Vraag: Hoe dichter we bij de conventie komen, hoe meer leegte we voelen, in onze gedachten, onze gevoelens en in kracht. Wat betekent dat en hoe kunnen we met dit gevoel werken?

Antwoord: Dit gebeurt altijd voor een belangrijke actie, als een mens al zijn voorafgaande, lange voorbereidingen kwijt is. Alle besluiten die een mens heeft genomen en al zijn bereidheid tot actie, verdwijnen plotseling en er blijft een soort leegte over, net zoals wanneer je op iets wacht.

Het is waar, het gebeurt ook in het fysieke leven. We kunnen er niets aan doen. Het lijkt heel sterk op de stilte voor een strijd, als we weten dat er binnenkort een militaire operatie zal plaatsvinden of zelfs een oorlog, maar je kunt er niets aan doen. We hebben ons voorbereid en we hebben alles gedaan wat in ons vermogen lag, er rest ons niets anders dan te wachten. Het is een periode van wachten, een periode van stilte voor de strijd.

Hetzelfde gebeurt zowel in de fysieke als in de spirituele wereld en het is waar. Het is een periode, waarin een mens nauwkeuriger onderzoek moet doen naar de staat waar hij naar op weg is.

Dit betekent niet, dat je tijd hebt om lui te zijn en alles maar moet laten gaan, alsof je geen keus hebt, er niets meer aan kunt doen, en maar laat gebeuren wat er gebeurt. Ik moet mijn vermogen om te voelen intenser maken, mijn zelfonderzoek aanscherpen, op weg naar het volgende niveau en me voorbereiden voor fijnere onderscheidingen en frequenties, in vergelijking met hoe het eerder was.

Wij moeten ons vermogen om te voelen aanscherpen en proberen te voelen wat we eerder niet konden voelen.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 2/20/12, “Pri Chaham”

Filed under: Congressen, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Vraag: Er zijn wereldwijd duizenden studenten die samen met ons De Zohar lezen, tijdens de ochtendles. Dit is een heel sterke Kracht van hoge kwaliteit. Waarom voelen wij geen resultaten van onze studie? Waarom komt de correctie niet nu? Waarom moeten we wachten tot het Arava Congres?

Antwoord: We hoeven niet te wachten tot het congres! De correctie kan op dit moment komen. Werkelijk! Alles hangt van onze inspanning af, niet van tijd of plaats.

Maar omdat we in het spirituele kader leven dat we ‘deze wereld’ noemen, kunnen we onder de indruk raken van uiterlijke handelingen, in plaats van door verlangens en intenties.

Wat is het uiteindelijk, onze lichamen, handen, benen en alle materie die we om ons heen zien? Het zijn onze verlangens. Dit zijn echter verlangens op het stille niveau, zodat wij er zelfs zonder intenties mee kunnen werken. We gebruiken ze en krijgen er indrukken door.

Maar, dit zijn verlangens! We gebruiken ze omdat we erin leven. Als we verder komen, op een hoger niveau, maakt het niet meer uit of we bij een congres in de Arava zijn of midden op een drukke markt.

From the 2^nd part of the Daily Kabbalah Lesson 2/16/12, The Zohar

Filed under: Congressen, Correctie, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gebed, Intentie, Zohar - Geen reacties→

Vraag: Hoe kan ik weten of het verlangen, dat in mij gewekt is, aan mij toegeschreven wordt? Want tenslotte komen al mijn verlangens van buitenaf naar mij toe en ik denk op een bepaalde manier, omdat iemand anders mij daartoe aanzet.

Antwoord: Als je tegen je verlangen in bij de groep komt en door anderen een inzicht krijgt, wordt dit aan jou toegeschreven. Het betekent namelijk dat jij dit inzicht zelf hebt willen bereiken, je hebt dit verdiend door je eigen inspanning. Met je eigen kracht haal je het uit je omgeving en dan wordt het beschouwd als iets van jou, als jouw spirituele kli (vat).

Want jij hebt je ingespannen om je te verenigen met de vrienden. De verbinding voel je in jouw verlangen, in het grote verlangen dat je hebt ontvangen. Dit grote verlangen is de toevoeging aan je eigen verlangen.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 2/16/12, Writings of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Om de eigenschap van liefde en geven te verkrijgen, moeten we ons op een bepaalde manier voorbereiden. We moeten bij elkaar komen om elkaar te beïnvloeden, aan te moedigen en aan te zetten tot activiteit, dat wil zeggen: er alles voor doen, zodat het Licht ons wakker zal maken, in de mate waarin wij elkaar wakker maken. Het is mogelijk.

Wij hebben hiervoor een groot gebrek aan geven en liefhebben nodig. Dit verlangen is nodig, namelijk een verlangen naar een gebrek. Dit wordt genoemd: ‘een Gebed vóór een Gebed’.

In onze wereld begrijpen we dit niet zo goed, omdat we gewoonlijk naar vervulling verlangen, maar hier bestaat de vervulling juist uit het ervaren van het gebrek. Dit betekent dat het voor mij voldoende is, als ik de behoefte heb om te geven en lief te hebben.

Stel je voor dat je van iemand houdt. Wat brengt je vervulling? Jouw relatie tot je geliefde, dat is genoeg voor je, dat vervult je. Dit is de eigenschap van de spirituele wereld, de eigenschap van geven, de eigenschap van liefde. Dus het verlangen om een gebrek aan geven te verkrijgen, het verlangen om een gebrek aan liefhebben te verkrijgen, is onze daadwerkelijke voorbereiding voor de conventie.

From the Lecture on Unity Day “To Acquire a Desire to Give” 1/29/2012

Filed under: Congressen, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Vraag: Ik besef plotseling dat we elke dag in een conventie zijn. Is dit het omringende Licht? Hoe kunnen we het aan onze vrienden over de hele wereld doorgeven?

Antwoord: Iedereen is met elkaar verbonden en zij voelen het. Ik ben met veel mensen in contact en zij vertellen mij over heel krachtige indrukken, over grote hoop, over hun betrokkenheid, hun intenties … en het is goed.

Ik ben blij met onze serieuze benadering ten aanzien van wat we verwachten. Deze conventie verschilt volkomen van de voorgaande conventies. De vorm ervan is nu totaal verschillend. Het gaat over hard werken, met inbegrip van de tijd van voorbereiding. We moeten ons krachtig inspannen en ons bewust zijn van de bijzondere verantwoordelijkheid die we hebben. De conventie wordt een plaats om ons in te spannen, niet om ons te ontspannen, en daar ben ik heel blij mee.

Iedereen voelt dat. Honderden vrienden uit het buitenland komen voor de drie dagen van de Arava conventie naar ons toe. Het gaat niet over het aantal dagen, maar over de kwaliteit en de essentie van dit gebeuren. Ik ben heel erg onder de indruk en ontroerd door deze reacties. We hebben nog een week en we moeten die tijd gebruiken voor de voorbereiding. Alle hoop moeten we, zo goed als we het kunnen, verzamelen.

Fysieke aanwezigheid telt nu niet. Het maakt geen verschil waar de vrienden zijn, zij zullen proberen om de alomvattende frequentie waar te nemen en ze hoeven geen tickets te kopen. Wij zullen voelen, dat wij op één plaats bij elkaar zijn, omdat een ’plaats’ een verlangen betekent. Als het verlangen werkelijk één is, voel je totaal geen fysieke afstand. Je zult je lichaam vergeten, net zoals je het vergeet in zeldzame momenten van ontzag, wanneer alleen de geest overblijft.

Ik hoop werkelijk dat wij ons zullen verbinden en dat we ons niet meer afhankelijk voelen van de kilometers die onze lichamen van elkaar scheiden. Op elke plek in de wereld kan je met ons dansen in de woestijn en met ons samen zijn in hart en ziel. Het is werkelijk zo. Er bestaat geen afstand. Alles wordt door het verlangen bepaald.

From the 4^th part of the Daily Kabbalah Lesson 2/15/12, “Introduction to the Study of the Ten Sefirot”

Filed under: Collectieve Ziel, Congressen, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gebed, Groepswerk, Intentie - Geen reacties→

Vraag: Door wat voor gevoel weet ik of ik vooruit ga?

Antwoord: We gaan vooruit zoals draaiende tandwielen: sommige tandwielen draaien naar voren en andere draaien naar achteren. Sommige bewegen van beneden naar boven, andere van boven naar beneden. Het geheel gaat vooruit en de delen ervan voeren verschillende acties uit.

Als een mens zichzelf beoordeelt in relatie tot het doel, begrijpt hij dat hij vooruitgang boekt. Als hij zichzelf echter uitsluitend beoordeelt met betrekking tot stijgingen en dalingen of andere staten van zijn, lijkt het soms dat hij terugvalt of stilstaat.

Er zijn veel mogelijkheden om vooruitgang te beoordelen. De duidelijkste controle bestaat uit de vraag: Voel je vandaag een grotere behoefte dan gisteren om verbinding met de groep te krijgen? Daaruit bestaat de meest nauwkeurige controle.

From the 2^nd part of the Daily Kabbalah Lesson 2/13/12, The Zohar

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Zohar - Geen reacties→

Ieders persoonlijke waarneming van de werkelijkheid ontwikkelt zich volgens de wortel van zijn ziel, het karakter en de mentaliteit ervan.

Er zijn mensen die meer aanleg hebben voor technische ontwikkeling, terwijl anderen een meer gevoelsmatige aanleg hebben, zoals er in onze wereld humanisten zijn en technici. Sommigen studeren muziek, literatuur, filosofie en anderen studeren techniek, wiskunde, architectuur, enzovoort.

Spiritueel gezien bestaat er een heel groot verschil tussen hen. Waarom schreef de ene Kabbalist in een bepaalde stijl en de ander in een andere stijl? Dit is het resultaat van de karaktertrekken van de ziel van een mens, een ieder neemt de spirituele wereld anders waar. Zo complementeren zij elkaar, maar in het geheel gezien, is er een groot verschil tussen zielen, veel groter dan de verschillen tussen mensen in onze wereld.

Natuurlijk neemt ieder de spirituele werkelijkheid waar. Als we verder komen en de Machsom overgaan (de afscheiding naar spiritualiteit), bereikt ieder het inzicht. Maar voor de ene mens kan de spirituele wereld onthuld worden in een vorm, waarbij hij een totaalbeeld ziet en hij werkt met spirituele beelden, terwijl een ander, met een meer technische aanleg van de ziel, waarneemt zoals een natuurkundige in onze wereld. Een derde neemt spiritualiteit waar zoals een psycholoog in deze wereld, en een vierde als een eenvoudige arbeider.

In de spirituele werelden is er een veel rijker ‘scala aan beroepen’ dan in onze wereld, als een projectie van de ene wereld in de andere.

From the 2^nd part of the Daily Kabbalah Lesson 2/12/12, The Zohar

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Spiritualiteit, Waarneming - Geen reacties→

Filed under: video - Geen reacties→

Vraag: Waarom rennen we altijd weg voor de stok die ons wil slaan? Waarom leidt de Schepper ons niet op een vriendelijker manier, met meer aanmoediging? De realiteit geeft een mens niet het gevoel dat Hij het goede is dat goed doet, maar eerder het slechte dat slecht doet. Waarom onderwijst Hij ons niet door ons te leiden in plaats van door stokslagen?

Antwoord: Op een andere manier doen wij geen afstand van ons egoïsme.

Vraag: Waarom heeft de Schepper behoefte aan geven? Waarom wil hij geven?

Antwoord: Dat is Zijn natuur!

Vraag: In mijn perceptie is het zo, dat het doel om dichter bij de Schepper te komen, zodat wij, spiritueel gezien, één kunnen worden met Hem, uitgelegd kan worden als de verleiding van Eva. De belofte om aan G-d gelijk te worden had een krachtige overtuigingskracht en in het godsdienstonderwijs leren we, dat we dit niet moeten willen. Hebben we het hier over een werkelijk conflict en als dat zo is, is er een uitleg voor?

Antwoord: Het gaat niet over G-d worden, maar over gelijkvormig worden aan G-d in de eigenschappen van liefde en geven.

Filed under: Gelijkvormigheid met de Schepper - Geen reacties→

Vraag: Aan het begin van de 20e eeuw, was er – met name in Rusland – een brede campagne om het analfabetisme te bestrijden. Wat tegenwoordig volkomen normaal is, werd toen met vijandigheid ontvangen. Veel mensen weigerden hun kinderen naar school te sturen en wilden zelf niets leren, omdat zij het beschouwden als een zinloze tijdsverspilling. Nu kan er een vergelijkbare situatie ontstaan wanneer de integrale educatie, die wij bieden, wordt opgevat als iets nutteloos, iets overbodigs. Hoe kunnen we deze weerstand overwinnen?

Antwoord: Ik denk, dat op het ogenblik een groot aantal opvoeders, psychologen en sociologen het ingewikkelde probleem begrijpen, alleen weten ze niet hoe ze ermee om moeten gaan. Dit betekent dat het nodig is om ze te benaderen met een zo breed mogelijke uitleg.

Docenten leven met studenten mee, bovendien lijden zij soms nog meer dan hun leerlingen. Zij zijn immers gedwongen om onder een constante, negatieve druk van kinderen te leven, van wie het grove egoïsme, dat direct tegen de leraren gericht is, grenzeloos is. Iedere student probeert zijn of haar eigen onafhankelijkheid tegenover hen te laten gelden en te streven naar zelfbevestiging.

Ik denk, dat leerkrachten en opvoeders hierin enige training nodig hebben en dat zij door een nieuwe methodologie in ieder geval iets kunnen ontdekken, waar ze wat aan hebben, om op een normale manier met kinderen te kunnen werken.

Het werk van een opvoeder is tegenwoordig moeilijk en serieus, ik zou zelfs zeggen: riskant. Men staat bloot aan zodanige omstandigheden en aan morele druk, dat je dit werk zelfs ‘schadelijk‘ kunt noemen. Vijfenveertig minuten in een klas met kinderen zitten levert een hoop stress op en legt een enorme druk op de leraar.

Samen met opvoeders moeten we voor hen een methodologische manier ontwikkelen die hen helpt om te begrijpen, dat het in de allereerste plaats over de sfeer in de klas gaat, zonder dat we nog spreken over veranderingen van de klas zelf.

Studenten kunnen een integrale discussie niet aan, omdat het nu niet mogelijk is om ook maar iets met iemand te bespreken: het leidt tot schreeuwen naar elkaar, elkaar uitsluiten, pesten, vloeken, en wie weet wat nog meer. Nu laat de opvoeder hen op z’n minst stilzitten en houdt hij hen op een bepaalde manier rustig, op de een of andere manier zorgt hij er uit noodzaak voor dat ze stil blijven. Intussen zitten de leerlingen allemaal ongelukkig op hun eigen plaats en wachten ze tot deze hele beproeving voorbij is.

Er is hier een geleidelijke, soepele overgang nodig. Ik denk dat opvoeders het hier langzamerhand mee eens zullen zijn. Ze kunnen al zien, dat het huidige systeem geen recht van bestaan heeft voor de nieuwe generatie.

From a “Talk on Integral Education” #5, 12/13/11

Filed under: Educatie, Integrale Opvoeding, Kinderen - Geen reacties→