We zijn op weg naar evenwicht met de natuur. De natuur streeft ernaar om al zijn delen met elkaar in balans te brengen. De temperatuursverschillen worden gecompenseerd, de wind compenseert het luchtdrukverschil, een object dat naar beneden wordt gegooid valt in de richting van de plaats waar het evenwicht vindt met de zwaartekracht. Het proces is erop gericht om overal en in elk opzicht een evenwichtige toestand te verkrijgen. Op elk gebied, hetzij scheikunde, natuurkunde, biologie, enzovoort, is alles op dit principe gebouwd. Alles streeft naar evenwicht, naar een verlichting van de druk. Alles onderwerpt zich aan de wet van de entropie. De natuur wil worden gekalmeerd en verdraagt in geen enkele parameter verschillen en schommelingen.

Uiteindelijk moet alles in evenwicht komen. En nu eist de natuurwet evenwicht in de menselijke samenleving. We zien uitbarstingen en wanorde, en dit is de manier van de natuur om balans op te eisen. De levenloze, vegetatieve, en dierlijke niveaus zijn al aan de beurt geweest en nu is het menselijke niveau aan de beurt. Het verlangen naar balans komt in ons naar boven, maar onderling in balans zijn betekent: worden als één man met één hart”. We mogen allemaal verschillend zijn, maar er is slechts één criterium: we zijn allemaal verplicht om elkaar hierin te ondersteunen.

En daar valt verder niets aan te veranderen: of we het nu willen of niet, de natuur zal winnen, want het is een enorme kracht.

En dan rijst er een vraag: waarom zullen we niet gewoon verdwijnen, zoals de mammoeten en de dinosaurussen? Waarom verlaten we niet gewoon het podium als een deel dat niet past? Onze onenigheid met de natuur is immers veel groter dan bij de uitgestorven dinosaurussen. In tegenstelling tot hen, hebben we echter een opdracht, een voorbestemming, een doel: we moeten onszelf corrigeren en onze oorspronkelijke natuur transformeren. Zij waren niet in staat om dat te doen, en ze verdwenen in de natuurlijke loop van de evolutie, terwijl wij ertoe verplicht zijn om onszelf in balans te brengen met de huidige fase van ontwikkeling.

Daarom worden we in situaties gebracht, waar ons gebrek aan harmonie met de natuur zal worden uitgedrukt in de ernstigste vormen, maar het zal niet leiden tot een totale uitsterving. 90% van de wereld zou kunnen verdwijnen, maar sommige mensen zullen toch achterblijven om de menselijke natuur te veranderen en het noodzakelijke evenwicht te bereiken.

Dit is het doel en we hebben geen andere weg te gaan.

From the 5th part of the Daily Kabbalah Lesson 8/29/11, “The Nation”

Filed under: Crisis, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Evolutie - Geen reacties→

Opinie: (Fritjof Capra, PhD natuurkunde): “De standaard definitie die het meest gebruikt wordt, kwam van Lester Brown, de oprichter van het World Watch Institute, in de vroege jaren ‘80. Hij schreef dat een duurzame samenleving er een is, die in haar behoeften kan voldoen, zonder afbreuk te doen aan de kansen van de toekomstige generaties.” Duurzame menselijke samenlevingen kunnen worden gebouwd naar het voorbeeld van natuurlijke ecosystemen, die duurzame gemeenschappen van planten, dieren en micro-organismen laten zien.

Capra’s zes principes van de ecologie:

Netwerken

Alles wat leeft in een ecosysteem is met elkaar verbonden via netwerken van onderlinge samenhang. Alles wat leeft is afhankelijk van dit netwerk van leven om te kunnen overleven. Bijvoorbeeld: In een tuin bevordert een netwerk van bestuivers de genetische diversiteit; planten leveren op hun beurt nectar en stuifmeel aan de bestuivers.

Ingenestelde Systemen

De natuur is opgebouwd uit systemen, die zijn ingenesteld binnen systemen. Elk individueel systeem is een geïntegreerd geheel en – tegelijkertijd – een deel van grotere systemen. Veranderingen binnen een systeem kunnen invloed hebben op de duurzaamheid van de systemen, die erin genesteld zijn en eveneens op de grotere systemen, waar ze deel van uitmaken. Bijvoorbeeld: Cellen zijn genesteld in organen in organismen in ecosystemen.

Cycli

Leden van een ecologische gemeenschap zijn afhankelijk van de uitwisseling van middelen in voortdurende cycli. Cycli binnen een ecosysteem doorkruisen grotere regionale en globale cycli. Bijvoorbeeld: Water loopt door een tuin en is ook onderdeel van de globale watercyclus.

Stromen

Elk organisme heeft een continue stroom van energie nodig om in leven te blijven. De constante stroom van energie van de zon naar de aarde onderhoudt het leven en drijft de meeste ecologische cycli aan. Bijvoorbeeld: Energie stroomt door een voedselweb wanneer een plant de zonne-energie omzet door middel van fotosynthese, een muis eet de plant op, een slang eet de muis en een havik eet de slang. In elke overdracht gaat er wat energie verloren in de vorm van warmte, waarvoor een continue energiestroom in het systeem nodig is.

Ontwikkeling

Alle leven – van de individuele organismen tot de soorten tot de ecosystemen – verandert in de loop van de tijd. Individuen ontwikkelen en leren, soorten passen zich aan en evolueren, en organismen in ecosystemen evolueren mee. Bijvoorbeeld: Kolibries en de bloemen van de Kamperfoelie hebben zich op een zodanige manier ontwikkeld, dat ze van elkaar profiteren, de kleuren die de kolibrie ziet en zijn ranke snavel vallen samen met de kleuren en de vormen van de bloemen.

Dynamisch evenwicht

Ecologische gemeenschappen fungeren als feedback loops, zodat de gemeenschap een relatief stabiele toestand handhaaft, waarin eveneens voortdurende schommelingen plaatsvinden. Dit dynamisch evenwicht biedt soepelheid ten aanzien van veranderingen in het ecosysteem. Bijvoorbeeld: Lieveheersbeestjes in een tuin eten bladluizen. Wanneer de bladluisbevolking achteruit gaat sterven sommige lieveheersbeestjes, waardoor het mogelijk is, dat de bladluis bevolking weer toeneemt, dat ondersteunt weer meer lieveheersbeestjes. De populaties van de individuele soorten stijgen en dalen, maar het evenwicht binnen het systeem stelt hen in staat om samen te gedijen.

[51945]

Filed under: Crisis - Geen reacties→

Het einde van de correctie, wat Kabbalisten in hun geschriften beschrijven, moet in onze wereld worden gerealiseerd , in de materie, in al onze meest verwerpelijke, meest “materialistische” verhoudingen. Dit is de correctie waar “de duisternis schijnt als Licht ” (Psalm 139:12) en “Zijn voeten zullen op de Olijfberg staan” (Zacharias 14:4) over spreken.

Het dierlijke deel van mij blijft hetzelfde. Mijn lichaam gaat niet werken om te geven. Hoewel het in eerste instantie op die manier werkt. De hele natuur, functioneert volgens de wet van geven, behalve de mens. We zien dat niet, omdat we alles naar onze eigen maatstaven beoordelen.

Wij denken dat dieren elkaar alleen maar verslinden, maar in werkelijkheid is dit niet waar. We kunnen gewoon de intentie om te geven niet aan hen toeschrijven, omdat we hen niet voelen en niet begrijpen. Maar in feite, bestuurt de natuur hen en leidt hen naar geven en ze gehoorzamen die orders. Hetzelfde kan echter niet gezegd worden over de mens. Hij volgt de orders van zijn egoïsme op, die erop gericht zijn om te ontvangen, en bovendien tast hij de natuur aan door deze volgens zijn eigen tekortkomingen te beoordelen.

Wanneer de mens zichzelf corrigeert neemt hij vanuit de globale vorm waar en ziet hij het globale beeld. Tegelijkertijd zeggen we, dat het levenloze, vegetatieve en dierlijke niveau van de natuur ook wordt gecorrigeerd, maar dat betekent dat ze worden gecorrigeerd in onze nieuwe waarneming. Dieren hoeven niet echt te worden gecorrigeerd. Jij zult zien, dat de wolf en het schaap in vrede leven, net zoals je ogen op dit moment zien, dat de een de ander opeet.

In het artikel “De Verborgenheid en de Openbaring van de Schepper”, schrijft Baal HaSulam, dat je oorlogen en conflicten in de wereld ziet, omdat je zelf zo bent.

From the 5th part of the Daily Kabbalah Lesson 8/18/11, “The Nation”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk, Intentie, Waarneming - Geen reacties→

Vraag: Hoe kunnen we aan mensen het voordeel van eenheid uitleggen? Wat zal het hen geven?

Antwoord: Door eenheid bereik je evenwicht met de Natuur en dan zul je merken, dat je niets tekort komt.

Ons probleem is, dat alles wat we doen inspanning en energie vereist. Maar als je in evenwicht met de Natuur bent, in harmonie ermee, kost wat je doet nauwelijks inspanning. Je functioneert als een perpetuum mobile, vrijwel zonder brandstof, zonder inspanning en zonder weerstand.

Nu is alles wat je doet gebaseerd op het feit dat je tegengesteld bent aan de Natuur. Maar stel je de omgekeerde situatie eens voor: Overal waar je komt staat iedereen onmiddellijk klaar om je met van alles te helpen en jij staat klaar om anderen te helpen. Alles wordt ongelooflijk veel gemakkelijker: je gebruikt veel en veel minder energie, materiaal en tijd, je hebt veel minder problemen. En dat vind je overal in terug.

Evenwicht schakelt weerstand uit. Elk contact geeft je vrijheid, over en weer. Dit heeft betrekking op alles wat je maar van de natuur nodig hebt. Overal is overvloed, omdat elk element aan ons het Innerlijke Licht onthult, extra energie.

De verspieders, die indertijd naar het land Israël werden gestuurd, na de veertigjarige tocht door de woestijn, vertelden over de enorme hoeveelheid fruit in het land. Dat was ook wat hen innerlijk bezighield. Ja, dit is moeilijk, maar er is geen andere uitweg. Als je goed wilt zijn voor de maatschappij, moet je je tegengesteld zijn aan de Natuur afschaffen en uitsluiten.

Filed under: Crisis, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Eenheid, Israel - Geen reacties→

Vraag: U zegt, dat de massa de wetenschap van Kabbalah niet hoeft te studeren, zoals wij dat doen. Maar kan een mens innerlijk veranderen, als hij geen gebruik maakt van de oorspronkelijke Bronnen? Alle veranderingen komen daar vandaan.

Antwoord: Je kwam naar Kabbalah, omdat je het verlangen had om verder te komen. Het punt in het hart van een mens trekt hem voorwaarts. Hij voelt zich niet goed, hij wil een perspectief, iets bereiken, de hemel voor zichzelf openen en daarom komt hij studeren.

Het maakt niet uit hoeveel er op zijn bankrekening staat en of hij succes heeft in zijn werk of in zijn persoonlijk leven. Hij heeft een ander probleem: hij moet de betekenis van het leven vinden, het doel ervan ontdekken.

Zo is het niet bij mensen, die via lichamelijke omstandigheden vooruit geduwd worden, bijvoorbeeld door geldgebrek, onrecht, jaloezie naar anderen, enzovoort. Deze negatieve omstandigheden duwen een mens naar voren, omdat hij erdoor lijdt.

Als mensen meer voortgedreven worden door lijden dan door een innerlijke stem of wens, die om ontwikkeling vraagt, kan je ze niet beloven, dat studie al hun problemen zal oplossen, omdat zo iemand zijn pijn niet verbindt met het uitzicht op een doel dat goed is: met de onthulling van het Goede Dat Goed Doet. En hij zal deze verbinding niet voelen, voordat hij uit het kwaad is gekomen.

Om dit te kunnen, moet een mens de aantrekkingskracht voelen van het goede, dat hij in het vooruitzicht heeft. Het enige goede, dat voor hem bestaat, is “eenheid”, “onderling garant staan”.

Dus je vertelt hem: “Als we ons met elkaar verbinden en het eens zijn over deze integrale, globale Natuur, zal dat goed voor ons zijn.” Maar in plaats van je te beroepen op de wetenschap van Kabbalah, verwijs je naar wetenschappers, politici, economen en andere experts. Je brengt hem in aanraking met feiten, die al geaccepteerd zijn en benadrukt worden door mensen, die in zijn ogen belangrijk zijn. Het gaat niet over samen met jou gaan zitten studeren, hij heeft andere plannen voor zijn leven. Hij verwacht, dat je hem een gepast antwoord gaat geven en richtlijnen voor de realisatie ervan.

Er staat geschreven: “Voed een jongen op, op de manier die bij hem past”. We moeten mensen benaderen op een manier, die ze aankunnen en begrijpen. We spreken vanuit de positie van de natuur en bewijzen, dat de crisis het gevolg is van de globale, integrale wereld. We verzamelen de meningen van professionals en de resultaten van wetenschappelijk onderzoek en combineren dat tot een beeld van de crisis en de oplossing ervoor.

Het probleem is, dat de mensheid zich niet bewust is van de moderne wereld en er daarom niet aan kan wennen. Wij kunnen alleen het juiste pad inslaan als we ons gaan verenigen. Tienduizenden knappe koppen, de knapsten van de mensheid, spreken hier al over. En wij moeten hun woorden laten horen aan de wereld, omdat de wereld hen misschien zal geloven. Zij beweren, dat een verandering ten goede alleen mogelijk is, als de mens verandert. En deze boodschap zal tenminste door een deel van het publiek begrepen worden.

Filed under: Arvut, Crisis, Eenheid, Kabbalah Studie, Lijden - Geen reacties→

Vandaag de dag is er een compleet nieuw paradigma, een nieuw wereldbeeld, en een nieuwe benadering voor ons aan het ontstaan, iets wat nog nooit eerder heeft bestaan. In het verleden hebben wij de wereld veranderd, maar nu is de wereld onveranderlijk en moeten we onszelf veranderen.

Deze innerlijke veranderingen in een mens kunnen alleen plaatsvinden door zijn keuze, door zijn verlangen, door een bewuste keuze die hij bij elke stap maakt. En Kabbalah is de wezenlijke methode, het actieplan op dit pad.

Per definitie is de wetenschap van Kabbalah de openbaring van de Schepper aan de schepping. Door te veranderen, bereikt een mens gelijkvormigheid met de natuur. En deze gelijkvormigheid met de natuur betekent, dat je gelijkvormig wordt aan de Schepper. Een mens (Adam) is iemand die gelijkvormig (Domeh) is met de Hogere. Dit moeten we voortdurend ontdekken in het proces, dat de wereld voorwaarts stuwt.

Omdat we een Kabbalistische methode hebben en er de vertegenwoordigers van zijn in onze wereld, moeten we de hele mensheid helpen door deze methode, op alle mogelijke manieren, bekend te maken. Uiteraard moet het worden gedaan vanuit het begrip, dat mensen zich tegen veranderingen verzetten, ze niet willen, en erop neerkijken. Dat is waar, maar toch: zo moet het gebeuren. En van onze kant, moeten we de manier waarop we het aanbieden verbeteren, om zo de methode aan de mensen over te brengen in een makkelijke, aangename vorm.

Anders zal de wereld, van de ene dag op de andere, natuurlijk meer en meer lijden en zal zij worden ondergedompeld in verwarring, hulpeloosheid en verbijstering. Mensen kunnen zo verward raken, dat zaken zullen escaleren tot een oorlog. Immers, als je verward en gedesoriënteerd bent, onder een regen van klappen, kunnen je zenuwen je de baas worden.

En dan zul je bereid zijn om alles te doen om de chaos te stoppen. Zelfs oorlog zal de redding lijken te zijn, omdat het lijkt alsof alles dan op zijn plaats valt. Net zoals een mens zijn uitweg kan zoeken in woede, kan de mensheid dat ook, en in onze tijd begrijpen wij, dat dit een wereldoorlog betekent.

Het is aan ons: hoe snel zullen wij beginnen te werken met de wetenschap van Kabbalah en deze op de startbaan zetten in een duidelijke, correcte vorm voor de hele wereld. Wij moeten met elkaar een verhelderende, educatieve organisatie worden, die mensen helpt en aan mensen uitlegt hoe ze moeten veranderen om de juiste onderlinge verbinding tot stand te brengen en daarmee gelijkvormigheid met de natuur of met de Schepper te bereiken, wat hetzelfde is.

Als we geen evenwicht en harmonie bereiken met de natuur, zullen we, naast sociale mislukkingen, de verwoestende klappen ervan voelen, die ons zullen vernietigen. Immers, zelfs in de menselijke samenleving vandaag de dag, zijn we tot niets in staat, totdat we onszelf veranderen. Egoïsme roept een enorme hoeveelheid sociale problemen op, maar we kunnen ze geen halt toeroepen.

De consumptiemaatschappij veroorzaakt dat de aarde uitgeput raakt, in 200 jaar van het industriële tijdperk hebben we al haar middelen uitgeput en al snel zal er niets meer zijn. Het drinkwater, olie en andere grondstoffen naderen allemaal hun einde. Uiteindelijk zullen we niet eens in staat zijn om een normaal leven te leiden, om maar niet de excessen te noemen. En toch zijn we niet in staat onszelf af te remmen, om de productie en de vervuiling te beperken.

En we zullen niet in staat zijn om dat te doen, totdat we de menselijke natuur veranderen. Geen kunstmatige oplossingen zullen ons helpen. We vestigen nog steeds onze hoop op de oude methodes, maar de natuur accepteert niet langer “een betaling met een kredietkaart” van ons. Zij accepteert slechts één ding van ons: harmonie met haar, homeostase met dit globale systeem.

De noodzaak om de mens te veranderen eist van ons, Kabbalisten, om van de vorige grenzen los te komen en te beginnen met het uitvoeren van acties op wereldschaal. En we hebben geen enkele andere keuze. Zoals Baal HaSulam schrijft in het artikel “De wetenschap van Kabbalah en de Essentie ervan”: In zijn totaliteit is Kabbalah de openbaring van de Schepper. Waar? In een mens. Op wat voor manier? In zijn gelijkenis van vorm. Een mens verwerft gelijkenis van vorm met de Schepper, met de alomvattende, globale natuur, door er één geheel mee worden.

From the 4th part of the Daily Kabbalah Lesson 7/22/11, “The Teaching of Kabbalah and its Essence”

.

Filed under: Crisis, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Disseminatie, Educatie, Kabbalah voor het Volk, Vrije Wil - Geen reacties→

De juiste betekenis van de begrippen globalisatie, integratie en eenheid van de wereld is metafysisch, spiritueel en virtueel, het is iets wat je niet kunt zien of “aanraken”. Deze eigenschappen gaan veel verder dan wat wij gewoonlijk beschouwen als de fysieke wereld.

Wie kan mij de werking van deze eigenschappen, krachten en processen in onze wereld laten zien? En waar? Hoewel we spreken over de globale wereld, de realiteit ervan en de globale processen erin, dit alles wordt toch nog steeds ervaren als meer virtueel. Het is al met al nog niet duidelijk doorgedrongen tot de actuele realiteit. In onze verbeelding maken we een virtuele voorstelling, die we wellicht idealiseren en we verbinden Utopia met de werkelijkheid en met wat we veronderstellen. Maar hoe verantwoord is deze benadering?

Feitelijk is het zo, dat we nooit iets tot stand kunnen brengen, als we ons niet eerst voorstellen hoe het er in de toekomst uit zal zien. We moeten ons een voorstelling maken van de toekomst, maar ons tegelijkertijd laten leiden door realistische aannamen met betrekking tot wat we ons voorstellen. We moeten voorbeelden uit de natuur nemen, die alomvattend is en compleet, en onze toekomstige maatschappij volgens die principes tot stand brengen.

De totaliteit van de problemen waar de mensheid nu voor staat, duidt erop dat het nodig is om deze problemen gezamenlijk op te lossen. Er is vandaag de dag geen enkel probleem, dat plaatselijk is. De natuur spoort ons aan om ons bewust te worden van onze totale, onderlinge afhankelijkheid. De globalisatie, die steeds zichtbaarder wordt, dwingt ons ertoe onze nationale en regionale belangen te beperken en ons in de eerste plaats bezig te houden met de oplossing van de globale, gezamenlijke problemen.

De behoefte aan integratie ten bate van de gehele mensheid, vereist een voortdurend overleg tussen de vertegenwoordigers van elk land, op gelijke basis. In één organisme zijn alle delen gelijkwaardig. Ieder presenteert de problemen, waarvan hij vindt dat ze opgelost moeten worden en de mate van het gewicht van elk probleem wordt gezamenlijk vastgesteld, zoals in een gezin waarin besproken wordt welk probleem eerst moet worden opgelost en in welke volgorde de andere problemen moeten worden opgelost. Alleen door het feit te accepteren, dat we globaal met elkaar verbonden zijn en dit te zien als de belangrijkste voorwaarde, zullen we de juiste benadering voor het oplossen van problemen ontwikkelen.

Als we dit niet doen, zullen we tegen onze wil in, afglijden naar oorlog, wat het gevolg zal zijn van de weigering om met elkaar te overleggen. Niet speciaal een “hete” of zelfs een “koude” oorlog, maar een onmerkbare, bestendige, informatieve invloed op het bewustzijn van mensen in een bepaald land, met het doel om het beeld van de wereld dat ze hebben, te verstoren, evenals hun traditionele opvattingen en waarden. Het ervaren van het effect van dit informatieve wapen, kan variëren van emotioneel onbehagen en emotionele onveiligheid tot de verstoring van de fundamentele infrastructuur.

Natuurlijk zullen we een integrale, onderling verbonden maatschappij bereiken, omdat dat het doel is van de ontwikkeling zoals de natuur dat wil, of wij dit nu bereiken via een goed scenario of een slecht scenario. Het streven van de mensheid naar eenheid is een natuurlijke uitdrukking van een levend systeem, Maar dit natuurlijke proces kan niet op een kunstmatige manier versneld worden. Het moet bewust en vrijwillig plaatsvinden, anders verandert het in een project dat met dwang wordt uitgevoerd door de autoriteiten.

Daarom ligt het zwaartepunt bij de educatie van mensen, zodat ze in staat worden gesteld om de nieuwe wereld, waarin we ons nu bevinden, begrijpen. Er moet werkelijke kracht worden opgebouwd in de vorm van een universeel, wereldwijd, informatief, educatief systeem, een soort massamedium. Juist omdat de totale realisatie van de nieuwe maatschappij, feitelijk van de mensheid, zal plaatsvinden via virtuele kanalen, is het noodzakelijk om eerst het probleem op te lossen van het juiste gebruik hiervan.

Filed under: Crisis, Eenheid, Egoïsme, Lijden, Maatschappij, Wereld - Geen reacties→

Vraag: Wat is de natuur en wat betekent het om ermee in balans te zijn?

Antwoord: Wij leven in de natuur. Een heel groot aantal parameters beïnvloeden ons, zoals temperatuur, druk, verschillende trillingen, allerlei soorten golven, radioactiviteit en nog veel meer. Wij moeten in evenwicht met al deze natuurlijke verschijnselen leven.

Het volgende is een fysieke wet: een lichaam dat in balans met zijn omgeving leeft, bevindt zich in de best denkbare situatie. Als de temperatuur, de druk of andere parameters maar een beetje omhoog gaan, voel ik me slecht. Als ze een beetje dalen, voel ik me ook slecht.

Zo ben ik geschapen in deze natuur: ik kan binnen bepaalde begrenzingen in de natuur leven en binnen deze begrenzingen moet ik mijzelf in overeenstemming brengen met de omgevende natuur. Daarom moet ik me warm aankleden in de winter, om in balans te zijn met de natuur, en in de zomer is het andersom, enzovoort.

Dit alles behoort tot het deel wat we kunnen zien, maar er is ook een deel van de natuur wat we niet kunnen zien. Het bestaat uit de wetten van verlangens, wetten die onze ontwikkeling betreffen zoals deze wenselijk is, namelijk: morele wetten. Hieraan moet de mens zich ook conformeren, ermee in balans zijn.

We kennen deze wetten niet. Wij denken dat we ons heel goed gedragen in deze wereld als we giften schenken, de armen helpen, niemand hinderen, onze belasting betalen, oude dames helpen oversteken of wat je verder nog maar kunt bedenken. Is dat dan niet genoeg?

Het is niet alleen niet genoeg, het is helemaal niets waard, omdat ik alleen doe wat ik denk en begrijp met mijn egoïstische verstand. Om te doen wat voor mij nodig is om te doen, moet ik de natuur zelf bestuderen en ernaar streven om eraan gelijkvormig te worden.

Deze wet van gelijkvormigheid is de enige wet waaraan ik hoef te gehoorzamen. Elke dag verander ik, groei ik en word ik iemand anders. Hieruit volgt dat ik elke dag, elk moment, mijn balans met de natuur moet corrigeren en bijstellen.

Om dat te bereiken moeten we eerst leren, wat de natuur of de Schepper (het maakt niet uit hoe je het noemt) van ons vraagt, de mate waarin we in overeenstemming moeten zijn met deze eisen en hoe we evenwicht kunnen bereiken. Hier spreekt de wijsheid van Kabbalah over: Wat is de omringende natuur, wat zijn wij, in welk opzicht stemmen we niet overeen met de natuur, gebaseerd op welke parameters en hoe kunnen we de balans ermee bereiken. Daar gaat deze hele wijsheid over.

From the Sunday Virtual Lesson Series 7/31/2011

Filed under: Crisis, Spiritualiteit - Geen reacties→

Baal HaSulam, “De Vrede”: De Natuur heeft een wonderbaarlijke, veilige basis voorbereid in de baarmoeder van de moeder, zodat geen vreemdeling het nieuwe leven kan beschadigen. Het voorziet in elke behoefte, zoals een goed opgeleide nanny, die altijd beschikbaar is …. Zoals een liefhebbende moeder is de baarmoeder zo liefdevol voor het kind, dat het later toegewijde mensen, “Moeder” en “Vader”, genoemd, kan vertrouwen, zij helpen het kind in de dagen, dat het nog afhankelijk is, tot het groeit en zelfstandig kan leven ….

Maar zij, die de werkelijkheid beschouwen vanuit het perspectief van de behoefte voor de instandhouding van het bestaan, zien een grote wanorde en verwarring, alsof er geen bestuurder is en geen leiding ….

Houd in gedachten dat deze tegenstrijdigheid, die ieder gevoelig, welopgevoed mens ziet, de mensheid sinds de oudheid bezighoudt, tot in onze dagen toe. Er bestaan veel theorieën om deze twee ogenschijnlijke tegenstrijdigheden in de Voorzienigheid uit te leggen.

Aan de ene kant zien we de wijsheid van de natuur en hoe toegewijd zij is aan elk schepsel. De natuur brengt elk element, het een na het ander, met zorg tot ontwikkeling. Kijk maar naar de structuur van organismen, naar hun vermogen tot groei, tot het zorgen voor nageslacht en de interactie. Alles is zo gemaakt, dat het deel uitmaakt van een integraal model, elk mens heeft zijn eigen plaats en is in balans met anderen. Als we de wereld konden zien, zoals deze in balans is, niet verstoord door de menselijke alleenheerschappij, zouden we een wonderbaarlijk systeem ontdekken, één dat niet statisch is, maar in perfecte balans om de schepping verder tot ontwikkeling te brengen.

We zien echter de oorzaken van deze ontwikkeling niet en we begrijpen niet waarom alles precies moet zijn zoals het is. Daarom begrijpen we de fasen van het pad niet. Bovendien kijken we naar alles door het prisma van ons egoïsme en beoordelen we volgens onze criteria. Daarom zien we de wereld op zijn kop, alsof we alles hebben omgedraaid naar onze eigen waarneming.

Vanuit wetenschappelijk onderzoek is het echter duidelijk, dat de natuur, om de soorten te ontwikkelen, alle systemen heeft geschapen, voortgebracht en gevormd, die zorgen voor de ideale omstandigheden om tot creatieve ontwikkeling te komen.

Maar anderzijds doet zich een probleem voor met betrekking tot het daaruit voortgekomen bestaan. Als een onderdeel van de natuur opgroeit en op “eigen benen komt te staan”, begint het te vechten om te overleven en zonder de hulp van de ouders in de omgeving te integreren. Dit overkomt elk levend schepsel, maar bij mensen neemt het de meest problematische vormen aan, omdat een mens zich moet voorbereiden voor het leven in een maatschappij die complex en onnatuurlijk is, opgebouwd uit talrijke mechanismen. Afgunst en machtshonger laaien in de mens op en dwingen hem in een richting, die tegengesteld is aan andere mensen. Anderen lijken succes te hebben, terwijl hij achter lijkt te blijven, door zijn karakter of vanwege de omstandigheden.

De natuur die zoveel zorg had voor ons toen we opgroeiden, plaatst ons nu in omstandigheden die ons brengen tot inspanningen om te overleven. Bestaat de Schepper dan of niet? Als alles goed was, zouden we zeggen: “Dank God.” Maar als alles niet goed is, wat kan je dan zeggen?

Dit is het probleem dat Baal HaSulam hier voor ons beschrijft, voordat hij ingaat op inspanningen om het op te lossen.

From the Daily Kabbalah Lesson 7/31/11

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Egoïsme, Lijden, Maatschappij, Waarneming, Wetenschap - Geen reacties→

Vraag: Kunt u gedetailleerder beschrijven wat er bedoeld wordt met ‘de goede richting’ in het vers: ”Wanneer het verlangen goed gericht is, is dit de sleutel naar het succes”?

Antwoord: Iemand in onze wereld is altijd in beweging. Elk moment verlangen we iets, zijn we ergens op gericht en doen we iets.

Wanneer mijn richting, elk moment van mijn bestaan, overeenkomt met de beweging van de natuur, als ik niet naar de kant afdwaal, maar me precies in dezelfde richting beweeg, zonder enige hoekige afwijking, is mijn beweging optimaal en bereik ik het doel op de maximale en best mogelijke manier.

Daarom moet ik mezelf voortdurend controleren en me afvragen: Beweeg ik mij correct in mijn gedachten, verlangens en handelingen, overeenkomstig de richting, die de Hogere Kracht, de natuur verlangt van mij hierin? Dit is de sleutel naar succes.

Uit de 2e les van de Moscow Convention, 6/10/11

Verwant Materiaal (Engels):
http://www.laitman.com/2011/05/decoding-each-moment/

http://www.laitman.com/2011/03/a-tower-in-the-sky/

http://www.laitman.com/2010/11/the-compass-pointing-to-the-creator/

Filed under: Congressen - Geen reacties→