Als we naar de spirituele wortels van de man en de vrouw kijken, ontdekken we dat het verbazingwekkend is dat we elkaar niet kunnen zien zoals we werkelijk zijn, laat staan dat we kunnen communiceren met elkaar. Wat kunnen we daaraan doen? Juist communiceren is nodig, maar op de goede manier: om te veranderen.

In de film Wat Vrouwen Willen, is Nick Marshall (Mel Gibson) een chauvinistische rokkenjager die onverwacht, door een ongewoon ongeluk, een unieke eigenschap krijgt: hij kan de gedachten van vrouwen ‘horen’. Het resultaat daarvan is dat Nick een man wordt die de wensen van vrouwen, zelfs voordat ze uitgesproken worden, kan vervullen. In handen van een rokkenjager wordt er van dit talent – meer dan wenselijk is – misbruik gemaakt, maar welke man zou niet graag willen weten wat vrouwen denken zodat hij hen – eindelijk – kan begrijpen en welke vrouw zou niet de wensen van haar man willen vervullen, zelfs voordat hij ze uit?

Hoe komt het dat mannen en vrouwen zoveel van elkaar verschillen? Biologisch beschouwd bestaat het verschil tussen de seksen maar uit één enkele chromosoom. Kan zo’n miniem verschil verklaren dat er zo’n kloof tussen hen bestaat? En zelfs als dat mogelijk is, is er een verklaring voor het verschil in de persoonlijkheid en de wijze van denken tussen mannen en vrouwen? Kon het fysieke verschil niet voldoende zijn voor het behoud van het soort? Waarom kunnen we elkaar niet begrijpen als het zo bedoeld is dat we samen ons nageslacht opvoeden? Zou het niet beter zijn als de Natuur ervoor zou zorgen dat wij elkaars behoeften kunnen begrijpen?

Wel, Kabbalah legt uit dat de Natuur de mogelijkheid tot begrip heeft gecreëerd, maar onze afscheiding van de Natuur – onze menselijke aard – heeft ons blind gemaakt voor de behoeften van het andere geslacht. Om elkaar te kunnen begrijpen, moeten we eerst weten waar we vandaan komen en wat het doel is van ons bestaan hier. Laten we dus teruggaan naar de oorsprong.

Houd allereerst in gedachten dat er slechts één Kracht is in de werkelijkheid. Deze Kracht heeft leven geschapen en houdt het in stand. Daarom spreken Kabbalisten heel passend over ‘de Schepper’. Deze Kracht is van nature goed, anders zou er ook niets door geschapen zijn. Om het verlangen om te geven te realiseren, heeft deze Kracht één gemeenschappelijke ziel geschapen. De enige opdracht voor deze ziel is het ontvangen van overvloed, goedheid en genot, dit wil de Schepper aan de ziel geven. Volgens Kabbalah is de Schepper, de gevende Kracht, de spirituele oorsprong van het mannelijke deel in de realiteit en het verlangen van de ziel om de overvloed te ontvangen, is de vrouwelijke oorsprong van het vrouwelijke deel van de werkelijkheid.

Dit is echter niet het einde van het verhaal, het is nog maar het begin. Om aan de ene ziel de overvloed te geven die daarvoor bestemd is, moet de ziel aan de Schepper gelijk worden. Wanneer dat plaatsvindt, zal de ziel alles ontvangen wat de Schepper heeft: oneindigheid.

Om een staat te bereiken die gelijk is aan de Schepper moet de ziel eerst los gemaakt worden van Hem, zodat de ziel deze staat vervolgens zelf kan bereiken. Als de ziel dit niet zelf doet, zou het het werk van de Schepper zijn en niet van de ziel en op deze manier heeft de ziel niets bereikt.

Om de ziel te leren over geven en ontvangen en hoe dit met elkaar verbonden kan worden, heeft de Schepper de ziel in twee helften verdeeld: een vrouwelijke en een mannelijk helft. Daarna zijn deze twee helften verder verdeeld en in miljarden stukken uiteengevallen. Ieder stukje is in een man of een vrouw in deze wereld geïmplanteerd. De vrouwelijke delen vormen de oorsprong van de vrouwelijke zielen in onze wereld en de mannelijk delen zijn de wortels van de mannelijke zielen.

Dit alles leidt tot één conclusie: het verschil tussen man en vrouw is gelijk aan het verschil tussen de Schepper en de schepping, de ziel. Dit essentiële verschil in oorsprong bepaalt het essentiële verschil tussen man en vrouw: fysiek, emotioneel en wat de visie op het leven betreft. Anders gezegd, mannen en vrouwen behoren tot wezenlijk verschillende spirituele systemen en de kloof daartussen zal nooit overbrugd worden zolang wij dat proberen te doen op het niveau van deze wereld. Om ons te verenigen, moeten we onze wortels verenigen: Schepper en schepping.

Maar Kabbalah laat ons niet in de kou staan. In plaats van met ons hoofd tegen de muur aan te blijven lopen, kunnen we een relatie tussen man en vrouw opbouwen die het spirituele systeem spiegelt. Met andere woorden, we kunnen een zelfde soort relatie opbouwen als de relatie die er bestaat tussen de Schepper en de ziel. Dan worden de grote verschillen die ons tot dusverre van elkaar scheiden de basis van onze eenheid.

Hoe gebeurt dat? In spiritualiteit is het belangrijkste element, de motiverende kracht achter spirituele processen, het verlangen. Zonder een al bestaand verlangen kan de Schepper de ziel niet de overvloed geven die daarvoor bereid is. Op het ogenblik dat er in de ziel een behoefte aan de vervulling met genot verschijnt, gaat er een verborgen ‘spirituele kraan’ open en begint de goedheid te stromen. Het probleem hierbij is dat het mannelijke deel, het gevende deel van de ziel, iets nodig heeft om dit te activeren. Als dat niet gebeurt, blijft de ziel sluimeren, zoals de Schepper die wil geven maar wacht totdat het ontvangende deel erom vraagt.

Hier wordt het vrouwelijke deel van de ziel actief. Het is haar rol om het mannelijke deel zo ver te krijgen dat het naar de Schepper wil gaan en gevuld wil worden met het genot dat de Schepper wil geven. Alleen wanneer de beide delen van de ziel samenwerken naar dat gezamenlijke Doel, kunnen de twee delen van de ziel zich met elkaar verbinden tot een complete spirituele structuur waarin zij elkaar aanvullen en met genot worden vervuld.

Daarom kan in onze wereld een man geen vorderingen maken zonder een vrouw. En vice-versa, een vrouw kan zonder man niet vervuld worden met spiritueel genot. Mannen en vrouwen zijn dus afhankelijk van elkaar en vullen elkaar aan.

Als mannen en vrouwen samenwerken naar het spirituele Doel, bouwen zij hun connectie op een totaal verschillend niveau: een spiritueel niveau. Als zij dat doen, overstijgen zij hun aardse conflicten en verschillen, omdat zij een hoger Doel hebben dat hun leven met inhoud vult. Wanneer een man en een vrouw zich met elkaar verbinden om een hoger Doel te bereiken, creëren zij een spirituele kli (vat) tussen hen die in de werkelijkheid niet bestaat. Deze kli is noch vrouwelijk, noch mannelijk, het is een nieuwe kli waarin zij de sublieme overvloed ontvangen, eeuwig en compleet.

Zo’n leven kunnen we niet alleen bereiken. Echtparen die begrijpen dat gezamenlijke spirituele groei het kostbaarste geschenk is dat zij aan elkaar kunnen geven, zijn de gelukkigste paren. Hun relatie krijgt een diepere en zuiverder betekenis en zij gaan samen het pad van geluk en vervulling.

Goede reis!

Filed under: Mannen, Schepper, Schepping, Verbinding, Vrouwen, Ziel - Geen reacties→

De Torah, Exodus (VaYakhel) 36:4 – 36:6: Toen kwamen alle wijze mannen die de arbeid voor het Heiligdom verrichtten, een ieder van het werk waar zij mee bezig waren geweest. En zij spraken tot Mozes en zeiden: “Het volk brengt heel veel mee, meer dan nodig is voor het werk aan de voorwerpen waarvan de Eeuwige geboden heeft om het te verrichten.“ Hierop gaf Mozes het bevel om het volgende door het legerkamp te laten omroepen: “Man noch vrouw moeten nog werk verrichten ten behoeve van de gewijde gaven voor het Heiligdom.” Toen bracht het volk niets meer.

Vraag: Wat moeten wij opmaken uit het feit dat het volk de Schepper meer gaven bracht dan nodig was?

Antwoord: Het gaat over het tot stand brengen van een grens aan zelfbeperking op elk niveau.

Wij beginnen langzamerhand een gezamenlijke kli (vat) te creëren, een gezamenlijk verlangen dat gericht is op geven, liefde voor elkaar en in elkaar opgenomen worden. Hierbij moeten we weten hoe we kunnen werken met onze integratie want er zijn kleine, gemiddelde en grote staten in elke ziel en van alle zielen samen. De correctie en de samenvoeging van de gecorrigeerde delen vindt geleidelijk plaats, alle delen worden niet totaal met elkaar vermengd, alleen in zekere mate.

Al het werk wordt boven de Masach (scherm) voltooid, dit betekent dat een mens zich moet beperken op het gebied van spiritueel geven, ondanks de grote druk en de hunkering ernaar. Dat is een interessant gedeelte.

Vraag: Maar er staat geschreven dat Mozes de natie hier een beperking oplegt.

Antwoord: Mozes is een deel in mij. Ik moet leren om zowel met de eigenschappen van geven als met de eigenschappen van ontvangen om te gaan en ermee te werken, zoals met twee teugels die ik gebruik om op de juiste wijze vooruit te gaan. Ik kan namelijk niet uitsluitend werken met de eigenschap van geven, want mijn ego verdwijnt niet. Het blijkt dat ik besta tussen geven en ontvangen. Alleen zo! Uit deze twee eigenschappen creëer ik mezelf.

Ik los niet op in de Schepper en ik val niet in egoïstische duisternis, maar ik besta in de correcte staat. Ik houd de twee teugels vast en zo ga ik voorwaarts naar heelheid en eeuwigheid.

Deze twee krachten zijn van de Schepper afkomstig. Hij is de rechterlijn, de eigenschap van geven en Hij heeft de linkerlijn geschapen, de egoïstische kracht. Aan welke lijn ik me ook vasthoud, ik sta totaal onder Zijn controle, maar als ik de twee leidsels vasthoud en ze op elkaar afstem door de juiste handelingen daarmee te verrichten, is het alsof ik de middellijn daartussen bouw, en dat ben ik.

Doordat ik de twee tegengestelde eigenschappen van Hem heb ontvangen, bereik ik de correcte combinatie van de twee in mij, op elk niveau waarnaar ik opstijg. Door innerlijk steeds meer de twee eigenschappen met elkaar te laten samengaan in de juiste combinatie, groei ik, en van een klein menselijk wezen word ik een groter, rijper menselijk wezen, totdat ik gelijkvormig ben geworden aan de Schepper.

Deze spirituele beweging lijkt in het begin uiterst gecompliceerd omdat de twee tegenstellingen elkaar moeten ondersteunen en niet ontkennen. Nu kunnen wij dat innerlijk niet vergelijken met elkaar omdat we ons op één lijn bevinden: óf in totaal geven óf in totaal ontvangen. Het is nu eenmaal zo dat onze wereld bestaat uit absoluut egoïsme en de spirituele wereld bestaat uit absoluut geven.

Wij kunnen ons er misschien wel een voorstelling van maken, maar het is uiterst moeilijk om in het midden te zijn, tussen deze twee eigenschappen in. Dit is wel wat wij moeten doen. Dan zullen we vrij worden van de Schepper, want dat wil Hij, net zoals wij willen dat onze kinderen volkomen onafhankelijk worden.

We kunnen dit alleen bereiken als wij alles van Hem ontvangen en ons erop richten om alle krachten in de schepping op de correcte manier te gebruiken.

Door de niveaus van de opgang te bereiken waar alle krachten in harmonie met elkaar samenwerken, gaat een mens begrijpen in welke mate wij daartussen nu juist het resultaat gaan voelen van hun correcte onderlinge verbinding, dit wordt Adam (een menselijk wezen) genoemd, het middelste gedeelte dat de Schepper zelf niet kan creëren.

Hij schiep een toekomstig beeld van de mens en wij scheppen de mens die het beeld van de Schepper is. We hebben het over een totaal ander verschijnsel als wij onszelf beeldhouwen in de Schepper, zo hebben wij sommige eigenschappen van Bezalel (de bouwer van de Tabernakel), die al in ons aanwezig zijn. Alles wat wij moeten doen is ze onthullen, bij elkaar brengen en langzamerhand ontwikkelen.

Wanneer wij spreken over vreugde in spirituele vooruitgang, hebben we het over de vreugde die we voelen in de verbinding tussen deze twee lijnen.

From KabTV’s “Secrets of the Eternal Book” 10/7/13

Filed under: Groepswerk, Innerlijk Werk, Spiritueel Werk, Torah, Verbinding, Ziel - Geen reacties→

Baal HaSulam schrijft dat er één ziel is, dat er één verlangen werd geschapen. Spiritualiteit is niet in stukjes verdeeld, daarom kunnen we spiritualiteit compleet in een ieder van ons vinden en in ons allemaal samen.

‘In een ieder van ons’ wil zeggen dat ik de collectieve ziel ontdek als ik in iedereen kan opgaan, ik ontdek dan niet alleen de miljoenen mensen die nu leven, maar ook degenen die nog niet geboren zijn en in de toekomst geboren zullen worden. Dit kunnen we ons nog niet voorstellen.

Met andere woorden: we spreken over één geheel, één ziel, één substantie. Hiervan wordt aan ons niet meer onthuld dan wat wij aankunnen om op de juiste manier te bestaan en op een niveau van intensiteit waarop wij met elkaar kunnen communiceren.

In overeenstemming hiermee zijn de eigenschappen van ieder mens bepaald, ieder klein onderdeeltje in een ieder van ons. Er zijn mensen voor wie disseminatie karakteristiek is, namelijk het contact met grote aantallen mensen en er zijn mensen die daaraan tegengesteld zijn, zij worden gekarakteriseerd door verbinding met een kleine groep mensen, maar met een hoge mate van intensiteit in de verbinding met hen. Dit is volgens kwantiteit of kwaliteit, in een ieder van ons zijn beide aanwezig in overeenstemming met de kenmerken van zijn ziel.

Het hart heeft bijvoorbeeld verbinding met veel organen terwijl het ook duidelijk te maken heeft met heel nauwkeurig gericht werk. Terwijl andere systemen, zoals bijvoorbeeld de bloedvaten, het lymfatisch systeem, het zenuwstelsel en andere systemen zich wijd uitspreiden en elk deel van het lichaam bereiken. Ditzelfde geldt voor onze verbindingen. Het is te zien aan de dingen waar het verlangen van een mens naar uitgaat. Ik zie dit aan mijn studenten, bijvoorbeeld aan de mate waarin zij zichzelf waar maken (voor zover ik daar zicht op heb).

Maar in het algemeen gesproken is dit niet zo belangrijk omdat duidelijk is dat het Licht ons daar plaatst waar we zijn. Er is niets nieuws, we versnellen alleen onze ontwikkeling door het Omringende Licht aan te trekken. Het zal ons, op wat voor manier dan ook, vooruit brengen volgens het plan van de Natuur. Dit programma vinden we pas op het niveau van het Licht van Nefesh – van het woord ‘Nefesha’ – het minerale niveau.

Het Licht duwt ons namelijk voortdurend vooruit en wij ontvluchten het omdat wij er een negatieve betekenis aan geven, maar we ontwikkelen ons altijd op deze manier. Het is echter niet goed om ons op deze manier te ontwikkelen, want het kan tot grote natuur rampen leiden, oorlogen, etc. Als wij niet handelen, ligt dit allemaal in het verschiet.

Maar als wij daarentegen vragen om de bespoediging van het Hogere Licht, de toename van dat Schijnsel over ons, zullen wij sneller vooruit komen.

Baal HaSulam schrijft in ‘Brief 13’ over het werk in een groep: Weet dat er vele vonken van heiligheid in een ieder van de groep aanwezig zijn (onder onze vrienden), als jullie alle vonken van heiligheid op één plaats (in één verlangen) bijeen brengen, zoals broeders, met liefde en vriendschap, zullen jullie zeker voor een bepaalde tijd een heel hoog niveau van heiligheid hebben (namelijk bereiken), van het Levenslicht (het niveau van geven).

From the St. Petersburg Convention “Day Two” 7/13/13, Lesson 3

Filed under: Groepswerk, Innerlijk Werk, Licht, Ziel - Geen reacties→

Filed under: Verlangen, video, Ziel - Geen reacties→

Vraag: Wat is een groep?

Antwoord: Een groep is een kli (vat), dát deel van Malchut van Ein Sof (de wereld van Oneindigheid) dat zich nu voor een mens ontsloten heeft als een plaats, van waaruit hij zich met alle zielen kan gaan verbinden.

Dit zijn de individuele zielen die het dichtst bij hem staan. Als hij deze verbinding onthult, zal hij zien dat alles tot één kli, één ziel behoort.

Maar voor nu wordt alleen dit deel aan hem onthuld, zodat het voor hem gemakkelijker is om er deel van uit te maken. Hij hoeft zich niet eens met de hele groep te verbinden. Hij kan een paar mensen kiezen met wie hij zich het meest verwant voelt.

Wij doen ons werk onder de leiding van informatieve genen, Reshimot. Al naar gelang het soort Reshimot die voor ons zichtbaar worden, kijken we naar mensen om ons heen en merken we wie er wel en niet bij ons past.

We denken dat dit door fysieke genen en hormonen wordt bepaald, maar in werkelijkheid is het volledig afhankelijk van onze innerlijke Reshimot. Zelfs onbewust hechten we grote waarde aan elk detail en kiezen we op basis van vorm, geur en gedrag of iemand meer of minder bij ons past.

Wij hebben de indruk dat wij alleen maar kiezen op uiterlijke kenmerken, maar dat is niet waar, onze innerlijke Reshimot spreken in ons. Gewoonlijk kijken we naar ‘aanvullende’ eigenschappen die ons compleet maken. Dit vinden we in alles terug, om te beginnen bij de gewone, aardse liefde en vrienden, maar ook in een Kabbalistische groep, waarin diepere, rijkere Reshimot worden onthuld. Hetzelfde principe geldt echter overal.

We komen dus naar de groep. Maar als we binnen de groep proberen om ons met elkaar te verbinden, ontstaat er een probleem, omdat deze Reshimot gebroken zijn. We kunnen ons niet zomaar via deze Reshimot met elkaar verbinden en elkaar aanvullen. Er begint een gebrek aan onderlinge overeenstemming naar boven te komen. Enerzijds mag ik deze mensen en begrijp ik ze. Anderzijds ontstaat er een verstoring en we raken daardoor verdeeld. Ons werk moet boven deze verstoringen uit plaats vinden.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 10/21/12, Writings of Rabash 

Filed under: Collectieve Ziel, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Ziel - Geen reacties→

Vraag: Wat betekent het om ‘de staat van eenheid die we hebben ervaren, te ontwikkelen?”

Antwoord: Een staat ontwikkelen betekent, dat je niet bang bent dat deze zal verdwijnen en dat je er tegelijkertijd wél bang voor bent, je probeert die staat naar je toe te trekken, maar ook om hem weg te duwen, je flirt ermee en je bestudeert deze staat. Vergelijk het maar met iets proeven wat je niet kent, je slikt het niet meteen door, maar je wilt weten wat het is: hoeveel zout, peper en suiker erin zit, hoe het vochtgehalte is, hoe zoet het is en hoe de structuur van dit product is.

Je wilt weten aan wie het je doet herinneren: aan je moeder, je grootmoeder of iemand anders die dit gerecht voor je klaarmaakte. Dit betekent dat je ermee moet spelen, je moet verschillende informatiegegevens in jezelf naar boven halen: hoe ziet het eruit, waarmee kan ik het vergelijken, hoe kan ik het vasthouden, laten gaan, er weer naar terugkeren. Deze staten maken het voor een mens mogelijk om zijn ziel uit te breiden.

De ziel is het element dat twee tegengestelde krachten bevat: egoïsme en altruïsme. Als iemand alleen een ego heeft, heeft hij geen ziel. Eén kracht kan alleen als een punt bestaan. Als je de tweede kracht gaat ontwikkelen en deze vergelijkt met de eerste, vormen deze twee tegengestelde krachten een zeker volume er tussenin.

From a Virtual Lesson 9/23/12

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Ziel - Geen reacties→

Ons programma van vandaag gaat over het verhelderen van een belangrijk en fundamenteel element in onze ontwikkeling: de zoektocht naar het voelen van de hogere Kracht. Veel in deze zoektocht heeft betrekking op de psychologie van de mens, omdat we beginnen bij het meest elementaire, psychologische niveau, zoals een ieder op deze wereld dat in aanleg heeft. Daarna gaan we vanuit de basis van de psychologie naar een hogere ontwikkeling. Waarom? Omdat het verlangen dat we in ons dragen en waarmee we werken, bestaat uit het punt in het hart.

Juist dat moeten we ontwikkelen, dat moeten we uitbreiden. Dit punt in ons moet sterk worden, groter dan al het andere wat we hebben, het moet onze hele horizon vullen. Door dit punt begin ik de Natuur te voelen, de eeuwigheid en de volmaaktheid ervan, harmonie, de hogere Kracht, informatie: alles! Dit kan alleen gebeuren, als ik mijn punt in het hart ontwikkel.

Het punt in het hart heeft niet langer betrekking op eenvoudige psychologie. Het verschijnt alleen in speciale mensen die, na een groot aantal levens in de loop van hun evolutie, een staat hebben bereikt, waarin het verlangen naar een nieuwe laag, het ‘Menselijke’ niveau, zich aandient. Zij hebben zich ontwikkeld via de minerale, vegetatieve en animale niveaus van de materie en zij hebben veel verschillende incarnaties als mens in onze wereld doorgemaakt. Nu echter dient zich een nieuw verlangen in hen aan, waardoor zij zich geleidelijk aan beginnen te ontwikkelen naar het voelen van de hogere Kracht van de Natuur.

In deze tijd wordt dit verlangen in miljoenen mensen over de gehele wereld voelbaar. Wij hebben de methode om het te verwezenlijken.

From the Vilnius Convention 3/24/12, Lesson 3

Filed under: Congressen, Innerlijk Werk, Waarneming - Geen reacties→

Vraag: Als ik begin te ontdekken dat ik een slaaf van Pharao ben en ik op den duur een slaaf word van de Schepper, waar is dan mijn ‘ik’?

Antwoord: Je moet je ‘ik’ nog ontdekken. Wij zijn nog geen mensen, wij veronderstellen alleen dat wij al in die vorm bestaan. Het punt in het hart is het begin van de mens in mij, het is de zaaddruppel waaruit ik zal groeien. Mijn ‘ik’ moet ik nog ontdekken.

Tot nu toe ben ik ‘niets’: ik besta niet. Als je de volgorde van de letters van het woord ‘ik’ – ‘Ani’ verandert, krijg je: ‘niets’ – ‘Ain’ en van het schepsel wordt gezegd: ‘geschapen uit het niets’, ‘bestaan vanuit afwezigheid’ – ‘Yesh Mi Ain’. Deze vorm van de Schepper, die in mij onthuld zal worden in de mate, waarin ik de materie waaruit ik besta, voorbereid om deze vorm van de Schepper aan te nemen, zal mijn ‘ik’ – ‘Ani’ genoemd worden. Met andere woorden: de afdruk van de Schepper in mij, zal mijn ‘ik’ zijn en wat overblijft zal ‘niets’ zijn.

Dit komt, omdat het verlangen niet van mij is, het komt van Hem, Hij doet alles. Ik besta niet als een individu dat besluiten neemt. Als ik mijn materie voorbereid om Zijn eigenschappen waar te nemen, die Hij in mij afdrukt, in mijn materie, zal ik deze afdruk worden. Deze vorm heet: de ziel.

De vorm van de Schepper, afgedrukt in mijn verlangen, heet ‘de ziel’, dat ben ‘ik’.

From the Arava Arvut Convention 2/23/12 Lesson #2

Filed under: Congressen, Gelijkvormigheid met de Schepper, Lichaam en Ziel - Geen reacties→

Ieders persoonlijke waarneming van de werkelijkheid ontwikkelt zich volgens de wortel van zijn ziel, het karakter en de mentaliteit ervan.

Er zijn mensen die meer aanleg hebben voor technische ontwikkeling, terwijl anderen een meer gevoelsmatige aanleg hebben, zoals er in onze wereld humanisten zijn en technici. Sommigen studeren muziek, literatuur, filosofie en anderen studeren techniek, wiskunde, architectuur, enzovoort.

Spiritueel gezien bestaat er een heel groot verschil tussen hen. Waarom schreef de ene Kabbalist in een bepaalde stijl en de ander in een andere stijl? Dit is het resultaat van de karaktertrekken van de ziel van een mens, een ieder neemt de spirituele wereld anders waar. Zo complementeren zij elkaar, maar in het geheel gezien, is er een groot verschil tussen zielen, veel groter dan de verschillen tussen mensen in onze wereld.

Natuurlijk neemt ieder de spirituele werkelijkheid waar. Als we verder komen en de Machsom overgaan (de afscheiding naar spiritualiteit), bereikt ieder het inzicht. Maar voor de ene mens kan de spirituele wereld onthuld worden in een vorm, waarbij hij een totaalbeeld ziet en hij werkt met spirituele beelden, terwijl een ander, met een meer technische aanleg van de ziel, waarneemt zoals een natuurkundige in onze wereld. Een derde neemt spiritualiteit waar zoals een psycholoog in deze wereld, en een vierde als een eenvoudige arbeider.

In de spirituele werelden is er een veel rijker ‘scala aan beroepen’ dan in onze wereld, als een projectie van de ene wereld in de andere.

From the 2^nd part of the Daily Kabbalah Lesson 2/12/12, The Zohar

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Spiritualiteit, Waarneming - Geen reacties→

Filed under: video - Geen reacties→