We zijn op weg naar evenwicht met de natuur. De natuur streeft ernaar om al zijn delen met elkaar in balans te brengen. De temperatuursverschillen worden gecompenseerd, de wind compenseert het luchtdrukverschil, een object dat naar beneden wordt gegooid valt in de richting van de plaats waar het evenwicht vindt met de zwaartekracht. Het proces is erop gericht om overal en in elk opzicht een evenwichtige toestand te verkrijgen. Op elk gebied, hetzij scheikunde, natuurkunde, biologie, enzovoort, is alles op dit principe gebouwd. Alles streeft naar evenwicht, naar een verlichting van de druk. Alles onderwerpt zich aan de wet van de entropie. De natuur wil worden gekalmeerd en verdraagt in geen enkele parameter verschillen en schommelingen.

Uiteindelijk moet alles in evenwicht komen. En nu eist de natuurwet evenwicht in de menselijke samenleving. We zien uitbarstingen en wanorde, en dit is de manier van de natuur om balans op te eisen. De levenloze, vegetatieve, en dierlijke niveaus zijn al aan de beurt geweest en nu is het menselijke niveau aan de beurt. Het verlangen naar balans komt in ons naar boven, maar onderling in balans zijn betekent: worden als één man met één hart”. We mogen allemaal verschillend zijn, maar er is slechts één criterium: we zijn allemaal verplicht om elkaar hierin te ondersteunen.

En daar valt verder niets aan te veranderen: of we het nu willen of niet, de natuur zal winnen, want het is een enorme kracht.

En dan rijst er een vraag: waarom zullen we niet gewoon verdwijnen, zoals de mammoeten en de dinosaurussen? Waarom verlaten we niet gewoon het podium als een deel dat niet past? Onze onenigheid met de natuur is immers veel groter dan bij de uitgestorven dinosaurussen. In tegenstelling tot hen, hebben we echter een opdracht, een voorbestemming, een doel: we moeten onszelf corrigeren en onze oorspronkelijke natuur transformeren. Zij waren niet in staat om dat te doen, en ze verdwenen in de natuurlijke loop van de evolutie, terwijl wij ertoe verplicht zijn om onszelf in balans te brengen met de huidige fase van ontwikkeling.

Daarom worden we in situaties gebracht, waar ons gebrek aan harmonie met de natuur zal worden uitgedrukt in de ernstigste vormen, maar het zal niet leiden tot een totale uitsterving. 90% van de wereld zou kunnen verdwijnen, maar sommige mensen zullen toch achterblijven om de menselijke natuur te veranderen en het noodzakelijke evenwicht te bereiken.

Dit is het doel en we hebben geen andere weg te gaan.

From the 5th part of the Daily Kabbalah Lesson 8/29/11, “The Nation”

Filed under: Crisis, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Evolutie | Add Comment/Ask Question→