Vraag: Hebben wij, nu een virus ons gedwongen heeft om ons met elkaar te verbinden, nog een methode voor verbinding nodig, of is het voldoende voor ons om ons tijdens de klappen te verenigen?

Antwoord: Nee, dat is niet genoeg. Tijdens de klappen kan je alleen maar aan het begin vorderingen maken als je deze methodiek kent. Daarna moet je zelf in beweging willen komen.

Beweging zonder klappen zal daarom je permanente staat worden. Bovendien zal dit niet onder de invloed van klappen gebeuren, maar onder de invloed van de aantrekkingskracht van toekomstige goede staten, omdat je daarnaar streeft en verlangt.

We hebben nog veel te leren over de correctiemethode, dan zullen we pas zien hoe we ons letterlijk verder kunnen ontwikkelen in begrijpen, voelen, in zelfvertrouwen en vertrouwen in de wereld. Het gaat over zo’n boeiend vooruitzicht, geef dus niet op.

Vraag: Wat moet een mens doen om niet de volgende klap af te wachten, maar op een goede manier, zonder te hoeven lijden, verder voorwaarts te gaan?

Antwoord: Hij moet leren wat hij moet doen. En zich zo goed mogelijk, minimaal met een kleine groep mensen, integraal verbinden, want met de hele wereld is het nog niet mogelijk.

Op deze manier vermijdt een mens de klappen. En verder proberen om iedereen aan te trekken tot deze integrale benadering, in deze beweging steeds hoger stijgen, samen met degenen die hij aantrekt voor eenheid.

Blog in het Engels: https://laitman.com/2020/07/a-fascinating-perspective/

Het volgende blog verschijnt zondag a.s.

From KabTV’s “Fundamentals of Kabbalah” 5/10/20

Filed under: Crisis, Dissemination, Globalization, Health | Add Comment / Ask Question →

Filed under: Crisis, Disseminatie, Groepswerk | Add Comment/Ask Question→