Michael Laitman op Quora: “Wat beangstigt je het meest in het leven?”

Denk er eens over na hoe het zou zijn als je volledig verbonden zou zijn met andere mensen, als tandwielen die met iedereen samen in een complete coördinatie ronddraaien.

Stel je eens voor dat je gedachten, je wensen, wat je doet en besluit helemaal afhankelijk zouden zijn van de maatschappij om je heen en de omstandigheden.

Dat zou een onverdraaglijk gevoel zijn, erger dan een gevangenis – totale slavernij.

Je zou je voelen als een vogel die in een kooi opgesloten zit en uit alle macht op zoek is naar een mogelijkheid om zich te bevrijden.

Je zou liever doodgaan dan zo’n onontkoombare druk te voelen.

Maar, of we het nu leuk vinden of niet, de mensheid is in die richting op weg.

Het coronavirus heeft al duidelijk gemaakt hoe wij een heel nieuw tijdperk van wereldwijde afhankelijkheid en verbinding zijn binnengetreden, en het enige wat wij kunnen verwachten is dat onze verbondenheid alleen maar sterker wordt.

Wat is dan de sleutel om onze toenemende verbinding niet te voelen als een gevangeniscel waarin wij ons steeds meer opgesloten voelen, maar als een verbazingwekkend fenomeen dat allerlei nieuwe mogelijkheden voor ons opent?

Die sleutel is een nieuw soort onderwijs.

Tot op heden heeft ons onderwijs ons vooral opgeleid om de arbeidsmarkt op te gaan, die al begint te wankelen onder de druk van de huidige realiteit waarin men steeds meer onderling afhankelijk en met elkaar verbonden is. Bovendien, als we voornamelijk leren hoe wij voor onszelf banen kunnen invullen en carrière maken, en niet leren hoe we met succes met elkaar kunnen omgaan in een realiteit waarin we steeds nauwer met elkaar verweven zijn, maken we talloze negatieve gevolgen mee – van toenemende depressie, stress, angst en eenzaamheid op persoonlijke schaal, tot meer sociale verdeeldheid en polarisatie in de samenleving in het algemeen.

Aan de basis hiervan geldt: hoe meer wij ons ontwikkelen, hoe meer wij ons met elkaar moeten verbinden. Onze verbindingen zijn echter oppervlakkig: we verbinden ons meer op technologisch en economisch gebied en ten gevolge van allerlei verschijnselen zoals het coronavirus dat ons nu wereldwijd in dezelfde omstandigheden plaatst. De paradox is dat hoe meer wij ons op deze manier met elkaar verbinden, hoe meer we afgescheiden raken in onze houding naar elkaar.

Daarom hebben we nu een nieuw soort onderwijs nodig dat ons innerlijke, psychologische aanpassingsvermogen begeleidt, zodat we met onze toenemende externe verbindingen om kunnen gaan, dit betekent dat wij leren hoe wij met elkaar om kunnen gaan om onze toenemende verbindingen op een positieve manier te realiseren.

Het probleem is dat onze egoïstische natuur – het verlangen om ten koste van anderen te genieten – strijdig is met onze toenemende verbondenheid die van ons vraagt dat wij rekening houden met elkaar, concessies doen, gevend zijn en ons verantwoordelijk voelen voor elkaar.

Wat mij dan beangstigt is de vraag hoe de mensheid zich verder met elkaar zal verbinden. Wordt de mensheid platgewalst onder een evolutionaire stoomwals waardoor mensen, zonder bewust mee te werken, platgewalst worden en zo de verdere ontwikkeling zullen ervaren als pijn en lijden, of zal de mensheid zich gaan organiseren door te gaan leren over de eigen aard en de aard van de omringende, integrale samenleving en dan in beweging komen om de huidige houding die verdeeldheid brengt en egoïstisch is, af te gaan stemmen op de volmaakte, altruïstische verbondenheid van de omringende werkelijkheid?

De vrees die ik heb gaat echter samen met hoop en een oneindige drijfkracht om de methode van verbinding – die duizenden jaren geleden door Kabbalisten is geopend om juist in onze tijd toegepast te worden – door te geven. Ik onderwijs deze methode in dagelijkse lessen aan mijn studenten, net zoals mijn leraar dat deed aan zijn studenten, en ik neem ook dagelijks deel aan veel verschillende programma’s op tv en internet, ze worden in verschillende talen door miljoenen mensen over de hele wereld bekeken, mensen die geen belangstelling hebben voor Kabbalah, maar die de principes van deze methode kunnen gebruiken om beter te leren begrijpen hoe de natuur werkt en hoe zij ons naar een behoefte aan verbinding leidt. Alleen al het binnendruppelen van dit basisbegrip van de methode van verbinding, dient om de weg te wijzen naar positieve verbinding. Zoals we zien is dit echter niet voldoende om de mensheid de weg van lijden en een crisis te besparen.

Als we ons werkelijk onnodig lijden willen besparen tijdens onze verdere ontwikkeling, is het noodzakelijk om de methode van verbinding te integreren in onze onderwijssystemen en media-invloeden, zodat we – in dezelfde mate waarin we leren hoe we vacatures kunnen invullen en allerlei media tegenkomen die ons meestal beïnvloeden met verdeeldheid zaaiende berichten – leren hoe we ons positief kunnen verbinden en gelukkige, zelfbewuste mensen kunnen worden die zich veilig voelen, en we ook een plek innemen in media die ons met positieve voorbeelden beïnvloeden. Dat we mensen worden die hun egoïstische basisdriften overwinnen door aan elkaar liefde en zorgzaamheid te tonen.

Voor iedereen die zich meer wil verdiepen in dit onderwerp, is bovenstaande video bestemd, een documentaire (Engelse ondertiteling kan ingesteld worden) die één van mijn studenten heeft gemaakt over dit overgangsmoment in de geschiedenis, en de uiterst belangrijke noodzaak om ons positief met elkaar te verbinden.

Image by World Vectors by Vecteezy

Blog in het Engels: https://laitman.com/2020/10/what-scares-you-most-in-life-quora/

Het volgende blog verschijnt zondag a.s.

Filed under: Quora | Add Comment / Ask Question →

Filed under: Crisis, Educatie, Globalisering, Maatschappij, Onderwijs, Samenleving, samenwerking, Sociale netwerken, Verbinding - Geen reacties→

Medium publiceerde mijn nieuwe artikel “Cancel culturen of leer elkaar te accepteren”

Moeten wij mensen en hun ideeën uitsluiten als wij het niet met hen eens zijn? Dit is het dilemma van onze tijd geworden. De zogenaamde “cancel-cultuur” die eruit bestaat dat de steun voor publieke figuren opgeheven wordt vanwege hun meningen en/of acties, dit is een trend die we steeds meer op internet tegenkomen. In tijden waarin het leven van iedereen om dezelfde conflicten en uitdagingen draait, is het noodzakelijk dat wij onze verdeeldheid opheffen. In plaats daarvan moeten we onze verschillen omarmen en een omgeving van acceptatie creëren. Ons gemeenschappelijke lot staat op het spel.

De menselijke samenleving verslechtert steeds meer, we moeten leren inzien dat wij ons alleen uit deze situatie kunnen bevrijden als we leren hoe we op de juiste manier met elkaar om kunnen gaan.

De nieuwe norm op de sociale media bestaat uit openlijk verzet tegen beroemdheden, geleerden, wetenschappers, publieke personen of bedrijven in verband met iets wat als beledigend zou kunnen worden opgevat. Niemand ontkomt aan de een of andere oproep om zijn carrière te beëindigen of op een andere manier afgestraft te worden, het kan zelfs uitlopen op een totale boycot als een aantal standpunten bepaalde sectoren niet bevallen. Waar eindigt de vrijheid van meningsuiting en waar begint de vrijheid om anderen uit te sluiten?

We leven in een tijd waarin ons ego – onze egocentrische visie – elke grens overschrijdt, het ontbreekt aan elke vorm van terughoudendheid of controle. Het ego wil niet naar anderen luisteren of andere opvattingen in overweging nemen. Het is niet bereid om op een fatsoenlijke manier te discussiëren over bepaalde feiten of controversiële kwesties. Met andere woorden, we hebben geen belangstelling voor het vormen van een gemeenschappelijk idee, om elkaar halverwege (of zelfs maar een fractie ervan) te ontmoeten en op die manier een gemeenschappelijke basis te vinden. Het ego geeft niet snel op, want wat wij belangrijk vinden, is ons eigen standpunt. Dit is de enige waarheid.

De ander uitsluiten is zo diep in de moderne samenleving verankerd, dat er geen kans is op overeenstemming, op een fatsoenlijke uitwisseling van ideeën, een vruchtbare, verrijkende discussie. Het is uitermate droevig om te zien hoe ver we van de discussiecultuur zijn afgedwaald, hoe ver we verwijderd zijn van openheid en hoezeer we ons verbonden voelen met koppigheid. “Ik zal zelf heersen” is de roep van het uur.

De neiging om anderen uit te sluiten is ook vaak te zien bij talkshows op tv en ronde-tafel gesprekken. De gasten laten hun kreten zo duidelijk en zo snel mogelijk horen, want anders komen ze door anderen niet meer aan bod. Meningen luider, venijniger en sneller uiten dan de ander wordt aangemoedigd. Logica doet er niet meer toe en er is geen interesse meer voor het inhoudelijke.

Publieke Intimidatie of Collectieve Sociale Waakzaamheid?

Cultuurpromotors zien het als een nuttig instrument om acceptabele parameters van sociale rechtvaardigheid te behouden, maar hoe kan de samenleving op basis van objectieve normen oordelen als haar eigen perspectief vooringenomen is en gebaseerd is op een bekrompen visie? Een evenwichtige dialoog kan alleen gegarandeerd worden als we leren hoe we met elkaar kunnen communiceren en naar elkaar luisteren – niet door intimidatie, maar door openheid.

Dit betekent niet dat er iets teruggedraaid moet worden, ook niet dat er een mening moet worden opgegeven. Het enige wat we nodig hebben is dat we leren hoe we zo met argumenten en confrontaties omgaan, dat ze niet op onze zenuwen werken als we ze te horen krijgen. Over welk belangrijk onderwerp het ook gaat, het gesprek dat we voeren moet gericht zijn op het welzijn van het publiek en de wereld, en niet op strijd. Als we spreken vanuit de intentie om te helpen, halen we elkaar niet neer, maar gaan we samen op zoek naar de juiste weg. Bij elke bijeenkomst moeten we een pad ontdekken om voorwaarts te gaan naar een wereld die beter en zorgzamer is voor iedereen.

Verwar dit alstublieft niet met het toepassen van kunstmatige beleefdheid, want aangename manieren van vandaag zijn geen partij voor de opkomende ego’s van morgen. De nieuwe manier van communiceren moet gebaseerd zijn op het opbouwen van onze innerlijke vermogens om verbinding te maken met anderen. Dit betekent dat we onze intentie en onze manier van denken moeten veranderen: in het belang van anderen en ten behoeve van hun vooruitgang, in plaats van hen te kleineren en uit te buiten.

De menselijke samenleving verslechtert steeds meer en we moeten inzien dat we alleen uit deze situatie kunnen komen als we leren hoe we goed met elkaar kunnen omgaan.

Uiteindelijk is het enige gedrag dat we moeten annuleren onze ik-gerichtheid; dit brengt scheiding tussen ons teweeg. Wanneer we een dergelijk bewustzijn bereiken en ons inspannen om elkaar te begrijpen, zal onze samenleving een veel aangenamere plek worden om in te leven.

Blog in het Engels: https://laitman.com/2020/08/cancel-culture-or-learning-to-accept-one-another-medium/

Filed under: New Publications | Add Comment / Ask Question →

Filed under: Ego, Maatschappij, Samenleving, samenwerking - Geen reacties→

Vraag: Het is duidelijk dat wij in de strijd tegen het coronavirus al een globaal brein hebben gekregen: informatie en ervaringen verschillen in allerlei landen.

Hoe kunnen we tot één wereldwijd hart komen? Hoe kunnen we anderen voelen? Over wat voor gevoelens spreekt u? Dokters die levens redden door 16 uur per dag te werken, doen zij dat niet vanuit hun gevoel? Tenslotte kunnen veel mensen er ook voor kiezen om niet te werken.

Antwoord: Ik denk niet dat dokters de keuze hebben om wel of niet te werken. Ik denk niet dat zij zelf besluiten om thuis te blijven. In principe sluiten hun beroep en de omstandigheden zelfopoffering niet uit.

Het is echter zo dat de tijd is gekomen om te begrijpen dat we met elkaar verbonden zijn en dat een land niet alleen voor zichzelf kan zorgen, afgescheiden van andere landen, want het is duidelijk dat het virus geen grenzen kent.

Hoe het overgebracht wordt en hoe het ontstaat, weten we nog helemaal niet. Daarom neemt absoluut iedereen deel aan de strijd ertegen. Tot dusver is dit het beste resultaat dat de pandemie ons heeft gebracht.

Blog in het Engels: https://laitman.com/2020/07/a-fight-we-are-all-in/

From KabTV’s “The Post-Coronavirus Era” 4/30/20

Filed under: Coronavirus, Crisis, Globalization, Health | Add Comment / Ask Question →

Filed under: Globalisatie, samenwerking - Geen reacties→

Medium heeft mijn nieuwe artikel gepubliceerd “Het kapitalisme is voorbij. Wat nu?”

Het kapitalisme was allang op sterven na dood, maar we wisten het niet. We dachten dat we er nog middenin zaten, we dachten dat het het meest geavanceerde systeem was dat ooit door de mensheid bedacht was, terwijl het in feite al heel lang ter ziele (kaput) was. Webster’s Dictionary definieert ‘kaput’ als volgt: “volkomen opgebrand, verslagen, vernietigd, niet meer in staat om te functioneren.” Inderdaad, het kapitalisme is vernietigd door dezelfde kracht die het groot wilde maken: het menselijk ego.

We moeten een meer inclusieve manier van denken ontwikkelen waarbij we ons handelen bepalen op basis van het belang van onze gemeenten, steden, landen en uiteindelijk van de hele wereld, in plaats van alleen ons eigenbelang.

Toen het voor het eerst bij de mensheid opkwam, was het kapitalisme het juiste ding op de juiste tijd. Het vergemakkelijkte de vooruitgang, een gezonde competitie en in vele gevallen bood het de mogelijkheid om een goed leven op te bouwen, gebaseerd op de bereidheid om hard te werken. Maar de afgelopen tientallen jaren is de verbinding tussen werk en inkomen verbroken en vernietigd, vervangen door financiële tricks en exploitatie van financiële macht voor politiek voordeel, en vice versa. En om dit aan te tonen … vraag jezelf eens het volgende af: Als elke industrie en elke dienstverlening in het land nu recorddieptepunten behaalt, hoe komt het dan dat Wall Street nieuwe recordhoogten bereikt? Zo ziet de verbroken verbinding tussen werk en inkomen eruit. Daar hebben maar weinig mensen baat bij.

Nu wordt het, dankzij het coronavirus duidelijk dat het kapitalisme aan het einde van de rit is gekomen. Ik denk dat de wisselende voorraden die we hebben gezien na de eerste daling van COVID-19 de zwanenzang van het kapitalisme betekent. Wall Street leeft momenteel op als het plotselinge herstel van een stervende man voordat hij definitief instort. Het zal maar een korte opleving zijn. Binnenkort zal de definitieve terugval van start gaan. Het proces kan lang of kort duren, maar het is zeker dat het kapitalisme ten einde loopt.

Voor mij baart de vraag “Hoe nu verder?” meer zorgen. Want als we niet zorgvuldig zijn, wijst een en ander erop dat we een donkere tijd tegemoet gaan. Radicale krachten worden steeds overmoediger en proberen de democratie en het kapitalisme omver te werpen en totalitarisme in te voeren. Het kan het gezicht aannemen van communisme, fascisme of nazisme, wat het ook is, het zal de burgers niet ten goede komen,

Dit zal echter alleen gebeuren als we niets doen. Het is duidelijk dat de wereld van vandaag een integraal systeem is waarvan alle delen met elkaar verbonden zijn. Alles wat ieder van ons doet, heeft invloed op de hele mensheid. In een dergelijk systeem is alleen voor onszelf zorgen een privilege dat wij ons niet kunnen veroorloven. We moeten een meer inclusieve manier van denken ontwikkelen en ons daarbij afvragen of wat wij doen ten goede komt aan onze gemeenten, steden, landen en uiteindelijk de hele wereld, in plaats van aan onszelf. Als wij ons hiervan bewust zijn, hebben wij geen excuus om toe te kijken en alles maar te laten gaan. Wij moeten de missie verspreiden dat we allemaal verantwoordelijk zijn voor elkaar.

De hevige strijd die we nu zien, werkt averechts op het belang van verantwoordelijkheid voor elkaar, door strijd nemen haat en verdeling alleen maar toe. Met elkaar verbonden zijn en van elkaar afhankelijk zijn, betekent dat we voor elkaar zorgen. En net zoals ik me niet gewelddadig wil gedragen naar een familielid met wie ik het niet eens ben, moet ik gewelddadig gedrag naar anderen, die ik vertrouw, vermijden, ook als ik ze om de een of andere reden niet mag.

Ik pleit niet voor het socialisme en zeker niet voor de een of andere vorm van communisme. Ik heb ook geen enkele politieke voorkeur. Het gaat mij om het welzijn van de mensheid. Daarom omarm ik zorgen voor elkaar, rekening houden met elkaar en verantwoordelijkheid voor elkaar,

Het resulterende economische systeem na de ondergang van het kapitalisme zal iets zijn dat we nooit eerder hebben geprobeerd, want we hebben nooit voor elkaar gezorgd, behalve voor het gezin/de familie en zelfs dan niet altijd. Er is geen duidelijk model voor deze nieuwe economie, want we zijn er nog niet mee begonnen om voor elkaar te zorgen, maar zodra we ermee beginnen, zullen we weten wat we moeten doen.

Het lijkt een beetje op een vrouw die voor het eerst moeder wordt. Tot ze haar eerste kind kreeg, had ze geen idee hoe ze moeder moest zijn. Maar zodra het kind geboren is, weet ze het. Ze voelt wat ze moet doen omdat haar liefde haar moederschap begeleidt.

Hetzelfde geldt voor een samenleving die op zorg voor elkaar gebaseerd is. Tot het moment dat we dit gaan bouwen, weten we niet hoe het eruit moet zien. Maar als we eenmaal onze eerste stap genomen hebben, zal de kennis ook komen omdat we voor elkaar zorgen.

Het is mogelijk en dringend. Als we wachten, zullen de radicale, totalitaire krachten te veel grip krijgen en de samenleving op een totaal verkeerd spoor zetten.

Blog in het Engels: https://laitman.com/2020/07/capitalism-is-over-whats-next-medium/

Filed under: Economy, Globalization, New Publications | Add Comment / Ask Question →

Filed under: Economie, Maatschappij, Politiek, samenwerking - Geen reacties→

Mijn nieuwe artikel op Linkedin “Wat de protesten ons over onszelf vertellen”

De dood van George Floyd en de protesten die daarna ontstonden, houden ons een spiegel voor. Ze laten ons zien hoe wij met elkaar omgaan. Als wij niet erkennen wat wij in de spiegel aan de wand zien, zullen we nog veel ergere bestraffingen zien dan verbrijzelde etalageruiten.

Zowel de gewelddadige protesten als de meer vredige demonstraties, waar geen onruststokers bij waren om geweld uit te lokken, hebben dezelfde oorsprong: de behoefte aan warme menselijke verbinding. Maar zo lang we zo negatief over elkaar denken, kan er geen enkele warmte tussen ons aanwezig zijn 

Slechte gedachten zorgen ervoor dat er slechte dingen gebeuren. En het ergste wat er  bestaat, waardoor de meest verschrikkelijke dingen gebeuren, is de menselijke natuur, zoals er geschreven staat: “De neiging van het hart van de mens is slecht vanaf zijn jeugd.” De vele sociale problemen in Amerika (of elders) zullen we niet oplossen, want we willen ze niet werkelijk oplossen. We kijken graag neer op andere mensen, dus we vinden het best dat er mensen zijn met een lagere status dan wij. Zelfs als we het ons niet bewust zijn, vergelijken we onszelf constant met anderen. Als ons ego iemand bespeurt die op de een of andere manier beter is dan wij, voelen we ons steevast ongemakkelijk en hebben we geen rust voordat we een manier vinden om ons superieur te voelen aan diegene of we verdrijven die persoon uit ons zicht en onze gedachten. Kwaadwillige afgunst is de neiging tot het kwaad, het zorgt ervoor dat er niets goeds in onze samenleving gebeurt voordat we dit kwaad in ons hart overwonnen hebben.

Als er één ding is waar we dankbaar voor moeten zijn bij al deze kwaadaardigheid die naar de oppervlakte borrelt in deze droevige tijden, is het nu juist dat deze kwaadaardigheid aan de oppervlakte komt. Nu kunnen we naar onszelf kijken en onze ware natuur onder ogen zien, met elkaar aan het werk gaan om het te overwinnen en een waarachtig verenigde en zorgende mensheid vormen. Het is mogelijk, maar alleen als wij er samen aan werken.

Blog in het Engels: https://laitman.com/2020/06/what-the-protests-tells-us-about-ourselves-linkedin/

Filed under: Egoism, New Publications, News | Add Comment / Ask Question →

Filed under: Egoïsme, Maatschappij, samenwerking - Geen reacties→

Michael Laitman, op Quora: “Hoe onderscheid ik fake nieuws van echt nieuws?”

Het echte nieuws is dat de media het nieuws met goedvinden van de financieringsbronnen van de eigenaars publiceert en uitzendt, dit betekent dat het uiteindelijk fake nieuws is.

Als abonnees de primaire bron van de financiering van de nieuwsmedia zouden zijn, zouden de media hen dank verschuldigd zijn, dat wil zeggen: aan de mensen die het aangeboden nieuws kopen, lezen en bekijken.

Maar toen media-eigenaren de primaire bron van de financiering van de nieuwsmedia werden, waardoor de media voor hun voortbestaan van de adverteerders afhankelijk werden, moesten de media wel buigen voor de belangen van de eigenaren en de adverteerders, en de authenticiteit die ooit bestond in de nieuwsberichtgeving, raakte op de achtergrond.

Tegenwoordig is men zich op grote schaal bewust van fake nieuwsberichtgeving. Steeds meer mensen stellen de betrouwbaarheid en de belangen die gediend worden, ter discussie, maar uit gebrek aan andere mogelijkheden, blijven zij het nieuws uit dezelfde bronnen volgen.

Wij zouden er verstandiger aan doen om, in plaats van met de vinger te wijzen naar de media corruptie die fake nieuws levert, tijd te besteden aan zelfonderzoek, wij allemaal, want wij vormen de samenleving.

De media zijn niet corrupter dan de samenleving die er omheen staat, waar wij allemaal deel van zijn. Het gaat over een product van de waarden, invloeden en gedragingen van de samenleving.

Ons van fake nieuws bewust zijn, is niet voldoende om een niveau te bereiken waar wij eerlijk nieuws kunnen vinden.

Het verkrijgen van eerlijk nieuws hangt af van serieuze introspectie en allereerst van het besef dat de media niet beter of slechter zijn dan de maatschappij die eromheen staat: een samenleving die uit individuen bestaat die persoonlijk welzijn belangrijker vinden dan het welzijn van de maatschappij.

Fake nieuws en corrupte media kunnen we dan zien als een reflectie van wie we eigenlijk zijn: egocentrische wezens die in het leven zoveel mogelijk op ons eigenbelang uit zijn, een dergelijke zelfanalyse moet leiden tot een dringende vraag:

Is dit de maatschappij waarin wij werkelijk willen leven?

Als dat zo is, hoeven we ons niet druk te maken over fake nieuws en media corruptie.

Als wij echter verlangen naar een maatschappij waar geluk, vriendelijkheid, steun, aanmoediging en een alom aanwezige positieve sfeer bloeit, moeten we onze sociale waarden resetten: goed zijn voor anderen in de maatschappij belangrijker vinden dan goed zijn voor onszelf.

Een dergelijke verandering is gemakkelijker gezegd dan gedaan, maar het is werkelijk uitvoerbaar.

Het vereist dat wij regelmatig bestuderen hoezeer wij van elkaar afhankelijk zijn, hoezeer wij allemaal met elkaar verbonden zijn en verantwoordelijk zijn voor elkaar.

Wij zouden er goed aan doen als wij onze onderlinge afhankelijkheid vanuit vele verschillende invalshoeken leren begrijpen, als wij leren voelen dat elke beweging die wij maken het leven van anderen beïnvloedt.

Het coronavirus is een voorbeeld van onze onderlinge afhankelijkheid op het gebied van onze gezondheid, wij zien hoe de gezondheid van iemand afhankelijk is van de ander die zich houdt aan verordeningen van de gezondheidszorg, zoals persoonlijke hygiëne, het houden van een bepaalde afstand tot elkaar en het dragen van mondkapjes in het openbaar.

Omdat wij van elkaar afhankelijk zijn, wordt er negativiteit naar anderen verspreid als iemand onverschillig is, zich niet betrokken voelt, een houding van verdeeldheid en antipathie aanneemt, hierdoor ontstaat er een negatieve kettingreactie waardoor de maatschappij negatief beïnvloed wordt.  

Als wij echter onze onderlinge afhankelijkheid voelen, ons allemaal deeltjes voelen van een groter geheel, zou de zorg voor ons gezamenlijke bezit ons ervan weerhouden om het te schaden, in plaats daarvan zouden we zoeken naar manieren om alles zo goed mogelijk te laten groeien en bloeien.

Als wij inzien dat fake nieuws en media corruptie veroorzaakt worden door de manier waarop eenieder van ons de voorkeur geeft aan eigenbelang boven het belang van anderen in de maatschappij, kunnen we ook inzien dat er niets effectiefs bereikt wordt als wij het nieuws en degenen die er direct achter zitten, beschuldigen omdat alles fake is.

Integendeel, als wij de media willen veranderen, moeten wij onszelf veranderen en met elkaar willen dat het belang van de samenleving belangrijker is dan ons eigenbelang.

Als wij ons niet inzetten voor het verbeteren van onze relaties, kunnen we meer fake nieuws en media corruptie verwachten, samen met talloze andere problemen in onze maatschappij.

Bovendien komt er dan ook geen oplossing.

Eerlijk nieuws komt alleen als resultaat van zelfonderzoek en de verbetering van menselijke relaties.

Negatieve houdingen waarbij we elkaar uitbuiten, zijn vergelijkbaar met virussen waarmee wij elkaar dagelijks kunnen infecteren.

Een positieve verandering vraagt dus om onze gezamenlijke inspanning om een positief-verbonden maatschappij op te bouwen door betrokkenheid en verantwoordelijkheid voor elkaar.

Als wij ons afstemmen op die gedachte, zullen we een compleet nieuwe, geüpgrade wereld ervaren.

Above Photo: “Xenophobia” by Gideon at Flickr.

Blog in het Engels: https://laitman.com/2020/06/how-do-i-tell-fake-news-from-real-news-quora/

Filed under: Coronavirus, Crisis, Economy, Globalization, Health, Q&A, Quora | Add Comment / Ask Question →

Filed under: Crisis, Egoïsme, Maatschappij, Nieuwe Wereld, relaties, samenwerking - Geen reacties→

De Internationale Arbeidsorganisatie heeft gepubliceerd dat het coronavirus de helft van de banen zou kunnen elimineren, waardoor bijna twee miljard mensen werkloos zouden worden. Hoe voeden we twee miljard gezinnen zonder financiële middelen?

Als we het werk op de juiste manier organiseren en de vruchten van het werk eerlijk verdelen, is er genoeg voor iedereen. In een integrale samenleving zal ieder mens zich goed en comfortabel voelen.

Maar als we dat niet doen, worden we opnieuw aangevallen door virussen die ons zullen dwingen om thuis in quarantaine te blijven en dan zal het nog meer mensenlevens eisen, totdat we het erover eens worden, dat het – om in leven te blijven – beter is om met anderen te delen. Het zal veel moeite kosten voordat men dit begrijpt.

In veel landen is de onrust begonnen: in Libanon staan er banken in brand, in de Verenigde Staten vinden er gewapende demonstraties plaats. Er is een toenemend gevaar voor een uitbraak van geweld. Het egoïsme wakkert de woede aan, geen wonder dat de Amerikanen grote hoeveelheden wapens in de wapenwinkels hebben gekocht.

Nu gaan ze de straat op om wraak te nemen, allereerst op de overheid. Op basis van de enorme sommen geld die, met de zegen van de regering, in de zakken van de superrijken verdwijnen, zal er een grote omwenteling plaatsvinden.

Het is duidelijk dat een gelijkmatige verdeling van goederen een nieuwe, sociaal vooruitstrevende mentaliteit vereist die moet worden geïmplementeerd. Iedereen moet duidelijk zien dat we – tenzij we ons meer om elkaar gaan bekommeren en vriendelijker tegenover elkaar worden – ons verder van elkaar zullen moeten distantiëren en dat er dan ernstige tegenslagen en rampen zullen plaatsvinden, die zowel door de natuur als door de mens veroorzaakt zullen worden.

Wat kan mensen ertoe dwingen om op een meer algemene, integratieve manier te denken en onze afhankelijkheid van elkaar te voelen? In tijden van lijden, ziekten en dood, is iedereen bereid ​​om te luisteren en te bevestigen dat onze wereld integraal is, een hecht geheel, en dat er geen plaats is om je te verschuilen. Daarom moeten wij ook op deze manier met elkaar omgaan, we zijn allemaal gelijkwaardig, deel van één gemeenschappelijke familie.

Er is geen reden om te denken dat het coronavirus verdwijnt. Als dit virus er niet meer is, zal er een ander virus komen dat ons zo ver zal brengen dat we de gemeenschappelijke, integrale eenheid van de natuur wel zullen moeten aangaan, net zoals de levenloze, vegetatieve en dierlijke niveaus dat nu al doen.

Epidemiologen voorspellen dat deze pandemie nog minstens anderhalf tot twee jaar zal duren. Dus het coronavirus blijft, en zo niet, dan komt er een ander virus, niet beter dan het vorige.

De mensheid zal haar egoïsme moeten indammen en meer een ronde vorm van samenleven moeten aanvaarden, daarin is iedereen gelijk en steunt men elkaar, in plaats van alles de eigen kant op te trekken en te proberen steeds meer uit de regering te persen voor eigen behoeften. Dit zal alleen maar de komst van nieuwere, kwaadaardiger virussen bevorderen.

Ik ben hier heel optimistisch over, omdat de tegenslagen ons helpen na te denken. We zien hoe de wereld door gevaar tot stilstand is gekomen. Nieuwe virussen zullen ons nog dichter bij elkaar brengen en ons de weg wijzen naar de correcte verbinding, naar het integrale systeem waar we allemaal deel van zijn. Wanneer het systeem van onze verbindingen goed en correct wordt gehanteerd, zullen alle virussen veranderen, van schadelijke naar nuttige virussen. Ik wens ons allen succes!

From KabTV’s program “Global Perspectives: The Danger Of Social Unrest After The Coronavirus, Part 3,” 5/1/20

Blog in het Engels: https://laitman.com/2020/05/the-danger-of-social-unrest-after-the-coronavirus-part-3/

Related Material:
The Danger Of Social Unrest After The Coronavirus, Part 2
The Danger Of Social Unrest After The Coronavirus, Part 1
New History, According To The Program Of Nature

Filed under: Coronavirus, Crisis, Globalization, Health | Add Comment →

Filed under: Crisis, Globalisering, samenwerking - Geen reacties→

De mensheid heeft een lange weg in haar ontwikkeling afgelegd en heeft het punt bereikt waarop zij zich als één organisme begint te voelen. Wij moeten het coronavirus ervoor bedanken dat het de hele wereld naar een dergelijke eenheid leidt. Als deze epidemie zich uitbreidt, zal de mensheid ontdekken dat wij inderdaad tot één systeem behoren en we allemaal afhankelijk zijn van elkaar.

Tot dusver komt deze afhankelijkheid tot uiting in het feit dat ik me uit angst voor infectie afsluit van anderen en mij losmaak van de negatieve verbinding.

Maar laten we beginnen met het onthullen van een positieve afhankelijkheid! Wanneer wij ons op de juiste wijze met elkaar gaan verbinden, zullen we positieve virussen produceren.

Op dit moment onthult de natuur ons schadelijke virussen, het is de onthulling van het kwaad. Maar nu moeten we het proces van het verwerkelijken van goedheid voortzetten, we zullen ontdekken dat we, door ons met elkaar te verenigen, een enorm groot succes kunnen behalen.

De belangrijkste oplossing is niet het stopzetten van het reizen per vliegtuig of de heropleving van een verlamde economie, maar de verbinding tussen mensen. Het virus zal gaan verdwijnen als er op zijn minst een kleine verschuiving naar eenwording is, dan zullen we merken dat we de banden met elkaar niet willen verbreken, want we willen verbinding maken. Dan willen we met elkaar in contact komen, niet om opnieuw van het ene eind van de wereld naar het andere te zwerven, maar omdat we ons willen verbinden met mensen.

De vorige verbinding stelde niet veel voor, maar nu gaan we een goede verbinding opbouwen. Het is dit medicijn dat we in deze kritieke toestand willen gebruiken: onze verbinding herstellen, maar op een heel ander niveau, vriendelijk zijn in plaats van elkaar te gebruiken. Dankzij onze connectie verslaan we alle kwaad, elk virus en bereiken we een goed leven.

De natuur zal ons, hoe dan ook, naar dit doel leiden, en als wij dit ook willen, hoeven we onderweg niet besmet te raken met allerlei virussen. Het hangt allemaal af van onze vraag naar correctie, van de verhoudingen tussen mensen. Deze kennis moet in alle vormen over de hele wereld worden verspreid: in gedachten, gesprekken en handelingen. 

Dan zal de hoge kracht, de natuur, haar werk doen. De hoge kracht verbindt alle onderdelen van de schepping met elkaar. En wij willen het menselijke niveau corrigeren, waar de breuk heeft  plaats gevonden, dat niveau terugbrengen naar zijn eenheid zodat we het in zijn ware vorm kunnen zien, niet verstoord door onze zelfzuchtige visie. Door onszelf te corrigeren, corrigeren we de realiteit.

Het Coronavirus laat ons onze negatieve afhankelijkheid van elkaar zien. Ten eerste ontdekken we dat we niet kunnen overleven zonder samen te werken, zonder elkaar gunstig te beïnvloeden. Het moet voor iedereen duidelijk zijn, dat ieder van ons door de hele wereld wordt ondersteund. Maar dit alles kan alleen worden voortgezet op voorwaarde dat onze verbinding positief wordt. Een negatieve verbinding vernietigt de mensheid, ​​in deze vorm kunnen wij niet blijven bestaan. Dan zal de wereld in een staat terechtkomen waarin de mens niets meer te eten heeft, niets meer heeft om te ademen.

Stel je eens voor hoe mooi het leven zal worden als de mensheid – net zoals alle andere delen van de natuur, het minerale, vegetatieve en levende – tot één integraal systeem wordt verenigd, een systeem waarin iedereen alle anderen in zichzelf verenigt. Waar kunnen we een kracht vinden die ons tot één organisme zal verenigen, ons tot één systeem zal samenvoegen, lijmen? Het is duidelijk dat iedereen zich goed zal voelen in zo’n perfect systeem. Als het ons duidelijk wordt dat een vriendelijke blik naar een ander mens ons onmiddellijk van het coronavirus geneest, zou iedereen op aarde natuurlijk onmiddellijk rechtvaardig worden.

Maar dit verlangt de hoge kracht niet van ons. Een mens moet beseffen dat hij moet streven naar geven en niet naar zelfzuchtig gewin, aan anderen denken en niet aan zichzelf. Als iedereen zich goed voelt, zal hij ook niet meer ziek zijn.

Zolang de epidemie nog aanhoudt, hebben we hier iets van leren …

Filed under: Een nieuwe wereld, hoop, Nieuwe Wereld, Samenleving, samenwerking, Verbinding - Geen reacties→

Medium publiceerde mijn nieuwe artikel: “The Coronavirus Era — Time to Calm Down and Rethink Our Lives”

Voordat het coronavirus een wereldwijd fenomeen werd, bevonden we ons in een heel gevaarlijke globale staat.

Ik hoorde toen de alarmbellen al rinkelen, want de wereldwijde spanningen en angst bereikten een recordhoogte. Of het nu ging over een ​​sterk groeiende wereldschuld, gespannen internationale betrekkingen of enorm grote hoeveelheden vervuiling – naast vele andere problemen op persoonlijke, sociale, mondiale en ecologische schaal – ik had het gevoel dat we ongecontroleerd op weg waren naar een nieuwe wereldoorlog.

Op de een of andere manier moesten al onze incorrecte, met elkaar concurrerende egoïstische verhoudingen die we over de hele planeet hadden opgebouwd, tot rust komen

Toen kwam ineens, schijnbaar uit het niets, het coronavirus tevoorschijn. Het kwam precies op een zeer bedreigend moment, toen alle wereldwijde spanningen op het punt stonden om tot uitbarsting te komen.

Daarom ben ik blij dat de dingen er voorlopig voorstaan zoals nu, en dat het niet nog veel ernstiger is uitgepakt. 

Bovendien is het zo dat – boven alle theorieën die zich verspreiden over de oorzaken van het coronavirus – de hoogste kracht van de natuur de leiding heeft over iedereen en alles, en dat op een zeer nauwkeurige en zorgzame manier. Met andere woorden: de natuur heeft onze exit uit de verschrikkelijke situatie waarin we ons bevonden, op een heel nauwkeurige en liefdevolle manier georganiseerd.

Wij, de mensheid, hebben onszelf op een dood spoor gebracht. Vervolgens organiseerde de natuur met een relatieve zachtheid, zonder enige keuze van onze kant, een nieuwe staat en een uitweg uit onze verstrikkingen.

Daarom zitten velen van ons nu thuis, zonder iets om handen te hebben. De kunstmatige en niet essentiële dingen waar we ons mee bezighielden, zullen snel verdwijnen, want we zullen steeds meer voelen dat we ze niet meer nodig hebben.

Wat ons leven, en dat van onze kinderen en kleinkinderen betreft, is het verstandig om nieuwe departementen en teams te creëren – zowel op regerings- als op maatschappelijk niveau – die zich bezig gaan houden met het creëren van een sfeer van gezamenlijke steun aan de samenleving. Door dit te doen, zullen wij allemaal door deze unieke nieuwe fase van onze ontwikkeling, overleven, totdat we gewend zullen zijn aan een nieuwe manier van leven.

Ik hoop dat na deze crisis alle grootmacht landen die hun spieren spanden en hun tentakels over de hele wereld verspreidden – het ene financieel, het andere militair, het andere industrieel, enzovoort – landen als China, de Europese Unie, de Verenigde Staten, Rusland, Iran en anderen, zullen kalmeren en normaliseren. Ook hoop ik dat mensen wereldwijd hun reisgekte tot bedaren zullen brengen.

Ik ben er zeker van dat we dergelijke verschijnselen zullen meemaken als we uit dit coronavirus-tijdperk komen.

Ik stel me een nieuwe wereld voor, één waarin we steeds meer ruimte in onze gedachten en harten zullen vrijmaken om na te denken over het waarom van het leven, de zin van het leven, en dat we een ​​eind zullen maken aan alle hectiek.

Tot het moment dat het coronavirus ons trof, waren we net kleine kinderen die van de ene hoek van de kamer naar de andere aan het rennen waren.

Vanaf nu gaat dit allemaal veranderen.

We zijn volwassener geworden en de natuur wijst naar ons, zoals een disciplinerende ouder, en zegt tegen ons: “Nu is het genoeg! Ga zitten en denk na over wat je doet! “

We zijn een nieuw historisch tijdperk ingegaan, waarin we tot stilstand moeten komen en moeten nadenken over hoe en waarom we leven, we moeten afkoelen, en nadat we geduldiger zijn geworden, gaan we verder met meer zelfreflectie, ervaring en kennis over hoe we op een meer evenwichtige manier met elkaar en met de natuur kunnen leven.

Filed under: Coronavirus, Globalization, Health, New Publications | Add Comment →

Filed under: Economie, Gezondheid, Globalisatie, Natuur, samenwerking - Geen reacties→