Vraag: Bestaat er een verband tussen de Machsom overgaan en de doortocht door de Rode Zee? Kabbalisten beschrijven deze overgang wel, maar zij noemen het niet de Machsom.

Antwoord: In het algemeen gesproken: ja.

Vraag: Zijn er nog andere beschrijvingen die in een allegorische taal over de Machsom spreken?

Antwoord: Het punt is dat het verlaten van een egoïstische eigenschap op weg naar een altruïstische eigenschap, d.w.z. de overgang van de ene wereld naar de andere, geleidelijk plaatsvindt. Het is onmogelijk om het duidelijk aan te geven, nu gebeurt het op deze manier en toen gebeurde het op een andere manier. Het hangt allemaal samen met vele veranderingen in een mens.

Vraag: Kunnen we zeggen dat de uittocht uit Egypte, toen een groep van 300.000 mensen Egypte verlieten, betekent dat zij de Machsom overtrokken?

Antwoord: De uittocht uit Egypte is een heel proces, samen met de doortocht door de Rode Zee; dan komen ze na een lange tijd bij de berg Sinaï en ontvangen zij de Torah. Daarna volgt het breken van de stenen tafelen, ogenschijnlijk een ongewenste daad vanuit egoïsme. Maar we zien dat het niet anders kon, op deze manier moesten zij uit het egoïsme komen. 

In het algemeen gesproken, het gaat allemaal over een overgangsperiode. Je kunt het niet vastleggen op één datum of één handeling.

Blog in het Engels: https://laitman.com/2021/03/gradual-transition-to-spirituality/

www.facebook.com/KabbalahAcademyNederland

From KabTV’s “Spiritual States” 2/6/20

Filed under: Spiritual Work | Add Comment / Ask Question →

Filed under: Egypte, Masach, Pesach - Geen reacties→

Nadat wij Egypte zijn binnengetrokken, beginnen we uitsluitend aan onze eenheid te werken. Ons enige doel is: de Schepper moet zich in het midden van de groep onthullen. Daarom reizen we naar Egypte en realiseren we ons hoe noodzakelijk eenheid is, maar we zijn absoluut niet in staat om dit te bereiken. Wij willen er niet heen, we hebben echter geen keuze, want we voelen dat er hongersnood zal uitbreken als we niet aan deze verbinding werken: we zullen met lege handen achterblijven en we zullen nooit spiritualiteit bereiken.

Dit alles is dankzij de verbinding tussen Jacob en Jozef mogelijk. Zodra Jacob ontdekt dat Jozef in Egypte woont, denkt hij alleen nog maar aan een mogelijkheid om hem te ontmoeten.

Een ware egoïst denkt niet na over eenheid, hij wil alleen de Schepper onthullen, de Hoge Wereld, eeuwigheid en perfectie voelen, spiritualiteit bereiken, zich onsterfelijk voelen en niet als een dier dat moet sterven. Dit zijn de dromen van een kleine egoïst. Egypte en Farao moeten aan dit kleine egoïstische verlangen toegevoegd worden om de Hoge Wereld werkelijk te kunnen bereiken, het doel van de schepping.

Dit vereist dat wij een immens groot egoïsme toevoegen, heel veel eigenschappen aan ons verlangen om te genieten, daarom worden wij gedwongen om naar Egypte te reizen. De Schepper regelt dit voor ons, zoals Hij het Abraham beloofd heeft, zonder Egypte zouden wij het land Israël niet kunnen bereiken.

De Schepper heeft het land Israël aan Abraham laten zien, het verlangen om een genot te ervaren dat volledig gecorrigeerd is, om te kunnen geven, dan is de schepping met de Schepper samengesmolten, dat is het einde van de correctie. Abraham vroeg of dat mogelijk was. Waar zo’n verlangen vandaan zou kunnen komen. Er bestaat geen enkel verlangen om te genieten of te geven dat hieraan gelijk is. Abraham had de drie lijnen niet, slechts één lijn, een klein lichtschijnsel van het Hoge Licht, dat was voldoende voor hem.

Je kunt het land Israël alleen met drie lijnen binnentrekken. Als de linker lijn, Farao, krachtiger wordt, zal de rechter lijn eveneens krachtiger worden. Door de twee lijnen met elkaar te verbinden, kunnen wij het land Israël bereiken, het verlangen dat volledig gericht is op geven aan de Schepper.

De Schepper zei tegen Abraham dat Hij ervoor zou zorgen, en Hij bracht de hele groep van Abraham naar de staat die “Egypte” genoemd wordt, vervolgens leidde Hij hen uit Egypte en gaf Hij hen de Torah. Dit alles was mogelijk omdat Abraham vanaf het eerste moment de intentie had om te verbinden. Hij dacht dat dit individueel mogelijk was. 1

Pithom en Ramses zijn voor Farao prachtige steden, maar voor het volk Israël zijn ze armzalig en miserabel. Farao en Israël zijn tegenpolen. Ik observeer van de kant van Farao en daarna van de kant van de Schepper. Ik observeer vanuit het standpunt van Farao en ik zie hoe prachtig mijn egoïstische verlangen is waarvan ik in mijn land Egypte volop kan genieten.

Ik overwin dit egoïsme als ik niet in Egypte wil genieten, maar hogerop wil stijgen, dan schreeuw ik het uit, niet naar Farao maar naar de Schepper, ik vraag om hulp en redding. Dan brengt de Schepper zelf mij vanuit de staat van Farao naar een andere staat, en van daaruit zie ik dat alles wat ik heb gebouwd – deze steden – helemaal niet mooi is, maar miserabel. Ik voel dat alles wat ik gedaan heb geen enkel nut heeft, dat ik namelijk helemaal niet dichter bij perfectie en geven gekomen ben. Daarom schreeuw ik het uit naar de Schepper en vraag ik om mijn correctie. Doordat ik voel hoe naargeestig de steden Pithom en Ramses zijn, leidt de Schepper mij naar correctie.

Dan zal ik de steden die door mij in Egypte gebouwd zijn anders gaan zien, namelijk in hun spirituele vorm. Als ik deze miserabele steden voltooi met het Licht van Hassadim en op mijn verlangen om te genieten de intentie om te geven bouw, verander ik heel Egypte in de Hof van Eden (paradijs). Dan is het Egypte niet meer, maar het land Israël. 2

De uittocht uit Egypte is de ontsnapping – met gesloten ogen – naar eenwording, deze mogelijkheid opent zich plotseling voor ons, zoals de Rode Zee. Ik spring de eenheid in, de Rode Zee in, en ik steek de zee over. Daarna gaan wij consistent aan onze verbinding werken, aan Arvut (verantwoordelijkheid voor elkaar), aan onze eenheid; ofwel wij verenigen ons met elkaar of dit wordt ons graf. 3

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 4/15/19, Pesach (Passover)

1 Minute 1:13:10

2 Minute1:23:50

3 Minute2:11:25

Related Material:

Unite To Exit Egypt

The Whole World is Egypt

“To Kill The Egyptian” In You

Filed under: Daily Kabbalah Lesson | Add Comment / Ask Question →

Filed under: Correctie, Egypte, Pesach - Geen reacties→

Vraag: Wat is de slavernij in Egypte? Hoe verschilt dat werk van het werk tijdens de spirituele uittocht uit Egypte?

Antwoord: De slavernij in Egypte is een staat waarin wij ons ervan bewust zijn dat we volkomen onderworpen zijn aan onze egoïstische verlangens. Wie heeft ze geschapen? Wie bevindt zich in dat egoïsme? De Schepper Zelf.

Dan begint ons spirituele werk in Egypte. Wij willen ons losmaken van ons egoïsme en er niet meer aan onderworpen zijn. Dit worden de zeven jaren van hongersnood in Egypte genoemd.

From the Kabbalah Lesson in Russian 12/18/16

Filed under: Egypte, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Torah, Dewariem 23:04 (Deuteronomium) Ki Titze: Een Ammoniet, noch een Moabiet mag in de gemeenschap van de Eeuwige komen, zelfs het tiende geslacht ervan mag niet in de gemeenschap van de Eeuwige komen, – dat wil zeggen – nooit. (Vertaling: Jitschak Dasberg)

De verlangens, Ammonieten en Moabieten genaamd, kunnen niet in hun bestaande vorm gecorrigeerd worden. Ze kunnen alleen door de dood gecorrigeerd worden. Dit betekent dat een mens zijn egoïsme volkomen opgeeft.

Met andere woorden: alle tien Sefirot bevinden zich in het onzuivere gebied, het gebied van ontvangen ten behoeve van zichzelf, en in een dusdanige vorm dat deze verlangens niet gecorrigeerd kunnen worden, daarom moeten zij door de intentie van volledige annulering heen gaan. Dit is de dood. In de Wijsheid van Kabbalah wordt alles wat geven ten doel heeft leven genoemd en ontvangen dood.

Daarom kunnen de verlangens, die de zeven naties van de wereld genoemd worden, niet gecorrigeerd worden. Wij kunnen ze alleen in onszelf doden, en alleen als aan het egoïstische gebruik ervan een volledig halt is toegeroepen, kunnen wij ze transformeren naar een altruïstische toepassing.

From KabTV’s “Secrets of the Eternal Book” 10/19/16

Filed under: Egypte, Geven, Ontvangen, Torah - Geen reacties→

Vraag: Hoe kan het ego de plagen van Egypte voelen?

Antwoord: De Egyptische plagen worden gevoeld als het ego eenmaal in de vorm van Egypte en Farao is gebouwd, dit is tegengesteld aan het volk Israël en Mozes, wanneer dit in een mens is gecreëerd. Deze klappen zijn noodzakelijk om ons los te scheuren van het ego en er uit te breken.

Vraag: Ik begrijp niet hoe we boven het ego kunnen uitstijgen en er tegelijkertijd van kunnen houden. We zijn eraan gewend om ons ego te onderdrukken, om het op alle mogelijke manieren uit te bannen, dus wat betekent het dat we erboven uitstijgen?

Antwoord: Het betekent dat je je verlangens erop moet richten om anderen te vervullen en dat je daar genot uit ontvangt.

Vraag: Hoe kan ik leren begrijpen dat het ego de neiging tot het kwaad is als de groepen er niet over praten en proberen om het te verdoezelen door liefde te spelen.

Antwoord: Het is noodzakelijk om erover te praten!

Filed under: Ego, Egypte, Pesach - Geen reacties→

Vraag: Wie is de goede Farao bij wie de Joden welkom waren?

Antwoord: Dit concept moeten we per individu bekijken.

Wij denken dat het ego ons vooruit helpt: in onze beschaving, vooruitgang en groei. “Wij zullen de wereld veroveren, alles te weten komen en bereiken, alles ontdekken! Wij, wij, wij!” Dit is een goed en gezond egoïsme. Het is essentieel want anders zouden we ons niet ontwikkelen.

Als we bijvoorbeeld geen geduld zouden hebben met een kind en hem voortdurend beperkingen zouden opleggen, zou hij zich niet kunnen ontwikkelen. Daarom sporen we hem steeds aan om zich te ontwikkelen, hoe egoïstisch hij ook is, en als hij een bepaalde leeftijd bereikt heeft, zo’n jaar of 13, gaan we hem leren hoe hij zichzelf beperkingen kan opleggen.

Laten we niet vergeten dat een mens tot aan die leeftijd helemaal in beslag genomen wordt door zijn neiging tot het kwaad, vanaf zijn 13^e jaar kan het goede in hem naar boven komen door de invloed van de opvoeding. Dertien jaar is een relatieve term, Baal HaSulam spreekt daarover in de “Introduction to The Book of Zohar.”

Ik herinner me nog dat mijn zoon, die op religieuze scholen zat, vaak zei: “Wat wil je van me? Ik ben pas 9, wacht eerst maar tot ik 13 ben.”

We noemen dit de zeven vette jaren waarin het volk alles krijgt waar het behoefte aan heeft. We proberen ons met elkaar te verbinden en in het begin gaat alles goed. Het ego heeft geduld met ons en zegt: “Samenwerken is goed, alles gaat prima.” Dan komen er ruzies en ontstaan er conflicten tussen ons.

Dit gebeurt ook als mensen die verliefd zijn samen gaan wonen. Of in internationale betrekkingen: “Nu gaan we samenwerken, aan projecten werken en iets bereiken! Wij, wij, wij!” Alles gaat prima, egoïsme is goed en alles is prachtig, dan komt er innerlijk plotseling iets negatiefs naar boven. Wat we ook doen, er doet zich een hindernis voor, de slechte Farao staat op.

Je moet je van het volgende goed bewust zijn: door de methode van de wijsheid van Kabbalah toe te passen, kunnen we vanuit liefde en wederzijdse verbinding handelen. Als je acties onderneemt die niet leiden tot evenwicht tussen goed en kwaad – en het kwaad lijkt eerst aantrekkelijk en uitnodigend – zal dit kwaad je later ter dood brengen. De engel des doods trekt je naar zich toe, verleidt je, dient je een druppel vergif toe en je sterft.

Daarom moet je het evenwichtspunt zoeken tussen de goede en de kwade kracht, overal, bij alles wat je doet.

From KabTV’s “A Talk About Passover” 3/18/15

Filed under: Egoïsme, Egypte, Liefde, Opvoeding, Verbinding - Geen reacties→

Vraag: Ibn Ezra heeft gezegd dat de generatie die uit Egypte trok de last van de slavernij voelde en alle kracht verloor. Daardoor konden zij – voordat de nieuwe generatie van de woestijn opgegroeid was – niet meer vechten tegen wat hen overweldigde. De nieuwe generatie wist niet van de ballingschap en hun kracht was dus niet gebroken. Welke generatie zijn wij nu?

Antwoord: Wij zijn in Egypte, onder de overheersing van ons egoïsme en wij moeten daar allereerst bovenuit stijgen. Ten eerste moeten we ons bevrijden van een vijandelijke kracht en ten tweede er tegen vechten. In plaats van te vechten tegen de Egyptenaren vluchtten zij uit Egypte. De hele doortocht door de Rode Zee is niets anders dan een vlucht. We hebben geen kracht om tegen ons egoïsme te vechten, we kunnen niet anders doen dan er van weg te rennen en er bovenuit te stijgen. Er komt alleen maar haat tegen ons egoïsme in ons naar boven en daardoor scheiden we ons af van ons ego.

Daarna komt er een stadium waarin we dit egoïsme beginnen te corrigeren. We keren niet naar Egypte terug om dat te doen; we namen onze kelim (vaten) vanuit Egypte met ons mee en beginnen ze nu met ons te verbinden en al deze verlangens, waar we bovenuit gestegen zijn, te corrigeren.

Het eerste stadium van de correctie van de verlangens wordt ‘de generatie van de woestijn’ genoemd als wij deze verlangens corrigeren van ontvangen naar geven. Daarna volgt de generatie van de veroveraars van het land Israel, dit heet ‘ontvangen om te geven’.

Onder het volk Israel zijn krachten die voorop kunnen lopen en de rest kunnen leiden, zoals Moses, die het volk uit Egypte leidde. Er zijn mensen die spiritualiteit bereikt hebben, al boven het egoïsme zijn uitgestegen en zich met andere zielen hebben verbonden. Zij begrijpen het hele proces, weten wat ze op een bepaald moment moeten doen en hebben de taak om anderen te leiden.

Wij hebben het over mensen die Kabbalah studeren, want het is onmogelijk om zonder het Corrigerende Licht naar de Bron terug te keren. Dit Licht kan alleen door de studie van Kabbalah aangetrokken worden, Kabbalah is hiervoor bedoeld.

En zulke mensen zijn er! Wij kunnen verder komen en veel mensen met ons meenemen, zij kijken naar onze tv programma’s, studeren samen met ons via de tv of internet, volgen onze cursussen, gaan naar lezingen en komen zo verder. Daarom hebben zij een grote kans om samen met ons vrij te worden, boven hun egoïsme uit te stijgen en te voelen wat vrijheid is, wat het betekent om een Jood te zijn, namelijk met anderen verenigd te zijn (Yechud).

Zij willen leren wat het betekent om in het land Israel te zijn, dat wil zeggen: in het verlangen naar de Schepper (Yashar-El), naar geven en liefde voor anderen. Op deze manier kunnen we op alle gebieden van ons materiële leven succes hebben en alle problemen om ons heen oplossen.

Het belangrijkste is de geest van eenheid. Als we met een gevoel van samenzijn – net zoals met onze familieleden – met het hele volk Israel waren omgegaan en zij samen met ons aan de feestelijke tafel hadden gezeten, als we iedereen hadden omarmd, zouden we de meeste inspanningen verricht hebben die we moeten doen om uit Egypte te komen.

From KabTV’s “Kabbalists Write: The Night of Passover Seder” 3/4/13

Filed under: Correctie, Egoïsme, Egypte, Feestdagen, Gebed, Gelijkvormigheid met de Schepper, Intentie, Kabbalah Today - Geen reacties→

Vraag: Waarom zeggen wij, als we spreken over Pesach: “Herinner je de uittocht uit Egypte”? Er zijn meer ballingschappen geweest: in Babylon, Griekenland, Rome – maar wij worden alleen herinnerd aan de uittocht uit Egypte. Wat is de betekenis hiervan?

Antwoord: De ballingschap in Egypte is de oorsprong van alle ballingschappen. Alle andere ballingschappen liggen er als het ware bovenop. Deze ballingschap is de moeilijkste en is van fundamenteel belang. Een mens rijst boven zijn egoïsme uit en realiseert zich voor de eerste keer wat de spirituele wereld is en wat het betekent om de eigenschap van geven te voelen, in plaats van de eigenschap van ontvangen waarin we zijn geboren en bestaan.

Wij nemen de wereld waar door zintuigen die voortdurend willen genieten en van alles willen profiteren. De ommekeer in onze zintuigen – als ik uit mezelf ga treden, mij met de wereld ga vereenzelvigen, aan anderen geef, mij buiten mijn lichaam (*de wil om te ontvangen) ervaar, zodat mijn hart (*verlangen om te ontvangen) daar kan achterblijven – is de uittocht uit Egypte. Alle andere uittochten vinden al buiten mijzelf plaats.

*noot vertaler

From KabTV’s “Kabbalists Write: The Night of Passover Seder” 3/4/13

Filed under: Egypte, Feestdagen, Gelijkvormigheid met de Schepper - Geen reacties→