Vraag: Wat is de correcte houding van adolescenten ten opzichte van seks?

Antwoord: Die vraag kan ik niet beantwoorden omdat ik denk dat alles afhankelijk is van de opvoeding. Als we iemand vanaf de kinderjaren op de juiste manier zouden opvoeden en grootbrengen, vanaf het begin van de seksuele ontwikkeling, zou hij hier innerlijk al op voorbereid zijn, hij zou op de juiste manier alle signalen van de aantrekkingskracht van het andere geslacht opvatten en hij zou weten hoe hij ermee om moet gaan. Ik ben niet voor restrictie en ook niet voor absolute vrijheid. Alles moet gericht zijn op het bereiken van het Doel van de schepping, ook dit.

Tijdens de adolescentie ontwikkelen zich heel sterke krachten in de mens, hij wordt erdoor aangetrokken. In de leeftijd tussen de 10 en de 20, kan hij alles in zich opnemen, opgevoed worden tot bewustzijn, een positief beeld ontwikkelen en duidelijkheid. Met behulp daarvan kan hij op weg gaan naar het Doel van de schepping. En dan vlammen er plotseling passies op die zo krachtig zijn dat ze niet bevredigd kunnen worden, ze houden de gedachten voortdurend bezig. Daarbij komt dat de media dit aanwakkeren.

In deze situatie bevindt een mens zich te midden van tegenstellingen. Enerzijds moet hij veel leren, ondervinden en ontwikkelen. Anderzijds wordt hij constant gebombardeerd met gedachten over seks.

Daarom is het noodzakelijk om een educatie systeem te creëren dat harmonie brengt tussen deze twee tegengestelde krachten die in ons naar boven komen, dan kunnen we op de juiste manier verder. Tegelijkertijd moeten we andere krachten aantrekken en opwekken, andere eigenschappen en aspiraties.

We moeten ervoor zorgen dat het verlangen om een Adam (Mens) te creëren uit onszelf en het Doel van de schepping te bereiken even sterk en zelfs sterker wordt dan de seksuele verlangens.

Dit vraagt echter om een heel serieus systeem waardoor de mens omringd wordt, waardoor hij opgeheven wordt, een systeem dat de diepste verlangens naar het andere geslacht raakt en het verlangen naar de ontwikkeling van de weg naar het Doel. Als we zo’n educatie systeem ontwikkelen, maken we mensen gelukkig.

From KabTV’s “Conversations with Michael Laitman” 10/8/14

Filed under: Educatie, Opvoeding, Seks - Geen reacties→

Autistische kinderen zijn als lakmoespapier om de maatschappij en de ouders mee te testen. Wij zijn echter niet bereid om deze kinderen te accepteren omdat wij niet flexibel zijn als het om ons sociale bewustzijn gaat. In feite hebben we dat bewustzijn helemaal niet.

Op de doorsnee scholen van deze tijd is de leraar gericht op het werken met ‘gewone’ kinderen en de rest interesseert hem niet, hij of zij heeft geen behoefte aan autistische kinderen in de klas.

Zeker, er zijn leraren die op een warme manier omgaan met zulke kinderen, maar helaas zijn het er maar heel weinig.

Deze kinderen zijn echter doorgaans heel verbonden met anderen en vol vertrouwen, heel verbonden met degenen die hen nabij zijn. Je weet wat je aan hen hebt, in hun gedrag bestaan geen slechte intenties of gedachten. Daarom stimuleren zij een eerlijke houding in de mensen om hen heen.

From KabTV’s “The Last Generation” 7/09/15

Filed under: Kinderen, Opvoeding - Geen reacties→

Vraag: Wie is de goede Farao bij wie de Joden welkom waren?

Antwoord: Dit concept moeten we per individu bekijken.

Wij denken dat het ego ons vooruit helpt: in onze beschaving, vooruitgang en groei. “Wij zullen de wereld veroveren, alles te weten komen en bereiken, alles ontdekken! Wij, wij, wij!” Dit is een goed en gezond egoïsme. Het is essentieel want anders zouden we ons niet ontwikkelen.

Als we bijvoorbeeld geen geduld zouden hebben met een kind en hem voortdurend beperkingen zouden opleggen, zou hij zich niet kunnen ontwikkelen. Daarom sporen we hem steeds aan om zich te ontwikkelen, hoe egoïstisch hij ook is, en als hij een bepaalde leeftijd bereikt heeft, zo’n jaar of 13, gaan we hem leren hoe hij zichzelf beperkingen kan opleggen.

Laten we niet vergeten dat een mens tot aan die leeftijd helemaal in beslag genomen wordt door zijn neiging tot het kwaad, vanaf zijn 13^e jaar kan het goede in hem naar boven komen door de invloed van de opvoeding. Dertien jaar is een relatieve term, Baal HaSulam spreekt daarover in de “Introduction to The Book of Zohar.”

Ik herinner me nog dat mijn zoon, die op religieuze scholen zat, vaak zei: “Wat wil je van me? Ik ben pas 9, wacht eerst maar tot ik 13 ben.”

We noemen dit de zeven vette jaren waarin het volk alles krijgt waar het behoefte aan heeft. We proberen ons met elkaar te verbinden en in het begin gaat alles goed. Het ego heeft geduld met ons en zegt: “Samenwerken is goed, alles gaat prima.” Dan komen er ruzies en ontstaan er conflicten tussen ons.

Dit gebeurt ook als mensen die verliefd zijn samen gaan wonen. Of in internationale betrekkingen: “Nu gaan we samenwerken, aan projecten werken en iets bereiken! Wij, wij, wij!” Alles gaat prima, egoïsme is goed en alles is prachtig, dan komt er innerlijk plotseling iets negatiefs naar boven. Wat we ook doen, er doet zich een hindernis voor, de slechte Farao staat op.

Je moet je van het volgende goed bewust zijn: door de methode van de wijsheid van Kabbalah toe te passen, kunnen we vanuit liefde en wederzijdse verbinding handelen. Als je acties onderneemt die niet leiden tot evenwicht tussen goed en kwaad – en het kwaad lijkt eerst aantrekkelijk en uitnodigend – zal dit kwaad je later ter dood brengen. De engel des doods trekt je naar zich toe, verleidt je, dient je een druppel vergif toe en je sterft.

Daarom moet je het evenwichtspunt zoeken tussen de goede en de kwade kracht, overal, bij alles wat je doet.

From KabTV’s “A Talk About Passover” 3/18/15

Filed under: Egoïsme, Egypte, Liefde, Opvoeding, Verbinding - Geen reacties→

Mening (Olga Makhovskaya PhD, Instituut voor Psychologie van de Russische Academie van Wetenschappen, lid van de internationale wetenschappelijke programma’s in Rusland, de VS en Frankrijk, bestseller auteur voor ouders): “Ondanks het feit dat de levensstandaard formeel beter wordt, neemt de kwaliteit ervan niet toe. Een ‘weeskind’ regeling die bepaalt dat het kind wordt gevoed en kleding heeft, blijft het belangrijkste kenmerk. Psychologisch gezien is dit de minimale taak. Een kind wordt voornamelijk gezien als ‘iets’ wat geld kost.”

“Daarom groeien veel kinderen op met een weeskind complex, met emotionele honger. De kindertijd is langer geworden. Als we kinderen krijgen, denken we dat het belangrijkste is dat we tot hun 18e voor hen zorgen. Maar tegenwoordig duurt de adolescentie tot 25 à 27 jaar. De emancipatie van de kinderen van nu wordt voornamelijk door de ouders aangemoedigd: we beginnen ze ‘uit het nest ‘ te duwen…”

Mijn commentaar: Vroeger was de familie een ‘natuurlijke’ omgeving, met grootouders, buiten spelen, wandeltochten maken en dichtbij de natuur zijn. In de 20e eeuw hebben we ons gedistantieerd van de natuur en van familie. In de 21e eeuw voelen we ons verward en zijn we ons houvast kwijt.

Familie is uiteindelijk iets heel natuurlijks, alsof het vanzelf ontstaat. Het is noodzakelijk om een nieuwe vorm te bouwen wat het gezin en de samenleving betreft, op een nieuw niveau waar alles wordt gebouwd vanuit eenheid en gelijkenis met de natuur.

Filed under: Crisis, Kinderen, Opvoeding - Geen reacties→

Vraag: Tegenwoordig lijden jongeren vaak aan depressie. Er is geen stimulans in hun leven, gebrek aan energie. Hoe kunnen we in het gezin met dit probleem omgaan?

Antwoord: Het is een feit dat dit een onbewust probleem is. En het komt niet doordat de jongere lijdt aan een onbeantwoorde liefde of problemen op school. In het algemeen gaat het over het contact met zijn leeftijdgenoten en niet over de school zelf die voor hem niet meer betekent dan een plek voor concurrentie: wie er beter is en wie sterker.

Ouders moeten daarom proberen om hun huis te veranderen in een soort club, zodat vrienden van hun kind altijd kunnen komen en de kinderen niet het gevoel krijgen dat hun ouders een soort belemmering zijn. Goede, fijne communicatie is de belangrijkste factor om het gevaar van depressie te voorkomen bij kinderen. Dit is wenselijk en zinvol, zowel vanuit psychologisch perspectief als vanuit materialistisch oogpunt. Het is beter om hen met elkaar te laten communiceren op je eigen gebied dan op dubieuze plekken (zoals in bars, allerlei clubs, enzovoort).

Vraag: In de integrale methode komt er een heel interessante oefening voor. Veronderstel dat één van de partners van een echtpaar in een depressie zit of een slecht humeur heeft en de ander gelukkig en blij is. Om de partner uit de depressie te halen, moet de één de staat van de ander binnengaan om zo met dezelfde ogen naar de wereld te kijken, te integreren met de partner en dan samen met hem of haar langzamerhand uit deze staat te komen. Kunnen we deze oefening ook toepassen op jongeren?

Antwoord: Het is heel moeilijk om dit toe bij jongeren te passen. Ik denk zelfs dat het helemaal niet kan. Dit zou een offensieve aanval zijn. Zelfs als je aantoont dat je voor elke benadering open staat, lok je hiermee arrogantie en oppositie uit: “Dit wil ik niet!” Je moet de psychologie van adolescenten begrijpen. Een resultaat als dit is dan ook typerend voor volwassenen die onmiddellijk arroganter en opschepperiger beginnen te worden.

Je kunt je kind het beste interesseren in wat hem meer trekt: sport, dansen, enzovoort. Op deze leeftijd gooien jongeren met fysieke bewegingen allerlei rommel uit hun lijf en hun hoofd. Een kleine trampoline in huis, waar een kind lekker op kan springen, is ook prima. Dit zal alle onzin uit hem schudden.

’s Avonds kan er thuis wat georganiseerd worden: dansen, samenzijn met vrienden. In het algemeen gesproken: iets actiefs doen.

From KabTV’s “Conversations with Michael Laitman” 12/11/13

Filed under: Gezin, Opvoeding - Geen reacties→

Vraag: Ik bestudeer uw serie gesprekken ‘Een Nieuw Leven’. Dank daarvoor. Wat ziet u als oorzaak van het feit dat het zo moeilijk is om moderne kinderen op te voeden?

Antwoord: Voor de eerste keer in de geschiedenis gaan we een compleet nieuwe wereld binnen zonder dat we die wereld kennen of voelen, want onze zintuigen zijn egoïstisch en we kunnen de komende wereld niet voelen zolang we onze zintuigen niet hebben gecorrigeerd. In het verleden konden we op dingen vooruitlopen, ons een soort toekomstige wereld voorstellen, een soort ‘morgen’ dat ons te wachten stond.

Nu staan we voor speciale uitdagingen, voor de overgang naar een nieuw leven. Niemand weet hiervan, behalve Kabbalisten. Ik leer dit aan mijn studenten. Ik leer hen over de nieuwe wereld en hoe we er binnen kunnen gaan, dat wil zeggen dat het gaat over de correctie van de menselijke natuur: een langdurig en moeizaam proces.

Het probleem ligt bij de opvoeding van de nieuwe generatie, dit geldt zowel voor jongeren als volwassenen. In het verleden bereidden ouders hun kinderen voor op het binnentreden in een wereld die ze zelf goed kenden, dat wil zeggen dat ze in staat waren om hun kinderen de regels bij te brengen die nodig waren in het leven, maar de ouders van tegenwoordig kunnen hun kinderen niet voorbereiden op hun toekomstige leven omdat zij er zelf niets van begrijpen. Conclusie: beide groepen moeten het systeem van integrale educatie en opvoeding toepassen.

Filed under: Educatie, Integrale Educatie, Integrale Opvoeding, Kinderen, Opvoeding - Geen reacties→

Vraag: Tijdens het proces van integrale educatie worden onze vijf zintuigen gevoeliger. Maar een mens moet ook steeds weer terugkeren naar de echte wereld, waarin hij een bepaalde bescherming nodig heeft omdat hij voortdurend te maken heeft met allerlei negatieve situaties. Hoe kunnen we mensen leren om met de wereld om te gaan waarin ze terugkeren, nadat ze klaar zijn met de integrale studie?

Antwoord: Na de cursus integrale educatie zullen de mensen deze wereld op een andere manier benaderen en aanvoelen. Maar we moeten mensen niet precies leren hoe zij met de wereld om zich heen moeten omgaan. Het gaat erom dat we mensen moeten veranderen. Als mensen zich bewust worden van innerlijke veranderingen, zullen zij deze wereld ook anders gaan beschouwen.

In het algemeen geven we een verkeerd advies aan onze kinderen als we hen leren om een ander niet te slaan, om niet te vechten en niet te vloeken. Dat is geen opvoeding. Dat lijkt op het temmen van dieren. We moeten hen innerlijk veranderen, zodat het voor hen ondenkbaar wordt om te slaan, te vloeken of te vechten. Daarom moeten we een innerlijke transformatie meemaken en opstijgen naar het volgende niveau, maar niet domweg een systeem van verboden opvolgen.

Dit is de fout van het moderne onderwijs en de opvoeding die erop uit zijn om mensen te oriënteren op de manier waarop zij zich moeten verhouden tot het leven en de wereld. Het enige wat we moeten doen is mensen naar een hoger niveau leiden. De rest komt dan van nature.

Hetzelfde geldt voor de wetenschap en de kunst. In feite is het niet nodig om mensen iets te leren. Als we anderen voelen als onszelf, beginnen onze sensoren zich te openen. Plotseling begrijpt iemand van binnenuit hoe hij bijvoorbeeld mooie muzikale klanken kan produceren. Het is de meest natuurlijke vorm van onderwijs. Het enige wat we nodig hebben is anderen op een hoger niveau brengen en ze verbinden met de rest van de natuur, in tegenstelling tot hun aangeboren egoïsme.

Op basis hiervan gaan mensen zich ‘uitbreiden’, ze gaan open en worden één met hun omgeving. Dit is het enige wat mensen nodig hebben. In zo’n staat kan niemand ons schade toebrengen en zullen we bij anderen geen tegenstrijdigheden of problemen veroorzaken. Mensen zullen zich altijd goed voelen omdat zij in harmonie met het programma van de schepping blijven. Er zal door hen nooit ook maar enige vorm van negativiteit ontstaan. Het maakt dan niet uit waar we zijn, er zal altijd een positieve sfeer en mededogen om ons heen zijn.

From a TV Program “Medicine of the Future,” part 3, 4/7/2013

Filed under: Integrale Educatie, Kinderen, Maatschappij, Opvoeding - Geen reacties→