Baal HaSulam Shamati 8: ‘Wat is het Verschil tussen een Schaduw van Kedusha en een Schaduw van de Sitra Achra’. Er staat geschreven: “Het verheugde mij om in Zijn schaduw te zitten en Zijn vruchten waren zoet voor mijn verhemelte.” Met andere woorden: er wordt gezegd dat alle verborgenheden en moeilijkheden die een mens voelt, er zijn omdat de Schepper hem deze situaties heeft gezonden zodat hij een plaats heeft om boven de rede te werken.

Als een mens de kracht heeft om dat te zeggen, namelijk dat de Schepper dit alles bij hem teweegbrengt, komt dit hem ten goede. Dit betekent dat hij daardoor zijn werk kan gaan doen om te geven en dat hij niet voor zichzelf werkt. Dan gaat hij zich realiseren, dat wil zeggen ‘geloven’,  dat de Schepper juist aan dit werk vreugde beleeft, werk dat volledig boven de rede verricht wordt.

Hieruit volgt dat een mens niet bidt tot de Schepper met de vraag of de schaduwen van de wereld zullen wijken. Maar hij zegt: “Ik begrijp dat de Schepper wil dat ik Hem op deze manier dien, geheel boven de rede.” Dus bij alles wat hij doet, zegt hij: “Natuurlijk verheugt de Schepper zich in dit werk, dus waarom zou ik me bezorgd maken als ik in een staat van verborgenheid van Zijn Aangezicht werk?”

Omdat een mens wil werken om te geven, omdat hij de Schepper vreugde wil brengen, voelt hij zich niet verlaagd door dit werk, hij heeft namelijk niet het gevoel dat hij zich in een staat van verborgenheid van Zijn Aangezicht bevindt en dat de Schepper zich niet zou verheugen over dit werk. In plaats daarvan stemt hij in met het leiderschap van de Schepper, wat betekent dat hij – hoewel de Schepper wil dat een mens het bestaan van de Schepper voelt tijdens het werk – er met zijn hele hart mee instemt. Dit is zo omdat hij niet uitgaat van wat hij zelf aangenaam vindt, maar hij vraagt zich af wat het verlangen van de Schepper is. Zo brengt deze schaduw hem leven.

Geloof boven de rede betekent dat je alles wat er met je gebeurt, opvat als gezonden door de Schepper, de Ene Verenigde Kracht waarnaast niets anders bestaat, Goed dat Goed doet, ondanks het feit dat je het anders voelt. Ons gehele werk bestaat eruit dat wij ons realiseren dat wij niets zelf doen en dat ook niet willen, niet in de uiterlijke wereld en niet in onze binnenwereld, niet met onze handen en voeten of met de gereedschappen van deze wereld, niet met onze innerlijke verlangens en gedachten, maar dat wij in plaats daarvan met alles wat wij op dit moment hebben instemmen. Dan zal dit ogenblik genoemd worden: het einde van de correctie.

Tot aan het ogenblik dat wij de gevoelens hebben bereikt dat wij ons in de beste staat bevinden, onder de controle van de Goede Kracht die zowel aan rechtvaardigen als aan zondaren het goede brengt, zullen de schaduwen in de wereld blijven bestaan. De Schepper zal ons naar staten leiden die ons ertoe zullen brengen dat wij onszelf zullen willen veranderen. Tenslotte komen we tot het begrip dat ons werk volkomen tegengesteld is aan wat wij dachten, het gaat over een verandering van houding naar onze waarneming van het hoogste Bestuur, de Heer over deze wereld, zodat wij naar Zijn schaduw verlangen.

Alles wat wij ontvangen wordt door ons gewenst hoewel het zich in een onaangename vorm aandient, want dit is een schaduw, het is verborgenheid. Maar innerlijk werken wij in geloof boven de rede zodat deze vruchten zoet worden voor ons. Hieruit bestaat onze gehele correctie.

Alles begint bij het bewustzijn dat alles wat gebeurt van de Schepper afkomstig is, waarbij we niet alleen maar deze woorden horen, maar het innerlijk ook zo voelen. Wij moeten de Schepper niet om Zijn onthulling vragen, maar wel om het vermogen om te kunnen beseffen dat alles van Hem komt. Dan zal een mens er blij mee zijn dat hij kan werken in geloof boven de rede en zal hij alle slechte staten accepteren als de beste staten, de onaangename als aangenaam, tot op het moment dat alle staten aangenaam zijn voor hem.

Dit betekent dat hij geloof heeft bereikt. Er verandert niets in de wereld, alleen wordt het volmaakte bestuur van de Schepper aan een mens onthuld. Dit is het enige wat deze wereld tot een hogere, volmaakte wereld maakt.

Het blijkt dat er geen uiterlijke veranderingen nodig zijn, geen extern werk, niet met onze handen en voeten, niet op de manier waarop wij ons het spirituele werk voorstellen. Uiteindelijk kunnen we alles samenbrengen tot één staat: het contact van de mens met de verborgen Leiding. Dit contact wil hij voortdurend vasthouden en hij vraagt om geen enkele verandering: een mens wil de verborgenheid blijven ervaren.

Eerst vroeg hij om onthulling, maar nu wil hij dat de verborgenheid blijft bestaan. Al zijn verlangen, alle energie waarmee hij op zoek is geweest naar onthulling, verandert hij in het tegenovergestelde, zodat onthulling niet plaats zal vinden. Want onthulling kan al zijn onzelfzuchtige verlangen en heel zijn relatie tot de Schepper teniet doen, hem het werk boven de rede ontnemen. Daarom wil hij deze afstand, waarover hij bezorgd was, in stand houden zodat hij onafgebroken in verbinding is met de Schepper die boven dit alles aanwezig is.

From the Preparation to the Daily Kabbalah Lesson 7/29/13

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, De Schepper, Geloof boven de rede, Grootheid van de Schepper, Innerlijk Werk, Spiritueel Werk, Waarneming - Geen reacties→

Vraag: Hoe kunnen wij ons geestelijk ontwikkelen als we voortdurend de materiële druk en de druk van de consumptiemaatschappij voelen?

Antwoord: Wie geeft je dit? Het is de hogere Kracht, de verenigde Kracht van de Natuur die alles controleert en alle kronkelwegen in onze gezamenlijke bestemming invult.

Er zijn momenten waarop je dit vergeet, dan probeer je om de schuld aan iemand anders te geven in plaats van aan de Schepper. De maatschappij is niet schuldig. Alleen Hij is schuldig. Maar hoe zouden we Hem kunnen beschuldigen? Hoe kan de hogere Kracht die in een staat van absolute Liefde en Geven is slecht zijn? Het feit is dat je de wereld op deze manier waarneemt omdat je egoïstische verlangen alles omkeert. Dus je ervaart de hele wereld om je heen als slecht.

Eigenlijk bestaat de hele wereld om ons heen uit oneindige Betrokkenheid en Liefde. Verander je intentie en er zullen nergens meer problemen zijn.

Anderzijds moeten wij dankbaar zijn voor de problemen die we hebben, omdat zij je precies laten zien wat je moet veranderen.

From the Convention in St. Petersburg 7/11/13, “Preparatory Lesson”

Filed under: Conventies, Innerlijk Werk, Waarneming - Geen reacties→

Al ons werk bestaat uit innerlijke concentratie omdat de uiterlijke wereld niet verandert, hoe graag we dat ook willen. De werkelijkheid wordt alleen bepaald door de manier waarop wij deze in ons waarnemen en is volkomen afhankelijk van de eigenschappen van een mens. Een mens verandert en daardoor ziet hij in de werkelijkheid, die hij voorheen waarnam door middel van zijn vijf zintuigen, andere verbindingen in onze wereld, een nieuwe werkelijkheid, de aanwezigheid van de Hogere Kracht. Langzamerhand wordt deze Kracht voor hem enorm groot en ziet hij dat deze Kracht alles bestuurt en de gehele werkelijkheid in stand houdt.

Maar nu zien en merken we dat niet. Dit is het enige wat verandert totdat deze aardse werkelijkheid volledig verdwijnt bij de dood van het lichaam en alleen de spirituele werkelijkheid overblijft. Alles hangt af van de mate waarin wij veranderen van een mens die ‘voelt’ naar een mens die ‘gelooft’.

Het verschil tussen deze twee wordt bepaald door de instrumenten waarmee wij werken. Als wij de werkelijkheid waarnemen vanuit het verlangen om te genieten, spreken we over een mens van gevoel en als wij waarnemen vanuit het verlangen om te geven, spreken we over een mens van geloof. In beide gevallen spreken we echter over gevoelens. Geloof is ook een gevoel, maar alleen in het Terugkerend Licht, in het verlangen dat gericht is op geven in plaats van op ontvangen,

Als een mens de afstand voelt tussen zichzelf en de Schepper betekent dat, dat hij gevoeliger instrumenten (kelim) heeft gekregen om zijn verhouding tot de Schepper te meten. Nog maar een paar dagen geleden voelden we ons tijdens de Conventie meer met elkaar verbonden en wel zodanig dat we als mens opgingen in het gemeenschapsgevoel. De allesoverheersende kracht en inspiratie hield de mens vast en daardoor was hij in staat om zichzelf niet meer te voelen.

Maar dit kan gebeuren bij elk vrolijk enthousiasme, als veel mensen met elkaar verbonden zijn door één idee, één mening, gedachte, doel en bedoeling, als ze samen zijn en zo hun eenheid voelen. Waarin verschilt onze situatie van die van anderen? Om dat verschil te ervaren, wordt ons nu een gevoel van neergang gegeven dat ons verwijdert van de lichte staat. Wij voelen dat we in deze situatie iets missen om deze staat te laten voortbestaan.

Wij kunnen deze staat zelf niet in stand houden, dit vraagt de aanwezigheid van een nieuwe kracht, een nieuwe werkelijkheid die zich op een hoger niveau bevindt dan wij zijn. Dit gevoel van vervreemding betekent dat onze verlangens, de middelen waarmee wij waarnemen, zich hebben uitgebreid naar een nieuwe diepte en wijdte, dat de innerlijke gevoeligheid van deze verlangens is toegenomen en ook dat wij een sterkere externe kracht hebben verkregen.

En zo zien we dat we hier niet mee om kunnen gaan. We lijken ondergedompeld te zijn in een uitgestrekte zee van gevoelens die na de Conventie overgebleven zijn, langzamerhand afkoelen en spoedig volledig zullen bevriezen. We kunnen hieraan geen halt toeroepen. De tendens is duidelijk, maar het is niet duidelijk hoe we hier weerstand aan kunnen bieden.

Allereerst moet het ons duidelijk zijn dat dit een natuurlijke tendens is en je moet proberen om jezelf hiertegen te beschermen, dit te stoppen en zo krachtig mogelijk te strijden tegen deze afkoeling, om daardoor deze verwijdering scherper waar te kunnen nemen en te proberen om het voorgaande warme gevoel zo veel mogelijk te behouden!

Ondanks al onze inspanningen zien we echter dat we hiertoe niet in staat zijn. We controleren onze staat, we vergelijken hoe deze van dag tot dag verschilt en we begrijpen dat onze inspiratie langzamerhand vermindert. Soms komen de gedachten aan eenheid weer terug en daarna verdwijnen ze onmiddellijk weer. Vandaag zijn we zelfs nog verder van die gedachten verwijderd dan gisteren.

Maar als we voelen dat we verwijderd zijn van de grote Koning, moeten we ons realiseren dat er geen sprake is van echte vervreemding, maar dat dit eenvoudigweg betekent dat de Schepper de mate van gevoeligheid voor de staat waarin de mens zich bevindt, versterkt en het verlangen van de mens kwalitatief en kwantitatief vergroot. Dan voelt een mens dat hij – in dezelfde staat – iets mist.

In feite bevinden we ons nog steeds in dezelfde staat want er verdwijnt niets in spiritualiteit. Maar in elke volgende staat missen we onze eenheid en de aanwezigheid van de Schepper in grotere mate.

From the Preparation to the Daily Kabbalah Lesson 7/19/13

Filed under: Conventies, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Eenheid, Groei, Waarneming - Geen reacties→

Een ‘slaaf’ is een wens die ik in mij heb opgenomen en die dus volledig onder mijn controle staat. Tegelijkertijd heb ik deze wens zodanig aan mij onderworpen dat ik hem niet meer als mijn ego beschouw, maar als een volwaardige partner.

Ik kan er volledig gebruik van maken, niet door middel van druk zoals ik dat voorheen deed als ik dwang uitoefende, maar op een rationele en logische wijze. Dit betekent dat deze wens al volledig met mij in overeenstemming is.

We hebben het uitsluitend over intenties en wensen, want dat is het enige wat in de mens aanwezig is. Een mens is een kleine wereld, dus alles wat we zien, het beeld van de wereld met iedereen die zich daarop bevindt, is een weerspiegeling van mijn innerlijke eigenschappen en niets anders. Als de hele wereld zich in mij bevindt, wil dat zeggen dat ik op deze manier mijn eigen reflectie waarneem.

Op deze wijze moet ik, tijdens het lezen uit de bronnen, alles in mijn hoofd ordenen, totdat ik dit werkelijk besef. Geleidelijk aan zullen zowel je denken als je waarneming zich hierop focussen en zul je begrijpen dat het werkelijk zo is. Zelfs kwantum-fysici en psychologen beginnen hier nu over te praten.

From KabTV’s “Secrets of the Eternal Book” 4/29/13

Filed under: Perceptie van de Werkelijkheid, Waarneming - Geen reacties→

In ons werk is voorbereiding uiterst belangrijk. Daardoor wordt de uitkomst bepaald. Het maakt niet uit wat je studeert en hoeveel je weet. Het belangrijkste is dat je jezelf voorbereidt, dat betekent dat je je kli (vat) verandert, het verlangen, zodat je de hogere Wereld voelt in plaats van deze wereld.

Alleen jijzelf verandert en dan ontdek je dat de hogere Wereld hier is en hier altijd al aanwezig was. Wil je het paradijs, ga je gang. Wil je de hel, ga je gang. Kies wat je wilt, het hangt allemaal van je kli af.

Je kunt het vergelijken met een ‘controleapparaat’ dat voor je staat, je kunt het elke richting opdraaien en dan verandert het jouw wereld van het ene uiterste naar het andere, van het ene eind van de schaalverdeling naar het andere. Het is alsof je op je computer naar beneden scrollt en het ene plaatje na het andere ziet verschijnen.

Dit gebeurt allemaal in jou, alles is afgetekend tegen de achtergrond van wit Licht. Het is niet mogelijk om Het Licht zelf te kennen, de duisternis evenmin, wij zien alleen het ene tegenover het andere. Ons huidige leven bestaat uit de meest vage contouren van dit beeld…

From the Talk About the Preparation for the Convention in St. Petersburg 6/26/13

Filed under: Congressen, Groepswerk, Innerlijk Werk, Waarneming - Geen reacties→

Vraag: Waar verschenen de engelen, de duivel en andere zuivere en onzuivere krachten, wat is hun status? Wanneer verschenen ze, op welke scheppingsdag?

Antwoord: In de natuur verschijnen geen vreemde krachten, er bestaat maar Eén Kracht, de ‘Schepper’ genaamd. Je kunt die Kracht noemen zoals je wilt. Een kracht laat zich altijd zien in een vorm die identiek is aan je ego, dat voortdurend verandert. Houd je vast aan de essentie van deze Ene Kracht die aan je werkt vanuit absolute goedheid, waardoor je allerlei positieve en negatieve invloeden, zowel in jezelf als buiten jezelf, ontdekt.

Filed under: Ego, Schepper, Waarneming - Geen reacties→

In onze Conventies verhelderen we altijd het onderwerp ’Er is geen Ander dan Hij’. Het is een heel belangrijk onderwerp, want het opent voor ons de essentie van de Wijsheid van Kabbalah, dat wil zeggen de methode voor de onthulling van de Schepper, de enige Kracht die in de gehele schepping werkzaam is.

Er bestaat absoluut niets behalve deze Kracht. Alles wat er nog meer is, wordt door deze Kracht voortgebracht, ontwikkeld, aangespoord en bestuurd. Alles is afhankelijk van deze Ene Unieke Kracht. Het maakt geen verschil of wij er de naam ‘Natuur’ of  ‘Schepper’ aan geven, alles wordt erdoor geschapen en bestuurd, het is Eén Enkele Kracht.

In tegenstelling tot andere delen van de natuur (het minerale, vegetatieve en animale), heeft de mens een doel, een opdracht, een bestemming en hij moet dit alles bereiken: deze Kracht ontdekken en voelen. Het waarnemen van deze Kracht en de onthulling ervan vindt plaats volgens de basiswet van de natuurkunde, de wet van gelijkvormigheid; in de mate waarin onze eigenschappen gelijkvormig zijn aan die van de Schepper, voelen we Hem, worden we een deel van Hem en smelten we met Hem samen.

De Schepper pusht ons voorwaarts naar deze staat, zodat wij Hem zullen bereiken. Deze ontwikkeling vindt zijn oorsprong in het begin van de schepping en gaat door tot het einde, totdat wij Hem volledig ontdekken. Wij beginnen aan het pad van de onthulling en het bereiken van de Schepper terwijl wij in onze wereld zijn.

Onze wereld verbergt de Schepper voor ons.

De Schepper beïnvloedt deze wereld. Hij beïnvloedt ons en als wij Zijn invloed correct opvatten als essentieel om Hem te bereiken vanuit ons innerlijk en vanuit deze wereld, bewegen we ons voorwaarts naar de Schepper. De Wijsheid van Kabbalah is aan ons gegeven om ons af te stemmen op de onthulling van de Schepper, door de buitenste schil van onze wereld heen.

Als we de Schepper onthullen, bereiken we onze Bron, onze Oorsprong, de staat van eeuwigheid en perfectie. We kunnen ons zodanig van ons lichaam losmaken, dat ons lichaam (getekend als een punt waar vanuit we Hem bereiken, het punt in het hart) en onze wereld plotseling verdwijnen.

We gaan voelen dat er in dit alles één Schepper is, één Hoog Licht. Alles wat wij daarvoor hebben ervaren als ons lichaam, de vijf zintuigen, waardoor we onszelf en de wereld voelden, lijkt op te lossen, te verdwijnen, en daardoor zien wij het ene Hoge Licht.

Dit is de staat die we moeten bereiken. Deze staat is heel concreet, veel concreter dan onze ‘íllusoire’ wereld. Het artikel ‘Er Is Geen Ander Dan Hij’ vertelt ons hoe wij moeten handelen om dit te bereiken.

From the European Convention 3/23/13, Lesson 3

Filed under: Conventies, Innerlijk Werk, Waarneming - Geen reacties→

Baal HaSulam, ‘Inleiding tot het Boek de Zohar’, item 25: Waarom komt het lichaam terug bij de wederopstanding van de doden, als het lichaam zo verdorven is dat de ziel niet volledig gezuiverd kan worden voordat het in de grond gaat rotten? En dan is er tevens de vraag over de woorden van onze wijzen: “De doden zijn voorbestemd om weer tot leven te komen met hun gebreken, zodat er niet gezegd kan worden: “Het is iemand anders”.

… We hebben daar gezegd dat deze overdreven wens om te ontvangen alle substantie is die Hij heeft geschapen, want Hij heeft niets meer nodig dan de Gedachte van de Schepping te voltooien.

… We hebben hierboven ook gezegd dat er tijdens de zes duizend jaar die aan ons gegeven zijn om in de Torah en de geboden te werken, geen correcties naar het lichaam gaan: naar zijn overdreven wens om te ontvangen. Alle correcties die door ons werk ontstaan, hebben uitsluitend betrekking op de ziel, die dus de niveaus van heiligheid en puurheid beklimt …

Ons verlangen om te ontvangen is de hele materie van de schepping. Het is verdeeld in tien Sefirot, zes Sefirot boven, in Galgalta ve Eynaim (GE): HBD-HGT tot Hazeh (borst), en vier Sefirot beneden, in AHP: NHY.

GE zijn kelim (vaten) van geven die we kunnen corrigeren, we corrigeren ze dus door ze in de loop van de zesduizend jaar te verheffen naar het niveau van Arich Anpin, waardoor we tot zeshonderd duizend komen (60 maal 10.000 = 600.000). Maar het verlangen om te ontvangen zelf blijft ongecorrigeerd. Dit komt doordat we alleen de kelim van GE en AHP van Aliyah corrigeren, maar niet de echte AHP die ook een ‘lichaam’ wordt genoemd. We hebben het alleen gedood, dat betekent dat we het afscheiden van de handelingen van geven, dit wordt ‘de dood van het lichaam’ genoemd.

Maar uiteindelijk, na de correctie van alle kelim van geven, kunnen we AHP naderbij komen, om de ‘wederopstanding van de doden’ uit te voeren en het zo te corrigeren, dat alles het doel van geven zal hebben.

Hier hebben we het over verlangens die ik vroeger als ‘dood’ zou hebben beschouwd, wat betekent dat ik ze niet gebruikte, dat ik ze beperkte, omdat ik het Levenslicht er niet in kon ontvangen. Maar nu kan ik ze naar het Licht brengen en ze corrigeren. Deze dode verlangens ‘herleven met hun gebreken’, omdat ik alle gruwelijkheden van het grote verlangen om te ontvangen moet corrigeren en moet veranderen in het tegenovergestelde, in geven. Dan zal ik daarin het grootste Licht van NRNHY ontvangen. Dus de correctie van GE is niet meer dan een dunne lijn, terwijl ik eronder de hele maat ontvang, de hele sfeer.

Vraag: Wat ontdek ik in het herleefde verlangen?

Antwoord: De Schepper. Je ontdekt de hogere Kracht, het hogere, eeuwige leven dat aan het lichaam voorbij gaat. Je voelt de eeuwigheid en de heelheid boven de materie, boven de kwantum fysica. Je ontdekt het veld, waarin we eigenlijk leven en daar voel je de werkelijke, hogere werkelijkheid, en niet dat kleine stukje dat je nu voelt.

Je voelt dit alles door de correctie van de zintuigen. Daarom wordt onze methode de ‘wijsheid van Kabbalah’ ofwel de wijsheid van het ontvangen genoemd. Dit betekent: de wijsheid over hoe te ontvangen, hoe waar te nemen. Binnenkort zal de hele mensheid in die richting geduwd worden. Tenslotte is het doel van spiritualiteit niet om voor onszelf een geweldig spiritueel leven in deze wereld te bereiken. Hoe dan ook, we naderen het einde en we zullen de hogere dimensie moeten ontdekken.

From the 4th part of the Daily Kabbalah Lesson 3/19/13, “Introduction to The Book of Zohar”

Filed under: Correctie, Geven, Innerlijk Werk, Ontvangen, Waarneming - Geen reacties→

Baal HaSulam, ‘Inleiding tot Het Boek De Zohar’  item 41: Onthoud goed dat de werkelijkheid van alle werelden in het algemeen verdeeld wordt in vijf werelden, genaamd: Adam Kadmon; Atzilut; Beria; Yetzira en Assiya.

Deze ‘werelden’ zijn de niveaus van mijn innerlijke afgeslotenheid naar de Schepper, naar belangeloos geven. Ik kijk als het ware door het prisma van die werelden. Tegelijkertijd kan ik geven aanvaarden op een bepaald niveau van Aviut (grofheid) van nul tot vier. In het geheel gezien zijn dit allemaal niveaus van spiritualiteit, tot aan de volledige gehechtheid.

Vraag: Waar dienen deze werelden, deze sluiers voor?

Antwoord: Op deze manier zullen we langzamerhand de Schepper ontdekken, afhankelijk van onze gelijkvormigheid met Hem, dit is een wet. Elke verschijningsvorm in de werkelijkheid kan alleen bereikt worden door middel van gelijkheid van vorm. Zolang ik, door mijn egoïstische natuur, daarbuiten sta en er niet mee overeenstem, kan ik zo’n vorm niet voelen. Als het punt in het hart in mij ontwaakt, ga ik voelen hoe tegengesteld ik ben aan de Schepper en dan kan mijn punt in het hart groeien en kan ik dichterbij Hem komen. Maar tot aan dat moment ben ik door mijn ego van Hem afgescheiden: Hij is alleen geven en ik ben alleen ontvangen, ik heb geen verbinding met Hem. Zo werkt de wet van gelijkvormigheid.

Vraag: Kun je zeggen dat de niveaus van gelijkvormigheid mijn gevoeligheid naar anderen weergeven?

Antwoord: Ja. Mijn houding naar anderen of naar de Schepper, dat is hetzelfde. Het belangrijkste is dat ik van mij uit naar buiten ben gericht.

We moeten goed begrijpen dat wij ons in één staat bevinden die ‘de Wereld van Ein Sof (Oneindigheid)’ genoemd wordt, ook wel ‘Malchut van Ein Sof’. Maar we zijn daarvan afgescheiden door vijf niveaus van troebelheid van de zintuigen. Speciale Masachim (schermen) verzwakken het zicht op deze werelden als filters die de wereld van Ein Sof afschermen, het resultaat daarvan is dat wij alleen de ‘externe wereld ‘ voelen, maar alles vindt binnen ons plaats.

De werkelijkheid is constant, maar wordt in de vorm van deze wereld aan ons getoond. Het enige verschil is vaagheid, de gebrekkigheid van de zintuigen.

Vraag: Hoe kunnen we onze zintuigen verscherpen?

Antwoord: Dat is afhankelijk van je gevoeligheid naar anderen, van de vraag of ik kan voelen dat de ander net zo belangrijk is als ik. Daarom staat er geschreven: “Heb je vriend lief als jezelf”.

From the 4^th part of the Daily Kabbalah Lesson 4/14/13, “The Introduction to The Book of Zohar”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gelijkvormigheid met de Schepper, Groepswerk, Liefde, Waarneming, Werelden - Geen reacties→

Baal HaSulam ‘Inleiding tot Het Boek De Zohar, item 26: Wij hebben al vastgesteld dat de eerste fase de derde fase nodig heeft om volledig te verwerkelijken wat in de Gedachte van de Schepping aanwezig was – in de eerste fase – en totaal niets weg te laten.

De drie Scheppingsfasen, de aanvangsfase (1), de tussenfase (2) en de eindfase (3) hebben elkaars bestaan nodig. Het begin van de schepping is Ein Sof (Oneindigheid). In de tweede fase bevinden we (WE) ons in deze wereld. De derde fase in het einde van de correctie,.

Tijdens de overgang van de eerste fase naar de tweede fase gaan we door het breken van de kelim (vaten) en restricties heen, tijdens de overgang van de tweede fase naar de derde fase komen we in een opgang en gaan we door correcties heen. Bovendien corrigeren we daarbij GE en vervolgens AHP de Aliya (omhoogstijgend). Zo gaan we verder van het Licht van Nefesh naar de Lichten van NRNHY.

Het is belangrijk om ons te realiseren dat al deze fasen alleen in onze perceptie bestaan, maar we moeten alles gebruiken wat ons ter beschikking staat totdat wij één verlangen bereiken dat door één gedachte vervuld wordt, omdat het verlangen uit emoties bestaat (het hart) en de gedachten in het verstand aanwezig zijn. Zij moeten zich met elkaar verbinden, zodat wij in die verbinding de Schepper zullen bereiken.

Dit zal onze laatste staat zijn en dit is ons huidige Doel. Wij weten niet wat er daarna zal komen, maar we moeten weten dat we na het einde van de correctie in een onbekende richting verder zullen gaan. De schepping zal zich voortzetten omdat wij de kelim, onze verlangens, gecorrigeerd hebben.

Het is vergelijkbaar met een kapotte auto die gerepareerd is en waarmee je vervolgens leert rijden. Het werk is klaar de reparatie is voltooid en ik heb geleerd hoe ik ermee kan rijden. Ik zit in mijn perfect gerepareerde auto en wat komt er daarna? Waarvoor heb ik mijn kelim gecorrigeerd?

De gelijkvormigheid met de Schepper is nog maar het begin. Daarna opent Hij de deur van Zijn paleis voor mij en nodigt Hij me uit om binnen te komen in …

We rijzen omhoog naar Zijn niveau en wij weten niet wat er daarna zal zijn. Ik heb hierover van Kabbalisten geen aanwijzingen gezien. Wel geven zij – in termen die we begrijpen – aan dat er daarna iets is. Maar wij kunnen deze dimensies eenvoudigweg niet begrijpen.

From the 4^th part of the Daily Kabbalah Lesson 3/19/13, “Introduction to The Book of Zohar“

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gelijkvormigheid met de Schepper, Waarneming - Geen reacties→