Vraag: Spiritualiteit is gebaseerd op geven. Wat is de fundering, waarop we ons werk opbouwen, als we ons nog in “de periode van voorbereiding” op de toetreding tot de spirituele wereld bevinden?

Antwoord: Er is een instructie: “Hoor, Israël!” Dit betekent, dat een mens zich moet wenden tot: “De Schepper is de enige Kracht boven ons, de Schepper is Eén” (“De Eeuwige is onze God, de Eeuwige is Eén”, zijn de woorden uit het gebed, Deuteronomium 6:4).

Stel dat ik tegen mezelf zeg: “Hoor, de Schepper is de Hogere Kracht boven je, Hij is Eén.” Dit bepaalt de richting die mij naar de Bron zal brengen, naar onthulling, naar gehecht zijn aan Hem en eenheid. Dit is de fundering waarop ons werk gebouwd wordt, de as waarlangs ik me moet bewegen. Nu moet ik aan deze as alle middelen die ik ter beschikking heb verbinden, om zo dit principe te realiseren.

De Schepper en ik bevinden zich ieder aan een uiteinde van die ene lijn. En ik kom dichterbij Hem door de middelen die mij ter beschikking staan, door “Israël, de Torah en de Schepper” te verbinden tot één geheel.

De Torah is alles wat je je maar kunt voorstellen, alles wat bestaat, behalve het oorspronkelijke verlangen van het schepsel, zoals er geschreven staat: “Ik schiep de kwade neiging en Ik schiep de Torah als een kruid.” Dit alles moet ik in één richting verbinden.

De nabijheid van de Schepper ontbreekt mij, mijn Doel is verbonden te zijn met Hem. Ik weet niet precies wat dat betekent als het gaat over verlangens, gedachten, besluiten en het einde van dit hele pad. Maar ik, het Doel en de middelen om dit te bereiken, bestaan en het is aan mij om dit alles op de juiste manier te ordenen en te gebruiken. Wat de bestemming betreft, het resultaat: het is Eén! Alles is ingesloten in het concept van de Ene.

Als we dit pad volgen krijgen we verschillende vormen van verstand, gedachte, besluitvorming en actie – werkelijk alles wordt in een mens veranderd. Het Licht brengt in hem of haar een omkering teweeg en schept een nieuwe mens.

We kunnen ons nu niet voorstellen wat dat inhoudt. Maar in elke staat, in elke fase, moet je ernaar streven om te doen wat mogelijk is voor je, en moet je het nu doen, op dit niveau. En dan zal blijken dat alles in één richting wijst. Dit omvat je zoektocht en vooral je strijd met de hindernissen, als je je uiterste best doet om ze te ontdekken en ziet, dat je egoïsme hier aan het werk is en je van je pad afstoot, van de gedachte: “Er is geen Ander dan Hij”.

Je moet voortdurend alles bijzonder aandachtig controleren: Ben ik in alles wat ik doe in vrede en overeenstemming met de Hogere Kracht? Is het gehele universum nu in mijn gedachten en gevoelens in twee of zelfs drie delen verdeeld, alsof er de Schepper is, de rest van de schepping met allerlei bedoelingen en ikzelf?

Iemand ergert me, veroorzaakt allerlei obstakels, allerlei problemen – dit betekent dat ik deze hele wereld niet met de Schepper verbind, maar afgoden erken, “andere goden”, Hoe zou er enige andere oorzaak kunnen zijn voor mijn situaties als er één Kracht werkzaam is in het universum?

Ik moet onderzoeken hoe ik reageer op al deze oorzaken, op elke persoon, vriend of vijand en op elk probleem: Zie ik ze als los van elkaar bestaand of combineer ik dit alles en zie ik erachter de Schepper die dit hele spel opvoert, zodat ik het principe “Er is geen ander dan Hij” bereik, als ik alles tot één geheel maak en toeschrijf aan Hem.

Dit is serieus werk en als een mens gevoelig is en zijn situaties met zorg analyseert, komt hij op de juiste wijze snel vooruit.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 7/7/2011, Shamati #15

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk, Spiritualiteit - Geen reacties→

De Zohar, Hoofdstuk “Truma (Gift)”, Item 432: … alle mensen op aarde weten, dat ze zullen sterven en tot stof wederkeren, en daarom hebben velen berouw en keren ze terug naar hun Meester vanwege deze vrees. Zij vrezen te zondigen in Zijn ogen.”

Vraag: Wat is de betekenis van “sterven”?

Antwoord: “Sterven” of “leven” gaat over het verlangen. Volgens De Zohar betekent “levend zijn” geven en “dood” betekent “ontvangen”.

In spiritualiteit bestaat noch leven, noch dood. We spreken in onze wereld over leven en dood, omdat we slechts één vorm van bestaan waarnemen en we zien dat deze vorm lijkt te verdwijnen. We denken, dat leven te maken heeft met het lichaam dat ademt en dat dood betekent, dat de adem stopt.

Maar voor een mens die spiritualiteit begint te voelen, is dit onderscheid heel vreemd: Hoe is het mogelijk dat dit de indicatie zou zijn waardoor we het verschil vaststellen tussen wat bestaat en wat niet bestaat, wat leeft en wat dood is? Zo’n mens neemt een andere vorm van bestaan waar en de aardse opvattingen over leven en dood verdwijnen voor hem.

Als een mens een andere waarneming verkrijgt, die belangrijker is, waar geven wordt beschouwd als leven en ontvangen als dood, rijst hij boven het dierlijke niveau uit naar het menselijke niveau en dan betekent leven voor hem: bestaan op het menselijke niveau, en dood: op het dierlijke niveau. Hij verbindt leven en dood niet met het bestaan van het levende lichaam.

Dan verdwijnt dit levende lichaam uit zijn waarneming, het verliest zijn betekenis om de staat van leven en dood vast te stellen. Zelfs als het lichaam sterft, is een mens al op een ander niveau van verlangen in het waarnemen van leven en dood, namelijk: in relatie tot spiritualiteit. Hij is er vertrouwd mee.

Daardoor veroorzaakt deze wereld hem geen gevoel van een onderbreking in het proces van de ontwikkeling van de ziel.

From the 2nd part of the Daily Kabbalah Lesson 7/8/11, The Zohar

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Evolutie, Lichaam en Ziel, Spiritualiteit, Waarneming, Zohar - Geen reacties→

Vraag: Is het mogelijk om terug te gaan in de tijd? Kan ik terugkeren naar een staat waarin ik al geweest ben?

Antwoord: Zeker! De tijd wordt immers gedefinieerd als een aaneenschakeling van informatieve genen (Reshimot). Je kunt langs deze aaneenschakeling vanaf het begin tot het einde reizen en gaan waarheen je wilt. Wanneer je beschikt over het anti-egoïstische scherm, namelijk de mogelijkheid om in elke staat te bestaan, kun je elke Reshimo uitkiezen om te realiseren.

Uiteraard zou niemand vanuit een vergevorderd stadium willen terugkeren naar een eerdere staat. Dit zou geen enkele zin hebben, tenzij je voor een bepaalde tijd zou moeten afdalen om anderen te helpen, dat is: teruggaan om een verbinding met hen te maken.

Ik zou deze “ommekeer” echter uitvoeren door middel van een speciale Partzuf: “haar” genaamd (Searot). Ik blijf dan zelf in de vergevorderde staat, maar ik maak een “kleinere” kopie van mijzelf waardoor ik kan communiceren met degenen die zich beneden mij bevinden.

Niemand kan echter afdalen zonder reden, omdat het tegengesteld is aan het doel van de schepping. Hoe zou een spiritueel wezen zoiets kunnen doen?

From the 3rd part of the Daily Kabbalah Lesson 6/20/2011, Talmud Eser Sefirot

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk, Kabbalah Leraar - Geen reacties→

Vraag: Waarom heeft de Schepper niet een wil om te genieten geschapen, die eveneens in staat zou zijn om te geven? Waarom schiep Hij niet alleen geven zonder te willen ontvangen? Waarom moeten we deze eigenschap van geven zelf onthullen door te oefenen met onze vrije wil? Waarom hebben we deze “dubbele” houding ten aanzien van het schepsel nodig, waarbij materie zelf, de wil om te genieten, slecht en egoïstisch is, en de vorm die het moet bereiken goed is?

Antwoord: Wanneer ik deze beide, tegengestelde vormen op de juiste manier gebruik, is het dankzij deze tegenstelling, dat ik een correcte houding bereik tegenover de Gastheer. De correcte houding kan niet ontstaan wanneer ik geen contrast ken van het ene tegenover het andere, namelijk het verlangen om te geven, dat ik in mezelf kan ontwikkelen, tegenover het verlangen om te ontvangen, dat in de negatieve vorm, tegengesteld aan geven, in mij verankerd is.

Dus ik dank voor zowel de negatieve kwaliteit als de positieve, zowel voor de slechte staat als de goede. De negatieve vorm is immers noodzakelijk en correct, en samen voegen ze zich tot één vorm die leidt naar één Doel.

We zien in de stoffelijke wereld, dat atomen zijn opgebouwd uit een combinatie van twee tegengestelde ladingen: min, plus en neutrale deeltjes. Zo ontstaan er verbindingen tussen verschillende, tegengestelde elementen.

Dan voegen atomen zich samen tot verschillende structuren, moleculen en kristallen. Chemische elementen verbinden zich volgens hun valentie, dat wil zeggen: het aantal elektronen (de negatieve deeltjes) die zich bevinden in de buitenste schil en zo een verbinding kunnen maken. 

Elke vorm van leven is gebaseerd op unificatie en scheiding, op verbinding in allerlei vormen. Dit zijn allemaal manifestaties van de wil om te genieten. Als een molecule twee elektronen heeft, die vrij zijn om een verbinding met andere te maken, geeft dat aan dat deze molecule in staat is om een verbinding te maken. We spreken altijd over verlangen dat we meten, hetzij door het aantal vrije elektronen, of met betrekking tot krachten of andere kwaliteiten, zoals krachten van aantrekking en afstoting.

Als gevolg hiervan gaat het altijd over verlangen. Geel en groen licht, verschillende geluiden, water en de hemel zijn verschillende vormen van verlangen. Wij bevinden ons binnen dit verlangen. Er is niets anders geschapen dan verlangen.

Binnen dit verlangen, heb ik echter een gevoel van mijzelf en de wereld buiten mij: het levenloze, plantaardige, dierlijke en sprekende niveau, of in termen van de spirituele eigenschappen: “oorsprong, ziel, lichaam, kleding, paleis”, die ook verlangens zijn. Ik moet ze allemaal verenigen en beheren, zodat ik met hun hulp geven kan bereiken.

Het hele beeld van de werkelijkheid, de miljarden mensen, het universum, en de geestelijke werelden, geopenbaard in de verbinding tussen ons, zijn vormen van verlangen. Ik kan niets doen behalve meer en meer ontdekken van wat zich in dit systeem, in deze bol, bevindt. Het wordt aan mij geopenbaard, afhankelijk van de mate waarin ik in staat ben om te geven met behulp van al deze vormen van verlangen.

We leven in onze gevoelens en daarom begrijpen we niet wat het verlangen zelf is.Wij begrijpen wel: ”ik voel, ik wil”. Verlangen bestaat niet afzonderlijk, maar alleen zoals ik het waarneem. Het waargenomen verlangen is al “Ik”.

From the 4th part of the Daily Kabbalah Lesson 6/21/11, “Preface to the Wisdom of Kabbalah”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk, Waarneming, Wetenschap - Geen reacties→

Vraag: Is het mogelijk om de Kabbalistische methode uit te leggen met gebruik van termen uit de moderne wetenschap?

Antwoord: Kan je de “snelle Fouriertransformatie” aan een koe uitleggen? Er zijn verschillende niveaus. Iemand die het “zesde zintuig”, het punt in het hart, niet heeft, kan niet begrijpen waar je het over hebt. Hij heeft hier geen behoefte aan en daarom is het zinloos om hierover met hem te praten. Daarom moeten we ons, in onze brede verspreiding van Kabbalah, aanpassen aan de verlangens van de massa, in tegenstelling tot wanneer we ons richten tot degenen die Kabbalah studeren.

Door de generaties heen begreep de wereld de Kabbalisten niet. En de wereld heeft gelijk: vanuit hun niveau gezien zijn mensen er nog niet toe in staat. In de Psalmen staat: “U redt mensen en dieren …” maar wanneer? Nu kun je aan mensen de altruïstische intentie Lishma nog niet uitleggen. Het is zelfs moeilijk om te spreken over de topic van het waarnemen van de werkelijkheid. Men vindt het intrigerend en een uitdaging, maar men begrijpt of vermoedt de essentie ervan niet, omdat men het eenvoudigweg niet kan begrijpen.

Om werkelijk in staat te zijn om de woorden te begrijpen over de correctie van zijn verlangens, heeft een mens een hoger niveau van verlangen nodig. Tot dat er is kunnen we alleen zijn ontwikkeling bevorderen door uiterlijke middelen. Op wat voor manier dan ook, zo lang iemand niet in het hart geraakt wordt, zal hij je uitleg niet kunnen begrijpen.

Zo zit de wereld in elkaar. Mensen bevinden zich op verschillende niveaus van ontwikkeling en zelfs aan het einde van de correctie zullen de niveaus: stil, plantaardig, dierlijk en menselijk blijven bestaan. Toch staat er geschreven: “Ieder zal Mij kennen, van de kleinste tot de grootste”, dat betekent: ieder mens al naar gelang zijn niveau.

De tijd zal komen dat we zullen zien dat mensen onze woorden beginnen te vatten: sommigen via wetenschappelijke termen, anderen door de taal van het gevoel en anderen door eenvoudige acties, die voor een mens genoeg kunnen zijn om zich aan te sluiten bij de eenheid. Sommigen moeten de verbinding bereiken en ervaren door er actief aan deel te nemen, terwijl dat voor anderen niet nodig is. Alles wordt bepaald door iemands verlangen.

We moeten niet van de veronderstelling uitgaan, dat iedereen in dezelfde mate het verlangen om te geven en de onthulling van de Schepper zal ontvangen. Toch zal ieder de volle maat ontvangen, in overeenstemming met zijn eigen vaten en hij zal vervuld worden, omdat hij ingebed is in het geheel.

Daarom hielden Kabbalisten tot nu toe hun kennis verborgen. Maar nu kan deze kennis onthuld worden, hoewel ieder mens er maar een deeltje van zal horen. Toch is het Licht al bezig door te werken in een groot gedeelte van het algemene verlangen. Dit is de revolutie die nu in de wereld plaatsvindt. De moderne crisis is in wezen het resultaat van het op elkaar inwerken van verlangens.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 7/5/11, Shamati

Filed under: Collectieve Ziel, Crisis, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Eenheid, Gebed, Intentie, Maatschappij, Spiritualiteit, Verspreiding van Kabbalah, Waarneming, Wereld, Wetenschap - Geen reacties→

Vraag: Waar zouden we allemaal met elkaar aan moeten denken, de hele wereldgroep, als we een “Unity Day” (Dag van Eenheid) hebben? Hoe kunnen we ons verenigen?

Antwoord: Ieder mens moet naar de diepte van zijn wezen gaan en daar het koord voelen, dat hem met anderen verbindt, het innerlijk netwerk dat tussen ons bestaat. Bovendien kan het gaan over mensen die in deze wereld zijn en over hen, die niet langer hier zijn, want dit is een netwerk tussen verlangens, tussen zielen en niet tussen fysieke lichamen.

Baal HaSulam en alle grote Kabbalisten van de afgelopen duizenden jaren zijn hier, in deze verbinding. Ze zijn allen samen met ons, ingebed in ons gezamenlijke netwerk. Wij zijn met miljoenen op het ogenblik, maar in werkelijkheid zijn we met nog veel meer, omdat al deze zielen, door de gehele geschiedenis van de mensheid heen, bij ons zijn met een totaal van honderden miljoenen zielen. En zij vormen allen samen een enorm grote, spirituele kracht.

Als we ons met elkaar willen verbinden in dit netwerk, zullen we elkaar natuurlijk niet alleen beïnvloeden en een deel worden van dit netwerk, zodat ieder dit zal verkrijgen voor zijn eigen spirituele groei, maar we zullen eveneens alle mensen op aarde beïnvloeden, zij zullen, zonder dat ze het voelen, er onbewust op afgestemd raken. We zullen hen wakker gaan maken.

Laten we daarom beginnen om met elkaar de overeenstemming te bereiken, dat we ernaar verlangen onze gezamenlijke verbinding duidelijk te voelen.

From the lecture on Unity Day, 6/26/11

Filed under: Collectieve Ziel, Eenheid, Groepswerk, Innerlijk Werk, Lichaam en Ziel, Spiritualiteit - Geen reacties→

Vraag: De wereldwijde crisis heeft zich al publiekelijk aangekondigd. Wanneer zullen mensen vragen beginnen te stellen over wat er eigenlijk aan de hand is? Wanneer zal de storm beginnen?

Antwoord: Dat is afhankelijk van ons. We moeten ons best doen om de methode van onze correctie te verspreiden. Onze boodschap is simpel en we kunnen deze aanbieden aan de regeringen van de landen die al in problemen zijn gekomen.

De sleutel van het probleem is: wat te doen met het torenhoge egoïsme. Een mens heeft een normaal, aards verlangen om te worden voorzien van alles wat nodig is voor zijn bestaan. Hij heeft voedsel nodig, een familie en andere dingen die hij niet kan missen. Daarnaast groeit zijn egoïstische verlangen, dat er op gericht is om meer te ontvangen. Het is zo inherent aan ieder van ons, dat we niet eens kunnen onderscheiden wat een basisbehoefte is. 

Zal iemand tevreden zijn wanneer hij, zo gezegd, alleen zijn dagelijks brood ontvangt? Nee, zeker niet. Wat doen we dan met het egoïsme? Waar kunnen we het zwarte gat mee vullen?

Het antwoord hierop is als volgt: Het egoïsme groeide, zodat we het kunnen veranderen in een spiritueel verlangen, een spiritueel vat, gevuld met verwezenlijking, geven, liefde en uiteindelijk het Hogere Licht. Hoe gebeurt dat? Hoe maken we een overgang van een samenleving van ontvangers, onverzadigbaar in hun verlangen naar materiële rijkdom, naar een samenleving van minimale consumptie, gebaseerd op basisbehoeften?

Wanneer we dit niet doen, zal de wereld niet in staat zijn om verder te bestaan, als gevolg van de snelle uitputting van de natuurlijke bronnen van de planeet. Het consumentisme zal niet langer in staat zijn om ons egoïsme te bevredigen. De wereldbevolking zal niet langer winkel in winkel uit inkopen kunnen doen en hun karren tot “aan de nok toe” vullen. Het feest is voorbij en vanaf nu krijgt iedereen slechts wat hij of zij nodig heeft.

Waarmee worden de mensen dan vervuld? We moeten al deze miljoenen mensen naar school sturen. Zij zullen alle noodzakelijke goederen ontvangen in ruil voor hun studie. Anders hebben ze zelfs daar geen recht meer op. En inderdaad waarom zouden ze? Problemen zijn problemen en iedereen heeft ze. De overheid voorziet hen van de basisbehoeften, iedereen blijft wonen waar men woont, de stabiliteit blijft behouden en tegelijkertijd begint iedereen te studeren.

Wat gaan ze precies studeren? Ze gaan de wetten van het leven in het integrale systeem bestuderen. In werkelijkheid zijn het de wetten van de groep, maar Kabbalah wordt tijdens deze lessen niet genoemd. Het onderwerp is: systemen en mechanismen met betrekking tot een uniforme samenleving. Ze krijgen alles wat ze nodig hebben, tenminste tijdens de les, mensen horen en bestuderen de feiten die bewijzen, dat we geen andere manier hebben om te overleven dan door eenheid.

Je hebt te maken met “wilden” die komen studeren, die alleen maar geld willen verdienen en bepaalde voordelen willen bemachtigen. Maar geleidelijk aan beginnen ze te begrijpen, dat er geen andere optie is, dat we een nieuw systeem zijn binnengegaan en dat de wereld zich vanaf nu anders zal ontwikkelen. Het consumentisme is voorbij, dit type samenleving is aan het uitsterven. Het was sowieso geen lang leven beschoren, maximaal een paar honderd jaar, van het einde negentiende eeuw tot de jaren 70-90 van de twintigste eeuw. En zelfs gedurende deze jaren waren er crises met inbegrip van de Grote Depressie van de jaren dertig. 

Mensen beginnen dus te studeren en de regering voorziet hen van alles wat ze nodig hebben, dat is veel minder kostbaar dan het creëren van nieuwe banen. Dit laatste is zinloos, want niemand zal kopen wat er geproduceerd wordt. Bovendien zijn de grondstoffen en de energie bijna uitgeput.

Dus, de meest kernachtige en goedkope oplossing is om de mensen naar school te sturen, ongeacht waar: thuis of via internet, in theaters of auditoriums of waar dan ook. De sleutel is om iedereen in een educatief raamwerk te plaatsen. Ondertussen maakt het studeren een mens wijzer te maken en stelt het hem in staat om te begrijpen dat hij een nieuwe wereld aan het betreden is, waar de wetten waaraan hij gewend was niet meer werken. Baal HaSulam schrijft dit ook: We moeten allemaal weer terug naar school en opnieuw leren hoe we moeten leven in de toekomst.

Door deze studie zullen mensen uiteindelijk een nieuw verlangen krijgen en hierin veranderingen beginnen waar te nemen, totdat ze beginnen te begrijpen dat voldoening afkomstig kan zijn van een ander, hoger niveau. Het proces zal geleidelijk verlopen, omdat we te maken hebben met een grote massa die begint te rijpen. Het zal ons ook werkelijk veranderen.

Met ingang van vandaag hebben we geen andere opties. Daarom kan ook niemand iets anders vinden. Maar stel je eens voor hoeveel Licht deze honderden miljoenen mensen kunnen aantrekken door alleen maar te luisteren naar wat hen wordt onderwezen. Dit is de oplossing waarnaar Baal HaSulam verwijst, de oplossing die zichzelf als logisch aandient, omdat er geen andere middelen zijn dan mensen een beetje dichter bij het Licht te brengen.

From the 4th part of the Daily Kabbalah Lesson 5/25/2011, “Preface to the Wisdom of Kabbalah”

Filed under: Crisis, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Economie, Maatschappij - Geen reacties→

Vraag: Dankzij de crisis begint de wereld de noodzaak om zich te verenigen te beseffen. Is deze wens hoger dan de vorige verlangens?

Antwoord: Nee dat is niet zo. Het gaat om het innemen van een standpunt, dat ons in feite zal helpen om andere mensen met onszelf te verbinden. En inderdaad, dit besef wordt iedere dag sterker gevoeld. Wetenschappers, sociologen, psychologen en zelfs politici spreken hierover. Tot nu toe, is het probleem echter beperkt tot goed opgeleide specialisten die zich hiermee bezig houden.

In principe is het duidelijk, dat het belangrijkste probleem in de wereld bestaat uit ons onvermogen om met elkaar te kunnen opschieten, om tot overeenstemming te komen betreffende het stoppen met overmatige consumptie en de verontreiniging van het milieu. We moeten worden verenigd door een wederzijdse overeenstemming. Zo’n conclusie kan door ieder intelligent persoon worden getrokken, maar het is nog steeds goed om erover te horen en er materiaal over te lezen. Deskundigen zijn althans tot die conclusie gekomen.

Desondanks zijn ze niet tot meer in staat; ze kunnen geen oplossing vinden en hierin ligt het belangrijkste probleem. Tenslotte wordt de oplossing gebracht door het Licht, de kracht van correctie, en ze weten niet wat dat is. Ze begrijpen alleen dat de situatie kritiek is, dat egoïsme alles vernietigt en dat het de bron is van alle problemen. Ze realiseren zich dat we een probleemvrije wereld moeten hebben, waar alle mensen verenigd zijn en een normaal, bescheiden leven leiden zonder buitensporige toevoegingen, want hierdoor raakt de Aarde leeg en vervuilen we alles.

Uiteindelijk zal iedereen dit begrijpen. Miljoenen mensen in de wereld kijken angstig rond: binnenkort zullen ze niets meer te eten hebben. Ze zullen overal mee instemmen om maar aan voedsel te komen. Ze zullen ermee instemmen om zich te verbinden. Zij zullen echter weer falen om verbinding te maken, wanneer er geen mensen van het menselijke niveau van ontwikkeling zullen komen om uit te leggen hoe ze dit kunnen bereiken.

Het wordt op de volgende manier bereikt: Iedereen begint te studeren en te leren over de crisis en de oplossing ervan. Zelfs wanneer mensen de onderliggende principes nog niet begrijpen, zullen ze in contact moeten komen met de diepste bronnen die geen relatie hebben met hun niveau. Dan zal het Omringende Licht hen beïnvloeden en mensen de mogelijkheid geven om zich te verbinden met een hoger niveau.

Dit is noodzakelijk. Wanneer Baal HaSulam schrijft dat we op de schoolbanken plaats zouden moeten nemen om boeken te lezen, bedoelt hij niet “Het Kapitaal” van Marx, of artikelen van Lenin of andere sociaal democraten. Hij verwijst naar zijn eigen werken, naar artikelen als:

“De Wederzijdse Garantie”, “Het Geven Van De Torah”, die op een zodanige wijze zijn aangepast, dat iedereen de boodschap ervan kan begrijpen.

Dit materiaal komt uit de Kabbalistische Bron en gaat over eenheid en gelijkwaardigheid. Het wordt aan de wereld gegeven door de mensen met het punt in het hart, en dit is genoeg voor “verlichting” die de massa’s zal inspireren en aanmoedigen om zich echt en op een correcte wijze te verbinden, niet zoals het gedaan werd in de Sovjet Unie of in de Israëlische Kibboetsen (gemeenschappen).

Filed under: Crisis, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Disseminatie - Geen reacties→

Vraag: Wat zouden we van de komende congressen moeten verwachten. Welke intentie zouden we moeten opbouwen?

Antwoord: We naderen een aantal zeer krachtige veranderingen als gevolg van onze eenwording en ik hoop dat de komende aaneenschakeling van congressen ons zal helpen om een hele maand lang samen in deze intentie te blijven, zonder dit los te laten. Werk, familie, kinderen, persoonlijke problemen, ondanks dit alles laat ik onbewust in een hoekje van mijn gedachten ruimte vrij voor het allerbelangrijkste en ben ik constant bezorgd over onze eenheid, over hoe we verder komen van het ene congres naar het volgende, van één dag naar de volgende, in onze intenties en onze innerlijke solidariteit, tot we daar, diep in ons, de Schepper zullen onthullen.

We bestuderen dit theoretisch al een lange tijd. Dus laten we werkelijk wensen dat Hij wordt onthuld. We hebben dit duizenden keren gehoord – dus laten we ons hiervoor inspannen.

We kunnen niet twijfelen: “Alweer? Hoe vaak hebben we dit al meegemaakt?” We staan op de drempel van een doorbraak. En de wereld eist dit ook van ons. Want uiteindelijk bestaat er niet de geringste kans om ook maar één enkele oplossing te vinden. Op het internet zien we wat voor soort “oplossingen” er worden geboden als antwoord op de moderne crises, hoe mensen ze proberen te verhullen en te verzwijgen omdat ze geen enkele uitweg zien.

Op een wijze die comfortabel, helder en dicht bij de mensen staat, moeten we de wereld laten weten, dat er een oplossing is en hoe sneller we ermee beginnen om dit waar te maken, hoe minder we zullen lijden.

Daarom moet onze intentie bij de conventies beginnen met het “permanent leven” in de groep, dat is wat de hele mensheid naar de oplossing van de crisis zal brengen. Er is niets belangrijker dat we mogelijkerwijze kunnen voorbereiden of doen voor de wereld.

Juist nu zijn we op een zeer belangrijk punt aangeland: Er ligt een ziek iemand voor ons en zijn ziekte is bijna fataal, maar we kunnen een medicijn ontwikkelen en hem genezen. Hij zal dan niet alleen genezen, maar hij zal naar het niveau van de Schepper stijgen, naar een nieuwe, eeuwige dimensie.

Daarom moeten we het grootst mogelijk belang toekennen aan onze inspanningen en onze taak, de stijging die we gedurende deze dagen beginnen. We moeten onszelf verantwoordelijk houden voor wat voor soort taak we uitvoeren. Wie zijn wij om zo’n grote opdracht te ontvangen: om daadwerkelijk niet alleen deel te nemen aan de correctie van de wereld, maar aan die van de hele werkelijkheid?

We zouden een beetje trotser moeten zijn, dat zou ons helpen onze verantwoordelijkheid te voelen.

Filed under: Congressen, Crisis, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Eenheid, Eenwording met de Schepper, Gebed, Intentie, Wereld - Geen reacties→

Een vraag die ik ontvangen heb: Heeft Mozes echt de regel “een oog voor een oog” onderwezen? Dit lijkt volkomen tegenovergesteld aan de regel “houd van uw naaste als van uzelf”. Als dit inderdaad zo was, wat betekent het?

Mijn Antwoord: Deze regel heeft betrekking op permanente lichamelijke schade toebrengen aan een slaaf, wat zou betekenen dat hij vrij gezet moet worden. Dit werd gedaan om te voorkomen, dat men elkaar lichamelijke schade toe zou brengen. Het had niets te maken met Mozes’ wensen, het is meer een Natuurwet van in balans brengen van zijn delen, waar bestraffing gelijk staat aan correctie.

Verwante Materialen:
Laitman.nl Artikel: De Oorsprong Van Geluk
The Kabbalah Experience: “Questions and Thoughts”
Lesson: “Unconditional Love”

Filed under: Uncategorized - Geen reacties→