Vraag: U zei dat wij innerlijk het verlangen naar het geschenk, dat de Schepper ons wil geven, moeten stabiliseren. Is dat geen egoïstisch verlangen?

Antwoord: Het is een heel mooi gebed. Ik wil dat mijn verlangens niet aangetrokken worden tot onbelangrijke zaken, maar dat zij gefocust zullen zijn op wat de Schepper ons wil geven.

Het maakt niet uit of het wel of niet een egoïstische vraag is. De Schepper wil mij een geschenk geven, Hij kan het echter alleen aan mij geven als ik het wil. Maar ik heb er geen verlangen naar.

De Schepper heeft mij met opzet geschapen zoals ik ben, zodat ik Hem zal vragen om in mij een behoefte te scheppen naar Zijn geschenk. Wij verbinden ons namelijk met elkaar door mijn vraag en zo bereik ik hechting aan Hem, begin ik Hem te begrijpen, wend ik me tot Hem en vraag ik Hem om mij te helpen.

“Hoe kan ik je helpen?” Ik heb het gevoel dat Hij met mij gaat spreken en mij duidelijk maakt wat ik werkelijk nodig heb. Ik check dingen. “Nee, dit klopt niet, van het ene heb ik minder nodig en van het andere meer.” De Schepper wordt enigszins onthuld vanuit Zijn verborgen zijde en ik ga een beetje begrijpen wat ik nodig heb en wat niet, om zo de juiste kli (vat) te bereiken.

Zo leer ik Hem kennen, mij met Hem verbinden en begin ik een gesprek met Hem. Wij worden partners. Dit proces van de correctie van de schepping kan ik niet alleen aangaan, namelijk mijn kli voorbereiden voor het ontvangen van het geschenk. Ik heb de Schepper nodig omdat ik werkelijk niets weet.

Het geschenk is op dit moment verborgen en de Schepper speelt met mij zodat ik Hem langzamerhand leer kennen. Omdat ik de Schepper niet kan voelen, leer ik Hem niet kennen. Maar ik leer Hem bereiken door middel van mijn verbinding met de vrienden, omdat ik op zoek ben naar een manier om mij met hen te verbinden.

We trekken erop uit om te dissemineren, we houden workshops en een congres, we verbinden ons met de wereld buiten ons en dit is allemaal bedoeld om duidelijkheid te krijgen over de kli waarin we het geschenk van de Schepper kunnen ontvangen. Alles is daarop gericht.

*In verband met het Congres in Parijs van 9 t/m 11 mei worden er enkele dagen geen nieuwe blogs geplaatst.

From the 5^th part of the Daily Kabbalah Lesson 4/29/14, Writings of Baal HaSulam

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Schepper, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: Waarom hebben we de hoop op verlossing nodig, is dit onmogelijk zonder onze hoop?

Antwoord: Het is eenvoudigweg nodig om te voelen hoezeer we hier behoefte aan hebben. Zolang we geen behoefte aan iets voelen, is er geen kli (vat), dan zijn we niet gereed voor de gewenste vervulling.

De Schepper is bereid om ons zoveel geschenken te geven als we willen. Hij vraagt van ons slechts één ding: dat we ernaar verlangen, anders voelen we de geschenken niet. Als je een geschenk aan iemand geeft waar hij geen behoefte aan heeft, zal hij de waarde ervan niet voelen.

Dus we moeten het gemis ervan bereiken en dan ontdekken wij dat het geschenk al is gevonden, het is vlakbij ons, in de lucht. De hele ruimte om ons heen is gevuld met geschenken, je ziet het gewoon niet en je kunt je niet voorstellen wat hier gebeurt. Alles is al gevonden, je hebt alleen de behoefte ernaar nodig.

Het is alsof ik mijn bril afzet en niets voor me zie. Hoe is het mogelijk om aan iemand in deze omstandigheden een geschenk te geven? Het Hogere Licht is in absolute rust, maar het geschenk wordt onthuld in een verlangen dat geschikt is voor het Licht. Bereid je verlangen voor en het geschenk zal worden onthuld.

Er is geen behoefte om aan de Schepper te vragen: “Geef me, geef me!” Op het moment dat ik mijn behoefte ga voorbereiden, ontdek ik dat ik niet bereid ben om dit te doen en dan zal ik aan de Schepper vragen: “Help me om vorm te geven aan mijn verlangen naar het geschenk dat U voor mij hebt bereid.” Dan zal de Schepper helpen.

Maar zolang ik het verlangen niet gevormd heb, zal ik het geschenk niet voelen. Het verlangen moet precies overeenkomen met het geschenk, het Licht. De verlossing komt niet zo lang ik er geen volledig verlangen naar heb, naar een behoefte aan de Schepper, de Koning van de wereld, dan is er geen gevoel van ballingschap. Gescheiden zijn van de Schepper betekent de dood voor mij! Hij moet in mijn wereld ontdekt worden, anders zal ik niet in staat zijn om te krijgen wat ik zozeer nodig heb.

Als ik dit gevoel van ballingschap niet heb, hoe kan de verlossing dan komen? Hoe kan het geschenk worden onthuld als ik er geen behoefte aan heb? Ik moet het gevoel hebben dat ik een groot verlangen heb om te geven en als ik nog niet zover ben gekomen, ben ik wel gedwongen om te vragen of de Schepper mij redt en Zijn grootheid onthult.

Ik heb Zijn onthulling nu niet nodig, anders zou ik op een egoïstische manier van Hem gaan genieten, integendeel, ik heb het gevoel van Zijn Grootheid nodig. Dit is het enige wat ik vraag! Net zoals het belangrijk voor mij is om op vakantie te gaan of me te ontspannen op het strand, moet ik constant aan het verlangen om te geven denken en me ervan bewust zijn dat ik de Grootheid van de Schepper nodig heb om zover te komen.

Mijn verlangen heeft nodig dat het een vorm krijgt die passend is bij de onthulling van de Schepper. Ik wil aan de Schepper geven, in mijn verlangen voelen hoe ik aan Hem geef, dat Hij door mij vreugde ontvangt en op die manier aan mij geeft. Zo zijn wij samen met Hem in deze intentie, in gehechtheid aan elkaar, in wederzijds geven.

Het maakt geen verschil wie geeft en wie ontvangt. De Schepper geeft en ik geef, Hij geeft en ik geef, we zijn gelijk. Het is niet belangrijk wie als eerste en wie als laatste geeft, als er liefde tussen ons is, zijn onze handelingen volkomen gelijk. Dat Hij de Schepper is en ik het schepsel ben, verliest elke betekenis. Is het kind minder belangrijk voor zijn moeder dan zij zichzelf vindt?

Vraag: Volgt hieruit dat de Schepper ook ontvangt?

Antwoord: De Schepper ontvangt vreugde van mij. Maar waarin ontvangt Hij vreugde als Hij geen verlangen om te ontvangen heeft? Hij geniet van mijn verlangens! Je kunt het vergelijken met een moeder die van haar baby geniet omdat het goed met hem gaat. Haar vreugde wordt in het kind gevonden.

Nu kunnen we begrijpen hoe groot ons verlangen naar genot is. In ons is het verlangen al aanwezig om aan de Hogere te geven en zo begint en eindigt alles met ons verlangen.

From the 5^th part of the Daily Kabbalah Lesson 4/29/14, Writings of Baal HaSulam

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Geven, Grootheid van de Schepper, Spiritueel Werk, Verlangen - Geen reacties→

Vraag: Waar ben ik te vinden in de verbinding tussen ons in dat ene punt van wederzijdse verantwoordelijkheid? Ik vind mezelf daar niet! Waar zijn mijn eigenschappen en smaken gebleven? Verdwijnen ze in deze verbinding?

Antwoord: Juist wanneer je verdwijnt, word je gevonden. Je bestaat alleen in deze vorm wanneer je in de verbinding samensmelt. Heeft een moeder nog iets voor zichzelf naast dat wat ze aan haar kinderen geeft?

Heeft ze iets voor zichzelf nodig? Nee, daarom wordt ze een moeder genoemd, ze denkt alleen aan het welzijn van haar kinderen. Bina heeft niets voor zichzelf. Haar bovenste helft behoort tot de Sefirot Keter en Hochma, haar onderste helft behoort tot ZON en wat blijft er nog voor haarzelf over? Ze heeft alleen het punt Chazeh waar Bina berekent hoeveel ze verder kan stijgen en hoeveel ze verder kan dalen.

Hoe hoger een mens op de ladder van de niveaus stijgt, hoe meer hij op Bina zal lijken en zich over de hele werkelijkheid kan uitbreiden. Zijn gehele bovenste deel bereikt de Wereld Ein Sof (Oneindigheid) en zijn gehele onderste deel omvat alle lagere niveaus, tot aan het laagste deel. Op die manier bestrijkt hij de hele schepping.

From the 2^nd part of the Daily Kabbalah Lesson 4/18/14, The Zohar

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Eenheid, Groepswerk, Spiritueel Werk - Geen reacties→