Voor de uittocht uit de Egyptische ballingschap, komt een mens in een donkere periode terecht, iedere dag voelt hij zich steeds meer gevangen in zijn egoïsme en hij heeft steeds minder kracht om ertegen te vechten. Het verlangen naar genot stuurt hem allerlei buitensporige gedachten, wensen en handelingen, waardoor hij steeds verder van spiritualiteit verwijderd raakt. Een mens krijgt de indruk dat hij achteruit gaat in plaats van vooruit.

Dan is hij geneigd om zich bij een religie aan te sluiten die hem ter plekke een beloning belooft voor elke handeling die hij verricht, alsof één enkele handeling voldoende zou zijn voor de correctie. Natuurlijk is dit aantrekkelijk en dan gaat zo iemand hier weg.

Rabash schrijft dat met name de mensen die zich lang in Kabbalah verdiept hebben, goede vooruitgang geboekt hebben en weggaan voordat zij de spirituele wereld zijn binnengegaan, het risico lopen om de grootste tegenstanders van Kabbalah te worden, er zelfs vijandig tegenover kunnen staan. Enerzijds lijken zij te begrijpen waar het over gaat, anderzijds hebben zij spiritualiteit nog niet bereikt.

In deze werkelijkheid handelt er geen andere Kracht dan de Schepper. Alleen Hij geeft het schepsel de mogelijkheid om uit te voeren wat de Hoge Kracht opdraagt. Het schepsel moet zich tot het uiterste inspannen om zich hiervan bewust te worden. Maar eerder, nu en in de toekomst, op ieder moment en op elk niveau, handelde alleen de Schepper en zal alleen Hij handelen.

Het is onze taak om Zijn werk te onthullen. Wij beïnvloeden niet het werk zelf, maar wij willen het hoogschatten en de totaliteit van de grootheid van de Schepper bereiken.

Er staat geschreven: “Ik en geen boodschapper”, dit betekent dat de Schepper zelf ons uit Egypte bevrijdt. Dit betekent dat wij in direct contact staan met de Schepper, met de Hoge Kracht, zonder bemiddelaars. Een “bemiddelaar” betekent dat ik, als ik vraag, niet het gevoel heb dat ik direct voor de Schepper sta en dat ik al mijn hoop op bevrijding niet uitsluitend met Hem verbind.

Wij moeten ons nu enorm inspannen, zodat eenieder zijn eigen situatie kan onderzoeken en kan voelen wat de Egyptische ballingschap is. Het teken dat de uittocht uit Egypte dichtbij is, is een gevoel van uiterste wanhoop over absoluut alles, van alle kanten. In deze staat van wanhoop onthult de Schepper zich en redt Hij ons. Wij moeten deze staat echter met elkaar onderzoeken, dit moet onze gezamenlijke beslissing zijn. Een mens kan niet alleen uit Egypte trekken. Het is alleen mogelijk door zich serieus bewust te zijn van de allesomvattende Kli.

Het egoïsme overtuigt een mens ervan dat het pad niet zo moeilijk en compromisloos hoeft te zijn als de Wijsheid van Kabbalah suggereert. Waarom zou je jezelf zo pijnigen met je gevecht tegen je egoïsme? Er zijn veel psychologische methoden die je helpen om te kalmeren en je samen met je verlangen om te genieten te ontplooien

Natuurlijk is dit heel aantrekkelijk. Daarom hebben zich – vanaf het moment dat de Wijsheid van Kabbalah zichtbaar werd – door de geschiedenis heen gelijktijdig verschillende methoden ontwikkeld. En toen de Wijsheid van Kabbalah zich verborg, werd dit de oorzaak van de opkomst van de drie wereldreligies.

Religie veraangenaamt het leven van een mens, hij kan uiterlijke handelingen verrichten in plaats van innerlijke, en er wordt hem voor deze wereld en de toekomstige wereld een beloning beloofd. Het is duidelijk dat het egoïsme een compensatie zoekt voor zichzelf.

Door Boven wordt het echter zo georganiseerd dat er naast Kabbalah – waardoor men kan ontdekken wat het egoïsme betekent in relatie tot de Kracht van geven, de Kracht van de Schepper – andere systemen zijn. Daarom zijn alle religies en methodieken nodig en kan er niets uitgeroeid worden. Het is echter onze taak om het verlangen van de Schepper te blijven uitleggen.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 3/28/18, Writings of Rabash, Vol. 2, Article 8

Filed under: Religie, Spiritueel Werk, Wijsheid van Kabbalah - Geen reacties→

Vraag: Kan een moslim, een christen, een boeddhist of iemand die een ander geloof aanhangt, Kabbalist worden?

Antwoord: Het gaat niet over geloof. Voor iemand die gelooft, is het belangrijk dat hij iets wat hem verteld wordt, wat hij gelezen heeft, of informatie die hij op een andere manier heeft gekregen, in geloof aanneemt, hij hanteert die informatie als een feit. In een dergelijke situatie beschouwt men hem als een gelovige…

Kabbalah is geen geloof. Het is een wetenschap die iets onderzoekt wat niet binnen het bereik van een gewoon mens ligt. Toch kan ieder mens het bereiken en nieuwe ruimten en nieuwe vormen ontdekken. Hier wordt in onze tijd zelfs in de natuurkunde over gediscussieerd.

Men bevestigt dat er materie, energie, ruimten en inhouden zijn die wij niet kunnen voelen. Er is beweging boven kennis, boven licht en tijd, boven tijd en ruimte.

De wetenschap discussieert hierover hoewel een mens dit met zijn zintuigen niet kan ervaren. Hij kan zich zoiets alleen in theorie voorstellen. De Wijsheid van Kabbalah helpt ons echter om innerlijke zintuigen te ontwikkelen die het ons mogelijk maken om ruimten boven tijd en materie te voelen en te ervaren, andere dimensies, en ook daarin te leven. Dit zijn spirituele ruimten.

Vraag: Moet ik u nu geloven?

Antwoord: Je hoeft mij niet te geloven als ik je vertel dat dit bestaat, zoals je ook natuurkundigen niet hoeft te geloven die ons vertellen dat het licht verdwijnt, dat er witte en rode dwergsterren zijn en dat er andere universums bestaan naast het onze, enz.

Je hoeft hen of mij niet te geloven. Het hangt er helemaal vanaf of je het verlangen hebt om dit zelf te bereiken, of je vindt dat dit belangrijk is voor je. Als je het belangrijk vindt, word je uitgenodigd om naar “een andere wereld” te reizen. Als je dit niet belangrijk vindt, blijf dan in deze wereld. Succes!

From KabTV’s “News with Michael Laitman” 3/20/18

Filed under: Kabbalah Studie, Religie - Geen reacties→

Vraag: In Wikipedia staat dat “Kabbalah (Hebreeuws: קַבָּלָה‎; letterlijk: parallel, overeenkomend of ontvangen traditie) een esoterische methode is, een discipline, een denkwijze die uit het jodendom afkomstig is.” Wat kunt u erover zeggen?

Antwoord: De Wijsheid van Kabbalah is een wetenschap die door mensen onderwezen wordt die de Hoge Wereld voelen en bereikt hebben met de hulp van speciaal innerlijk werk, niet door mystieke handelingen. Zij leren en onderzoeken wetten van de hoge structuur, van alle hoge krachten die om ons heen bestaan en voor ons nu niet voelbaar zijn, maar door Kabbalisten onthuld zijn.

Deze krachten worden “hoog” genoemd omdat zij zich op het gebied van geven bevinden, het zijn krachten met de eigenschap van geven – niet de eigenschap van ontvangen – daarom definiëren we ze op deze manier en leggen wij dit uit.

Er is niets religieus, mystieks of esoterisch aan de Wijsheid van Kabbalah. Het is zuiver een wetenschap. Zo werd Kabbalah ook beschreven door de oude filosofen die deze Wijsheid van Kabbalisten in het oude Israël leerden. Wetenschappers uit de middeleeuwen tot aan de huidige tijd schreven er dan ook op deze manier over.

Kabbalah is niet met het Jodendom verbonden. Het Jodendom ontstond veel later, het kwam uit de Wijsheid van Kabbalah voort en het werd de basis voor handelingen die nu in onze wereld gebruikelijk zijn.

Mensen die zich in onze wereld wilden richten op een relatie met de Schepper en daartoe besloten, haalden beschrijvingen uit de Wijsheid van Kabbalah, vatten ze als iets uiterlijks op en maakten daar hun geloof van. Op deze manier werd spiritueel onderricht, dat via het ego overgebracht werd, de basis voor het jodendom en voor andere religies.

Opmerking: In Wikipedia staat dat de Wijsheid van Kabbalah in de 12e en 13^e eeuw ontstond.

Antwoord: Ook dat klopt niet. De Wijsheid van Kabbalah ontstond ongeveer 5.777 jaar geleden. Wij duiden dit als het Joodse Nieuwjaar.

De komst van Adam en de onthulling van de natuurwetten die hij ontdekte, symboliseren de geboorte van de Wijsheid van Kabbalah. Vanaf dat moment beginnen wij te tellen.

De verspreiding van de Wijsheid van Kabbalah is in de 12^e eeuw begonnen en zette zich voort tot in de 14^e eeuw, van mond tot mond, voor iedereen.

Het enige wat juist vermeld wordt in Wikipedia is, dat de ontdekking van de Wijsheid van Kabbalah vooral in de 14e eeuw plaatsvond. De rest is verzonnen. De Wijsheid van Kabbalah is geen filosofie, geen mystiek, geen religie en geen joodse leer. Hierover bestaat grote verwarring, ook bij de religieuze joden die de Wijsheid van Kabbalah beschouwen als een deel van hun religie.

From the Kabbalah Lesson in Russian 1/22/17 with English translation.

Filed under: Kabbalah, Religie - Geen reacties→

De Wijsheid van Kabbalah en Kabbalisten hebben in de loop van de geschiedenis een speciale ontwikkeling doorgemaakt, want het verlangen naar genot moest groeien en zo laten zien dat materiële vooruitgang geen enkele zin heeft.

En de Wijsheid van Kabbalah moet zich steeds weer afstemmen op de mensen waarin zij wordt onthuld, namelijk in het volk Israël, de groep die door Abraham is gevormd.

Wij zien dat de Wijsheid van Kabbalah voor alle mensen beschikbaar was, dat was echter voor een beperkte periode, toen deze wijsheid aan het volk Israël was onthuld in de tijd van Mozes. Het was een tijd van veel argumentatie, ophelderingen en strijd tussen mensen.

Toen zij het land Israël waren binnengetrokken – nadat Mozes het volk had verlaten en zijn druk was verdwenen – begon het volk Israël haar spirituele hoogte te verliezen. In die tijd ontstond er een religie en kwamen er algemene gedragsregels voor deze fysieke wereld, de spirituele Kabbalistische wetten werden gekopieerd en werden wetten in materiële zin. Men ging voor zichzelf “afgodenbeelden” maken en “heilige voorwerpen”.

Men voelde zich steeds meer aangetrokken tot tradities van deze wereld, de Wijsheid van Kabbalah trok zich daaruit terug en “verdween”. Na de vernietiging van de Tweede Tempel, toen het volk broederliefde verruilde voor ongefundeerde haat, koos Kabbalah voor volkomen verborgenheid.

Het is van belang om te begrijpen dat de liefde voor de naaste alleen door de Wijsheid van Kabbalah wordt onderwezen. Hoewel het principe “Heb je naaste lief als jezelf” het belangrijkste voorschrift is in de Torah, bestaat de Torah zelf – namelijk de Wijsheid van Kabbalah, de Wijsheid van het Licht – niet meer onder het volk Israël. Het blijkt dat het volk in ballingschap is als het gaat over de methode van liefde en eenheid. Het inzicht in wat de Hoge Kracht is, wat het volk Israël is met haar opdracht en de ontwikkeling van haar doel, is volkomen verdwenen.

Wij bevinden ons in onze tijd al aan het einde van de bestaande ballingschap, op de drempel van de bevrijding. In elke generatie kwamen er Kabbalisten naar voren die voor die specifieke tijd, of voor de daarop volgende generatie, geschikt waren. Het is belangrijk om te begrijpen dat de handelingen van de Kabbalisten en de weerstand tegen hen het gevolg is van de ontwikkeling die plaatsvindt.

Er stonden wrede krachten op tegen de Wijsheid van Kabbalah. En er was verdeeldheid tussen religieuze mensen. Enerzijds waren er de Hassidim en anderzijds hun tegenstanders, de Mitnagdim; daarnaast waren er vele andere afsplitsingen en bewegingen. De Kabbalisten waren ook verdeeld: zij die zich meer in de rechterlijn of in de linkerlijn verdiepten, afhankelijk van de aard van de mens.

Voor de tijd van de Ari, volgden de Kabbalisten de school van Ramak. Toen werd de methode van de Ari populair. De volgende belangrijke fase in de ontwikkeling van Kabbalah, begon met Baal HaSulam, er is namelijk een groot verschil tussen de tijd voor hem en na hem. Daarna ontwikkelde Rabash (Rav Baruch Ashlag) Kabbalah nog verder. Baal HaSulam en Rabash maakten de methode van Kabbalah geschikt voor onze generatie.

Elke keer werd de methode van Kabbalah verbeterd en ten gevolge daarvan kwamen er tegenstanders in opstand, zij verzetten zich tegen de nieuwe methode, de “nieuwe Torah”, de “nieuwe religie”. Men begrijpt namelijk niet waarop het werk van Kabbalisten gebaseerd is. Het is van groot belang om te onderzoeken wat voor bezwaren men naar voren brengt tegen Kabbalah, zodat we begrijpen wat we het hoofd moeten bieden en hoe we deze zogenaamde kwade krachten kunnen veranderen in zinvolle krachten.

Dit alles zal ons zeker helpen om het gehele proces te verwerkelijken, het proces waardoor de Schepper de schepselen naar een volkomen gecorrigeerd verlangen leidt.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 9/24/17, Lesson on the Topic: “The Resistance to Kabbalah”

Filed under: Kabbalah Studie, Kabbalisten, Liefde, Religie - Geen reacties→

Vraag: Waarom zijn er in de Wijsheid van Kabbalah veel religieuze teksten en gebeden die nauw verwant zijn aan religie?

Antwoord: Kabbalah is de oorsprong. Kabbalah ontstond voordat er ook maar één religie bestond. Alle teksten die we lezen, zoals de Psalmen, Prediker, enz. zijn Kabbalistische teksten, ze hebben niets met religie te maken. Ze werden door Kabbalisten geschreven. Zij schreven over het bereiken van de Hoge Wereld en over het Hoge Systeem dat zij in zichzelf onderzochten, gebaseerd op de verbinding tussen henzelf en anderen. Dit is hoog, praktisch, innerlijk, psychologisch werk.

Behalve de Wijsheid van Kabbalah zie ik geen enkel boek dat gebruikt zou kunnen worden als basis voor de mensheid. Kabbalah was de bron van wetenschappelijke kennis voor wetenschappers, filosofen, alchemisten en vele anderen in de loop van de geschiedenis van de mensheid. Alle kennis haalden zij uit Kabbalah. Kabbalah is een wetenschap.

Zolang deze Wijsheid in het volk Israël aanwezig was, haalden zowel de Grieken als de Romeinen er hun kennis vandaan en verspreidden zij die kennis zelfs in Europa. Toen het volk Israël van het spirituele niveau “En je zult je vriend liefhebben als jezelf”, Vajikra 19:18 (Leviticus) verviel tot het niveau van “wederzijdse haat”, werd de Wijsheid van Kabbalah verborgen gehouden voor het volk en bleef zij alleen bij een klein groepje mensen levend. Omdat mensen los raakten van de waarneming van de Hoge Wereld, gingen zij er zich voorstellingen van maken vanuit totaal verschillende kaders en ideeën. Daaruit ontstonden er religies, eerst het jodendom en uit het jodendom ontstonden het christendom en de islam. In 2.000 jaar ballingschap zijn wij losgeraakt van spiritualiteit, wij moeten nu uitleggen dat Abraham en Mozes Kabbalisten waren en dat de Talmud een Kabbalistisch boek is.

Wij kunnen mensen niets bewijzen en wij moeten dat ook niet proberen te doen, want dit alles zal geleidelijk aan de mensheid onthuld worden. Mensen zullen plotseling gaan begrijpen dat de Kabbalistische principes juist zijn. De mensheid is in vele verschillende niveaus verdeeld, afhankelijk van hun verlangen om de waarheid te ontdekken. Er zijn mensen die verschillende vormen van wetenschap bestuderen of zich met kunst bezighouden, om zich te ontplooien, enz. En er zijn mensen die normaal willen leven, voor hen is religie noodzakelijk. Maar er zijn ook mensen die heel nauwkeurig de zin van het leven willen bereiken, zij zijn degenen die naar de Wijsheid van Kabbalah komen.

From the Kabbalah Lesson in Russian 9/25/16

Filed under: Kabbalah Studie, Religie - Geen reacties→

Vraag: Zou de wereld ten goede veranderen als de meeste mensen teleurgesteld zouden zijn over hun religie? Wat zou mensen helpen om elkaar niet meer te vernietigen?

Antwoord: Nee, religies moeten niet zomaar verdwijnen! Absoluut niet! Er is ruimte voor geloof op de manier waarop mensen het begrijpen, namelijk binnen een religie, totdat mensen overal de gehele schepping zullen onthullen, totdat zij de Schepper in alle volheid en compleetheid zullen onthullen.

De Wijsheid van Kabbalah is tegen geen enkele religie!

Als de mens een religie creëert, is dat essentieel voor hem. Alle religies komen voort uit de Wijsheid van Kabbalah en die Wijsheid is gebaseerd op het principe: “Heb je vriend lief als jezelf.”

De Wijsheid van Kabbalah werkt door een mens naar de vervulling van dit principe te leiden, religies spreken wel over liefde voor anderen, maar helaas veroorzaken ze verdeeldheid tussen mensen.

From the Kabbalah Lesson in Russian 9/25/16

Filed under: Religie - Geen reacties→

Onderzoek (wired.co.uk): “Samenwerking is een essentiële component van de menselijke interactie en ook, volgens het nieuwe onderzoek van de Universiteit van Brits Columbia, de verspreiding van een beschaving. Niet vanwege altruïstische redenen, hoewel de behoefte terug te brengen zou zijn naar angst voor een wrekende god.”

“In een studie die door Nature is gepubliceerd, wordt beschreven dat een team van de universiteit heeft geconcludeerd dat het niet ging om geloof in een goddelijke beloning waardoor samenwerking wordt bevorderd, maar om vrees voor straf.”

“Samenwerking tussen grote groepen vreemdelingen in uitdijende samenlevingen vereisten een gemeenschappelijk geloof in moralistische goden,“ zei Benjamin Purzycki die het onderzoek heeft geleid.”

“Gelovigen waren ervan overtuigd dat deze goden gedachten konden lezen, goed en kwaad gedrag gade sloegen en hen volgens dat gedrag straften of beloonden, zo vermeldt de studie. Gemeenschappelijke geloofsovertuigingen met betrekking tot deze goden legden de basis voor handelsnetwerken, economieën en instituten zoals regeringen en gerechtelijke diensten.”

Mijn Commentaar: Religies vormen een soort club, een leefstijl. De mensheid heeft dergelijke kaders nodig voor haar ontwikkeling, totdat zij op een punt komt dat zij beseft dat zij niet in staat is om sociale problemen op te lossen vanwege wederzijdse haat en afwijzing. Uiteindelijk zijn religies van nature egoïstisch, evenals de menselijke maatschappij waarin zij zijn ontstaan en zich, tot aan de dag van vandaag, ontwikkelen.

In ieder geval is het noodzakelijk dat de massa de Wijsheid van Kabbalah ontdekt en de noodzaak voelt om deze Wijsheid te verspreiden. Hoewel, zoals Baal HaSulam schrijft, iedereen bij zijn geloof kan blijven. Dit is zo omdat Kabbalah alleen de eigenschappen van geven en liefde voor anderen onthult. Religie vult de behoefte van een mens naar de ’niche van het onbekende’.

Filed under: Kabbalah Studie, Religie - Geen reacties→

Vraag: Er is een Japans gezegde dat gaat als volgt: “Door moeilijkheden zal je in een edelsteen veranderen.” Hoe ziet u dat?

Antwoord: Dit is uit de filosofie van de Samoerai waarin men over de weg van het lijden spreekt. Ik denk dat we dat helemaal niet nodig hebben omdat wij onze eigen weg gaan. Waarom zouden we via de weg van het lijden op weg gaan naar geluk? Wij kunnen onmiddellijk boven het lijden uitspringen, zoals de Joden heel goed weten.

We zijn daar intussen niet in geslaagd omdat we niet willen luisteren naar de methode die we duizenden jaren geleden hebben ontvangen: de wijsheid van Kabbalah. Deze wijsheid kan ons in één sprong naar geluk brengen.

Opmerking: Maar toch, toen u problemen met uw gezondheid had zei uw leraar dat hij jaloers op u was omdat hij daarin een teken van vooruitgang zag.

Antwoord: Zeker, dankzij lijden verbetert een mens zichzelf omdat lijden tegen het ego ingaat, want dat wil alleen maar genot. Daarom kwam er een systeem van studie en begrip dat tegen het ego inging. Maar dit is niet de juiste manier!

Het Christendom zegt: “Als iemand je op de wang slaat, keer hem dan ook de andere wang toe.” Dit is niet juist. We moeten een andere weg bewandelen. De wijsheid van Kabbalah legt alles op een heel eenvoudige manier uit. De Schepper heeft leven en dood geschapen, kies dus voor het leven. Wij moeten uit alle macht verlangen naar het goede, naar liefde, naar welzijn en ons niet begraven in lijden. Dat hebben we niet nodig. Met opzet kiezen voor ballingschap, daar lijden en denken dat dit voor iedereen beter is, is absoluut de verkeerde weg! Het ego trekt ons bewust in die richting maar dit is geen Kabbalistische benadering van de wereld, van onze geschiedenis en onze opdracht.

De Schepper zegent ons met vrede, geluk, Licht en warmte, maar absoluut niet met lijden. Want als de mens lijdt is hij niet in staat om de Schepper te zegenen. Hij kan niet huilen en tegelijkertijd zeggen: “Hoe goed is het voor mij om in Uw nabijheid te zijn!” Het is dus voor ons verboden om ons eigen lijden verder te ontwikkelen. Hierop is het Christendom gebaseerd. Vanuit het gezichtspunt van Kabbalah is dit absoluut onjuist.

Vraag: Wat betekent dan “Verheug je als de boosdoeners aan je onthuld zijn”?

Antwoord: Dit betekent dat je verheugd bent als je je gebreken in jezelf ontdekt. Hier ben je blij mee en je lijdt er niet onder. Dit is blijheid omdat je persoonlijke eigenschappen nu onthuld worden en je ziet dat je ze kunt corrigeren. Als zij door Boven aan je onthuld worden, betekent het dat je ze zeker zult corrigeren.

From KabTV’s “Conversations with Michael Laitman” 8/5/15

* In verband met het Europese Kabbalah Congres in Roemenië zullen er tot woensdag 9 september weinig of geen blogs verschijnen.

Filed under: Correctie, Kabbalah Studie, Lijden, Religie, Spiritueel Werk, Uncategorized - Geen reacties→

Vraag: Wat is het verschil tussen de religieuze en de seculiere benadering van het leven? Ik beschouw mezelf als seculier maar ik voel altijd een innerlijk conflict, ik vind het moeilijk om te bepalen waar in mij de seculiere mens ophoudt en de religieuze mens begint. Deze zelfde verdeling zien we in de Israëlische maatschappij.

De laatste peiling leverde de volgende resultaten op: 50% van de bevolking in Israël is helemaal seculier, 17% houdt zich aan de traditie maar beschouwt zich niet als religieus, 13% houdt zich aan de traditie en beschouwt zich als religieus, 12% is religieus en 8% is orthodox religieus.

Antwoord: Seculiere mensen geloven dat de wereld door natuurwetten wordt bepaald en dat er niets meer bestaat dan wat wij met behulp van de wetenschap zien en ontdekken. De seculiere benadering van het leven houdt in dat de wereld opgevat wordt zoals deze zich aan ons voordoet, volgens ons gevoel, zonder vertrouwen op hogere krachten, een levensdoel, leven na de dood. Verschijnselen die we niet kunnen oplossen betekenen niets anders dan een verdichtsel van onze verbeelding, onze fantasie.

De seculiere benadering wordt als de enig juiste beschouwd. Daarbinnen zijn vele variaties die bepalend zijn voor de relatie die een mens heeft met zichzelf en de maatschappij, het verschil is echter niet zo groot als het verschil tussen de religieuze en de seculiere benadering.

De religieuze benadering is gebaseerd op geloof in een Hoge Kracht die de wereld heeft geschapen en ons in omstandigheden plaatst waarin we moeten handelen. Als wij alle wensen van de Hoge Kracht vervullen, verdienen we een beloning, als wij ze niet vervullen worden wij gestraft.

Er bestaan verschillende relaties met de Hoge Kracht, er zijn verschillende benaderingen ten aanzien van beloning en straf, het aandeel van de mens hierin en vrije keuze. Het punt is echter dat religieuze mensen rekening houden met het bestaan van een Hoge Kracht, een hoger plan, een programma, het doel van de schepping. De mens staat niet langer centraal in de schepping, maar de Hoge Kracht, de Schepper.

Omdat men denkt dat alles wat de Schepper doet en organiseert een antwoord is op het gedrag van de mens, moet men zijn leven voortdurend afstemmen op de Hoge Kracht. Men denkt namelijk dat men afhankelijk is van de Hoge Kracht en niet van blinde natuurwetten. Daarom is het noodzakelijk om tot de Hoge Kracht te bidden, Hem vragen te stellen, zich beschaamd te voelen en berouw te hebben van daden uit het verleden.

Er zijn veel religies en geloofsovertuigingen die ooit bestaan hebben en weer zijn verdwenen, er zijn er ook die nog steeds bestaan. Religie heeft een grote invloed op de wereld en de mensheid. De afgelopen tweeduizend jaar heeft de mensheid zich onder de invloed van religie ontwikkeld: na de verwoesting van de Tweede Tempel kwam eerst het Jodendom op, daaruit ontstonden vervolgens het Christendom en de Islam.

Al deze religies strijden met elkaar, er bestaan uiterst complexe onderlinge verhoudingen. Elke religie heeft vele stromingen: Katholieken, Protestanten, Orthodoxe Christenen, in de Islam Sjiieten en Soennieten en vele stromingen in het Jodendom.

Iedere synagoge in Israël verschilt enigszins van de andere. Om maar niet te spreken over het conflict tussen de seculieren en de religieuzen die niet in staat zijn om hun leven zo te organiseren dat ze elkaar niet lastig vallen, men wil namelijk het eigen standpunt aan anderen opleggen.

Ik wil geen oordeel uitspreken over wie wel of geen gelijk heeft. Een dergelijk conflict bestaat echter alleen in Israël. In de VS of in Europa bestaat er bijvoorbeeld geen conflict tussen religieuze en seculiere mensen. Als je Joods bent besteedt niemand er aandacht aan of je zaterdags naar de synagoge gaat of alleen op de belangrijkste feestdagen.

De Joden die in het buitenland wonen behoren tot één natie. In Israël bestaat er een conflict omdat religie niet gescheiden is van de staat en religie in een machtsstrijd verwikkeld is. Dit raakt dus het terrein van het algemeen belang waar onze verlangens met elkaar in botsing komen. Door de jaren heen wordt dit conflict steeds groter, iedereen denkt dat de tegenpartij uitsluitend op het eigen voordeel uit is.

Deze strijd in de maatschappij wordt krachtiger en leidt tot vormen van haat en verdeeldheid die nooit eerder onder het volk Israël hebben bestaan. Ik denk niet dat dit het resultaat is van een verschillende benadering van de wereld. Het gaat hierbij om een machtsstrijd, het verlangen van sommige mensen om anderen en de staat onder controle te houden, zodat hun eigen belangen behartigd worden, zowel van de zijde van de seculiere als van de religieuze gemeenschap.

Het is de strijd om de staat, de macht en de schatkist, het gaat alleen om eigenbelang.

From KabTV’s “A New Life” 5/21/15

Filed under: Israel, Maatschappij, Politiek, Religie - Geen reacties→

Vraag: Als de wijsheid van Kabbalah een wetenschap is en geen religie, betekent dit dan dat u het bestaan van God ontkent?

Antwoord: Ik ontken het bestaan van God in de betekenis waarin een religieus mens Hem opvat, als iemand die als een stoffelijke vorm bestaat.

God is de alomvattende eigenschap van Liefde en Geven die het hele universum en alle werelden in stand houdt. Het is de positieve Kracht – door de wijsheid van Kabbalah Licht genoemd – waardoor de materie geschapen is en de materie wordt door deze Kracht ontwikkeld om op Hem te gaan lijken. Deze Kracht wordt God genoemd, de Schepper, de Hoogste, eenvoudigweg omdat Hij boven alle andere krachten staat.

De relatie die wij met deze Kracht hebben, is niet gebaseerd op menselijke principes die impliceren dat God ergens spijt van zou hebben, vergeeft of ons straft. Wij hebben te maken met een systeem van Voorzienigheid dat onze daden waarneemt en in overeenstemming daarmee reageert, zonder enige spijt, genade, enz.

Het gaat niet over de God waar religieuze mensen naar verwijzen als zij tot Hem roepen en Hem smeken om genade en vergeving. Wij zien door de geschiedenis heen dat ons roepen tot Hem en onze smeekbeden zinloos zijn omdat het systeem dat wij de Schepper noemen dit niet van ons vraagt.

De betekenis van het woord ‘God’- ‘Elokim’ in Gematria (numerologie) – stemt in getalswaarde overeen met het woord ‘Teva’ – ‘Natuur’, want Natuur en God zijn hetzelfde.

From KabTV’s “A Special Opinion” 8/17/14

Filed under: Geven, Licht, Liefde, Natuur, Religie, Schepper - Geen reacties→