Baal HaSulam, “ De Vrede” : Mensen verdeelden zich en trokken elk van de algemene mechanismen naar zichzelf toe, te weten: kracht, rijkdom, overheersing, schoonheid, hongersnood, dood, wanorde, enzovoort. Zij benoemden voor elk ervan een leider en vergrootten het systeem zoals zij dat wensten.

Ik wil van alles bereiken in mijn leven. Om dat voor elkaar te krijgen weeg ik af welke eigenschappen goed voor mij zijn en ben ik uit op de steun van de natuur, als ik een eigenschap probeer te krijgen. Ik schrijf een speciale kracht toe aan de natuur, die me zal helpen. Ik mis bijvoorbeeld moed, dat betekent dat ik de oorlogsgod nodig heb. Om veel geld te krijgen, heb ik een god nodig die verantwoordelijk is voor rijkdom. Op die manier “vind” ik helpende krachten in de natuur voor mijzelf.

Als iets mij niet lukt, zijn er blijkbaar slechte goden in de natuur die je hun zin moet geven en moet vleien, zodat ze op dezelfde manier naar mij toe gaan reageren. Het egoïstische verlangen wordt almaar groter en bezorgt mij steeds meer teleurstellingen, terwijl een mens als reactie daarop een soort “mythologische” verhouding tot de natuur ontwikkelt en onafhankelijkheid toeschrijft aan de verschillende krachten daarin, die hij goden noemt.

In zekere mate is de mensheid, via religies, al door dit stadium heengegaan, het is echter nog aanwezig in vormen van bijgeloof. Mensen geloven in allerlei krachten, voortekenen van geluk en ongeluk. Wat is het verschil tussen het kopen van een rood armbandje en het brengen van een offer aan de een of andere afgod bij een “heilige” boom? Dit is precies hetzelfde, hetzelfde niveau.

Op dit niveau bevindt de mensheid zich in onze “moderne” tijd. Mensen begonnen dergelijke praktijken duizenden jaren geleden uit te oefenen en ze zijn tot de dag van vandaag niet veranderd. Net als toen geloven ze in de hulp van speciale voorwerpen, die aan hen verkocht worden en in het effect van geldelijke bijdragen, die blijkbaar regelrecht gestort worden op de rekening van een bepaalde god, zodat hij vervolgens terugbetaalt in de vorm van wonderbaarlijke hulp. Alle geloven en religies zijn gebaseerd op deze schema’s.

Zonder de innerlijke correctie van de mens, die hem leidt naar het niveau van verbinding met de Hoge Kracht van de Natuur is al het andere niets anders dan “afgoderij”, in de terminologie van de wetenschap van Kabbalah. Ik wil mijzelf eigenlijk niet veranderen, maar wel de een of andere kracht buiten mij, zodat die welwillender voor me wordt.

Op die manier zijn we langzamerhand van materialisme naar allerlei geloven overgestapt, die een gedachte, een wil en een plan toeschrijven aan de natuur. En ik lijk in staat te zijn om dit alles te veranderen door middel van bepaalde externe handelingen. Het blijkt dat een eenvoudige ceremonie het mij veroorlooft om het doel en het programma van de schepping te “veranderen”.

Wat is dit voor een god die we kunnen veranderen? Wat is hij voor soort “almachtige” als we zijn houding naar ons toe “cash” zouden kunnen kopen? Op zo’n laag niveau bevindt de huidige mensheid zich.

Alleen wanneer een mens krachten ontvangt en een heel complex van middelen gebruikt om zichzelf te veranderen, om op te stijgen naar het niveau van God, de Almachtige, de Hoogste Kracht, is de methode praktisch, authentiek en correct. Alleen dit is waarachtig. Er zijn geen andere wegen dan deze.

From the 5th part of the Daily Kabbalah Lesson 8/1/11, “The Peace”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Egoïsme, Gelijkvormigheid met de Schepper, Religie, Spiritualiteit | Add Comment/Ask Question→