Mijn nieuwe artikel op Linkedin “Elke keer als wij ziggen, zagt Covid meteen terug ”

We zitten diep in onze derde lockdown in Israël, maar de cijfers verbeteren niet. Meer dan een derde van de bevolking heeft de eerste injectie met het Pfizer-vaccin gekregen, en meer dan een achtste heeft de tweede injectie gekregen, maar de plaag verspreidt zich alsof er niets gebeurd is. Prof. Ran Blitzer, hoofd van het Corona Kabinet bij Magen Israël, het nationale programma voor de bestrijding van het coronavirus, begrijpt er niets van. Volgens Blitzer zou het, “volgens alle verwachtingen en modellen ten gunste veranderd moeten zijn … We zouden een grotere daling in het aantal geregistreerde gevallen moeten zien dan we nu zien. We zouden ook een daling moeten gaan zien in het aantal moeilijke gevallen, maar we zien deze trend niet in de mate waarin we het hadden verwacht.”

In lijn met Prof. Blitzer’s grote ongenoegen, is de nationale stemming somber en grauw. Het lijkt erop dat elke keer als wij ziggen, Covid meteen terug zagt. Elke keer als wij denken dat we een manier hebben gevonden om van de plaag af te komen, vindt het virus nieuwe manieren om terug te keren. En elke keer als het terugkomt, komt het krachtiger terug. Bij de eerste lockdown bestond maar een klein deel van de patiënten uit jongeren onder de 18. Bij de derde lockdown bestaat meer dan 35 procent van de zieken uit kinderen. Erger nog, we zijn er helemaal niet zeker van dat de vaccins beschermen tegen alle nieuwe mutaties die onlangs zijn opgedoken in het VK, Zuid-Afrika, Californië, Brazilië, en wie weet welke andere mutaties er nog in het verschiet liggen.

Het coronavirus legt onze zwakheden één voor één bloot. Het drijft de spot met onze pogingen om het om te scholen, en laat zien hoe gemakkelijk het voor de natuur is om met onze hoogtechnologische geneeskunde die zoveel geld kost, een loopje te nemen. Elke keer als we weigeren om de waarheid onder ogen te zien, laat het virus ons nog wat overtuigender zien waar het om gaat, mensen betalen er echter voor met hun leven. 

Toen deze plaag uitbrak, verzekerden artsen ons dat kinderen er niet onder zouden lijden. Ik heb toen gezegd dat het zeker ook kinderen zou treffen, dat het niet alleen onze longen, maar ook onze hersenen zou aantasten, en dit alles omdat wij weigeren in te zien dat er geen genezing is voor het virus op het niveau waarop het zich manifesteert, maar alleen bij de bron: wij misbruiken elkaar en de natuur. Sommige kinderen in Israël verkeren nu in een zorgwekkende toestand en worden geholpen door beademingsapparatuur, andere kinderen, nog niet in Israël, lijden aan nevenwerkingen zoals het Kawasaki syndroom dat hun hersenen vernietigt.

Onder deze omstandigheden herhaal ik dringend dat de enige manier om met Covid om te gaan, bestaat uit de genezing van onze sociale betrekkingen, we zullen het virus namelijk nooit kunnen vernietigen. Onze slechte sociale verhoudingen zetten ons ertoe aan om te wedijveren en op elkaars vernietiging uit te zijn, die drang maakt elk middel aanvaardbaar. In onze strijd om elkaar te vernietigen, vernietigen we onschuldige mensen, onschuldige dieren, onschuldige planten en de aarde waarop we lopen. Er is niets mis met onze planeet, zij kan voor alle wezens die erop leven zorgen en nog veel meer dan dat, op voorwaarde dat we niet proberen om andere mensen, groeperingen, naties, geloofsovertuigingen en rassen te overtreffen, te vernederen en uit te buiten. Kortom, onze haat naar elkaar vernietigt onze planeet, vernietigt onze gezondheid en zal uiteindelijk ons vernietigen.

Als wij Covid willen verslaan, moeten we de haat verslaan die we naar elkaar koesteren. Alleen als we dat doen, zullen we evenwichtiger gaan leven, de natuur in staat stellen haar eigen evenwicht te herstellen en zullen de ontelbare ziekteverwekkers die van wilde dieren naar mensen zijn overgegaan, terugkeren naar waar ze thuishoren. We zullen het evenwicht op aarde niet herstellen totdat we ermee stoppen haar te ruïneren, en we zullen er niet mee stoppen haar te ruïneren totdat we ermee stoppen elkaar te ruïneren. Dit is de reeks correcties die moet plaatsvinden als we een normaal leven willen leiden, en niets anders kan daar verandering in brengen. Ik hoop dat het niet lang meer duurt voordat we naar de realiteit luisteren, want de klappen die gaan komen, worden duidelijk ernstiger en we hebben al genoeg onnodige angsten doorstaan.

Blog in het Engels: https://laitman.com/2021/01/every-time-we-zig-covid-zags-right-back-linkedin/

Filed under: Coronavirus, Crisis, New Publications | Add Comment / Ask Question →

Filed under: Covid, Crisis, Nieuwe Wereld, Vaccin coronavirus - Geen reacties→

Vraag: Wat is geloof boven de rede (verstand)?

Antwoord: Het concept geloof boven de rede verwijst naar het feit dat ik boven mijn natuur uitstijg en een staat binnentreed waarin ik in de Schepper ben, deze staat is tegengesteld aan de staat waarin ik mij nu bevind.

De Schepper is de eigenschap van geven, de eigenschap van de alomvattende verbinding, van alomvattende liefde. Aanvankelijk heb ik deze eigenschap niet, maar als ik dit enigszins in mijzelf kan creëren, het kan vormen en ontdekken, zal dat boven mijn huidige egoïstische aard aanwezig zijn en dat wordt geloof boven de rede genoemd.

De rede, het verstand, heeft betrekking op wat er in mijn aard plaatsvindt, in het ego, in mijn begrip en mijn gevoelens. Als ik daarboven uitstijg omdat ik op een tegengestelde manier wil leven, ben ik in de eigenschap die tegengesteld is aan de rede, in geloof boven de rede. Tegengesteld wil niet zeggen dat we het over een contrast hebben.

In het algemeen gesproken zijn er veel discrepanties in de simpele manier waarop wij het leven begrijpen, dat moeten we eerst achter ons laten en dan moeten we proberen te voelen, want geloof boven de rede is afkomstig van het gevoel dat er iets bestaat als de hoge wereld, iets wat je overstijgt, leven ten dienste van geven, en die staat wil je verwerven.

Als een dergelijke innerlijke beweging zich in de mens voordoet, gaat hij zich voorbereiden op de uittocht uit de slavernij van het ego. Dit heeft hij te danken aan het feit dat er al enige tijd, een lange tijd, een hoog omringend Licht aan hem werkt. Deze kracht is te hulp gekomen door het verlangen en de handelingen van de mens om zichzelf te veranderen, hoewel de innerlijke intentie egoïstisch is, maar het doel is altruïstisch.

Als een mens een dergelijke invloed ontvangt door zijn werk in de groep en de studie van de Wijsheid van Kabbalah, en hij als resultaat daarvan een extra kracht wil verkrijgen, een eigenschap die niet fysiek is, wordt deze geleidelijk in hem gecreëerd en ontwikkeld, zoals een embryo in de baarmoeder. Dan wordt deze eigenschap, geloof boven de rede, geboren en gaat deze een zelfstandig leven leiden, dit wordt een ziel genoemd.

In Kabbalistische termen: de mens hecht zich aan Bina en lijkt niet meer verbonden te zijn met Malchut. Daarom is geloof boven de rede de eigenschap van Bina die sterker is dan de eigenschap van Malchut, de eigenschap van geven die werkzaam is boven de eigenschap van ontvangen, het verlangen om te geven boven het verlangen om te ontvangen. 

De structuur van de alomvattende ziel is op dit principe gebaseerd, wij bestaan op basis van dit principe in de spirituele wereld. Wij moeten het in ons bouwen. Tot dan toe heeft niemand van ons een ziel, maar alleen een fysiek lichaam dat in de Wijsheid van Kabbalah niet eens genoemd wordt. Volgens de Wijsheid van Kabbalah verwijst het woord “lichaam” naar ons egoïstische verlangen om te ontvangen en te genieten wat in ons aanwezig is, maar op geen enkele manier met ons fysieke lichaam verbonden is.

Blog in het Engels: https://laitman.com/2021/01/faith-above-reason-and-the-soul/

Het volgende blog verschijnt zondag a.s.

From KabTV’s “Fundamentals of Kabbalah” 12/23/18

Filed under: Spiritual Work | Add Comment / Ask Question →

Filed under: Geloof boven de rede, Lichaam en Ziel, Ziel - Geen reacties→

Mijn nieuwe artikel op Linkedin “De vlucht van de honingbij”

Misschien zijn we ons er niet van bewust, verwaarlozen doen we het zeker: de honingbijen verdwijnen in een alarmerend tempo, de populatie neemt over de hele wereld af en niemand weet met zekerheid waardoor dit gebeurt en hoe we het een halt kunnen toeroepen. Het lijkt misschien niet zo erg, niet iets waar we ons zorgen over moeten maken, want er zijn talloze diersoorten waarvan de populatie afneemt en waarvan sommige op het punt van uitsterven staan, dus wat is er dan zo speciaal aan bijen? Bijen hebben misschien niet zulke goede PR-middelen als bijvoorbeeld de ijsbeer, maar hun belangrijkheid voor de mensheid is waarschijnlijk veel groter dan van welke diersoort op de planeet dan ook. Door hun functie als belangrijke bestuivers zijn bijen verantwoordelijk voor de productie van meer dan een derde van al het voedsel in de wereld. Zonder bijen is er op tal van planten die mensen en het vee voeden geen bestuiving. Met andere woorden, zonder bijen zal er honger ontstaan op een schaal die we nooit eerder hebben gekend.

Misschien weten we niet waarom bijen verdwijnen, maar we moeten niet verbaasd zijn als dit gebeurt. Op elk niveau van de natuur verbreken we de verbindingen van het ecosysteem waaruit onze planeet bestaat. We putten de natuurlijke hulpbronnen uit, kappen elk jaar bossen ter grootte van hele landen, vervuilen de lucht en het water en vernietigen de biotoop van bijna elk schepsel op de planeet. Hoe kunnen we dan verwachten dat in een dergelijke situatie een van de meest vitale schakels van de levenscycli van de aarde niet wordt verbroken? We verbreken dagelijks steeds meer verbindingen, en tegelijkertijd worden we angstiger voor de ineenstorting van de natuur. Het lijkt alsof er geen manier is om een einde te maken aan onze stommiteiten, behalve misschien wanneer we geconfronteerd worden met lege winkelschappen, als we wel geld hebben om voedsel te kopen, maar er geen voedsel te koop is. Misschien zullen we dan wakker worden, maar voor velen van ons zal het dan te laat zijn.

Als we de bijenpopulatie weer willen opbouwen en ons eigen voortbestaan willen garanderen, moeten we de oorzaak van onze mishandeling van de natuur oplossen en die bestaat, verrassend genoeg, uit onze verbindingen met elkaar, onze menselijke, sociale verbindingen. We moeten een netwerk van positieve verbindingen tot stand brengen om op die manier te leren hoe we met de hele natuur kunnen samenwerken. Dit betekent dat de correctie thuis moet beginnen, bij de mensen die het dichtst bij ons staan, en van daaruit groeien naar de rest van de wereld. Als we leren hoe we onszelf positief kunnen integreren in onze samenleving, zullen we ook weten hoe wij ons op een positieve manier kunnen integreren in de hele natuur.

Met andere woorden, het probleem ligt niet bij onze daden of in ons denken. Het is niet zo dat er een fundamentele kennis bestaat die wij niet kennen. Het probleem ligt in ons hart, of beter gezegd, in de verbinding tussen onze harten. Onze egocentrische instelling verbreekt de banden tussen ons, en als gevolg daarvan tussen ons en de natuur. Als we de natuur niet aanvoelen, voelen we geen zelfverwijt als we haar misbruiken en hebben we er geen moeite mee om van haar te eisen dat zij dienstbaar is aan ons omdat wij dat willen.

Egocentrisch gedrag en uitbuiting zijn daarom de grootste vervuilers die wij creëren en niet de CO2-uitstoot of iets dergelijks. Als wij onszelf zuiveren van zelfabsorptie en uitbuiting, zal de natuur zichzelf zuiveren van de verontreinigende stoffen die wij hebben gecreëerd. Deze twee narcistische trekken die alleen de mens bezit, moeten wij corrigeren. Niemand kan dit voor ons doen en niemand zal ook maar enige correctie kunnen uitvoeren voordat wij onze egoïstische aard corrigeren. Maar op het moment dat we deze corrigeren, zullen alle andere correcties uiterst simpel zijn.

Bijen voelen elkaar aan en helpen elkaar. Zo zullen ook wij de kunst moeten leren om elkaar aan te voelen. Wat de bijen instinctief doen, zullen wij bewust moeten gaan doen, dan zal onze beloning zijn dat wij de schepping niet op het instinctieve, maar op het bewuste niveau gaan begrijpen.

In feite is het hele doel van onze opgeblazen ego’s ons te dwingen om ons in te spannen om elkaar aan te voelen, zoals bijen en andere dieren dat doen. Dit zal ons niet alleen het ingewikkelde netwerk leren dat wij op dit moment vernietigen door onze verontreinigende houding, het zal ons ook leren hoe de “geest” werkt die het netwerk heeft ontworpen. De enige manier om deze geheimen van de schepping te leren kennen, bestaat uit het opbouwen van verbindingen door ons daarvoor in te spannen en stap voor stap te leren welk deel waar hoort. Als wij dit doen, zullen we ook gaan begrijpen waarom bepaalde delen werden samengevoegd, wat ze ieder op zich doen en hoe ze in het systeem functioneren. Om dat alles te leren, moest de wereld zozeer gebroken worden dat wij, door haar te corrigeren, zouden leren hoe zij opgebouwd was.

Nu zijn we zover gekomen. De wereld is tot in de kern gebroken. Nu is de tijd aangebroken om te beginnen met de correctie door verbindingen te leggen, om ons niet op de afzonderlijke delen te richten, maar op de manier waarop ze samenwerken. Dit is onze manier om de samenleving te herstellen, de natuur te laten herleven en de planeet te genezen, inclusief onze honingbijen populatie die we zo hard nodig hebben.

Blog in het Engels: https://laitman.com/2021/01/the-flight-of-the-honeybee-linkedin/

 Filed under: Crisis, New Publications | Add Comment / Ask Question →

Filed under: Egoïsme, Natuur - Geen reacties→

Mijn nieuwe artikel op Linkedin “Geen helden als we het over Covid hebben”

Kunt u zich nog herinneren hoe u zich vorig jaar rond deze tijd voelde? Herinnert u zich uw hoop, uw dromen en uw verwachtingen voor het pasgeboren decennium? Wat is er een jaar later nog over van die dromen? Als u uw stoutste verwachtingen uitkiest voor 2020, lijken zij dan ook maar enigszins op de werkelijkheid die zich heeft ontvouwd? Covid-19 heeft ons een belangrijke les geleerd: we weten niets, en we hebben niets onder controle. Sterker nog, we weten niet eens wat we niet weten, en we kunnen zeker geen controle hebben over iets waarvan we niet eens weten dat het bestaat!

Maar als we niets weten, hoe kunnen we dan nog plannen maken? Wat is onze hoogtechnologische geneeskunde waard als een maand nadat we met veel tamtam de vaccins ter beschikking hebben, drie nieuwe Covid-stammen opduiken waarvan we niet zeker weten of de vaccins daarvoor wel werkzaam zijn en die veel besmettelijker en mogelijk ernstiger zijn dan de oorspronkelijke stam? In de allereerste dagen van haar ambtstermijn heeft de nieuwe regering, die de vorige regering in diskrediet bracht wegens haar aanpak van de pandemie, al twee defaitistische verklaringen afgelegd: Ten eerste dat Covid “erger zal worden voordat het zal verbeteren”, en ten tweede, nog ontmoedigender, dat “wij er niets aan kunnen doen om de koers van de pandemie in de komende maanden te veranderen”. Eenvoudig gezegd: de vorige regering heeft van alles geprobeerd en heeft gefaald, en de huidige regering heeft gefaald nog voordat ze iets geprobeerd heeft. Het is duidelijk dat er geen helden zijn als het op Covid aankomt.

Dit roept interessante vragen op: Wat zal er gebeuren als we ons eraan overgeven? Wat betekent het om je over te geven aan het virus? Betekent het dat we allemaal zullen sterven of speelt er misschien nog iets anders? Is er nog een andere manier om de verspreiding van Covid-19 tegen te gaan, naast vaccineren.

Hierop kunnen we eenvoudig antwoorden: We kunnen de verspreiding van het virus tegengaan door de voorschriften op te volgen waarvan we allemaal weten dat ze helpend zijn: sociale distantie, mondkapjes dragen en handen wassen. Maar zal dat het virus verslaan? Zal dat ervoor zorgen dat het verdwijnt? In het beste geval zullen deze maatregelen de verspreiding vertragen, maar niet uitroeien.

Het klinkt misschien contra-intuïtief, maar om het virus uit te roeien, moeten we ophouden met het gevecht ertegen. Het virus is als een volwassene die ziet dat een kind op het punt staat zijn hoofd te stoten tegen een laaghangende tak die door het kind niet gezien wordt omdat hij op de grond naar schatten zoekt. De volwassene heeft geen andere keuze dan het hoofd van het kind naar beneden te duwen voordat het de tak raakt en zich bezeert. Het kind dat de tak niet ziet, kijkt boos omhoog naar de “agressieve” volwassene en probeert rechtop te blijven lopen, zodat de volwassene zich wel gedwongen voelt om het hoofd van het kind nog krachtiger naar beneden te duwen, omdat die duw, hoe onaangenaam dan ook, veel minder pijnlijk is dan je hoofd stoten tegen een zware tak. De volwassene probeert het kind te laten zien dat hij een andere weg kan gaan, waardoor hij alle schatten zal vinden die hij zoekt, en dat er geen enkele reden is om op de oude weg door te gaan. Het kind blijft koppig en blijft de verkeerde kant op gaan. Wat moet de volwassene dan doen? Moet hij het kind risico laten lopen of volhouden totdat het kind hem begrijpt?

Het antwoord is duidelijk, maar niet zo eenvoudig uit te voeren. Het kind kan het alleen maar begrijpen als het ophoudt met vechten met de volwassene. Alleen dan zal hij de tak zien en zien waar de volwassene naar wijst. Maar totdat het kind de strijd opgeeft, zal hij door blijven lopen en de volwassene zal doorgaan met hem te laten stoppen, elke keer een beetje assertiever.

Net zoals dat tegendraadse kind dringen wij aan op de normaliteit waarvan wij denken dat dit goed voor ons is: het leven dat wij in het vorige decennium hadden. Het kwam echter aan het einde van het decennium ten val. De verschijning van Covid aan het einde van het decennium markeerde de ondergang van de oude manier van leven, en daarnaar terugkeren zal ons veel meer pijn doen dan wanneer we ons hoofd stoten tegen een allegorische laaghangende tak.

Het coronavirus houdt ons, telkens als wij proberen terug te keren naar waar we vandaan komen, tegen: een verouderde, achterhaalde wereld. Alleen als we ons overgeven aan het virus, de voorschriften volgen om de verspreiding ervan te belemmeren, zullen we ontdekken dat we, naast het belemmeren van de besmetting, ook nieuwe manieren hebben geleerd om met elkaar om te gaan en dat wij, onbedoeld, onze vijandige, onwelkome samenleving hebben getransformeerd in een gezonde samenleving waarin het een genot is om te leven, waar consideratie, acceptatie en wederzijdse verantwoordelijkheid werkelijk de allergrootste waarden zijn. En als we onszelf eenmaal hebben omgevormd, zullen we moeiteloos kunnen doen wat nodig is om de verspreiding van Covid-19 volledig te blokkeren, en zal het virus een hoofdstuk in onze geschiedenis worden.

Blog in het Engels: https://laitman.com/2021/01/no-heroes-when-it-comes-to-covid-linkedin/

Filed under: Coronavirus, New Publications | Add Comment / Ask Question →

Filed under: Het jaar 2020, Nieuwe Wereld, Vernieuwing - Geen reacties→

Vraag: Hoe kan de mensheid de uitdaging van de natuur aan die we nu onder ogen zien? Het is duidelijk dat iedereen voor zichzelf besluiten neemt. Dokters gaan naar ziekenhuizen om levens te redden. Wetenschappers ontwikkelen vaccins. Hoe kan dit de hele mensheid raken?

Antwoord: Alleen als er werkelijk een heel groot probleem is waar absoluut alle volkeren op aarde mee geconfronteerd worden en waarbij iedereen voelt dat we volkomen afhankelijk zijn van de een of andere bedreiging waar we niet tegenop kunnen, zullen hoogstwaarschijnlijk alle volkeren ter wereld opstaan en zich met elkaar verbinden om deze dreiging te overwinnen. Dat zou geweldig zijn!

Intussen zie ik dat nog niet gebeuren. Alles is afhankelijk van de verschijning van een universele, externe bedreiging. Zelfs als er ergens iets rommelt, zoals een tsunami in Japan of een kerncentrale in Tsjernobyl, weet de rest van de wereld er waarschijnlijk niets van. Er moet iets heel extreems gebeuren voordat iedereen op aarde wakker wordt geschud en gaat nadenken over de betekenis van het leven.

Vraag: Draagt het gevoel van zo’n probleem enige kracht in zich om mensen te verbinden? Misschien een soort psychologische shift, wordt men daardoor misschien op psychologisch gebied wakker geschud?

Antwoord: Nee, ik denk dat er iets heel ergs moet gebeuren, zoals een wereldwijde aardverschuiving waarbij de aarde werkelijk heen en weer schudt. Dan zal men de behoefte voelen om zich met elkaar te verbinden tegenover die wereldwijde externe dreiging.

Zelfs de inslag van een meteoriet zou bij de mensheid niet zo’n angst kunnen veroorzaken, want dan zou maar een deel van de aarde daardoor schade oplopen. Als een heel continent onder water zou lopen, is dat geen verlies voor de hele mensheid. Het is nodig dat iedereen de verschrikking van een verlies zodanig voelt, dat men dan bereid is om daarna op de juiste manier te handelen.

Ik heb zulke mensen meegemaakt, ze werden vrijgelaten uit gevangenissen in de Sovjet-Unie. Ze zeiden: “Water en brood, meer hebben we niet nodig. We zijn bereid om altijd op die manier te leven, op water en brood. En als we ook nog een gezin zullen krijgen en een bord soep met water en brood, is dat het paradijs.” Een dergelijke schok moet iedereen meemaken om de mogelijkheid te ervaren om de mensheid te corrigeren. Een mens wordt zachter door lijden.

Blog in het Engels: https://laitman.com/2021/01/the-whole-world-toward-the-challenge-of-nature/

From KabTV’s “Kabbalah Express” 1/12/21

Filed under: Crisis, Globalization, Health | Add Comment / Ask Question →

Filed under: Crisis, Natuur, Verbinding, Wereld - Geen reacties→

Wij hebben zelf geen krachten: noch positief, noch negatief, noch de rechterlijn, noch de linkerlijn. We ontvangen alles van Boven en daarom moeten we voortdurend in contact blijven met de Hoge Kracht. Alles wat ik krijg, komt daarvandaan en ik moet mij op de middellijn richten, dit betekent dat ik daaraan toegewijd blijf.

Dit betekent dat ik alles aan de Hoge Kracht toeschrijf, ik ontvang daarvan zowel de krachten van links als de krachten van rechts, en eveneens alle kennis en raadgevingen die het mij mogelijk maken om deze twee krachten te combineren zodat ze in mij samengaan en mij tot een mens gaan vormen, Adam,

Wij ontvangen van de Schepper de egoïstische krachten en de intentie om te geven, en eveneens een techniek die het ons mogelijk maakt om het ene na het andere toe te voegen en uit ons de gelijkvormigheid met de Schepper te bouwen, mens genaamd, Adam.

Het belangrijkste hierbij is dat wij ons ego annuleren om zo krachten en intenties vanuit de hoge bron te kunnen ontvangen, van de Schepper, en door de substantie (het verlangen om te genieten) te combineren met de vorm van de substantie (de intentie om te geven) vormen we van deze kracht om te ontvangen en de kracht van geven de middellijn, namelijk ontvangen ten behoeve van geven, de mens, Adam.

Wij zullen nog steeds de kracht van ontvangen in ons hebben waarmee de Schepper ons geschapen heeft en waaraan Hij geleidelijk steeds meer toevoegt. Wij moeten deze substantie omvormen tot geven, en dat ontvangen we ook van de Schepper.

Het juiste werk bestaat eruit dat wij de Schepper om beide krachten vragen, de kracht van ontvangen en de kracht van geven en dat wij de tijd versnellen, wat ook wel genoemd wordt: de tijd heiligen. Dan zullen wij voortgaan op de middellijn, onszelf corrigeren en ons tot de Schepper wenden zelfs voordat Hij zich tot ons wendt.

Door de twee tegengestelde krachten op de juiste manier te combineren, de kracht van geven en de kracht van ontvangen, en ervoor te zorgen dat de ene kracht de andere niet overheerst, maar de optimale combinatie in de middellijn te creëren, vormen wij onszelf tot de vorm van geven.  En door deze identiteit die geaccepteerd wordt, komen we met onze innerlijke eigenschappen steeds dichter bij de Schepper, wij vereenzelvigen ons met Hem en worden in Hem opgenomen, we komen tot een omhelzing en eenheid, een grenzeloos in elkaar opgaan.

En dit alles danken wij aan de toewijding aan de ziel, want wij voelen niet dat wij nog maar iets van onszelf over hebben, niets, we zijn vrij van de autoriteit van de Schepper. Wij willen deel zijn van Zijn alomvattende Kracht, want dat is de waarheid. Maar dit is voor ons verborgen en we streven ernaar om het te onthullen.

Op elk niveau dat wij bereiken, ontdekken we dat de Schepper over ons regeert. Als resultaat van onze eigen inspanningen wordt onthuld dat de Schepper ons vult zonder ons enige vrije ruimte te geven. Dit alles is het resultaat van onze toewijding aan de ziel, afhankelijk van de mate waarin ik mens genoemd kan worden.

Om de correcte relatie met de Schepper te bouwen, wat de toewijding aan de ziel wordt genoemd, moeten wij eerst deze zelfde oefeningen doen naar de vrienden in de Ten.

De Schepper heeft dit laboratorium voor ons gecreëerd, zodat wij het in de praktijk kunnen voelen en realiseren door van anderen steun en kritische beoordelingen te krijgen over de manier waarop wij vorderen in het bereiken van de toewijding aan de ziel. Als ik zie waaraan het mij ontbreekt om aan de Ten toegewijd te zijn, kan ik begrijpen wat ik mis om toegewijd te zijn aan de Schepper.

Er zijn verschillende stadia van devotie, zij zullen de sporten van de spirituele ladder worden. De mate waarin wij de Schepper begrijpen, is afhankelijk van de toewijding aan de ziel die wij, in relatie tot Hem, bereiken.

Als wij streven naar toewijding aan de ziel, stemt dit ons op de juiste manier af op de Schepper en geeft dit de exacte richting aan, zoals naar de Poolster of zoals een kompasnaald altijd naar het noorden wijst, de richting waar wij ons altijd naartoe moeten bewegen en waar we ons aan moeten toetsen.

Blog in het Engels: https://laitman.com/2021/01/stages-of-devotion-of-the-soul/

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 1/18/21, “Devotion”

Related Material:

Test Of Soul Devotion

A Torn Picture

Song Of A Devoted Soul

Filed under: Daily Kabbalah Lesson, Spiritual Work, The Tens | Add Comment / Ask Question →

Filed under: Groepswerk, Spiritueel Werk, Tens - Geen reacties→

Facebook pagina Michael Laitman 24/1/21

In november 2014 bracht ik een paar dagen in LA door om verschillende interessante tv-shows te laten filmen. Sommige shoots vonden plaats in de studio van Jewish Life TV waar ik werd geïnterviewd voor een nieuwe serie. Een nogal ongebruikelijke shoot was een ontmoeting met studenten van UCLA, ik vond hun leergierigheid verfrissend, vooral een jonge moslim student die door bleef vragen naar de essentie van de Wijsheid van Kabbalah. De meest gedenkwaardige gebeurtenis tijdens die tournee was de ontmoeting met Larry King (RIP).

Gezien zijn professionele staat van dienst als interviewer van de meest vooraanstaande persoonlijkheden in Amerika en de rest van de wereld, al tientallen jaren lang, verwachtte ik op zijn minst een zekere mate van ijdelheid en ongeduld aan te treffen. Maar toen wij elkaar ontmoetten, was ik heel blij om een warme, hartelijke, attente gastheer aan te treffen, die scherpe vragen stelde en aandachtig naar mijn antwoorden luisterde. Het was een groot genoegen met hem te spreken.

Hoe langer de shoot duurde, hoe warmhartiger Larry werd. Ook al spraken we over pijnlijke onderwerpen zoals het toenemende antisemitisme in de VS en ook al vertelde ik hem dat het nog erger zou worden, vanwege onze interne verdeeldheid, spotte hij niet met mijn voorspelling en vatte hij dit verre van licht op. Hij was weetgierig en zocht oprecht naar antwoorden op de problemen die de VS toen al teisterden.

Wat mij het meest trof, was dat hij niet verbaasd bleek te zijn toen ik hem vertelde dat de enige oplossing voor het antisemitisme bestaat uit de eenheid van de Joden. Misschien kwam het door zijn levenservaring, misschien door zijn gevoeligheid voor de harten van mensen, want hij was zo’n veteraan op het gebied van interviewen, of misschien was het door zijn zoektocht naar een remedie voor zijn eigen pijn, de gedachte van eenheid tussen de Joden als de oplossing voor onze problemen leek te resoneren in hem.

In de pauze tussen de twee delen van de show, zei hij, half tegen zichzelf, half tegen zijn crew: “Geweldige gast!” Toen de show voorbij was, praatten we nog wat verder en de omhelzing die hij me gaf toen we uit elkaar gingen, voelde warm en oprecht.

Moge jij rusten in vrede, Larry King, mogen de Joden eenheid en vrede met elkaar vinden, en moge de hele wereld eenheid en vrede vinden in onze onrustige tijden.

Blog en video in het Engels: https://laitman.com/2021/01/the-larry-king-and-i/

Filed under: Facebook | Add Comment / Ask Question →

Filed under: Eenheid, Joden, video - Geen reacties→

Vraag: Psychologen gaan ervanuit dat een mens altijd terugblikt, lijdt onder zijn verleden, en zich daar niet van kan losmaken. Mensen blijven stilstaan bij hun fouten en bij wat ze anders hadden moeten doen. Zij voelen de pijn ervan steeds weer opnieuw en kunnen zich niet uit deze vicieuze cirkel bevrijden.

We hebben een brief van een eenzame, oudere vrouw die schrijft hoe beangstigend en eenzaam zij het vindt om in deze pandemie te leven. Zij woont alleen en het lukt haar niet om zich te bevrijden van gedachten aan haar verleden: haar echtscheiding en twee abortussen, de ene vanwege haar carrière en de andere toen ze besloot dat ze te oud was om nog een kind te krijgen. Ze schrijft: “En hier zit ik nu, alleen, het is koud buiten mijn raam en koud binnen, ik voel me vreselijk koud in mijn hart, en de gedachten aan mijn zonden en fouten … ik kom er niet van los.”

Wat kunnen wij tegen haar zeggen nu ze almaar terugkijkt naar het verleden en leeft in dit verleden? Waarom wordt ons al dit leed aangedaan?

Antwoord: Het feit dat iemand zich pijnigt over het verleden, is ook een correctie. Maak je geen zorgen, er was niets persoonlijks aan.

Vraag: Maar hoe valt zoiets te begrijpen?

Antwoord: Dat is onmogelijk. Hiermee moet je aan jezelf werken. Het is vrijwel onmogelijk voor een gewoon mens om het met de Schepper eens te zijn.

Opmerking: Maar het maakt mijn leven gemakkelijker als ik begrijp dat ik dit alles niet gedaan heb, maar dat het zo geleid is.

Mijn antwoord: Dat kan je niet zomaar regelen, een soort knop omdraaien.

Opmerking: Dat is waar, dat lukt niet.

Mijn antwoord: Dit wordt aan haar gegeven met een doel. Dit zijn haar gedachten en haar gevoelens niet. Al deze emoties moeten door haar systeem heengaan, door haar lichaam. En hierin ligt op een bepaalde manier haar verlossing.

Vraag: Krijgt een mens dit als een correctie? Moet je er doorheen, je leven opnieuw beleven, weer terugkomen en beseffen dat je veel fouten hebt gemaakt? Hoewel je ze niet zelf veroorzaakt hebt?

Antwoord: Je hebt ze niet gemaakt en degene die dit alles nu vanuit zijn bewustzijn tracht te veroordelen of te rechtvaardigen, ben je evenmin zelf. Het is allemaal niet van jou! Geen zorgen. Maar het gaat allemaal door een mens heen, dus laat het gebeuren.

Vraag: Waarom wordt het “verboden” om terug te kijken naar het verleden?

Antwoord: Omdat het geen zin heeft.

Vraag: Kunnen mensen zichzelf ervan overtuigen dat het geen zin heeft om terug te kijken naar het verleden en er dan mee stoppen?

Antwoord: Je blijft achteromkijken totdat je jezelf corrigeert. Hoelang? Totdat je het volledig eens bent met de Schepper! Hieruit bestaat de volledige hechting aan de Schepper, in alles: het verleden, het goede en het slechte, absoluut alles. De uiteindelijke correctie van de mens bestaat eruit dat je de Schepper volkomen, in alles rechtvaardigt.

Vraag: Bedoelt u dat een mens tot deze waarheid moet komen? Een volledige rechtvaardiging?

Antwoord: Ja. Het met alles volkomen eens zijn.

Vraag: Met wat er is gebeurd en met wat er nu gebeurt?

Antwoord: Ja. Dit wordt genoemd: “de volledige correctie van het egoïsme van de mens”.

Een mens moet niet terugkijken. Hij moet zichzelf niet pijnigen of zich verwijten maken over iets wat hij gedaan heeft, tegelijkertijd moet hij zichzelf evenmin ergens voor prijzen. Met andere woorden, men moet niet bijhouden wanneer men iets goed heeft gedaan of wanneer men het niet zo goed deed.

Vraag: Dus mijn leven was niet het leven van een held en evenmin van een zondaar 

Antwoord: Mijn leven is niet van mij. En tenslotte kan ik zeggen dat wat ik heb meegemaakt, niet door mij werd meegemaakt. Het ging door mij heen. Maar ik was het niet. Zo werd ik geleid. Mijn leven, ik zag het zo in mijn dromen. Ik was het niet, het ging allemaal als een droom voorbij. Daarom moeten we het ermee eens zijn, meer is er niet nodig. Alleen maar het ermee eens zijn.

En dit doet er ook niet toe. Wat er aan een mens gedaan wordt, wordt gedaan. En wat hij daarbij voelt, zijn niet zijn gevoelens. Hij is niet degene die voelt, maar het is dat wat er op een bepaalde manier voor hem gevoeld wordt. 

Vraag: Vertelt u me tenslotte alstublieft: wat is ons leven eigenlijk?

Antwoord: Ons leven is een vorm van bestaan in een materie die uit proteïne bestaat.

Vraag: Werkelijk?

Antwoord: We nemen uit dit leven steeds Reshimot mee: herinneringen, indrukken. En daar gaan we mee verder. Een groot aantal kleine korreltjes egoïsme – dat wil zeggen, verdorven begeerte die door de Schepper is gecreëerd – gaan geleidelijk door zuivering, correctie en komen tot eenwording.

Vraag: Dus deze kleine egoïsmen, de 7 à 8 miljard die er zijn, leven hun leven juist om tot dit te komen?

Antwoord: Hel, vagevuur en paradijs, zoals Dante het beschrijft.

Hel is een gevoel, de erkenning van je egoïsme, de zinloosheid ervan. En alles wat we hier verder nog aan kunnen toevoegen.

We spreken van vagevuur als een mens dit probeert te corrigeren, te zuiveren. 

En we hebben het over het paradijs als een mens zijn egoïsme transformeert tot werken ten dienste van anderen.

Dit zijn de drie stadia waar we doorheen moeten.

Vraag: Dus door alle levens heen naderen we dit laatste stadium, het derde?

Antwoord: Ja. Als mensen begrijpen waaruit deze drie stadia bestaan: hel, vagevuur en paradijs, dat wil zeggen, als zij het egoïsme begrijpen, de correctie ervan en het juiste gebruik ervan, is alles in orde. We zullen het blijven proberen.

Blog in het Engels: https://laitman.com/2021/01/hell-purgatory-and-paradise-await-us/

Het volgende blog verschijnt zondag a.s.

From KabTV’s “News with Dr. Michael Laitman” 12/14/20

Filed under: Body and Soul, Egoism, News | Add Comment / Ask Question →

Filed under: Correctie, Zelfonderzoek, Zelfontplooiing - Geen reacties→

Eenieder van ons heeft een punt in het hart, een deel van het Goddelijke, van Boven. Dat betekent dat dit punt in ons met de Schepper verbonden is door een heel dun koord en wij moeten proberen om deze verbinding tot leven te brengen.

Als ik al mijn verlangens, mijn eigenschappen en alle situaties gebruik om deze verbinding sterker te maken, uit te breiden en dit koord dikker en steviger te maken, dit kanaal elk moment tot leven te brengen, laat dit mijn toewijding aan de ziel zien.

Wij moeten zoeken naar onze verbinding met de Ten en naar de verbinding met de Schepper, zodat dit samenkomt in één enkel punt. Dit zal het ware midden van de Ten zijn.

Blog in het Engels: https://laitman.com/2021/01/test-of-soul-devotion/

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 1/17/21, “Love Covers All Transgressions”

Filed under: Daily Kabbalah Lesson, Spiritual Work, The Tens | Add Comment / Ask Question →

Filed under: Groepswerk, Innerlijk Werk, Punt in het hart, Tens - Geen reacties→

Michael Laitman op Quora: “Hoe weet je wanneer je spiritueel ontwaakt bent?“

Je verschuift naar een werkelijkheid die meer verbonden is dan de huidige die verdeeld is.

Je hebt het gevoel dat je uit een droom ontwaakt, om je heen zie je een kwade, onrechtvaardige wereld, dan sluit je je ogen weer en ontwaak je opnieuw in een volmaakt harmonieuze wereld.

De verschrikkelijke wereld die je eerst zag, was niet meer dan een droom, daar wil je helemaal niet meer zijn.

Als je de tweede keer ontwaakt, zie je een evenwichtige wereld en niet de wereld die je in je droom zag. Kabbalisten schrijven over een dergelijke spirituele onthulling: “Zij waren als dromers.”

De vraag is: Hoe kunnen wij ontwaken uit een nachtmerrie die steeds angstiger wordt, in een vredige, evenwichtige, harmonieuze wereld? Het antwoord daarop is: door onze perceptie van de werkelijkheid te veranderen.

Ook nu leven wij in een perfecte wereld, niets minder dan hemels, waar volkomen goedheid heerst en geen spoortje kwaad. Het enige obstakel dat wij hebben om die werkelijkheid te voelen, is onze waarneming. Door onze waarneming te veranderen, veranderen wij de wereld waarin wij leven.

Onze huidige waarneming van de werkelijkheid bevindt zich op het allerlaagste niveau dat bestaat, waar elke vorm van goedheid in de tegengestelde vorm aanwezig is. Buiten deze waarneming is de stille, sublieme wereld van Ein Sof (Oneindigheid), maar wij ervaren deze eeuwige goedheid door middel van zintuigen die deze wereld van Ein Sof enorm beperken tot een minuscuul, vergankelijk, negatief plaatje.

Als wij leren hoe wij boven onze huidige waarneming van de werkelijkheid kunnen uitstijgen, zien wij onszelf omhuld door een warmte van liefde waarvan wij op ons huidige niveau geen besef hebben.

In de Wijsheid van Kabbalah wordt het proces waardoor wij boven onze huidige perceptie van de werkelijkheid uitstijgen naar een werkelijkheid die volmaakt verbonden, harmonieus en eeuwig is, correctie genoemd. De veranderingen die wij in onze waarneming meemaken en de waarneming van de werkelijkheid worden als correcties beschouwd, hoe meer gecorrigeerd wij worden, hoe positiever en harmonieuzer de wereld zal blijken te zijn.

In feite is onszelf corrigeren en onze waarneming veranderen een proces waarbij wij boven onze verdeeldheid brengende gedrevenheid uitstijgen en als wij dat doen, zien we hoe de houding van anderen naar ons toe ook verandert.

Kortom, het is niet nodig om mensen te veranderen of onze wereld te corrigeren. We moeten alleen onszelf corrigeren, dan zullen we ontdekken dat we in een volmaakte werkelijkheid leven.

Blog in het Engels: https://laitman.com/2021/01/how-do-you-know-when-you-have-awakened-spiritually-quora/

Based on “The Meeting of Worlds” on June 16, 2014. Written/edited by students of Kabbalist Dr. Michael Laitman.

Photo by Frank Oberle on Unsplash

Filed under: Q&A, Quora | Add Comment / Ask Question →

Filed under: Correctie, Perceptie van de Werkelijkheid, Waarneming - Geen reacties→