Opmerking: Jonathan Swift schreef in Thoughts on Various Subjects: “Alle opwellingen van plezier worden in evenwicht gebracht door een gelijke mate van pijn en matheid, het is alsof je dit jaar al een deel van de inkomsten van volgend jaar uitgeeft.”
Mijn Commentaar: Vanuit Kabbalistisch standpunt is dit niet helemaal waar. Want een mens wordt niet uit eigen vrije wil geboren, het gezin waarin hij geboren is, kon hij niet kiezen en als hij een uitstekende opvoeding krijgt, zonder dat hij zichzelf iets hoeft te ontzeggen, als dat zijn familie is, enz., kan je niets van hem verlangen. Zo is hij gevormd volgens een hoger design.
Vraag: Heeft hij geen vrijheid?
Antwoord: Natuurlijk niet. Dus hiervoor is hij niet verantwoordelijk. Maar als hij onmiskenbaar een duidelijke kans krijgt om zichzelf opnieuw te vormen, wordt hij hiervoor wel verantwoordelijk gehouden. Maar alleen in de mate waarin hem nu deze mogelijkheid wordt gegeven.
Iedereen die in onze wereld leeft, van arm tot rijk, van gezond tot ziek, wat men ook verlangt, de manier waarop zij leven is nu eenmaal hoe zij leven. Er valt niets te klagen over hen.
Vraag: Maar we stellen toch eisen? Hoe moeten we mensen dan beoordelen?
Antwoord: Je oordeelt via de rechtbank. Er zijn rechtbanken uitgevonden en zo oordeel je. Maar hoe kan je oordelen over mensen? Wat veroordeel je? Wat er in mij zit, is namelijk van de Schepper die mij op deze manier heeft geschapen, en van mijn ouders die door de Schepper zodanig zijn geschapen dat ze een bepaald effect op mij zouden hebben.
Dus wie ben ik eigenlijk? Waar heb ik mijn punt, het punt van vrijheid dat ik kan gebruiken en van waaruit ik kan groeien. Hoe weet ik wat daarvoor de juiste manier is? En waarom zou ik het doen?
Wat bezit een mens dat niet door de natuur aan hem gegeven is? Hoe kan hij zichzelf dan veranderen? Als ik mijzelf moet veranderen, moet ik een hefboom hebben.
Wat voor soort vrije wil heeft een mens? Wat is het eigenlijk? Er bestaat geen vrije wil. Je kunt niet de een of andere beweging aanwijzen, een vrij verlangen, een vrije gedachte, die men niet door iemand of iets heeft gekregen, maar dan zo alsof het nergens vandaan kwam. Maar zoiets bestaat helemaal niet! Een mens is dus niet vrij.
Vraag: Dus ik werd door de natuur geschapen en de natuur leidt mij vanaf het begin naar het graf?
Antwoord: Dit geldt absoluut voor alles! En bovendien hebben we daarbij de illusie van vrijheid!
Vraag: Dan speelt de natuur met mij. Wat geeft mij de illusie van vrijheid?
Antwoord: Het zit nu juist zo in elkaar om je het gevoel te geven dat je een mens bent!
Vrijheid verschijnt alleen als er een andere kracht in de mens naar boven komt, een hogere kracht die zich gaat verzetten tegen de aardse kracht in hem. Alleen in het verschil daartussen, in het interval daartussen, kan een mens onafhankelijk worden van beide krachten en zijn vrije keus verkrijgen. Alleen als er een behoefte is om de zin van het leven te leren kennen.
De zin van het leven kan alleen gevonden worden door de zoektocht naar onafhankelijkheid. Het gaat er niet om, om te worden zoals anderen, afhankelijk te worden van hoe zij zijn, sommige mensen zijn rijker bijvoorbeeld. Neem geen enkel voorbeeld aan anderen! Wat ik nodig heb is … mijzelf. Mijn eigen zelf.
Vraag: En is dat volkomen anders dan het voorbeeld van mensen die arm of rijk zijn?
Antwoord: Het gaat over de waarheid, zelfs als iemand op een verlaten eiland woont. Mijn enige doel is: mijzelf vinden.
Vraag: Begint de zoektocht van de mens hiermee?
Antwoord: Ja. Vanuit het feit dat hij begrijpt dat hij niet vrij is, gaat hij zoeken naar wat vrijheid is. Hij gaat begrijpen dat vrijheid allereerst bestaat uit het uitstijgen boven zijn egoïsme wat hem helemaal vervult, hem overheerst. Hoewel een mens niet van dit egoïsme af kan komen, wil hij het wel!
Als hij het niet kan, maar het wel wil, vindt hij een mogelijkheid om een kracht aan te trekken die zich buiten hem bevindt, en die hem – ondanks zijn pogingen om zijn egoïsme vast te houden – eruit zal trekken. Ik wil mijn egoïsme niet loslaten, maar ik ga zo te werk dat deze hoge kracht mij er hoe dan ook van losmaakt. Het is een buitengewoon interessante wending! Groot.
Vraag: Dus ik bereik een staat waarin ik me niet los wil maken van mijn egoïsme?
Antwoord: Natuurlijk wil ik dat niet. Dat wil niemand! Op alle spirituele niveaus is er niemand die dat wil.
Vraag: Waarom wil een mens het niet als hij er al zo lang naar streeft?
Antwoord: Hoe heeft hij ernaar gestreefd? Hij was zich nergens van bewust. En als het eenmaal wordt onthuld dat hij alleen maar egoïstisch is, kan hij niet meer verder. Hoe kan hij hier afstand van doen?
Vraag: Dus dit egoïsme is hem heel dierbaar?
Antwoord: Ja. Dit is het lijden dat gepaard ging met de uittocht uit Egypte en de doortocht door de Rode Zee.
Vraag: Waarom gebeurt het zo?
Antwoord: Het gebeurt zo omdat je volslagen onzinnige dingen doet en deze dingen trekken je eruit. En dan volgt: “Ik wil het niet, ik wil het niet!” … maar dan is het al te laat.
Blog in het Engels: https://laitman.com/2020/10/when-will-a-person-bear-responsibility-for-his-actions/
From KabTV’s “News with Dr. Michael Laitman” 5/18/20
Related Material:
Who Makes A Choice?
What Is A Person Responsible For?
Imaginary And True Freedom, Part 3 – Absolute Freedom
Filed under: Free Will, News, Spiritual Work | Add Comment / Ask Question →
Filed under: Vrije Wil -
Geen reacties→
Vraag: De vastliggende situaties waar ik doorheen moet … gaat het daarbij niet over het lot, een schrikwekkend lot, omdat ik het als slecht en pijnlijk ervaar?
Abonneren op RRS Feeder