Kabbalisten leren ons de weg naar de oorsprong, zodat ieder van ons de wortel van zijn ziel kan bereiken. Ze vertellen ons dat het belangrijkste de intentie is. Er is een kracht van Boven, Die ons wil corrigeren en ons door alle fasen heenleidt naar de uiteindelijke, verheven staat. We moeten onze vooruitgang echter vooraf laten gaan door onze eigen acties in de vorm van ons verzoek of onze wens.

Uiteindelijk moeten we “iets” gaan voelen, dat we nu nog niet kunnen waarnemen. We hebben niets om ons aan vast te houden, geen enkele mogelijkheid. Dat “iets” lijkt onbelangrijk en zonder betekenis. Waarom is dat zo? De reden hiervan is, dat het verschijnsel dat we moeten gaan voelen de kwaliteit van geven is en de liefde voor onze naaste. Dit is de kracht van de Schepper, de eigenschap genaamd “de Schepper”, Die alles omhult en de gehele realiteit vervult.

We begrijpen of voelen het niet en we zijn niet in staat om er dichterbij te komen. We zijn opzettelijk tegenovergesteld geschapen om het Licht vanuit de duisternis te gaan zien en het dan te begrijpen, te voelen en het zichtbaar te laten worden.

Het simpele Licht als zodanig zou ons verblinden. Daarom bestaan we en ontwikkelen we ons in de kwaliteit van ontvangen en geleidelijk aan verwerven we steeds meer details van waarneming. Dan komt er een moment, dat we beginnen te wanhopen over het ontvangen en we een impuls in de richting van het geven bereiken. Deze vonk die in ons ontwaakt is “het punt in het hart”.

Dan worden we dichterbij gebracht om het te bereiken. We worden naar een leraar, boeken en een omgeving gebracht. En nu kunnen we deze vonk ontwikkelen tot de werkelijke eigenschap van geven en voor liefde tot de naaste. Ons werk ligt in het uitvoeren van alle mogelijke acties die ons kunnen helpen om onze waardering voor de leraar, voor de primaire bronnen en de omgeving te laten toenemen. Wanneer we ze boven ons egoïsme verheffen, boven de kwaliteit van ontvangen, wordt de kwaliteit van geven belangrijker voor ons en beginnen we meer respect voor het Licht dan voor de duisternis te krijgen of voor de Schepper dan voor de schepping.

Ik lees hierover in de primaire bronnen en dat betekent, dat ik mij moet inspannen om dit te bereiken. Wanneer ik er echter mee geconfronteerd word, wanneer ik mij voorneem om geven meer te gaan respecteren dan ontvangen, ontdek ik in mezelf, dat ik het nutteloos vind en er geen belangstelling voor heb. Ik voel dat ik helemaal niets geef om de leraar, de groep of de boeken. Alles verliest smaak.

Waardoor? Het komt omdat mijn egoïsme, mijn verlangen naar genot, hier helemaal geen voordeel in ziet. Integendeel, vanaf dat moment voelt het, dat wat in het verschiet ligt verlies is.

Hoe kan ik mezelf iets slechts bezorgen wanneer ik helemaal de wil om te genieten ben?
Ik ben hiertoe eenvoudigweg niet in staat. De mogelijkheid om mezelf pijn aan te doen heb ik niet in me.

Wat moet ik dan doen? Het blijkt, dat mijn vooruitgang richting de Schepper bestaat uit het mij voortdurend afscheiden van wat mij nu lijkt “goed” te zijn. Bovendien benadert het meer “het kwaad”. Is dat wel mogelijk?

Het antwoord op deze vraag kan alleen verkregen worden door de wetenschap van Kabbalah.

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Egoïsme, Gebed, Intentie - Geen reacties→

Vraag: Zouden de vrouwen druk moeten uitoefenen op de mannen zoals een moeder druk uitoefent op een kind, zodat de mannen meer werken aan eenheid?

Antwoord: Jullie moeten de mannen behandelen als kinderen, met liefde! Maar wanneer ze zich niet verenigen is er geen twijfel over dat je ze onder druk moet zetten. Er staat geschreven: “We kwamen uit Egypte op grond van de rechtschapen vrouwen” Waar het “uit Egypte komen” de overgang van deze wereld naar de spirituele wereld is, en het gebeurt alleen met steun van de vrouwen.

We studeren dat de stijging van MAN plaatsvindt vanuit Malchut en al de verlangens bevinden zich in Malchut. Daarom begint alles bij de vrouwen. Indien zij niet de wens hebben dan zou er geen familie zijn of een nieuwe generatie om hen op te volgen.

De drijvende kracht van de mensheid is de kracht van de vrouw, die het verlangen heeft om geboorte te brengen om het leven voort te zetten. De man brengt de uitvoerende kracht maar alleen op voorwaarde dat er behoefte aan is . Zo is de natuur opgebouwd.

Bijgevolg is het belangrijkste dat we nodig hebben, het gevoel van noodzaak van de vrouwen. Toen er nieuwe studenten naar Rabash kwamen, organiseerde hij onmiddellijk een vrouwengroep voor hun vrouwen. Deze vrouwen kwamen een keer per week samen, lazen een artikel en bespraken het. Rabash was erg bezorgd of ze begrepen wat er geschreven staat en wat er met hun gebeurt.

Er moet absoluut een sterke vrouwenorganisatie zijn die in staat is om de uitvoering van de mannen te vragen van wat ze nodig hebben in spiritualiteit. Vrouwen zouden dit niet moeten doen door te schreeuwen maar door middel van de behoefte van hun hart. Dan zullen de mannen het voelen. Maar dit gebeurt nog niet.

Dat wil zeggen dat door hun natuur de vrouwen niet weten hoe ze dit moeten doen en er niet toe in staat zijn om zich met elkaar te verenigen. Elke vrouw is afgescheiden. Maar om druk op de mannen uit te oefenen, en alleen hiervoor, zijn ze in staat om zich te verenigen om zo een enorme behoefte te worden. En deze behoefte is voor ons essentieel.

Filed under: Congressen, Intentie, Vrouwen - Geen reacties→

Vraag: Waarop moet de wereldkli zich nu concentreren om te voelen dat we in Egypte zijn en het echt wensen om het te verlaten?

Antwoord: We moeten in een opstijging blijven verkeren in plaats van een afdaling. Ieder van ons, en wij allemaal samen zouden nooit moeten afdalen of van de gevestigde orde afwijken, omdat dit ons zeker naar beneden zal halen.

We moeten heel snel naar de week van Pesach keren en onszelf voorbereiden, om te begrijpen wat de uittocht uit Egypte betekent. We moeten ons voor deze inspiratie voorbereiden en deze met alle macht laten toenemen. Hoe krachtiger ons streven wordt des te meer zullen we worden beïnvloed door de Lichten van Pesach.

We moeten dit nu actualiseren. Allereerst moeten we eensgezind zijn. Het is niet één persoon die uit Egypte komt, maar iedereen zonder uitzondering: vrouwen, mannen, kinderen, en ouderen. Dit is de éénwording in de richting van de gemeenschappelijke exodus. Dat is waaraan we moeten denken, en steeds de intentie hieraan blijven houden.

We gaan vanaf vandaag de feestdag in. Een “feestdag” is een uiterlijk teken, maar met behulp van deze zeven dagen zullen we in staat zijn om te verenigen, om een dergelijke verbinding te maken en zulke intenties te vormen in de lessen zodat we een “stimulans” vooruit zullen krijgen.

Sommige mensen ervaren een afdaling en anderen een opstijging. Anderen ondergaan koortsachtig veranderingen. Maar we hebben al deze staten nodig. Iemand moet een afdaling waarderen als een opstijging, om dat het een niet zonder de ander kan.

Van het 4e deel van de  Daily Kabbalah Lesson 4/12/11, Writings of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Intentie - Geen reacties→

Vraag: Wat moet ik doen, als ik het gevoel heb dat alles geweldig is, als ik geen verlangen heb om tot een meer verheven staat te komen?

Antwoord: Laten we als voorbeeld een conventie nemen, waarna we een daling voelden, het was een gelegenheid om tot een oprecht, dringend verzoek te komen, een uitroep, een gebed. Misschien hebben we meer van dit soort acties nodig. Denk erover na voordat je naar bed gaat en als je opstaat om aan een les deel te nemen, vraag jezelf af: ” Waar is het voor? Waarom? Hoe?”

Kabbalisten wijzen erop, dat we de voorbereiding voor de les heel serieus moeten nemen en er zo nodig uren aan moeten besteden. De voorbereiding is belangrijker dan de les zelf. Het Licht heeft niet veel tijd nodig, een mens hoeft niet de hele dag studeren, één of twee uur is genoeg. Als iemand gedurende de dag blijft bouwen aan de intentie en zich voorbereidt voor de ontmoeting met het Licht, vindt wat van belang is, in slechts enkele minuten plaats.

Van het 1e deel van de  Daily Kabbalah Lesson 2/23/2011, Geschriften van Rabash

Verwante Materialen (Engels):
Bad News For Egoism
Keep Going And It Will Be Revealed
The Elevating Force Of Desire

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk, Intentie - Geen reacties→

Achter elk woord of zinsdeel van de Zohar, moeten we proberen om vormen van verbinding te ontdekken tussen de mens en zijn omgeving. In beginsel is dit precies wat de Zohar beschrijft. Er bestaat in werkelijkheid niets anders dan deze vormen van verbinding tussen iemand en degenen rondom hem.

Zelfs nu, zie ik mensen en de muren van deze ruimte voor me, of hoor ik geluiden die van buiten komen, ze zijn vormen van verbinding tussen ons. Daar is niets anders dan deze krachten die ons verbinden, krachten van verlangen, die op deze wijze aan mij verschijnen in mijn aardse waarneming van de realiteit.

Op dezelfde manier, wanneer we het proberen, zullen we beginnen andere vormen van verbinding voor te stellen, andere krachten die niet in het ontvangen opereren, maar in het geven onder ons. Dan zullen we beginnen te zien dat er nooit egoïstische verbindingen tussen ons zijn geweest. We voelden ze als in een droom opdat op basis van deze illusionaire verbinding, die tegenovergesteld is aan de echte, we de werkelijke verbondenheid zouden herkennen, de enige die bestaat in tegenstelling tot het illusionaire leven- het verlangen om te genieten in al zijn kracht.

Immers dit verlangen bestond alleen om het te transformeren in het verlangen om te geven. De Schepper ondersteunt het in deze kunstmatige vorm, maar het heeft van zichzelf geen enkele essentie. Alleen de kracht van het geven bestaat in de wereld.

Daarom beschrijft de Zohar alle mogelijke variaties van de kracht van het geven aan ons, die we zien in alle verschillende vormen, evenals de krachten van receptie die tegenover hen staan, zij zijn de basis waarop de krachten van het geven worden onthuld in de innerlijke oorlog van de mens.

Dit is het enige waaraan we moeten denken wanneer we het boek de Zohar lezen, we maken de inspanningen waardoor de onthulling van deze spirituele niveaus ons zullen helpen en in ons geopenbaard worden, zodat we deze in onszelf toevoegen.

Van het 2e deel van de  Daily Kabbalah Lesson 3/23/11, The Zohar

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Egoïsme, Intentie, Zohar - Geen reacties→

Er staat geschreven dat “alle poorten gesloten zijn” voor het gebed van de mens “behalve de poort der tranen”. Maar wat zouden we moeten bidden en vragen, welk besluit, als we twee krachten ontvangen en onderscheiden hoe tegengesteld ze zijn? De Schepper geeft de kracht van het Omgevende Licht, egoïsme ontwaakt en plaatst zich er tegenover en wij staan tussen de twee krachten: de rechter en de linker.

Maar de eigenschap die we moeten bereiken behoort tot de Scheppingsgedachte: het schepsel vreugde verschaffen. Deze Gedachte overstijgt alle resultaten, daden en krachten. Deze “mind”, het hoofd van de hogere, is nu juist waar de lagere, het schepsel, naar streeft. Dit wil hij bereiken!

Hij heeft niet de minste kans om dit alleen met eigen inspanning te bereiken, omdat er verschil is met de hogere gedachte, de besluiten en de resultaten en daden die daaruit voortkomen. En wijzelf zijn de daden van de Schepper.

Daarom ontdekt de mens, als hij al zijn mogelijkheden uitgeput heeft en alles gedaan heeft wat hij kon, een speciale eigenschap waarmee hij geen verbinding heeft. Het is een besluit, een plan om het schepsel te scheppen, een afgerond plan dat lang voordat het schepsel bestond, gedacht is. De mens leert de Schepper Zelf kennen, die dit alles dacht en waarom Hij het zo dacht: de oorsprong van de oorsprong van precies het punt, waar vanuit het schepsel werd geboren.

Het verlangen is verborgen in de kleinste daad en het leidt ons vanaf het allereerste begin! Maar we bereiken het pas na een heel lange zoektocht, na veel daden. En als we het bereiken, ontdekken we wat er staat geschreven: “Alle poorten zijn gesloten behalve de poort der tranen”.

De naam is “de poort der tranen”, omdat alle “haarstrengen” van het Licht (Partzufim Searot, het “haar”) die van Boven naar beneden naar ons uitreiken – van de hogere, die “stormt” (Soer) en lijdt terwijl hij onze komst tegemoet ziet – pas nu worden onthuld als de “druppels van geluk” (in het Hebreeuws “Mazal”, van “Nosel”: “druppelen”), de druppeltjes van Licht die naar ons neer druppelen. En we kunnen hun oorzaak bereiken: waarom en hoe zulke resultaten naar ons neerdalen, we kunnen het alleen als we de Rosh de Atzilut (het hoofd van de wereld Atzilut ) leren kennen.

En dit kunnen we alleen bereiken via de poort der tranen, ofwel als een mens het verschil leert kennen tussen het “lichaam” (Guf) van de Partzuf en het “hoofd” (Rosh) ervan. We kunnen het hoofd zelf, de gedachte van de hogere, niet bereiken en begrijpen, maar dankzij dit gebed bereiken we het.

Door alle daden van de Schepper te bestuderen, krijgen we enig vermoeden van Zijn Gedachte. Zoals we, bij het bekijken van een tafel, kunnen raden wat de maker in gedachten had, zo is het met ons: terwijl wij onszelf bestuderen en zo de daden van de Schepper ontdekken, voortdurend dit brandende verlangen om Hem te begrijpen vermeerderen en geleidelijk aankomen bij de poort der tranen.

Van het 1e deel van de  Daily Kabbalah Lesson 3/10/11 over het Gebed

Verwante Materialen (Engels) :
The Creator’s CEO Who Governs The Entire Creation
If You Wish To Look At The Creator’s Face
Don’t Be Afraid, We’re With You!

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk, Intentie - Geen reacties→