Vraag: Wie is de goede Farao bij wie de Joden welkom waren?

Antwoord: Dit concept moeten we per individu bekijken.

Wij denken dat het ego ons vooruit helpt: in onze beschaving, vooruitgang en groei. “Wij zullen de wereld veroveren, alles te weten komen en bereiken, alles ontdekken! Wij, wij, wij!” Dit is een goed en gezond egoïsme. Het is essentieel want anders zouden we ons niet ontwikkelen.

Als we bijvoorbeeld geen geduld zouden hebben met een kind en hem voortdurend beperkingen zouden opleggen, zou hij zich niet kunnen ontwikkelen. Daarom sporen we hem steeds aan om zich te ontwikkelen, hoe egoïstisch hij ook is, en als hij een bepaalde leeftijd bereikt heeft, zo’n jaar of 13, gaan we hem leren hoe hij zichzelf beperkingen kan opleggen.

Laten we niet vergeten dat een mens tot aan die leeftijd helemaal in beslag genomen wordt door zijn neiging tot het kwaad, vanaf zijn 13^e jaar kan het goede in hem naar boven komen door de invloed van de opvoeding. Dertien jaar is een relatieve term, Baal HaSulam spreekt daarover in de “Introduction to The Book of Zohar.”

Ik herinner me nog dat mijn zoon, die op religieuze scholen zat, vaak zei: “Wat wil je van me? Ik ben pas 9, wacht eerst maar tot ik 13 ben.”

We noemen dit de zeven vette jaren waarin het volk alles krijgt waar het behoefte aan heeft. We proberen ons met elkaar te verbinden en in het begin gaat alles goed. Het ego heeft geduld met ons en zegt: “Samenwerken is goed, alles gaat prima.” Dan komen er ruzies en ontstaan er conflicten tussen ons.

Dit gebeurt ook als mensen die verliefd zijn samen gaan wonen. Of in internationale betrekkingen: “Nu gaan we samenwerken, aan projecten werken en iets bereiken! Wij, wij, wij!” Alles gaat prima, egoïsme is goed en alles is prachtig, dan komt er innerlijk plotseling iets negatiefs naar boven. Wat we ook doen, er doet zich een hindernis voor, de slechte Farao staat op.

Je moet je van het volgende goed bewust zijn: door de methode van de wijsheid van Kabbalah toe te passen, kunnen we vanuit liefde en wederzijdse verbinding handelen. Als je acties onderneemt die niet leiden tot evenwicht tussen goed en kwaad – en het kwaad lijkt eerst aantrekkelijk en uitnodigend – zal dit kwaad je later ter dood brengen. De engel des doods trekt je naar zich toe, verleidt je, dient je een druppel vergif toe en je sterft.

Daarom moet je het evenwichtspunt zoeken tussen de goede en de kwade kracht, overal, bij alles wat je doet.

From KabTV’s “A Talk About Passover” 3/18/15

Filed under: Egoïsme, Egypte, Liefde, Opvoeding, Verbinding - Geen reacties→

Vraag: Vanuit spiritueel oogpunt bezien, betekent Pesach: een afscheiding van het kwaad dat het in mij voor het zeggen heeft, van mijn egoïstische motieven ten opzichte van anderen. In veel huizen is er een speciale kast waarin een servies staat dat alleen voor Pesach bestemd is. Wat is de betekenis van het gebruik om voor Pesach een speciaal servies te gebruiken?

Antwoord: Het is een moderne trend om een speciaal servies voor Pesach te gebruiken. Vroeger maakte men nieuwe borden voor Pesach, van klei, hout of van dierenhuiden.

Nieuwe borden symboliseren nieuwe kelim (vaten), een vernieuwing van de verlangens die we vroeger ten bate van onszelf gebruikten. Wij kunnen ze nu niet meer op die manier gebruiken, maar ze alleen gebruiken om te geven. Ik moet de verlangens die ik in relatie tot anderen heb veranderen.

Vraag: Wat betekent ‘een servies voor elke dag’ dat we het hele jaar gebruiken en ‘een servies voor Pesach’?

Antwoord: ‘Een servies voor elke dag’ is een egoïstisch verlangen om ten koste van anderen te genieten, je houdt dit verborgen en je maakt er gebruik van.

‘Een servies voor Pesach’ is hieraan tegengesteld, het staat symbool voor het gebruik van altruïstische verlangens, ten goede van anderen.

Je moet het ene servies vervangen door het andere: je verlangens gebruiken voor liefde voor anderen en geven. Dit worden ‘nieuwe kelim’ genoemd. Nadat je deze nieuwe kelim een week hebt gebruikt, kun je weer terugkeren naar je oude kelim omdat je nu weet hoe je ze kunt corrigeren, namelijk hoe je ze op de juiste manier kunt gebruiken.

From KabTV’s “A New Life” 3/24/14

Filed under: Altruïsme, Correctie, Liefde, Pesach - Geen reacties→

Om de staat van Pesach te bereiken, moeten we op een niveau van ontwikkeling komen waarin we niet meer vanuit ons egoïsme kunnen handelen, we moeten boven ons egoïsme uitstijgen.

De uitbarsting van het egoïsme vond de eerste keer in Babylonië plaats. Deze uitbarsting vond plaats toen de bevolkingsgroep nog niet zo groot was, daarnaast ontdekte Abraham, een priester in het oude Babylonië, het systeem waardoor men boven het egoïsme kan uitstijgen.

Een paar duizend mensen accepteerden deze methode, zij gingen samen met hem naar het land Kanaän, het huidige Israël. Abraham onderwees aan zijn leerlingen wat het betekent om met elkaar vanuit liefde om te gaan, om boven het ego uit te stijgen en steeds weer over het ego heen te stappen – Pesach (van het woord Pasach: een overgang maken)

Ons ego wordt steeds groter en wij groeien er bovenuit, wij bedekken het met de wet die zegt “… liefde bedekt alle overtredingen.” De overtredingen blijven bestaan, maar hoe groter ze zijn – tot aan een immens grote haat – hoe sterker de liefde is die er tussen ons verschijnt.

We verbergen onze haat niet en we schamen ons er niet voor, want we begrijpen dat deze haat uit de menselijke natuur voortkomt en het is onze taak om in de natuur steeds weer de volgende positieve kracht te herkennen die ons de mogelijkheid geeft om haat met liefde te bedekken.

Dan zullen we ons in een voortdurende staat van spirituele groei bevinden. De haat zal echter de kracht van de liefde bepalen waarmee wij de haat kunnen bedekken.

Uit dit alles blijkt dat wij constant kunnen blijven groeien. Iedere overgang van het ene niveau naar het volgende zal Pesach worden, de feestdagen die altijd bij je zijn.

From KabTV’s “Conversations about Passover,” 3/18/15

Filed under: Ego, Egoïsme, Feestdagen, Liefde, Pesach, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: Hoe komen onze inspanningen tijdens onze spirituele ontwikkeling overeen met het Scheppingsplan?

Antwoord: Zonder dat onze toestemming gevraagd wordt, helpt dit plan ons om door middel van de natuurkrachten vorderingen te maken, zoals ook op het minerale niveau, het vegetatieve en het animale niveau.

Anderzijds is de Torah echter aan ons gegeven, de wijsheid van Kabbalah. We begrijpen dit proces en we weten welke fasen en staten ons te wachten staan. Elk daarvan is de essentie van de onthulling van het kwaad in de menselijke natuur. Het zal uiteindelijk onthuld worden, de vraag is echter: hoe?

Het wordt onthuld zonder dat ik mij erop voorbereid, ik voel me steeds slechter dan de anderen worden en hetzelfde geldt voor iedereen.

Maar als ik de wijsheid van Kabbalah toepas en naar de hulp van de leraren, de wijzen en de grote Kabbalisten – die ons nog steeds onderwijzen – luister en deze hulp accepteer, ontdek ik het kwaad op een andere manier.

Ik weet dat het kwaad nu naar boven komt en samen met de anderen bereid ik mij daar al op voor en richt ik mijn aandacht daarop, zodat het kwaad niet zal uitbarsten en vrij naar buiten zal komen. Het kookt in me, maar we hebben het onder controle en we weten waarom en met welk doel dit gebeurt. We werken aan onszelf om het een halt toe te roepen.

Dan vindt de onvermijdelijke onthulling van het kwaad op een andere manier plaats, in contrast daarmee ontdekken wij namelijk de kracht van de liefde. Er staat geschreven:” Liefde zal alle overtredingen bedekken.” Zo corrigeren wij al het kwaad in ons op een goede en positieve manier.

Dit is mogelijk als wij begrijpen wat er gebeurt en als een ieder ervoor waakt om in haat te vervallen. Maar om dat te kunnen, moeten we het volk tot één geheel maken, de goede wederzijdse verbinding tussen mensen versterken, naar de wijzen luisteren en ons goed organiseren.

From KabTV’s “A New Life” 12/25/14

Filed under: Egoïsme, Groepswerk, Liefde, Verbinding - Geen reacties→

Vraag: Het Chanoeka feest begint (17 t/m 24 december in 2014), het herinnert ons aan de overwinning van de Makkabeeën in de oorlog met de Grieken. Wat betekent hun oppositie in diepere zin?

Antwoord: ‘De Grieken’ is mijn verlangen om te genieten, mijn egoïsme zegt tegen mij: “Luister, je moet je op je logica en je instinct vertrouwen. We moeten leven volgens het verstand en dat heb je. Je kunt op een rationele manier leven en alles wat zich voordoet evalueren en afwegen. Wees zoals iedereen.”

Dit is de Griekse benadering. Deze is correct en goed, iedereen vindt dit prima en er is niets tegen in te brengen. Het is wel zo dat de wereld dit niet kan realiseren, want ons leven is verre van een paradijs. We hebben echter geen andere hulpmiddelen die duidelijk, waar en logisch zijn, onderbouwd door de wetenschap en de psychologie, op een solide basis gefundeerd, begrepen door gevoel en verstand.

Er is echter nog een andere benadering: die van de ‘Makkabeeën’.

“Nee,” zeggen de Makkabeeën, “op die manier willen wij niet leven. We willen leven volgens de wetten die Abraham als fundament voor het Joodse volk heeft gegeven, het principe van liefde voor de ander als voor mijzelf. En dit moeten we bereiken.”

De Griek in mij antwoordt hierop: “Eerlijk gezegd heb je voor honderd procent gelijk.”

Maar wacht, hoezo? Hij beweerde net het tegenovergestelde. Hebben ze allebei gelijk?

“Ja,” gaat mijn Griek verder, “ik zou natuurlijk volgens de liefde willen leven. Maar dit is een onbereikbare utopie. Heb je een pil die we kunnen innemen zodat daarna alle mensen op aarde zeker van elkaar zullen houden? Kun je eenheid opleggen, elkaar helpen, voor elkaar zorgen, garant staan voor elkaar en overal gelijkwaardig zijn? Ben je in staat om van iedereen je vriend te maken?”

Dus, het probleem van de Makkabeeën is dat ze irrationeel en onrealistisch zijn. Hetzelfde wordt gezegd over de wijsheid van de Kabbalah: “Waar dient het voor? Het is beter om echt succes in het leven te bereiken. Enige belangstelling voor hogere zaken zou nuttig kunnen zijn, maar om er mijn hele leven er aan te wijden, dat is te veel. Dat is niet logisch.”

Daarom zijn de Makkabeeën aanvankelijk klein en zwak. Ze hebben niets dat mij zal overtuigen. Er is een heel kleine Makkabee in mij verborgen en er zit een sterke Griek in mij die zich daar comfortabel voelt. Wat moet ik doen? Wat voor oorlog gaat er tussen hen ontstaan?

Ik krijg echter een antwoord dat me vertelt: “Zelfs als je het uiterlijke beeld opgeeft, begrijp je innerlijk dat er geen andere manier is, we moeten volledige eenheid bereiken en dat is liefde, dan kun je er namelijk aan beginnen om de juiste groep te bouwen. Daarin zal je het Licht aantrekken, dat is een speciale Kracht die inherent is aan de Natuur en die kun je gebruiken. Jij hebt alleen maar een kleine vonk, maar de Natuur heeft een enorm groot Licht en dat kan je naar je toetrekken.”

Dan zul je zien dat de hele wereld niet meer dan een theater van illusie was. Die wereld zal oplossen en vervagen, zoals in Hollywood films, verdwijnen en voorbij zijn. Inderdaad, het hele beeld was fictief.

Dit zal echter gebeuren op voorwaarde dat je je vonk, je kaars, toevoegt aan het grote Licht dat de wereld vult. En om die noodzaak te voelen, moet je inspanningen leveren die in strijd zijn met je verstand.

Vraag: Hoe kan ik dit aan mijn familie uitleggen, zij staan ver van zulke gedachten af als de kaarsen van Chanoeka worden aangestoken? Hoe kan ik ze hier wat van bijbrengen?

Antwoord: De Makkabeeën hebben de oorlog tegen de indringers gewonnen omdat ze zich verenigden. Ze gingen naar de mensen toe en het lukte hen om ze tot eenheid te brengen.

Daarom is het voor ons niet nodig om tijdens een oorlog tot eenheid op te roepen, want dan is het al oorlog. Nee, we moeten ons nu met elkaar verenigen, dan zal er geen oorlog komen. Wij zullen hiermee alle kwade krachten neutraliseren.

Laten we ons dus verenigen. Wat voor kwaad zou dat kunnen veroorzaken? Geen enkel. We moeten ons er alleen een beetje voor inspannen. Dat vertelt Chanoeka ons: door ons te verenigen, zullen we onze grootste overwinning behalen.

Daily Kabbalah Lesson – 12.16.14

Filed under: Denken, Eenheid, Feestdagen, Gevoel, Liefde, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: Als de wijsheid van Kabbalah een wetenschap is en geen religie, betekent dit dan dat u het bestaan van God ontkent?

Antwoord: Ik ontken het bestaan van God in de betekenis waarin een religieus mens Hem opvat, als iemand die als een stoffelijke vorm bestaat.

God is de alomvattende eigenschap van Liefde en Geven die het hele universum en alle werelden in stand houdt. Het is de positieve Kracht – door de wijsheid van Kabbalah Licht genoemd – waardoor de materie geschapen is en de materie wordt door deze Kracht ontwikkeld om op Hem te gaan lijken. Deze Kracht wordt God genoemd, de Schepper, de Hoogste, eenvoudigweg omdat Hij boven alle andere krachten staat.

De relatie die wij met deze Kracht hebben, is niet gebaseerd op menselijke principes die impliceren dat God ergens spijt van zou hebben, vergeeft of ons straft. Wij hebben te maken met een systeem van Voorzienigheid dat onze daden waarneemt en in overeenstemming daarmee reageert, zonder enige spijt, genade, enz.

Het gaat niet over de God waar religieuze mensen naar verwijzen als zij tot Hem roepen en Hem smeken om genade en vergeving. Wij zien door de geschiedenis heen dat ons roepen tot Hem en onze smeekbeden zinloos zijn omdat het systeem dat wij de Schepper noemen dit niet van ons vraagt.

De betekenis van het woord ‘God’- ‘Elokim’ in Gematria (numerologie) – stemt in getalswaarde overeen met het woord ‘Teva’ – ‘Natuur’, want Natuur en God zijn hetzelfde.

From KabTV’s “A Special Opinion” 8/17/14

Filed under: Geven, Licht, Liefde, Natuur, Religie, Schepper - Geen reacties→

Vraag: Het verhaal over Job gaat over de essentie van het menselijk lijden. Als hij een aantal fatale tegenslagen meemaakt, zegt de Schepper tegen Job: “Waar was je toen ik de aarde grondvestte?” Wat betekent die vraag?

Antwoord: Voel dat je een menselijk wezen bent, je bent groter dan al het andere en daarom heb je de taak om de ontwikkeling in eigen handen te nemen, om de wereld te besturen. Job wil eenvoudigweg nergens anders naar kijken dan naar wat hij bezit. Natuurlijk komt er op deze manier geen einde aan zijn lijden.

Vraag: Dan blijkt dat de Schepper tegen Job zegt: “Je begrijpt niet hoe de natuur wordt bestuurd, hoe zou je kunnen begrijpen wat er met je gebeurt?” Wat heeft een mens te leren: de Schepper, Satan (de neiging tot het kwaad), beide?

Antwoord: Dat is hetzelfde: de twee tegengestelde vormen van dezelfde Kracht die in de wereld werkzaam is. Alleen de Kracht van Liefde is in deze wereld werkzaam, daarom is alles in de natuur met elkaar verbonden, zacht, in harmonie, uitgezonderd een klein gebied dat we het gebied van de menselijke natuur noemen.

Deze Kracht ontbreekt in ons met een bedoeling, namelijk dat wij die Kracht zelf, met ons volle bewustzijn, met onze eigen handen en door ons eigen handelen, creëren. Dan worden we gelijk (Domeh) aan de Schepper, aan de gehele natuur en zullen we Adam (Mens) genoemd worden.

Vraag: Wat gebeurt er dan met Satan? Verdwijnt hij?

Antwoord: Hij bestaat niet! De neiging tot het kwaad, d.w.z. haat, wordt in ons zichtbaar door gebrek aan liefde. Haat heeft geen zelfstandig bestaan, het is gebrek aan liefde, verbinding, samenwerking en Arvut (verantwoordelijkheid voor elkaar). Als wij deze plek vullen, zal er niets anders dan Goed bestaan. Dit wordt door het verhaal over Job beschreven.

From KabTV’s “A New Life” 5/28/14

Filed under: Liefde, Spiritueel Werk - Geen reacties→

De Torah, Vajikra 19:4 (Leviticus): Wendt je niet tot afgoden en maakt geen gegoten afgoden voor jullie zelf: Ik ben de Eeuwige, jullie God. Een afgod is iets wat wij a priori al krijgen, zonder enige uitleg en wat we maar aanvaarden zonder dat we proberen om er iets van te begrijpen. Dit vindt niet plaats op het menselijke niveau.

Een mens moet niveaus van geven en wederzijdse liefde bereiken, ontdekken, bestuderen en ermee werken. Dit systeem moet hij ten volle leren bevatten, begrijpen en voelen, met hart en hoofd. Alleen dan kan hij zeggen dat hij geen afgoden dient en niets zomaar aanneemt.

Ondanks het feit dat dit een heel moeilijke wijze van leven is, geeft de Schepper ons bepaalde problemen om zo het niveau van Adam (de mens) te bereiken en niet op het animale niveau te blijven.

Wij kunnen het ons dus niet veroorloven om ook maar iets als vanzelfsprekend aan te nemen. De Schepper wil dat wij Hem bestuderen: “Leer de God van jullie voorvaderen kennen en dien Hem.” Het hoogste punt van onze opgang bestaat namelijk uit het waarnemen en bereiken van de Schepper.

Commentaar: Soms wil je je van alles losmaken om zo op een gemakkelijke manier verder te kunnen leven.

Antwoord: Zo werkt ons egoïsme in ons. Enerzijds vergezelt het ego ons altijd tijdens de correcte ontwikkeling. Anderzijds is er behoefte aan het bereiken van een duidelijk spiritueel niveau, aan spirituele ontwikkeling en absorptie, anders is het niet mogelijk om onze dorst te lessen en onszelf te voelen.

Geven is de bron van zuiver water die de dorst lest.

From KabTV’s “Secrets of the Eternal Book” 3/26/14

Filed under: Egoïsme, Geven, Innerlijk Werk, Liefde, Schepper, Spiritueel Werk, Torah - Geen reacties→

Het congres is voorbij en we staan op het punt om weer terug te keren naar onze groepen om ons met andere mensen te verbinden. We gaan zo deze grote hal uit en nemen afscheid van onze groep van tien.

Natuurlijk moeten we met hen in contact blijven, maar we moeten daarbij beseffen dat alles wat aan mijn groep van tien is toegevoegd of wat er ontbreekt nu ik naar huis ga, door Boven zo is bepaald en dat ik nu hiermee moet werken.

De Schepper heeft ons deze omstandigheden met een bedoeling gegeven en ik moet het niet erg vinden dat ik niet meer bij dezelfde kleine groep ben waar ik zo aan gewend ben geraakt de afgelopen paar dagen en waar ik altijd bij wil blijven. Nee! Ik ga met de hele wereld aan het werk en met mijn plaatselijke groep.

Het is nodig dat wij een staat bereiken waarin wij met verschillende mensen overal kunnen werken, virtueel of fysiek. Er kunnen verschillende groepen van tien in de ochtend zijn, andere ’s middags en weer andere ‘s avonds. Dit is nog maar het begin, we hechten ons aan een bepaalde groep van tien om te voelen dat we daar een antwoord kunnen vinden, warmte, nabijheid en wederzijds begrip.

Datzelfde kunnen we echter bijna meteen in elke andere groep ook voelen. Ik word wereldwijd door vrienden omringd die allemaal op weg zijn naar hetzelfde doel, ik kan tot elke groep behoren en onmiddellijk voelen dat dit net zulke  vrienden zijn.

Het maakt geen verschil of ik deze mensen goed ken of dat ik ze helemaal niet ken in deze fysieke wereld. Als we één gezamenlijk doel hebben, kan ik me met hen verbinden alsof ik ze al jaren ken. Het maakt totaal geen verschil hoe goed we elkaar al  kenden.

Het is heel belangrijk om liefde te betonen aan alle vrienden zodat iedereen in de groep, in de groep van tien, voelt dat er van hem gehouden wordt. Het gevoel van liefde neutraliseert het ego als iemand bereid is om zijn ego te weg te cijferen. Dat komt omdat de liefde van de vrienden in mij zo’n vredig gevoel oproept dat ik me geen zorgen meer maak over mezelf.

Dan kan ik boven mijn ego uitstijgen! Ik maak me geen zorgen meer over mijzelf, ik ben vrij, en zo kan ik geven, mijn liefde als een geschenk aan anderen geven, omdat ik niet langer meer aan mezelf hoef te denken.

Dit is een heel belangrijk punt! We kunnen met elkaar afspreken dat we welbewust onze liefde laten zien aan één van de vrienden en hem zo bevrijden van zijn narigheid en zijn zorgen. Probeer het en je zult zien hoe goed het werkt, zelfs als we het niet welbewust toepassen op één van de vrienden, iedereen behoort te voelen dat de groep om hem geeft.

Convention In Los Angeles “Day Two” – 11.01.14

Filed under: Groepswerk, Liefde, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Filed under: Groep, Liefde, video - Geen reacties→