Vraag: Het is gebruikelijk om een lening bij een bank af te sluiten en dan achterover te leunen en te denken: hoe ga ik dit eigenlijk terug betalen? Eigenlijk is er niets om het terug te betalen. Hoe kunnen we aan mensen uitleggen – voordat ze uiteindelijk failliet gaat of in de gevangenis terechtkomen – dat het geen zin heeft om op die manier te lenen?

Antwoord: Dit vereist niet alleen een verandering van het individu, maar ook van de hele samenleving, de industrie en ons wereldbeeld. Veel hangt af van de massamedia en van de omgeving, werkelijk alles, van de dichtstbijzijnde omgeving tot aan de algemene omgeving.

Eigenaren van televisie programma’s adverteren voor producten, waarvan mensen denken dat zij ze nodig hebben, mensen kopen veel van dat soort dingen en doen dat op krediet. Tegenwoordig wordt er aan iedereen krediet verleend, omdat dezelfde bankiers die de leningen verstrekken, belang hebben bij de onderneming en tenslotte eisen zij alle bezittingen van mensen op, zodat zij hun schuld terug betalen. Zo zit het in elkaar: het is een enorme machine, die bedoeld is om iemand van zijn laatste financiële middelen te ontdoen.

Hoe zou de wereld eruit zien, als we deze cyclus zouden kunnen doorbreken door middel van een wet tegen reclame, als we onze massamedia zouden ontdoen van alle reclame, als we elke vorm van reclame uitbannen? Men moet tot het besef komen, dat wat er wordt geadverteerd schadelijk is. Een mens weet het zelf, als hij iets wil hebben wat niet nodig is en hij hoeft niet geïnformeerd te worden over dingen die hij niet nodig heeft. Het is immers beter om een paar nuttige dingen te hebben dan heel veel schadelijke dingen.

Dit is een groot probleem. Ik hoop dat de huidige crisis dit zal oplossen. Bovendien zal het mensen op een heel eenvoudige manier ontlasten van het probleem om zich jaarlijks af te vragen, wat zij nog meer moeten doen om het bruto binnenlands product te verhogen en winst na te jagen.

Winst gaat over het innerlijk, over innerlijk comfort. Ik zal me niet comfortabeler voelen als ik, in plaats van de huidige productie van tien soorten yoghurt, er morgen twintig maak. Dit zal het probleem alleen maar vergroten en niemand voelt zich er verantwoordelijk voor.

From a “Talk About Integral Education” #5, 12/13/11

Filed under: Economie, Educatie, Integrale Opvoeding, Maatschappij - Geen reacties→

We moeten onze boodschap aan iedereen overbrengen. Maar ik veronderstel dat de burgers het beter zullen accepteren dan de leiders. Het gewone volk zal eerder naar ons toekomen dan de ‘notabelen’.

Vraag: Waarom kunnen we ons systeem niet bekend maken vanaf de top? Als de regering beslist, wordt de beslissing immers uitgevoerd.

Antwoord: Het punt is dat een gewoon mens geen systeem heeft. Hij heeft een lege maag, en het maakt hem gewoon niet uit waarmee hij zijn maag vult. De manier waarop, het systeem, interesseert hem niet. Voor hem is het belangrijkste dat hij geen honger heeft.

Anderzijds maakt de minister-president plannen en hij denkt na over wat er het beste gedaan kan worden, zoals belastingverhoging of –verlaging, snijden in de begroting of dingen laten zoals ze zijn, enzovoort. Hij is betrokken bij de technische details. Daar is hij met zijn gedachten op gericht en dat houdt hem voortdurend bezig. Dat is het probleem.

Daarom is het voor ons moeilijk om de mensen aan de top te bereiken. Hun probleem is niet hun maag, maar controle. Die willen ze  behouden en ze kunnen niet verder kijken dan hun eigen plannen om de oorzaak te  begrijpen van het feit dat ze geen succes hebben.

Ze vinden het moeilijk om iets nieuws te horen. Ze kunnen het niet uitvoeren. Ze zouden hun manier van denken moeten veranderen en een “ronde” bril opzetten om de “ronde” geïntegreerde wereld en de onderlinge afhankelijkheid te zien.

In die wereld wordt het succes niet afgemeten aan economische plannen, technische details, rentepercentages en belastingen. Deskundigen kunnen deze vicieuze cirkel echter niet doorbreken, ze zien de economie vanuit het oude perspectief en kunnen zich niets anders voorstellen. Ze maken plannen op basis van winst.

Ik maak bijvoorbeeld schoenen, ik verkoop ze en zo verdien ik mijn geld. Eén paar levert me genoeg op om de hele maand van te leven. Als ik twee paar maak en ze verkoop, heb ik een maandelijks overschot. Nu klopt de overheid op mijn deur: “Ik neem 50% van uw winst op het tweede paar schoenen, voor het staatsfonds, het leger, het onderhoud van de wegen, enzovoort.” Wel, dat is begrijpelijk.

Dan klopt de gemeente aan mijn deur: “Er zijn sanitaire faciliteiten nodig in deze wijk, nutsvoorzieningen, er is groenvoorziening nodig, enzovoort. Geef me 10% van je winst.” En zo gaat het door.

Hoe zullen we leven in een tijd, waarin de crisis de productie verlaagt tot het niveau van de basisbehoeften? Waar zal men dan belasting op heffen? Belastingen worden immers geheven op het overschot, maar als men het voedsel dat ik nodig heb wil afpakken, is dat een probleem.

Ik zal niet akkoord gaan met een lager niveau dan een acceptabele levensstandaard: dan ga ik de straat op. Het gehele systeem van belastingheffing is gebaseerd op de veronderstelling dat er teveel is, maar wat als dit overschot niet langer wordt geproduceerd?

Daarop is ons economische systeem niet voorbereid, voor dat scenario is het niet geschikt. Daarom maakt iedereen zich zorgen over de groeicijfers, daar leeft iedereen immers van.

Wij hebben het over een totaal andere economie, zonder overschot. En natuurlijk begrijpen economisch deskundigen ons niet.

Dus, we beginnen met een eenvoudige uitleg: mensen zullen zonder werk komen te zitten en ze zullen niets om handen hebben. Je zult ze moeten laten studeren en er ‘goede kinderen’ van maken, zodat ze geen etalages gaan ingooien en auto’s in brand steken. We zullen een nieuwe, prachtige samenleving kunnen opbouwen. Bovendien zal het veel winst opleveren, want deze mensen zijn de werkelijke rijkdom.

Ik denk dat deze ideeën zullen worden gehoord en begrepen door de wereldleiders. Anders worden ze met een donkere toekomst geconfronteerd en een niet begerenswaardig lot.

From the 4^th part of the Daily Kabbalah Lesson 1/3/12, “The Freedom”

Filed under: Crisis, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Disseminatie, Economie, Educatie, Maatschappij, Politiek - Geen reacties→

Vraag: U geeft vaak het voorbeeld van de relatie van een moeder met haar eigen kind en haar relatie met het kind van de buren. U zegt dan, dat als ze het kind van de buren zou zien als haar eigen kind, ze de tekortkomingen van dat kind niet meer zou zien. Hoe zorg je ervoor, dat het menselijk hart van iemand gaat houden?

Antwoord: Het kan alleen gebeuren door de kracht van de gewoonte. De gewoonte wordt dan een tweede natuur, door de overtuiging van de omringende samenleving, door goede voorbeelden, door songs en films, door alles wat een mens beïnvloedt. De invloed van de omringende samenleving kan mij zo programmeren, dat ik een hekel heb aan mijn eigen kind en dol ben op het kind van de buren.

De omgeving kan alles doen! De omgeving is sterker dan mijn eigen aard, omdat de omgeving tot op het menselijke niveau doordringt en mijn natuur werkt op het dierlijke niveau. We zien hoe een mens totaal kan veranderen onder de invloed van zijn omgeving. Dit komt, omdat de invloed van de omgeving sterker is dan enige andere invloed.

From KabTV’s “A New Life” Episode 5, 1/2/12

Filed under: Educatie, Integrale Opvoeding, Maatschappij - Geen reacties→

Mening: (Nicolas Barré, plaatsvervangend hoofdredacteur van Les Echos): “Eerder dit jaar bevonden zeventien landen van de eurozone zich dichter dan ooit bij de afgrond. Geen van de twee meest urgente problemen is opgelost. De Europese leiders hebben lang geleden hun AAA-status op de financiële markt verloren. Ze hebben het uitermate moeilijk, creëren voorwaarden, rekken tijd, kortom, ze laten hun onvermogen zien om borg te staan voor Griekenland, een land dat goed is voor slechts ongeveer 3% van het totale inkomen van het continent.”

“Men krijgt de indruk dat men machteloos is, en toch hebben we vanaf het begin van het jaar vier waarschuwingssignalen gezien, die aangaven dat er een ramp op komst is.”

“Als eerste het onvermijdelijke Griekse faillissement. Als tweede de groei van het wantrouwen naar alle landen van de eurozone, uitgezonderd Duitsland. Als derde de bevriezing van de transacties tussen de banken, omdat zij elkaar niet langer vertrouwen. Als vierde een korte termijn daling: kredieten dalen, voor zowel staten als bedrijven.”

“Er is werkelijk een sprong voorwaarts nodig om te voorkomen dat het hele Europese financiële systeem besmet zal worden, waardoor het hele continent in een afgrond kan storten. Er is nog maar weinig tijd over. ”

Mijn Commentaar: Misschien zullen we ons, vanaf het laagste punt van de val, gaan realiseren dat het noodzakelijk is om het hele systeem van sociale en economische verhoudingen te herzien en het opnieuw op te bouwen, op basis van vertrouwen en gelijkheid. De tegenovergestelde processen leiden ons immers naar de ondergang.

Filed under: Crisis, Economie, Maatschappij - Geen reacties→

Vraag: Wanneer iemand naar een cursus voor integrale educatie komt, gaan we hem vertellen over de prachtige integrale wereld, die we nu al aan het bouwen zijn. Maar nu leeft hij in een verschrikkelijke wereld die druk op hem uitoefent. Waar kan hij de motivatie vinden om op dit pad te blijven?

Antwoord: We moeten mensen opvoeden, dan zullen zij hun wereld opbouwen. Wanneer grote massa’s mensen geleidelijk aan gaan veranderen, zal dit uiteraard leiden tot een verandering in de situatie van de samenleving, in de structuur ervan, en in de interactie tussen de volwassenen. Wanneer deze ‘volwassen kinderen’ opgroeien, zal alles veranderen.

We moeten echter beginnen met het individu, omdat hij het middelpunt van alles is. Dan zullen de onderlinge verhoudingen in de samenleving geleidelijk aan veranderen. Kinderopvang, school, familie en activiteiten voor kinderen moeten met elkaar in verbinding gebracht worden om een generatie te creëren, die onze wereld zal veranderen, omdat de wereld door het rijpingsproces zal veranderen.

From a “Talk on Integral Education” 12/13/11

Filed under: Educatie, Integrale Opvoeding, Maatschappij - Geen reacties→

Vraag: Laten we zeggen dat Griekenland door een moeilijke economische situatie heengaat: faillissementen en hoge werkloosheid. Tegelijkertijd zijn er burgers, die hopen dat op een dag de crisis ten einde zal zijn en dat zij zullen terugkeren naar hoe hun leven eerder was.

Het doel van de cursus die we voorstellen is om deze benadering te veranderen, zodat iemand er niet van uitgaat, dat de crisis over één, twee of vijf jaar voorbij is. Hij moet gaan begrijpen, dat dit proces in overeenstemming is met de wet van de natuur en dat hij deel uitmaakt van dit proces. De hele wereld is aan het veranderen. Betekent dit dat iemand na deze cursus ook moet veranderen?

Antwoord: Deze cursus geeft inzicht in de nieuwe wereld en helpt om er deel van uit te maken. Het moet voor de overheid duidelijk zijn, dat iemands ogen hierdoor geopend worden. Hij ontwikkelt zich meer en krijgt het vermogen om meer te begrijpen. Hij zal dan niet zomaar de straat op gaan om te protesteren en winkelruiten in te slaan. We hebben het allereerst over het kalmeren van de spanningen. We gaan kleine stappen zetten en geen spirituele revolutie beginnen.

From “Lessons About a New World” 12/1/11

Filed under: Crisis, Educatie, Integrale Opvoeding, Maatschappij - Geen reacties→

Vraag: Wie zullen de cursussen voor integraal onderwijs gaan volgen: alleen mensen zonder werk of iedereen?

Antwoord: Ik denk dat het aantal werklozen zeer hoog zal worden. En aangezien we het hebben over het corrigeren van de samenleving, moeten we niet alleen mensen die hun baan hebben verloren aantrekken, maar ook huisvrouwen, gepensioneerden, en in het algemeen mensen die niet werken. Het blijkt dat ten minste 80 procent van de bevolking klaar zal zijn voor deze cursus.

En als iemand de volgende dag werk vindt of een inkomen, betekent dat niet dat hij met de cursus stopt. Wij zijn van mening dat het voltooien van de cursus integrale educatie ieders verantwoordelijkheid is, mensen moeten het werk onder elkaar verdelen en maar een paar uur per dag besteden aan een baan.

Dit zijn grote wijzigingen ten opzichte van de conventionele aanpak, maar we introduceren dit niet zomaar, de crisis is de oorzaak, we hebben geen keus. Ik denk dat het niet meer dan een jaar in beslag zal nemen.

Vraag: Wat gebeurt er in de tussentijd, als we nog niet zover zijn dat we het werk onderling verdeeld hebben en enkele uren per dag werken? Als mensen de hoop nog niet hebben opgegeven dat alles weer wordt zoals eerst?

Antwoord: Ik denk dat een hoog werkloosheidspercentage tot onrust zal leiden, evenals de onmacht van de overheid en het verlies van de juiste koers. Dit zal leiden tot een toestand van complete anarchie, en er zal geen andere keuze zijn dan een dergelijk kader toe te passen. Dit moet heel snel gebeuren, anders komen we tot een volledige ineenstorting van de hele samenleving en een wereldoorlog.

Zoals de overheid nu niet in staat is om controle te krijgen over de economische systemen, zal ze dan niet in staat om ook maar iets te besturen. Als miljoenen de straat op gaan, zal noch het leger, noch enige andere instantie, in staat zijn om hen een halt toe te roepen. De overheid zal niet weten wat ze moet doen. Iedereen heeft gezien wat er in Syrië en Egypte is gebeurd.

Elk land zal rekening moeten houden met de lokale context en het nationale karakter. Het zal bijvoorbeeld in Griekenland niet even gemakkelijk zijn om mensen naar school te laten komen als in Duitsland. De Duitsers zullen net zo hard studeren als ze op dit moment werken. Maar in landen als Griekenland zal het nodig zijn om mensen aan te trekken door de een of andere compensatie.

Het probleem van alle Europese landen is de vergrijzing, men leeft tussen huis, café en korte reizen. Iedere plek heeft een programma nodig, dat aangepast is aan de lokale omstandigheden.

From “Lessons About a New World” 12/1/11

Filed under: Crisis, Educatie, Integrale Opvoeding, Maatschappij - Geen reacties→

Er was een tijd dat geld evenredig was aan inspanning. Een boer verkocht eieren of melk, een schoenmaker verkocht schoenen. En hun arbeid bepaalde de waarde van de dingen.

In tegenstelling hiermee hoef je tegenwoordig alleen maar geld te drukken om de koopkracht te vermeerderen. Deze stukjes papier worden nu al lang niet meer gedekt door de waarde die ze lijken te vertegenwoordigen.

Tegelijkertijd moet geld altijd evenredig zijn aan de menselijke inspanning en dit geldt ook voor het kapitalisme. Alleen weten zij, die de macht in handen hebben, niet hoe zij weer terug kunnen keren naar dit systeem en sommigen willen het ook niet.

Hoe dan ook, het zal moeten gebeuren. Anders zal alles devalueren en de daaruit voortvloeiende onbalans zal de mondiale economie vernietigen. Onze huidige economische betrekkingen hebben niet eens de vorm van gezond egoïsme, om maar niet te spreken over altruïstische correctie.

We hebben het over een maatschappij, die de elementaire regel volgt: ‘Ga je gang en profiteer van elkaar’. We verhandelen goederen en geld is daarvan het equivalent. Dat betekent dat we er allereerst voor moeten zorgen, dat het equivalent de actuele stand van zaken juist weergeeft. Anders komen we in een chaos terecht.

Miljoenen op een bankrekening kunnen nu een heel andere reële waarde hebben. We hebben het systeem opgeblazen met een groot aantal nullen, die geen enkele waarde vertegenwoordigen.

Een gecorrigeerde maatschappij moet verenigd zijn in eenheid en wederkerigheid, zonder arm of rijk. Sterker nog, het uiteindelijke gezicht van sociale rechtvaardigheid houdt in, dat dezelfde levensstandaard voor iedereen is gerealiseerd, ongeacht andere factoren. Het eerste wat we moeten doen, is ervoor zorgen dat iedereen alles krijgt wat hij nodig heeft voor een menswaardig leven, waarbij de basisbehoeften voldoende zijn.

De huidige zakenmensen, daarentegen, doen precies het tegenovergestelde, daardoor vernietigen ze hele continenten omwille van denkbeeldige winst, die ze niet eens kunnen uitgeven….

From the 4^th part of the Daily Kabbalah Lesson 1/5/12, “The Freedom”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Economie, Maatschappij - Geen reacties→

Vraag: Het idee van zelfontplooiing is niet opvallend genoeg in onze boodschap. Wanneer iemand iets hoort over verbinding, is hij bang om zijn ‘ik’ te verliezen. …

Antwoord: Integendeel, vandaag de dag zijn mensen verslaafd aan de moderne, destructieve omgeving en tegen deze achtergrond bieden wij heel zinnige dingen: laten we werken vanuit de persoonlijke capaciteiten van ieder mens en iedereen van de normale basisbehoeften voorzien. Dan hoeven we onze middelen niet te verspillen aan oorlogen, conflicten en kredietbubbels. Daarnaast zullen we eindelijk wat vrije tijd hebben.

Hier ligt inderdaad een probleem: wat gaan we doen met de vrije tijd die we opeens zullen hebben? Hoe zullen we onszelf vervullen?

Maar wacht even, hoe vervullen we onszelf nu eigenlijk? Op het werk, waar we ongeveer tien uur per dag zwoegen voor de baas? Als iemand vrije tijd heeft, zal hij eindelijk juist zichzelf kunnen ontplooien en de mens in zichzelf kunnen vervullen.

Vandaag de dag weten we, vanwege de vervormde gewoonten die we hebben aangenomen, niet wat we met onze vrije tijd moeten beginnen. We zijn gewoon als robots geprogrammeerd: nadat we urenlang achter de computer hebben gezeten, komen we thuis en …… gaan we weer achter een andere computer zitten. Kijk eens hoe listig de maatschappij het programma van de slavernij in ons heeft geïnjecteerd. Ik eet wat iedereen eet, ik slaap als iedereen slaapt, ik doe wat iedereen doet, en dit is … mijn ‘vrije’ leven.

Denk je, dat er geen leven is zonder de egoïstische verlangens te vervullen? Hoe kun je ‘s morgens opstaan zonder weer genot na te jagen?

En wie zei je, dat je dat niet zou kunnen doen in de nieuwe samenleving? Ga je gang, doe wat je wilt, gebruik alleen je ego niet.

Wat kunnen we nog doen, als we begrijpen, dat het ego destructief is en dat het ons naar vernietiging leidt, naar conflicten? Het enige wat ons rest, is dat in balans te brengen.

Vandaag brandt het verlangen op een verkeerde manier in je. Je staat ’s morgens op en je denkt erover na hoe je anderen kunt manipuleren, hoe je ze in jouw voordeel kunt gebruiken. Maar je kunt je verlangen op een andere manier gebruiken, zonder iemand te schaden. Als je niet van plan bent om anderen schade te berokkenen, als je positief denkt, is het geen egoïsme meer, zoals nu.

Hier komen we bij de communistische zienswijze. De Sovjet-Unie bezorgde het communisme een slechte naam: ze gebruikten het als een dekmantel voor hun mislukte pogingen om een nieuwe samenleving op te bouwen. Het communisme biedt, in zijn ware betekenis, nog steeds de beste en meest geavanceerde, sociale structuur.

“Maar wat ga ik dan doen met mijn communistische vrijheid,” vraag je je af. “Wat ga ik tien uur per dag doen?” Hiermee geef je al aan, dat je nu een slaaf bent. Want alleen een slaaf weet niet wat hij moet doen, als zijn meester het hem niet vertelt.

We willen eigenlijk, dat je al die vrije tijd zult hebben om de menselijke vorm in je te kunnen creëren. En dan zeg je: “Dat wil ik niet! Wat is dat, zelfontplooiing? Ik begrijp het als je me vertelt, dat ik ’s morgens naar mijn werk moet rennen” …. En zo gaat de draaimolen van de werkdagen en de avonden voor het computerscherm maar door, totdat het leven voorbij is. Het is duidelijk. Je bent gewend geraakt aan deze slavernij.

Maar een vrije samenleving zal je juist vrije tijd geven en tegen je zeggen: ” Geef je lichaam alles wat het nodig heeft en ontwikkel verder de mens in je.”

De term ‘mens’ betekent: liefde voor anderen, en daar wil je in jezelf niet aan werken. Alle tijd die je daaraan zou kunnen besteden, besteed je nu aan de vernietiging van de wereld. Buiten onze basisbehoeften om, besteden we immers het grootste deel van ons inkomen aan munitie en ander destructief ‘speelgoed’.

Marx, de grondlegger van het communisme, begreep dit. Hij was een groot geleerde en econoom, en hij had een grondig inzicht in het systeem. Wij begrijpen hem helaas niet.

Uiteindelijk zal echter zelfs het slechte voorbeeld van de Sovjet-Unie ons helpen het goede ervan in te zien. Mensen beginnen nu te begrijpen, dat het hele verhaal van de ‘overwinning van het kapitalisme’ verre van eenvoudig is.

From the 4^th part of the Daily Kabbalah Lesson 1/2/12, “The Freedom”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Maatschappij - Geen reacties→

In het Nieuws (uit The Economist): “The Credit Suisse ‘Global Wealth Report’ schat dat er 24,2 miljoen miljonairs zijn (een miljonair is iemand wiens eigen vermogen 1 miljoen dollar overschrijdt. Hierbij is alles inbegrepen: een huis, een kunstcollectie, zelfs de waarde van een nog niet gebruikte pensioenregeling), medio 2010 geldt dit voor ongeveer 0,5% van de volwassen wereldbevolking. Volgens deze maatstaf zijn er meer miljonairs dan Australiërs. Zij beheren 69,2 biljoen dollar aan activa, meer dan een derde van het wereldwijde totaal. Ongeveer 41% van hen woont in de Verenigde Staten, 10% in Japan en 3% in China.”

“De wereldwijde ‘rijkdom piramide’ heeft een zeer brede basis en een scherpe punt. De rijkste 1% van de volwassenen heeft 43% van het wereldvermogen in beheer, de rijkste 10% beheert 83%. De onderste 50% beheert slechts 2%. Dit geeft een enorme ongelijkheid aan invloed aan. De rijkste tien procent beheert het overgrote deel van het wereldkapitaal, waardoor ze veel zeggenschap heeft op het gebied van de financiering van het bedrijfsleven, charitatieve instellingen en politici. De onderste 50% heeft nauwelijks zeggenschap over ook maar enig kapitaal.”

Mijn commentaar: Totdat mensen gelijk worden, zullen de oorzaken van vijandigheid, onzekerheid en haat niet verdwijnen. Volgens het plan van de natuur moeten we ons realiseren, dat de meest perfecte staat van de mensheid bestaat uit gelijk zijn aan elkaar (zie Baal HaSulam’s artikel ‘Vrede in de Wereld’). Het gaat in de eerste plaats om onderlinge gelijkheid, dit is het eerste niveau van onze spirituele ontwikkeling, en vervolgens om gelijk zijn aan de Schepper, dat is het hoogste niveau, het 125e niveau van deze ladder: het doel van de schepping.

Filed under: Crisis, Gelijkheid, Maatschappij, Wereld - Geen reacties→