Life 369 – De Helden Van De Bijbel: Mozes

Dr. Michael Laitman in gesprek met Oren Levi en Yael Leshed-Harel

Samenvatting

Waaruit bestaat het heldendom van Mozes? Hoe leidt hij het volk Israël naar de vervulling van verbinding en eenheid en hoe is dit verhaal uit onze geschiedenis verbonden met ons leven in deze tijd?

Mozes werd als een prins opgevoed in het paleis van Farao totdat hij 40 jaar was. Toen hij zag dat een Hebreeuwse man door een Egyptenaar geslagen werd, ontwaakte zijn punt in het hart. De dood van de Egyptenaar symboliseert de weerstand van Mozes om nog langer deel te zijn van de Egyptische cultuur, de waarden en de afgoden.

De periode waarin hij in het huis van Jethro woont, is een tussenfase voordat de volgende 40 jaar beginnen. Mozes heldendom bestaat uit het feit dat hij de opdracht aanvaardt die hem gegeven was en dat hij daaraan niet wilde ontsnappen. Mozes dient Israël: hij leidt het volk uit Egypte en brengt hen de Torah die alleen spreekt over “Heb je vriend lief als jezelf.”

Iedereen krijgt de kans om tijdens zijn leven op Mozes te gaan lijken, maar wij willen eraan ontsnappen. Uit Egypte vertrekken, uit het Huis van Farao, betekent: zich bevrijden uit de overheersing van het ego en komen tot de liefde voor anderen.

Mozes vraagt en krijgt krachten van God. Iedereen die anderen vooruit wil helpen ontvangt krachten om dat te doen. Egypte is de egoïstische kracht, Jethro is de wijsheid waardoor hij het ego begrijpt. De gift van de Torah is het ontvangen van de methode om het ego te corrigeren. De helden van vandaag zijn degenen die onze maatschappij kunnen leiden naar bevrijding uit de slavernij van ons egoïsme.

Het zou erg zijn als we in deze tijd eerst nog de 10 plagen gaan afwachten. We kunnen ons beter ontwikkelen naar verbinding, naar broederlijke liefde.

From KabTV’s “New Life #369 – The Heroes Of The Bible: Moses,” 5/13/14

Video: Play Now | Download

Audio: Play Now | Download

Filed under: Ego, Liefde, Mozes, New Life, Torah, video - Geen reacties→

De Torah beschrijft spirituele eigenschappen, geen fysieke karakteristieken. In ieder mens is bijvoorbeeld de eigenschap van ‘Mozes’ aanwezig. Zelfs de Schepper is in ieder van ons aanwezig. Een mens is een wereld waarin absoluut alles bestaat!

Daarom spreekt de Torah over de manier waarop een mens zijn innerlijke wereld in evenwicht kan brengen, er zich mee kan verbinden en deze innerlijke wereld op de juiste manier kan corrigeren, afstemmen en ijken.

Alleen dan kan men zijn innerlijke wereld gebruiken om de Schepper te onthullen, door de juiste interactie tussen alle delen daarvan. De innerlijke harmonie die zich in een mens vormt, geeft hem het gevoel van het Hoge Bestaan. Dit is de Kracht die alles vult, in evenwicht brengt en bestuurt.

Als alle delen met elkaar in evenwicht zijn, elkaar aanvullen in ons en er niets meer is dat op een verstorende manier zou kunnen werken, vormt zich de gemeenschappelijke eigenschap die we de Schepper noemen. Dit is de onthulling van de Schepper.

From KabTV’s “Secrets of the Eternal Book” 4/12/15

Filed under: Schepper, Spiritueel Werk, Torah - 1 reactie →

Het probleem in de wereld is dat er geen juiste verbinding tussen mensen bestaat. Een juiste verbinding is een systeem waarin alle onderdelen in harmonie met elkaar verbonden zijn, waarin allen bezorgd zijn over het welzijn van het gehele systeem en niemand zich zorgen maakt over zijn eigen welzijn. In een dergelijke situatie is het een perfect systeem.

Wanneer mensen tot een dergelijke verbinding met elkaar komen, gaan ze de Natuur voelen in plaats van zichzelf. De Natuur die ze gaan voelen, wordt de Schepper genoemd, omdat ze Zijn Geest, Zijn Programma en Zijn Doel ontdekken.

Vanaf Abraham gingen mensen de harmonie van de Natuur in hun onderlinge verbinding ervaren, ze ontdekten de Schepper. In de mate waarin zij de Schepper ontdekten, leefden de leerlingen van Abraham naar de alomvattende wetten van de wereld. Deze houding kwam tot uitdrukking in hun dagelijkse activiteiten en in hun relatie met de omgeving, het kwam op een natuurlijke wijze en rechtstreeks uit hun gevoelens voort. De activiteiten die de leden van de groep van Abraham uitvoerden, leken niet meer dan mechanische handelingen te zijn voor iemand die niet tot deze groep behoorde en de Natuur en het systeem van de verbinding tussen de mensen niet voelde.

Een harmonieuze onderlinge verbinding tussen mensen wordt ‘liefde’ genoemd, zoals er staat geschreven: “Ik heb de neiging tot het kwaad geschapen en Ik heb de Torah als een medicijn geschapen.” De betekenis van het woord Torah is de Kracht van de Schepper die bedoeld is om onze onderlinge relaties, de relaties van egoïstische wederzijdse afwijzing, te corrigeren. Als een mens zich verdiept in de correctie van zijn egoïstische aard, wordt dat ‘de Torah vervullen’ genoemd en het bestuderen van de Torah wordt ‘het leren van de mogelijkheden voor het corrigeren van het ego’ genoemd.

De alomvattende Mitzvah (gebod) van de Schepper is de correctie van het ego tot op het niveau “En u zult uw vriend liefhebben als uzelf”, Vajikra 19:18 (Leviticus). Wanneer iemand de bijbehorende handelingen mechanisch uitvoert, zonder zichzelf – namelijk zijn ego – te corrigeren, spreken we over het in stand houden van gewoontes. Sinds de dagen dat het volk Israël van het niveau “En u zult uw vriend liefhebben als uzelf” viel naar het niveau van “ongegronde haat”, bevindt het zich in een staat van het in stand houden van gewoontes.

In hun innerlijke essentie is het volk Israël een groep mensen die zich in een staat van onderlinge Arvut (verantwoordelijkheid) bevinden, die het grote verlangen hebben om “als één mens met één hart” te zijn en te worden vervuld met liefde voor elkaar.

Filed under: Abraham, Correctie, Israel, Liefde, Mitzvot, Torah - Geen reacties→

Vraag: Waarom spreekt u over de Hoge Krachten en niet over God, de Wijsheid van Kabbalah gaat toch over de Bijbel?

Antwoord: Het woord ‘Schepper’ verwijst naar de alomvattende Kracht van de Natuur, de Hoge Kracht genaamd, want deze Kracht staat boven alles, in intensiteit, grootsheid en omvang. Het is de Kracht van Goedheid, de Kracht van Geven en Schenken, alles wordt door deze Kracht bepaald en alle kracht die in de natuur aanwezig is, ligt erin besloten.

Wij kunnen deze Kracht ontdekken, leren begrijpen en bereiken. Daarom wordt deze Kracht de Schepper genoemd, Bore, afkomstig van de Hebreeuwse woorden Bo – Re, dit betekent: Kom en Zie. Voordat we dit onthuld hebben, kunnen we niet begrijpen wat de Torah bedoelt, het gaat namelijk niet om geloof.

We moeten leren hoe we de Torah moeten lezen, want deze is geschreven in een taal die heel accuraat en concreet is, tegelijkertijd echter geheim en allegorisch. Daarom is de Torah geen geschiedenis boek, maar gaat het over een code die alleen door het bestuderen van de Wijsheid van Kabbalah ontcijferd kan worden. Het Boek De Zohar is het commentaar op de Vijf Boeken van Mozes – de Torah. Wij kunnen Het Boek De Zohar gaan begrijpen door de Wijsheid van Kabbalah te bestuderen en op die manier kunnen we de Torah leren begrijpen.

Wij gebruiken de naam ‘God’ niet om te voorkomen dat studenten in verlegenheid gebracht worden door associaties met de wijze waarop zij zich vroeger de Hoge Kracht voorstelden, vanuit het idee dat er blijkbaar een God is die gelijkenis vertoont met een mens en ergens boven ons zit, naar ons kijkt, alles ziet en ons bestuurt.

De Hoge Kracht is in ons, tussen ons en vult de gehele ruimte. Dit is het veld waarover we spreken. Het is geen fysiek veld maar een spiritueel veld dat zich in een hogere dimensie bevindt, een veld dat alles bevat en alles beïnvloedt, een veld van Goedheid.

From the Kabbalah Lesson in Russian 11/15/15

Filed under: Kabbalah Studie, Schepper, Torah, Zohar - Geen reacties→

De Torah, Bamidbar (Numeri) 22:28: Toen opende de Eeuwige de mond van de ezelin en deze zei tegen Bileam: “Wat heb ik gedaan dat u me al drie keer geslagen hebt?” (Vertaling: Jitschak Dasberg)

Het woord ‘ezelin’ is, evenals het woord ‘ezel’ (Hamor), afkomstig van het Hebreeuwse woord ‘Homer’ – materie – en heeft betrekking op de egoïstische natuur van de mens. De Schepper werkt als de directe vitale Kracht op de minerale, vegetatieve en animale natuur, dus deze niveaus bieden geen weerstand. Op het moment echter dat de ezelin gaat spreken, wordt zij opgeheven naar het menselijke niveau, het niveau waarop Bileam zich bevindt.

In vergelijking met de andere niveaus is het op het menselijke niveau mogelijk om fouten te maken omdat de Schepper verborgen is. De Schepper is niet verborgen voor de natuur, in feite zijn de wetten die in de natuur tot uitdrukking komen de directe onthulling van de Schepper.

Vragen, twijfels en speculaties doen zich op het menselijke niveau voor, dus een mens maakt fouten en corrigeert zichzelf, maakt opnieuw fouten en corrigeert zichzelf opnieuw.

De ezelin symboliseert de materie op alle niveaus van het leven, zij symboliseert de natuur die bestuurd wordt door positieve en negatieve krachten die instinctief in balans worden gebracht, met als doel dat de invloeden die plaats vinden volgens de natuurwetten duidelijk worden.

Op het menselijke niveau zijn er twijfels en problemen die opgelost moeten worden. Daarom is de ezelin veel slimmer dan Bileam, want de Schepper wordt onthuld op het animale niveau waarop zij zich bevindt, terwijl Hij verborgen is op het sprekende niveau en daar niet onthuld is.

From KabTV’s “Secrets of the Eternal Book” 8/12/15

Filed under: Natuur, Schepper, Schepping, Torah - Geen reacties→

Torah, Bamidbar (Numeri) 22:22 – 22:27: 22: God werd boos omdat hij toch mee ging en een engel plaatste zich op de weg om hem tegen te werken, terwijl hij daar op zijn ezelin reed met zijn twee bedienden naast zich. Toen de ezelin de engel van de Eeuwige op de weg zag staan, met een getrokken zwaard in zijn hand, week de ezelin van de weg af en ging het veld in en Bileam sloeg de ezelin om ze weer op de weg te leiden. Toen ging de engel van de Eeuwige op een smal pad tussen de wijngaarden staan met aan weerszijden een muur. De ezelin zag de engel van de Eeuwige, ze drukte zich tegen de muur en knelde de voet van Bileam tegen de muur, waarna hij haar nog meer sloeg. De engel van de Eeuwige was weer verder gegaan en ging nu op een plaats staan zo nauw dat er noch naar rechts noch naar links ruimte was om uit te wijken. De ezelin zag de engel van de Eeuwige en ging liggen, onder Bileam. Bileam werd woedend en sloeg de ezelin met een stok. (Vertaling: Jitschak Dasberg)

We zien dat de ruimte voor een mens om te bestaan steeds smaller wordt. Eerst is het nog een veld, daarna is het een pad en vervolgens wordt het zelfs een nog smallere plek waar je niet meer doorheen kunt.

Dit duidt op Dinim (oordelen) en op de moeilijkheid om de wetten te handhaven. Eerst gebruikt een mens in alle situaties van zijn leven het ego, zonder enige beperking, dan ontdekt hij geleidelijk hoe het ego hem dichterbij een bepaald besef brengt en leidt het hem, tegen zijn wil in, naar het verwezenlijken van het Doel van de schepping.

We kunnen zeggen dat het ego van een mens hem eerst zijn gang laat gaan, hem verleidt met egoïstisch voordeel en hem ervan verzekert dat hij alles zal krijgen wat hij wil. Dat was ook de wens van Bileam, en zo bleef hij verder lopen met zijn ezel, maar hierna kwam de fase van bewustwording, de beperking van het ego.

De beperking van het ego gebeurt geleidelijk, langs verschillende niveaus: Shoresh, Aleph, Bet, Gimel, Dalet, waarbij de niveaus steeds smaller worden. Hoe meer het ego tot de verwezenlijking komt, hoe nauwer de omstandigheden worden en uiteindelijk geeft het ego zich over aan het verlangen van de mens en wordt het de basis van waaruit hij al zijn handelingen moet uitvoeren. Dat wil zeggen: hij begint het ego te gebruiken op een aan het ego tegengestelde manier. Het ego is gereed om te worden gebruikt met een intentie van geven, en dus niet langer in de vorm waarin het eerst wenste te functioneren, ten behoeve van zichzelf. Dus de daad van de beperking is er om een mens te laten zien welke richting hij moet opgaan.

Vraag: Is een tijdelijk begrip hiervan voldoende voor een mens?

Antwoord: Al zou hij het niet horen en begrijpen, zijn toenemende leed zal hem wel noodzaken om te luisteren en hem een heldere en duidelijke richting aangeven. We zien hoe de mensheid zich reeds heeft ontwikkeld en hoe ze, vrijwillig dan wel onvrijwillig, wijzer is geworden als gevolg van alles wat er door de eeuwen heen is gebeurd – al gebeurt dit heel langzaam en op een onaangename wijze.

Vraag: Als Bileam naar de stem van de Schepper had geluisterd, zou het dan geen lijdensweg voor hem zijn geweest?

Antwoord: Nee, hij zou alsnog door al dit lijden zijn heen gegaan; het zou anders onmogelijk zijn geweest om vooruit te komen! Baal HaSulam schreef dat er een volkomen correcte weg is en een volkomen incorrecte weg, maar dat de juiste weg tussen beide in ligt, en die weg heet Derech Eretz (De Weg van het Land).
From KabTV’s “Secrets of the Eternal Book” 8/12/15

Filed under: Correctie, Ego, Spiritueel Werk, Torah - Geen reacties→

Torah, Bamidbar (Numeri) 22:16 – 22:18: Ze kwamen bij Bileam en zeiden hem: “Zo spreekt Balak, zoon van Zippor: ‘Laat u toch niet weerhouden naar mij toe te komen. Ik zal u buitengewone eerbewijzen geven en alles wat u maar tegen mij zult zeggen zal ik doen, maar kom alstublieft, verwens dit volk voor mij.” En Bileam antwoordde en zei tegen de dienaren van Balak: “Al zou Balak mij zijn huis vol zilver en goud geven, zou ik het bevel van de Eeuwige, mijn God niet kunnen overtreden, door een kleinigheid, laat staan iets groots te doen.”

 
Het ego werd geboren om het te corrigeren en niet om het te gebruiken. Daarom is de enige staat waardoor het gezegend wordt de staat waarin het zich onderwerpt in intentie voor de Schepper, voor geven en liefde. Het is verboden om het ego op zich te gebruiken. In Kabbalah betekent “verboden” “onmogelijk”.

We zien hier duidelijk dat Bileam begrijpt dat hij het ego niet kan gebruiken omdat het ego waaruit zijn natuur bestaat en dat hem beheerst, hem enkel en alleen is gegeven om Israël te dienen, dat wil zeggen: om zijn intentie te dienen tot geven en liefde voor de Schepper.

Het heeft daarom geen zin om te proberen om iets anders doen met het ego, want dat brengt de mensheid slechts enorm veel pijn zoals ze dat al eerder heeft ondervonden: oorlog, afbraak en leed waarvan de geschiedenis heeft uigewezen dat het zinloze processen zijn. Bileam kan Israël daarom niet vervloeken aangezien het ego is geboren om juist daarboven een hogere staat te creëren.

From KabTV’s “Secrets of the Eternal Book” 8/12/15

Filed under: Correctie, Ego, Torah - Geen reacties→

Vraag: Mijn vraag gaat over de letters van de Torah. Als de Torah als één woord geschreven is vanaf de letter “״ב (Bet) tot aan de letter “ל” (Lamed), hoe kunnen we de Torah dan in afzonderlijke woorden verdelen?

Is het mogelijk om de Torah van achteren naar voren te lezen, van ”ל” naar”״ב? En zouden we dan ook een verdeling in woorden kunnen maken? Is het dan nog steeds Hebreeuws?

Antwoord: We kunnen de Torah vele malen verdelen en op allerlei manieren. We kunnen ons zelfs het oneindig aantal manieren waarop dit mogelijk is niet eens voorstellen.

Het Hoge Licht is namelijk oneindig in al Zijn vormen en onthullingen, wij kunnen Het met de mogelijkheden die wij hebben niet beschrijven. Alleen als een mens de Hoge Wereld rechtstreeks kan voelen, is hij in staat om dit innerlijk te bereiken.

Filed under: Letters, Torah - Geen reacties→

De Torah, Bamidbar (Numeri) 20: 27 – 20: 29: Mozes deed zoals de Eeuwige hem geboden had en ten aanschouwen van heel de gemeenschap bestegen ze de berg Hor. Mozes trok bij Aäron zijn ambtskleren uit en bekleedde zijn zoon Eleazar ermee. Aäron stierf daar boven op de berg en toen Mozes met Eleazar van de berg naar beneden kwam, zag de hele gemeenschap dat Aäron was heengegaan en heel het huis Israël weende dertig dagen om Aäron.

Wanneer er in de Torah over de dood gesproken wordt – de dood van Aäron, Miriam, Mozes en andere zielen die de Schepper bereiken en het fundament vormen van het alomvattende systeem van de ziel van de mens – betekent dit een opgang en niet het overlijden van het lichaam. Het lichaam is het fysieke niveau van de mens en daarom valt er niets te betreuren.

In de spirituele wereld sterft Aäron als het systeem, Aäron genaamd, zijn rol heeft vervuld, Aäron sterft omdat hij zichzelf niet meer hoeft te corrigeren, het systeem is volledig gecorrigeerd en kan zich zo bij het gemeenschappelijke systeem van de ziel van Adam voegen. Dit wordt dood genoemd.

Wat wij in onze wereld als een tragische gebeurtenis beschouwen, is in de spirituele wereld een grote vreugde. Er staat geschreven “….de rechtvaardigen die tijdens hun dood levend genoemd worden.”

Vraag: Maar er staat geschreven: “en heel het huis Israël weende dertig dagen om Aäron.”

Antwoord: Zij weenden omdat hij niet langer bij hen was maar in de alomvattende staat was opgenomen, dus zij konden nu niet speciaal op hem rekenen. Zij missen de zichtbare fysieke steun en communicatie, maar natuurlijk blijft het hele systeem dat Aäron heet aanwezig. Het is een enorm groot subsysteem van leiderschap in de alomvattende ziel van de mens, echter niet op het niveau waarop het volk zich bevindt. Daarom weenden zij om hem, maar slechts voor een heel beperkte tijd.

Wij treuren zeven dagen om de doden, dan vindt de herdenkingsdienst na dertig dagen plaats en vervolgens eenmaal per jaar, niet vaker. Er zijn speciale dagen waarop de begraafplaats bezocht wordt: zeven dagen na de begrafenis, dan na dertig dagen en vervolgens eenmaal per jaar op de dag waarop de betreffende mens heenging. De reden daarvan is dat de dood het ontwaken is van het spirituele niveau dat volkomen afgescheiden is van het lichaam dat begraven wordt. Baal HaSulam zei vaak dat het hem totaal niet uitmaakte waar zijn zak beenderen zouden worden begraven.

In oude tijden, ongeveer 2500 à 3000 jaar geleden, voor de ballingschap uit het land Israël, werden de overledenen in een grot geplaatst en bleven ze een jaar lang ingemetseld. Na een jaar werden de graven geopend en alles wat er nog van de vergane lichamen over was, werd in een vat verzameld, verzegeld, en in een gemeenschappelijk graf geplaatst. De traditie om dode lichamen in de aarde te begraven dateert van later.

Wij weten nu de plaatsen van vele oude begraafplaatsen in verschillende regio, zoals in Syrië, Irak, Iran, enz. omdat het land Israël zich vroeger veel verder uitstrekte dan nu. Mozes en Aäron zijn bijvoorbeeld aan de overzijde van de rivier de Jordaan begraven.

Er bevinden zich veel graven van oude Kabbalisten die meer dan 2000 jaar geleden hebben geleefd, vóór de vernietiging van de Tempel, in Galilea. De ARI, de grootste Kabbalist uit de 16^e eeuw, zette ze op een lijst. Op die manier zijn ze ontdekt.

De ARI wandelde over de velden tussen Safed en de Berg Meron waar Rabbi Shimon was begraven en wees de graven van de Wijzen aan. Daarna werden er grafstenen met de namen van de Kabbalisten op de graven geplaatst.

De ARI voelde aan wie en waar een ieder was begraven omdat wortel en tak met elkaar verbonden zijn. Hoewel het lichaam geen spiritueel deel van het menselijk wezen is, is het toch op de een of andere manier met de spirituele component verbonden en vindt er een gezamenlijk lijden plaats. Daardoor was de ARI in staat om heel nauwkeurig de verbinding te vinden en de begraafplaatsen te lokaliseren. Sinds die tijd kunnen we monumenten van grote Kabbalisten in Galilea bezoeken.

 
From KabTV’s “Secrets of the Eternal Book” 7/1/15

Filed under: Dood, Israel, Spiritueel Werk, Torah - Geen reacties→

In onze evolutie bevinden we ons op een niveau waar de werkelijke betekenis van de Torah voor ons verborgen is. Als we over de geheimen van de Torah spreken, moeten we niet vergeten dat het werkelijke geheim daarvan is dat het niet mogelijk is om het met anderen te delen, omdat een ander niet kan waarnemen wat je zelf ontdekt.

Het is hetzelfde als aan een klein kind bijvoorbeeld een heel ingewikkeld concept uitleggen of een uiterst geheim apparaat door hem tekeningen en tabellen te laten zien, het blijft toch een geheim voor hem. Een mens moet zich voorbereiden op de onthulling van een geheim.

Daarom kunnen we de sluier waarachter het geheim verborgen is maar een klein beetje optillen, om te laten zien dat die sluier er is om een mens de Torah te laten begrijpen en dat het niet om een serie verhalen gaat. Vanaf dat moment hangt alles van de mens zelf af.

Het is alsof we de deur een klein stukje openen en zeggen: “Kijk, dit is het volgende niveau, hier is de volgende wereld, de ingang naar de hogere dimensie. Je kunt daar ook naar opstijgen, die dimensie zien, horen, begrijpen, bestuderen, onderzoeken en erin leven terwijl je in onze wereld leeft. Er zijn geen beperkingen, behalve in jezelf. Je kunt wat je spiritueel wilt bereiken uitbreiden, je waarneming, je kennis, je indrukken en je zintuigen en wel zozeer dat dit alles de gehele oneindigheid omvat. Maar het is aan jou! Span je in, dan lukt het je”.

Het belangrijkste punt is dat een mens moet inzien dat het om een mysterie gaat en niet dat er iets voor hem verborgen is, maar dat hij nog niet genoeg gegroeid is om het te bereiken. Als hij zich ervoor inspant, zal het geheim een werkelijkheid worden. Het wordt op geen enkele manier verborgen behalve door de beperkte mind van de mens en zijn beperkte innerlijke gevoel.

Als de mist optrekt, ontdekt de mens een enorm groot gebied van activiteit, van oneindigheid.

From KabTV’s “Secrets of the Eternal Book” 6/29/15

Filed under: Spiritueel Werk, Torah - Geen reacties→