Gewoonlijk bevinden wij ons op één van de volgende drie niveaus met betrekking tot onze vrienden:

1. De vriend en de groep zijn groter zijn dan wij, met andere woorden: wij beschouwen onze vrienden en de groep als hoger dan wijzelf, om hun grootheid te voelen.

2. De vrienden en de groep zijn op een lager niveau dan wij.

3. Zij zijn gelijk aan ons.

Als ik hen beschouw als groter dan mezelf, plaats ik me in een situatie waarin ik van hen kan leren, van hen kan ontvangen wat zij hebben, zoals iemand die klein is leert van iemand die groter is. Ze zijn in staat om mij te beïnvloeden. Ik ontvang hun energie, kracht en enthousiasme.

Als ik hen beschouw als kleiner dan mezelf ben ik in staat om aan hen te geven, zoals een groot mens geeft aan een kind.

Ik voel in beide gevallen een bepaalde vorm van communicatie met hen, als ik van hen de grootheid van het Doel ontvang, en ook als ik hen deze grootheid kan laten ervaren door de kracht die ik heb, door wat ik doe voor de grootheid van het Doel, de grootheid van eenheid. Dit alles vindt plaats om tot een staat te komen, waarin ik mij aan hen gelijk voel. Dan zijn we echt vrienden.

Wanneer ik hen boven mij ervaar zijn zij mijn leraar. Wanneer zij lager zijn dan ik, zijn zij de studenten. Alleen als we gelijk zijn aan elkaar zijn we vrienden. Op deze manier stemmen we onze gedachten af op de groep. En ik ben altijd oplettend: waar kan ik iets toevoegen, wat kan ik ontvangen en waar kan ik volledig aan hen gelijk worden.

Deze vergelijking moet ik altijd als doel hebben. En de staat waarin ik beneden of boven hen ben, is de staat waarin ik mij op hen afstem.

From the Vilnius Convention 3/23/12, Lesson 2

Filed under: Congressen, Eenheid, Groepswerk - Geen reacties→

Tijdens de plagen in Egypte, zei de Schepper tegen Mozes: “Ga tot Farao, want Ik heb zijn hart verhard en ook het hart van zijn knechten, zodat ik deze tekenen van Mij aan hen kan laten zien” (Exodus 10:1). Door de tegenslagen die ons egoïsme ervaart, wordt de Schepper groter tussen ons. Hij wordt groter door deze ‘aanwijzingen’, deze tekenen, wanneer wij zien hoe ons egoïstische verlangen alles wil controleren en hoe afhankelijk en hulpeloos het is. Ja, het heerst over ons, maar in feite is het dom. Wij zien hoe zwak dit verlangen is op moreel en fysiek gebied.

Het egoïsme heeft ons voort geduwd en ons geholpen om ons leven op te bouwen. Maar uiteindelijk blijkt, dat we de negatieve resultaten ervan duidelijk te zien krijgen wanneer we het egoïsme gebruiken. En zelfs als de massa, door bekrompenheid, hier niets van wil weten, hoeven we alleen maar te kijken naar wat de mensheid tot stand gebracht heeft, dan zien we dat wij onszelf en de natuur vernietigen.

Als we dergelijke ontwikkelingen op een andere planeet zouden zien, zouden we tot de conclusie komen dat de bewoners geen verstandige wezens zijn. We zouden denken, dat hun gezond verstand door een of ander ongeluk niet meer functioneert en dat ze de tak, waarop ze zitten, afzagen en het kanaal dat hen voedt, blokkeren.

Als we twintig à dertig jaar verder zijn heeft de mensheid niets meer over. We hebben een verschrikkelijke wereld gecreëerd, een piramide van eindeloze winst die winst genereert door er steeds meer nieuwe mensen aan toe te voegen. Als deze groei eenmaal voorbij is, stort alles in. Maar zolang de portemonnee nog vol is, blijft de mens het spel spelen.

De hele wereld economie is door de Amerikanen opgebouwd volgens het piramide model: de top verrijken ten koste van groeiende productie en consumptie. Maar er komt een crash: er is geen groei meer mogelijk en dus kan deze piramide alleen maar ineenstorten. De consumptie maatschappij op basis van koopkracht is ten einde. Er is geen plaats meer om de productie uit te breiden, er is niemand anders meer om erbij te betrekken, de aarde is rond en niet zo groot. Het is interessant om te zien hoe er parallellen zijn tussen onze piramide en het oude Egypte, het land van de piramides.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 4/23/12, Writings of Rabash

Filed under: Crisis, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Economie, Egoïsme - Geen reacties→