Michael Laitman op Quora: “Wat beangstigt je het meest in het leven?”

Denk er eens over na hoe het zou zijn als je volledig verbonden zou zijn met andere mensen, als tandwielen die met iedereen samen in een complete coördinatie ronddraaien.

Stel je eens voor dat je gedachten, je wensen, wat je doet en besluit helemaal afhankelijk zouden zijn van de maatschappij om je heen en de omstandigheden.

Dat zou een onverdraaglijk gevoel zijn, erger dan een gevangenis – totale slavernij.

Je zou je voelen als een vogel die in een kooi opgesloten zit en uit alle macht op zoek is naar een mogelijkheid om zich te bevrijden.

Je zou liever doodgaan dan zo’n onontkoombare druk te voelen.

Maar, of we het nu leuk vinden of niet, de mensheid is in die richting op weg.

Het coronavirus heeft al duidelijk gemaakt hoe wij een heel nieuw tijdperk van wereldwijde afhankelijkheid en verbinding zijn binnengetreden, en het enige wat wij kunnen verwachten is dat onze verbondenheid alleen maar sterker wordt.

Wat is dan de sleutel om onze toenemende verbinding niet te voelen als een gevangeniscel waarin wij ons steeds meer opgesloten voelen, maar als een verbazingwekkend fenomeen dat allerlei nieuwe mogelijkheden voor ons opent?

Die sleutel is een nieuw soort onderwijs.

Tot op heden heeft ons onderwijs ons vooral opgeleid om de arbeidsmarkt op te gaan, die al begint te wankelen onder de druk van de huidige realiteit waarin men steeds meer onderling afhankelijk en met elkaar verbonden is. Bovendien, als we voornamelijk leren hoe wij voor onszelf banen kunnen invullen en carrière maken, en niet leren hoe we met succes met elkaar kunnen omgaan in een realiteit waarin we steeds nauwer met elkaar verweven zijn, maken we talloze negatieve gevolgen mee – van toenemende depressie, stress, angst en eenzaamheid op persoonlijke schaal, tot meer sociale verdeeldheid en polarisatie in de samenleving in het algemeen.

Aan de basis hiervan geldt: hoe meer wij ons ontwikkelen, hoe meer wij ons met elkaar moeten verbinden. Onze verbindingen zijn echter oppervlakkig: we verbinden ons meer op technologisch en economisch gebied en ten gevolge van allerlei verschijnselen zoals het coronavirus dat ons nu wereldwijd in dezelfde omstandigheden plaatst. De paradox is dat hoe meer wij ons op deze manier met elkaar verbinden, hoe meer we afgescheiden raken in onze houding naar elkaar.

Daarom hebben we nu een nieuw soort onderwijs nodig dat ons innerlijke, psychologische aanpassingsvermogen begeleidt, zodat we met onze toenemende externe verbindingen om kunnen gaan, dit betekent dat wij leren hoe wij met elkaar om kunnen gaan om onze toenemende verbindingen op een positieve manier te realiseren.

Het probleem is dat onze egoïstische natuur – het verlangen om ten koste van anderen te genieten – strijdig is met onze toenemende verbondenheid die van ons vraagt dat wij rekening houden met elkaar, concessies doen, gevend zijn en ons verantwoordelijk voelen voor elkaar.

Wat mij dan beangstigt is de vraag hoe de mensheid zich verder met elkaar zal verbinden. Wordt de mensheid platgewalst onder een evolutionaire stoomwals waardoor mensen, zonder bewust mee te werken, platgewalst worden en zo de verdere ontwikkeling zullen ervaren als pijn en lijden, of zal de mensheid zich gaan organiseren door te gaan leren over de eigen aard en de aard van de omringende, integrale samenleving en dan in beweging komen om de huidige houding die verdeeldheid brengt en egoïstisch is, af te gaan stemmen op de volmaakte, altruïstische verbondenheid van de omringende werkelijkheid?

De vrees die ik heb gaat echter samen met hoop en een oneindige drijfkracht om de methode van verbinding – die duizenden jaren geleden door Kabbalisten is geopend om juist in onze tijd toegepast te worden – door te geven. Ik onderwijs deze methode in dagelijkse lessen aan mijn studenten, net zoals mijn leraar dat deed aan zijn studenten, en ik neem ook dagelijks deel aan veel verschillende programma’s op tv en internet, ze worden in verschillende talen door miljoenen mensen over de hele wereld bekeken, mensen die geen belangstelling hebben voor Kabbalah, maar die de principes van deze methode kunnen gebruiken om beter te leren begrijpen hoe de natuur werkt en hoe zij ons naar een behoefte aan verbinding leidt. Alleen al het binnendruppelen van dit basisbegrip van de methode van verbinding, dient om de weg te wijzen naar positieve verbinding. Zoals we zien is dit echter niet voldoende om de mensheid de weg van lijden en een crisis te besparen.

Als we ons werkelijk onnodig lijden willen besparen tijdens onze verdere ontwikkeling, is het noodzakelijk om de methode van verbinding te integreren in onze onderwijssystemen en media-invloeden, zodat we – in dezelfde mate waarin we leren hoe we vacatures kunnen invullen en allerlei media tegenkomen die ons meestal beïnvloeden met verdeeldheid zaaiende berichten – leren hoe we ons positief kunnen verbinden en gelukkige, zelfbewuste mensen kunnen worden die zich veilig voelen, en we ook een plek innemen in media die ons met positieve voorbeelden beïnvloeden. Dat we mensen worden die hun egoïstische basisdriften overwinnen door aan elkaar liefde en zorgzaamheid te tonen.

Voor iedereen die zich meer wil verdiepen in dit onderwerp, is bovenstaande video bestemd, een documentaire (Engelse ondertiteling kan ingesteld worden) die één van mijn studenten heeft gemaakt over dit overgangsmoment in de geschiedenis, en de uiterst belangrijke noodzaak om ons positief met elkaar te verbinden.

Image by World Vectors by Vecteezy

Blog in het Engels: https://laitman.com/2020/10/what-scares-you-most-in-life-quora/

Het volgende blog verschijnt zondag a.s.

Filed under: Quora | Add Comment / Ask Question →

Filed under: Crisis, Educatie, Globalisering, Maatschappij, Onderwijs, Samenleving, samenwerking, Sociale netwerken, Verbinding - Geen reacties→

Vraag: Mensen aantrekken voor werk kan volgens drie methoden verdeeld worden. De eerste is gedwongen werk (als slaaf of lijfeigene). De tweede methode is gedwongen werk om je van je levensonderhoud te voorzien omdat het economisch bezien noodzakelijk is. De derde methode is vrijwilligerswerk, als iemand misschien geen middelen nodig heeft voor zijn bestaan.

Volgens een wet die door de VN aangenomen is, kan een mens gedwongen worden tot werk. Er zijn landen waarin mensen zelfs berecht zijn voor parasitisme, het teren op andermans zak. Vindt u dit juist? Moet de staat iemand verplichten om te werken als hij niet werkt?

Antwoord: Het hangt van de situatie en de tijd af. Maar in principe is een mens verplicht om te werken, anders valt hij in handen van de maatschappij en moet de maatschappij voor hem zorgen.

Een parasiet wordt niet van de hand gedaan om in een bos dood te gaan, door wilde dieren opgegeten te worden. Hij moet in de maatschappij leven en dat betekent dat deze voor hem zorgt. Als er veel mensen zijn die als parasieten leven, moeten we daartegen optreden. We willen tenslotte niet dat er iemand is die over ons heerst. Waarom zouden deze mensen genieten van de vruchten van ons werk?

Vraag: Betekent dit dat u ervoor bent dat parasitisme door de wet gestraft wordt?

Antwoord: Ik ben ervoor dat iedereen die deel uitmaakt van de maatschappij door een permanent systeem van educatie en opvoeding gaat, en dat dit doorgaat tot aan het einde van zijn leven. En gebaseerd op de resultaten van de educatie die hij krijgt, zal hij zelf voelen dat hij een nuttig element van de maatschappij wil zijn.

Vraag: De VN Verklaring van de Rechten van de Mens stelt dat iedereen het recht heeft om te werken en een werkplek uit te kiezen. Wie moet de baan uitkiezen, de persoon zelf of de maatschappij?

Antwoord: De maatschappij moet een mens zo opvoeden dat hij kan zien waar hij het nuttigst kan zijn voor de maatschappij. Bovendien moet hij onder de autoriteit van de maatschappij staan en in overeenstemming daarmee handelen. Dit betekent dat de maatschappij op de eerste plaats komt en de mens op de tweede plaats.

Blog in het Engels: https://laitman.com/2020/09/become-a-useful-element-of-society/

Het volgende blog verschijnt zondag a.s.

From KabTV’s “The Post-Coronavirus Era” 6/4/20

Filed under: Crisis, Globalization | Add Comment / Ask Question →

Filed under: Educatie, Maatschappij, Werk - Geen reacties→

Medium publiceerde mijn nieuwe artikel “Cancel culturen of leer elkaar te accepteren”

Moeten wij mensen en hun ideeën uitsluiten als wij het niet met hen eens zijn? Dit is het dilemma van onze tijd geworden. De zogenaamde “cancel-cultuur” die eruit bestaat dat de steun voor publieke figuren opgeheven wordt vanwege hun meningen en/of acties, dit is een trend die we steeds meer op internet tegenkomen. In tijden waarin het leven van iedereen om dezelfde conflicten en uitdagingen draait, is het noodzakelijk dat wij onze verdeeldheid opheffen. In plaats daarvan moeten we onze verschillen omarmen en een omgeving van acceptatie creëren. Ons gemeenschappelijke lot staat op het spel.

De menselijke samenleving verslechtert steeds meer, we moeten leren inzien dat wij ons alleen uit deze situatie kunnen bevrijden als we leren hoe we op de juiste manier met elkaar om kunnen gaan.

De nieuwe norm op de sociale media bestaat uit openlijk verzet tegen beroemdheden, geleerden, wetenschappers, publieke personen of bedrijven in verband met iets wat als beledigend zou kunnen worden opgevat. Niemand ontkomt aan de een of andere oproep om zijn carrière te beëindigen of op een andere manier afgestraft te worden, het kan zelfs uitlopen op een totale boycot als een aantal standpunten bepaalde sectoren niet bevallen. Waar eindigt de vrijheid van meningsuiting en waar begint de vrijheid om anderen uit te sluiten?

We leven in een tijd waarin ons ego – onze egocentrische visie – elke grens overschrijdt, het ontbreekt aan elke vorm van terughoudendheid of controle. Het ego wil niet naar anderen luisteren of andere opvattingen in overweging nemen. Het is niet bereid om op een fatsoenlijke manier te discussiëren over bepaalde feiten of controversiële kwesties. Met andere woorden, we hebben geen belangstelling voor het vormen van een gemeenschappelijk idee, om elkaar halverwege (of zelfs maar een fractie ervan) te ontmoeten en op die manier een gemeenschappelijke basis te vinden. Het ego geeft niet snel op, want wat wij belangrijk vinden, is ons eigen standpunt. Dit is de enige waarheid.

De ander uitsluiten is zo diep in de moderne samenleving verankerd, dat er geen kans is op overeenstemming, op een fatsoenlijke uitwisseling van ideeën, een vruchtbare, verrijkende discussie. Het is uitermate droevig om te zien hoe ver we van de discussiecultuur zijn afgedwaald, hoe ver we verwijderd zijn van openheid en hoezeer we ons verbonden voelen met koppigheid. “Ik zal zelf heersen” is de roep van het uur.

De neiging om anderen uit te sluiten is ook vaak te zien bij talkshows op tv en ronde-tafel gesprekken. De gasten laten hun kreten zo duidelijk en zo snel mogelijk horen, want anders komen ze door anderen niet meer aan bod. Meningen luider, venijniger en sneller uiten dan de ander wordt aangemoedigd. Logica doet er niet meer toe en er is geen interesse meer voor het inhoudelijke.

Publieke Intimidatie of Collectieve Sociale Waakzaamheid?

Cultuurpromotors zien het als een nuttig instrument om acceptabele parameters van sociale rechtvaardigheid te behouden, maar hoe kan de samenleving op basis van objectieve normen oordelen als haar eigen perspectief vooringenomen is en gebaseerd is op een bekrompen visie? Een evenwichtige dialoog kan alleen gegarandeerd worden als we leren hoe we met elkaar kunnen communiceren en naar elkaar luisteren – niet door intimidatie, maar door openheid.

Dit betekent niet dat er iets teruggedraaid moet worden, ook niet dat er een mening moet worden opgegeven. Het enige wat we nodig hebben is dat we leren hoe we zo met argumenten en confrontaties omgaan, dat ze niet op onze zenuwen werken als we ze te horen krijgen. Over welk belangrijk onderwerp het ook gaat, het gesprek dat we voeren moet gericht zijn op het welzijn van het publiek en de wereld, en niet op strijd. Als we spreken vanuit de intentie om te helpen, halen we elkaar niet neer, maar gaan we samen op zoek naar de juiste weg. Bij elke bijeenkomst moeten we een pad ontdekken om voorwaarts te gaan naar een wereld die beter en zorgzamer is voor iedereen.

Verwar dit alstublieft niet met het toepassen van kunstmatige beleefdheid, want aangename manieren van vandaag zijn geen partij voor de opkomende ego’s van morgen. De nieuwe manier van communiceren moet gebaseerd zijn op het opbouwen van onze innerlijke vermogens om verbinding te maken met anderen. Dit betekent dat we onze intentie en onze manier van denken moeten veranderen: in het belang van anderen en ten behoeve van hun vooruitgang, in plaats van hen te kleineren en uit te buiten.

De menselijke samenleving verslechtert steeds meer en we moeten inzien dat we alleen uit deze situatie kunnen komen als we leren hoe we goed met elkaar kunnen omgaan.

Uiteindelijk is het enige gedrag dat we moeten annuleren onze ik-gerichtheid; dit brengt scheiding tussen ons teweeg. Wanneer we een dergelijk bewustzijn bereiken en ons inspannen om elkaar te begrijpen, zal onze samenleving een veel aangenamere plek worden om in te leven.

Blog in het Engels: https://laitman.com/2020/08/cancel-culture-or-learning-to-accept-one-another-medium/

Filed under: New Publications | Add Comment / Ask Question →

Filed under: Ego, Maatschappij, Samenleving, samenwerking - Geen reacties→

Vraag: De basis van het conformisme is bovenal dat de mening van anderen heel belangrijk voor ons is, zelfs als we er geen erg in hebben of het niet erkennen.

Waarom besteden we dan toch zoveel aandacht aan de mening van anderen die we negeren en om wie we helemaal niet geven? Kunt u deze paradox uitleggen?

Antwoord: Dit is inderdaad een paradox. Enerzijds laten anderen me volkomen koud. Anderzijds is het heel belangrijk voor me dat zij me goedkeuren. Zelfs als een klein muisje, een kat of een hond door de een of andere beweging naar mij afwijzing toont, raakt het me. Dat doet me veel pijn.

De natuur heeft het zo geregeld, zodat wij het juiste contact met de ons omringende wereld aangaan. Zodat we een goede onderlinge communicatie krijgen. Zodat ik de wereld op de juiste wijze beïnvloed en de wereld mij, in een wereldwijde harmonie.

Vraag: in principe stond ik onverschillig tegenover de maatschappij, ik had er nooit een goede communicatie mee kunnen opbouwen.

Antwoord: Je zou niet in staat zijn geweest om jezelf te veranderen en de globaliteit en integraliteit van de allesomvattende natuur te voelen. En dit is het allerbelangrijkste.

Blog in het Engels: https://laitman.com/2020/08/why-is-the-opinion-of-others-important-to-us/

Het volgende blog verschijnt zondag a.s.

From KabTV’s “The Post-Coronavirus Era” 4/30/20

Filed under: Free Will | Add Comment / Ask Question →

Filed under: integrale wereld, Maatschappij - Geen reacties→

Michael Laitman, op Quora: “Zal het coronavirus de manier waarop mensen met elkaar omgaan definitief veranderen?”

Het coronavirus zorgt er zeker voor dat wij serieuze veranderingen ondergaan.

Onze gedragingen, gedachten, ambities, hoop en verwachtingen zijn al veranderd, zij laten ons zien dat het coronavirus niet alleen maar een klein fysiek deeltje is dat ons infecteert.

Het coronavirus is meer een nieuw programma dat onze realiteit is binnengekomen en ons gedragsmatig en psychologische verandert.

Hoe langer de pandemie duurt, hoe meer dit virus ervoor zal zorgen dat wij onze waarden, voorkeuren en houdingen zullen herzien.

We zijn als het ware naar een brug toegelopen tussen de zware materialistische pre-coronavirus wereld – waar we individuele toename van rijkdom, roem en macht als tekenen van succes beschouwden – en het inzicht dat zulke waarden veel minder waard blijken te zijn als we ons meer verdiepen in deze pandemie.

Als we even afstand zouden nemen van het standpunt dat het coronavirus alleen maar een infectieziekte veroorzaakt en dan het coronavirus bekijken als een evolutionair verschijnsel dat door de natuur gezonden is en speciaal bedoeld is om de menselijke interacties te transformeren, zouden we zien hoe de natuur ons op een subtiele wijze gidst naar de verbetering van onze verhoudingen en verbindingen.

Een dergelijke opvatting is afkomstig van het inzicht in de wijze waarop de natuur ons ontwikkelt: door een toenemende diversiteit en individualisering, en dan door verschillende stadia van crises die vervolgens worden opgelost door samenwerking en verbinding op meer gevorderde niveaus.

Evolutiebiologen zoals Elisabet Sahtouris hebben dit proces – waarbij de natuur haar delen naar een grotere verbinding en meer ontwikkelde levensvormen leidt – in kaart gebracht, het sluit naadloos aan bij wat Kabbalah zegt over het doel en het plan van de natuur, wat voor de mensheid bestaat uit een positieve verbinding tot één geheel, waardoor we evenwicht met de natuur bereiken.

Hoe verder wij ons ontwikkelen, hoe meer wij onderling met elkaar verbonden raken en van elkaar afhankelijk zullen zijn. Het probleem is dat wij er niet in slagen om onze houding naar elkaar actief op te waarderen om zo onze toenemende connectie positief te realiseren.

Daarom heeft de natuur het coronavirus in de eerste plaats gestuurd om ons een les te leren in zorgen voor elkaar.

Als wij nu bijvoorbeeld eens mondkapjes zouden dragen om anderen niet te infecteren, mochten wij het virus onbewust bij ons dragen. Met andere woorden, wij dragen geen mondkapje voor onze eigen gezondheid, maar voor de gezondheid van anderen, en onze eigen gezondheid is op dezelfde manier afhankelijk van de “zorg” van anderen voor ons.

Dit geldt ook op economisch gebied, het coronavirus heeft hard toegeslagen op het gebied van veel bedrijven en banen, het dwingt ons om met iedereen rekening te houden die nu in een moeilijke situatie terecht is gekomen, en om over nieuwe oplossingen na te denken zodat iedereen zich tenminste van basisbehoeften kan voorzien. De autoriteiten worden er nu ook toe gedwongen om met meer aandacht voor hun respectievelijke publiek na te denken en beslissingen te nemen.

In tijden van een crisis die door de natuur veroorzaakt is, komen mensen uit noodzaak bijeen, de coronavirus pandemie lijkt op een langdurige crisis die er uiteindelijk toe dient om onze houding naar elkaar te verbeteren.

Hoe eerder wij begrijpen dat verhoudingen waarin we verantwoordelijk voor elkaar zijn en zorgzaam, de volgende fase van onze ontwikkeling is, en wij actieve stappen doen om elkaar te helpen om meer verantwoordelijk en zorgend naar elkaar te zijn, hoe eerder wij ons zullen afstemmen op een meer gevorderde staat van verbinding waar de natuur ons toe leidt; dan zullen wij geen pandemieën en andere crises – die ons tegen onze zin in dwingen tot transformatie – meer nodig hebben.

Daarom zouden wij er verstandig aan doen om ons te voegen naar de voorwaarden die het virus ons stelt – want het coronavirus is al aan een veranderingsproces begonnen ten aanzien van de manier waarop wij met elkaar omgaan – en op zoek te gaan naar manieren waarop wij zorgzamer met anderen kunnen omgaan.

Dit zal onze ticket zijn om de pandemie te verlaten en een wereld binnen te gaan die gelukkiger en gezonder is, meer in evenwicht met de natuur, een wereld waarin wij ons meer bewust zullen zijn van wat de natuur uiteindelijk van ons wil.

Het is mijn hoop dat wij actiever zijn in deze shift, en dit daardoor sneller en met meer vreugde zullen meemaken dan wanneer we het aan de natuur overlaten om ons daarheen te leiden.

Above photo by Kate Trifo on Unsplash.

Blog en video in het Engels: https://laitman.com/2020/07/will-the-coronavirus-change-how-humans-interact-for-ever-quora-2/

Filed under: Q&A, Quora | Add Comment / Ask Question →

Filed under: Maatschappij, Verbinding - Geen reacties→

Mijn nieuwe artikel op BIZCATALYST “Tijd voor de vrouwelijke kracht”

De werkelijkheid bestaat uit twee krachten, vrouwelijk en mannelijk. De evenwichtige, elkaar aanvullende interactie tussen deze krachten heeft alles wat we om ons heen zien gecreëerd, het hele universum. Mensen zijn echter verschillend. De mannelijke kracht in ons is duizenden jaren lang dominant geweest, de grimmige resultaten daarvan zijn duidelijk. De vrouwelijke kracht die het leven voortbrengt en voedt, was tot nog maar een paar decennia geleden afwezig in de menselijke samenleving.

Maar er is een en ander aan het veranderen. In enkele tientallen jaren is de situatie van vrouwen die vrijwel geen invloed hadden op de samenleving, veranderd, ze zijn nu staatshoofd, hoofd van de meest vooraanstaande monetaire instellingen, zoals het Internationaal Monetair Fonds en de Amerikaanse Federal Reserve, en hebben meer prominente posities.

Dit is geen toeval.

Net zoals in de natuur zijn de mannelijke en de vrouwelijke krachten even sterk en tegelijkertijd duidelijk verschillend, elk ervan draagt zijn/haar eigen vitaliteit bij aan het geheel, de menselijke samenleving moet nu leren hoe de vrouwelijke kracht in de maatschappij kan worden opgenomen op een positieve, constructieve manier.

Op het ogenblik hebben veel vrouwen managementposities ingenomen door, in veel gevallen, een mannelijke houding aan te nemen. Dit is contraproductief, want we hebben juist de voedende, zorgende vrouwelijke kwaliteit nodig.

De maatschappij bevindt zich nog in een leerproces, we moeten nog ontdekken wat het betekent om het vrouwelijke element aan het publieke leven toe te voegen. We hebben hiervan al een voorbeeld: in ons eigen gezin. In het gezin is het traditie om de man als het hoofd van het gezin te beschouwen, maar iedere getrouwde man zal bekennen dat het echte hoofd van het gezin de vrouw is. Want een vrouw heeft de natuurlijke aanleg om het hele gezin als een eenheid te zien en zij kan veel beter multitasken dan een man, zij kan precies zien in welke volgorde dingen gedaan moeten worden, wat en wanneer.

Net zoals in het huishouden, moeten in de zakenwereld en het openbare leven de typische eigenschappen van de vrouw het gepaste respect krijgen. De situatie is nu wel veel beter dan enkele tientallen jaren geleden, maar er is nog veel verbetering nodig. We moeten nog leren hoe wij aan vrouwen hun rechtmatige plaats in het leiderschap kunnen geven zonder hen te forceren om zich als mannen te gedragen – want dan missen we nu juist de eigenschap die alleen zij kunnen bijdragen – en dat moet gebeuren zonder de mannen te intimideren door de aanwezigheid van vrouwen in leidinggevende functies, want de mannelijke kwaliteit is even noodzakelijk, alleen als beiden in harmonie samenwerken, is er blijvend welzijn mogelijk. 

De wereld evolueert naar een tijdperk waarin steeds meer vrouwen de leiding zullen hebben, de mensheid kan hier alleen maar bij winnen. Maar, zoals bij alles, wij moeten op de juiste wijze deze overgang maken en erop letten dat wij vrouwelijke eigenschappen toevoegen en geen mannelijke eigenschappen verliezen, zodat deze twee samen een wereld voor de mensheid bouwen die op een familie lijkt, voor alles wat leeft.

Blog in het Engels: https://laitman.com/2020/07/time-for-the-woman-power-bizcatalyst/

Filed under: Man and Woman, New Publications, Women | Add Comment / Ask Question →

Filed under: Maatschappij, Mannen, Vrouwen - Geen reacties→

Medium heeft mijn nieuwe artikel gepubliceerd “Het kapitalisme is voorbij. Wat nu?”

Het kapitalisme was allang op sterven na dood, maar we wisten het niet. We dachten dat we er nog middenin zaten, we dachten dat het het meest geavanceerde systeem was dat ooit door de mensheid bedacht was, terwijl het in feite al heel lang ter ziele (kaput) was. Webster’s Dictionary definieert ‘kaput’ als volgt: “volkomen opgebrand, verslagen, vernietigd, niet meer in staat om te functioneren.” Inderdaad, het kapitalisme is vernietigd door dezelfde kracht die het groot wilde maken: het menselijk ego.

We moeten een meer inclusieve manier van denken ontwikkelen waarbij we ons handelen bepalen op basis van het belang van onze gemeenten, steden, landen en uiteindelijk van de hele wereld, in plaats van alleen ons eigenbelang.

Toen het voor het eerst bij de mensheid opkwam, was het kapitalisme het juiste ding op de juiste tijd. Het vergemakkelijkte de vooruitgang, een gezonde competitie en in vele gevallen bood het de mogelijkheid om een goed leven op te bouwen, gebaseerd op de bereidheid om hard te werken. Maar de afgelopen tientallen jaren is de verbinding tussen werk en inkomen verbroken en vernietigd, vervangen door financiële tricks en exploitatie van financiële macht voor politiek voordeel, en vice versa. En om dit aan te tonen … vraag jezelf eens het volgende af: Als elke industrie en elke dienstverlening in het land nu recorddieptepunten behaalt, hoe komt het dan dat Wall Street nieuwe recordhoogten bereikt? Zo ziet de verbroken verbinding tussen werk en inkomen eruit. Daar hebben maar weinig mensen baat bij.

Nu wordt het, dankzij het coronavirus duidelijk dat het kapitalisme aan het einde van de rit is gekomen. Ik denk dat de wisselende voorraden die we hebben gezien na de eerste daling van COVID-19 de zwanenzang van het kapitalisme betekent. Wall Street leeft momenteel op als het plotselinge herstel van een stervende man voordat hij definitief instort. Het zal maar een korte opleving zijn. Binnenkort zal de definitieve terugval van start gaan. Het proces kan lang of kort duren, maar het is zeker dat het kapitalisme ten einde loopt.

Voor mij baart de vraag “Hoe nu verder?” meer zorgen. Want als we niet zorgvuldig zijn, wijst een en ander erop dat we een donkere tijd tegemoet gaan. Radicale krachten worden steeds overmoediger en proberen de democratie en het kapitalisme omver te werpen en totalitarisme in te voeren. Het kan het gezicht aannemen van communisme, fascisme of nazisme, wat het ook is, het zal de burgers niet ten goede komen,

Dit zal echter alleen gebeuren als we niets doen. Het is duidelijk dat de wereld van vandaag een integraal systeem is waarvan alle delen met elkaar verbonden zijn. Alles wat ieder van ons doet, heeft invloed op de hele mensheid. In een dergelijk systeem is alleen voor onszelf zorgen een privilege dat wij ons niet kunnen veroorloven. We moeten een meer inclusieve manier van denken ontwikkelen en ons daarbij afvragen of wat wij doen ten goede komt aan onze gemeenten, steden, landen en uiteindelijk de hele wereld, in plaats van aan onszelf. Als wij ons hiervan bewust zijn, hebben wij geen excuus om toe te kijken en alles maar te laten gaan. Wij moeten de missie verspreiden dat we allemaal verantwoordelijk zijn voor elkaar.

De hevige strijd die we nu zien, werkt averechts op het belang van verantwoordelijkheid voor elkaar, door strijd nemen haat en verdeling alleen maar toe. Met elkaar verbonden zijn en van elkaar afhankelijk zijn, betekent dat we voor elkaar zorgen. En net zoals ik me niet gewelddadig wil gedragen naar een familielid met wie ik het niet eens ben, moet ik gewelddadig gedrag naar anderen, die ik vertrouw, vermijden, ook als ik ze om de een of andere reden niet mag.

Ik pleit niet voor het socialisme en zeker niet voor de een of andere vorm van communisme. Ik heb ook geen enkele politieke voorkeur. Het gaat mij om het welzijn van de mensheid. Daarom omarm ik zorgen voor elkaar, rekening houden met elkaar en verantwoordelijkheid voor elkaar,

Het resulterende economische systeem na de ondergang van het kapitalisme zal iets zijn dat we nooit eerder hebben geprobeerd, want we hebben nooit voor elkaar gezorgd, behalve voor het gezin/de familie en zelfs dan niet altijd. Er is geen duidelijk model voor deze nieuwe economie, want we zijn er nog niet mee begonnen om voor elkaar te zorgen, maar zodra we ermee beginnen, zullen we weten wat we moeten doen.

Het lijkt een beetje op een vrouw die voor het eerst moeder wordt. Tot ze haar eerste kind kreeg, had ze geen idee hoe ze moeder moest zijn. Maar zodra het kind geboren is, weet ze het. Ze voelt wat ze moet doen omdat haar liefde haar moederschap begeleidt.

Hetzelfde geldt voor een samenleving die op zorg voor elkaar gebaseerd is. Tot het moment dat we dit gaan bouwen, weten we niet hoe het eruit moet zien. Maar als we eenmaal onze eerste stap genomen hebben, zal de kennis ook komen omdat we voor elkaar zorgen.

Het is mogelijk en dringend. Als we wachten, zullen de radicale, totalitaire krachten te veel grip krijgen en de samenleving op een totaal verkeerd spoor zetten.

Blog in het Engels: https://laitman.com/2020/07/capitalism-is-over-whats-next-medium/

Filed under: Economy, Globalization, New Publications | Add Comment / Ask Question →

Filed under: Economie, Maatschappij, Politiek, samenwerking - Geen reacties→

Mijn artikel in Newsmax: “Mondkapjes en Vrijheid”

Amerika heeft, net zoals de rest van de wereld, met een voortdurende oorlog tegen een onzichtbare vijand te maken: COVID-19. Dat men de verspreiding van het virus wil voorkomen is heel duidelijk te zien aan het gebruik van mondkapjes. Deze beschermende maatregel heeft het publiek in twee groepen verdeeld: degenen die weigeren om de mondkapjes te dragen op grond van hun recht op vrije keuze, en degenen die gezichtsbedekking beschouwen als een daad van solidariteit met anderen om zo de overdracht van de pandemie te beperken. Het virus geeft ons dus een voorbeeldige oefening in wederzijdse verantwoordelijkheid, we zitten allemaal in dezelfde boot, daarom moeten we ons realiseren dat de zorg voor het collectief welzijn belangrijker is dan onze persoonlijke afweging.

“Sommigen hebben het gevoel dat mondkapjes hun keuzevrijheid aantasten, maar als meer mensen ze dragen, hebben we meer vrijheid om naar buiten te gaan,” zei de Amerikaanse chirurg generaal Jerome Adams. Studies tonen aan dat gezichtsbedekkingen van cruciaal belang zijn om de verspreiding van het coronavirus te beperken, en toch trotseren nog veel mensen de eis om in openbare gelegenheden een mondkapje te dragen. Anderen volgen het advies van de artsen heel nauwkeurig op en de meeste mensen bevinden zich ergens tussenin.

Omdat COVID-19 een nieuwe ziekte is die eerder nog niet bestudeerd kon worden, heeft het angst voor het onbekende in ons opgeroepen. Het is niet duidelijk wat er zou gebeuren als we, God verhoede het, besmet worden. Daarom wordt er door de onzekerheid een algemeen gevoel van hysterie opgeroepen.

Het coronavirus wordt van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat in de media besproken en iedereen die op politiek of professioneel gebied wat te vertellen heeft, probeert van de situatie te profiteren en te laten zien hoe slim of belangrijk hij wel is, en uit te leggen wat de beste manier is om het land vooruit te helpen. Als ze gelijk hebben, is dat hun verdienste, maar als dat niet zo is, is het de schuld van iemand anders. Zoals altijd heeft succes veel ouders en is mislukking een wees.

Als er aparte locaties waren geweest voor degenen die voorzichtig waren en andere voor de mensen die onzorgvuldig waren, was een en ander misschien gelukt. Maar we zijn in deze situatie onlosmakelijk met elkaar verbonden, dus wat moeten we doen? De oplossing ligt in de manier waarop we met risico’s omgaan. Ben ik heel erg bezorgd over de ziekte, onbezorgd of zit ik ergens tussenin? Misschien is het nodig om mijn aandacht te verleggen. Met andere woorden, in plaats van te meten wat ik voel en denk over het risico om het virus te krijgen, zou ik moeten meten in welke mate mijn gedrag anderen kan beïnvloeden.

Dat wil zeggen dat ik tegen mezelf moet zeggen dat ik een drager van het virus kan zijn, en of anderen al dan niet geïnfecteerd worden, hangt dus van mij af. Daarom moet ik elk moment en op elke plek op mijn gedrag letten, zodat ik zeker weet dat ik het virus niet op anderen overdraag, op die manier bewaak ik hun gezondheid.

Helaas is het publiek zich nog niet erg bewust van persoonlijke verantwoordelijkheid, omdat we dag in dag uit worden gebombardeerd met tegenstrijdige meningen van artsen en anderen. Dit brengt ons in verwarring. Hoewel het afwegen van verschillende meningen iets positiefs is, heeft het publiek uiteindelijk behoefte aan een duidelijke richting die van goede informatie is voorzien.

Als we verder gaan op de weg die we nu afleggen, komen we straks in een situatie terecht waarin iedereen doet wat hij zelf wil en zijn er geen voorzorgsmaatregelen voor het algemeen welzijn meer mogelijk. Dan zullen mensen nog verder wegdrijven van een veilige woonplek in een geordende maatschappij. Een situatie waarin eenieder alleen maar zijn of haar natuurlijke neiging volgt en zichzelf als een autoriteit op de wereld beschouwt, dit zal alleen maar chaos veroorzaken en ons tot anarchie aanzetten.

Een publieke afspraak om ten behoeve van anderen mondkapjes te dragen, kan helpen om te voorkomen dat we naar sociale wanorde afglijden. Waar een geschil is tussen het collectief en het individu, zijn we genoodzaakt om te beslissen volgens de wil van het collectief. Waarom? Omdat we ons daardoor aansluiten bij de alomvattende verbindende kracht van de natuur, die in staat is om de samenleving te doordrenken met positiviteit, dit in tegenstelling tot de negatieve egoïstische kracht van het individu die de orde verbreekt. Zoals er geschreven staat: “Een talrijk volk is de roem van een koning” (Spreuken 14:28). Dit is dan ook het uitgangspunt.

Hoewel sommigen van ons op hun hoede zijn en anderen onzorgvuldig – al naargelang onze aangeboren eigenschappen – moet een gezonde samenleving gekoppeld worden aan een nieuwe voorwaarde, namelijk: het welzijn van anderen. Als ieder mens probeert om altijd in het voordeel van anderen te handelen, is er geen plek voor overmatige angst of onverschilligheid. Dan zijn we allemaal afgestemd op het integrale systeem van de natuur waar evenwicht het voor het zeggen heeft, dan zullen we ontdekken dat de ultieme vrijheid daar wordt gevonden waar men het belang van het collectief hooghoudt, het collectief is immers de som van ieder van ons.

Blog in het Engels: https://laitman.com/2020/06/masks-and-freedom-newsmax/

Filed under: Coronavirus, Crisis, New Publications | Add Comment / Ask Question →

Filed under: Crisis, Maatschappij - Geen reacties→

Vraag: Hoe moet de samenleving eruit gaan zien? Communistisch?

Antwoord: Ja, maar niet het soort communisme van de voormalige Sovjet-Unie, of volgens de beschrijving van Karl Marx. Het moet een samenleving zijn van gelijkwaardige, vrije mensen.

De Natuur vraagt van ons om aan de Schepper gelijkvormig te worden. We kunnen gelijkvormigheid aan de Schepper bereiken door allerlei soorten verbinding, naast wat wij communisme noemen. Maar we hebben het niet over het soort communisme dat in de Sovjet-Unie werd gepropageerd, maar over een totaal andere samenleving van vrije, met elkaar verbonden mensen.

Educatie is het belangrijkste. Er werd veel over gesproken in de voormalige Sovjet-Unie, maar niemand deed er iets aan, het was allemaal buitenkant. Wij, onze mondiale gemeenschap, moeten ervoor zorgen dat de educatie overeenstemt met de natuur. Het gaat hierbij niet over goed of kwaad, maar dit is de enige manier om ons te beschermen tegen natuurrampen en narigheid die door wangedrag wordt veroorzaakt.

Het gaat niet over milieuvervuiling. We hebben gezien hoe snel de natuur zich begon te herstellen, zelfs in de weinige weken waarin wij enigszins hebben afgezien van onze tomeloze productie en overproductie.

Het belangrijkste is dat de natuur ons zal blijven aansporen om op een goede manier met elkaar om te gaan, dat betekent dat wij het gevoel hebben van één gemeenschappelijke menselijke samenleving, niet zoals dieren met elkaar omgaan, maar een menselijke samenleving. Daar ontkomen we niet aan. 

Ik ben er zeker van dat dit virus niet zomaar verdwijnt, hoewel er nu gezegd wordt dat het bijna verdwenen is. Ik geloof dat niet. Ik ben hier open over. Ik heb de indruk dat het nog maanden zal duren voordat het leven weer normaal begint te worden en we in alle opzichten weer terug kunnen keren naar normaal. Daarom moeten we nadenken over de juiste manier om met elkaar om te gaan. Dit is het enige probleem waar we voor staan.

De hele natuur is één integraal, gesloten systeem. Zolang wij mensen, met onze eigenschappen en contacten, niet samengaan met de natuur, zal zij ons de ene klap na de andere blijven toedienen en alles wat maar mogelijk is uit ons persen. Hoe vooruitstrevender we zijn, hoe meer zij met ons spot en ons dwingt om correct te reageren en vriendelijke, menselijke relaties te creëren.

Blog in het Engels: https://laitman.com/2020/06/the-coronavirus-communist-plot/

From KabTV’s “Fundamentals of Kabbalah,” 4/12/20

Related Material:

New History, According To The Program Of Nature

What Will The Post-Coronavirus World Be Like?

What Will The World Be Like After The Epidemic?

Filed under: Coronavirus, Crisis, Globalization, Health | Add Comment / Ask Question →

Filed under: Crisis, Globalisering, Maatschappij, Verbinding - Geen reacties→

Opmerking: Tegenwoordig heeft de mens meer vrijheid dan de slaven in Amerika in de 19e eeuw, of de horigen onder de lijfeigenen.

Mijn antwoord: Dit is geen vrijheid! Trouwens, een slaaf had niet minder vrijheid dan wij in onze tijd. Hij voelde dat hij bij zijn meester hoorde en dit betekende dat hij zich nergens zorgen over hoefde te maken.

Hij wist dat zijn meester voor zijn voedsel zorgde, dat hij zeker was van een slaapplaats en dat er voor zijn gezondheid gezorgd werd, dat hij een gezin kon hebben, enz. Dit betekent dat de meester voor zijn slaaf zorgde, dat er een bepaalde overeenkomst tussen hen bestond.

Er waren bepaalde afspraken over de status van de slaven, waarbij vastgesteld was op welke manier de eigenaar voor hen zou zorgen, voor een medische behandeling zou zorgen, enz. Slaven waren geen mensen zonder rechten. Bovendien was een slaaf aardig duur, dus de eigenaar was zuinig op zijn bezittingen.

In onze tijd is het totaal anders. Je krijgt ontslag en dan heb je niets meer. Er staan 100 mensen bij de deur te wachten om jouw plek in te nemen. Niemand is iets aan jou verschuldigd, want de eigenaar bedenkt alleen maar hoe hij van je af kan komen zonder je ook maar iets te betalen.

Vraag: Denkt u dat er ten aanzien van de waardering voor vrijheid de afgelopen anderhalve eeuw geen doorbraak is geweest op het gebied van de menselijke relaties?

Antwoord: De doorbraak zien we terug in het feit dat een mens in onze tijd in slavernij leeft en zo gebruikt wordt dat hij niet eens weet dat hij een slaaf is.

Vraag: Slavernij betekent een verbod om te reizen, niet voor je gezin kunnen zorgen en de afwezigheid van rechtvaardigheid. Hoe kunnen we de situatie van slaven in de 19e eeuw vergelijken met de moderne, werkende mens?

Antwoord: Ik zie niet zoveel verschil. Hoe dan ook, je gaat niet ergens heen omdat je dat zelf wilt, maar omdat de advertenties op de televisie je dat opleggen. Je kiest niet zelf een beroep, maar onder de invloed van wat je in je jeugd hebt meegekregen. In deze dingen bestaat er geen vrijheid. Praat maar eens met een paar goede psychologen, dan zul je zien dat het zo is.

Natuurlijk bestaat er een relatieve vrijheid, maar dat lijkt op het innemen van een pil, je voelt je gebrek aan vrijheid niet. En daar ben je zelfs trots op: “Kijk, we hebben deze plek bezocht. Kijk, we hebben dat gezien. Kijk, daar waren we.” Waarom waren jullie daar? Jawel, omdat anderen daarheen gaan. Wij volgen in alles, zonder enige uitzondering, onze kuddementaliteit, daarom hebben we geen vrijheid.

Blog in het Engels: https://laitman.com/2020/06/enslaved-without-even-knowing-it/

From KabTV’s “Fundamentals of Kabbalah,” 4/12/20

Filed under: Crisis, Economy, Free Will, Globalization | Add Comment / Ask Question →

Filed under: Crisis, Maatschappij, Vrijheid - Geen reacties→