Baal HaSulam, Brief 50: Met Gods wil komt het begin van de mooie toekomst die wij verwachten dichterbij. En daarom voel ik verlangen en een hunkering naar jullie aanwezigheid in lichaam en ziel. (dat betekent dat jullie naar mij toe komen en niet dat ik naar jullie toe kom, het is niet mogelijk en het heeft ook geen zin).

Wat spijt het me dat jullie de afgelopen Tishrei, een heel bijzondere tijd van welwillendheid, niet bij me waren … ik kan niet uitdrukken hoe groot de droefheid is die ik daarover het hele afgelopen jaar heb gevoeld. De oorzaak daarvan is de trots die in jullie is binnengedrongen en in dezelfde mate de onderlinge ongegronde haat … als jullie haat voelen naar iemand van de groep is dat een duidelijk signaal dat jullie ook naar mij geen absolute liefde voelen.

Deze woorden werden geschreven vanuit de wet van liefde, de wet van adhesie, zoals in een gezin waar geen kleine en grote mensen zijn, maar waar de wet van liefde juist iedereen met elkaar verbindt en voor een ieder in dezelfde mate geldt. Een ieder moet dus boven zijn kritiek uitstijgen, zoals geschreven staat: “Hij die fouten bij de ander ziet, ziet dat door zijn eigen tekortkomingen.” Door de ogen van liefde is niemand minder dan een ander. Als je je volgens de wet van ‘boven de rede’ met elkaar verbindt, zul je je met iedereen in gelijke mate en op de juiste wijze kunnen verbinden.

Als er verschillen zijn tussen de leden van de groep, is dat een teken dat er iets fout is.

Er zijn gunstige en ongunstige tijden, makkelijke en minder makkelijke. Hoewel Kabbalisten zich enerzijds boven tijd, beweging en plaats bevinden en ze door verschillende perioden heen gaan die afhankelijk zijn van hun individuele tijd, hebben de algemene perioden ook invloed op hen. Daarom kunnen er voor het geheel gunstige en ongunstige tijden zijn.

Er zijn tijden van een algemeen ontwaken door Boven en tijden waarin het gemakkelijker is om van beneden af gewekt te worden. We moeten dus proberen om de mogelijkheden die ons van Boven gegeven worden om het ontwaken door Boven te verbinden met het ontwaken van beneden af, niet voorbij te laten gaan. Anders lijkt het op gebrek aan eerbied.

Er zijn twee richtingen om nader tot elkaar te komen: met een ieder van de groep, zonder enig onderscheid, en iedere student met de leraar. Alles wordt hierbij onderzocht volgens het beeld dat we hebben, het is het resultaat van onze trots en de mate waarin we verder kunnen komen in ‘geloof boven de rede’ en we kunnen begrijpen, dat de Schepper ons al deze hindernissen stuurt.

Een ieder ziet op de manier waarop het hem toegestaan wordt om te zien, men ziet nooit de waarheid, maar door te oefenen in ‘geloof boven de rede’ trekken we het Licht dat Corrigeert aan en dat geeft ons een beloning: we mogen de waarheid zien.

From the Preparation to the Daily Kabbalah Lesson 12/23/12

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk, Liefde - Geen reacties→

Filed under: video - Geen reacties→

Zonder haat kan er geen liefde zijn. Liefde is juist een correctie voor haat. Het is geen natuurlijk deel van ons, we moeten het zelf bouwen. Het gebod ‘Heb je vriend lief als jezelf’ is afkomstig uit: Van de liefde voor de schepselen komen we tot de liefde voor de Schepper. De Schepper is het geheel, de som van alle vormen van liefde.

Eerst ontdek ik echter de bouwstof van mijn egoïstische verlangen, mijn ‘berg Sinaï’, mijn berg van ‘haat’, de gebroken kli (vat) tot in de duistere diepte. Dit wordt het ‘belichten van Malchut’ genoemd en het is werkelijk angstwekkend.

Dan moet ik deze haat corrigeren en alleen daardoor bereik ik liefde.

Er bestaat geen liefde op zich, er bestaan geen onafhankelijke kelim (vaten) van geven. Het Licht dat Corrigeert trek ik naar mezelf toe om mijzelf te corrigeren. Ik kom niet van de haat af, ik voel het nog steeds en ik erken het, het blijft in stand en daarboven, boven de ‘berg van haat’, bouw ik een ‘berg van liefde’.

De kli is als volgt gebouwd: onderaan is grofheid (dikte) en daarboven is een Masach en het Terugkerende Licht (RL), wat adhesie betekent. In het bovenste gedeelte vorm ik mijn houding naar de Schepper, al mijn intenties en dan bedek ik mijn haat met het Licht van Hassadim onderaan. Dan komt het Licht van Hochma en vult de kli.

Dit herhaalt zich steeds weer tot aan het einde van de correctie. Haat, tegengesteld aan het Licht, blijft bestaan, omdat ik anders niet onafhankelijk kan zijn.

Vraag: Betekent dit dat ik vol weerstand en afkeer naar de les moet komen om dit alles zo te overwinnen? Welke onvolkomenheid, welk tekort moet ik dan hier naartoe brengen?

Antwoord: Ga niet op zoek naar haat. Je moet niet met een tekort komen, maar met liefde. Er is maar één Doel en wat daar verder nog bij komt is onze zaak niet. Als er haat wordt onthuld, laat het maar onthuld worden en als dat niet zo is, dan niet. Ik moet me verbinden met maar één ding en als ik tijdens het proces in mezelf onvermogen ontdek, gebrek aan begrip, aan kennis, etc. wil dat zeggen dat het zo moet zijn.

Ik wil intelligent zijn maar onderweg ontdek ik dat ik nog steeds dom ben. Maar ik voel een diep verlangen naar iets wat volkomen anders is. Dus ik moet mij – ondanks alles – focussen op het Einddoel.

From the 4^th Daily Kabbalah Lesson 12/17/12, “The Wisdom of Kabbalah and Philosophy”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk, Kabbalah Studie, Liefde - Geen reacties→

Vraag: Wat betekent: “Je met de lichtvonken van de vrienden verbinden?”

Antwoord: Je met de lichtvonken van de vrienden verbinden betekent dat we onze verlangens verbinden met de Schepper. De vrienden komen hier nu juist omdat er een lichtvonk aanwezig is in hun grote verlangen naar spiritualiteit, naar gelijkvormigheid en verbinding met de Schepper. Door dat verlangen ben ik ook hier, dat heeft ons naar de groep gebracht.

We moeten deze verlangens met elkaar verbinden, ons alleen verbinden op basis van de reden waarom we hier zijn samen gekomen. Laten we alleen de verlangens die ons hier hebben gebracht uit de grofheid van onze verlangens halen, en de rest beschouwen als afval dat we wegdoen. En dan de lichtvonken, waaruit onze spirituele kli (vat) gevormd zal worden, met elkaar verbinden.

Het bovenste gedeelte zal alleen hieruit bestaan en de rest wordt gevormd uit de rommel die we hebben verwijderd, toen wij deze verlangens hebben weggedaan. Het is niet gemakkelijk om ze weg te doen, want van elk verlangen moeten we één voor één afstand doen.

Als we proberen om ons met elkaar te verbinden en we willen liefhebben, wordt er plotseling haat merkbaar om ons te laten zien dat er geen natuurlijke liefde in ons aanwezig is. Intussen lijkt het wel zo dat je van nature van iedereen houdt en dat je iedereen goed behandelt, zoals dat in onze wereld geaccepteerd wordt, maar onze wereld werkt niet aan liefde en daardoor ontdekt men geen haat.

Om liefde te bereiken moeten we eerst het tegengestelde daarvan ontdekken: haat. Maar we werken niet aan haat, we streven naar liefde, hoe groter je verlangen naar liefde wordt en je er echt voor werkt, hoe sneller je ontdekt dat je haat voelt en geen liefde. De waarheid wordt je door Boven verteld.

Liefde ontdekken betekent, dat je de vriend als de grootste van onze generatie beschouwt en dat je uitsluitend op zoek gaat naar zijn positieve eigenschappen, dat je probeert te voelen dat zijn verlangens belangrijker zijn dan die van jou, op dezelfde manier als een moeder haar kind voelt.

From the 2^nd part of the Daily Kabbalah Lesson 12/12/12, The Zohar 

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Eenheid, Groepswerk, Liefde - Geen reacties→

Vraag: Er is een gebod: ‘Heb je naaste lief als jezelf’, daarbij wordt de liefde voor jezelf niet opgeheven door de liefde voor je naaste. Is het mogelijk om je naaste lief te hebben zonder jezelf lief te hebben?

Antwoord: Liefde voor je naaste is onmogelijk zonder liefde voor jezelf! Daarom wordt het egoïsme niet vernietigd. Ik moet ten aanzien van mezelf altijd controle uitoefenen: ik houd van mijzelf en van mijn naaste net een beetje meer.

Waarom meer? Nu houd je meer van jezelf dan van anderen, dus als we van het gebod: ‘Heb je naaste lief als jezelf’ uitgaan, moet je van anderen een beetje meer houden dan van jezelf. Bovendien moet je voortdurend opletten hoe je van jezelf houdt, dit vergelijken en er een voorbeeld aan nemen. Zo begin je jezelf te leren kennen.

From the Novosibirsk Convention 12/8/12, Lesson 4

Filed under: Conventies, Innerlijk Werk, Liefde - Geen reacties→

Baal HaSulam: Matan Torah (De Schenking van de Torah), item 13: De Torah bevat twee delen: 1) Mitzvot tussen de mens en God en 2) Mitzvot tussen mensen onderling. Beide hebben hetzelfde doel: het schepsel naar het einddoel brengen: Hechting aan Hem.

Mitzvot die betrekking hebben op de verhoudingen tussen mensen worden samengevat in het principe ‘Heb je vriend lief als jezelf’. Mitzvot die gaan over de verhouding tussen de mens en de Schepper worden samengevat in het principe ‘Heb de Heer, je God, lief’. Er zijn dus twee niveaus op het pad naar de vervulling van de Mitzva van liefde: eerst vervult de mens dit gebod naar de mensheid toe en als hij daarin slaagt, komt hij tot een totale liefde voor de Schepper.

Waarom is dit proces in twee delen verdeeld? Als de breking van de kelim (vaten) niet had plaats gevonden, waardoor mijn wereld bewoond lijkt te zijn door veel mensen, zou ik geen basis, geen fundament hebben om correcties te maken, want dit moet in het verborgene gebeuren.

Anderzijds, als de Schepper zich aan mij onthult, ben ik verkocht, volkomen afhankelijk, ik cijfer mezelf helemaal weg, ik besta niet meer en mijn vrije wil is verdwenen. Om kort te gaan, in dat geval kan ik alleen maar geven, want dan ik heb geen keuze. Als ik naar Hem kijk heb ik geen andere keuze. Hij bestuurt mij, staat boven mij en ik word een ‘engel’ die niet uit vrije wil gevend is.

Om een vrije wil te hebben moet ik los staan van de Schepper en leren geven, maar niet onder dwang opgelegd. Dan word ik wakker door lijden. De storm Sandy wordt bijvoorbeeld gestuurd of een tsunami. Maar zulke rampen brengen me niet tot correctie, want ik voel niet dat ze regelrecht van de Schepper komen en zo behoud ik mijn vrije wil. Al met al bevinden we ons voortdurend in een staat van vaagheid.

Deze wereld is aan ons gegeven om vrij te kunnen zijn van de Schepper en daarom zijn er twee soorten Mitzvot. Er zijn Mitzvot die gaan over de verhoudingen tussen mensen onderling, wij houden ons daaraan zonder enige verplichting. Er ontstaat in ons een toenemende erkenning dat ze nodig zijn en in de loop van de tijd, als we meer ervaring krijgen, gaan we begrijpen dat we daarin ook vrij zijn.

Als ik daar nog niet zo over denk, word ik door een stok naar voren geduwd en vooruit getrokken door het punt in het hart. Ik kijk niet meer om me heen, ga alleen maar vooruit en val terug. Is dit dan vrije wil?

Onderweg beginnen we echter een verbinding met elkaar op te bouwen, we voelen dat we vrijheid hebben in de weerstand tussen de Schepper en Farao. De werkelijke vrijheid is verborgen in dit middelpunt, in de vermenging tussen goed en kwaad (de Klipa of Noga). Daar wordt de intentie, namelijk de mens, geboren. De intentie is de ware mens.

De Mitzvot zijn dus in twee gedeelten verdeeld, omdat wij ons in een staat van verborgenheid moeten bevinden om een vrije wil te hebben, we vervullen dus eerst de Mitzvot tussen mensen om daarna de Mitzvot tussen de mens en de Schepper te kunnen vervullen.

Het aantal Mitzvot wordt door onze 613 verlangens bepaald, die in de ziel verdeeld zijn in 248 ‘organen’ en 365 ‘pezen’. We moeten al deze verlangens corrigeren door middel van de intentie om te geven.

From the 4^th part of the Daily Kabbalah Lesson 11/4/12, “Matan Torah (The Giving of the Torah)”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Liefde, Mitzvot, Thora - Geen reacties→

Het doel van de groep is: ons verheffen naar het menselijke niveau. Dit is alleen mogelijk door de grootheid van de Schepper, wat wij in onze duisternis niet zien. Maar juist in de duisternis kunnen wij onder elkaar nieuwe waarden laten gelden, die niet gebaseerd zijn op egoïsme.

Wij weten dat deze waarden volkomen onlogisch zijn, want anders zouden ze van ons ego afkomstig zijn. Maar het spirituele fundament bevindt zich boven het ego, zoals de Sefira Yesod zich boven de Sefira Malchut bevindt. Alles hangt dus af van het fundament waarvoor we kiezen: het is of alleen maar stof dat volkomen levenloos is, ofwel stof van de aarde (Adamah) wat al lijkt op (Domeh) de Hogere, op een mens (Adam), gelijkvormig aan de Schepper.

Alles is afhankelijk van waar wij voorrang aan geven en van wat wij belangrijk vinden. We gaan spelen met de belangrijkheid van de Schepper, van de leraar, de groep, de studie en het Doel en het wordt een uiterst belangrijk en serieus spel in de groep. Dat komt doordat wij in ons ego, in ons verlangen, alleen maar duisternis zien. Het ego groeit voortdurend, daarom neemt de duisternis toe. Maar als wij boven deze duisternis de grootheid van ons gezamenlijke Doel ontwikkelen, krijgt een ieder in de groep brandstof en energie, om door de duisternis heen vooruit te komen.

In plaats van verder te komen door een stok die ons vooruit duwt, kiezen we er zelf voor om voorwaarts getrokken te worden, naar de grootheid van de Hogere, de grootheid van de eigenschap van geven, wederzijdse hulp, verbinding, naar liefde en naar de allerhoogste waarden die specifiek zijn voor de aard van de Schepper.

Een Kabbalistische groep is gebaseerd op dit Doel en de groep moet zo het Doel voortdurend voor ogen houden, de basis, steeds nauwkeuriger. De mensen die deel uitmaken van de Kabbalistische groep zijn helden, in kwaliteit, niet in kwantiteit. Alleen mensen die op deze manier werkelijk verder kunnen komen, moeten zich erbij aansluiten. Daarin ligt onze kracht, omdat we de grootst mogelijke gelijkvormigheid met het Licht willen bereiken, om in hoogte te groeien, niet in breedte.

Daarom komen we hier samen: om een groep te vormen waarin een ieder van ons in dezelfde geest handelt, namelijk geven aan de Schepper. En om aan de Schepper te kunnen geven, moeten we beginnen om aan de mens te geven, dit wordt ‘liefde voor anderen’ genoemd.

Uit: ‘Het Doel van de Groep’, Rabash

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 10/09/12, Writings of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gelijkvormigheid met de Schepper, Groepswerk, Liefde - Geen reacties→

Ik ben er heel blij mee, dat we de grootheid van de altruïstische Kracht beginnen te begrijpen door middel van onze onderlinge verbinding, want dit is, in het algemeen gesproken, de enige manier om ermee te leren omgaan. Dit gebeurt als we samenkomen in de groep en min of meer gaan proberen om de staat van geven, liefde en onderlinge verbinding opnieuw in het leven te roepen en te verspreiden. Als we voor elkaar garant staan, in gezamenlijke eenheid, gaan we langzamerhand voelen wat de verbinding in dit samenzijn ons kan geven en hoe ongewoon het is.

Op basis van wat ik uit de praktijk weet, denk ik dat het het allerbelangrijkste is om iets onaards te voelen, iets speciaals, wat in een mens naar bovenkomt. In dat gevoel gaat zich die eigenschap vormen, die voorheen onbekend was. Men weet dat het alleen mogelijk is in de verbinding met anderen.

Dan kan het gebeuren, dat deze eigenschap langzamerhand weer verdwijnt, als in een mist onzichtbaar wordt, kracht verliest en in het niets oplost, maar hij blijft wel in de mens opgeslagen, als een zogeheten Reshimo. En een mens wil deze eigenschap opnieuw bereiken, leren kennen, begrijpen, eraan denken. Maar dit is niet genoeg, we moeten deze eigenschap voortdurend in onszelf aanmoedigen en voeden, zoals elk fysiek orgaan groeit en ook elke eigenschap, als we er voortdurend tijd aan besteden. Als we dit bij herhaling doen, laat deze eigenschap nieuwe kenmerken zien, nieuwe verbindingen, het wordt anders dan voorheen. Als we deze eigenschap uit het donker, waarin hij verdwenen was, tevoorschijn laten komen, ontdekken we nieuwe dimensies.

Daarom liggen er nog niet eerder ontdekte wegen, niveaus en staten voor ons. Op dit pad zullen we zeker veel overwinningen behalen en hogere staten beleven, maar ook teleurstellingen en – zoals het dan lijkt – verlies. Vanuit dit alles zullen wij – door onze voortdurende inspanning, met behulp van een aantal workshops en conventies – een punt bereiken, waarop deze Kracht, die zich in ons zal openbaren, zo duidelijk voelbaar zal worden en binnen ons bereik zal komen, dat wij er zeggenschap over zullen hebben. We zullen een wederzijdse wisselwerking gaan ervaren en hetzelfde gevoel hebben als twee partners, die elkaar aanvoelen tijdens een dans.

Ik hoop dat we bij de volgende conventie, en misschien zelfs eerder, de staat zullen bereiken van deze onderlinge wisselwerking tussen de mens, de Kracht van geven en de kracht van ontvangen (de mens is de middellijn). Het is volkomen afhankelijk van de mate van intensiteit, waarmee wij in onszelf de staten kunnen ontwikkelen die we nu hebben beleefd en of we eraan vasthouden. Alles ligt dus voor ons open.

From a Virtual Lesson 9/23/12

Filed under: Eenheid, Gelijkvormigheid met de Schepper, Groepswerk, Innerlijk Werk, Wederzijds Garant staan - Geen reacties→

De wijze waarop alle schepselen met mij omgaan, noemen we de Schepper. Waar kan ik Hem onthullen? In mijn houding naar hen toe!

Wanneer zal ik Hem onthullen? Als ik met hen omga vanuit liefde en belangeloos geven.

Wat zal ik dan van hen gaan ontdekken? Dat zij onafscheidelijke delen van mij zijn, die zinvol zijn voor mij en die ik nodig heb. Er bestaat niets in de wereld dat mij zou kunnen beschadigen of vijandelijk naar mij is.

Dit wil zeggen dat ik ontdek dat alle schepselen ofwel met mij omgaan vanuit geven om te geven – waarover geschreven staat: “Wat jij verafschuwt, doe dat je naaste niet aan” – ofwel vanuit ontvangen om te geven, namelijk vanuit: “Heb de ander lief zoals jezelf”. In essentie is dit de houding van de Schepper naar mij toe, Hij brengt al deze manieren van omgang met elkaar als het ware naar het hoogste niveau.

From the 3^rd part of the Daily Kabbalah Lesson 8/8/12, The Study of the Ten Sefirot

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, De Schepper, Geven, Liefde - Geen reacties→

In de Schepper is uitsluitend liefde aanwezig. Maar omdat we geen idee hebben over wat liefde is, heeft de Schepper verschillende mogelijkheden in het schepsel geschapen, waardoor we liefde kunnen bereiken.

Liefde is iets vreemds wat ons ego niet begrijpt, het is tegennatuurlijk. Hoe is het mogelijk dat ik – door de verschillende smaken te proeven die de gastheer voor mij bereidt – de liefde van de gastheer ga voelen? Wat heeft het een met het ander te maken?

De essentie van de schepping is: ‘iets uit het niets’. In het ‘niets’ is iets aanwezig van het ‘iets’. Dus van het ‘niets’, van het verlangen om te ontvangen, kan ik het ‘iets’ bereiken, dit betekent dat ik liefde kan bereiken door een indruk in het verlangen om te ontvangen, en die liefde is een eigenschap die in elk opzicht volkomen afgescheiden is van het schepsel.

Er doet zich plotseling een soort wonder voor als het verlangen om te ontvangen, door een aantal handelingen en indrukken in dat verlangen, een eigenschap bereikt die tot de hoge Goddelijke natuur behoort.

Dit blijft voor ons iets volkomen onbegrijpelijks, hoe kan zo’n wonder, genaamd ‘liefde’, geboren worden uit de handelingen van ‘geven en nemen’? Dit heeft niets te maken met het verlangen om te ontvangen.

Ieder keer weer, op elk niveau, moeten we de handelingen en de indrukken die wij in het verlangen om te ontvangen ervaren, voltooien, zodat wij ze allemaal bijeen kunnen brengen en opstijgen naar het niveau waarop we de eigenschap van liefdevol geven bereiken.

From the 3^rd part of the Daily Kabbalah Lesson 9/3/12, The Study of the Ten Sefirot

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gelijkvormigheid met de Schepper, Liefde - Geen reacties→