Baal HaSulam, ‘Inleiding tot Het Boek De Zohar’: Voordat we echter door de Torah en de geboden beloond worden met de omkering van het verlangen om te ontvangen in ons, in ontvangen om te geven, zijn er sterke sloten op de poorten die ons toegang verlenen tot de Schepper, want zij hebben dan een tegengestelde functie: ons op afstand te houden van de Schepper. Daarom worden de krachten van afscheiding ‘sloten’ genoemd, want zij houden de poorten, die ons toenadering verschaffen, gesloten en houden ons op afstand van de Schepper.

Maar als we ze overwinnen, zodat ze geen invloed op ons hebben en Zijn Liefde in ons hart niet bekoelt, worden de sloten tot deuren, de duisternis wordt licht en het bittere wordt zoet. Over alle sloten ontvangen wij een speciaal niveau in Zijn Voorzienigheid en zij worden tot openingen, tot niveaus in het bereiken van de Schepper.

Wij moeten alleen de krachten zien die in elke gebeurtenis van ons leven aan ons werken. Het maakt niet uit hoe zij werken, want ze zijn allemaal bedoeld om ons vooruit te brengen naar de Schepper, om Hem te ontdekken en ons aan Hem te hechten.

Als een mens met deze krachten samenwerkt en als hij voor zijn fysieke welzijn alleen zorgt in de mate waarin dat nodig is voor het bestaan van het fysieke lichaam en zich verder volkomen wijdt aan de behoeften van zijn ziel, ontdekt hij – doordat hij probeert om duidelijkheid te krijgen over deze krachten en er kritisch naar te kijken – dat er in deze wereld geen toeval bestaat en dat alles wat er gebeurt alleen bedoeld is om zich sterker met de Schepper te verbinden.

Een mens bereikt een staat waarin hij ontdekt dat hij niet tegenover de krachten staat die hem van de Schepper – die Zich aan de andere kant bevindt – scheiden, maar hij hoort een uitnodiging van de Schepper: “Kom naar Farao!” Dit betekent dat de mens en de Schepper naast elkaar staan en samen op de Farao afstappen, terwijl deze krachten naar hem toekomen en tegen hem zijn. De Schepper zegt tegen de mens: “Houd mijn Hand vast en wij gaan samen!”

Dit is een heel belangrijk punt dat een mens in zijn leven helder moet krijgen, zodat het hem duidelijk wordt waar hij staat ten opzichte van de Schepper en ten opzichte van alle hindernissen. Staan hij en de Schepper ieder aan een verschillende kant van de hindernissen, scheiden de hindernissen de mens van de Schepper? Of cijfert een mens zichzelf weg en houdt hij zich vast aan de Schepper? Dan ontdekt hij dat hij in Zijn armen is, hij houdt Zijn hand vast, zoals een kind dat doet bij een volwassene, en zij gaan samen de hindernissen tegemoet, zoals er geschreven staat: “Kom naar Farao.”

Dan wordt het werk anders, omdat hij zich vasthoudt aan de krachten die komen om de hechting tussen hen te versterken: om de mens met de Schepper te verbinden. Je kunt het vergelijken met een hond die naar een kind blaft waardoor het kind zich uit angst vastklampt aan zijn moeder of zijn vader. Dus als een mens aan dezelfde kant staat als de Schepper, die hem uitnodigt om samen naar Farao te gaan, worden deze krachten meteen als hulp ervaren. Dan is het werk van Farao, dat hij hen dichter bij elkaar brengt. Dit is het grote verschil.

From the Preparation to the Daily Kabbalah Lesson 4/29/13

Filed under: Liefde, Schepper | Add Comment/Ask Question→