Vraag: Welke fase gaat vooraf aan vrees voor de Schepper?

Antwoord: Vanaf het prille begin werkt een mens er uitsluitend aan om vrees te bereiken.

Vrees wordt het eerste gebod genoemd. Vanaf welk moment beginnen we vanuit vrees te werken? We hebben een lange weg te gaan voor het bereiken van vrees, totdat we beginnen te voelen dat vrees het enige is wat we missen.

Met andere woorden: vrees is het gevoel in alles afhankelijk van de Schepper te zijn. Maar deze afhankelijkheid wordt niet bereikt door simpelweg te beven van angst of een blind geloof te hebben in wat een ander zegt. Integendeel, we voelen het nadat we alles, wat we op ons spirituele pad tegenkomen, zelf onderzocht te hebben, en door te zien dat we niet in staat zijn om het Doel te bereiken, en dat we niet meer kunnen ontsnappen aan het belang van het Doel, waarvoor we zolang aan het werk zijn, dat we er nu niet meer aan kunnen ontkomen of het uit ons hoofd kunnen zetten. En dan zien we, dat alles uitsluitend afhangt van het verwerven van de juiste houding ten opzichte van de Schepper.

We moeten deze houding van Boven ontvangen, in een vorm die voorbereid is; van binnenuit moet vrees geboren worden. En een mens weet niet hoe deze Kli (vat) er uit ziet. We weten niet wat vrees is. We kunnen het verwarren met de angst, die we in deze wereld kennen. Maar in werkelijkheid betekent vrees, of ik wel of niet in staat zal zijn om Zijn Liefde te voelen.

Dit gevoel kunnen we in onze wereld niet waarnemen. We kunnen ons niet eens voorstellen hoe het mogelijk zou zijn. Zover zijn we ervan verwijderd.

From the 2nd part of the Daily Kabbalah Lesson 7/6/2011, The Zohar

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk - Geen reacties→

In het hoofd van elk niveau (Rosh) vindt er een botsing plaats tussen het Licht en het scherm, namelijk: tussen de intentie “ten behoeve van geven” en het genot dat meteen gevoeld wordt in de wil om te genieten. Direct genot is zoiets als in mijn mond iets lekkers hebben en deze smaak is dan direct verbonden met mijn verlangen.

Maar nu moet ik een stoot toebrengen, ik moet namelijk een nieuwe overweging aangaan: mijzelf plaatsen tussen het genot en het verlangen die beide in mij aanwezig zijn. Ik moet er tussenin gaan staan en ze een nieuwe vorm van verbinding geven, omdat ik uit beide de Schepper wil bouwen, zodat ze met elkaar omgaan vanuit geven!

Dit wordt een stoot (Hakaa) genoemd, omdat ik deze directe verbinding tussen genot en verlangen verstoor. En daarmee bouw ik het hoofd van het niveau.

Het “gelaat” van de Partzuf is de vorm van geven, die een mens heeft gebouwd met de nieuwe verhoudingen die hij wil toepassen tussen genot en verlangen. Hij staat er tussenin en laat ze niet in direct contact met elkaar komen, omdat hij wil dat ze met elkaar in contact treden in de vorm van geven. Zo bouwt hij de vorm van de spirituele Partzuf.

De vorm van de Partzuf wordt namelijk gebouwd op basis van de nieuwe verhouding tussen genot en verlangen. Daarna wil de Partzuf alle andere delen van genot en verlangens, die niet in staat waren om de vorm van geven – de vorm van de Schepper – aan te nemen, niet meer accepteren. Dan blijkt dat hij achterblijft met een overmaat aan verlangens en Licht waar hij geen rekening mee had gehouden.

Dan ontstaat de botsing tussen deze achtergebleven vorm die direct reageerde, deze overgebleven, afgescheiden Partzuf – waarin verlangen en genot direct met elkaar verbonden zijn – en de nieuwe, heilige Partzuf die gebouwd is en die de juiste verbinding bevat tussen verlangen en genot, die samen een “gelaat” vormen. En een mens voelt de botsing tussen deze twee vormen: tussen alles voor zichzelf ontvangen, waartoe de Schepper hem overhaalt, en de nieuwe vorm van geven, die hij zojuist tot stand gebracht heeft. De wederzijdse botsing tussen deze twee krachten heet: “de botsing tussen Omgevend en Innerlijk Licht”.

From the 4th part of the Daily Kabbalah Lesson 7/20/11, “Preface to the Wisdom of Kabbalah”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gelijkvormigheid met de Schepper, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Na de Tzimtzum (Restrictie), als Malchut (de 4e fase, Behina Dalet) besluit dat het gelijkvormigheid met de Schepper moet bereiken, begint het zichzelf te onderzoeken om te zien uit welke delen en niveaus het bestaat. Zo verdeelt het zichzelf in werelden, Partzufim en Sefirot, totdat het zichzelf volledig verwerkelijkt als een kli (vat) die in deze wereld neerdaalt.

Elke keer als het zichzelf beter begint te leren kennen, verbergt het zichzelf in diezelfde mate. Op die manier komen we in deze wereld, de laagste en donkerste van alle werelden, de wereld waar alles voor ons het meest verborgen is. En van hieruit, vanuit deze duisternis, beginnen we verlangens te ontdekken, en het Licht, om zo terug te kunnen keren.

Malchut heeft twee verlangens: om gelijkvormig te worden, zich te hechten aan de oorsprong, de wortel, maar ook om onafhankelijk te blijven en zelfvoorzienend. En onafhankelijkheid is alleen mogelijk als er weerstand is. Daarom wordt dit “eenwording na afstoting” genoemd (Zivug de Haka’a).

Het verlangen om de oorsprong te bereiken heet “eenwording” (Zivug). En het  “afstoten” (Haka’a) komt voort uit het verlangen om de eigen onafhankelijkheid te behouden, om zichzelf niet met het Licht te vullen ten bate van zichzelf, maar alleen om te geven. Dan wordt het verlangen beschouwd als geven en niet als ontvangen.

We moeten onszelf identificeren met Malchut de Ein Sof (van Oneindigheid), omdat wij de delen ervan zijn. Dit betekent, dat we het verlangen moeten hebben om te handelen zoals Malchut handelt, dat we de Gastheer vreugde willen brengen, net zoals Hij ons vreugde wil brengen. We moeten Malchut de Ein Sof nooit vergeten, omdat we in dit punt gevat zijn en er permanent in bestaan.

Het maakt niet uit waar ik ben (alleen, in de groep of tijdens disseminatie). Ik ben altijd in het punt van Malchut de Ein Sof, dat besloot een gever te zijn, zoals de gast in relatie tot de Gastheer. Daarom moeten we ons hechten aan dit punt en maakt het daarbij niet uit waar we mee bezig zijn. Alles wat we doen, doen we om Hem vreugde te geven, precies zoals Hij ons vreugde geeft.

Maar hoe weet ik dat Hij mij genot geeft? Daar, in dit punt, onthulde Malchut het. En als ik ernaar streef, zal ik mij er deel van voelen en zal ik dit ook onthullen.

From the 3rd part of the Daily Kabbalah Lesson 7/19/2011, Talmud Eser Sefirot

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Gewoonlijk maken we een heel algemene fout, we denken dat wij de Schepper moeten ontdekken. We wachten: “Wanneer zal Hij zichzelf bekend maken!?” Alsof het belangrijkste bestaat uit Zijn bekendmaking aan ons.

Dat zal echter nooit gebeuren. Er moet juist een beperking plaatsvinden: ons verlangen om Hem te verbergen voor onze wil om te genieten, voor ons begrip, dan hebben we de gelegenheid om met Hem samen te werken, uitsluitend op voorwaarde dat we Hem van onze kant vreugde geven.

Dan wordt verhulling, het streven naar werkelijk geven,”Lishma” genaamd, onze kli (ons vat). Binnen die verhulling zullen we in staat zijn het beeld van de Gever op te bouwen en te begrijpen wat geven is. Omdat we dan uitsluitend streven naar geven, zonder enige andere verborgen bedoeling van genot in wat wij verlangen, gaan we werkelijk bereiken wat spiritualiteit betekent.

Ieder mens zou, in de duisternis van de ballingschap, de Schepper willen onthullen. Maar het gaat erom hoe we om niets anders dan Zijn verhulling vragen, als we in ballingschap zijn, vragen hoe we deze verhulling zelf in stand kunnen houden en kunnen bevorderen. Alle niveaus van groei zijn van elkaar gescheiden in de mate waarin wij ernaar verlangen in staat te zijn om onszelf te beheersen, niet uit te zijn op onthulling en onszelf alleen te onthullen ten dienste van geven.

En in deze houding naar de Schepper, in ons verlangen Hem te verbergen, bouwen wij Zijn Beeld. De Grootheid van de Schepper, die in ons geboren is dankzij deze verhulling, stelt ons in staat om Hem hoog te achten en Zijn Vorm te gaan voelen. De Vorm van de Schepper wordt namelijk bepaald door de vorm van het belang dat we aan Hem kunnen geven.

Dit is een uitleg die niet gemakkelijk begrepen kan worden, maar deze uitleg roert al rechtstreeks de relatie aan tussen de schepping en de Schepper, in de spirituele wereld ….

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 7/21/11, Shamati

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk, Spiritualiteit - Geen reacties→

Onze hele ziel is opgebouwd uit verhulling – dit komt voort uit het feit dat we onze wil om te genieten op allerlei manieren verbergen. De eerste verhulling is een eenvoudige verhulling. Maar dan begin ik te onderzoeken wat ik beperk, in welk verlangen ik mezelf bescheiden opstel en wat ik van mezelf wil.

Mijn totale verlangen om te ontvangen kan alleen maar in dienst staan van geven, ik bouw namelijk vier niveaus van verhulling op: verhulling over verhulling over verhulling …. Zo bereik ik, dat de Schepper steeds belangrijker voor me wordt.

Maar we zullen op deze manier Zijn werkelijke Grootheid nooit kunnen begrijpen (misschien wordt het mogelijk in de nieuwe werkelijkheid, na het einde van de correctie). Nu is ons beeld echter volledig samengesteld uit wat we kunnen waarnemen binnen de verhullingen, die we hebben gebouwd.

We kunnen aan iets, dat volledig aan ons bekend is, niet de juiste waarde toekennen, dat kunnen we alleen als we het voor onszelf verbergen. Als iemand aan ons bekend wordt en we openlijk van hem ontvangen, respecteren we hem niet meer, omdat ik nu alles wat hij heeft ook heb. Hij heeft zich aan mij bekend gemaakt en gaat op een eenvoudige manier met me om en dat doe ik ook met hem.

Alles wat van waarde is wordt geboren uit verhulling. Maar in spiritualiteit spelen we geen “politieke spelletjes”, maar onthullen we onszelf. Hier moet nu juist de ander zich verbergen om ons te kunnen bereiken.

Voorbeeld: een leraar stelt zichzelf naar een student open op en komt de student nader. Maar de student moet zelf een verhulling over de leraar aanbrengen, omdat dat de enige manier is, waarop hij in staat zal zijn om iets van hem te ontvangen. Anders zal de leraar op hem een simpele indruk maken en de student zal zijn wijsheid niet in zich op kunnen nemen.

Daarom gedroegen Kabbalisten zich altijd heel eenvoudig, omdat het de verantwoordelijkheid van de student is om daarover een verhulling aan te brengen.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 7/21/11, Shamati

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk, Kabbalah Leraar - Geen reacties→

Vraag: Wat zou mijn rol in de groep moeten zijn? Zeir Anpin of Malchut? Of beide?

Antwoord: Je moet je vrienden met al je kracht vervullen. Dit is het allereerste gebod van de Torah: “Heb je naaste lief als jezelf”. Ik ben niet Malchut, ik ben Zeir Anpin. Mijn enige wens is om verlangens van anderen te ontvangen en ze te vervullen.

Wie vertegenwoordigt dan Malchut? Ik speel de rol van Malchut met betrekking tot mijn vrienden, met de bedoeling om van hen de kracht van geven te ontvangen. Dit is een ander kanaal van onderlinge verbinding. Ik ontvang van hen de kracht om een gever te zijn en dan stijg ik boven hen uit om aan hen te geven. De cellen in het lichaam reageren op dezelfde manier: iedere cel ontvangt van de andere cellen en geeft aan ze.

From the 5th part of the Daily Kabbalah Lesson 6/27/2011, “Matan Torah (The Giving of the Torah)”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Er staat geschreven: “Er is geen ander dan Hij”, dat betekent dat het Hogere Licht altijd in volledige rust is en ons altijd beïnvloedt met Goedheid. Anderzijds staat er ook geschreven: “Het monster zal het opslokken en uitspuwen”, en inderdaad, we zien dat het niet uitmaakt hoe we ons inspannen, alles verdwijnt. Er gaan maanden van werken voorbij, we zetten al onze intenties naar vermogen in, maar uiteindelijk blijkt het allemaal nutteloos te zijn.

Toch is het in de natuur onmogelijk, dat er een handeling uitgevoerd wordt die geen enkel resultaat oplevert, goed of slecht. Natuurlijk is er altijd een resultaat aanwezig en verdwijnt het niet zomaar. Het lijkt voor ons zo, dat de resultaten verdwijnen, omdat ik de handelingen en de gedachten uit het verleden vergeet en ik elk moment weer als nieuw ben.

Maar waar wordt dit alles dan opgeslagen? In ons verlangen, heel diep! Als we elke daad vanuit ons verlangen uitvoeren, vanuit onze intentie of met onze inspanning, bewust van de complete realiteit die dit verlangen ons laat zien, ongeacht het feit of het wel of niet juist is, verdwijnt die daad niet meer. Alles wat wie dan ook doet of wat gedaan wordt door wat voor element in de natuur dan ook – of het nu levenloos, plantaardig, dierlijk of menselijk is, afhankelijk van één van deze niveaus – alles wordt opgenomen door Malchut, het verlangen dat in de schepping bestaat.

Maar als een mens het doel heeft om geven te bereiken, worden zijn daden bijzonder. Zelfs als hij nu nog in het belang van zichzelf handelt (Lo Lishma) en hij vergeet, dat hij de Schepper moet verblijden en hij niet weet wanneer hij dit ooit zal bereiken.

Op dit moment zijn alle handelingen die een mens uitvoert (in de groep, zijn houding ten opzichte van de studie) volledig egoïstisch en ze worden door de “onzuivere kracht” (Klipa) opgeslokt, namelijk: door zijn egoïstische verlangens, waar vanuit hij op dat moment handelde. Zijn verlangens en gedachten waren gericht op eigenbelang en zijn handeling was egoïstisch. Toch wordt alles bewaard en verdwijnt er niets. Uiteindelijk is het zo, dat een mens zich inspant, in de staat die hem gegeven was, en hij moet langzaamaan groeien.

En als hij een stadium bereikt, waarin de som van de inspanningen die hij geleverd heeft – al zijn pogingen en de groep die hij voor zichzelf vormde – resultaat opleveren, dan verschijnt plotseling de opeenstapeling van alles wat onbewust opgeslagen ligt in de onzuivere verlangens en komt het te voorschijn in de vorm van gecorrigeerde verlangens. Dan ontvangt hij ze en gaat hij ermee verder op zijn pad.

Dit vindt voortdurend plaats en het is een heel belangrijk principe. We moeten begrijpen, dat elke handeling heilzaam is, zelfs wanneer deze egoïstisch is. En al onze daden, die we in de loop van vele maanden verrichten, voegen zich tenslotte bij elkaar om plotseling onthuld te worden.

En als een mens er soms toe in staat is om een wat grotere intentie tot geven te bereiken, zelfs één die nog “Lo Lishma” is, maar zich al wat dichterbij “Lishma” bevindt, begint hij het verleden beter te begrijpen en te ervaren. Hij realiseert zich waar hij doorheen gegaan is en wat er met hem gebeurd is.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 7/19/11, Shamati

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gebed, Innerlijk Werk, Intentie - Geen reacties→

Vraag: Als ik te maken heb met grote problemen en moeilijke situaties, moet ik daar dan ook dankbaar voor zijn?

Antwoord: Als je elke vervulling wilt overstijgen, met het Scherm en het Terugkerende Licht, maakt het je niet uit hoe je je nu voelt in je verlangen, of dat gevoel nu goed of slecht is. Je bent je ervan bewust, dat alle staten waar je doorheen gaat – wat het ook is, het maakt niet uit hoe slecht – nodig zijn om je verlangen te ontwikkelen.

Dit kan moeilijk zijn om te volbrengen, als je met tegenslag of een ernstige ziekte te maken hebt. Maar als je de juiste correctie bereikt, zal je geen enkele situatie ooit als slecht of schadelijk ervaren, zo lang je in staat bent om één te zijn met de Schepper.

Je kan je vreselijk naar voelen, maar in plaats van jezelf te identificeren met je gevoel, identificeer je jezelf met het Doel. Met andere woorden: je begrijpt waarom de Schepper je tot nu toe goede gevoelens heeft gegeven en zelfs meer dan dat (vijf dollar in plaats van de gebruikelijke ene dollar) en Hij je er plotseling nul gaf en zelfs minder dan nul …..

Blijkbaar werd het zo gedaan, zodat je, ondanks alles, correctie van deze verlangens kon bereiken en dat geeft een gevoel van dankbaarheid. Dit is niet eenvoudig, maar op die manier werkt het. Zo worden verlangens onthuld.

Het is moeilijk voor ons om dit te begrijpen en te rechtvaardigen, omdat we afhankelijk zijn van ons egoïstische, lichamelijke gevoel, maar het is nodig. “ Verlies, zelfs met een scherp mes, dat tegen je keel aan geduwd wordt, de hoop op Zijn Genade niet.”

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 7/15/2011, Writings of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Vraag: Ik heb een vraag over mijn man. We zijn allebei heel serieus in ons werk en mijn man komt af een toe op een punt van complete frustratie, grote zorg, ongerustheid en zelfs “boosheid” over de situatie in de wereld, over van alles wat hij in en buiten zichzelf voelt, alsof hij het gewicht van alle werelden op zijn schouders voelt en hij een oplossing moet vinden voor alle “chaos”.

Kan ik, als zijn vrouw, iets doen om het werk voor hem gemakkelijker te maken, om hem te helpen, zodat hij zich meer in balans of rustiger voelt en ik misschien zijn gevoel voor verantwoordelijkheid kan begrijpen?

Antwoord: Een vrouw kan haar man, beter dan wie dan ook, kalmeren en stabiliteit geven. Hij moet op een dieper niveau zijn perceptie van de wereld onderzoeken en hoe de Ene Kracht alles bestuurt. Wij nemen de wereld alleen in onszelf waar, in onze eigenschappen. Met andere woorden: in de mate waarin we zelf corrupt zijn, nemen we, in plaats van de Schepper, de wereld waar. Als je jezelf corrigeert, ga je de wereld van Oneindigheid voelen in hoe de Schepper zich aan je toont.

Vraag: Als iemand de barrière over gaat, is er dan een punt waar hij fysiek dichtbij de groep moet zijn en als hij dat niet is, kan hij zichzelf dan schade toebrengen?

Antwoord: De barrière is de grens tussen jezelf en je vrienden.

Vraag: Ik weet dat een deel van het pad van de waarheid, op de weg van correctie, bestaat uit de kwade neiging in mezelf onder ogen zien. Ik weet ook, dat de Schepper mij wil laten zien, door die kwade neiging te erkennen, dat ik tegengesteld ben aan Hem en dat ik nog ver verwijderd ben van de eigenschap van geven.

Maar is het niet genoeg als ik zie dat ik slecht ben? Waarom groeit het kwaad uit tot zo’n monster, dat het alles lijkt te overheersen? Ik voel me slechter dan ik me ooit eerder gevoeld heb in mijn leven en ik kwets veel mensen om me heen.

Antwoord: Dit zijn je verlangens die aan je onthuld worden in de mate waarin je de kracht hebt om ermee aan het werk te gaan en ze te corrigeren.

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Vraag: Hoe kan ik voorkomen, dat ik mij trots voel, omdat ik gevend ben naar de Schepper toe?

Antwoord: Het enige waarover je je trots kunt voelen is, dat je steun van Boven hebt ontvangen, zodat je in staat was om de moeilijkheden te overwinnen, dat wil zeggen: je ego. Met andere woorden: je mag trots zijn op de Schepper, het Licht, op Zijn hulp, maar niet op jezelf!

Wat hebben wij? Niets! Onze verlangens en onze daden zijn niet van ons, noch het Licht. Zelfs het gebed is niet van ons, maar we ontvangen het van onze omgeving. Daarom: hoe verder we komen, hoe minder we ontvangen en hoe dankbaarder we zijn.

En als we terugkeren naar Malchut van de wereld van Oneindigheid, ontvangen we hetzelfde Licht van Nefesh de Nefesh, dat in zijn oorspronkelijke staat in Malchut aanwezig was. Maar wij versterken de intensiteit ervan “613” keer door middel van onze dankbaarheid, door wat we aan goeds bereikt hebben en doordat we de Grootheid van de Gever ervaren.

Maar het Licht zelf verandert niet, omdat het niet gebonden is aan een maat. Het Licht zelf blijft Nefesh de Nefesh, slechts een gering Licht. Wij veranderen het in een grote vlam.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 7/15/2011, Writings of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gebed, Groepswerk, Innerlijk Werk, Intentie - Geen reacties→