De Torah, Bamidbar 1:52 – 53: De kinderen Israëls moeten hun kamp opslaan, ieder bij zijn eigen legerplaats en bij zijn eigen vaandel. De Levieten moeten zich rondom de Mishkan (verblijfplaats) met de Verbondsakte legeren, zodat de gemeenschap van de kinderen Israëls niet door toorn getroffen zal worden, en de Levieten moeten zorg dragen voor de Mishkan met de Verbondsakte.

In de Midrash Raba staat beschreven dat – toen Mozes de Joden telde en hen volgens de stammen indeelde – de Schepper hem leerde hoe zij één kamp moesten worden en hoe zij vooruitgang konden bereiken, dat wil zeggen: de gebroken Kli (vat) weer tot één geheel konden maken.

Vier soorten egoïsme, verdeeld over drie lijnen, vormen 12 stammen, de twaalf delen van de spirituele Kli. De gebroken Kli moet gecorrigeerd worden door alle delen te verenigen tot één geheel, gedurende de tijd dat het volk door de woestijn trekt, namelijk overeenkomstig de onthulling van het ego in elk kamp en in elke stam.

De Schepper leert aan het volk hoe het iedereen moet verzamelen, zodat zij elke keer nieuwe corrupte leegheid absorberen, er innerlijk mee werken en dit corrigeren tot de eigenschap van geven. Dit is de betekenis van de tocht door de woestijn, 40 jaar (niveaus) lang. Zo moet het gecorrigeerde deel, van Malchut naar Bina, tot een volk worden dat op een accurate wijze een eenheid is geworden, en zo het bouwen aan de verbinding met de Schepper voltooit.

Het kamp dat voorttrekt door de woestijn, symboliseert het werken met de leegheid. Het is een uiterst onaangename, voorwaartse beweging, want in de woestijn krioelt het van de schorpioenen en de slangen, de zon is brandend heet, er is geen voedsel en geen water en iedereen zit vol zweren. Met andere woorden: de woestijn symboliseert het groeiende, brandende egoïsme van de mens. Mensen voelen de onderlinge verbinding als twee zweren die elkaar raken en de pijn laat hen niet toe om zich met elkaar te verbinden. Zij moeten boven dit alles uitstijgen en hoewel het Licht dat komt de zweren niet heelt, vormt het hen toch tot één alomvattend gezond lichaam. De pijn en de zweren transformeren zich tot één verenigde Kli waarin men genot ontdekt.

From KabTV’s “Secrets of the Eternal Book” 12/24/14

Filed under: Groepswerk, Innerlijk Werk, Spiritueel Werk, Torah, Verbinding - Geen reacties→

Vraag: Als ik de hele wereld moet zien in de vorm van verlangens, hoe moet ik mij dan verhouden tot de mensen die we ontmoeten als we de wijsheid van Kabbalah dissemineren?

Antwoord: Al die mensen zijn jouw verlangens. Als je je op die manier tot een mens verhoudt, krijgt hij het gevoel dat je familie van hem bent, dat je met hem verbonden bent. Dit leidt tot een verbinding tussen jullie waardoor hij met jouw systeem verbonden wordt op een manier die hij niet begrijpt. Probeer op die manier met een mens om te gaan, dan ga je zien hoe je alle acties, gedachten en plannen – die hij misschien in gedachten tegen je had – neutraliseert.

Vraag: Wat betekent het om mij tot anderen te verhouden zoals tot mijn eigen verlangens?

Antwoord: Zoals je met je eigen verlangens omgaat die heel onaangenaam kunnen zijn, die je veel moeilijkheden bezorgen want je houdt niet van ze, maar je moet er wel mee leven, zo moet je ook met andere mensen omgaan. Je hebt het gevoel dat ze vreemdelingen zijn, om dit gevoel te overwinnen, verbind je je met hen als één man met één hart, zodat het fysieke lichaam geen hindernis tussen jullie vormt.

Dit betekent dat je benadering zo moet zijn dat je anderen voelt als een deel van jou. Zo behoren we de wereld te zien. Hoe meer je naar verbinding verlangt, hoe meer hulp je innerlijk ervaart, alsof er iets verandert. Dit doet het Licht met je. Je voelt geen Lichtstraal, maar je voelt veranderingen. Zoals er geschreven staat: “Door Uw Handelingen leren wij U kennen.” Hiervoor moet je bidden en dringend vragen of jullie verlangens tot één verlangen kunnen worden, hoewel jullie verlangens fundamenteel verschillen.

Elk deel in Malchut verschilt van de andere delen en doordat de Kelim (vaten) gebroken zijn, wordt dit nog eens benadrukt. Daarom bereiken de gebroken delen die van elkaar gescheiden zijn een intensiteit die 620 keer krachtiger is als zij zich met elkaar verbinden. De afgescheidenheid die zij daarvoor voelden, versterkt nu het verlangen, en zo keren we terug naar de staat van één man in één hart, de intensiteit van de haat tussen ons versterkt nu de verbinding tussen ons.

Stel je eens voor dat jij in New York woont en ik woon in Israël. Alles is goed tussen ons en we zijn goede vrienden, totdat we dichter bij elkaar komen en samen in één kamer gaan wonen. Wat zou het moeilijk zijn om goede vrienden te blijven nu we bij elkaar wonen en constant irritaties tussen ons voelen.

De afstand die daarvoor de verschillen tussen ons had verborgen, moet nu veranderen in onze verbinding. Dit is ons werk. Er is haat – de berg Sinaï – tussen ons en die haat veranderen wij in een verbinding die 620 maal groter is dan de verbinding die wij eerder voelden.

Het gaat niet over de verbinding zelf, maar over het leren kennen van de Schepper. Het Licht dat de verlangens is binnen gedrongen, zoals zeewater de dalen tussen de bergen heeft gevuld en daaruit fjorden zijn ontstaan, heeft de afscheiding en de haat veroorzaakt. Het Licht is gekomen, maar wij hebben het ontvangen met het doel om te ontvangen, daardoor namen onze Kelim 620 maal in omvang toe en bracht het Licht haat en afscheiding, de kloof tussen ons is gevuld met verlangens die wij eerder niet voelden.

Het Licht geeft ons in al onze verlangens het gevoel dat we afgescheiden zijn. Ik ben het helemaal niet met je eens en in alles staat mijn mening loodrecht op de jouwe, en dit geldt voor iedereen. Nu kunnen we deze haat corrigeren. Haat is de achterzijde van het Licht, het is geen Kli. Als ik met deze haat aan het werk ga en de haat in liefde verander, ontdek ik wat het Licht is, ik ontdek de eigenschap van het Licht en wat dat betekent. Op deze manier ontdek ik de Schepper.

Het verlangen om te ontvangen werd op een wijze gecreëerd die niet veranderd kan worden. Al ons werk doen wij met de achterzijde van het Licht, met de Kelim die door het Licht gebroken zijn. Als ik mijn egoïsme ontdek, de haat en de weerstand die tot spiritualiteit behoren, ontdek ik de achterzijde van het Licht, het tegenovergestelde. In plaats van Licht ontdek ik Orta (duisternis, nacht).

Zo krijg ik door mijn werk de eigenschap van het Licht en word ik een mens van het Licht. Het Licht drong tijdens het breken van de Kelim het verlangen om te ontvangen binnen. Het is hetzelfde Licht, maar we voelen het als duisternis, afgescheidenheid en haat.

From the 2^nd part of the Daily Kabbalah Lesson 3/31/14, The Zohar

Filed under: Correctie, Disseminatie, Spiritueel Werk, Verbinding, Verlangen - Geen reacties→

Vraag: Bestaat er in Kabbalah een soort meditatie, een innerlijk schouwen of concentratie? Wat is het verschil met Oosterse meditatie?

Antwoord: Dit gaat over iets heel anders. Kabbalistische ‘meditatie’ gaat over het creëren van intenties. Het verschil is dat ik bij intenties mijn innerlijke inspanningen concentreer op verbinding met anderen zodat ik mij op een praktische manier met de mensen kan verbinden die naar eenheid tussen ons verlangen. Wij willen de Kracht van Eenheid en Liefde in deze eenheid onthullen.

Met andere woorden: in Kabbalah wordt een mens niet geïsoleerd van zijn omgeving, integendeel, hij probeert zich zo goed mogelijk innerlijk met zijn omgeving te verbinden.

Bij de Oosterse methoden kan een mens alleen mediteren, hij heeft daar niemand bij nodig. Zelfs als mensen bij elkaar komen voor een dergelijke meditatie, is er geen verbinding tussen hen. De Kabbalistische methode heeft als doel om in de groep op zoek te gaan naar de mogelijkheid om ons als één mens te ervaren.

Alleen op voorwaarde dat wij tot de eenheid van één man komen, kunnen wij zeggen dat een ieder zijn ik-gevoel verliest en wordt opgenomen in ‘wij’, en als dit ‘wij’ met de Hulp van deze ene Kracht ‘één’ wordt, onthullen wij een spiritueel niveau.

Om dit te bereiken moet een ieder in de groep zijn egoïsme opzij zetten en zich volledig wegcijferen voor de anderen. Hij cijfert zijn ‘ik’ weg en accepteert de vrienden, in plaats van zichzelf.

Zo komt hij uit zichzelf naar hen toe, zodat zijn vorige ‘ik’ dat afgescheiden en individueel leek te bestaan, volkomen verdwijnt en hij voelt dat hij zich in een nieuwe realiteit bevindt, onafscheidbaar van de anderen.

Dit gevoel bestaat niet in onze wereld, het kan alleen bereikt worden door gebruik te maken van een speciale Hoge Kracht van de Natuur. Dit is de belangrijkste drijfveer van de correctie methode.

From KabTV’s “A New Life” 1/25/15

Filed under: Kabbalah Studie, Meditatie, Verbinding - Geen reacties→

Vraag: Wat is de eenheid van de vrienden waar Rabash het over heeft?

Antwoord: We spreken over eenheid als wij het advies van de leraar met elkaar verhelderen en bestuderen aan de hand van de Bronnen, om zo sterker te worden en vanuit de verbinding die wij als een eenheid maken met elkaar,volgens deze Bronnen handelen. Wij proberen door onze verbinding één krachtenveld te vormen waarin iedereen in gelijke mate met elkaar verbonden is en zich focust op de juiste richting als iedereen elkaar vanuit Arvut (vanuit verantwoordelijkheid voor elkaar) helpt om zo de eigenschap van wederzijds geven te onthullen, de Kracht van geven die de hele werkelijkheid bestuurt en zich buiten ons bevindt.

Wij rijzen van beneden af omhoog en wij willen deze eigenschap creëren door onze verlangens, onze Kelim (vaten). Wij willen dat deze eigenschap zich in ons kleedt en in de Kli onthuld zal worden in de mate waarin wij ons daarmee in gelijkheid van vorm bevinden. Dit vindt allemaal tussen ons plaats. Op deze manier willen wij alle niveaus van de alomvattende ziel bereiken die wij nu tussen ons bouwen.

Vervolgens moeten wij de gehele mensheid met deze eenheid verbinden, zodat onze kleine cirkel steeds groter zal worden, van binnen naar buiten. Wij zullen daarin alle niveaus van het verlangen ontdekken: 0, 1, 2, 3, 4 – en alle Lichten: Nefesh, Ruach, Haya, Yechida, alle 125 niveaus die de intensiteit van de verbinding tussen bepalen als wij alle andere gebroken delen met elkaar verbinden.

Het is een heel duidelijk beeld, alles is gevat in één kleine cirkel, in het middelpunt daarvan.

Opmerking: Het beeld is duidelijk, maar ik kan deze verbinding met de vrienden niet maken.

Antwoord: Natuurlijk kan je dat niet, want je moet de Schepper aan de verbinding toevoegen. Hij is degene die je in de weg staat en ervoor zorgt dat je je niet kunt verbinden. Je bent eraan gewend dat je alles alleen kunt doen in deze wereld. Je bent afhankelijk van je gedachten en je gevoel, je energie en je kracht, maar in spiritualiteit kan je niets anders doen dan ontdekken waar het je aan ontbreekt en dat richten tot de Ene die alle handelingen uitvoert, de Kracht die al het werk doet.

Vergeet dit niet! Heb je ooit bedacht dat je je met een groep egoïsten zou verbinden en dat je dan alles zou bereiken? Hierover staat geschreven: “de kring van schampere spotters”, dit is zeker niet de manier om iets te bereiken.

Je zit en je schreeuwt het uit dat niets helpt, dit betekent dat je ontdekt dat jij het werk niet kunt doen en dat je iemand naast je nodig hebt. Via de groep en de leraar voel je de behoefte aan iemand naast je die je moet helpen. Dan zal het probleem opgelost worden door je gebed.

Het enige wat je nodig hebt is: tot de juiste vraag te komen. Het moet een gebed zijn met en voor velen, waarin een ieder zich met hetzelfde Doel verbindt en begrijpt dat alleen de Schepper het kan vervullen, alleen het Licht corrigeert de Kelim, dat betekent dat alleen het Licht ze met elkaar verbindt. Als we de juiste vraag stellen (min of meer), wordt het gebed vervuld.

De factor tijd speelt hier ook een rol want veel penningen voegen zich samen tot een groot bedrag. Intussen moeten we door steeds weer nieuwe fasen van onderzoek heen en verschillende concepten verhelderen, dan zal het gebeuren.

From the Preparation to the Daily Kabbalah Lesson 3/26/14

Filed under: Gebed, Gelijkvormigheid met de Schepper, Groepswerk, Spiritueel Werk, Verbinding - Geen reacties→

Het volk Israël moet weten hoe het onafhankelijk kan worden, vriendelijk en elkaar nabij, zoals er geschreven staat: “Als één man met één hart.” Dit zijn we aan onszelf verplicht, aan de hele mensheid en aan de Schepper. Wij bezitten de methode van Kabbalah en wij moeten dit waar maken, anders zijn we geen natie.

We zijn naar het land Israël teruggekeerd om de mogelijkheid om deze situatie te realiseren te bereiken. Als wij dit echter afwijzen, moeten we terugkeren naar verbanning in andere landen en wij weten niet wat de Hoge Kracht met ons zal doen, want deze Kracht wil onze eenheid en wij gaan er tegen in.

Vraag: Op basis waarvan zegt u: Ik zou de Israëlische Onafhankelijkheidsdag de dag van onze wederzijdse afhankelijkheid willen noemen?

Antwoord: Ja, de paradox is, dat als wij en anderen, ons in een staat van volledige afhankelijkheid van elkaar bevinden – als de invloed van de omgeving ons gedrag bepaalt – wij het gevoel krijgen dat wij onafhankelijk zijn van onszelf.

Hoe bereiken we een staat waarin we er zeker van kunnen zijn dat wij onszelf en anderen niet schaden? Uitsluitend door boven onszelf uit te stijgen, als het ‘ik’ van een ieder onder de krachtige invloed van de omgeving staat. Iets anders hebben wij niet. Wij bepalen onze onafhankelijkheid door ons volledig te onderwerpen aan de omgeving.

Excerpt from the “Conversation About Independence” 4/2/15

Filed under: Arvut, Verbinding - Geen reacties→

Vraag: Wat is de verbinding tussen ons eigenlijk? We zijn geen vrienden in fysieke zin. Hoe verbinden en verenigen we ons met elkaar op de juiste manier?

Antwoord: Vriendschap op het fysieke niveau wordt gekarakteriseerd door mensen die graag met elkaar praten, ze hebben dezelfde gewoonten, ze hebben dingen gemeenschappelijk, enz. Dit verbindt hen met elkaar en verenigt hen.

Wij zijn een ander soort vrienden, wij zijn vrienden voor een doel. Als wij dit doel niet hadden, zouden we nooit bij elkaar zitten. We moeten goed begrijpen dat alleen het belang van het doel ons verbindt, ons bij elkaar houdt. Daarom bestaat de groep.

De vraag is: hoe onthouden we dat de groep op zich niet bestaat, dat wij niet met elkaar verbonden zijn? Wij kwamen hier niet bij elkaar omdat het goed voor ons is om samen te zijn, maar omdat wij ons met elkaar willen verbinden, boven alle problemen uit die zich constant tussen ons voordoen, op die manier komen we spiritueel op een hoger niveau. De groep moet weten op welke voorwaarden wij bij elkaar zijn, waar wij voor werken en wat ons werk is.

Elke dag moeten we nieuwe problemen tussen ons ontdekken en elke dag proberen we ze op te lossen door er bovenuit te stijgen. Dit betekent dat wij de problemen niet op het fysieke niveau oplossen, zoals dat in deze wereld gebruikelijk is, maar specifiek door er bovenuit te stijgen en ons tot de Schepper te wenden met een vraag om correctie.

Wij zijn niet in staat om dit alleen te doen, het gaat over spirituele correctie. Door onze problemen alleen in workshops te verhelderen, vragen we de Schepper om ons te corrigeren en te vervullen. Hij is de enige die de verbindingen tussen ons corrigeert, ze vult met Zijn onthulling en wij ontdekken Hem in deze verbindingen.

From the 2^nd part of the Daily Kabbalah Lesson 3/28/14, Questions and Answers

Filed under: Correctie, Groepswerk, Innerlijk Werk, Spiritueel Werk, Verbinding - Geen reacties→

In het Nieuws (Russian-Bazaar): “De komende tientallen jaren zal een kwart van de kinderen geboren worden met ASD (een aan autisme verwante stoornis). Daarbij hebben jongens meer last van deze stoornis dan meisjes (4 op de 10). Het is niet mogelijk om autisme al in de foetale fase van de ontwikkeling of bij de pas geboren baby te ontdekken. Een fenomenaal geheugen is niets anders dan het resultaat van autisme.”

“Er wordt vaak beweerd dat autisten veel getalenteerder en intelligenter zijn dan ‘gewone’ kinderen. Maar degenen die aan ASD lijden zijn absoluut niet voorbereid op een onafhankelijke manier van leven. Zij hebben voortdurende zorg en begeleiding nodig. Een autist kan werken op wetenschappelijk, technisch en wiskundig gebied en in programmeer functies.”

“Zij kunnen zich uitstekend bewijzen in bedrijven en fabrieken, in ziekenhuizen en laboratoria. Militaire experts prijzen de vaardigheden van de autist. Deze mensen kunnen elke taak uitvoeren, als de taak maar nauwkeurig en correct wordt omschreven.”

“Onderzoekers vergelijken autisten met vertegenwoordigers van extreem religieuze groeperingen die zich alleen gelukkig voelen als zij in een voor hen vertrouwde omgeving zijn. Ze hebben hun eigen wetten, tradities en standpunten, ze hechten hier veel belang aan en hebben er grote waardering voor, maar zij leggen aan niemand iets op.”

Mijn commentaar: Alle ‘nieuwe’ problemen worden alleen genezen door in de maatschappij een goede verbinding met elkaar te hebben, want autisten zijn het resultaat van een achterstand in de correctie van de maatschappij.

Filed under: Crisis, Gezondheid, Verbinding - Geen reacties→

God is een verbinding van liefde tussen mensen. Nauwkeuriger gezegd: een verbinding is een handeling én het gevoel dat samengaat met deze handeling. De eigenschap die wij waarnemen als het resultaat hiervan, noemen we God. Wij kunnen ons deze eigenschap niet buiten ons voorstellen.

Daarom is het verboden om ons God voor te stellen in een beeltenis. In Kabbalah betekent verboden dat het onmogelijk is.

Het is echter wel mogelijk om Hem te beschrijven als een eigenschap die zich in ieder van ons kleedt, een eigenschap van liefde, geven en samensmelten. Er staat geschreven: “Ik zal de Eeuwige in mij leren kennen. Ik zal U leren kennen door Uw Daden.”

God kunnen we alleen bereiken door middel van onze inspanningen om ons te verenigen en in essentie is onze bede om verbinding een roep om de Schepper te kunnen onthullen.

Zodra de mensheid erkent dat er in ons een groot en krachtig egoïsme aanwezig is en wij leren om dat egoïsme te zien als een crisis die al onze ongecontroleerde handelingen vergezelt, is dat een waarachtig teken dat wij een overgangspunt hebben bereikt naar het volgende niveau van spirituele ontwikkeling. Dit is een staat waarin mensen verenigd zullen zijn, niet op basis van egoïstische verhoudingen maar door met elkaar te bouwen aan altruïstische verbindingen.

Voordat deze overgang plaatsvindt, zal in ons de tegengestelde (omgekeerde) manifestatie van de Schepper, het egoïsme (Farao, Aman, etc.), druk op ons uitoefenen om verder te gaan met onze ontwikkeling ten behoeve van Zijn onthulling. Met andere woorden: Hij beïnvloedt ons vanuit Zijn tegengestelde zijde en zorgt ervoor dat wij Hem kunnen onthullen.

Er staat geschreven: “Er is geen ander dan Hij” omdat wij door één Kracht bestuurd worden, ongeacht of dit van Zijn ‘voorkant’, de directe zijde of van de tegengestelde, verborgen zijde gedaan wordt, zoals er geschreven staat: “U omvat mij van achteren en van voren.”

Hierdoor groeien wij tijdens de eerste fase van onze vooruitgang, voordat wij ons egoïsme erkennen als een kwade kracht. De laatste ontwikkeling van het ego, de tegengestelde kant van de Schepper (Farao, Aman, etc.) wordt geleidelijk onthuld en dit gaat samen met de vier fasen van uitbreiding van het Directe Licht. De bedoeling is dat de Schepping (een verlangen) geleid wordt naar het bouwen aan een onafhankelijke reactie, de vier stappen naar de verbanning en de onderdompeling in het egoïsme of de vier niveaus van bevrijding van de autoriteit van Farao. In deze tijd hebben wij – de groep van Abraham, het volk Israël – de vierde fase van ons bevrijdingsproces bereikt.

Pas nadat wij door alle vier stadia zijn heen gegaan en ons egoïsme erkennen, namelijk de tegengestelde zijde van de Schepper, pas nadat wij ons realiseren en erkennen dat ons ego slecht is, kunnen wij er de confrontatie mee aangaan. Het egoïsme is met opzet door de Schepper in ons geplant om aan ons over te laten welke zijde van de Schepper wij willen kiezen: de tegengestelde negatieve zijde of Zijn voorzijde, namelijk liefde boven egoïsme, geloof boven de rede.

Daarom is het belangrijk voor ons om te begrijpen dat niets ons kan schaden, alles wat wij tegenkomen in ons leven is bedoeld om ons verder te laten groeien. Wij bepalen de staat waarin wij zijn door onze reactie op de gebeurtenissen die wij tegenkomen. Als wij op de juiste wijze reageren op onze omstandigheden en begrijpen dat – wat er ook met ons gebeurt – alles door de Schepper naar ons gestuurd wordt, zullen onze beproevingen vervangen worden door de positieve zijde van de Schepper. Er bestaat geen tussenweg. We hebben ofwel met de tegengestelde zijde van de Schepper te maken, of met Zijn voorzijde.

Laten we het bovenstaande samenvatten: de Schepper verandert zijn invloed op ons niet van negatief naar positief, het gaat over ons, wij veranderen onze houding naar Zijn handelingen van onbegrip en verwerping naar begrip en instemming.

Het verschil tussen God en de Schepper is dat God de hoogste, afgescheiden eigenschap is, terwijl de Schepper de eigenschap is die handelt, bestuurt, dichtbij ons is en voelbaar. Al deze definities zijn alleen waar voor mensen die ernaar streven om Hem te onthullen, ernaar verlangen om Hem te ervaren.

See parts 1 and 2 of the Daily Lesson 3/20/15

Filed under: Correctie, Egoïsme, God, Liefde, Schepper, Spiritueel Werk, Verbinding, Waarneming - Geen reacties→

Vraag: Wie is de goede Farao bij wie de Joden welkom waren?

Antwoord: Dit concept moeten we per individu bekijken.

Wij denken dat het ego ons vooruit helpt: in onze beschaving, vooruitgang en groei. “Wij zullen de wereld veroveren, alles te weten komen en bereiken, alles ontdekken! Wij, wij, wij!” Dit is een goed en gezond egoïsme. Het is essentieel want anders zouden we ons niet ontwikkelen.

Als we bijvoorbeeld geen geduld zouden hebben met een kind en hem voortdurend beperkingen zouden opleggen, zou hij zich niet kunnen ontwikkelen. Daarom sporen we hem steeds aan om zich te ontwikkelen, hoe egoïstisch hij ook is, en als hij een bepaalde leeftijd bereikt heeft, zo’n jaar of 13, gaan we hem leren hoe hij zichzelf beperkingen kan opleggen.

Laten we niet vergeten dat een mens tot aan die leeftijd helemaal in beslag genomen wordt door zijn neiging tot het kwaad, vanaf zijn 13^e jaar kan het goede in hem naar boven komen door de invloed van de opvoeding. Dertien jaar is een relatieve term, Baal HaSulam spreekt daarover in de “Introduction to The Book of Zohar.”

Ik herinner me nog dat mijn zoon, die op religieuze scholen zat, vaak zei: “Wat wil je van me? Ik ben pas 9, wacht eerst maar tot ik 13 ben.”

We noemen dit de zeven vette jaren waarin het volk alles krijgt waar het behoefte aan heeft. We proberen ons met elkaar te verbinden en in het begin gaat alles goed. Het ego heeft geduld met ons en zegt: “Samenwerken is goed, alles gaat prima.” Dan komen er ruzies en ontstaan er conflicten tussen ons.

Dit gebeurt ook als mensen die verliefd zijn samen gaan wonen. Of in internationale betrekkingen: “Nu gaan we samenwerken, aan projecten werken en iets bereiken! Wij, wij, wij!” Alles gaat prima, egoïsme is goed en alles is prachtig, dan komt er innerlijk plotseling iets negatiefs naar boven. Wat we ook doen, er doet zich een hindernis voor, de slechte Farao staat op.

Je moet je van het volgende goed bewust zijn: door de methode van de wijsheid van Kabbalah toe te passen, kunnen we vanuit liefde en wederzijdse verbinding handelen. Als je acties onderneemt die niet leiden tot evenwicht tussen goed en kwaad – en het kwaad lijkt eerst aantrekkelijk en uitnodigend – zal dit kwaad je later ter dood brengen. De engel des doods trekt je naar zich toe, verleidt je, dient je een druppel vergif toe en je sterft.

Daarom moet je het evenwichtspunt zoeken tussen de goede en de kwade kracht, overal, bij alles wat je doet.

From KabTV’s “A Talk About Passover” 3/18/15

Filed under: Egoïsme, Egypte, Liefde, Opvoeding, Verbinding - Geen reacties→

Een artikel geschreven door mijn student, M. Brushtein

De Pesach Seder (feestelijke maaltijd) vindt binnenkort plaats. Veel mensen weten dat deze feestdag gewijd is aan de uittocht van de Joden uit Egypte, wat ongeveer 34 eeuwen geleden heeft plaats gevonden.

Sindsdien wordt deze gedenkwaardige gebeurtenis ieder jaar een week lang gevierd. Als we bedenken dat hier heel veel drukke werkzaamheden aan vooraf gaan die vergezeld worden door allerlei beperkingen, kunnen we met recht de vraag stellen: “Waarom wordt er zoveel bijzondere aandacht besteed aan deze feestdagen?”

De tragische gebeurtenissen die aan de uittocht uit Egypte vooraf gingen en wat daarna heeft plaatsgevonden tijdens de tocht door de woestijn, zijn bekend. Deze gebeurtenis onderscheidt zich van andere gebeurtenissen. Iets dergelijks had namelijk nooit eerder plaats gevonden.

Voor de eerste keer in de geschiedenis van de mensheid besloot het Joodse volk om de lat van betrekkingen tussen mensen te verhogen tot het niveau: “als één man met één hart”.  Als we vanuit dit oogpunt naar de feestdagen van Pesach kijken, zal veel – zo niet alles van wat we weten over Pesach en de Joden – wellicht radicaal herzien moeten worden.

Laten we ons de situatie van die dagen eens voorstellen. Onder leiding van Mozes verlaten de Joden Egypte, een land waar ze eeuwen lang als slaven behandeld waren. Waar zouden deze voormalige slaven behoefte aan hebben? Zij willen zich snel in een nieuwe omgeving vestigen en daar veilig kunnen leven en genieten van de nieuw gevonden vrijheid. Maar in feite gebeurde er iets vreemds.

Na een lange beproeving in de woestijn verzamelen de Joden zich aan de voet van de berg Sinaï en nemen ze eigenlijk een ondraaglijke last op zich. Zij komen overeen om voor elkaar garant te staan. We weten dat dit in principe onmogelijk is. Hadden zij geen andere dingen aan hun hoofd? Wie hadden deze wederzijdse garantie eigenlijk nodig?

Maar in feite is het antwoord duidelijk: Als het de bedoeling is dat een volk woont, gedijt en groeit, moet het verenigd zijn en het is zeer onwaarschijnlijk dat iemand hier tegen is. Dan rijst de vraag: Op basis van welk principe, door welke idee, kan zoiets plaatsvinden?

Natuurlijk kun je mensen verenigen op basis van de idee van universele gelijkheid en broederschap en de idee van nationale superioriteit, het is immers ook mogelijk voor mensen om zich te verenigen op basis van de Amerikaanse droom.

Dan rijst er nog een praktische vraag: Hoe en hoe lang zullen deze beginselen en ideeën werkzaam zijn? We weten het antwoord. Dit zijn rationele en begrijpelijke principes, maar de idee van “Wederzijdse Garantie” of sterker nog: “Heb je naaste lief als jezelf” is irrationeel, namelijk fundamenteel onmogelijk.

Waarom leeft de idee “Heb je naaste lief” – wat op het eerste gezicht irrationeel lijkt – nu al meer dan 3.000 jaar en wordt dit door iedereen in de wereld begrepen terwijl rationele ideeën – ‘nationale ideeën’- altijd binnen één generatie een zachte dood sterven?

En daarnaast: hoe kunnen de Joden dit idee in de praktijk uitvoeren? Laten we niet praten over zaken als een Hogere Kracht of de Schepper. Laten we het hebben over waarmee we zijn begonnen: Wederzijdse Garantie.

In de Torah staat geschreven dat de Joden, één voor één en samen, unaniem besloten om voor elkaar borg te staan. We kunnen met recht zeggen dat het een kwestie van het hele volk was, met alle gevolgen vandien. Het moge duidelijk zijn dat dit de reden was voor succes.

Wij weten dat het volk later, om verschillende redenen, onverschillig kwam te staan tegenover deze idee en er nog weer later naar terugkeerde.

In beide gevallen ging het goed met de Joden en leefden zij in welvaart. Nadat zij zich in die oude tijden hadden verenigd tot één man met één hart, werd het Joodse volk het voorbeeld voor vele naties en de oprichter van de ethische waarden die ten grondslag liggen aan de hele beschaving.

In deze tijd kan het verenigde Joodse volk een voorbeeld geven van correcte verhoudingen. Als het hele volk zich hierbij aansluit en deze idee zich over het hele land verspreidt, zoals ten tijde van Mozes, zal het Joodse volk dit zonder enige twijfel kunnen waarmaken.

De keuze is aan ons

Filed under: Arvut, Eenheid, Pesach, Verbinding - Geen reacties→