De juiste betekenis van de begrippen globalisatie, integratie en eenheid van de wereld is metafysisch, spiritueel en virtueel, het is iets wat je niet kunt zien of “aanraken”. Deze eigenschappen gaan veel verder dan wat wij gewoonlijk beschouwen als de fysieke wereld.

Wie kan mij de werking van deze eigenschappen, krachten en processen in onze wereld laten zien? En waar? Hoewel we spreken over de globale wereld, de realiteit ervan en de globale processen erin, dit alles wordt toch nog steeds ervaren als meer virtueel. Het is al met al nog niet duidelijk doorgedrongen tot de actuele realiteit. In onze verbeelding maken we een virtuele voorstelling, die we wellicht idealiseren en we verbinden Utopia met de werkelijkheid en met wat we veronderstellen. Maar hoe verantwoord is deze benadering?

Feitelijk is het zo, dat we nooit iets tot stand kunnen brengen, als we ons niet eerst voorstellen hoe het er in de toekomst uit zal zien. We moeten ons een voorstelling maken van de toekomst, maar ons tegelijkertijd laten leiden door realistische aannamen met betrekking tot wat we ons voorstellen. We moeten voorbeelden uit de natuur nemen, die alomvattend is en compleet, en onze toekomstige maatschappij volgens die principes tot stand brengen.

De totaliteit van de problemen waar de mensheid nu voor staat, duidt erop dat het nodig is om deze problemen gezamenlijk op te lossen. Er is vandaag de dag geen enkel probleem, dat plaatselijk is. De natuur spoort ons aan om ons bewust te worden van onze totale, onderlinge afhankelijkheid. De globalisatie, die steeds zichtbaarder wordt, dwingt ons ertoe onze nationale en regionale belangen te beperken en ons in de eerste plaats bezig te houden met de oplossing van de globale, gezamenlijke problemen.

De behoefte aan integratie ten bate van de gehele mensheid, vereist een voortdurend overleg tussen de vertegenwoordigers van elk land, op gelijke basis. In één organisme zijn alle delen gelijkwaardig. Ieder presenteert de problemen, waarvan hij vindt dat ze opgelost moeten worden en de mate van het gewicht van elk probleem wordt gezamenlijk vastgesteld, zoals in een gezin waarin besproken wordt welk probleem eerst moet worden opgelost en in welke volgorde de andere problemen moeten worden opgelost. Alleen door het feit te accepteren, dat we globaal met elkaar verbonden zijn en dit te zien als de belangrijkste voorwaarde, zullen we de juiste benadering voor het oplossen van problemen ontwikkelen.

Als we dit niet doen, zullen we tegen onze wil in, afglijden naar oorlog, wat het gevolg zal zijn van de weigering om met elkaar te overleggen. Niet speciaal een “hete” of zelfs een “koude” oorlog, maar een onmerkbare, bestendige, informatieve invloed op het bewustzijn van mensen in een bepaald land, met het doel om het beeld van de wereld dat ze hebben, te verstoren, evenals hun traditionele opvattingen en waarden. Het ervaren van het effect van dit informatieve wapen, kan variëren van emotioneel onbehagen en emotionele onveiligheid tot de verstoring van de fundamentele infrastructuur.

Natuurlijk zullen we een integrale, onderling verbonden maatschappij bereiken, omdat dat het doel is van de ontwikkeling zoals de natuur dat wil, of wij dit nu bereiken via een goed scenario of een slecht scenario. Het streven van de mensheid naar eenheid is een natuurlijke uitdrukking van een levend systeem, Maar dit natuurlijke proces kan niet op een kunstmatige manier versneld worden. Het moet bewust en vrijwillig plaatsvinden, anders verandert het in een project dat met dwang wordt uitgevoerd door de autoriteiten.

Daarom ligt het zwaartepunt bij de educatie van mensen, zodat ze in staat worden gesteld om de nieuwe wereld, waarin we ons nu bevinden, begrijpen. Er moet werkelijke kracht worden opgebouwd in de vorm van een universeel, wereldwijd, informatief, educatief systeem, een soort massamedium. Juist omdat de totale realisatie van de nieuwe maatschappij, feitelijk van de mensheid, zal plaatsvinden via virtuele kanalen, is het noodzakelijk om eerst het probleem op te lossen van het juiste gebruik hiervan.

Filed under: Crisis, Eenheid, Egoïsme, Lijden, Maatschappij, Wereld - Geen reacties→

Baal HaSulam, “De Vrede”: De Natuur heeft een wonderbaarlijke, veilige basis voorbereid in de baarmoeder van de moeder, zodat geen vreemdeling het nieuwe leven kan beschadigen. Het voorziet in elke behoefte, zoals een goed opgeleide nanny, die altijd beschikbaar is …. Zoals een liefhebbende moeder is de baarmoeder zo liefdevol voor het kind, dat het later toegewijde mensen, “Moeder” en “Vader”, genoemd, kan vertrouwen, zij helpen het kind in de dagen, dat het nog afhankelijk is, tot het groeit en zelfstandig kan leven ….

Maar zij, die de werkelijkheid beschouwen vanuit het perspectief van de behoefte voor de instandhouding van het bestaan, zien een grote wanorde en verwarring, alsof er geen bestuurder is en geen leiding ….

Houd in gedachten dat deze tegenstrijdigheid, die ieder gevoelig, welopgevoed mens ziet, de mensheid sinds de oudheid bezighoudt, tot in onze dagen toe. Er bestaan veel theorieën om deze twee ogenschijnlijke tegenstrijdigheden in de Voorzienigheid uit te leggen.

Aan de ene kant zien we de wijsheid van de natuur en hoe toegewijd zij is aan elk schepsel. De natuur brengt elk element, het een na het ander, met zorg tot ontwikkeling. Kijk maar naar de structuur van organismen, naar hun vermogen tot groei, tot het zorgen voor nageslacht en de interactie. Alles is zo gemaakt, dat het deel uitmaakt van een integraal model, elk mens heeft zijn eigen plaats en is in balans met anderen. Als we de wereld konden zien, zoals deze in balans is, niet verstoord door de menselijke alleenheerschappij, zouden we een wonderbaarlijk systeem ontdekken, één dat niet statisch is, maar in perfecte balans om de schepping verder tot ontwikkeling te brengen.

We zien echter de oorzaken van deze ontwikkeling niet en we begrijpen niet waarom alles precies moet zijn zoals het is. Daarom begrijpen we de fasen van het pad niet. Bovendien kijken we naar alles door het prisma van ons egoïsme en beoordelen we volgens onze criteria. Daarom zien we de wereld op zijn kop, alsof we alles hebben omgedraaid naar onze eigen waarneming.

Vanuit wetenschappelijk onderzoek is het echter duidelijk, dat de natuur, om de soorten te ontwikkelen, alle systemen heeft geschapen, voortgebracht en gevormd, die zorgen voor de ideale omstandigheden om tot creatieve ontwikkeling te komen.

Maar anderzijds doet zich een probleem voor met betrekking tot het daaruit voortgekomen bestaan. Als een onderdeel van de natuur opgroeit en op “eigen benen komt te staan”, begint het te vechten om te overleven en zonder de hulp van de ouders in de omgeving te integreren. Dit overkomt elk levend schepsel, maar bij mensen neemt het de meest problematische vormen aan, omdat een mens zich moet voorbereiden voor het leven in een maatschappij die complex en onnatuurlijk is, opgebouwd uit talrijke mechanismen. Afgunst en machtshonger laaien in de mens op en dwingen hem in een richting, die tegengesteld is aan andere mensen. Anderen lijken succes te hebben, terwijl hij achter lijkt te blijven, door zijn karakter of vanwege de omstandigheden.

De natuur die zoveel zorg had voor ons toen we opgroeiden, plaatst ons nu in omstandigheden die ons brengen tot inspanningen om te overleven. Bestaat de Schepper dan of niet? Als alles goed was, zouden we zeggen: “Dank God.” Maar als alles niet goed is, wat kan je dan zeggen?

Dit is het probleem dat Baal HaSulam hier voor ons beschrijft, voordat hij ingaat op inspanningen om het op te lossen.

From the Daily Kabbalah Lesson 7/31/11

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Egoïsme, Lijden, Maatschappij, Waarneming, Wetenschap - Geen reacties→

In het Nieuws (uit de Financial Times): “In Washington hebben ze ruzie over een schulden plafond, in Brussel staren ze in een diepe afgrond. Maar het fundamentele probleem is hetzelfde. Zowel de VS als de Europese Unie hebben overheidsfinanciën die buiten alle proporties zijn en politieke systemen die te disfunctioneel zijn om het probleem op te lossen. Amerika en Europa bevinden zich in dezelfde zinkende boot ….

“Het idee, dat Europa en de VS twee gezichten van dezelfde crisis te vertegenwoordigen, heeft er lang over gedaan om door te dringen, want vele jaren hebben de elites aan beide zijden van de Atlantische Oceaan de verschillen tussen de Amerikaanse en de Europese modellen benadrukt ….

“Maar de overeenkomsten tussen de dilemma’s van beide regio’s vallen nu meer op dan de verschillen: een toenemende schuldenlast, een zwakke economie, een steeds duurdere en niet te hervormen welvaartsstaat, angst voor de toekomst en de politieke impasse zijn de gemeenschappelijke punten ….

“In Europa, is het idee, dat belastingsverhoging deel kan uitmaken van de oplossing voor de sterk stijgende schulden onomstreden. In Amerika staat de Republikeinse oppositie tegen het hele idee van belastingverhogingen centraal in het politieke argument ….

“Doordat ze gefixeerd zijn op hun eigen problemen en verschillen, dringt maar langzaam tot de Amerikanen en Europeanen door, dat er verband is tussen de beide crises. Maar analisten in de rest van de wereld zijn veel meer bereid om de gemeenschappelijke trend zien. Onder de Chinese leiders en intellectuelen is het nu praktisch standaard om te suggereren, dat allerlei westerlingen moeten stoppen om China “de les te lezen”: gezien de grootte van hun eigen politieke en economische problemen ….

“Als de westerse ziekte verergert, zal er een verleiding komen om nieuwe en meer radicale oplossingen uit te proberen. Zij kunnen bestaan uit een drang naar protectionisme en kapitaalcontrole. Als de globalisering zich gaat keren, kan China zijn eigen economische en politieke crisis mogelijkerwijs ervaren.”

Mijn commentaar: Eindelijk! Het idee van volledige afhankelijkheid en totale impasse begint door te dringen. Maar degenen die volgens een oud schema denken, weten niet wat ze nu moeten doen. Toch is de erkenning van dit feit een stap vooruit. Vervolgens is er een weg naar een oorlog en zo naar een nieuwe wereld of regelrecht naar een nieuwe wereld.

Filed under: Economie, Financiële Crisis, Maatschappij, Politiek, Wereld - Geen reacties→

In het nieuws (van bog.com): De Boston Consulting Group meldt dat, ondanks de wereldwijde crisis, “ de huishoudens die miljonair zijn toenemen in aantal en rijkdom. Zij vertegenwoordigden slechts 0,9 procent van alle huishoudens, maar bezaten 39 procent van de wereldwijde rijkdom, een stijging van 37 procent in 2009. Het aantal huishoudens dat miljonair is nam toe met 12,2 procent in 2010 naar ongeveer 12,5 miljoen euro.” Met andere woorden: van alle mensen op de wereld is 1 op de 500 miljonair.

Mijn commentaar: De tendens dat het aantal miljonairs groeit, duidt op een snelle ontwikkeling van de verwezenlijking van het kwaad, van ongelijkheid, die indruist tegen het alomvattende evenwicht, de belangrijkste wet van de natuur. Maar hoe gaan we dit realiseren: door middel van rampen of door na te denken? Hoe zullen we ons er zo bewust van worden, dat we een wet gaan invoeren, die tot eenwording en een evenwichtige, redelijke consumptie verplicht?

Filed under: Crisis, Economie, Maatschappij, Wereld - Geen reacties→

Moderne technologieën maken het ons mogelijk om ons van al onze dagelijkse benodigdheden te voorzien door 3 à 4 uur per dag te werken. Maar het egoïsme dwingt ons ertoe om te streven naar meer inkomsten, wat betekent dat er steeds meer onnodige producten gemaakt worden en diensten in het leven geroepen worden voor de consumenten.

Daarom bestaat bijna 60% van de kosten van een product uit de promotie ervoor. We zijn gewend om te kopen en te consumeren, om rond te lopen in grote warenhuizen in plaats van in parken en om “oude” dingen te vervangen door nieuwe, omdat kapotte dingen niet meer worden gerepareerd, ze mogen maar een bepaalde tijd meegaan om dan door nieuwe artikelen te worden vervangen. Dit leidt tot uitputting van onvervangbare hulpbronnen en het houdt mensen 8 uur per dag aan het werk.

Wanneer we de productie van alle overbodige producten zouden weigeren en we zouden stoppen met het produceren van artikelen, die met opzet zo gemaakt zijn, dat ze snel kapot gaan en niet meer gerepareerd kunnen worden, zou 80% van de verwerkende industrie beschikbaar zijn om de totale wereldbevolking te voorzien van een noodzakelijk bestaansniveau.

Filed under: Crisis, Economie, Maatschappij - Geen reacties→

De mening van: Nick Bostrom (Professor, Faculteit Filosofie, Oxford University) over existentiële risico’s: Vanwege de versnelling van de technologische vooruitgang, is de kans groot dat de mensheid snel een kritische fase bereikt in zijn bestaan.

Vandaag de dag doen we iets wat we nooit eerder op aarde hebben gedaan. De natuurlijke factoren zijn er tot nu toe niet in geslaagd om het menselijk ras, in een periode van honderdduizenden jaren, te vernietigen, maar dat zal in de komende eeuw wél gebeuren.

De paradox ligt in het feit, dat zonder technologie onze kansen om globale risico’s te vermijden, gelijk zijn aan nul, terwijl tegelijkertijd allerlei technologieën ons een wat grotere kans geven om aan uitsterven te ontsnappen, hoewel het juist deze technologieën zijn die, in het algemeen, risico’s veroorzaken. De belangrijkste factor waardoor de risico’s verhoogd zijn, is de discrepantie tussen de volwassenheid van de mens op het gebied van ethiek en moraal en de groei van de macht van de technologieën, die door hem ontwikkeld zijn.

Om de risico’s van een technologische ramp te minimaliseren, moeten we het volgende doen:

•  Besteed meer aandacht aan de onderwerpen, die existentiële risico’s betreffen.

•  Zet een structuur op, waardoor we internationaal samen kunnen werken.

•  Reguleer de snelheid van de technologische vooruitgang.

•  Ontwerp programma’s die gericht zijn op het verminderen van specifieke, existentiële risico’s.

Mijn commentaar: Technologieën die wij produceren zijn het directe resultaat van onze zelfzuchtige houding ten opzichte van de omringende samenleving en de natuur. Alleen onze balans met de natuur kan ons brengen tot een verstandig gebruik van technologieën. Maar om dit te bereiken moeten we eerst de natuur van de mens transformeren. En dat kan alleen door de Kracht die ons geschapen heeft:” Ik schiep de kwade neiging en de methode voor de correctie ervan.”

Filed under: Crisis, Maatschappij, Wereld - Geen reacties→

Vraag: Is het mogelijk om de Kabbalistische methode uit te leggen met gebruik van termen uit de moderne wetenschap?

Antwoord: Kan je de “snelle Fouriertransformatie” aan een koe uitleggen? Er zijn verschillende niveaus. Iemand die het “zesde zintuig”, het punt in het hart, niet heeft, kan niet begrijpen waar je het over hebt. Hij heeft hier geen behoefte aan en daarom is het zinloos om hierover met hem te praten. Daarom moeten we ons, in onze brede verspreiding van Kabbalah, aanpassen aan de verlangens van de massa, in tegenstelling tot wanneer we ons richten tot degenen die Kabbalah studeren.

Door de generaties heen begreep de wereld de Kabbalisten niet. En de wereld heeft gelijk: vanuit hun niveau gezien zijn mensen er nog niet toe in staat. In de Psalmen staat: “U redt mensen en dieren …” maar wanneer? Nu kun je aan mensen de altruïstische intentie Lishma nog niet uitleggen. Het is zelfs moeilijk om te spreken over de topic van het waarnemen van de werkelijkheid. Men vindt het intrigerend en een uitdaging, maar men begrijpt of vermoedt de essentie ervan niet, omdat men het eenvoudigweg niet kan begrijpen.

Om werkelijk in staat te zijn om de woorden te begrijpen over de correctie van zijn verlangens, heeft een mens een hoger niveau van verlangen nodig. Tot dat er is kunnen we alleen zijn ontwikkeling bevorderen door uiterlijke middelen. Op wat voor manier dan ook, zo lang iemand niet in het hart geraakt wordt, zal hij je uitleg niet kunnen begrijpen.

Zo zit de wereld in elkaar. Mensen bevinden zich op verschillende niveaus van ontwikkeling en zelfs aan het einde van de correctie zullen de niveaus: stil, plantaardig, dierlijk en menselijk blijven bestaan. Toch staat er geschreven: “Ieder zal Mij kennen, van de kleinste tot de grootste”, dat betekent: ieder mens al naar gelang zijn niveau.

De tijd zal komen dat we zullen zien dat mensen onze woorden beginnen te vatten: sommigen via wetenschappelijke termen, anderen door de taal van het gevoel en anderen door eenvoudige acties, die voor een mens genoeg kunnen zijn om zich aan te sluiten bij de eenheid. Sommigen moeten de verbinding bereiken en ervaren door er actief aan deel te nemen, terwijl dat voor anderen niet nodig is. Alles wordt bepaald door iemands verlangen.

We moeten niet van de veronderstelling uitgaan, dat iedereen in dezelfde mate het verlangen om te geven en de onthulling van de Schepper zal ontvangen. Toch zal ieder de volle maat ontvangen, in overeenstemming met zijn eigen vaten en hij zal vervuld worden, omdat hij ingebed is in het geheel.

Daarom hielden Kabbalisten tot nu toe hun kennis verborgen. Maar nu kan deze kennis onthuld worden, hoewel ieder mens er maar een deeltje van zal horen. Toch is het Licht al bezig door te werken in een groot gedeelte van het algemene verlangen. Dit is de revolutie die nu in de wereld plaatsvindt. De moderne crisis is in wezen het resultaat van het op elkaar inwerken van verlangens.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 7/5/11, Shamati

Filed under: Collectieve Ziel, Crisis, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Eenheid, Gebed, Intentie, Maatschappij, Spiritualiteit, Verspreiding van Kabbalah, Waarneming, Wereld, Wetenschap - Geen reacties→

Vraag: De wereldwijde crisis heeft zich al publiekelijk aangekondigd. Wanneer zullen mensen vragen beginnen te stellen over wat er eigenlijk aan de hand is? Wanneer zal de storm beginnen?

Antwoord: Dat is afhankelijk van ons. We moeten ons best doen om de methode van onze correctie te verspreiden. Onze boodschap is simpel en we kunnen deze aanbieden aan de regeringen van de landen die al in problemen zijn gekomen.

De sleutel van het probleem is: wat te doen met het torenhoge egoïsme. Een mens heeft een normaal, aards verlangen om te worden voorzien van alles wat nodig is voor zijn bestaan. Hij heeft voedsel nodig, een familie en andere dingen die hij niet kan missen. Daarnaast groeit zijn egoïstische verlangen, dat er op gericht is om meer te ontvangen. Het is zo inherent aan ieder van ons, dat we niet eens kunnen onderscheiden wat een basisbehoefte is. 

Zal iemand tevreden zijn wanneer hij, zo gezegd, alleen zijn dagelijks brood ontvangt? Nee, zeker niet. Wat doen we dan met het egoïsme? Waar kunnen we het zwarte gat mee vullen?

Het antwoord hierop is als volgt: Het egoïsme groeide, zodat we het kunnen veranderen in een spiritueel verlangen, een spiritueel vat, gevuld met verwezenlijking, geven, liefde en uiteindelijk het Hogere Licht. Hoe gebeurt dat? Hoe maken we een overgang van een samenleving van ontvangers, onverzadigbaar in hun verlangen naar materiële rijkdom, naar een samenleving van minimale consumptie, gebaseerd op basisbehoeften?

Wanneer we dit niet doen, zal de wereld niet in staat zijn om verder te bestaan, als gevolg van de snelle uitputting van de natuurlijke bronnen van de planeet. Het consumentisme zal niet langer in staat zijn om ons egoïsme te bevredigen. De wereldbevolking zal niet langer winkel in winkel uit inkopen kunnen doen en hun karren tot “aan de nok toe” vullen. Het feest is voorbij en vanaf nu krijgt iedereen slechts wat hij of zij nodig heeft.

Waarmee worden de mensen dan vervuld? We moeten al deze miljoenen mensen naar school sturen. Zij zullen alle noodzakelijke goederen ontvangen in ruil voor hun studie. Anders hebben ze zelfs daar geen recht meer op. En inderdaad waarom zouden ze? Problemen zijn problemen en iedereen heeft ze. De overheid voorziet hen van de basisbehoeften, iedereen blijft wonen waar men woont, de stabiliteit blijft behouden en tegelijkertijd begint iedereen te studeren.

Wat gaan ze precies studeren? Ze gaan de wetten van het leven in het integrale systeem bestuderen. In werkelijkheid zijn het de wetten van de groep, maar Kabbalah wordt tijdens deze lessen niet genoemd. Het onderwerp is: systemen en mechanismen met betrekking tot een uniforme samenleving. Ze krijgen alles wat ze nodig hebben, tenminste tijdens de les, mensen horen en bestuderen de feiten die bewijzen, dat we geen andere manier hebben om te overleven dan door eenheid.

Je hebt te maken met “wilden” die komen studeren, die alleen maar geld willen verdienen en bepaalde voordelen willen bemachtigen. Maar geleidelijk aan beginnen ze te begrijpen, dat er geen andere optie is, dat we een nieuw systeem zijn binnengegaan en dat de wereld zich vanaf nu anders zal ontwikkelen. Het consumentisme is voorbij, dit type samenleving is aan het uitsterven. Het was sowieso geen lang leven beschoren, maximaal een paar honderd jaar, van het einde negentiende eeuw tot de jaren 70-90 van de twintigste eeuw. En zelfs gedurende deze jaren waren er crises met inbegrip van de Grote Depressie van de jaren dertig. 

Mensen beginnen dus te studeren en de regering voorziet hen van alles wat ze nodig hebben, dat is veel minder kostbaar dan het creëren van nieuwe banen. Dit laatste is zinloos, want niemand zal kopen wat er geproduceerd wordt. Bovendien zijn de grondstoffen en de energie bijna uitgeput.

Dus, de meest kernachtige en goedkope oplossing is om de mensen naar school te sturen, ongeacht waar: thuis of via internet, in theaters of auditoriums of waar dan ook. De sleutel is om iedereen in een educatief raamwerk te plaatsen. Ondertussen maakt het studeren een mens wijzer te maken en stelt het hem in staat om te begrijpen dat hij een nieuwe wereld aan het betreden is, waar de wetten waaraan hij gewend was niet meer werken. Baal HaSulam schrijft dit ook: We moeten allemaal weer terug naar school en opnieuw leren hoe we moeten leven in de toekomst.

Door deze studie zullen mensen uiteindelijk een nieuw verlangen krijgen en hierin veranderingen beginnen waar te nemen, totdat ze beginnen te begrijpen dat voldoening afkomstig kan zijn van een ander, hoger niveau. Het proces zal geleidelijk verlopen, omdat we te maken hebben met een grote massa die begint te rijpen. Het zal ons ook werkelijk veranderen.

Met ingang van vandaag hebben we geen andere opties. Daarom kan ook niemand iets anders vinden. Maar stel je eens voor hoeveel Licht deze honderden miljoenen mensen kunnen aantrekken door alleen maar te luisteren naar wat hen wordt onderwezen. Dit is de oplossing waarnaar Baal HaSulam verwijst, de oplossing die zichzelf als logisch aandient, omdat er geen andere middelen zijn dan mensen een beetje dichter bij het Licht te brengen.

From the 4th part of the Daily Kabbalah Lesson 5/25/2011, “Preface to the Wisdom of Kabbalah”

Filed under: Crisis, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Economie, Maatschappij - Geen reacties→

Er bestaan twee krachten die ons beïnvloeden: de ene duwt ons van achteren naar voren en de andere trekt ons vooruit. Daarom stelt Kabbalah dat wij twee manieren hebben om het doel te bereiken.

1. Wanneer we de kracht die ons vooruit trekt groter maken dan de kracht die ons van achteren duwt, zullen we op een comfortabele en snelle wijze, met begrip en verlangen, verder komen. Dan opent zich voor ons een heel plezierige en snelle weg naar persoonlijke correctie en naar de onthulling van onze perfecte staat. In dit geval zullen we onze huidige staat als een keerpunt zien, een springplank voor een heel zachte en goede sprong.

2. Wanneer we niet willen vooruitgaan en we iedereen, dat wil zeggen, de hele mensheid, helpen zal de negatieve kracht ons voortduwen door middel van lijden. Natuurlijk zouden we dan, wanneer we voor ogen houden dat we volledig globaal met elkaar zijn verbonden in de moderne wereld, veel lijden.

Dus de mensen die nu het verlangen en de ambitie hebben, moeten ook begrijpen dat ze een grote verantwoordelijkheid hebben tegenover de gehele wereld. Hun beloning heeft hier dan ook mee te maken. Om het doel na te streven en hierin het voorbeeld te geven is een enorm groot en nobel doel.

Daarom creëren we nu een speciaal portaal op het internet en zijn we daarvoor een enorme hoeveelheid materiaal aan het verzamelen. We hebben contact met vele sociologen, politieke analisten en wetenschappers, die de huidige situaties in de samenleving en de wereld, in verschillende regio’s, bestuderen. We zien hoe betrokken ze zijn met alles wat er gebeurt.

Wetenschappers zijn de huidige staat van de natuurlijke hulpbronnen, die we nog tot onze beschikking hebben, aan het onderzoeken zoals: gas, olie, water, steenkool, metalen en land, alles wat de Aarde ons geeft. Ze zijn geschokt omdat we ons helemaal op de rand van uitputting van deze bronnen bevinden. Hierover zijn al vele artikelen geschreven en er zullen er nog vele andere komen, die we allemaal verzamelen. Er is een enorme hoeveelheid materiaal.

Er is ook een enorme hoeveelheid materiaal over educatie. We zijn op een punt beland waarop we niet meer in staat zijn om mensen op te voeden. We zijn in staat om hen te voorzien van enig onderwijs, hoewel dat geen garantie is, dat ze daarna werk zullen kunnen vinden.

Toch weten we niet hoe we mensen moeten opvoeden, hoe we een klein kind, het “kleine dier” zoals het is geboren, moeten brengen naar het niveau van een menselijk wezen dat in harmonie leeft, in een goede verbinding met anderen, zoals de globale wereld dat nu van ons eist. We moeten goed aan mensen uitleggen wat het betekent om “globaal” te zijn, met andere woorden: volledig met elkaar verbonden.

Ik begon mijn studie en werk vanuit biocybernetica, de systemen van het organisme, dat wil zeggen: hoe het zichzelf in stand houdt, een innerlijke balans en homeostase in zichzelf en in zijn omgeving behoudt. Het is een ongelooflijk mooi systeem.

Geneeskunde is op deze kennis gebaseerd. Artsen gebruiken analyses en onderzoeken om de verschillende parameters van het organisme te checken, welke in balans zijn en welke niet. Er zijn speciale grafieken die het bestaan en de toestand van onze innerlijke systemen laten zien: het behoud van bloeddruk en temperatuur, de balans van elektrolyten, zuren, enzovoort. Dit verwijst naar een groot bestand van onderling verbonden gegevens.

Onze wereldmaatschappij van vandaag zit net zo in elkaar. Deze kan niet langer worden verdeeld in afzonderlijke landen zoals voorheen. We zijn er echter psychologisch nog niet klaar voor. We begrijpen het niet. We moeten het globale systeem ontwikkelen en begrijpen, evenals de evenwichtige verbinding die het in stand moet houden. Dit evenwicht geeft ons inzicht in een normaal leven.

Zodra één onderdeel van het gemeenschappelijk, menselijk organisme los raakt van het geheel van onderlinge verbinding, treden er onmiddellijk ziektes op. Bovendien kan dit zich in verschillende systemen en vormen manifesteren. We begrijpen dit nog niet. Wetenschappers staan nog aan het begin van het onderzoek van deze globale mechanismen.

De technologie leert ons over het gedrag van analoge systemen, globale systemen en gesloten circuit systemen. Zodra we ons dit beginnen voor te stellen met betrekking tot de menselijke samenleving, zien we een vreselijk groot verschil met de huidige stand van zaken. Maar de natuur duwt ons geleidelijk aan in de richting van een globaal wereldbeeld.

Uit de 1e les van de Moscow Convention 6/10/11

Filed under: Congressen, Crisis, Maatschappij, Wereld - Geen reacties→

Eenheid is niet dezelfde moeten zijn; het betekent wederzijdse insluiting. De onderwijsmethode is ook op dit principe gebaseerd; iedereen is uniek en daarom ontwikkelen kinderen zich door discussies die hen de kans geven om de mening van andere kinderen te leren kennen, ongeacht hoeveel er van die meningen zijn.

Dankzij deze methode, absorbeert elk kind van anderen en wordt doordrenkt door hun manier van zijn, en groeit op om nog unieker te zijn. Het kind ontvangt van iedereen en groeit ervan, waarbij hij zijn eigen eigenschappen ontwikkelt.

Dit is wat we door middel van onze methode van onderwijs willen bereiken. Mensen verenigen zich op een een juiste manier, waarbij ze contact met elkaar maken en met elkaar communiceren, waarbij ze zelf een menselijke maatschappij bouwen. Een maatschappij die gebaseerd is op wederzijdse insluiting van elk in iedereen anders, en iedereen anders in elk. Resultaat hiervan is dat iedereen uniekheid zelfs meer opbloeit.

Om dit te doen, houden kinderen discussies die wij slechts een beetje richten en sturen. En in de tussentijd krijgt iedereen de kans om zijn mening te geven, om de rol van een rechter en verdediger te ervaren, van een advocaat en van een aanklager. We ontwikkelen de mens in elk kind alleen door middel van wederzijdse insluiting.

Dan, als de jaren voorbij gaan, zal elk kind anders worden dan het ander. Het verschil tussen ze zal iedere keer opvallen. En dan wat? Dit zal juist hen de kracht geven om hun uniekheid te volgen. Dit is het hele punt: zonder de individu te onderdrukken, bouwen een gemeenschap van grote persoonlijkheden.

Hierdoor geeft de methode van Kabbalah ons de kans om de hele schepping te gebruiken. Anders vernietigen we simpelweg de persoon, waarbij hij gereduceerd wordt tot een wieltje in een machine, waarbij eigenlijk elk feit, elk detail, bewust van zijn onmisbaarheid, deze machine juist in werking zou moeten stellen.

Filed under: Crisis, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Kinderen, Maatschappij, Onderwijs - Geen reacties→