Het centrum van de groep is het punt, waarin wij ons bevrijden van alle gebroken delen en ons alleen willen concentreren op onze lichtvonken, die alles wat gebroken is samenvoegen. Hoe meer wij proberen om deze vonken met elkaar te verenigen, hoe hoger wij opstijgen op de spirituele ladder.

Dankzij deze inspanningen ontdekken wij een nieuwe diepte van verlangen in onszelf en wordt er een groter Licht onthuld in de eenheid van de vonken. De verbinding van de vonken is de ‘Reshimo de Hitlabshut’ en de diepte van het verlangen waarboven wij ons willen verbinden is de ‘Reshimo de Aviut’, en zo beginnen wij ons met elkaar te verbinden in ons eerste spirituele Partzuf, waarin wij één ziel zullen voelen.

De eerste keer zullen wij het gevoel hebben, dat we in de integrale werkelijkheid zijn, waar we allemaal met elkaar verbonden zijn en daarin zullen wij spiritueel leven voelen: één leven voor iedereen. Zoals er geschreven staat: ‘Er is geen ander dan de Schepper’. Eén voor een ieder, één gedachte, één Licht, een verenigd systeem. Wij zullen voelen, dat wij in één hogere Kracht leven.

En dan zullen wij die Kracht steeds meer gaan herkennen, er meer eigenschappen in onderscheiden, verschillende gedragingen naar ons toe, afhankelijk van de grootte van het Partzuf. Het allereerste uitgangspunt is echter het punt van onze eenheid, het centrum van de groep genaamd. Het bestaat uit twee elementen: het eerste betreft het overwinnen van ons egoïsme, de Reshimo de Aviut, het tweede is ons verlangen om onze lichtvonken met elkaar te verenigen, wat bepalend is voor de Reshimo de Hitlabshut

Als ik ze op de juiste manier plaats ten opzichte van elkaar, wordt dit genoemd: geloof boven de rede. Het wordt alles tot één werkelijkheid, één enkele staat. Geloof betekent: de lichtvonken die zich met elkaar verbinden, kennis (rede) is de kracht van het egoïstische verlangen, waarboven wij onze verbinding willen bouwen.

Het maakt geen verschil of het ons lukt om te bereiken wat wij verlangen en of we ons kunnen verbinden met het centrum van de groep. Onze mate van inspanning ervoor is het belangrijkste. De mate van inspanning bepaalt hoe succesvol de staat is.

Wij zullen nooit succes bereiken door wat wij zelf doen, maar alleen als wij het Licht naar ons toetrekken, zodat de Schepper het werk voor ons afmaakt! Uiteindelijk kan ‘een gevangene zichzelf niet uit de gevangenis bevrijden’. Alles gebeurt dankzij de hulp van Boven, door het gebed en het antwoord daarop.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 5/24/12, “Talk About the Workshop”

Filed under: Collectieve Ziel, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Eenheid, Egoïsme, Gebed, Gelijkvormigheid met de Schepper, Groepswerk, Intentie, Wederzijds Garant staan - Geen reacties→

Baal HaSulam, ‘Introductie tot de Studie van de Tien Sefirot’, item 141: ‘’Nu kunnen jullie de betekenis van de volgende woorden begrijpen: ‘Verlaat Mij en vervul Mijn wet’. De uitleg luidt als volgt: “Het is Mijn wens dat zij Mij hadden verlaten en Mijn Torah bleven vervullen – het Licht daarin verandert hen.”

Er is een verbinding tussen jou en de Schepper, het Licht. Het is jouw corrupte verlangen om te ontvangen. Als je dit corrigeert, zul je het resultaat voelen, genaamd Licht of Schepper, wat wil zeggen: ‘Kom en zie’ (Boreh in het Hebreeuws) in dezelfde materie. De Schepper wordt in jouw gecorrigeerde verlangen onthuld, al naargelang de correctie ervan.

Samengevat: de methode waarmee je langzamerhand je verlangen corrigeert om de Schepper te voelen, te begrijpen en te onthullen heet ‘Torah’. Met de hulp van de Torah wek je een speciale kracht: de kracht van geven. Een kracht die zich buiten je bevindt en die je verlangen corrigeert. Naar de mate waarin je erom vraagt, verandert deze kracht het verlangen dat zich in je bevindt en je voelt het Licht, de Schepper, je sublieme staat.

Dit is de enige manier waarop je verder kunt komen. Als je niet om correctie vraagt en je tot de ‘Schepper’ wendt, zoals jij Hem ervaart, is je werk nietszeggend, want het valt niet samen met de werkelijkheid.

Vraag: Wat wordt er bedoeld met ‘vervul mijn wet’?

Antwoord: Dit betekent, dat alles wat je doet alleen gericht moet zijn op de correctie van de corrupte kli (vat), volgens het principe: ‘Ik heb de neiging tot het kwaad geschapen, Ik heb de Torah geschapen als een kruid ervoor’.

Als je correct werkt aan de correctie van het verlangen, begint het de vorm van de Schepper aan te nemen. Dan begin je Hem te begrijpen, te leren kennen en je aan Hem te binden. Je bent in het bezit van ‘materie’ die een nieuwe vorm heeft aangenomen, de vorm van geven en liefde. Via de materie van het verlangen bereik je dus hechting aan de vorm van de Schepper.

Vraag: Als we erover spreken, dat we het punt in het centrum van de groep moeten vinden, wat heeft dat dan te maken met ‘vervul mijn wet’?

Antwoord: Daar, in het centrum van de groep, corrigeer je je neiging tot het kwaad. Daar, alleen daar, ontdek je de Schepper, je gevorderde spirituele staten. Er is geen andere plaats waar de kwade ‘materie’ van het verlangen ontdekt kan worden. Alleen in het centrum van de groep moet het onthuld worden als een berg van haat, als de berg ‘Sinaï’.

Als wij ons committeren aan verantwoordelijkheid voor elkaar, met onderlinge verbinding en hulp, beginnen we het Corrigerende Licht te ontdekken. Dit wordt ook genoemd: ‘het ontvangen van de Torah’. Wij ontvangen de Torah als we voelen, dat wij onze verbinding niet kunnen corrigeren, maar we niet proberen om voor dit probleem weg te lopen. Dan ontvangen wij de Torah en we corrigeren wat ons van elkaar scheidt: dan wordt de Schepper onthuld.

From the 4^th part of the Daily Kabbalah Lesson 5/20/12, “Introduction to the Study of the Ten Sefirot”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gelijkvormigheid met de Schepper, Groepswerk, Innerlijk Werk, Wederzijds Garant staan - Geen reacties→

De wereld wacht. Zij weet dit nog niet, maar zij heeft dit hard nodig. Daarom moeten jullie zo spoedig mogelijk opstaan en klaarstaan om de functie van gids op je te nemen.

Het is nu duidelijk dat regeringen niet in staat zijn om de wereld te besturen. Deze wereld volgt in haar gedrag de materiële wetten niet meer. Die periode is voorbij.

De twee werelden zijn elkaar zo dicht genaderd, dat de spirituele ‘inductie’ van Boven al op ons inwerkt, al voelen we het nog niet zo duidelijk. De mensheid moet nu op de juiste manier ontwaken en dit is jullie taak.

Voor dit doel moeten jullie je echter met elkaar verenigen. Ik kan geen schreeuw om hulp in jullie plaats uiten. Pas als je je steeds meer werkelijk gaat verbinden met de vrienden, zul je de juiste afstemming vinden. Het belangrijkste hierin is om je tot één geheel aan elkaar vast te hechten, zodat alles zal samensmelten. Ik kan dit niet voor jullie doen, omdat het hier gaat om de kalibratie van de gemeenschappelijke verlangens, om kelim (vaten) die in eenheid met elkaar verbonden zijn.

From the Arava Convention 2/25/12, Lesson #6

Filed under: Collectieve Ziel, Congressen, Eenheid, Groepswerk, Verspreiding van Kabbalah, Wederzijds Garant staan, Wereld - Geen reacties→

Vraag: Kan het Boek Exodus ons helpen om uit ons egoïsme te komen?

Antwoord: Het is een feit, dat elke spirituele daad eerst in onze wereld zichtbaar moet worden. Daarom werd de geschiedenis van de bevrijding van het egoïsme eerst zichtbaar bij een kleine groep mensen, nu wordt dit in de hele wereld herhaald.

Geen enkel boek op de hele wereld kan ons hiermee helpen. Wij zullen het alleen kunnen gaan begrijpen en er op een correcte wijze over kunnen spreken, als wij door de stadia van correctie gaan.

Dit is een probleem, want mensen lezen dit als een historisch verhaal. Maar het gaat in deze beschrijving over de meest serieuze, innerlijke veranderingen in een mens, waar hij samen met de groep doorheen moet en daarin ontdekt hij in zichzelf een kracht, ‘Moshe’ (Mozes) genaamd, van het woord ‘Limshoch’ (trekken uit). Deze kracht trekt de groep uit het egoïsme en verheft de groep tot de onthulling van de Schepper.

Moshe is het punt van verbinding, dat wij tussen ons ontdekken en dat ons gidst. De hogere Kracht wordt in dit punt onthuld.

Zo komen we bij de berg Sinaï, de berg van haat, waar wij omheen staan. Wij worden erdoor verdeeld en wij zien alleen haat voor ons, maar wij staan er omheen, omdat wij nergens anders heen kunnen.

Ondanks deze haat moeten we voor elkaar garant staan. Maar als wij vastlopen in haat, in egoïsme, wordt dit de plaats van onze spirituele dood.

Vraag: Maar na de uittocht uit Egypte gebeurde het niet, dat er een hele groep uit een egoïstische staat kwam. Wel individuen, maar geen groep. Een dergelijke ervaring kennen we niet. Wat moeten wij dan doen?

Antwoord: Jullie moeten doorgaan met dit werk. En dat doen we ook. Wat is het verschil? Het werk in de groep werd toen beschreven, het komt uit die tijd: ‘Heb je naaste lief als jezelf’, ‘Van de liefde voor de vrienden tot liefde voor de Schepper’. Dit wordt allemaal in de bronnen beschreven.

Daarom zijn er geen andere principes. Het spirituele systeem, het systeem van de werelden, verandert niet. Het is op dezelfde wijze tot uitdrukking gekomen, alleen op lagere niveaus van egoïsme die gecorrigeerd moesten worden. De wetten blijven echter dezelfde.

From KabTV’s “Foundations of the Integral Society” 4/1/12

Filed under: Egoïsme, Groepswerk, Uncategorized, Wederzijds Garant staan - Geen reacties→

Rabash, Dargot HaSulam (De treden van de Ladder) 924: “En de Heer sprak tot Mozes: Een mens is niet in staat om van nature ook maar iets van Boven te ontvangen, totdat hij tot het besluit komt dat hij niet boven zijn natuur kan staan. Alleen wanneer hij wanhoopt over zijn eigen natuur, kan hij hulp vragen aan de Hemel, zodat hij hulp zal krijgen boven zijn eigen natuur uit.”

Wij moeten proberen om ons met elkaar te verbinden en daden te verrichten van liefdevol te geven, om het Corrigerende Licht op te wekken. Als het Licht ons beïnvloedt voelen we meer en meer hoe wij niet in staat zijn om ons met elkaar te verbinden. Er staat geschreven: “Kom tot Farao, want Ik heb zijn hart verhard”. Als wij gelijkvormig willen worden aan de Schepper, komen wij dichter bij Hem en tegelijkertijd voelen wij, dat we van Hem weggetrokken worden.

Hier moet een mens speciaal werk verrichten: hij vlucht niet voor de strijd, maar hij begrijpt dat dit verharden van het hart hem zal helpen om de noodzaak van de kracht van geven te ontdekken, ongeacht welke voorwaarden dan ook en wat er ook gebeurt. Uiteindelijk is een mens tot alles bereid, het doet er niet toe wat er van hem gevraagd wordt, onafhankelijk van de voorwaarden, de groep en de wereld. Hoe dan ook, het belangrijkste is de kracht van geven te verkrijgen, de kracht van verbinding.

– Waarom? Wat zul je erbij winnen?

– Niets, behalve de kracht van het geven zelf.

Het is niet voldoende om er alleen over te praten. We moeten proberen om deze houding naar anderen te bereiken, door ons werk in de groep en door disseminatie. Het hoeft niet uiterlijk zichtbaar te zijn, maar als een mens probeert om anderen te bereiken, ontmoet hij werkelijk de koning van Egypte en ziet hij, dat zijn ego hem geen enkele vrijheid geeft.

Dan gaat een mens door de ‘Tien Plagen van Egypte’ en hij beseft hoe zijn ego zich, onder de invloed van een speciale kracht van Boven, geleidelijk aan overgeeft. Elke keer verheft ‘Farao’ zijn stem en dringt aan, dan krijgt hij opnieuw een klap. Dit maakt een mens los van zijn ego en stelt hem in staat om er uiteindelijk aan te ontsnappen.

Waaruit ontsnappen? Een mens ontsnapt aan Farao, dat wil zeggen aan de kracht die scheiding aanbrengt tussen hem en de anderen. Eerst gaat het alleen over een ontsnapping, er bovenuit rijzen, daarna begint een mens praktisch te werken aan verbinding. In Egypte, in het verlangen om te ontvangen, kon hij dat niet doen. Zo bereiken wij de ‘Schenking van de Torah’, namelijk voor elkaar garant staan, en begint de periode van de ‘veertig jaar in de woestijn’.

From the  4^th part of the Daily Kabbalah Lesson 4/4/12, Writings of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Wederzijds Garant staan - Geen reacties→

Uit een les van Rabash: Op een plek waar spiritualiteit niet belangrijk genoeg is, hebben de klipot (schillen) houvast. Een voorbeeld hiervan: iemand was van plan om ’s morgens op tijd voor de les op te staan, maar er gaan allerlei gedachten en overwegingen door zijn hoofd: Waarom zou ik eigenlijk opstaan? Wat leer ik ervan? Wat is de zin hiervan?

Op het moment dat spiritualiteit niet meer belangrijk lijkt te zijn, komen zulke gedachten onmiddellijk naar boven en binden ze een mens met dikke touwen vast aan bed, zodat hij niet in staat is om op te staan …. daarom hebben we een begeleidende kracht nodig die het ons onmogelijk maakt om te vallen.

Wat alle groepen missen en in feite iedereen op een bepaalde manier, is de begeleidende kracht. Anders vallen we, de een na de ander, zoals er geschreven staat: ‘Duizend gaan de studieruimte binnen en één komt eruit als leraar’. Dit betekent dat er 999 vallen.

Het kan wel zo zijn, dat zij nog niet fysiek vallen, maar innerlijk zijn ze zwakker geworden en zijn ze ertoe bereid om op deze manier ‘door te gaan’, zonder dat zij het Doel van de schepping bereiken, het Doel van het leven. Zij trekken niet in twijfel, dat het noodzakelijk is om een antwoord te vinden op de vraag ‘wat is de betekenis van mijn leven?’ maar ze zijn oud geworden en ze hebben het gevoel, dat ze er de kracht niet voor hebben. De oorzaak hiervan is, dat zij niet voor helpers gezorgd hebben, niet voor een ‘leuning’ die hen steun biedt en hen helpt om op te staan, die ervoor zorgt dat zij niet vallen. Dit is heel belangrijk.

Het is hetzelfde als een contract afsluiten voor wederzijdse hulp, een verplichting aangaan ten aanzien van de omgang tussen de vrienden, tussen de groepen. Daarom is het zo belangrijk om te weten wat er in iedere groep gebeurt en elkaar te helpen.

Zoals er geschreven staat: ‘Er is geen profeet in zijn eigen stad’, vrienden van andere groepen kunnen iemand soms beter helpen en meer invloed hebben dan degenen die vlakbij zijn. Iemand kan de verdenking koesteren, dat het nabije vrienden om eigenbelang gaat en dat zij hem vanuit hun egoïstische bedoelingen de schuld geven. Dat gevoel heeft hij echter niet over andere groepen. Hij merkt, dat mensen uit andere plaatsen over hem beginnen te praten en laten blijken hoe belangrijk hij voor hen is, en anderzijds begrijpt hij dat hij iets in zichzelf moet corrigeren, zoals er geschreven staat: ‘Gij zult rechters en wachters plaatsen bij al uw poorten’.

Dit is heel belangrijk. Gewoonlijk vallen er, na elke collectieve stijging, verscheidene mensen, omdat er op een stijging altijd een verharding van het hart volgt. Wij moeten waakzaam zijn!

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 3/18/12, Shamati #8

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Egoïsme, Groepswerk, Wederzijds Garant staan - Geen reacties→

Als wij voor elkaar garant staan, doen we dat in alles, in vreugde en verdriet. Want voor elkaar garant staan is niet alleen maar een document ondertekenen. Wij verbinden ons zodanig met elkaar, dat alle staten naar ons toekomen als één geheel. Zo werkt garant staan op een bank: als iemand niet betaalt, betaal jij, zonder enig bezwaar te maken.

En voor ons betekent het nog veel meer: Je moet meer van je vriend houden dan van jezelf. Het gebod van naastenliefde vereist dat je de ander op de plaats van jezelf neerzet. Dat is garant staan voor elkaar: een belofte waaraan je niet kunt ontkomen.

Het hogere Licht weet hoe eenheid tot stand gebracht kan worden, maar wij moeten zelf de weg ervoor banen. In het begin worden we partners en verbinden we ons met elkaar. Maar dat is nog steeds ‘wij’: meervoud en niet één. Daarna zal ons verlangen tot één versmelten, en deze complete eenheid zal boven ons aanwezig zijn, zoals een baby waar iedereen zich zorgen over maakt.

Er staat geschreven: “Het oog van de Schepper is op hen die Hem vrezen, op degenen die op Zijn zachtmoedigheid hopen” (psalm 33). Wij kijken voortdurend naar deze baby en helpen hem steeds vanuit het diepst van ons hart, we hopen dat hij nu groeit, dat hij helemaal gezond is, dat hij gelukkig is en zich goed voelt.

Op deze manier kijken wij naar onze baby, die zich boven ons bevindt en ons allen toebehoort. Wij zijn daar met zijn allen, met hart en ziel, in dat ene verlangen. In hem willen wij de levensgeest ontdekken: de Schepper.

From the 4th part of the Daily Kabbalah Lesson 3/14/2012

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk, Wederzijds Garant staan - Geen reacties→

Als een mens dichterbij de onthulling van de Schepper komt, voelt hij dat hij aan de voet van de Berg Sinaï staat. Enerzijds zijn daar al zijn kwade verlangens, anderzijds begrijpt hij, dat hij zijn verlangen om te ontvangen moet voorbereiden om de eigenschap van geven te verkrijgen, wat een afdruk is die Hij geeft. Dit is nodig om het Doel te bereiken en de Schepper te ontdekken. ‘Mens’ – Adam – betekent: ‘gelijk ‘ – Domeh aan de Schepper.

En zo maken wij, met elkaar, ons verlangen om te ontvangen gereed voor verschillende vormen van geven, zodat Zijn afdruk erin kan plaatsvinden. Dit is de staat van het geven van de Torah, waarover geschreven staat: “Jullie allen verschijnen vandaag …” Niet één, maar allen. Omdat wij de hogere Kracht alleen zullen onthullen in onze gezamenlijke eenheid.

Eigenlijk wordt er iets heel eenvoudigs van ons gevraagd: om de materie van ons verlangen voor te bereiden. Maar het is zo moeilijk voor ons, omdat het iets is dat niet meer tot onze wereld behoort. Het heet: wederzijdse insluiting, namelijk verbinding met elkaar. Wij moeten elkaar insluiten, namelijk met elkaar één geheel vormen, ons met elkaar verbinden door middel van ons verlangen, verder niets. Dan zullen wij de Makom (plaats) bereiken – die er vóór het breken van de kelim (vaten) was – waar het hogere Licht kan binnenkomen en Zijn afdruk kan maken.

Daarom maakt het niet uit wat we verder doen, als wij maar de juiste richting van verbinding aanhouden, om de Schepper te onthullen, zoals er geschreven staat: “Israel, de Torah en de Schepper zijn Eén.” ‘Israel’ is de mens, ‘Torah’ is de kracht van het Licht dat ons verbindt en ons brengt naar het punt van ‘liefde voor de naaste als voor onszelf’. En de ‘Schepper’ is de Wortel, de Oorsprong, die ons Zijn afdruk geeft als wij ons verenigen.

Zo sta ik aan de ene zijde, in de groep, en de Schepper staat aan de andere zijde. En als Hij en ik in staat zijn om elkaar in de groep te ontmoeten, vindt daar de onthulling plaats.

Op deze wijze komen wij verder. Al ons werk bestaat uitsuitend uit de voorbereiding hiervoor. Dit zal gebeuren als wij ‘allen samen staan’.

From the Arava Arvut Convention 2/23/12 Lesson #2

Filed under: Collectieve Ziel, Congressen, Eenheid, Gelijkvormigheid met de Schepper, Groepswerk, Innerlijk Werk, Wederzijds Garant staan - Geen reacties→

Wij moeten onze intentie voor eenheid vasthouden, omdat alles wat wij kunnen bereiken in deze nauwkeurig gerichte intentie verborgen ligt. Wat wij tijdens de lessen horen is niet zo belangrijk, maar het is belangrijk dat wij tijdens de lessen voortdurend kunnen werken aan de eenheid met al onze vrienden, over de hele wereld. In de mate waarin wij ons inspannen om ons met elkaar te verenigen, komen wij verder, en hierin ligt onze gehele vooruitgang.

Als wij ons werk tijdens de les niet doen, kan het ons wel een soort begrip geven, ons een klein beetje verder brengen, maar dit zal geen spirituele ontwikkeling zijn.

Wij kijken deze week naar de opnamen van de lessen van het congres in de Arava. Er doet zich een vraag voor: kunnen wij tijdens het kijken een eenheid bereiken die nog sterker is dan wat wij daar hebben bereikt? En als dat niet zo is, zouden we dan niet beter weer de gebruikelijke routine van de lessen kunnen oppakken? Het antwoord is aan jullie.

Het allerbelangrijkste hierin bestaat uit constant werken aan eenheid. Het gaat niet over hoeveel ik begrijp (dit is volslagen onbelangrijk), maar over de mate, waarin ik mij inspan voor eenheid. Want juist binnen die eenheid zal het voor mij mogelijk zijn, om te voelen waarover gesproken wordt.

From the 2^nd part of the Daily Kabbalah Lesson 2/28/12, “Questions and Answers”

Filed under: Congressen, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Eenheid, Gebed, Groepswerk, Innerlijk Werk, Intentie, Wederzijds Garant staan - Geen reacties→

Rabbi Elimelech uit Lizhensk, ‘Een Hemellichaam en de Zon’: Het belangrijkste is zich in liefde met elke vriend te verenigen, de Schepper te dienen met één hart, elkaar te helpen, de verbinding tussen ons te versterken en onze harten te laten samensmelten om één geheel te worden en de Schepper met hart en ziel te dienen.

In het algemeen gesproken bestaat al ons werk uit één handeling: onze harten te laten samensmelten om één geheel te worden en de Schepper met hart en ziel te dienen. Op deze manier corrigeren wij het breken van de kelim (vaten), wat speciaal voor ons geschapen is om de mate van onze afscheiding te onthullen en er overheen een brug van liefde te bouwen.

Wanneer wij op deze manier werken – met de hulp van een hindernis, die ons door Boven is gegeven, met de grootsheid van een brug die over de afgrond van ons egoïsme heen reikt – bouwen wij ons gemeenschappelijke, spirituele Partzuf en ontdekken wij de eeuwige werkelijkheid, die voor ons bedoeld is om in te leven. Wij zullen dus op onze weg zelfs nog meer klappen van afgescheiden zijn krijgen en wij zullen een verbinding van liefde bouwen, door voor elkaar garant te staan, door eenheid, en we zullen elkaar aanvullen als een volmaakt afgestemd mechanisme van een integraal systeem. Elke keer opnieuw moeten we naar perfectie verlangen. Defecten en nieuwe details, die aan ons systeem moeten worden toegevoegd, zodat het volmaakt kan worden, zullen aan ons onthuld worden. En wij zullen blijdschap voelen bij het vinden en vaststellen van deze details, omdat correcties ons naar werkelijke perfectie leiden.

Wij moeten blij zijn als het kwaad aan ons onthuld wordt. Ik ben vreugdevol en verheug mij in zichtbare en verborgen gebreken, schrijft Baal HaSulam in de Igrot (Brieven) 5, p. 11. Hij vervolgt: Ik betreur dit heel diep en ik uit mijn klachten over de gebreken, die nog bedekt zijn en ertoe bestemd zijn om ontdekt te worden, want er is geen hoop aanwezig voor een verborgen corruptie ….

Het is dus van het hoogste belang dat gebreken onthuld worden. Wij moeten ze met vreugde accepteren. Als een mens op de juiste wijze met een groep verbonden is, accepteert hij alle hindernissen, problemen en moeilijkheden met vreugde, omdat hij begrijpt dat – als hij ze overstijgt en daar bovenuit de juiste verbinding bouwt – aan hem, boven alle kwaad, kennis, wijsheid en liefde onthuld zullen worden. Hoe dieper de afgrond van het kwaad is, hoe verder hij de spirituele hoogte beklimt en de eeuwige wereld van de Schepper waarneemt.

From the 4^th part of the Daily Kabbalah Lesson 2/19/12, “Advice for the Arava Convention”

Filed under: Congressen, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Eenheid, Gelijkvormigheid met de Schepper, Groepswerk, Innerlijk Werk, Wederzijds Garant staan - Geen reacties→