Vraag: In de Talmoed staat dat iedereen oordeelt naar zijn eigen tekortkomingen, dat iedereen oordeelt naar het niveau van zijn eigen corruptie, dit betekent dat mensen in het verleden ook begrepen dat zij, door hun eigenschappen te veranderen, in staat waren om de werkelijke wereld te zien.

Kunnen we zeggen dat de verbinding met anderen alleen aan een mens wordt gegeven om zijn houding ten opzichte van anderen te checken, want een mens ziet het negatieve altijd in anderen en het positieve altijd in zichzelf? Hoe kunnen we van dit principe gebruik maken om verder te komen?

Antwoord: De buitenwereld bestaat alleen in de waarneming van de mens, hij kan echter niet zeggen dat die wereld zich buiten hem bevindt.

Blijft deze wereld bestaan voor iemand die nu nog leeft en morgen heengaat, of is dat niet zo? Een mens kan dat niet vaststellen of bewijzen. Niemand kan dat vaststellen of bewijzen, Newton evenmin, want met betrekking tot ieder van ons is de hele wereld een absolute, subjectieve illusie.

We kunnen zeggen dat we zien hoe een mens overlijdt en de wereld blijft bestaan, maar wij kunnen niets vaststellen met betrekking tot die mens die overlijdt, want we delen zijn gevoel niet.

Een mens is op deze manier geschapen om zijn houding naar anderen te veranderen, voor hem betekent het, dat hij uit zichzelf treedt en de Hoge Wereld buiten zich voelt. De wereld buiten de mens is de Hoge Wereld

From the Kabbalah Lesson in Russian 9/18/16

Filed under: Waarneming | Add Comment/Ask Question→