Vraag: Waarom staat er geschreven: “Kom tot Farao?” Wat is in deze handeling de betekenis van de deelname van de kant van de mens?

Antwoord: Een mens moet ervoor gereed zijn. Hij moet in staat zijn om staande te blijven als hij steeds grotere klappen krijgt. Mozes is ons meest innerlijke punt dat in werking treedt als wij kunnen verbinden. Het punt van onze innerlijke verbinding leidt ons.

Het enige waar wij ons bezorgd om moeten maken is het punt van verbinding, zodat wij het later omhoog kunnen brengen naar de berg Sinaï en daarin de totale onthulling van de Goddelijke Aanwezigheid zullen ontvangen. Dan zal dat punt ons voorwaarts leiden, vanuit het centrum van de groep waar iedereen gelijkwaardig is en wij allen met elkaar verbonden zijn. Ten aanzien van dit centrale punt van de groep cijferen wij ons allemaal weg en vormen wij daar de kli (vat) van de ziel. Dit is nu precies de hele methode.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 4/14/14, Writing of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Psalm 143: Antwoord mij snel, O Heer, mijn geest bezwijkt; verberg Uw Aangezicht niet van mij; want ik zou worden als zij die in de groeve neerdalen. Laat mij in de morgen Uw lieflijkheid horen, want ik vertrouw op U; laat mij de weg weten die ik moet gaan, want ik hef mijn ziel op naar U. Bevrijd mij van mijn vijanden, O Heer; ik zoek mijn schuilplaats bij U. Leer mij Uw wil te doen, want U bent mijn God; laat Uw goede Geest mij leiden over geëffende grond. Houd mij in leven, O Heer, tot eer van Uw Naam; bevrijd mijn ziel uit de verdrukking, door Uw gerechtigheid. Versla mijn vijanden door Uw genade en vernietig allen die mijn ziel belagen; want ik ben Uw dienaar.

Hier zien we een mens op het niveau van geloof boven de rede. De komende redding moet snel plaatsvinden, op de manier waarop het gebeurde in de fysieke tak van de spirituele wortel tijdens de uittocht uit Egypte. De uittocht vindt plaats uit een zodanige staat dat niemand meer hoop heeft eruit te kunnen komen, en plotseling gebeurt het, ogenschijnlijk op het minst geschikte moment!

Kabbalisten hebben het verband tussen de wijsheid van Kabbalah en het voorschrift “Heb je vriend lief als jezelf” altijd verborgen gehouden. Zij wilden aan de massa niet vertellen dat alles van liefde afhankelijk is, van verbinding, van toewijding, van het uitgaan uit mijzelf naar anderen toe, van de waarneming van de werkelijkheid die buiten het verlangen van de mens bestaat, boven zijn ego uit. Zij begrepen dat mensen hierdoor de wijsheid van Kabbalah en de correctie zouden afwijzen. Een egoïstisch mens kan niet horen dat hij alleen verplicht is om te werken aan zijn verbinding met anderen, op wie hij van nature neerkijkt. Een mens denkt alleen aan zichzelf en kan niet aan geven denken zonder dat hij daar iets voor terugkrijgt, dat wil zeggen dat hij aan niemand kan denken, tenzij hij er een beloning voor ontvangt.

Als wij met mensen over een dergelijke liefde spreken, zullen ze zeker nooit aan correctie toekomen. Daarom gaven Kabbalisten – in plaats van de methode van correctie – aan mensen de opdracht om zich, in die tijd, aan bepaalde fysieke opdrachten te houden, om de ‘geboden’ die zij vanaf hun kindertijd hadden geleerd, te onderhouden. Aan een kind werd vanaf een heel jonge leeftijd geleerd dat het zich op deze bepaalde manier moest gedragen, zodat hij later dacht dat dit de wens van de Schepper was.

Daarom zijn er altijd mensen die zich verzetten tegen de wijsheid van Kabbalah. Zij begrijpen dat ze zover moeten komen dat ze kunnen geven om niets, anderen kunnen liefhebben en dat de verbinding tussen alle delen van de gebroken ziel in de toekomst voltooid moet worden, maar nu nog niet. Er zijn nog geen duidelijke tekenen van de zijde van de Voorzienigheid, dat die tijd al gekomen is, als wij uitgaan van de algemene staat van de wereld en de staat Israël.

Pas in de 20e eeuw ontdekken we zulke tekenen en het belangrijkste teken is dat Kabbalisten ons vertellen dat de tijd nu is aangebroken. Maar hoe dichter we bij de onthulling van de waarheid – die voor iedereen geldt – komen, bij de uitleg van wat de wijsheid van Kabbalah eigenlijk zegt en hoe dat in de praktijk juist door verbinding met elkaar vervuld wordt, hoe meer mensen zich ertegen verzetten. Het is zelfs moeilijk voor hen om eraan te denken. Vanuit zijn natuur verlangt een mens niet naar verbinding. Het is niet het eerste waar hij aan denkt als hij midden in de nacht of ’s morgens wakker wordt. We zullen dus zien hoeveel mensen zich bij ons zullen voegen en hoeveel er onderweg zullen afvallen. De gewone man vindt dit doel nu eenmaal niet aantrekkelijk.

Mystiek en duistere theorieën gebruiken de kennis van de wijsheid van Kabbalah voor het voorspellen van de toekomst, voor het spreken over reïncarnatie en allerlei geheimzinnige krachten die aantrekkelijk zijn voor de gewone man, maar de onthulling van de Schepper is de onthulling van de eigenschap van geven. Daar is een mens toe bereid als hij ziet dat er een egoïstisch voordeel aan verbonden is, als hij namelijk bereid is om te geven met het doel om te ontvangen, maar dit moet niet aan een mens getoond worden voordat het plaats vindt.

Aan een mens moet niet verteld worden wat de onthulling van de Hogere Kracht aan de schepselen brengt. Baal HaSulam zegt: “Ieder mens in deze wereld zou zijn handen en voeten zeven maal per dag afsnijden als hij deze smaak één maal in zijn gehele leven zou mogen ervaren.” In mijn woorden: Als aan een mens dit gevoel zou worden gegeven, zou hij eraan verslaafd raken en zou hij aan niets anders meer kunnen denken. Dus, hoe zal hij in staat zijn om boven de rede uit te stijgen en ooit de eigenschap van geven willen bereiken? Als hij eerst het Licht van Hochma ontdekt, zal het Licht van Hassadim niet in staat zijn om hem te corrigeren. Dan zou er een nog groter breken plaats vinden dan al heeft plaats gehad. Er zijn drie factoren die noodzakelijk zijn voor de correctie van de mens:

• De eerste factor is de oorsprong van de ziel, de Reshimo (herinnering).
• De tweede factor is het Licht dat zich eens in de Reshimo bevond en het wilde vervullen met de intentie om te geven, maar eruit verdween en aanwezig bleef in de vorm van Omringend Licht. Nu schijnt dit Licht vanaf enige afstand en wacht het totdat de Reshimo, die zich in het verlangen om te ontvangen bevindt, steun krijgt van het verlangen om te geven.
• Het verlangen om te ontvangen kan de Reshimo niet tot steun zijn, omdat de enige intentie bestaat uit willen ontvangen, maar het kan zich verbinden met andere Reshimot, die we punten in het hart noemen, en daarvan onder de indruk zijn. Zo zullen deze Reshimot zich met elkaar verbinden en steeds dichter bij elkaar komen. Hoe meer Reshimot onthuld worden, hoe meer de punten in het hart elkaar naderen en hoe meer zij het Corrigerende Licht activeren.

Het Corrigerende Licht kan individueel en algemeen zijn. Het individuele Licht geeft altijd steun, heeft zorg voor de Reshimo en brengt het langzamerhand verder. Het algemene Licht wordt geactiveerd dankzij de Reshimot die dichter bij elkaar komen als resultaat van de handelingen van mensen en dat Licht corrigeert hen, omdat ook de Reshimot gebroken zijn.

Er zijn dus drie factoren: de Reshimo, het Omringende Licht en onze pogingen om ons met elkaar te verbinden en dat betekent dat de eenheid alleen bereikt kan worden via de lichamen in onze denkbeeldige wereld. Zo doen we ons werk en het belangrijkste is dat we ons geen zorgen maken over de moeilijke staten waar we doorheen gaan, vooral vlak voor de onthulling. Wij begrijpen niet waardoor we vorderingen maken en waardoor niet, wat dichter bij spiritualiteit staat en wat niet. Meestal lijken dingen precies tegengesteld aan wat ons denken en ons hart waarnemen.

From the preparation to the Daily Kabbalah Lesson 4/14/14

Filed under: Correctie, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk, Psalm, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: Wanneer ik een vraag stel over de verlangens van anderen alsof het mijn verlangens zijn, moet ik dan de intentie hebben om de Schepper vreugde te geven en niet alleen om goed te zijn voor mensen?

Antwoord: Je vraagt om de mogelijkheid om hen vreugde te brengen ondanks het feit dat deze verlangens dezelfde zijn als die van jezelf, omdat je hiermee de Schepper vreugde brengt. Je kunt de Schepper niet op een directe wijze vreugde brengen, want het ontbreekt Hem aan niets. Daarom breng je vreugde aan de hele wereld en de Schepper ontvangt daaruit vreugde.

Er is een gebied … het is de hele wereld behalve jouw punt. Er is een grote cirkel, het is de hele ziel en jij bent buiten die cirkel met jouw punt en je vraagt voor hen. Door de Schepper naar deze cirkel te brengen, is Hij gelukkig dat Hij aan hen allen kan geven. Hierdoor breng je de Schepper tot geven en daarmee breng je Hem vreugde

Je bidt of dingen goed mogen verlopen voor mensen en met deze intentie geef je vreugde aan de Schepper. Zo is het omdat de Schepper volmaakt is en het Hem nergens aan ontbreekt behalve aan geven, en jij maakt het mogelijk voor Hem om dit te doen. De Kli is echter niet in Hem, maar in Zijn schepsel, in de gehele mensheid.

From the 4^th part of the Daily Kabbalah Lesson 4/06/14, Writings of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Disseminatie, Schepper, Spiritueel Werk, Vreugde, Ziel - Geen reacties→

Vraag: Waarom ervaren degenen die het spirituele pad volgen dezelfde problemen als de rest van de wereld en hebben ze hier geen antwoord op?

Antwoord: Waarom zeg je dat er geen antwoord is? Er is een verklaring voor elk probleem: onze tegenstelling tot het Licht dat al in ons had moeten worden onthuld. Hieruit komen al onze problemen voort.

Wanneer jouw verlangen om te ontvangen minder gecorrigeerd is dan het zou moeten zijn, wordt het Licht dat in de wens om te ontvangen moet verschijnen, gevoeld als lijden, problemen, pijn en rampen.

Het feit dat we tegengesteld zijn aan het verlangen om te geven op het niveau van de minerale, vegetatieve, animale en sprekende natuur, veroorzaakt ecologische crises: problemen met de vegetatie, slechte oogsten, ziekten bij dieren, mensen en de hele mensheid.

Dat is allemaal te wijten aan je verlangen om te ontvangen, want het heeft nog niet de juiste correctie ondergaan. Het maakt niet uit wat voor probleem het is, ze komen allemaal voort uit het gebrek aan gelijkvormigheid van de kli (vat) met het Licht.

Stel dat het verlangen nu voor 20 % gecorrigeerd zou moeten zijn, maar het is maar voor 2% gecorrigeerd. Dan wordt er 18% onthuld in de vorm van het Licht dat druk uitoefent op de kli als de achterkant van het Licht, in de vorm van lijden, problemen en narigheid.

Het woord ‘problemen’ (‘Tsarot’ in het Hebreeuws) komt van het Hebreeuwse woord ‘nauw’ (Tsar) en verwijst naar een vernauwing, een knelpunt, omdat je je kli niet opent. Je hebt niet genoeg Licht van Hassadim om te verbreden en de kli te openen, het Licht bevindt zich voor de kli en oefent er druk op het uit. Je kunt deze druk voelen als ongemak, problemen, ziekten en rampen.

We moeten het probleem op hetzelfde fysieke niveau corrigeren als het zich voordoet en tegelijkertijd moeten we om de correctie ervan door Boven vragen, aan de Schepper, de correctie is werkzaam op beide niveaus. Baal HaSulam zegt dat we naar de dokter moeten gaan om medicijnen te krijgen en om zijn of haar adviezen op te volgen, maar tegelijkertijd moet het voor een mens duidelijk zijn dat het allemaal nutteloos is, dat het alleen van de Schepper afhangt en niet van de arts.

From the 4^th part of the Daily Kabbalah Lesson 4/6/14, Writings of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Disseminatie, Spiritueel Werk, Waarneming, Wereld - Geen reacties→

Vraag: Wat is verbinden met een vriend?

Antwoord: Als mijn vriend en ik ons buiten onze verlangens bevinden in een gemeenschappelijke verbinding, de Kli van Arvut genaamd (vat van verantwoordelijk zijn voor elkaar). Dan bestaan er mijn verlangen om een vriend te steunen en zijn verlangen om mij te steunen en zo bevinden we ons in het midden, tussen ons beiden in.

From the 4^th part of the  Daily Kabbalah Lesson 4/8/14, Writings of Rabash

Filed under: Arvut, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: Wanneer voelt een mens dat Farao het resultaat van het werk wegzuigt?

Antwoord: Na een aantal neergangen en opgangen die elkaar afwisselen, leert een mens welke houding hij ten aanzien hiervan moet aannemen. Hij verandert constant en verbetert zichzelf, uiteindelijk gaat hij deze op- en neergangen waarderen, niet wat de op- en neergangen in zijn stemmingen betreft, maar met betrekking tot de zuiverheid van zijn grote verlangen naar het Doel.

Zelfs als hij in een staat van neergang is, doet hij geen onderzoek naar zijn stemming maar naar de tijdsduur waarin hij met de Schepper verbonden kan blijven tijdens de neergang en niet van Hem losraakt. Er zijn staten tijdens een neergang, waarin een mens merkt dat hij zich niet aan het Doel kan vasthouden. Toch blijft hij bij het Doel betrokken, hoewel hij daarin faalt, dat betekent dat er nog geen sprake is van een volledige disconnectie.

En juist hier ontdekt hij Farao en voelt hij de innerlijke kracht die tot het ‘iets uit niets’ behoort, die kracht grijpt hem bij zijn voeten en sleurt hem naar beneden, het moeras in. Farao wordt onthuld op de grens tussen de beide staten, maar dat is geen neergang.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 4/08/14, Shamati #86

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Pesach, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Als er verlangens naar spiritualiteit in ons tevoorschijn komen, naar het Doel van de schepping, naar de Schepper, wil dat zeggen dat er een zwart punt, dat deel uitmaakt van Malchut, in ons is gewekt. Maar dit zwarte punt wordt aan alle kanten omringd door het verlangen om te ontvangen, het ego.

Als het ons lukt om ons zwarte punt boven het ego te laten uitstijgen, zodat het zich boven het ego bevindt en het ego er in zijn geheel onder blijft – wat betekent dat wij ons aangetrokken voelen tot de Schepper hoewel het ego ons naar de tegengestelde richting trekt – zal dit punt los raken van het ego. In mijn verlangen naar de Schepper schenk ik geen aandacht aan mijn ego. Deze disconnectie noemen we Tzimtzum (restrictie).

Als wij al onze punten met elkaar verbinden, wordt er een groot zwart punt gecreëerd. Het is zwart omdat het duisternis voelt. Het wil naar de Schepper verlangen, maar het weet niet hoe het dat kan bereiken. Al onze punten bevinden zich bovenaan, met elkaar verbonden, en ons totale, grote ego is beneden achtergelaten en trekt ons neerwaarts,

Als wij de kritieke massa van ons grote verlangen naar de Schepper bereiken, in contrast met het ego – wat betekent dat wij een voldoende sterke spanning hebben opgebouwd – verbreken wij onder de invloed van het Omringende Licht ons contact met het ego en brengen wij Tzimtzum Aleph (eerste restrictie) tot stand. Dit is de betekenis van de Uittocht uit Egypte: disconnectie van ons verlangen om te ontvangen.

From the Daily Kabbalah Lesson 4/11/14, Talk About Dissemination: Questions & Answers with Dr. Laitman

Filed under: Groepswerk, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Iemand die studeert en zich bezighoudt met de wijsheid van Kabbalah, met de methode van correctie, moet begrijpen dat hij wijsheid leert. Er bestaat een volkomen nieuwe benadering om deze wijsheid te begrijpen omdat deze wordt ontvangen in de nieuwe Kelim – organen van waarneming – van de mens.

Wij bevinden ons in een soort realiteit die vervuld is van een oneindig aantal kleuren, geluiden en invloeden die niet beperkt worden door afstand of tijd en biljoenen verschillende vormen invloeden bevat. Wij maken deel uit van deze realiteit, maar we begrijpen er slechts een klein deeltje van, al naargelang de beperking van onze zintuigen. Het is allemaal hier aanwezig, maar we voelen het niet.

Onze waarneming zal totaal veranderen. Onze absorberende middelen zullen veranderd worden en we zullen merken dat we ons in een nieuwe realiteit bevinden. Alleen op deze manier zal het tot stand komen.

Mensen denken dat wat zij in artikelen lezen en in lessen horen, van buitenaf naar hen toe moet komen. Maar er komt niets! De verandering moet in mijzelf plaatsvinden en dat gebeurt alleen in de mate waarin ik me inspan, dan zal ik voelen dat ik mij in een nieuw gebied bevind. Ik zal voor mezelf een soort nieuwe vorm creëren en me de gehele Olam Ein Sof (Wereld van Oneindigheid) voorstellen.

Dit betekent dat ik verwacht dat de verandering in mij zal gebeuren en niet buiten mij. Deze denkbeeldige wereld bestaat nog steeds, want ogenschijnlijk veranderen de dingen om ons heen. In de spirituele wereld bestaat zoiets als ‘om ons heen’ niet. Daar voel ik dat alles van mij afhankelijk is, van mijn eigenschappen en wat daarin gebeurt.

Dit betekent dat ik voel hoezeer mijn Kelim veranderd zijn en in overeenstemming daarmee datgene wat in deze Kelim ervaren wordt. Ik onderzoek, test en leer dan weer dit en dan weer dat en van daaruit wordt de wijsheid van Kabbalah zichtbaar.

Het is dus noodzakelijk dat we innerlijke veranderingen verwachten en niet dat er iets buiten ons zal gebeuren. Er valt niets te verwachten van wat er buiten ons bestaat, het gaat alleen om het innerlijk van de mens. Dit is heel belangrijk. Het komt omdat we kunnen wachten totdat de volgende staat zal veranderen, gecorrigeerd zal worden, maar als we ons niet betrokken voelen bij onze innerlijke veranderingen, blijven we vastzitten in wat er is.

Een mens moet steeds weer aan zichzelf uitleggen dat er alleen maar innerlijke veranderingen bestaan, dat er geen nieuwe wereld bestaat, maar alleen een nieuw innerlijk begrijpen, afhankelijk van de nieuwe eigenschappen die hij verkrijgt.

From the 4^th part of the  Daily Kabbalah Lesson 4/08/14, Writings of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Spiritueel Werk, Waarneming - Geen reacties→

De spirituele wereld is een wereld van eigenschappen die aangestuurd worden door de eigenschap van geven, de kracht van geven, de eigenschap van liefde en geven. Als een mens deze eigenschap heeft, wil dat zeggen dat hij zich in de spirituele wereld bevindt.

Als een tegengestelde eigenschap een mens overheerst, de eigenschap van ontvangen, en hij daar totaal in ondergedompeld is, wil dat zeggen dat hij zich in de fysieke wereld bevindt.

Alles is afhankelijk van de kracht die in je werkzaam is, die je overheerst en die je aanstuurt. Als het de kracht van ontvangen is, van egoïstische verlangens en berekeningen, wil dat zeggen dat je de fysieke wereld voelt en daarin leeft. Maar als je plotseling de kracht van geven verkrijgt en daar één mee bent, betekent het dat je in de spirituele wereld bent. We kunnen ons het verschil tussen die twee werelden niet voorstellen. Het is onmogelijk om het te beschrijven of uit te leggen.

Het verlangen om te ontvangen moet gecorrigeerd worden en de kracht daarvan wordt nu tijdelijk onthuld. Als dat niet meer zo is en deze kracht bezwijkt onder het verlangen om te geven, zijn we nog steeds in het verlangen om te ontvangen, in deze vergankelijke, tijdelijke materie waarin we geboren zijn, leven en sterven. Het is een replica van de spirituele kracht: het verlangen om te ontvangen, na zeventig jaar, zeventig niveaus, moet dit verdwijnen en veranderen in een verlangen om te geven.

Ballingschap is een gevoel in het verlangen om te ontvangen dat een verandering moet ondergaan en de vorm van geven moet bereiken. Het schepsel kan niet geven, het kan niets anders zijn dan een verlangen om te ontvangen, terwijl geven de eigenschap van de Schepper is. Maar als het verlangen om te ontvangen werkt met de intentie om te geven en zich tot slaaf maakt van anderen en van de Schepper, betekent het dat het geeft.

Er zijn dus maar twee staten waarin we ons kunnen bevinden: we kunnen de slaaf van Farao zijn en werken voor het verlangen om te ontvangen, of we zijn de dienaar van de Schepper en werken voor het verlangen om te geven. Al ons werk bestaat er uit om hulp te bieden aan onszelf en aan de hele wereld om het verlangen om te geven te bereiken en de Schepper te verheugen.

Als wij niet bijdragen aan dit Doel, is er geen sprake meer van geven. Aan het verlangen om te geven kan maar op één manier vorm gegeven worden: door de Schepper vreugde te brengen, want dan is dit verlangen, deze neiging, los van mijzelf en ontvangt het geen beloning. Het gaat van mij uit, maar het keert niet naar mij terug.

Als ik ten behoeve van de schepselen handel, de vrienden, de groep en daarbij niet de bedoeling heb om de Schepper vreugde te geven, wil dat zeggen dat ik de weg van geven niet tot aan het einde bewandel en toch nog handel ten behoeve van mijzelf. Alleen als ik de bedoeling heb om de Schepper te bereiken, is mijn intentie betrekkelijk zuiver, al naargelang mijn niveau.

From the 4^th part of the Daily Kabbalah Lesson 4/7/14, Writings of the Ari

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: Waaruit bestaat het werk van elke vriend om voortdurend iedereen in een collectief gebed te houden (MAN te verheffen)?

Antwoord: Een ieder moet in zichzelf een tekortkoming ontdekken die verband houdt met de groep en het gebed daarover naar de anderen verspreiden. Met andere woorden: liefde tonen aan je vrienden. Daarnaast moeten we iedereen inspireren tot een algehele betrokkenheid ten aanzien van de correctie van de wereld en zo iedereen samenbrengen om één familie te worden.

Hierover moeten we met elkaar praten, dit over de hele wereld verspreiden en het vertrouwen aan iedereen geven dat dit nu precies is wat de Schepper wil. Op weg naar deze vorm van de mensheid, als één familie, moeten we voorwaarts gaan en dit als een gebed verheffen.

Allereerst moeten we Hem prijzen en danken, spreken over de grootheid van deze opdracht en alle componenten daarvan. Daarna vragen we om de onthulling van de Schepper aan alle schepselen, zodat iedereen het belang van geven zal voelen. Dit wordt de onthulling van de Schepper aan de schepselen genoemd.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 4/7/14, Writings of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gebed, Groepswerk, Innerlijk Werk, Intentie, Spiritueel Werk - Geen reacties→