Vraag: U hebt vaak gezegd dat een man doet wat een vrouw verlangt, of hij dat nu wil of niet. Beïnvloeden mannen – wereldwijd – het verlangen van vrouwen?

Antwoord: Het vrouwelijke verlangen is het verlangen om te ontvangen en het mannelijke verlangen is het verlangen om te geven. Het mannelijke en het vrouwelijke verlangen bestaat in ieder van ons, we weten het ook van onze chromosomen.

Daarom is het heel natuurlijk dat er een verdeling is tussen vrouwengroepen en mannengroepen. In elk van die groepen komen het verlangen om te ontvangen en het verlangen om te geven op een andere manier tot uitdrukking en we moeten op de juiste manier met die verlangens omgaan.

Vrouwen kunnen beter organiseren, ze zijn meer toegewijd en meer betrokken dan mannen. Zij vormen het fundament van onze wereld. En een man voert het verlangen van de vrouw uit. Als wij de vrouwen meer invloed geven in de groep, weet ik zeker dat er meer eenheid in de groepen zal zijn, dat de groepen serieuzer en doelgerichter zullen zijn.

From the European Convention in Germany 3/22/13, Lesson 1

Filed under: Congressen, Groepswerk, Vrouwen - Geen reacties→

Vraag: Hoe kan ik met mijn gedachten de vrienden helpen? Hoe kan ik door mijn gedachten de deelnemers aan de Conventie in Duitsland steunen?

Antwoord: Wat gebeurt er als je bezorgd bent over iemand die je heel nabij is? Dan zijn al je gedachten op zijn succes gericht, je wilt dat het goed met hem gaat en dat alles wat hij doet een succes wordt. Je denkt voortdurend aan hem, want je hebt het gevoel dat je bij hem bent en dat jij het werk voor hem wilt doen.

Deze betrokkenheid is voldoende, zelfs als we niet begrijpen wat voor mechanisme hier aan het werk is. Het is nodig dat de vrienden over de hele wereld zich voorbereiden op de spiegelcongressen, zodat we niet alleen maar toeschouwers zijn maar de alomvattende verbinding ondersteunen. We moeten hierin vasthoudend zijn en volledig betrokken bij eenheid, vanuit een oprechte, buitengewoon grote inzet. Als we dat doen zijn we verbonden met de Conventie en zetten we ons maximaal in voor een succes op wereldschaal.

Als wij ons allemaal rondom deze Conventie met elkaar verbinden, zal de hele mensheid een bijzondere Kracht van verbinding voelen en dit zal de werkelijkheid veranderen. Dan zal onze methode van verbinding over de hele wereld geaccepteerd worden en het zal lijken alsof we ‘van spoor wisselen’, zodat de trein waar we met elkaar in rijden van het spoor van lijden wisselt naar het spoor van de Torah.

From the 4^th part of the Daily Kabbalah Lesson 3/18/13, “Introduction to The Book of Zohar”

Filed under: Conventies, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Eenheid, Gedachten, Groepswerk - Geen reacties→

Vraag: Dankzij de recente veranderingen (vanuit de vrouwen-conventie) is het grote belang van de eenheid van vrouwen naar voren gekomen.

In onze groep is de activiteit van de vrouwen verschillend. Voor de actieve vrouwen organiseren we een aantal activiteiten en afzonderlijke workshops, daardoor creëren we verschillende groepen binnen de vrouwengemeenschap. Hierdoor zijn er veel ongelukkige vrouwen die denken dat wij deze vrouwengemeenschap hebben verdeeld. Is het goed om dit te doen binnen de vrouwengroep?

Antwoord: Ik geloof dat dit onjuist is. Het geheel moet zo uniform mogelijk zijn. Ik maak geen enkele verdeling. Sommige vrouwen doen minder mee, om wat voor reden dan ook, anderen meer. Ik kijk nooit naar de oorzaken daarvan, vooral niet wanneer we het over de vrouwen hebben, dit geldt niet voor de mannen. Op de mannen kunnen we druk uitoefenen, maar bij vrouwen behoort dat niet te gebeuren. En in het algemeen gesproken zijn vrouwen gelijkwaardig aan mannen en behoren ze ook zo behandeld te worden. Maar onderling moeten zij geen enkele verdeling maken. Absoluut niet!

Vraag: Op basis van welk principe zou de vrouwengroep dan gevormd kunnen worden?

Antwoord: Volgens het principe van de cirkel: iedereen is gelijk. Als ik op weg naar spiritualiteit verder wil komen, heb ik geen aardse niveaus nodig: wat voor eer zal mij toevallen, hoeveel sterren kennen ze mij toe? Alleen vorderingen op het spirituele pad zijn belangrijk voor mij, ik vraag niets voor mezelf. Als ik in de gelegenheid ben om me in te spannen, doe ik dat, als ik daarvoor geen gelegenheid heb, niet. Een mens moet uitzien naar de hoogste beloning voor de inspanningen die hij verricht en niet naar macht en aanzien in de groep. Waarvoor? Dat is niet op zijn plaats!

Er zijn mensen die goed kunnen organiseren, dat is iets anders. We wijzen hen aan om voor een en ander verantwoordelijk te zijn, omdat we er voordeel van hebben als zij deze of andere  taken op zich nemen, maar we moeten de groep in geen geval splitsen.

Wij hebben mensen die heel hard voor de groep werken. Nou en? Denken zij dat ze daardoor meer krijgen? Hoezo?

Vrouwen zijn meestal niet vrij: zij hebben een man, familie, kinderen en ouders. We kunnen daarom van hen niet hetzelfde eisen als van de mannen.

From the Virtual Lesson 1/20/13

Filed under: Conventies, Groepswerk, Vrouwen - Geen reacties→

De oplossing ligt in wederzijds samengaan. Wij verbinden ons niet alleen met elkaar, met degenen die fysiek bij de Conventie zijn, maar ook met alle vrienden over de hele wereld die virtueel met ons verbonden zijn. Het verlangen van de vrouwen hebben we in ons geïntegreerd en verder zijn alle Kabbalisten die door de eeuwen heen op ons niveau werkzaam zijn bij onze handelingen betrokken en ook nu gaan zij daar mee verder.

Er verdwijnt niets in spiritualiteit, alle krachten blijven werkzaam in het alomvattende, eeuwige systeem. Jullie zullen gaan voelen hoe zij achter ons staan en ons op een realistische wijze volkomen steunen, vergeleken hiermee is onze wereld niet meer dan een mogelijkheid om deze realiteit te leren kennen.

Alles komt voort uit wederzijds samengaan. Als iemand met anderen wil samenwerken en zich de verlangens van de ander wil eigen maken, zal hij innerlijk voelen dat er een groot netwerk aan verbindingen bestaat. Hij moet alle niveaus, alle krachten en alle zielen voelen die in het verleden in dit netwerk werkzaam waren en dat ook nu zijn.

Van daaruit trekken we alle kracht aan die we nodig hebben, we zijn net baby’s die alleen maar een beetje hoeven te huilen en daardoor treedt – net zoals voor de baby – het hele netwerk in werking. De ‘volwassenen’ weten al hoe ze voor ons moeten zorgen en wat voor krachten ze aan ons moeten doorgeven, hoe ze ons sterker moeten maken en hoe ze voor ons moeten zorgen. Er bestaat geen twijfel over dat zij hun werk zullen doen.

Dit wordt het laten opstijgen van MAN genoemd, een gebed, dat ik afhankelijk van mijn niveau kan laten opstijgen. Ik vraag de Hogere om dit werk te doen, maar ik moet Hem laten zien dat ik Hem trouw ben, dat betekent dat ik mezelf aan Zijn Handen toevertrouw zoals een baby, die voelt dat hij in de armen van zijn moeder ligt en zich nergens zorgen over maakt. Hij weet dat dit de veiligste plek is die er bestaat. Er bestaat niets veiligers dan in de armen van de moeder te liggen.

Op dezelfde manier moeten wij op de kracht van de Kabbalisten rekenen, dat zij al het werk zullen verrichten. Het is duidelijk dat wij er de kracht niet voor hebben. Alleen door onze toewijding en verbinding bewijzen wij dat we ons volkomen onderwerpen aan de Hogere Kracht, zodat Hij voor ons zal zorgen.

From the Arava Convention 1/17/13, Lesson 1

Filed under: Conventies, Eenheid, Gebed, Intentie - Geen reacties→

Vanaf dit punt gaan we weer verder en dat moet op een onafhankelijke manier gebeuren. In dit opzicht is er een interessant punt onthuld. Tot aan een zeker moment voelde ik dat ik mijn studenten voor 100% beïnvloedde. In die tijd onderwees ik mijn studenten volgens het systeem van onze spirituele voorvaders.

Maar onlangs werd er onthuld dat ik hen niet langer kan onderwijzen zonder steun, zonder verbinding en zonder samen te werken. Hiervoor is de inspanning van de studenten nodig, hun hulp en ons gezamenlijk werk. Dit alles is heel essentieel. Als er van hun kant een verlangen aanwezig is, een behoefte, kan ik spreken en op een begrijpelijke manier uitleggen. Overeenkomstig de aanwezige inspanningen, kunnen we verder komen. Dit betekent dat hier een nauwkeurig proces van correctie plaatsvindt. We zijn nu op dit punt aangekomen.

Het blijkt dat we van elkaar afhankelijk zijn. Ik wend mij dus tot de hele wereldgroep, omdat ik niets alleen kan doen. In het verleden pushte ik jullie en kon ik daarmee wat bereiken, nu is dat voorbij. Het algemene verlangen verandert in iets wat werkelijk wederzijds is en daarin worden eenheid en verbinding onthuld.

Zo ver zijn we nog niet, want nu vindt alles plaats zonder dat er enige verbinding is met ons verlangen. Maar we moeten goed begrijpen dat we alleen verder kunnen komen door gezamenlijke, wederzijdse inspanningen, zowel die van jullie als van mij. Er zullen voor ons nieuwe mogelijkheden komen om onze ideeën weer te geven, nieuwe vormen van uitleg, hoewel het systeem hetzelfde blijft, omdat alles afkomstig is van het Licht en de Kli zal er een nieuwe vorm van nederigheid en erkenning zichtbaar worden, het gevoel daarbij.

Dus ik vraag jullie met klem om actiever te zijn, meer met alles mee te doen, je te verbinden met de lessen. De gezamenlijke vooruitgang is uitsluitend afhankelijk van onze gezamenlijke acties! Laten we dit probleem samen oplossen omdat daden van correctie alleen mogelijk zijn door middel van onze inspanningen, gericht op het nemen van verantwoordelijkheid voor ons ego en daar bovenuit stijgen met behulp van een daaraan tegengestelde eigenschap. Als er geen inspanning is, is er ook geen correctie mogelijk.

Een mens moet onder geen beding het ego ontkennen. We moeten er bovenuit stijgen. Het ego onderdrukken betekent dat wij het ego niet toestaan om ons aan te sturen, maar we moeten het voelen, ermee leven en er bovenuit stijgen in wat wij doen. Dit werk moet alleen gericht zijn op mijn wereldwijde groep en op de Schepper.

[98080]
From the Novosibirsk Convention 12/9/12, Lesson 5

Filed under: Conventies, Egoïsme, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Vraag: Ik ben bij de Conventie in de woestijn geweest en toen ik zulke grote vrienden om me heen zag, vroeg ik me af: waaraan heb ik het te danken dat ik deel mag uitmaken van deze grote gemeenschap, want ik ben zelf niet bijzonder.

Antwoord: Niemand van ons heeft dit pad zelf gekozen, we zijn er door Boven naar toe geleid. Als we dit begrijpen, past ons dankbaarheid. De Schepper brengt een mens naar de goede bestemming en zegt tegen hem: “Dit is voor jou!” Een ieder werd hier naartoe gebracht omdat voor zijn ziel de tijd was aangebroken om aan correctie te beginnen en bewust opgenomen te worden in het alomvattende mechanisme, Malchut of de Goddelijke Aanwezigheid genaamd.

Maar als de Schepper een mens voor deze keuze stelt, wil dat niet zeggen dat we ons daarna niet hoeven in te spannen. Onze inspanningen moeten steeds bewuster worden. Iedereen heeft teleurstellingen in zijn leven en zijn verlangens ervaren en heeft veel meegemaakt: hij is afgestudeerd aan de universiteit, heeft hier en daar gewerkt, is in dienst geweest, getrouwd, gescheiden.

Maar ik heb dat alles niet veroorzaakt. Als ik terugkijk geloof ik ook niet dat ik dat alles heb veroorzaakt, het is mij overkomen. Ik begin me te realiseren dat ik door Boven door al die gebeurtenissen ben heen geleid. Hoewel ik er emotioneel bij betrokken was, werden ook mijn gevoelens door Boven in mij opgewekt.

Maar van nu af aan is er aan mij vrijheid van keuze gegeven en die kan ik toepassen. Velen komen en gaan. Ze zullen op een dag in de toekomst ook weer terugkomen. Vóór de Conventie heb ik veel brieven gekregen van mijn vroegere studenten die lang geleden gestopt zijn met de studie, zij voelden zich toen teleurgesteld, maar nu hebben zij besloten om weer terug te komen.

Ook dit maakt deel uit van het lot, we moeten niet denken dat het hun eigen besluit was, de Hogere Leiding regelde dat voor hen. Daarom moeten we accepteren dat ze weer terugkomen en daarom hebben we deze Conventie voor iedereen opengesteld.

Alles wat tot de dag van vandaag met jullie is gebeurd, vond plaats omdat het aan jullie toegestaan werd om krachtiger te worden en zorg te hebben voor anderen, daarvoor moeten we danken.

From the Arava Convention 1/17/13, Lesson 1

Filed under: Conventies - Geen reacties→

Vraag: Ik ben bij de Conventie in de woestijn geweest en toen ik zulke grote vrienden om me heen zag, vroeg ik me af: waaraan heb ik het verdiend dat ik deel mag uitmaken van deze grote gemeenschap, want ik ben zelf niet bijzonder.

Antwoord: Niemand van ons heeft dit pad zelf gekozen, we zijn er door Boven naar toe geleid. Als we dit begrijpen, past ons dankbaarheid. De Schepper brengt een mens naar de goede bestemming en zegt tegen hem: “Dit is voor jou!” Een ieder werd hier naartoe gebracht omdat voor zijn ziel de tijd was aangebroken om aan correctie te beginnen en bewust opgenomen te worden in het alomvattende mechanisme, Malchut of de Goddelijke Aanwezigheid genaamd.

Maar als de Schepper een mens voor deze keuze stelt, wil dat niet zeggen dat we ons daarna niet hoeven in te spannen. Onze inspanningen moeten steeds bewuster worden. Iedereen heeft teleurstellingen in zijn leven en zijn verlangens ervaren en heeft veel meegemaakt: hij is afgestudeerd aan de universiteit, heeft hier en daar gewerkt, is in dienst geweest, getrouwd, gescheiden.

Maar ik heb dat alles niet veroorzaakt. Als ik terugkijk geloof ik ook niet dat ik dat alles heb veroorzaakt, het overkwam mij. Ik begin me te realiseren dat ik door Boven door al die gebeurtenissen ben heen geleid. Hoewel ik er emotioneel bij betrokken was, werden ook mijn gevoelens door Boven in mij opgewekt.

Maar van nu af aan is er aan mij vrijheid van keuze gegeven en die kan ik toepassen. Velen komen en gaan. Ze zullen op een dag ook weer terug komen. Voor de Conventie heb ik veel brieven gekregen van mijn vroegere studenten die lang geleden gestopt zijn met de studie, zij werden toen teleurgesteld, maar nu besloten zij om weer terug te komen.

Ook dit maakt deel uit van het lot, we moeten niet denken dat het hun eigen besluit was, de Hogere Leiding regelde dat voor hen. Daarom moeten we accepteren dat ze terugkomen en daarom hebben we deze Conventie voor iedereen opengesteld.

Alles wat tot de dag van vandaag met jullie is gebeurd, vond plaats omdat het aan jullie toegestaan werd om krachtiger te worden en zorg te hebben voor anderen, daarvoor moeten we danken.

From the Arava Convention 1/17/13, Lesson 1

Filed under: Conventies, Dankbaarheid - Geen reacties→

Vraag: Sommige mensen voelen een grote innerlijke spanning tijdens de Conventie, anderen zijn blij en gaan met de stroom mee. Hoe behoort onze correcte staat daarin te zijn?

Antwoord: Het is allebei correct en het is nodig om deze twee staten met elkaar te verbinden en zo met al je kracht en grote spanning te proberen om met de stroom mee te gaan, zo dicht mogelijk bij het centrum te blijven en de beweging te volgen. We moeten in de stroom van de Conventie opgenomen worden zoals twee vloeistoffen die zich met elkaar vermengen.

Maar hiervoor moet ik me natuurlijk inspannen, omdat ik ieder moment moet voelen dat ik in beweging ben. Zonder die beweging kan ik niet op weg naar het Doel gaan. Ik moet steeds dezelfde richting aanhouden, zoals een raket die constant zijn richting bijstelt: dit wisselt af, de ene keer de kracht van ontvangen, de andere keer de kracht van geven, dan weer de kracht van ontvangen en daarna weer de kracht van geven.

Ik balanceer deze twee krachten zonder er één uit te sluiten, ik blijf me bewust van mijn verlangen (Aviut), verbind alles met elkaar en zo kom ik verder.

Er zijn mensen die op een heel natuurlijke manier meegaan op de algemene stroom omdat hun verlangen lichter is, in vergelijking met anderen. Niemand is beter dan de ander, iedereen heeft van nature zijn eigen karakter. En er zijn mensen met een krachtiger innerlijke spanning die niet mee kunnen gaan op de algemene stroom, dat kost hen grote inspanning.

De eerst genoemden, die gemakkelijk opgaan in de omgeving, voegen voor iedereen inspiratie toe. De laatst genoemden, voor wie het moeilijk is om samen met anderen te zijn, voegen inspanning toe. Hieruit blijkt dat we te maken hebben met de Reshimo van de Masach (scherm) en de Reshimo van het verlangen (Reshimo de Hitlabshut en Reshimo de Aviut) en zo vindt de alomvattende verbinding plaats.

From the Arava Convention 1/17/13, Lesson

Filed under: Conventies, Groepswerk, Innerlijk Werk, Verbinding - Geen reacties→

Vraag: Wat voor gebed moet er komen van de verenigde vrouw?

Antwoord: Er moet één gemeenschappelijk gebed komen van één verenigde vrouw naar één verenigde man met het doel om tot verdere eenheid te komen! Dit is het enige. Hetzelfde geldt voor de mannen, omdat wij door onze onderlinge eenheid ‘Adam’ zullen bereiken – zoals dat genoemd wordt – en daarin zal de Schepper onthuld worden, zoals er geschreven staat: “De man, de vrouw en de Shechina tussen hen”. Het is nodig dat we een staat bereiken waarin de rechter- en de linkerlijn zich kunnen verenigen in de middellijn, zodat daarin de Schepper onthuld zal worden.

Nu bereiden zowel de vrouwen als de mannen zich voor: de vrouwen op hun eigen conventie en de mannen op hun eigen conventie aan het einde van dezelfde week. Dan zullen we zien wat we daarna moeten doen. Ik denk dat het mogelijk is om deze verlangens te creëren als de eenheid van de vrouwen ons een verenigd beeld geeft van de ene vrouw, en de eenheid van de mannen een verenigd beeld van de ene man, dan zullen we ons spiritueel kunnen gaan verenigen. We zullen gaan voelen hoe we elkaar in spiritualiteit missen, we zullen dit gaan voelen als de eigenschap van ontvangen en de eigenschap van geven zich met elkaar gaan verbinden en de Schepper tussen ons onthuld zal worden. Dit moeten we bereiken.

Het gezamenlijke verlangen (Hissaron) van de vrouw wordt voelbaar door boven onszelf uit rijzen om ons met de Schepper te verbinden, dan voelen wij dat wij op weg naar de Schepper onze andere helft moeten vinden, het mannelijk deel.

Dit is de ultieme verbinding! Je zult voelen hoe de vervulling hiervan je met vreugde vervult, met de hoogste extase! Dit kan onmogelijk in woorden uitgedrukt worden! Stel je allerlei genoegens van deze wereld voor, verzamel ze van miljoenen jaren en van alle mensen op Aarde, je zult voelen dat dit enorm grote genot miljoenen malen groter is. Het is met niets te vergelijken en het is nog maar het Licht van Nefesh de Nefesh, het kleinste spirituele Licht.

From the Virtual Lesson 1/6/13

Filed under: Conventies, Eenheid, Gebed, Intentie, Vrouwen - Geen reacties→

Vraag: Hoe kun je ‘buiten jezelf treden’? Verbind je je met iedereen door innerlijke concentratie, door gedachten of door fysiek contact en interactie?

Antwoord: Iedereen is verschillend, weerstand is in iedereen aanwezig overeenkomstig zijn egoïsme en op grond daarvan wordt de gelegenheid gegeven om inspanningen te verrichten. Denk absoluut niet dat het voor de een makkelijker is dan voor de ander. Zelfs als het voor iemand allemaal heel gemakkelijk gaat, is dat alleen in het begin zo. Voor niemand verlopen de dingen gemakkelijk, het wordt voor een ieder in gelijke mate afgewogen.

Er zijn mensen die meer open en extravert zijn en omgekeerd zijn er anderen die meer gereserveerd zijn en introvert. Maar uiteindelijk kan niemand zeggen dat hij zich meer of minder moet inspannen dan de ander, de maat is voor een ieder gelijk, er is alleen verschil in de manier waarop het zich uit, in de manier waarop dit naar buiten komt, verder niet. Daarom hoeft niemand jaloers te zijn op de ander. Al naargelang de natuur van de mens, krijgt hij voor de situaties die hem altijd door Boven gegeven worden, de kracht en de mogelijkheid om de hindernissen te overwinnen,

From the Virtual Lesson 1/6/13

Filed under: Conventies, Groepswerk, Innerlijk Werk, Vrouwen - Geen reacties→