Er zijn vier stadia in de opdracht van de natie Israel. Eerst rijzen we zelf naar het niveau van het einde van de correctie. Daarom kwamen we uit de staat van Babylon en vielen we vervolgens in de staat van Egypte, 400 jaar later ontvingen we de methode van correctie toen we aan de ‘voet van de Berg Sinai’ stonden. Daarna rezen we naar het niveau van de Eerste Tempel, dit is het bijzondere einde van de correctie voor deze groep.

Dit is echter niet het einde van de ontwikkeling van de wereld, daarom kwamen we in ballingschap en rezen we toen naar het niveau van de Tweede Tempel en tenslotte kwamen we in de laatste ballingschap op het niveau van de naties van de wereld. Dit alles samen, als we de tussenliggende fasen meetellen, was onze vierde ballingschap.

Alle fasen van dit pad bleven in onze Reshimot aanwezig, daarom moeten we nu tenslotte onszelf corrigeren. Daarbij zullen we naar een niveau opstijgen, dat zelfs hoger is dan het eerder was, omdat we vermengd zijn met de naties van de wereld die zich bij ons zullen voegen in het proces van deze laatste opgang. Zo rijzen we op naar het niveau van de correctie van Israel en het niveau van de algehele correctie.

From the 4th part of the Daily Kabbalah Lesson 11/17/11, “The Arvut (Mutual Guarantee)”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Geschiedenis, Israel, Wereld - Geen reacties→

Vraag: Er is dit weekend een Conventie in de Arava woestijn, waar een paar honderd mannen uit Israel naar toe zullen gaan om zich met elkaar te verenigen, om de innerlijke kracht van wederzijdse verantwoordelijkheid te bundelen en de kern voor eenwording te worden op de Conventie in december. Hoe kunnen we dit bereiken?

Antwoord: Er moet inderdaad een speciale, innerlijke kern zijn, waarin alle punten zich tot één bundelen. Om dit punt heen is een meer passief deel: de vrouwen van Bnei Baruch en de grootste cirkel daar omheen is de buitenwereld.

Innerlijk smelten al onze vrienden van de hele wereld samen tot één. Waarom de mannen? Omdat dat de aard van de schepping is. Zij zijn degenen die correctie nodig hebben om liefde en eenheid te bereiken, vrouwen bereiken dit op een andere manier. Als we dan de staat waarnaar we verlangen bereikt hebben, zullen we het aan anderen kunnen doorgeven.

Vraag: Hoe moeten de vrouwen de mannen steunen bij deze Conventie?

Antwoord: Zij moeten denken aan ons succes. Wij hebben deze steun nodig, zonder deze steun zullen we een heel moeilijke tijd hebben. Het is precies hetzelfde als: “de zonen van Israel kwamen uit Egypte dankzij de rechtvaardige vrouwen”.

Vrouwen zijn een heel krachtig deel van het totale systeem en hun steun is eenvoudigweg onmisbaar. Als een vrouw zich zorgen maakt over een man, geeft dit grote kracht aan hem, een grote stimulans om haar verlangens te realiseren. Zonder de steun van de vrouwen zal het ons niet lukken.

From the 4th part of the Daily Kabbalah Lesson 11/16/11, “The Arvut (Mutual Guarantee)”

Filed under: Congressen, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Eenheid, Israel, Vrouwen, Wederzijds Garant staan - Geen reacties→

Vraag: Wat voor nut heeft het, dat de groep zich gaat afzonderen voor de Conventie in de Arava woestijn?

Antwoord: We zijn hier bij elkaar om het fundament te leggen voor een nieuwe maatschappij, waarvan het doel is: diepe verbondenheid met de Schepper. Om hechting aan Hem te bereiken, moeten we onderlinge hechting bereiken. Om onderlinge hechting te bereiken moeten we komen tot eenwording, ons afzonderen van alle verstoringen van de buitenwereld. Uiteindelijk zijn we met weinig en moeten we elkaar versterken, laat de wereld zich hierin dus niet met ons bemoeien. Daarom gaan we naar de woestijn.

In het verleden namen groepen Kabbalisten maatregelen die nog ongewoner waren, om zich af te zonderen van de buitenwereld. Een mens moet zichzelf wat meer vrijheid toestaan, om vrij te zijn van deze verwarde en inhoudsloze wereld, om wat meer naar binnen te gaan en te begrijpen waartoe hij bestemd is.

In de wervelwind van het leven, met de herrie van radio en televisie, kan je de zachte stem van je ziel niet onderscheiden en fijnzinnige, innerlijke inspiratie bereiken. Je hebt er eenvoudigweg de energie niet voor. Kabbalisten leefden honderdduizenden jaren geleden in een volkomen andere wereld, die de ‘wonderen’ van de massamedia niet kende, maar zelfs zij sloten zichzelf op, zonderden zich af van hun bekende omgeving en gingen zelfs ‘in ballingschap’, verlieten hun huis zonder ook maar iets mee te nemen, trokken jarenlang rond en leefden van wat ze hier en daar konden verdienen en kregen aan voedsel.

Je weet niet eens wat je in deze moderne wereld kwijtraakt, een wereld die je volstopt met vuiligheid, waarin je verstrikt raakt. Wil je iets verhevens bereiken? Zo ja, wat voor inspanningen lever je dan om uit deze lage gebieden te breken?

Het is waardevol voor ons om tijd vrij te maken voor een afzondering als deze, waar we alleen onze eigen kracht zullen voelen, zonder verstoringen van de buitenwereld. Laten we een dag in ons leven vrijmaken om te voelen wie wij zijn, in plaats van wie zij zijn.

Uiteraard dwingen we niemand om mee te doen en we maken geen lijst van deelnemers of van hen die niet gaan. We plakken geen etiketten op voor de toekomst. Wie niet wil of kan komen, komt niet. In die zin is alles heel vrijblijvend en open. Anderzijds, als iemand komt, moet hij meedoen aan de acties die de groep heeft vastgesteld, zodat we ons op die manier los kunnen maken van alles en alleen onszelf kunnen voelen.

Heb je soms niet het verlangen om alleen te zijn met jezelf? Op die manier wil de groep alleen zijn met zichzelf, om zichzelf te voelen. Je gaat een kamer binnen, sluit de deur en blijft alleen met je eigen gedachten. Zo willen wij alleen zijn met onze gedachten. In principe is dit duidelijk en wordt het algemeen geaccepteerd. Maar het gaat ons niet om even rust, maar over losmaking van ‘het niveau van vrouwen en kinderen’ en opstijgen naar ‘het niveau van de mens’.

In het artikel ‘Het belang van de groep’, schrijft Rabash: “Als een mens werkt aan het juiste pad, moet hij zichzelf afsluiten van andere mensen. Het pad der waarheid vereist versterking, omdat het tegengesteld is aan wat men in het algemeen vindt. De meningen van de wereld berusten op kennis en ontvangen, de meningen van de Torah berusten echter op geloof en geven. Als een mens afgeleid is, vergeet hij onmiddellijk al het werk aan het pad der waarheid en vervalt hij in eigenliefde. Alleen in de groep helpen vrienden elkaar en zo ontvangt elk mens kracht uit de groep, om te kunnen vechten tegen de algemeen aanvaarde opvattingen.”

De hogere wereld is onze innerlijke wereld. We moeten ons verplaatsen van de buitenwereld naar de binnenwereld. Daarom probeer ik, met de hulp van de vrienden, naar binnen te gaan, mijn innerlijk te onderzoeken, om zo diepe wijsheid te verkrijgen en de innerlijke betekenis van de Torah te ontvangen. Er is geen andere keus, dit heb ik nodig.

Een mens moet voortdurend naar binnen gaan, doordringen tot in zijn diepste diepten en precies daar ontdekt hij de werkelijke wereld. De uiterlijke wereld brengt ons met opzet in de war, zodat we door het conflict dat daardoor ontstaat, door de weerstand heen, de weg naar binnen bouwen. Het is een strijd voor ons om steeds dieper door te dringen tot wat achter de werkelijkheid van deze wereld ligt, achter deze uiterlijke wereld die ons naar buiten trekt.

From the 4th part of the Daily Kabbalah Lesson 11/16/11, “The Arvut (Mutual Guarantee)”

Filed under: Congressen, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk, Lichaam en Ziel - Geen reacties→

Vraag: U zei, dat we ons op de Conventie niet in onszelf moeten verdiepen, maar dat we ons moeten voorstellen dat we al met elkaar verbonden zijn. Wat moet ik doen als ik overvallen wordt door kritische gedachten? Hoe kan ik me daarvan losmaken?

Antwoord: De Conventie is één grote bijeenkomst van vrienden, dat betekent dat er een onophoudelijke invloed van de omgeving is, de meest krachtige invloed van alles wat hierin ooit heeft plaatsgevonden.

Als we de artikelen van Kabbalisten lezen, zien we dat het belangrijkste aspect de invloed van de omgeving is, dan kunnen we ons voorstellen hoe belangrijk zo’n grote bijeenkomst is, waarin we fysiek bijeen zijn en de hele wereld zich virtueel bij ons aansluit, dat wil zeggen, de mensen die samen met ons willen zijn.

We moeten ons echter op de juiste manier voorbereiden voor dit samenzijn. We hebben nog 30 dagen*, en dat is veel tijd. (* dit artikel is geschreven op 6 november) Als ieder van ons zich in deze tijd correct voorbereidt, evenals wij allen samen, zullen we bereiken, dat de omgeving een heel serieuze invloed zal hebben op een ieder. Dit gebeurt in zo’n grote mate, dat het gevoel van de realisatie van het kwaad zich tot zulke grote proporties kan ontwikkelen in een mens, dat hij zijn ontvangende natuur gaat haten en ernaar verlangt om er uit te komen, dat is de Uittocht uit Egypte.

Hij zal ernaar verlangen om liefdevol geven te bereiken, dat betekent dat hij zijn Malchut zal verheffen tot in Bina, hij zal ernaar verlangen zich te voegen bij geven aan de naaste. Wie zijn deze naasten? Dit is het meest algemene niveau van Bina, waar we allemaal verblijven in liefdevol geven. Als iemand hiernaar streeft, kan hij tijdelijk of zelfs permanent, de geestelijke werkelijkheid binnentreden en geven in de beginnende maat. Dit zal al zijn eerste spirituele ervaring zijn.

Alles hangt af van de kracht van het Licht dat Corrigeert, dat volledig afhankelijk is van hoe een mens zich afstemt op de omgeving: van de mate waarin hij waarde hecht aan deze omgeving en de mogelijkheid die deze omgeving heeft om hem te beïnvloeden. Laat hij niet aankomen met minachting en kritiek naar de anderen, maar alleen vervuld zijn van de krachtige hoop, dat de Schepper hem nu de gelegenheid zal geven om de omgeving te gebruiken om boven zijn natuur uit te stijgen. Dan zal hij onmiddellijk spiritualiteit voelen!

Het is onze taak is om ons goed voor te bereiden op deze gebeurtenis, het zou de belangrijkste in ons leven kunnen zijn, een keerpunt vanuit onze donkere situatie naar een staat vol Licht.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 11/6/11, Writings of Rabash

Filed under: Congressen, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Spiritualiteit - Geen reacties→

Baal HaSulam, ‘Arvut (Wederzijdse verantwoordelijkheid)’ (een verkorte versie): Rabbi Elazar zei, dat wederzijdse verantwoordelijkheid de gehele wereld omvat, maar eerst begint uitsluitend Israel (zij die ernaar verlangen) aan de correctie van de wereld … (terwijl anderen, vanwege een groot ego) hun eigenliefde niet willen opgeven.

Zij, die het eerst gecorrigeerd willen worden zijn degenen die, naast egoïsme en de gewone problemen van deze wereld, ook een speciale opdracht hebben, een vonk die hen uitnodigt om vooruit te gaan. Zij gaan de richting die rechtstreeks naar de Schepper (Yashar-El) leidt en heten daarom ‘Israel’.

De 99% van de mensheid ontwikkelt zich slechts onder de druk van het lijden en wordt zo vooruit geduwd. Deze cirkel heet: ‘de naties van de wereld’. Er is ook een cirkel, daarbinnen, van mensen die naast lijden ook het verlangen hebben om vooruit te komen. Deze mensen heten: ‘Israel’. Natuurlijk bereiken degenen die zowel de druk van achteren voelen als de aantrekkingskracht naar voren toe, eerder de realisatie van wederzijdse verantwoordelijkheid. Tenslotte moet echter de gehele wereld in de structuur van wederzijdse verantwoordelijk komen.

De ‘naties van de wereld’ hebben ook delen, die zich willen verbinden met ‘Israel’, als ze plotseling een spirituele roep ontdekken, het punt in het hart. Maar anderen zullen er niet binnengaan. Op welke manier dan ook, de kerngroep moet zichzelf corrigeren, een thuis worden voor hen, die zich met hen verbonden voelen en dit van buitenaf steunen.

De conclusie is eenvoudig: het is onze plicht om correctie te bereiken. Aan ons wordt alles toevertrouwd: onszelf en de wereld corrigeren. Hiermee is alles gezegd.

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk, Israel, Wederzijds Garant staan - Geen reacties→

Het Licht dat Corrigeert reageert op de kleinste inspanning en het kleinste verlangen van een mens. Het reageert echter niet op degene die zichzelf opvreet van ergernis, zoals er staat geschreven: ‘Een dwaas zit met gevouwen handen en vreet zichzelf op’. In zo’n geval schijnt het Omringende Licht niet. Je moet het verlangen voelen dat je het volgende niveau wilt bereiken, in ieder geval in zekere mate, het Licht handelt namelijk in overeenstemming met dit verlangen. Op deze manier ‘ontsteek’ je het Licht.

Maar als je geen verlangen hebt om verder te komen, is er niets waarin het Licht zich kan ‘kleden’. Het schijnt, maar er is geen aarde beneden het Licht, waarop het Zijn Werk kan doen. Het is nodig, dat je voortdurend een verlangen aanbiedt dat je wilt corrigeren, dat je dat enigszins opent. Dan heb je iets waarmee je het Licht, dat altijd aanwezig is, kunt vangen.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 11/10/2011, Writings of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Op het moment dat we de hal van het Congresgebouw binnenkomen, waar de Conventie gehouden wordt, moeten we ons meteen verbinden met het grote, collectieve verlangen, klaar zijn voor de verbinding en verwachten dat het hier en nu zal plaatsvinden! We moeten eraan denken dat het noodzakelijk is dat het hier en nu gebeurt (zoals gezegd wordt dat we de komst van de Messias iedere dag verwachten). Dit brengt de actie tot leven en het gebeurt werkelijk.

Het is niet voldoende om alleen maar naar de Conventie te gaan, we moeten ons voorbereiden. Het is een goed idee om het materiaal voor de Conventie te bestuderen. Ik ben niet van plan om jullie daar met nieuwe ideeën te verrassen. Integendeel, hoe vertrouwder jullie met het materiaal zijn en hoe meer ik spreek over schijnbaar bekende dingen, met betrekking tot het verlangen dat gericht is op wat je hebt gelezen, gehoord en bestudeerd, hoe beter ik in staat zal zijn om werkelijk nieuwe uitleg te geven.

Ik zie heel graag mensen op de Conventie die het materiaal begrijpen en voelen en bij voorbaat weten wat ik ga zeggen. De topics van de lessen en de bronnen waarop ze gebaseerd zijn kan een ieder vinden in het voorbereidingsmateriaal voor de Conventie. We moeten het bestuderen, zodat er geen verrassingen zullen zijn. Onze vooruitgang moet innerlijk plaatsvinden, door ons met elkaar te verbinden en nieuwe staten te ontdekken.

Dit is de vooruitgang waar het over gaat. De woorden van het materiaal kunnen hetzelfde zijn, maar de indruk die zij achterlaten en de diepte die zij onthullen zullen nieuw zijn. Wij zullen ze op een nieuwe manier en op een nieuw niveau voelen.

We moeten het materiaal en de songs uit ons hoofd kennen, zodat dit voor ieder van ons bekend zal zijn. Dit is heel belangrijk. Als we ergens van geproefd hebben en we het opnieuw proeven, ervaren we het als aangenaam en weer nieuw. Als we echter iets voor de eerste keer proeven, ervaren we nog niet veel van de smaak.

Over een zonde wordt hetzelfde gezegd: de eerste overtreding wordt niet als een zonde beschouwd, omdat een mens dan nog niet weet wat er zal gebeuren en alleen een eerste poging doet. Maar als iemand ervan heeft ‘geproefd’ en ermee verder wil gaan, zoals Adam die over de vrucht van de Boom der Kennis zei: “Ik at ervan en ik zal er meer van gaan eten!” is het een probleem.

We moeten het materiaal voor de Conventie van tevoren ‘proeven’, zodat we er op de Conventie zelf ‘meer van gaan eten’ en dan de werkelijke smaak ervan zullen ontdekken. Het is niet genoeg om een halve pagina te lezen en dan te denken dat we klaar zijn. Het is nodig dat we de vaten bouwen, ons waarnemingsmateriaal, en dit vormen zoals we deeg kneden en verwarmen. Zo moeten we onszelf verwarmen. De algehele voorbereiding bepaalt of we iets wel of niet zullen voelen.

Hoe beter we voorbereid zijn, hoe eerder we een bepaalde staat zullen kunnen bereiken, in zowel voelen als denken. Als hart en verstand op de juiste wijze hun werk doen, zullen we tot onthulling komen.

From the 2nd part of the Daily Kabbalah Lesson 11/2/2011, “The Love for the Creator and Love for the Created Beings”

Filed under: Congressen, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Vraag: Hoe kunnen we, praktisch gezien, onze vonken verenigen op de Conventie in december?

Antwoord: Als je op de Conventie komt, moeten de vonken al verenigd zijn. Dat is de bedoeling van de voorbereiding.

Waarom ga ik naar de Conventie? Ik ga erheen om innerlijke eenheid met anderen op te wekken met behulp van verschillende externe acties, om samen te zijn in die spirituele kli (vat), waarin wij allen wachten op de onthulling van de Schepper. Onze gehele voorbereiding is gericht op de eenwording van die vonken.

Al mijn verlangens en gedachten zijn gericht op het Doel, op de onthulling van de spirituele wereld, het hogere niveau, eeuwigheid en perfectie, op iets dat groot en grenzeloos is. Ik moet al mijn hoop daarop richten en deze hoop verenigen met anderen. Alleen door ons verlangen naar het hogere niveau samen tot eenheid te brengen, zullen we de gemeenschappelijke kli voelen, die door deze individuele impulsen en het Licht, dat deze kli vult, gevormd wordt.

Dit is de voorbereiding: naar de Conventie komen met een verlangen dat al gevormd is, duidelijk is en innerlijk in je brandt.

From the 4th part of the Daily Kabbalah Lesson 11/10/2011, “Matan Torah (The Giving of the Torah)”

Filed under: Congressen, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→

We hebben van Boven de kracht van ‘geloof’ (liefde) nodig, die ‘kunst’ genoemd wordt. Natuurlijk hebben wij dit zelf niet. Op dit pad ziet een mens hoe zwak hij is. Er staat geschreven dat het innerlijke werk ‘een mens zwak maakt’, omdat hij begint te voelen dat hij niets anders dan een egoïstisch verlangen heeft.

Als hij denkt dat het hem lukt om zijn egoïsme te overwinnen, betekent dit eenvoudigweg dat een groter egoïstisch verlangen een kleiner heeft verslagen. In plaats van vooruit te komen in de richting van spiritualiteit, gaat hij op deze manier de tegengestelde richting op en maakt hij gebruik van een nog groter egoïsme.

Soms hebben mensen veel succes in de studie, ze werken en studeren veel en je zou kunnen denken dat ze gedreven worden door een grote kracht van geven. Maar dat is niet waar. Het is gewoon de grote kracht van het egoïsme, omdat ze er een groot voordeel in zien.

We komen altijd vooruit van ‘Lo Lishma’ (voor jezelf) naar ‘Lishma’ (ten behoeve van liefdevol geven) en natuurlijk handelen we met behulp van ons ego. Onze verantwoordelijkheid is echter om onze werkelijke houding te onderzoeken en de intenties die ons aansturen.

Als een mens zich inspant om te studeren, disseminatiewerk te doen en zich vooral inspant in de groep, ontdekt hij dat hij tot niets in staat is. Een mens komt tot het besef van zijn werkelijke staat wanneer hij ziet, dat hij niet in staat is om ook maar iets te beginnen met zichzelf, hoezeer hij ook probeert om zijn ego te overstijgen en daar zijn uiterste best voor doet.

Een mens besteedt al zijn tijd aan werken voor het belang van het Doel, maar tenslotte verliest hij zijn kracht en realiseert hij zich het kwaad dat in hem is. Hij begrijpt dat hij niets anders heeft dan zijn ego en dat hij elk moment wordt aangedreven door een egoïstisch doel. Het resultaat is dat hij wanhopig wordt, wat op de volgende manier beschreven staat: “Er is geen gelukkiger moment in het leven van een mens dan het moment, waarop hij alle verwachtingen over zijn eigen kracht heeft verloren en zich volkomen hulpeloos voelt, zo bereikt hij bereidheid tot een volledig gebed”.

Een volledig gebed bestaat uit de dringende vraag om de kracht van liefde te verkrijgen. Dan kleedt de kracht van de Grootheid van de Liefde, de Grootheid van de Schepper de mens en zo vervolgt een mens zijn werk, maar met een ander soort ‘brandstof’.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 11/8/2011, Writings of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gebed, Groepswerk, Innerlijk Werk, Intentie - Geen reacties→

De Natuur brengt ons op twee manieren verder: zonder dat wij het weten of bewust, dat wil zeggen, door lijden of door het Licht (de Torah). Onbewust verder komen vindt plaats door middel van pijn. Omdat onze natuur een verlangen om te ontvangen is, komen we vooruit en ontwikkelen we ons langzamerhand van het ene niveau naar het andere, onder de invloed van een goed of slecht gevoel. Wat ervaren wij als goed of slecht?

We werden door het Licht geschapen, dat ons schiep met een verlangen om vervuld te worden. Door ons ontwikkelingsproces bereiken we langzamerhand alles wat zich in het Licht, in de Schepper bevindt en ervaren we dat als goed en alles wat daaraan tegengesteld is als slecht.

Dit is een heel lange weg en door onze natuur hebben we lang het gevoel, dat alles tegengesteld is aan ons. Maar zoals de kracht van liefdevol geven het ons leert, beginnen we te begrijpen, dat ons egoïsme slecht is en dat het verantwoordelijk is voor al ons falen, en ook hoe wonderbaarlijk het zou kunnen zijn, als we ons in de eigenschap van liefdevol geven zouden bevinden, die ons boven alle kwaad kan verheffen.

Deze bewustwording komt langzamerhand in ieder van ons en naar de gehele mensheid. We leren van lijden, door de klappen die ons vooruit duwen.

Tegelijkertijd hebben we de mogelijkheid om zelf onze ontwikkeling te versnellen en verder te komen op de weg naar het goede. Het goede bestaat uitsluitend uit liefdevol geven en we moeten allerlei oefeningen doen en verschillende middelen gebruiken om te komen tot de erkenning van het kwaad en onze bewustwording daarvan te ontwikkelen, niet als resultaat van de klappen die we krijgen, maar door onze omgeving.

Om dat te doen moeten we gevoeliger worden voor goed en kwaad, voor geven en ontvangen, voor liefde voor anderen en voor haat. Ik kan mezelf voorbereiden, zelfs voordat er een klap komt, door met mijn omgeving te werken, zodat ik begin te begrijpen dat geven goed is en ontvangen slecht.

Zo is de Natuur. De Schepper bepaalde het Doel van de Schepping: samen te zijn met de Schepper, met Zijn eigenschappen, dat wil zeggen: ‘Zoals Hij vol Genade is, wees dit eveneens’. Wij moeten in al onze eigenschappen gelijk worden aan Zijn Eigenschappen. Dit betekent, dat ik moet veranderen en moet gaan begrijpen dat mijn natuur slecht is en dat de Natuur van de Schepper goed is.

De trucjes en middelen die ik toepas om te gaan zien, dat liefdevol geven goed is, heten ‘Mitzvot’ (geboden), ‘Gods Werk’. Door met de omgeving te werken krijgen we de mogelijkheid om geven als goed te zien en egoïsme als slecht.

Daarom werd de ene ziel verdeeld in veel afzonderlijke zielen en kunnen wij, dankzij ons gezamenlijke werk, bereiken wat goed is: de verbinding met anderen en de liefde voor anderen. Vanuit de liefde voor anderen bereiken we de liefde voor de Schepper. Dit is de persoonlijke en de algemene vorm van hetzelfde verschijnsel.

Alles wat van Boven naar beneden komt, dat wil zeggen, alle voorbereidingen die voor ons gedaan zijn, waren noodzakelijk, zodat wij in staat zijn om er gebruik van te maken en wij ons onafhankelijk en bewust kunnen ontwikkelen, om uiteindelijk het Doel te bereiken.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 11/6/11, “What to Look for in the Assembly of Friends”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Egoïsme, Evolutie, Innerlijk Werk, Lijden - Geen reacties→