In het Nieuws (uit The Huffington Post): “Drie onderzoekers hebben een onderzoek gedaan, dat afgelopen woensdag werd gepubliceerd op de website van de Public Library of Science, waarin zij zeggen dat zij ontdekt hebben, dat mannen en vrouwen in gedrag en gevoel opvallend van elkaar verschillen. Het lijken bijna wel ‘verschillende soorten’, zegt Paul Irwing, een van de onderzoekers, in de Huffington Post.”

“Het onderzoek, geleid door Marco Del Giudice van de Italiaanse Universiteit in Turijn en Irwing en Tom Boothe van de Britse Universiteit in Manchester, werd gehouden onder 10.000 Amerikanen. Zij moesten een vragenlijst invullen waarmee 15 verschillende persoonlijkheidstrekken werden gemeten. Volgens hun analyse zijn mannen veel dominanter, gereserveerder, meer utilitair gericht, alerter, zij gedragen zich meer volgens vaststaande regels en zijn emotioneel stabieler.”

Vrouwen, daarentegen, houden veel meer rekening met de wensen van de ander, zijn warmer, gaan uit van meer vertrouwen, zijn gevoeliger en emotioneel gezien ‘reactiever’. De beide seksen reageren ongeveer gelijk als het gaat over perfectionisme, levendigheid en abstract versus praktisch denken.

Mijn Commentaar: Volgens Kabbalah zijn mannen en vrouwen volkomen verschillend, omdat hun wortels zich in tegengestelde werelden bevinden: mannen zijn in Zeir Anpin en vrouwen in Malchut. Dit is de oorzaak van hun gebrek aan onderling begrip.

Eenheid is alleen mogelijk op het niveau dat zich boven hen beiden bevindt en uitsluitend in een wederzijdse, alomvattende verbinding (zorg voor elkaar). Dit kunnen we alleen bereiken door een gezamenlijke, integrale opvoeding. Daarom zien we tegenwoordig zo’n dramatische vervreemding tussen de seksen. We zullen hierdoor de noodzaak gaan voelen om de methode toe te passen, die het mogelijk maakt om betere relaties met elkaar op te bouwen, zoals de integrale opvoeding dat voorstaat.

Filed under: Crisis, Integrale Opvoeding, Mannen, Vrouwen - Geen reacties→

Er was een tijd dat geld evenredig was aan inspanning. Een boer verkocht eieren of melk, een schoenmaker verkocht schoenen. En hun arbeid bepaalde de waarde van de dingen.

In tegenstelling hiermee hoef je tegenwoordig alleen maar geld te drukken om de koopkracht te vermeerderen. Deze stukjes papier worden nu al lang niet meer gedekt door de waarde die ze lijken te vertegenwoordigen.

Tegelijkertijd moet geld altijd evenredig zijn aan de menselijke inspanning en dit geldt ook voor het kapitalisme. Alleen weten zij, die de macht in handen hebben, niet hoe zij weer terug kunnen keren naar dit systeem en sommigen willen het ook niet.

Hoe dan ook, het zal moeten gebeuren. Anders zal alles devalueren en de daaruit voortvloeiende onbalans zal de mondiale economie vernietigen. Onze huidige economische betrekkingen hebben niet eens de vorm van gezond egoïsme, om maar niet te spreken over altruïstische correctie.

We hebben het over een maatschappij, die de elementaire regel volgt: ‘Ga je gang en profiteer van elkaar’. We verhandelen goederen en geld is daarvan het equivalent. Dat betekent dat we er allereerst voor moeten zorgen, dat het equivalent de actuele stand van zaken juist weergeeft. Anders komen we in een chaos terecht.

Miljoenen op een bankrekening kunnen nu een heel andere reële waarde hebben. We hebben het systeem opgeblazen met een groot aantal nullen, die geen enkele waarde vertegenwoordigen.

Een gecorrigeerde maatschappij moet verenigd zijn in eenheid en wederkerigheid, zonder arm of rijk. Sterker nog, het uiteindelijke gezicht van sociale rechtvaardigheid houdt in, dat dezelfde levensstandaard voor iedereen is gerealiseerd, ongeacht andere factoren. Het eerste wat we moeten doen, is ervoor zorgen dat iedereen alles krijgt wat hij nodig heeft voor een menswaardig leven, waarbij de basisbehoeften voldoende zijn.

De huidige zakenmensen, daarentegen, doen precies het tegenovergestelde, daardoor vernietigen ze hele continenten omwille van denkbeeldige winst, die ze niet eens kunnen uitgeven….

From the 4^th part of the Daily Kabbalah Lesson 1/5/12, “The Freedom”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Economie, Maatschappij - Geen reacties→

Bij studenten doet zich steeds dezelfde vraag voor: Hoe nu verder? Met mijn vraag over de betekenis van het leven heb ik de leraar gevonden en de groep en ik ben gaan studeren. Ik moet het allemaal goed organiseren, zodat ik met de instructies van de leraar en de hulp van de studie de spirituele vorm in deze groep ontdek.

Het is net alsof ik een grote stapel blokken heb gevonden. Dat is de groep. Nu zit ik als een klein kind bij mijn vader, met een instructieboek waar een tekening in staat over hoe ik van die blokken een huis kan bouwen.

Ik kijk in dit boek, maar dat is niet genoeg, want ik ben nog klein en onwetend. Ik heb de hulp van een volwassene nodig om me te helpen. Mijn vader helpt me om van de blokken, die de groep vormen, een huis te bouwen. Hiermee zijn we nu bezig.

Dankzij het feit dat ik een huis bouw, verkrijg ik wijsheid, ik begrijp en voel steeds meer. Als ik klaar ben met bouwen, ontdek ik er leven in! Plotseling beginnen er een soort kleine lichtjes in te branden, er begint iets in te bewegen, ik ga wat geluiden horen en ik neem geuren waar, als in een prachtig sprookje begint het tot leven te komen.

Vraag: Maar de vader laat het kind eerst zien hoe hij het huis moet bouwen en dan bouwt hij het samen met hem. Waarom helpt Hij ons niet met bouwen?

Antwoord: Begin eerst met bouwen en vraag Zijn hulp erbij. Misschien ben je nog helemaal niet begonnen met bouwen in de groep en vraag je al hulp: waar is vader? Maar waar heb je Hem voor nodig als je nog niet eens begonnen bent?

Als je begint te bouwen en je merkt dat je het niet kunt, wil je dat Hij bij je is. Dan ga je naar Hem toe en je pakt Zijn hand, zodat Hij je zal helpen bij dit spel. Maar nu lijkt het voor jou nog, alsof je alles alleen gaat bouwen en je geen vader nodig hebt.

From the 3^rd part of the Daily Kabbalah Lesson 1/1/12, “The Study of the Ten Sefirot”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Als er geen verlangen in het hart van een mens aanwezig is, valt hij in slaap en wordt hij in spiritualiteit als dood beschouwd. Spiritualiteit begint namelijk als het door het verlangen gewekt wordt. Het verlangen komt nooit vanzelf.

Als een mens door Boven gewekt wordt en plotseling een verlangen in zijn hart voelt, een onbekend verlangen, komt dit alleen van de Hogere. Dit is het enige dat van Boven naar ons toekomt. Hoewel het kan lijken alsof een mens verder komt met het ene verlangen dat hem als een geschenk van Boven is gegeven, kan hij dat niet alleen. Dan zou het verlangen, op dezelfde manier als het gekomen is, verdwijnen zonder enig spoor na te laten.

Wij moeten ons inspannen om helder te krijgen waar ons verlangen vandaan komt. Het kan van de groep komen, van een vriend, van een indruk die we opdoen, van een bepaalde gebeurtenis of vanuit een herinnering. Een mens schrijft dit alles aan zichzelf toe, omdat hij niet weet en voelt dat het van buitenaf naar hem toekomt. Hij moet onderzoeken en checken of hij er – voordat hij het verlangen voelde – krachtig naar op zoek was. Probeerde hij het te bereiken? Als er geen enkele verbinding te vinden is, die het voorgaande ogenblik verbindt met het moment dat het verlangen aan hem verschijnt, is dit verlangen niet van hem, maar het ging alleen maar door hem heen en behoorde niet tot hemzelf.

Dit verlangen geeft hem geen correctie, maar het is meer iets als een oefening die we aan een kind geven, zodat hij kan leren. Het maakt echter geen deel uit van zijn persoonlijke ontwikkeling. Voor een kind is een voorbeeld en zijn bereidheid om te oefenen voldoende, maar dat geldt niet voor ons. Onze vooruitgang vindt uitsluitend plaats door ons eigen verlangen.

Dat wil zeggen dat ik moet oefenen, met mijn omgeving en de boeken, in situaties waarin ik dat niet kan en er ook geen enkel verlangen naar had. Juist in zulke situaties moet ik oefenen en proberen om enigszins wakker te worden.

Hierbij is het heel belangrijk om volgens een vast schema te werken, zodat ik steeds weet wat ik te doen heb. Dan denk ik eraan en verplicht ik mezelf ertoe. De wederzijdse zorg voor elkaar in de groep kan mij hierbij ook helpen, ik word zo steeds herinnerd aan wat ik aan mezelf en de groep verplicht ben.

Ik kan extra steun krijgen, als ik een systeem om me heen bouw dat me voortdurend herinnert aan het belang van spiritualiteit en me helpt om ernaar op zoek te gaan.

Zelfs als ik er door Boven aan herinnerd word op een manier die ik niet begrijp, door de ‘directe en indirecte invloed van de Schepper’, op de verborgen wijzen waarop de Schepper werkt, moet ik er later zelf mee verdergaan, totdat ik mijn eigen verlangen ontdek.

From the 2^nd part of the Daily Kabbalah Lesson 1/11/12, The Zohar

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk, Verlangen, Zohar - Geen reacties→

Vraag: Dit weekend houden we een ‘stille zaterdag’. Hoe moeten we ons die stilte voorstellen?

Antwoord: Het gebruik om in stilte te zijn kwam door Kabbalisten in de wereld. Het wordt als een oefening toegepast op diverse terreinen die niet tot ons pad behoren, in het algemeen op het gebied van psychologie.

Als een mens iets nieuws wil begrijpen, zijn aandacht wil richten op iets nieuws, heeft hij afzondering nodig. Hij kan zich van iedereen afzonderen door naar een plek te gaan, waar hij fysiek alleen is. Ik kan ook de stilte in mezelf vinden, waar ik een bepaalde ruimte vind en me daar verberg voor de ogen van anderen, hoewel ik fysiek door veel mensen omgeven ben. Dit alles is afhankelijk van de niveaus van een mens.

Wij willen een dergelijke oefening doen, een ‘stille verbintenis’, waarbij we zo min mogelijk spreken. Er bestaan speciale perioden, waarin mensen de Torah meer bestuderen, zich intenser verdiepen in de stof en verschillende manieren van vasten toepassen. Deze methoden halen een mens uit het ritme waaraan hij gewend is, uit de routine en helpen hem om op een wat andere manier naar de wereld en zichzelf te kijken. Hij kan zich daardoor innerlijk concentreren, focussen.

Een ‘stille zaterdag’ betekent niet, dat niemand zijn mond opendoet. Maar als we praten, praten we alleen over de studie en over wat dat inhoudt. En we spreken niet meer dan nodig is. Als het niet nodig is, denken we over dezelfde vragen na, in plaats van erover te praten. Woorden leggen de ziel van een mens bloot, zij onthullen de diepste geheimen van zijn hart. Daarom moeten we niet spreken, tenzij het ten dienste staat van correctie.

Zo zullen we de komende zaterdag doorbrengen. Alle lessen en maaltijden vinden plaats volgens het gebruikelijke schema. Een ieder beperkt zich zoveel hij kan wat spreken betreft en richt zich alleen op denken.

Concentratie op gedachten, innerlijke concentratie, heeft een veel groter effect op de wereld dan woorden. Denken is een veel grotere kracht dan spreken. Het is de hoogste kracht in een mens en daarom de meest effectieve in het alomvattende systeem van de werkelijkheid. Het is het eerste woord van de reeks: ‘denken, spreken, handelen’.

Daarom hopen we, dat we een hoger niveau van geven zullen bereiken door onze gesprekken tot een minimum te beperken.

From the 4th part of the Daily Kabbalah Lesson 1/11/12, “The Freedom”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gebed, Innerlijk Werk, Intentie - Geen reacties→

Als we iets willen oplossen, moeten we ofwel van het allereerste begin uitgaan of van het einde: van het begin van de schepping of van het uiteindelijke Doel. Wat zich daartussen bevindt behoort tot ons werk, tot onze vrije keuze. Door een analyse te maken van het begin en het einde, moeten we begrijpen wat we in het midden te doen hebben.

Het verschil tussen het begin en het einde van het pad, bestaat uit het verkrijgen van de intentie om te geven. Dit is in feite het enige wat verandert. Door onze intentie te veranderen bereiken we het verschil tussen ons en de Schepper en corrigeren wij dat. Hieruit blijkt duidelijk, dat onze taak uitsluitend bestaat uit het bereiken van deze juiste intentie.

Iedere daad bestaat uit: gedachte, redenering en uitvoering. De gedachte is het plan dat aan alles voorafgaat, waarin vanaf het begin het resultaat van de daad aanwezig is. In het midden, tussen het plan en de uitvoering ervan, bevindt zich de redenering, namelijk het inzicht.

Om het juiste inzicht te verkrijgen, moet er concentratie zijn. Daarom hebben Kabbalisten de gewoonte om in stilte te zijn, wat we in deze wereld ook doen. Als iemand op het punt staat van een belangrijke gebeurtenis en hij wil begrijpen hoe hij het zal aanpakken, gaat hij zich daarop concentreren. Hij heeft stilte nodig en probeert zich af te sluiten, zodat hij niet afgeleid wordt door externe gesprekken. Hij bereidt zich intensief voor om de handeling correct uit te voeren.

Daarom willen wij dit weekend in stilte doorbrengen, in rust, en erover nadenken hoe wij de juiste handeling kunnen bereiken. In plaats van te spreken, zullen wij door stilte tot inzichten komen.

From the preparation to the Daily Kabbalah Lesson 1/10/12

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gebed, Innerlijk Werk, Intentie, Kabbalah Studie, Vrije Wil - Geen reacties→

Als het mijn wens is, dat het Licht mij van bovenaf beïnvloedt, is het nodig dat ik mijn eigen verlangen van beneden af creëer, een verlangen dat overeenstemt met het hogere Licht. Met andere woorden: dit verlangen moet nauwkeurig op geven gericht zijn, zoals het Licht dat van de Gever komt.

Wij weten echter niet wat het verlangen om te geven is en we kunnen ons er duizenden keren in vergissen zonder het juiste antwoord te vinden. De groep wordt aan ons gegeven om het antwoord te vinden. De groep is tegengesteld aan iedereen, daardoor kunnen we vanuit ‘de tegenstelling’ werken, want ik moet van hen houden, aan hen denken, voor hen zorgen en dat komt absoluut niet overeen met mijn verlangen. Dit helpt me om te ontdekken hoe tegengesteld ik ben en hoezeer ik erin faal om overeen te stemmen met de eigenschap van geven, met de Schepper.

Door dit werk kan ik alles leren. Het belangrijkste is, dat ik erop let, dat ik niet in de war raak en dat ik, via de groep, streef naar de Schepper, dan zal het worden zoals ik de Schepper naar mij toe ervaar, ik zal dezelfde weerstand ervaren, haat en gebrek aan verlangen.

Dit komt omdat ik de groep zal ervaren als een plaats van geven, maar ik wil niet geven: ik wil ontvangen van de groep. Ik vind het fijn om met vrienden samen te zijn en ze te omhelzen, omdat ik dat heerlijk vind. Maar me met hen verbinden om de Schepper genoegen te verschaffen, dat kan ik niet. Dit zou zich dan verspreiden en ergens in de groep opgenomen worden, in een verborgen, hogere bron daar, zonder dat ik er ook maar enige compensatie voor terug krijg. Maar dit is de enige manier om het juiste verlangen te verkrijgen, dat uiteindelijk een ontwaken van Boven zal oproepen.

De Schepper moet mijn einddoel zijn, niet de groep. Dan pas zal ik ontdekken hoe onmachtig ik ben om mij met Hem te verenigen, ik heb de groep zelfs helemaal niet nodig. Tenslotte is de Schepper een soort verdwenen, hogere oorsprong, die mij geen enkel voordeel biedt.

Ik voel de groep nog steeds als iets kunstmatigs: we komen samen, we eten met elkaar, we organiseren congressen en we hebben het goed met elkaar. Veel mensen in de wereld zouden er heel wat voor over hebben om tot een dergelijke groep te behoren, zoiets als een gezellige club, om het leven gezelliger te maken; nergens anders vind je zo’n warme, spirituele groep als deze.

Maar hoe verander ik deze ‘club’, een ‘bijeenkomst van dieven’, (want iedereen wil de groep voor zichzelf gebruiken en eruit stelen voor zijn egoïsme) in een ‘heilige broederschap’ (Hevra Kadisha), die mij zal opheffen naar de Schepper, omdat mijn egoïsme begraven zal worden (Hevra Kadisha is ook de naam voor een herdenkingsdienst). Juist hiervoor heb ik altijd de Schepper achter de groep nodig, alleen dan zal de groep een mechanisme worden dat mij hoger brengt, omdat ik aan geven zal denken.

Hier komt een vraag naar voren: wil ik mij verbinden met zo’n groep? Dan begint het echte werk. Anders zal de dief voor iedereen uit blijven rennen en roepen: “Houd de dief!” En je zult niet weten, dat de dief recht voor jou uitrent, je zult blijven denken dat alles prima is, je bent in een groep en je komt verder.

Maar we kunnen in tijden van neergang heel goed zien, dat wanneer iemand zijn egoïstische interesse verliest om in de groep te zijn, hij er geen zin meer in heeft, hij de verbinding verliest en hij niet langer meer wil meedoen. Daarom is het van groot belang om goed na te gaan of je houding tot de groep correct is, want dit bepaalt alles.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 1/9/12, Shamati #5

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Filed under: video - Geen reacties→

Alle correcties vinden plaats volgens het principe ‘van de gemakkelijkste naar de moeilijkste’. Dit is logisch: het Licht corrigeert eerst de kelim (meervoud van kli: vat) die zuiverder zijn, die zich dichterbij het Licht bevinden en met behulp daarvan worden vervolgens de grovere en ingewikkelder kelim gecorrigeerd.

Elke kli heeft vijf onderdelen of tien Sefirot, met andere woorden: de structuur van HaVaYaH. Deze structuur bestaat uit vijf delen, afhankelijk van de Aviut (grofheid) van de kli: van deel nul naar deel vier.

De kli is op een speciale manier gebroken: hoe hoger de delen zich bevonden, hoe lager ze vielen, terwijl de lagere delen, daarentegen, minder veranderingen hebben ondergaan. Het pad van correctie wordt bepaald door de omgekeerde volgorde van Lichten en kelim. Kelim worden door het Licht, dat terugkeert naar de Bron van het Omringende Licht (Ohr Makif), gecorrigeerd. Dat Licht wordt geactiveerd door de vaste, onveranderlijke wet van gelijkvormigheid van eigenschappen.

Kelim worden stapsgewijs gecorrigeerd. De kelim die uit zichzelf ontwaken naar correctie – ‘licht’ kelim om te geven – hebben geen speciaal systeem nodig. Geen speciale instructies, zij worden van nature tot eenheid aangetrokken, waarop de gehele correctie is gebouwd. De kelim van graad nul en de eerste graad van Aviut worden ‘voorvaderen’ genoemd.

Kelim van de tweede en derde graad van Aviut hebben een meer methodische correctie nodig in het werk voor spirituele verwerkelijking. Zij worden ‘zonen’ genoemd.

Tenslotte zijn er de kelim van de vierde graad van Aviut, die nog niet gecorrigeerd kunnen worden, zij worden de ‘naties van de wereld’ genoemd.

Zoals Baal HaSulam schrijft, hadden de voorvaderen een ‘voorbereidende instemming van de gehele natie’ nodig. Hun zielen hadden geen grofheid en waren niet van elkaar gescheiden, daarom was het voor hen voldoende om de noodzaak van eenheid te begrijpen, zonder dat zij daarvoor het moeilijke werk van zelf-correctie met de hulp van Lichten hoefden te doen.

Maar zonen zijn grovere kelim, die vanuit egoïsme werken. Zij ontvingen de methode: Torah genaamd. Dit maakte het hen mogelijk om zichzelf te corrigeren: eerst de kelim van geven: ‘de veertigjarige tocht door de woestijn’. Daarna de kelim van ontvangen: ‘het Land Israel’. Toen zij het ‘Land Israel’ bestuurden, braken ze twee maal, omdat zij van het niveau van de Eerste en de Tweede Tempel vielen. Met andere woorden: zij hadden kelim gecreëerd met een altruïstische intentie, maar ze waren niet in staat om ze in stand te houden.

Toen vermengden de zonen zich met de naties van de wereld, die geen deel waren van dit proces.

Nu is de tijd gekomen voor een gezamenlijke correctie. In overeenstemming daarmee wordt iedereen, die ontwaakt naar een stijging, ‘Israel’ genoemd, naar zijn verlangen naar de Schepper: Yashar-El.

In het verleden duidden de voorvaderen zichzelf aan als ‘Israel’, omdat zij uit Babylon kwamen en naar het land Kanaän gingen, met andere woorden: zij stegen van het niveau van egoïsme naar het niveau van geven. Toen vielen ze naar de situatie van Egypte en rezen opnieuw naar geven, nadat zij de berg Sinaï voorbij waren en verdere correcties hadden uitgevoerd in de woestijn en in het Land Israel.

Na de definitieve breuk verdween de aanduiding ‘Israel’ echter, omdat niemand de intentie tot geven had, uitgezonderd enkele afzonderlijk levende Kabbalisten die in elke generatie voorkwamen: de laatste eilandjes in de oceaan van egoïsme.

In onze tijd wordt een ieder die ontwaakt naar correctie ‘Israel’ genoemd, in overeenstemming met het verlangen, dat de Schepper in hem heeft doen ontwaken, voor zijn toekomstige taak. En anderen behoren nu nog tot de ‘naties van de wereld’. Nu zijn ze nog niet in staat om de boodschap van eenheid te horen of zij willen het nog niet. Na duizenden jaren van vermenging met elkaar is een ieder er echter feitelijk toe in staat om spiritueel te stijgen.

Kort samengevat is dit het proces: eerst was de mensheid in de gezamenlijke staat van ‘Babylon’, toen verdeelde die situatie zich in twee delen: ‘Israel en de ‘naties van de wereld’. Daarna kwam Israel in Egypte terecht, in de neiging tot het kwaad en vier honderd jaar later bereikten zij de stijging naar het niveau van de Torah, zij bouwden een Tempel op het niveau van het Einde van Correctie.

Toen vond er een breking plaats en de zonen van Israel vielen in een ballingschap van tweeduizend jaar, van waaruit een ieder van ons tot een gezamenlijk Einde van de Correctie zal komen.

Onze simpele berekening begint aan het begin van de correctie, toen de gevallen eigenschappen van Bina zich hebben gecombineerd en vermengd met de eigenschappen van Malchut. Een ieder die ontwaakt is gereed voor het spirituele pad. Correctie vindt plaats volgens het principe van ‘licht naar zwaar’, maar niet door middel van de Torah, dat is namelijk de methode van de voorgaande generaties, maar met de hulp van de wijsheid van Kabbalah, die in staat is om ons het Licht te brengen, dat terugkeert naar de Bron (Ohr Makif) van het einde van de correctie. Daarom wordt dit in onze tijd onthuld.

From the 4^th part of the Daily Kabbalah Lesson 11/22/11, “The Arvut (Mutual Guarantee)”

Filed under: Collectieve Ziel, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Evolutie - Geen reacties→

Bij elke stap op de weg, moeten we komen tot een vraag, een dringend verzoek, een gebed. Niets anders werkt hier dan het gebed: een vraag naar de hogere Kracht, het Licht, om iets tot stand te brengen.

Vele jaren gaan voorbij voordat een mens dit begrijpt en het op deze manier begint te voelen. Het verstand helpt hier niet bij. Deze houding, ten opzichte van zichzelf en de wereld, die hij wil ontdekken, kan alleen ontdekt worden door innerlijke gevoelens, op een natuurlijke en instinctieve manier. Een mens moet begrijpen dat dit alleen het werk van de Schepper is, het hogere Licht dat hem beïnvloedt.

Voor alles wat hij wil doen om verder te komen, moet hij vragen en hopen op de invloed van het Licht, zodat het een mens beïnvloedt, veranderingen in hem teweegbrengt en hem een andere houding tot de werkelijkheid geeft. En in overeenstemming daarmee zal de werkelijkheid onthuld worden en dan zal hij de werking van het Licht gaan voelen en begrijpen.

Het Licht zal hem door verschillende staten heen leiden, waardoor hij de relatie tussen hem en de Bron van het Licht zal ‘zien’ (voelen en begrijpen).

We moeten altijd verwachten dat het Licht ons zal beïnvloeden. Dit is het allerbelangrijkste. En we moeten het niet alleen verwachten, maar het hartstochtelijk verlangen, er voortdurend op hopen, er gereed voor zijn en openstaan voor deze invloed. Dit is het enige wat ik kan doen. Dit is ons belangrijkste werk.

Als mensen bij elkaar komen en leven voor deze hoop, verlangen naar deze verandering in zichzelf, die in hen zal plaatsvinden door de hulp van het Licht, kunnen ze werkelijk elkaars harten laten ontwaken en één zijn in deze ene vraag. Dan zal hun vraag werkelijk de kwaliteit bereiken die nodig is, zodat het Licht erop antwoordt. We willen immers het Licht niet onthullen voor ons eigen belang, maar om het door ons heen te laten stromen en zo anderen te beïnvloeden: degenen die niet weten hoe ze dit uit zichzelf moeten vragen!

Zij wachten ook op deze verandering, onder invloed van aards lijden, maar ze weten niet hoe ze in één taal kunnen spreken met het Licht en daarom lijden ze, op hun kleine niveau.

Het Licht wekt hen met opzet, zodat ze de aarde worden: stof onder de voeten van de rechtvaardigen’, zodat de rechtvaardigen naar het niveau van Bina opstijgen om Licht te vragen voor allen die in het stof liggen…

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 1/4/12, Shamati

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gebed, Intentie - Geen reacties→