Als een mens wil veranderen, moet hij in een omgeving geplaatst worden die de kracht heeft om hem te veranderen. Een mens moet zich aan deze omgeving ‘overgeven’. In de mate waarin hij zich aan de nieuwe omgeving onderwerpt, zullen er veranderingen optreden.

Deze omgeving moet het effect daarvan steeds meer laten toenemen en vergroten, dan zullen we binnen korte tijd veranderingen zien bij een mens.

Men hoeft niets anders te doen dan zich te ‘onderwerpen’ aan de invloed van zijn omgeving. Het enige wat wij hebben te doen is onze omgeving stimuleren om ons nog meer te beïnvloeden – dat is alles.

From a “Talk on Integral Upbringing” 5/22/12

Filed under: Educatie, Integrale Opvoeding - Geen reacties→

Vraag: moeten wij ondersteunend studiemateriaal aanbieden voor de cursussen integrale educatie?

Antwoord: Ik ben van mening dat de basiscursus inhoudt dat mensen in de praktijk leren hoe ze zich met elkaar moeten verbinden. De daaropvolgende cursus, die tot instructeur opleidt, moet alle informatie bevatten die noodzakelijk is.

Wij moeten een toekomstige instructeur van verschillend, overzichtelijk materiaal voorzien over elke topic, met een bibliografie en verdere informatie. Iedereen moet in het bezit zijn van een map, waaruit hij altijd gedegen materiaal en overtuigende informatie kan halen om voorbeelden te kunnen geven, te kunnen overtuigen, spreken en onderwijzen. Hij moet in staat zijn om dit materiaal te gebruiken.

From a “Talk on Integral Upbringing” 5/22/12

Filed under: Educatie, Integrale Opvoeding - Geen reacties→

Vraag: Zijn er maatstaven die aangeven of een stad geslaagd is in integrale educatie en opvoeding, en kan het team van de specialisten die die stad bezocht hebben dan weer weggaan?

Antwoord: Je kunt een stad niet definitief verlaten, dit kun je zelfs niet in overweging nemen. Het is net zoals een psycholoog die zijn patiënt nooit in de steek laat, want het gaat hier over een systeem dat zichzelf vernieuwt, dat herstelt, groeit en dan ontstaan er weer allerlei nieuwe problemen in het systeem. Zo is het leven!

Daarom moeten we steeds in contact blijven met de stad door middel van specialisten die daar blijven. Tegenwoordig kun je met behulp van internet, vanaf duizend mijl afstand, met video-camera’s de hele stad bekijken en nagaan wat daar gebeurt, dat is geen probleem. Uiteraard moet alles onder vootdurend toezicht blijven.

Ik denk dat de bewoners, nadat er verhoudingsgewijs orde in de stad is gekomen, er belang bij hebben dat de situatie stabiel blijft, want elke terugval betekent achteruitgang in inkomen en verlaging van de levensstandaard

Bovendien is het nodig rekening te houden met wisselingen in het supply management: hoe worden de bewoners van al het nodige voorzien? Hoe krijgen ze een normaal, redelijk inkomen dat de kosten van levensonderhoud dekt? Het gaat hier niet alleen over het uitbetalen van geld, zo moeten we het niet bekijken. Levensmiddelen moeten op regelmatige tijdstippen afgeleverd worden. Over het geheel genomen is het noodzakelijk om mensen hulp te bieden, zodat hun leven zo ongecompliceerd mogelijk wordt en er problemen worden voorkomen op het gebied van voedselbonnen, inkomen, etc.

From KabTV’s “Experimental City: Upbringing” 3/3/12

Filed under: Educatie, Integrale Opvoeding - Geen reacties→

In het Nieuws (van Euronews): “De financiële crisis in Griekenland geeft een extra impuls aan racistisch geweld, volgens een rapport van het VN-Hoog Commissariaat voor de Vluchtelingen.

“De alarmklok luidt wat betreft aanvallen op immigranten, voor wie het land sinds lange tijd een toegangspoort is naar Europa.

“Giorgos Tsarbopoulos, hoofd van het UNHCR in Griekenland, zei onlangs: ‘De economische situatie heeft een sfeer gecreëerd van slogans, xenofobe retoriek en eenvoudige oplossingen die natuurlijk geen oplossingen zijn, zoals: ‘schop ze eruit, laten we het recht in eigen handen nemen’, dit ontstaat gemakkelijker onder een bevolking die problemen heeft met betrekking tot veiligheid en openbare orde.

“De afgelopen weken heeft de regering illegale immigranten in nieuwe detentiekampen ondergebracht. Maar gebrek aan middelen maakt het moeilijker om hen te repatriëren of asielverzoeken te behandelen.”

Mijn Commentaar: De toename van nazi-organisaties en -partijen is al gewoon geworden. Alles verloopt volgens het Kabbalistische scenario, maar dan wel volgens de slechte optie ervan: volgens de weg van het lijden, in plaats van het pad van Licht, de gelijkenis met het Licht, via educatie van de mensheid over integratie en eenwording.

Filed under: Crisis, Economie, Educatie, Eenheid, Integrale Opvoeding, Nieuws - Geen reacties→

Vraag: Zijn er mensen die al het vierde niveau van ontwikkeling hebben bereikt, het niveau van de mens? Zouden sommige wereldleiders dat kunnen zijn?

Antwoord: Helaas, leiders zijn hier heel ver van verwijderd, omdat alleen de grootste egoïst een wereldleider kan zijn. Dit komt omdat onze wereld egoïstisch is en je moet dus de grootste egoïst zijn, met een heel groot verlangen, om naar de top te klimmen

Er zijn bijna twee miljoen mensen over de hele wereld, die de methode van integrale educatie bestuderen in het kader van het ARI Institute. Daarbij zijn eveneens veel andere organisaties en kringen betrokken.

Ik hoop dat het jaar 2012 een bijzonder jaar wordt, omdat er nu veel veranderingen gaan plaatsvinden en we zien dat de snelheid van deze veranderingen toeneemt, met name op het gebied van inzichten en afstemming op het integrale systeem van de mensheid. Dus we zullen grote veranderingen meemaken en ik hoop dat dit ten gunste van iedereen zal zijn.

From the Vilnius Convention 3/22/12, Preliminary Lesson

Filed under: Congressen, Educatie, Egoïsme, Integrale Opvoeding - Geen reacties→

De problemen van de moderne samenleving kunnen uitsluitend opgelost worden door educatie, waardoor een mens leert te leven in een integrale wereld; dit zal hem helpen om de goede relatie – die we kwijt zijn – weer op te bouwen: met onze kinderen, onze partner, de baas op het werk, met autoriteiten, de wereld en de hele natuur, inclusief onze huisdieren. Een mens moet leren om contacten naar buiten toe te leggen, dit betekent dat hij moet leren om uit zichzelf te treden en zich te verbinden met iemand buiten zichzelf, zelfs met zijn kat.

Onze toekomst hangt af van hoe we leren om de juiste onderlinge verbindingen te vormen, zodat een ieder, met behoud van zijn uniekheid, zal leren om zich uit te drukken in de samenleving. Allereerst moeten we ermee stoppen om de schuld te geven aan het leven en te klagen over wat er gebeurt. Alle negatieve verschijnselen, waarvan wij tegenwoordig getuige zijn, in de samenleving en in het gezin, zijn het resultaat van onze ontwikkeling. We moeten daarmee stoppen, een halt toeroepen aan de huidige situatie, deze zorgvuldig bestuderen en daarbij alle statistieken betrekken.

Ten tweede moeten we de geschiedenis bestuderen die tot deze situatie heeft geleid. Vanaf nu gaan we verder met het bestuderen van de komende trend, door de gebeurtenissen te bestuderen die tot de huidige situatie hebben geleid en door de statistieken over de huidige toestand te analyseren. We moeten inzien dat de huidige ontwikkeling zich voortzet, op wat voor manier dan ook, of we het nu leuk vinden of niet. Als we ons verzetten zal de natuur ons dwingen om deze weg toch te volgen. Maar als we ons vanuit onszelf inzetten voor deze ontwikkeling, zullen we snel verder komen, op een makkelijke, aangename wijze.

De natuurlijke trend van de ontwikkeling bestaat uit algehele verbinding, wereldwijde integraliteit. Wij moeten ons dus leren aanpassen aan alle toekomstige gebeurtenissen, die tot een dergelijke integrale verbinding zullen leiden en er op deze manier gemakkelijk en verstandig mee omgaan. Net zoals we onze kinderen op het leven voorbereiden, moeten we nu onszelf voorbereiden op de nieuwe toekomst. Dit omvat elk aspect van ons leven: onze relatie met de familie, met onze partner, met de kinderen, en met de hele wereld. Ik wens u allen veel succes toe!

From a “Talk About a New Life” #19, 2/02/12

Filed under: Educatie, Integrale Opvoeding - Geen reacties→

In het Nieuws (van Bloomberg Businessweek): “Het is net na lunchtijd op een druilerige dag in de Amsterdamse wijk Bos en Lommer, de rij mensen die staan te wachten om hun tas te vullen met gratis rijst, sap, aardappelen en brood, wordt steeds langer.

“Deze markt is één van de 135 voedselbanken in Nederland waar mensen proberen te overleven met minder dan € 180 ($ 234) per maand, de grens om in aanmerking te komen voor steun. De organisatoren zeggen, dat de vraag naar de dienstverlening in het eerste kwartaal met 20 procent is gestegen.

“Europeanen veranderen overal van baan, van huis en van gewoonten om zich aan te passen aan lagere inkomsten, verschuivende markten en de vertraging van de economie.

“De crisis staat nu voor de deur in de landen die voorheen als onkwetsbaar werden beschouwd, zoals Nederland.

“De rijen zullen steeds langer worden als meer mensen hun baan verliezen en moeite hebben met het betalen van hun huur of de hypotheeklasten,” zegt Piet van Diepen, een bestuurslid van de voedselbank.

“In Nederland krijgen meer dan 23.000 mensen hulp van de voedselbank,” zegt hij. De aantallen worden ook steeds groter in landen zoals Groot-Brittannië, waar uit de cijfers van deze maand bleek, dat de economie is teruggevallen in een recessie, samen met de grootste bezuinigingen vergeleken met de 10 grootste EU-landen.”

Mijn Commentaar: Dit zou een aanleiding kunnen zijn om deze mensen naar cursussen over integrale educatie te sturen. Binnen een paar maanden zou het gezicht van Europa kunnen veranderen. Sociale verhoudingen, wederzijdse verantwoordelijkheid, communicatie en het gevoel een gemeenschap te zijn, zouden leiden tot gelijkvormigheid aan de fundamentele wet van de natuur: eenheid en samenwerking.

Dan zouden we merken, dat de sociale en politieke spanningen afnemen, en we zouden nieuwe mechanismen ontdekken om het maatschappelijk leven te reguleren. Zoals Baal HaSulam schrijft: het land dat beslist om het systeem van een verenigde maatschappij te implementeren door de educatie van haar burgers, zal uitgroeien tot het meest welvarende land in de wereld en in een paar maanden tijd tot een voorbeeld.

Filed under: Crisis, Economie, Eenheid, Integrale Opvoeding, Nieuws - Geen reacties→

Vraag: Welk percentage van de bevolking van een stad moet betrokken zijn bij het integrale proces om verandering te brengen in een situatie? Per slot van rekening moet er een bepaalde kritische massa zijn? Het is toch onmogelijk om 100% van de bevolking erbij te betrekken?

Antwoord: Het is niet nodig om 100% van de bevolking van een stad bij de integrale werkwijze te betrekken. Het is voldoende als ongeveer 40% van de samenleving dit idee omarmt, dan krijgen zij het overwicht in de gehele bevolking.

Omdat de integrale methode een gunstige invloed heeft, zal deze methode via alle andere lagen van de maatschappij, zoals kinderen en senioren, gaan doordringen. Daarnaast zal dit serieus ondersteund worden door overheidsstructuren. Ik hoop, dat zelfs nadat er nog maar een paar weken gebouwd wordt aan een gezondere samenleving, het effect op alle gemeentelijke en andere diensten die de stad ondersteunen, te zien zal zijn: het leven zelf zal dit promoten.

From KabTV’s “Experimental City: Upbringing” 3/3/12

Filed under: Educatie, Integrale Opvoeding, Maatschappij - Geen reacties→

Vraag: Begrijpen mensen dat zij de neiging tot het kwaad in zich hebben? Kunnen wij hierover openlijk met hen spreken?

Antwoord: Nee, in geen geval! Het is verboden om tegen iemand te zeggen dat hij egoïstisch is en eveneens om ook maar iets slechts over hem te zeggen. Welk recht heb je om dat te doen? Als hij een gewoon, normaal mens is en zich gedraagt zoals iedereen, hoe zou je hem dan kunnen vertellen dat hij slecht is, dat zijn ego de controle over hem heeft, enzovoort? Integendeel. Je moet iets goeds tegen hem zeggen, zonder tegen hem – op wat voor manier dan ook – iets slechts te zeggen. Je moet hem benaderen alsof hij bijzonder is.

Hoe benaderen we een kind? Als je een kind goed wilt opvoeden, hoef je geen druk op hem uit te oefenen. Je moet hem steunen, om hem zo de zekerheid te geven, dat hij dingen kan doen, dat hij groot en sterk is. Op deze manier zul je de juiste krachten in hem wakker maken om verder te komen en zo zal hij zich ontwikkelen. Als je begint om druk op hem uit te oefenen, krijg je uiteindelijk het tegenovergestelde resultaat. Helaas weten we niet hoe we kinderen moeten opvoeden. Wij hebben dat niet geleerd en daardoor richten wij grote schade aan.

Met betrekking tot volwassenen geldt hetzelfde. Je moet de goede en juiste gevoelens in een mens wakker maken, hem prijzen en vooruit helpen. En omdat hij speciaal is, laat je hem iets bijzonders in de wereld zien, dat hem zelfs nog op een hoger plan kan brengen. Dan gaat hij samen met jou op pad! Je liegt niet tegen hem, omdat deze mogelijkheid in feite in ieder mens aanwezig is.

Wijs iemand niet af met de boodschap dat hij een egoïst is. Het is verboden om dit te doen! Uiteindelijk zijn we allemaal egoïsten, maar als je een egoïst vertelt, dat hij een egoïst is, voelt hij zich onmiddellijk afgewezen door jou, terwijl je juist met hem in contact moet komen. Dit is eenvoudige psychologie: het is verboden om je negatief te gedragen naar de ander. Het maakt niet uit naar wie. Je moet op zoek gaan naar een goede verbinding. Dit wordt genoemd: “Beoordeel een ieder naar zijn verdienste”.

From the Vilnius Convention 3/23/12, Lesson 1

Filed under: Congressen, Educatie, Egoïsme, Maatschappij - Geen reacties→

Vraag: U zei dat we steeds weer moeten terugkeren naar de gecorrigeerde staat en die in gedachten moeten houden. Wat is dat voor een staat?

Antwoord: Het gaat erom, dat als iemand een integrale verbinding met anderen bereikt, in een groep die niet al te groot is, hij zich dat herinnert, hij heeft er een indruk van gekregen, een Reshimo (herinnering) genaamd. Dit is een emotionele indruk en deze wordt als een herinnering in hem opgeslagen, het is echter een actieve herinnering.

Dat wil zeggen, dat we deze Reshimo altijd kunnen vervullen, met behulp van elke staat, die erop lijkt en het weer als nieuw kunnen gaan ervaren, opnieuw in de beleving kunnen zijn en meteen de moeiteloosheid, het onbegrensd zijn, de warmte, de veiligheid en de bevrijding van elke crisis, enz. erin kunnen voelen.

Wanneer iemand uit zichzelf begint te treden en zich met anderen verbindt, ziet hij dat alle problemen die hij daarvoor voelde, door hem zo ervaren werden, omdat hij de werkelijkheid op een andere manier waarnam, ‘voor zichzelf’ en niet ‘voor de ander’.

Het belangrijkste is dus, dat er een heel precieze indruk van samenwerking met de omringende wereld en met de omgeving, in een mens achterblijft en dat hij gebruiken leert, waardoor hij vanuit verschillende staten naar deze basis kan terugkeren. Dan zullen we ernaar terugkeren op andere, hogere niveaus – ondanks verstoringen die zich kunnen voordoen – met behulp van allerlei omgevingen en in elke omgeving die maar denkbaar is.

Vraag: Hoe vaak per dag moet iemand teruggaan naar die gecorrigeerde staat?

Antwoord: Hij moet er steeds in zijn. Ik probeer elke staat waarin ik ben, te veranderen in de gecorrigeerde staat.

Vraag: Hoe kan dit zich intensiveren, sterker en krachtiger worden?

Antwoord: Ik kan het versterken door middel van de weerstand die ik voel om ernaar terug te keren. Als ik de weerstand die ik voel eenmaal overwin, wordt dit tot een factor van intensiteit. Mijn ervaringen met betrekking tot samenwerking, de tegenstelling tussen de staten ‘voor mijzelf’ en ‘niet voor mijzelf’ zullen geleidelijk aan duidelijker worden, het verschil daartussen zal groter en sterker worden.

Vraag: Als u dit verschijnsel beschrijft zie ik hierin een individueel proces, maar we zeggen altijd dat het een groepsproces is.

Antwoord: Het is een groepsproces, maar we spreken hier over de inspanning van het individu in het groepsproces. Later, als het proces zich gestabiliseerd heeft tot een groepsproces, zal iedereen een gezamenlijk partnerschap gaan voelen. Dit is de staat waarin individuen tot één geheel worden, zoals vele druppels opgaan in één druppel, waarin geen verdeeldheid wordt ervaren, maar het gevoel van één grote, verenigde druppel.

Maar we hebben het er nu over, dat deze staten voortdurend veranderen: groepen vallen uit elkaar en verbinden zich weer met elkaar. We spreken niet over één groep of over het feit dat de mensheid zo’n groep is geworden. Daarom is het aandeel van mijn werk als individu met mijn omgeving hier het belangrijkste.

From “A Talk on Integral Upbringing” 2/27/12

Filed under: Educatie, Groepswerk, Innerlijk Werk, Uncategorized - Geen reacties→