Een persoon begint met het punt in het hart, de druppel van spiritueel zaad. Hij heeft niets anders van de Hogere Wereld.

Hij is een omgeving geplaatst, terwijl hij op hetzelfde moment hiervan gescheiden en gedistantieerd is door het gevoel van afkeer en later, haat. Alle mogelijke gevoelens die naar boven komen door het feit ” er is mij en de omgeving” omvatten in wezen de plaats van het breken.

Alle tegenstellingen, afkeer, botsingen, wrijvingen en verstoringen zijn uitgelokt door de onthulling van de afstand tussen de persoon en anderen, de onthulling van de gebroken plaats tussen hem en de omgeving. Door de juiste identificatie van deze plaats, hierbinnen ontdekt een persoon de Schepper, vult het Licht zijn juiste houding naar zijn naaste.

Op deze manier ligt mijn beschadigd verlangen tussen mezelf en de omgeving. Zodra ik het corrigeer zal ik hierin de Schepper onthullen. Mijn “zelf” is slechts een punt van stijging, het punt van aspiratie die ik heb ontvangen in het midden van mijn leven, welke het begin is van mijn spirituele aftelling of spirituele ontwikkeling.

Alles zal worden uitgedrukt op de voorwaarde dat ik me het juiste beeld van de werkelijkheid, waarin ik besta, voorstel. Waar is de omgeving die mij kan steunen? Immers, ik onthul voortdurend een gebrek aan acceptatie van anderen, van het doel en de Schepper. Op ieder moment moet ik mezelf controleren: Is de Hogere Kracht, de Kracht van altruïsme, de Schepper, belangrijk voor mij? Staat dit boven alles?

Stijging, ontwaking en zorg over het maken van deze constante analyse kan alleen komen onder de invloed van de juiste omgeving.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 2/16/11, Writings of Rabash

Verwante Materialen (Engels):
A Lily Among Thorns
Blunting The Illusion Of The Breaking
Correction In Front Of A Mirror

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen | Add Comment/Ask Question→