Vraag: Als er nieuwe mensen in onze groep komen hebben we met hen een probleem op het gebied van communicatie en verbinding, omdat wij nog verschil voelen….

Antwoord: Dat begrijp ik. Daar is niets aan te doen. Nieuwkomers worden langzamerhand vertrouwder. Doe wat werk met elkaar, nodig hen uit voor verschillende evenementen, het zal langzamerhand verdwijnen. Alleen als de groep een kritische massa heeft bereikt, zal er niet zoveel verschil meer zijn, dan zullen nieuwkomers zich gemakkelijk kunnen aansluiten. De groep zal dan niet voelen dat er nieuwe mensen bij gekomen zijn. Dit is alleen mogelijk als er een serieuze kritische massa is gevormd, bijvoorbeeld 20 permanente groepsleden. Als de nieuwkomers langzamerhand door hen worden opgenomen, zal het niet zo te voelen zijn: de nieuwe mensen kunnen gemakkelijk op de achtergrond blijven en de vrienden die al lang bij de groep zijn, kunnen gemakkelijk zorg voor hen dragen.

From the Georgia Convention 11/06/12, Lesson 2

Filed under: Conventies, Groepswerk - Geen reacties→

Vraag: Wat moeten we in de integrale groep doen als er iemand bij zit die schade aanbrengt en de moderator hem uit de groep moet zetten? Moeten we zo iemand in de groep houden?

Antwoord: We kunnen zo iemand alleen in de groep houden als de schade die hij aanbrengt nuttig aangewend kan worden, omdat we daar bovenuit onze verbinding en onze liefde kunnen verduidelijken: “Hoe moeten we ons opstellen tegenover hem?” Zonder vijand is het heel moeilijk om tot eenheid te komen, de vijand brengt eenheid. Dus, over het geheel genomen moeten we er goed naar kijken en zo’n situatie van destructie verdragen, maar wel tot op zekere hoogte.

Ik denk dat de groep er het voordeel van zal inzien en zal begrijpen dat het allemaal gebeurt onder de invloed van de Natuur, die met een bedoeling op deze wijze werkt. Net zoals wij boven het innerlijk ego, dat groter wordt in ons, moeten uitstijgen, moeten we ook boven het groeiende externe ego uitstijgen.

Vraag: Betekent dit dat we zulke mensen moeten opvoeden, met hen moeten leren omgaan en ze niet uit de groep moeten zetten?

Antwoord: Niet met hen leren omgaan, maar van hen houden! Eer ze, omdat ze ons helpen om verder te komen.

From KabTV’s “Talks with Michael Laitman,” 10/3/12.

Filed under: Groepswerk, Integrale Opvoeding, Workshops - Geen reacties→

Kabbalisten hebben de groepsregels vanuit hun eigen ervaring vastgelegd. Het doel voor het vormen van een groep is: met elkaar verbinden en als de Schepper worden. De groep vormt zich als mensen, die deze staat met elkaar willen bereiken, bijeen komen en natuurlijk moet men begrijpen waarom de groep bestaat. Er zitten nieuwe groepsleden in die dit nog niet begrijpen of voelen, maar we leggen in een heel korte tijd uit waarom er een groep is en zonder enige druk uit te oefenen, brengen we hen geleidelijk aan naar die staat.

De groep moet één zijn en er mogen geen verstoringen zijn. Het is geen fabriek met managers en werknemers die aan hen ondergeschikt zijn. Zoiets bestaat niet in een groep die Kabbalah studeert, alles wordt samen gedaan.

We vormen verschillende comités die dienstbaar zijn en helpen, die de groep ondersteunen en zich bezig houden met organiseren: de studie, feestdagen, maaltijden, enz. Dit alles moet zorgvuldig afgestemd worden op de eenheid die de basis vormt van elk individu en het collectief. Hoewel we verschillend zijn, moeten we volkomen gelijkwaardig zijn, de een is wijs, de ander is dwaas, het maakt totaal geen verschil. Iedereen is van nature zoals hij is en is in die specifieke vorm onmisbaar.

Stel je een mechanisme voor met sommige delen die snel bewegen en andere die langzaam bewegen, sommige draaien naar rechts of naar links en andere draaien om een as heen. Een ieder heeft zijn eigen rol, het belangrijkste is dat iedereen zijn best doet voor de algehele eenheid. De andere voorwaarden worden, als resultaat daarvan, in de groep gecreëerd.

De belangrijkste voorwaarde is wederzijdse hulp, dit leidt ons naar onderlinge verbinding, want een mens alleen heeft niets om te corrigeren. Een ieder van ons is een compleet geheel en er is niets corrupt op één ding na: de verbinding met anderen. Daarom besteed ik geen aandacht aan het karakter van iemand, aan zijn uiterlijke vorm, aan zijn vreselijke gewoonten, aan niets daarvan. Dat is allemaal onbelangrijk voor me, ik gebruik een ‘filter’ en ik zie dat allemaal niet; de een heeft rood haar, de ander is saai, iemand anders irriteert me en probeert me in zijn straatje te krijgen, het maakt me niet uit. Achter mijn ‘filter’ moet ik maar één ding zien: de houding van een mens ten opzichte van verbinding en eenheid, want dit is het enige wat er in hem moet worden gecorrigeerd. Als hij daaraan werkt is hij mijn vriend, als hij dat niet doet is hij een vreemde voor mij.

Wij moeten niet proberen om iets in onszelf te veranderen, behalve de verbinding met anderen, dit is heel belangrijk. We verspillen veel tijd en energie als we ons bezig houden met onnodige dingen, want op die manier putten we onszelf uit en brengen we schade toe aan onszelf. Je moet blijven hoe je bent, daaraan moet je zelfs geen gram energie verspillen, investeer alleen in de verbinding.

Als dit duidelijk is, wordt het werk zacht en wederkerig, het wordt een maaltijd, een verlangen naar wederkerigheid en liefde. Aan andere dingen moeten we totaal geen aandacht besteden. Er geldt maar één voorwaarde: onze onderlinge verbinding, en de groep moet zijn aandacht daar constant op richten.

We hebben een lange weg te gaan en in het begin kunnen we te maken hebben met veel verstoringen, misvattingen, irritaties, uitbarstingen, enz. Er is echter maar één ding belangrijk, namelijk of een mens werkelijk verlangt naar eenheid. Als hij zijn best doet om die innerlijke behoefte te vergroten, neem ik al zijn andere problemen op me en help ik hem.

From the Georgia Convention 11/06/12, Lesson 2

Filed under: Conventies, Groepswerk, Innerlijk Werk, Wederzijds Garant staan - Geen reacties→

Een replica van het laatste, gebroken niveau zien we in onszelf terug in de fysieke wereld, die we met onze vijf zintuigen waarnemen. Tegelijkertijd zijn zowel de zintuigen als de materie denkbeeldig, zij geven spirituele contouren weer, zoals een plaatje aan de wand. Het plaatje is oud, maar niet echt. De werkelijkheid bevindt zich achter de muur, op de muur is alleen een projectie te zien.

Als mensen naar films kijken beleven ze verschillende gevoelens, zijn ze wel of niet echt? Het zijn reacties en indrukken. Wij leven als het ware in een film, die voor ons wordt geprojecteerd.

Maar behalve die film zie en weet ik niets. Mijn hele leven speelt zich in die film af en beleef ik daar, al mijn gevoelens zijn dus de weerslag van die film. Wat ik zie, hoor, ruik en aanraak wordt allemaal in die film weergegeven.

Er worden nu driedimensionale films aan ons vertoond, die een nog grotere werkelijkheid laten zien. Het is geen geheim dat we een mens in een bepaalde omgeving kunnen plaatsen en hem kunnen laten zien, dat dit zijn leven is, als hij eenmaal gewend is geraakt aan zijn kleine wereld, zou je hem moeilijk kunnen bewijzen dat er daarbuiten nog een andere werkelijkheid is: “Hier zijn menselijke wezens, hier is de aarde en daar zijn de sterren, alles precies op zijn plaats ….” Hij gaat met zijn zintuigen niet buiten de grenzen van zijn wereld. Voor hem bestaat er niets buiten de beperkingen van zijn huidige gevoelens. Hij voelt niet dat hij iets mist op het gebied van een extra zintuig bijvoorbeeld of dat zijn realiteit inferieur zou zijn.

Ook nu neem ik, via mijn vijf zintuigen, alleen waar wat er in mijn gebied is. Waar bevindt zich het extra zintuig, het vat dat door niets hier gevuld kan worden, hoe ik ook mijn best doe? Wat ik als ‘extra’ mis heet het ‘punt in het hart’(·) en dat is gericht op wat zich buiten ons universum bevindt. Als iemand dit verlangen voelt, weet hij nog niet waar hij moet zijn, maar hij begint te zoeken en tenslotte vindt hij ons. Het is ons doel om hem te verbinden met de wereld buiten ons. Hij moet uitbreken, uit de ‘omheining’ en zich ervan losmaken.

Het hele punt is, dat onze omgeving gebouwd is als een replica van de hogere wereld en dat ze gelijk zijn. Wat hier is moeten we op de juiste manier gebruiken. Ik neem mijn lichtvonk, het punt in het hart, en gebruik dat in de verhouding met mijn vrienden, alsof ik hen wil liefhebben. Dan merk ik dat ik dat helemaal niet wil, maar de tekortkoming was er al en de lichtvonk heeft nu een richting, ik kan om correctie vragen.

Het belangrijkste is dus, dat ik mijn lichtvonk in het ‘speelveld’ breng en mijzelf ertoe verplicht om het spel volgens de regels te spelen. Door dit spel verkrijg ik het juiste denkvermogen en de juiste behoefte. Zo kan ik van een demo model, van een parallel lopende, gelijkende vorm, de werkelijke wereld bereiken.

Deze wereld is niet meer dan een denkbeeldig ‘speelveld’ en alleen mijn lichtvonk is echt. Dit kleine ‘punt in het hart’ is een Goddelijk deel van Boven en als ik het correct gebruik in het spel, gaat het mij lukken en groei ik.

From the 3^rd part of the Daily Kabbalah Lesson 11/4/12, The Study of the Ten Sefirot

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk, Waarneming, Werelden - Geen reacties→

Vraag: U sprak over het feit dat we voortdurend wakker gemaakt worden door Boven, maar dat we het niet voelen omdat we een gebrek aan gelijkvormigheid hebben. Wat gebeurt er Boven als we De Zohar lezen, worden we dan krachtiger gewekt of worden we gevoeliger?

 Antwoord: Als je het boek De Zohar alleen maar leest, gebeurt er niets. Dan kun je het wel of niet lezen. Het hangt helemaal van je intentie af. Als je intentie om gelijkvormigheid vraagt, stijg je naar het niveau waaraan je dan gelijk bent en krijg je daar een indruk van. Maar als je geen wens hebt naar gelijkvormigheid, als je daar niet dichterbij wilt komen, schijnt dat niveau niet op jou.

Het hogere niveau is in een onveranderlijke staat en heet Hafetz Hesed (niets voor zichzelf willen ontvangen ). Je kunt het op een zodanige wijze uitnodigen, dat je ervan onder de indruk bent als je je inspant en je verlangen toeneemt. Dan schijnt het hogere niveau op je. Het is niet zo dat het speciaal op jou schijnt, maar het maakt indruk op je, afhankelijk van je kelim (vaten), je nieuwe verlangens.

Maar waar kan je nieuwe kelim en verlangens door krijgen? Als je met vrienden verbonden bent, breng je samen de spirituele kli voort. Niemand van ons is een kli die het Licht kan ontvangen. Er moeten minstens een paar mensen zijn die zich met elkaar willen verbinden, met het doel om zich aan elkaar ondergeschikt te maken, dan word je al gelijkvormig aan de Hogere. Overeenkomstig die gelijkvormigheid kan er dan tussen hen een krachtiger Licht van de Hogere gevoeld worden.

From the 2^nd part of the Daily Kabbalah Lesson 10/14/12, The Zohar

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gebed, Gelijkvormigheid met de Schepper, Groepswerk, Intentie, Zohar - Geen reacties→

Vraag: Als het egoïsme in iedere groep voor integrale educatie toeneemt, moeten de begeleiders dan uitleggen dat dit onvermijdelijk is in dit proces: onenigheid, vrede sluiten en dan weer ruzie maken?

Antwoord: Natuurlijk! Al het werk dat we in de groep verrichten – en de dagelijkse vorderingen daarin – is onmogelijk als we niet boven het ego uitstijgen. We bouwen aan onszelf boven het materiaal van ons toenemend egoïsme uit. Dat is de aard van dit werk.

Godzijdank maken we nu ruzie met elkaar, dat is prima! Maar nu moeten we proberen om er bovenuit te stijgen. We zullen steeds verder stijgen door te vallen en onderweg de dingen duidelijk te krijgen.

We moeten er naar blijven streven om steeds hoger te rijzen, alleen maar omhoog te rijzen! En we moeten alle neergangen, heftige strijd en conflicten onderzoeken, omdat we er anders voor altijd in vast zullen blijven zitten en elkaar naar de keel blijven grijpen.

We moeten werkelijk alles onderzoeken en analyseren vanuit het perspectief van groei, uitsluitend in dit licht, in deze richting. Heel ons egoïsme komt in ons naar boven, uitsluitend met de bedoeling om het te overstijgen naar het Doel daarboven.

From KabTV’s “Talks with Michael Laitman,” 03/10/2012

Filed under: Egoïsme, Groepswerk, Integrale Opvoeding - Geen reacties→

Als ik vanaf het begin ‘hard werk’, al voelt het onnatuurlijk, als ik mijn hoofd buig voor de vrienden, in ieder geval op fysiek niveau, bereid ik me op deze manier voor om te ontdekken hoe ik me schaam voor mijn egoïsme en om dit gevoel te verdragen. Ik zal dit gevoel aankunnen en het ‘verteren’, ik identificeer me er niet mee, ik ben er dankbaar voor.

Schaamte plaatst me in de juiste positie tegenover de Schepper. Zoals bij fine-tuning krijg ik de mogelijkheid om op de juiste golflengte af te stemmen. Hoe groter mijn schaamte, hoe nauwkeuriger ik afstem binnen het kleine bereik dat deze frequentie heeft, de frequentie die me naar de Schepper leidt, naar de eigenschappen die ik wil bereiken. Het beeld wordt niet vaag voor mij, integendeel, het is buitengewoon scherp.

From the 4^th part of the Daily Kabbalah Lesson 10/28/12, Matan Torah (The Giving of the Torah)

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk, Schaamte, Waarneming - Geen reacties→

Baal HaSulam, ‘De Schenking van de Torah’: … we moeten begrijpen dat de overige 612 Mitzvot (voorschriften) in de Torah, met alle interpretaties daarvan, niet meer en niet minder zijn dan de som van de details die weergegeven worden en gevat zijn in die ene Mitzva (enkelvoud voor Mitzvot): ‘Heb je vriend lief als jezelf’.

Er zijn 613 ‘geboden’, dit betekent dat er 613 daden zijn die tot correctie leiden. We moeten de intenties die verbonden zijn met het egoïstische verlangen (om te ontvangen) veranderen in altruïstische intenties (om te geven). Als we dat doen hebben we ‘een gebod vervuld’.

Het aantal geboden wordt bepaald door de hoeveelheid individuele verlangens om te ontvangen, waaruit de kli (vat) van de ziel bestaat. Deze kli is in twee delen verdeeld:

Het bovenste gedeelte: Galgalta Ve Eynaim (G’E), 248 verlangens

Het onderste gedeelte: AHP, 365 verlangens

De intentie om te ontvangen wordt de ‘neiging tot het kwaad’ genoemd en de intentie om te geven wordt de ‘neiging tot het goede’ genoemd. De daad op zich blijft dezelfde. We kunnen alleen differentiëren tussen goede en slechte daden door de intenties achter de daden. Het proces van correctie is dus in feite een verandering van intenties. Als de intentie op het ik gericht is, spreken we van de neiging tot het kwaad, als we ons op onze naasten concentreren gaat het over het goede.

Uiteindelijk moeten we 248 en 365 verlangens corrigeren, dat zijn samen 613 verlangens. Maar we corrigeren eigenlijk maar 612 verlangens, omdat het laatste gebod (over liefde) ‘problematisch’ blijft. Zoals Kabbalisten het zeggen: door 612 verlangens te corrigeren, zullen we liefde bereiken. Met andere woorden: van liefde voor de vrienden komen we tot liefde voor de Schepper.

 In dit totale systeem is er een speciaal deel met verlangens – uiteraard verbonden met de andere verlangens – en dat is de groep die zichzelf moet corrigeren. In het begin ben ik daar nog niet mee bezig. Maar als ik met de groep, met de vrienden, ga werken, me met hen wil verbinden en dat ook werkelijk ga doen, zal ik ontdekken dat dat volkomen tegen mijn natuur ingaat: “Ik kan het niet, ik ben er niet toe in staat, ik wil het niet, ik ga dit niet doen.” Juist dat is de neiging tot het kwaad, dat ik me niet wil verbinden en dat staat mij in de weg.

Dan noem ik dat mijn ‘hater’ en ik vraag correctie ten opzichte van de vrienden, veraf en dichtbij, overal. Ik ontdek waar ik gecorrigeerd moet worden, hoe het gerealiseerd kan worden en hoe ik deze neiging in mijzelf kan overwinnen. Zo ben ik daarmee bezig, totdat ik voel dat ik me tot de Schepper moet wenden.

De correctie zal niet meteen plaats vinden. Ik kan nu gaan schreeuwen, maar het egoïstische verlangen wordt nog groter en de gedachte aan de Schepper wordt onverdraaglijk. Ik haat Hem, ik ben in staat om Hem te vernietigen, alles wil ik doen behalve me tot Hem wenden. Ik denk dat het onmogelijke van mij gevraagd wordt, alsof ik de vijand moet liefhebben en helpen in plaats van hem te vernietigen. Het is heel erg moeilijk. En dan, als ik me hulpeloos voel en er ondanks alles naar verlang om tot geven te komen, wend ik me tot de Schepper.

From the 4^th part of the Daily Kabbalah Lesson 10/21/12, “Matan Torah (The Giving of the Torah)”

Filed under: Correctie, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Egoïsme, Gebed, Groepswerk, Intentie - Geen reacties→

Vraag: Hebben onze gedachten werkelijk kracht?

Antwoord: Natuurlijk hebben gedachten kracht, we spreken niet voor niets over concepten als het ‘kwade oog’ en het ‘goede oog’. Onze denkkracht is de sterkste kracht die er bestaat, zelfs nog sterker dan een atoom explosie. Deze kracht is in de diepste diepten verborgen, te midden van de krachten die zich tussen de atomen bevinden. Denkkracht is het laatste niveau dat aan spirituele kracht vooraf gaat.

Maar gedachten worden alleen krachtig als ze zich met elkaar verbinden, als wij als eenling denken, beïnvloeden we het systeem maar een klein beetje en dat alleen nog maar op het fysieke niveau. Maar als we ons met elkaar gaan verbinden om de alomvattende kracht van geven te ontdekken, komt dit tot leven en ontstaat er vernieuwing, alsof we heel het spirituele netwerk van onze verbinding in vuur en vlam zetten en in werking stellen. Dan ontdekken we daarin de Schepper.

We hoeven niet zo’n grote denkkracht te hebben, het belangrijkste is de kwaliteit van ons denken, zodat we op de juiste manier gaan denken en dat ons zal helpen om de kracht van geven aan elkaar, namelijk de Schepper, te onthullen. Als de Schepper wordt onthuld, wordt de ware intensiteit onthuld. Dan spreken we al over het Licht van NRNHY en niet meer over onze beperkte wereld.

We willen ons met elkaar verbinden en door de Schepper beïnvloed worden, zodat Hij onder ons zal wonen en wij samen met Hem in harmonie zullen handelen. Net zoals de Schepper in een voortdurende staat van geven is, willen ook wij in een voortdurende staat van geven zijn, dan brengen wij het alomvattende netwerk tot leven en in de mate waarin wij ermee verweven zijn en met elkaar verbonden zijn, wordt de Schepper onthuld.

Vergeleken met deze immens grote kracht betekenen alle fysieke krachten niets. Heel de fysieke wereld gaat een omwenteling maken door deze innerlijke kracht van de mensheid, alles gaat veranderen en dat begint al bij onze kleinste verbinding, het belangrijkste hierbij is, dat het een werkelijke verbinding is.

We zien nu dat in het afgelopen jaar de term ‘Arvut – voor elkaar garant staan’ heel populair is geworden, want als we als groep bijeen zijn en ons in gedachten en daden met elkaar verbinden, breekt deze gedachtenkracht in de wereld door. Als deze term een spirituele daad uitdrukt, wordt daardoor het globale netwerk in zijn geheel beïnvloed en door iedereen geaccepteerd.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 10/26/12, Writings of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Eenheid, Gelijkvormigheid met de Schepper, Groepswerk, Innerlijk Werk, Wederzijds Garant staan - Geen reacties→

Vraag: Wat is er nodig zodat ik eindelijk iets van De Studie van de Tien Sefirot zal gaan begrijpen?

Antwoord: Om te begrijpen waar De Studie van de Tien Sefirot over gaat, moet ik die verschijnselen in me voelen. Ze vinden niet ergens op de maan plaats of in de ruimte. Het gaat niet over systemen buiten mij. De hele werkelijkheid is in ons, in mij, en ik moet de hele werkelijkheid in me voelen. Ik stel die werkelijkheid in mezelf voor, ik bedenk hoe ik deze kan waarnemen en veranderen, hoe de hogere Kracht naar me toe komt en mij verandert. Op die manier verdeel ik de hele werkelijkheid in mezelf en de Bron die mij heeft geschapen, mij ontwierp en mij beïnvloedt, die Bron is namelijk de Schepper.

In mij is een verlangen om te ontvangen en in Hem is een verlangen om te geven. Zijn verlangen geeft aan mijn verlangen en mijn verlangen kan beantwoord worden door Zijn verlangen. Zo beginnen we als partners samen te werken.

Dit is het enige wat bestaat. Hieruit blijkt dat de vrienden zich in mij bevinden. Het zijn de eigenschappen die het dichtst bij me staan, bij het deel van het verlangen dat ik ervaar als mezelf. Zij zijn een deel van mijn verlangen, zijn samen met mij en van daaruit kan ik me tot de Schepper wenden en mij richten op mijn bestemming. Ik moet al mijn andere verlangens ook corrigeren en ze aan dit deel toevoegen, totdat ik volledig deel uitmaak van het gezamenlijke werk met de Schepper.

Dit zal gebeuren als ik er het juiste verlangen naar ontvang en als ik wil dat wij dit allemaal voortdurend zullen voelen. Ik wil mezelf niet meer afscheiden van de externe wereld en denken dat de wereld zich ergens buiten mezelf bevindt, in de vorm van verschillende landen, volkeren en vrienden. Ik moet me steeds voorstellen dat alles in mij is, volgens de juiste perceptie van de werkelijkheid. Dan zal ik langzamerhand dichterbij die perceptie komen.

In het begin zal de wereld tweeledig in mij voelen, ik zal de wereld buiten me zien, en tegelijkertijd in mezelf voorstellen. Maar langzamerhand, dankzij het Terugkerend Licht, zal ik deze twee benaderingen in één beeld gaan verbinden. Het zal zeker niet op een soort schizofrenie lijken. Ik zal de goedheid en de ondeelbare eenheid van het beeld voelen. Een mens bereikt deze perceptie geleidelijk aan, doordat hij de middellijn verkrijgt.

From the 3^rd part of the Daily Kabbalah Lesson 10/22/12, The Study of the Ten Sefirot

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Waarneming - Geen reacties→