dan zullen wij die Kracht steeds meer gaan herkennen, er meer eigenschappen in onderscheiden, verschillende gedragingen naar ons toe, afhankelijk van de grootte van het Partzuf. Het allereerste uitgangspunt is echter het punt van onze eenheid, het centrum van de groep genaamd. Het bestaat uit twee elementen: het eerste betreft het overwinnen van ons egoïsme, de Reshimo de Aviut, het tweede is ons verlangen om onze lichtvonken met elkaar te verenigen, wat bepalend is voor de Reshimo de Hitlabshut

Als ik ze op de juiste manier plaats ten opzichte van elkaar, wordt dit genoemd: geloof boven de rede. Het wordt alles tot één werkelijkheid, één enkele staat. Geloof betekent: de lichtvonken die zich met elkaar verbinden, kennis (rede) is de kracht van het egoïstische verlangen, waarboven wij onze verbinding willen bouwen.

Het maakt geen verschil of het ons lukt om te bereiken wat wij verlangen en of we ons kunnen verbinden met het centrum van de groep. Onze mate van inspanning ervoor is het belangrijkste. De mate van inspanning bepaalt hoe succesvol de staat is.

Wij zullen nooit succes bereiken door wat wij zelf doen, maar alleen als wij het Licht naar ons toetrekken, zodat de Schepper het werk voor ons afmaakt! Uiteindelijk kan ‘een gevangene zichzelf niet uit de gevangenis bevrijden’. Alles gebeurt dankzij de hulp van Boven, door het gebed en het antwoord daarop.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 5/24/12, “Talk About the Workshop”

Filed under: Collectieve Ziel, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Eenheid, Egoïsme, Gebed, Gelijkvormigheid met de Schepper, Groepswerk, Intentie, Wederzijds Garant staan - Geen reacties→

Vraag: Als de Schepper tussen ons wordt onthuld en niet in ieder mens afzonderlijk, hoe voelt ieder mens dan dit veld van één Kracht?

Antwoord: Spiritualiteit is geven. Geven is iets wat meer buiten een mens zichtbaar wordt dan in een mens. In onszelf kunnen we alleen voelen wat we op dit moment voelen: het plaatje dat wij deze wereld noemen.

Daarom verlang ik ernaar om iets te ontdekken wat zich boven mijn fysieke bestaan bevindt, iets buiten dat wat in mijn animale lichaam plaatsvindt. Het is voor mij nodig om een nieuw lichaam te bouwen, dat anders is. Dit lichaam heet: eenwording tussen mensen. Omdat zij ook bestaan uit animale lichamen, bouwen we een nieuw lichaam tussen ons, dat tussen ons ontstaat, en ik voel daar, dat ik buiten mijn lichaam besta. Die realiteit wordt de spirituele wereld genoemd of de hogere werkelijkheid, omdat die werkelijkheid alle krachten en kwaliteiten bevat die er bestaan: het programma van de schepping en het Doel ervan. Alles bevindt zich daar, tussen ons. Dat veld, de hogere Kracht, bestuurt ons. De namen ervoor zijn Licht, Schepper, Elokim en nog vele andere namen.

Wij hebben dus geen andere keus dan eenheid tussen ons te bouwen. Door naar deze eenheid te streven, zelfs op een egoïstische manier, wekken we een zekere invloed ervan over ons op en beginnen we het te voelen op het niveau dat Lo Lishma heet. Dan beïnvloedt het ons steeds meer en beginnen we het te voelen op het eerste spirituele niveau en dan met een steeds grotere intensiteit. De kracht van onze eenheid bepaalt de kracht van het Licht dat Corrigeert, het gevoel van geven wordt onthuld. Dit alles wordt echter tussen ons onthuld.

Hieruit bestaat ons werk. Wij moeten ons deze staat voortdurend op een steeds authentiekere en realistische manier voorstellen en daaraan alles toevoegen wat wij weten van wetenschap, psychologie en onze onderlinge verhoudingen. Dan zul je merken hoe waar dit is. Plotseling zal alles tot een eenheid worden.

From a Lesson in New Jersey 5/10/12, Shamati

Filed under: Eenheid, Gelijkvormigheid met de Schepper, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Vraag: Ik studeer nu verscheidene jaren Kabbalah en deze week doe ik mee aan mijn eerste conventie. Hoe bereid ik mijn hart en verstand voor deze gebeurtenis voor?

Antwoord: Wij hebben geen andere plaats, geen andere bron en geen andere mogelijkheid om spirituele kracht te ontvangen. De groep en de studie, gesprekken, lezingen en disseminatie (verspreiding van Kabbalah), deze dingen vormen het dagelijkse ‘proza’. Natuurlijk draagt dit ook bij aan onze eenheid, maar een conventie (Kenes) gaat over iets anders, een samenkomst (Kinus) van de harten.

In spiritualiteit gaat alles over eenheid, waaruit we onze kracht halen. We proberen er iedere dag over te spreken en het te realiseren, we bouwen aan onze intenties, hebben bijeenkomsten met vrienden en elke week speciale lessen. Dit zijn echter geen situaties, waarin het werkelijk tot de mogelijkheden behoort om zo’n grote, sterke kracht te ontvangen die ons voorwaarts duwt als bij een conventie.

Malchut van de Wereld Atzilut is genaamd ‘samenkomst van Israel’ (Knesset Israel), omdat zij al onze verlangens, die gericht zijn op het spirituele doel, bijeenbrengt en verenigt. Een conventie is in wezen bouwen aan Malchut van de Wereld Atzilut, het scheppen van een correcte, verenigde, spirituele kli (vat). Hiervoor bestaat geen alternatief.

Juist hierom beveel ik iedereen aan om deel te nemen aan de conventie en dit zeker niet te missen. Een mens heeft geen andere kans om kracht te ontvangen voor spirituele vooruitgang.

Bovendien, uitgaande van onze ervaring weten we, dat er na conventies niet zulke aangename tijden volgen: perioden van neergang. Je hebt de conventie nodig om kracht te verzamelen en op een rustige manier door deze neergang heen te komen, alsof deze niet bestaat. Het is alsof we de druk tussen twee tegengestelde polen in evenwicht brengen. We ontvangen een ‘plus’ door samen te komen en geven daarbij enorm veel kracht aan elkaar en na de conventie ontvangt ieder van ons persoonlijk een ‘minus’. Deze negativiteit verdeelt ons en scheidt ons van elkaar. Ik werk hier echter mee met de hulp van de gezamenlijke kracht, die ik van alle anderen heb ontvangen en tenslotte breng ik een correctie aan.

Ik heb geen andere mogelijkheid om mijn minus, mijn egoïsme, mijn ‘vergif’, mijn ‘engel des doods’, mijn kwade neiging te corrigeren. Het enige wat ik kan doen is mij te laten inspireren door de gezamenlijke opgang en deze te gebruiken om mijn persoonlijke neergang te corrigeren. Hetzelfde vindt plaats bij de lessen en de bijeenkomsten met vrienden. Conventies zijn echter unieke kansen om kracht van de vrienden te ontvangen, het persoonlijke kwaad in jezelf te corrigeren, met elkaar tot eenheid te komen, je met iedereen tot één geheel te verbinden en dit te ondersteunen, en te proberen om aan een ieder liefdevol te geven. Zo komen we verder.

Er waren conventies, waar geen neergang op volgde. Maar de laatste tijd beginnen we werkelijk ‘te vallen’ en nu begrijpen we ook dat dit niet onnatuurlijk is. Het is noodzakelijk voor het bestaan, anders zullen we in spiritueel opzicht sterven.

Het is er nu tijd voor: al onze conventies hebben als doel om kracht te verzamelen, waardoor wij later in staat zijn om onszelf te corrigeren. Ik ga er niet heen om het leuk te hebben, plezier te hebben en met mijn vrienden bij lessen en concerten aanwezig te zijn. Nee, ik heb deze eenheid nodig om onmiddellijk na deze eenheid mijn kwade neiging te corrigeren, de krachten van afscheiding die in mij ontwaken.

Daarom is het zo belangrijk om naar een conventie te gaan en ook heel belangrijk om na de conventie het maximum aan onderlinge verbinding te behouden en te proberen de strijd te voelen die wij voeren. Als ik na de conventie, vol spanning en verscheurd door tegenstellingen, deze fase nog op een evenwichtige manier kan doorkomen en de kracht kan behouden die ik van een ieder ontvangen heb en mijzelf in de groep kan handhaven, als ik – wanneer ik een neergang beleef – er bovenuit stijg, versmelten de ‘plus’ en de ‘min’ tot één enkel geheel: de kwade neiging – een groot egoïstisch verlangen – maakt zich in mij kenbaar, maar een scherm – de kracht van eenheid die ik heb verkregen – regeert daarover.

From a Lesson in New Jersey 5/09/12, Shamati #25

Filed under: Congressen, Eenheid, Egoïsme, Groepswerk - Geen reacties→

Als we met een workshop beginnen, moeten we onze aandacht concentreren en alleen denken aan wat ons verenigt: onze punten in het hart. We moeten ze verenigen. Dan zal ieder van ons en de hele groep veel meer kracht hebben.

Het belangrijkste is, dat deze kracht gericht wordt op verbinding met de vrienden, dan wordt het mogelijk om het hogere Licht op te roepen, dat zich in deze verbinding kenbaar zal gaan maken. We moeten voelen, dat het gemeenschappelijke Licht wordt onthuld in onze onderlinge verbinding.

From the Vilnius Convention 3/25/12, Workshop 4

Filed under: Congressen, Eenheid, Workshops - Geen reacties→

Met betrekking tot onze vrienden houden we geen rekening met hun persoonlijke eigenschappen, maar wél met wat tot ons spirituele pad behoort. Ik houd me niet bezig met hun dagelijkse problemen. Dit vegen we allemaal opzij en we vergeten alles wat er om ons heen is. We zijn slechts in één ding geïnteresseerd: hun grote verlangen naar ‘Boven’! Dit is hun punt in het hart en daarmee heb ik te maken! Hierop stem ik mij af!

Het maakt me absoluut niet uit wat voor eigenschappen ze hebben. Zij kunnen ongeduldig zijn, goed van karakter of niet zo goed: het maakt mij niet uit! Dit zijn allemaal onze animale, aardse eigenschappen. Dat alles blijft op het niveau van onze wereld. Het belangrijkste voor mij is om me te verenigen met hun punt in het hart. Daar verlangen zij naar, net zoals ik.

Afstemmen op de groep is heel bijzonder, subtiel werk.

From the Vilnius Convention 3/23/12, Lesson 2

Filed under: Congressen, Eenheid, Groepswerk - Geen reacties→