Vraag: Spiritualiteit is gebaseerd op geven. Wat is de fundering, waarop we ons werk opbouwen, als we ons nog in “de periode van voorbereiding” op de toetreding tot de spirituele wereld bevinden?

Antwoord: Er is een instructie: “Hoor, Israël!” Dit betekent, dat een mens zich moet wenden tot: “De Schepper is de enige Kracht boven ons, de Schepper is Eén” (“De Eeuwige is onze God, de Eeuwige is Eén”, zijn de woorden uit het gebed, Deuteronomium 6:4).

Stel dat ik tegen mezelf zeg: “Hoor, de Schepper is de Hogere Kracht boven je, Hij is Eén.” Dit bepaalt de richting die mij naar de Bron zal brengen, naar onthulling, naar gehecht zijn aan Hem en eenheid. Dit is de fundering waarop ons werk gebouwd wordt, de as waarlangs ik me moet bewegen. Nu moet ik aan deze as alle middelen die ik ter beschikking heb verbinden, om zo dit principe te realiseren.

De Schepper en ik bevinden zich ieder aan een uiteinde van die ene lijn. En ik kom dichterbij Hem door de middelen die mij ter beschikking staan, door “Israël, de Torah en de Schepper” te verbinden tot één geheel.

De Torah is alles wat je je maar kunt voorstellen, alles wat bestaat, behalve het oorspronkelijke verlangen van het schepsel, zoals er geschreven staat: “Ik schiep de kwade neiging en Ik schiep de Torah als een kruid.” Dit alles moet ik in één richting verbinden.

De nabijheid van de Schepper ontbreekt mij, mijn Doel is verbonden te zijn met Hem. Ik weet niet precies wat dat betekent als het gaat over verlangens, gedachten, besluiten en het einde van dit hele pad. Maar ik, het Doel en de middelen om dit te bereiken, bestaan en het is aan mij om dit alles op de juiste manier te ordenen en te gebruiken. Wat de bestemming betreft, het resultaat: het is Eén! Alles is ingesloten in het concept van de Ene.

Als we dit pad volgen krijgen we verschillende vormen van verstand, gedachte, besluitvorming en actie – werkelijk alles wordt in een mens veranderd. Het Licht brengt in hem of haar een omkering teweeg en schept een nieuwe mens.

We kunnen ons nu niet voorstellen wat dat inhoudt. Maar in elke staat, in elke fase, moet je ernaar streven om te doen wat mogelijk is voor je, en moet je het nu doen, op dit niveau. En dan zal blijken dat alles in één richting wijst. Dit omvat je zoektocht en vooral je strijd met de hindernissen, als je je uiterste best doet om ze te ontdekken en ziet, dat je egoïsme hier aan het werk is en je van je pad afstoot, van de gedachte: “Er is geen Ander dan Hij”.

Je moet voortdurend alles bijzonder aandachtig controleren: Ben ik in alles wat ik doe in vrede en overeenstemming met de Hogere Kracht? Is het gehele universum nu in mijn gedachten en gevoelens in twee of zelfs drie delen verdeeld, alsof er de Schepper is, de rest van de schepping met allerlei bedoelingen en ikzelf?

Iemand ergert me, veroorzaakt allerlei obstakels, allerlei problemen – dit betekent dat ik deze hele wereld niet met de Schepper verbind, maar afgoden erken, “andere goden”, Hoe zou er enige andere oorzaak kunnen zijn voor mijn situaties als er één Kracht werkzaam is in het universum?

Ik moet onderzoeken hoe ik reageer op al deze oorzaken, op elke persoon, vriend of vijand en op elk probleem: Zie ik ze als los van elkaar bestaand of combineer ik dit alles en zie ik erachter de Schepper die dit hele spel opvoert, zodat ik het principe “Er is geen ander dan Hij” bereik, als ik alles tot één geheel maak en toeschrijf aan Hem.

Dit is serieus werk en als een mens gevoelig is en zijn situaties met zorg analyseert, komt hij op de juiste wijze snel vooruit.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 7/7/2011, Shamati #15

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk, Spiritualiteit | Add Comment/Ask Question→