Fragment uit de toespraak op het derde Geestelijke Wereld Forum “Samenwerking op het gebied van bewustzijn “, Arosa (Zwitserland), 23 januari 2006:

Alle natuurlijke krachten, behalve het menselijke ego, zijn in balans. Elk hiervan vormt één enkel systeem van natuurkrachten en alleen de mens verstoort daarin de harmonie.
Alles in de natuur is met elkaar verbonden en streeft naar onderling evenwicht en de omringende werkelijkheid. De schending van gelijkvormigheid leidt tot schending van het evenwicht en dit vindt plaats buiten de grenzen waar het organisme uiteen begint te vallen. De mogelijkheid van herstel van het evenwicht is de voorwaarde voor leven.

Vandaag de dag wordt hier door de massamedia veel over gesproken. Alles is gebaseerd op het evenwicht van krachten. Dit is duidelijk voor ons, maar toch missen wij een volledig begrip van de grote belang van onze deelname in dit proces. De gehele natuur, op alle niveaus van ontwikkeling, is in een zeer kwetsbare toestand van evenwicht. En de mens moet begrijpen, dat hij dit evenwicht schendt. De instabiele natuur, die ons omringt, is volledig afhankelijk van ons en wij zijn het enige element van de schepping dat uit balans is.

De mens bevindt zich te midden van het natuurlijke evenwicht en zijn afwijkingen daarin vinden hun neerslag op de hele natuur. Alles is automatisch en instinctief in evenwicht, op de stille, plantaardige en dierlijke niveaus, zo functioneert de hele natuur. En alleen de mens staat ter discussie. De mens kreeg de vrijheid van wil en helaas wordt deze egoïstisch toegepast, we hellen, op een gevaarlijke manier, steeds over naar het negatieve.

Deze fouten stapelen zich op in de loop van duizenden jaren en geleidelijk aan wordt de natuur door ons uit balans gehaald. Iedereen heeft het er tegenwoordig over: We zijn het punt van omkeren voorbij en op dit punt kunnen we niets meer doen aan de ecologie, de vervuiling van de wereldoceanen, het broeikaseffect, enz. Kort gezegd: “ontspan je, je hebt geen keuze meer.”

In werkelijkheid zit het niet zo in elkaar. Integendeel, Kabbalah leert ons dat het in onze handen ligt hier wat aan te doen. De huidige kanteling werd alleen door de mens veroorzaakt. Het probleem bestaat eruit dit te beseffen. Zelfs nu zijn er veel “intellectuelen” die zeggen: “Het maakt niet uit, er zijn cyclische, terugkerende processen in de natuur.”

Uiteraard zijn we niet op een ecologische conferentie en vechten we niet voor de milieubescherming. We moeten beseffen dat dit alles op een compleet andere wijze werkt.
Op deze wijze leert de natuur ons specifiek om de disbalans te overwinnen en ons gebruikelijke gedrag om te draaien naar de tegenovergestelde richting.

Waarom? Om in een schone wereld te leven? Om met onze kinderen in onze gezinnen samen te zijn? Om een kalm en lang leven te hebben? Absoluut niet. We moeten de verandering om een heel andere reden uitvoeren. Het is de bedoeling om te beginnen de controle over onszelf en onze invloed op de natuur te verkrijgen en ons daardoor bewust te worden van de externe waarneming, om op te stijgen naar de wereld van de ware mens: de geestelijke, perfecte en eeuwige wereld.

From Lesson 2 Berlin Convention 1/28/2011

Verwante Materialen (Engels):
Environmental Literacy
Turn The Means Into The Goal and The Goal Into The Means!
Go With The Flow Of Nature

Filed under: Congressen, Crisis, Egoïsme - Geen reacties→

Vraag: Waar haalt een persoon de energie vandaan om het innerlijk werk te doen, terwijl hij nog niet gecorrigeerd is?

Antwoord: Zelfs de kleinst mogelijke stap die in het verlangen, gedachten of actie wordt gemaakt, is alleen mogelijk op grond van het belang van het doel. Alleen het belang van ons doel geeft ons energie.

Er is geen andere “energiebron” dat in staat is om ons te motiveren om zelfs de kleinste beweging in actie, gedachte of verlangen te maken. Alleen het belang doet dit. Er is hiernaast niets anders.

Aanvankelijk heb ik het belang van het egoïstische verlangen en ik moet me voortdurend een groter belang van het spirituele doel verwerven, de Schepper en Hem hoger in mijn ogen maken. De enige manier om hieraan te werken is door middel van de omgeving (het milieu waarin je leeft). Wie is er meer belangrijk – ik of de Schepper? De omgeving is op zo’n manier gebouwd, dat -als ik het verlang- het me zal helpen om de Schepper boven mezelf te plaatsen.

Waarom is dat? Het is omdat de omgeving in staat is mij te verplichten om dingen te doen die ik nooit uit mijzelf zou doen. Sinds ik een punt in het hart heb ontvangen, kan de omgeving al het andere doen, zolang als ik mijn aandeel bijdraag.

Daarom omvat ons gehele werk tot dit alleen: Wie is er meer belangrijk? Ik of Hem? Ik moet dit altijd controleren en me wenden tot de groep, om de Schepper te verheffen en dit betekent de kwaliteit van altruïsme en liefde, boven mezelf, boven de kwaliteit van ontvangst en afkeer van anderen. Als ik correct werk, dan zal de omgeving in staat zijn om mij geleidelijk aan te voorzien van de brandstof voor vooruitgang, zodat het meest belangrijke ding aan mij onthult zal worden als de Schepper, het doel, de inspanningen en de verwezenlijking van verbinding en gehechtheid.

Alleen de groep kan dit doen. Als een persoon zichzelf op de juiste manier opbouwt, dan heeft hij altijd de brandstof en heeft hij geen problemen met zijn vooruitgang. Maar het gebeurt alleen op de voorwaarde dat hij zichzelf elke seconde controleert: Wie is er belangrijker voor hem?

We moeten alles in het leven vanuit dit perspectief waarnemen. Organiseer als eerste je prioriteiten zodat het doel, de Schepper, verbondenheid en altruïsme, het belangrijkste ding wordt. Dan kun je naar al het andere kijken – je kinderen, werk, familie, vrienden, de wereld, enz. In dat geval ben je op het juiste spoor om het doel door hen te kunnen bereiken.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 2/17/11, Writings of Rabash

Verwante Materialen (Engels):
Plant A Concern For Your Friends In Your Heart
Dreaming Of Adhesion With The Creator
I’m Lying, But Honestly

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Een persoon begint met het punt in het hart, de druppel van spiritueel zaad. Hij heeft niets anders van de Hogere Wereld.

Hij is een omgeving geplaatst, terwijl hij op hetzelfde moment hiervan gescheiden en gedistantieerd is door het gevoel van afkeer en later, haat. Alle mogelijke gevoelens die naar boven komen door het feit ” er is mij en de omgeving” omvatten in wezen de plaats van het breken.

Alle tegenstellingen, afkeer, botsingen, wrijvingen en verstoringen zijn uitgelokt door de onthulling van de afstand tussen de persoon en anderen, de onthulling van de gebroken plaats tussen hem en de omgeving. Door de juiste identificatie van deze plaats, hierbinnen ontdekt een persoon de Schepper, vult het Licht zijn juiste houding naar zijn naaste.

Op deze manier ligt mijn beschadigd verlangen tussen mezelf en de omgeving. Zodra ik het corrigeer zal ik hierin de Schepper onthullen. Mijn “zelf” is slechts een punt van stijging, het punt van aspiratie die ik heb ontvangen in het midden van mijn leven, welke het begin is van mijn spirituele aftelling of spirituele ontwikkeling.

Alles zal worden uitgedrukt op de voorwaarde dat ik me het juiste beeld van de werkelijkheid, waarin ik besta, voorstel. Waar is de omgeving die mij kan steunen? Immers, ik onthul voortdurend een gebrek aan acceptatie van anderen, van het doel en de Schepper. Op ieder moment moet ik mezelf controleren: Is de Hogere Kracht, de Kracht van altruïsme, de Schepper, belangrijk voor mij? Staat dit boven alles?

Stijging, ontwaking en zorg over het maken van deze constante analyse kan alleen komen onder de invloed van de juiste omgeving.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 2/16/11, Writings of Rabash

Verwante Materialen (Engels):
A Lily Among Thorns
Blunting The Illusion Of The Breaking
Correction In Front Of A Mirror

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen - Geen reacties→

Filed under: video - Geen reacties→

Vraag: Hoe denkt u over “praktische Kabbalah,” is het een verbinding met de Sefirot?

Antwoord: Ik betreur het dat ik u moet teleurstellen, maar niets hiervan heeft iets te maken met ware verwezenlijking. Er zijn in Kabbalah geen rode draden, heilig water of ceremoniële handelingen.

Elk persoon in de wereld met een verlangen om te leren, ongeacht hun geslacht, godsdienst of nationaliteit, kan dit door de juiste Studie bereiken en alleen hierdoor. Het is alsof ze niet over een lichaam beschikken. Met andere woorden, kleding, gewoontes en tradities doen er niet toe. Al deze dingen hebben absoluut niets met Kabbalah te maken.

Kabbalah is een wetenschap en wanneer we het studeren beginnen we deze wereld als een meer verbonden, globale wereld waar te nemen. Dit geeft ons een nieuw perspectief en een nieuw leven. We stijgen van een niveau, waar alles eindigt in mijn lichaam, naar een globaal, extern niveau waar ik buiten de tijd zweef.

Dit moet gevoeld worden. Ik beloof u dat als u Kabbalah begint te studeren en deze wijsheid binnentreedt, u zult voelen dat dit de manier is waarop het werkt. Een persoon van onze wereld moet stijgen naar het niveau van eeuwigheid.

Alles wat Kabbalah heeft voorspeld, is uitgekomen. Tweeduizend jaar geleden schreven Kabbalisten dat als de Zohar geopenbaard zou worden, de wereld een nieuwe fase van ontwikkeling zal ingaan en dat wij dan moeten beginnen om aan onze correctie te werken. Ik geloofde dit niet toen ik Kabbalah, in het midden van de jaren zeventig, begon te studeren, maar het is echt twintig jaar later gebeurd, in het midden van de jaren negentig.

From my lecture in Paris 2/1/2011

Verwante Materialen (Engels):
The Force That Enlivens The World
A Beginner’s First Questions
Practical Kabbalah Has No Use for Red Strings

Filed under: Congressen, Spiritualiteit - Geen reacties→

Vraag: Wat heb ik nodig om de wijsheid van Kabbalah toe te passen in mijn dagelijkse leven? Ik ontdek een grote tegenstrijdigheid tussen wat ik leer en wat ik voel.

Antwoord: Er is maar één oplossing: versnel je ontwikkeling. Om dit te bereiken, zal het meer studie en een grotere verbinding met je vrienden vergen. Het vereist geen rijkdom, eer, macht of de een of andere inspanning, alleen maar de gedachte om dit nooit te vergeten.

De sleutel is onze interconnectie. Ondanks onwil wil iemand zich inspannen en de verbinding met de vrienden handhaven, met de bedoeling om zich continue bewust te zijn van het belang van het doel. En wanneer hij het bereikt heeft, ” geeft hij het door”, dat wil zeggen: hij verspreidt het onder anderen.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 2/4/2011, Writings of Rabash

Verwante Artikelen (Engels):
Side With Your Evolution
The Three Levels
Rising Up Through The Group

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Tijdens de recente Europese Conventie in Berlijn gaf ik een aantal interviews aan de Duitse Media. In de foto (hieronder) kun je mijn interview zien met een verslaggever van de Duitse kracht “Jüdische Allgemeine.” Als gevolg van ons gesprek, publiceerde de krant een groot, serieus artikel over de conventie en onze beweging.

Filed under: Congressen, Nieuws - Geen reacties→

Vraag: Welke verlangens hebben we om van de wereld te ontvangen? Wat betekent “de verlangens van anderen absorberen”?

Antwoord: Het is hetzelfde als verbinden met de groep. Ik heb een vonk van liefde voor een ander, genaamd “Het punt in het hart”, maar het is maar een vonk die niet bij zichzelf zal oplaaien. Ik moet het verbinden met de vonken van mijn vrienden. Als onze vonken verbinden, zal het ons voorzien van een grotere kracht voor correctie en dan zullen we het Licht ontvangen.

Hetzelfde geldt voor ons werk met de wereld: één persoon heeft geen verlangen om zijn of haar ziel te corrigeren, tenzij hij zich verenigt met “de naties van de wereld.” Dat komt omdat een deel van zijn ziel (GE) in hem en zijn vrienden bestaat, terwijl het andere deel (AHP) in “de naties van de wereld” bestaat. Onze taak is om deze delen te verbinden om de hele Kli (vat) te creëren.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 2/13/2011, Writings of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen - Geen reacties→

Vraag: Als we ons alleen ontwikkelen op grond van onze omgeving, wanneer zal dan onze keuze voortkomen uit onze eigen altruïstische intentie, Lishma?

Antwoord: we moeten perfectie zien te bereiken en deze bestaat uit twee parameters.

 1. Aan de ene kant ben ik onafhankelijk en in alle opzichten gelijk aan de Schepper.
2. Aan de andere kant ben ik in elk opzicht gelijk aan Hem. In dat geval ben ik onafhankelijk en perfect.

Het blijkt dat onafhankelijkheid en perfectie zich moeten verenigen en me naar de eindtoestand moeten brengen. Maar hoe kunnen onafhankelijkheid en gelijkvormigheid samen bestaan? Hoe kan ik perfectie bereiken door deze kwaliteiten, die tegengesteld zijn aan elkaar, op een hoger plan te brengen?

Om dit mogelijk te maken moest de Schepper een derde factor toevoegen aan deze twee al bestaande (Hij en ik). Deze derde factor zal de plaats van onze ontmoeting zijn, de plaats van de openbaring. Daar zal ik mijn onafhankelijke zelf onthullen en de Schepper, Die tegengesteld is aan mij.

Het is noodzakelijk om een “gebied” te creëren waar we partners zullen kunnen worden, tegengesteld maar gelijk en verenigd. Dit gebied heet de som van de zielen, de Shechina, Malchut. Na het breken (van de vaten) zijn wij en ook de Schepper buiten de grenzen van de som der zielen en nu moeten we elkaar daar ontmoeten. We doen het in de mate, waarin wij in staat zijn om deel te nemen aan dit proces en hierdoor elkaar te onthullen.

Dat is de reden waarom de schepping werd gebroken. Deze brak in vele uiteenlopende delen, die de graadmeter van de onafhankelijkheid van de schepping zijn, wat betekent dat we gescheiden en onthecht zijn van de Schepper.

We moeten deze situatie gebruiken en daarom schrijft Baal HaSulam dat we ieders persoonlijke unieke karakter in stand moeten houden. Immers, het zal nooit in een andere persoon herhaald worden. Iedere persoon moet onafhankelijk en speciaal zijn.

Maar aan de andere kant moeten we iedere persoon de mogelijkheid geven en de hulp om gelijkvormigheid met de Schepper te bereiken. Door middel van iemands unieke karakter, door een onnavolgbare combinatie van kwaliteiten en verlangens, ontwikkelt iemand ze met de bedoeling om ze te richten naar de eigenschap van geven. Zo bereikt hij gelijkvormigheid met de Schepper.

Deze gelijkenis wordt geactualiseerd door zich te verbinden met anderen. Waarom wordt dit niet gedaan door zich met de Schepper te verenigen? Om onafhankelijkheid te behouden. Wanneer iemand voor de Schepper werkt, cijfert hij zichzelf weg, terwijl hij met betrekking tot de groep een doorslaggevende rol kan spelen, vergelijkbaar met de Schepper.

De plaats van de ontmoeting is op het gebied van de groep, dat kunstmatig werd gecreëerd en in onderdelen werd verdeeld. Daar komen we in de middellijn en verenigen we ons. Daar brengen we de koppeling tot stand, de Zivug van HaVaYaH en Elokim, de eenheid van oordeel en genade.

Wanneer iemand echter niet nadenkt over deze drie elementen: hij en de Schepper, die zich verenigen in de groep, heeft hij een verkeerde voorstelling met betrekking tot het realiseren van het doel van de Schepping dat hem te wachten staat.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 1/12/11, Writings of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen - Geen reacties→

Wanneer we de spirituele ladder opklimmen, ervaren we verschillende, tegenstrijdige, verwarrende toestanden, waarvan we niets begrijpen. Het kan gebeuren, dat het lijkt alsof je je verstand volledig verloren hebt. Als je van de ene staat naar de andere gaat, verandert namelijk ook je verlangen.

Het verstand wordt samen met het verlangen opgebouwd, het dient slechts het verlangen. Hoe groter het verlangen, hoe meer je verstand groeit om het te dienen, om het te helpen om vervuld te worden. Dit is de manier waarop we werken.

Wanneer je verlangen wordt vervangen door een ander verlangen, verwerf je een nieuw verlangen en je vorige begrip verdwijnt. En tussen deze niveaus voel je je alsof alle informatie is verwijderd uit je “computer” en je weet niet meer hoe je hem moet bedienen. Men zegt dat de Baal Shem Tov zelfs letters was vergeten en “vanaf het begin” moest leren lezen.

Dit is een speciale toestand. Op deze manier wordt de mens getoond dat hij net een machine is. Een verlangen verdwijnt, de herinnering verdwijnt en je voelt dat je niet langer weet hoe je de simpelste hand- of beenbewegingen moet uitvoeren om maar niet te noemen, dat je de namen van mensen of dingen die om je heen gebeuren simpelweg vergeet.

Dit kan lijken op een mentale afwijking is. Maar tegelijkertijd begrijpt en voelt een mens dat dit alles in hem gebeurt, alsof hij zichzelf op enige afstand analyseert. Er is een punt waarop je voelt:” Dit gebeurt er met mij. Kijk naar mij! Ik ben juist nu een leeg vat waarin gewaarwording en verstand ontbreekt. Ik zal nieuwe gewaarwordingen en een nieuw verstand ontvangen!”

Dit is een volledige vervanging. Je verwerft een nieuwe “computer” en je moet hem downloaden met nieuwe programma’s, alles moet vanaf het begin worden gedaan. Zo komen we verder.

From the Daily Kabbalah Lesson 12/24/2011, Writings of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk - Geen reacties→