Vraag: Er is een Japans gezegde dat gaat als volgt: “Door moeilijkheden zal je in een edelsteen veranderen.” Hoe ziet u dat?

Antwoord: Dit is uit de filosofie van de Samoerai waarin men over de weg van het lijden spreekt. Ik denk dat we dat helemaal niet nodig hebben omdat wij onze eigen weg gaan. Waarom zouden we via de weg van het lijden op weg gaan naar geluk? Wij kunnen onmiddellijk boven het lijden uitspringen, zoals de Joden heel goed weten.

We zijn daar intussen niet in geslaagd omdat we niet willen luisteren naar de methode die we duizenden jaren geleden hebben ontvangen: de wijsheid van Kabbalah. Deze wijsheid kan ons in één sprong naar geluk brengen.

Opmerking: Maar toch, toen u problemen met uw gezondheid had zei uw leraar dat hij jaloers op u was omdat hij daarin een teken van vooruitgang zag.

Antwoord: Zeker, dankzij lijden verbetert een mens zichzelf omdat lijden tegen het ego ingaat, want dat wil alleen maar genot. Daarom kwam er een systeem van studie en begrip dat tegen het ego inging. Maar dit is niet de juiste manier!

Het Christendom zegt: “Als iemand je op de wang slaat, keer hem dan ook de andere wang toe.” Dit is niet juist. We moeten een andere weg bewandelen. De wijsheid van Kabbalah legt alles op een heel eenvoudige manier uit. De Schepper heeft leven en dood geschapen, kies dus voor het leven. Wij moeten uit alle macht verlangen naar het goede, naar liefde, naar welzijn en ons niet begraven in lijden. Dat hebben we niet nodig. Met opzet kiezen voor ballingschap, daar lijden en denken dat dit voor iedereen beter is, is absoluut de verkeerde weg! Het ego trekt ons bewust in die richting maar dit is geen Kabbalistische benadering van de wereld, van onze geschiedenis en onze opdracht.

De Schepper zegent ons met vrede, geluk, Licht en warmte, maar absoluut niet met lijden. Want als de mens lijdt is hij niet in staat om de Schepper te zegenen. Hij kan niet huilen en tegelijkertijd zeggen: “Hoe goed is het voor mij om in Uw nabijheid te zijn!” Het is dus voor ons verboden om ons eigen lijden verder te ontwikkelen. Hierop is het Christendom gebaseerd. Vanuit het gezichtspunt van Kabbalah is dit absoluut onjuist.

Vraag: Wat betekent dan “Verheug je als de boosdoeners aan je onthuld zijn”?

Antwoord: Dit betekent dat je verheugd bent als je je gebreken in jezelf ontdekt. Hier ben je blij mee en je lijdt er niet onder. Dit is blijheid omdat je persoonlijke eigenschappen nu onthuld worden en je ziet dat je ze kunt corrigeren. Als zij door Boven aan je onthuld worden, betekent het dat je ze zeker zult corrigeren.

From KabTV’s “Conversations with Michael Laitman” 8/5/15

* In verband met het Europese Kabbalah Congres in Roemenië zullen er tot woensdag 9 september weinig of geen blogs verschijnen.

Filed under: Correctie, Kabbalah Studie, Lijden, Religie, Spiritueel Werk, Uncategorized - Geen reacties→

Vraag: Moeten we er bang voor zijn om om het Licht te vragen, omdat we het niet voor ons eigen plezier mogen vragen en dan misschien om duisternis vragen, in plaats van om Licht?

Antwoord: We zijn op weg naar een staat waarin – wat ons nu als duisternis toeschijnt – Licht zal worden en we zullen ons vastklampen aan dit Licht dat we nu als duisternis ervaren.

Opmerking: Maar het is heel moeilijk om dat te doen, het is uitputtend en het leidt naar een gevoel van machteloosheid!

Antwoord: Als je jezelf niet nullificeert (wegcijfert) lijkt het inderdaad heel moeilijk werk.

Vraag: Ik probeer mezelf met alle macht te nullificeren! Wat moet ik nog meer doen?

Antwoord: Ik kan je een voorbeeld geven. Jaren geleden maakte ik een heel ernstig ongeluk mee. Doordat er bloed in mijn longen was gekomen had ik ernstige ademhalingsmoeilijkheden. Ik kon niet eens een paar stappen lopen, ik kon niet genoeg lucht krijgen en ik begon onmiddellijk zwaar te ademen. Toen ze mij tenslotte vertelden dat het zover was dat ik geopereerd kon worden, rende ik naar de operatiekamer – zonder op het moment te wachten dat ze me zouden halen – en ik ging op de operatietafel liggen, zodat ze me zo snel mogelijk konden opereren

Uit zo’n situatie blijkt dat ik bereid was om me over te geven aan de invloed van het Hoge Licht. Uiteraard is dit een voorbeeld van fysiek gedrag vanuit egoïstische redenen: het verlangen om te leven en van het leven te genieten. Maar we moeten ons met betrekking tot de spirituele correctie op dezelfde manier ondergeschikt maken.

Vraag: Ik heb de indruk dat de enige plek waar ik zuurstof kan krijgen de groep is. Wat kan je doen als je niet bij de groep bent en gebrek aan lucht hebt?

Antwoord: Zuurstof vinden we niet zomaar in de groep, maar alleen omdat de Schepper daarin aanwezig is. Het is belangrijk om dit heel duidelijk te hebben, anders verliezen we onze richting.

Intussen is het heel moeilijk voor ons om de gedachte vast te houden dat ons hoogste doel bestaat uit het verblijden van de Schepper. Je kunt het vergelijken met een klein kind, er wordt hem geleerd dat hij zijn moeder moet gehoorzamen en dat hij van haar moet houden. En dan gehoorzaamt hij ook! Hij stelt er verder geen vragen over: of hij nu wel of niet van zijn moeder houdt, hij klampt zich aan haar vast zoals elk kind dat doet bij zijn moeder, vanuit een eenvoudig egoïstisch animaal instinct.

Maar als we opgroeien, verwijderen we ons van onze moeder en pas later, op rijpere leeftijd, gaan we begrijpen en waarderen hoeveel onze ouders voor ons  hebben gedaan. Dan zijn we zover dat we het kunnen begrijpen. Dit maakt duidelijk dat er een bepaalde tijd moet verstrijken voordat een mens de woorden “de Schepper verblijden” gaat proeven.

Deze periode van ontwikkeling maken we dankzij het Licht mee, zoals alles in ons leven alleen onder de invloed van het Licht verandert. Wij hebben het gevoel dat er jaren voorbij gaan, we worden volwassen en de tijd doet zijn werk, maar dat is niet waar. We begrijpen niet dat er eigenlijk helemaal geen jaren bestaan, het enige wat bestaat is de invloed van het Licht waardoor we de stroom van tijd en verandering ervaren.

Nu we dus spreken over het feit dat het noodzakelijk is om je bewust te zijn van de Schepper, klinkt het voor ons als een klein kind dat we ervan overtuigen dat hij van zijn moeder moet houden. Je moet het eenvoudigweg mogelijk maken voor het Licht om je steeds meer te beïnvloeden, probeer de invloed van het Licht te vermeerderen en vergroot je gevoeligheid voor het Licht door je werk in de groep en disseminatie.

Dan zal je ontdekken hoe er een speciaal soort houding in je zal ontwaken naar de woorden die daarvoor leeg leken te zijn: “de Schepper verblijden.” Wie is deze Schepper? Waar is Hij? Plotseling ga je Hem steeds dichterbij je voelen. Je voelt Hem niet, maar als Hij genoemd wordt, worden er bijzondere gevoelens en een bijzondere houding in je gewekt. Dit gevoel breidt zich steeds meer uit, het raakt je hart en ontroert je.

Dit gevoel gaat groeien: in één punt zal het noemen van de Schepper verschillende gevoelens en emoties oproepen. Dit punt breidt zich uit, daarin verschijnen verbindingen in verschillende vormen. Zo wordt er een nieuwe Kli, een nieuw zintuig, in je gebouwd.

From the Preparation for the Daily Kabbalah Lesson 3/11/14

Filed under: Groep, Innerlijk Werk, Schepper, Spiritueel Werk, Waarneming - Geen reacties→

Vraag: Waarom schrijft Baal HaSulam in het artikel “Introductie voor het boek Panim Meirot uMasbirot” dat wij in onze generatie niet meer bang zullen zijn voor een onbehoorlijke student die de wijsheid van Kabbalah in de hand zal nemen en het materiaal op de markt aan veel mensen zal verkopen, maar dat zij er geen kopers voor zullen vinden, omdat er in hun ogen al genoeg van is aangeboden?

Antwoord: We zien nu hoe moeilijk het is om de wijsheid van Kabbalah te verspreiden. Rukken mensen de Kabbalah boeken gretig uit onze handen? Zelfs als de boeken gratis zijn is het moeilijk om ze te verspreiden. Als wij kleurrijke boekjes zouden verspreiden, zou men ze graag aanpakken en er zelfs voor willen betalen. Mensen zijn bereid om grote afstanden af te leggen om te kunnen bidden op de graven van heiligen, maar ze zijn niet in staat om wat tijd te besteden aan de studie om zo de diepte te leren begrijpen van wat deze heiligen hebben geschreven.

Om de wijsheid van Kabbalah op de markt te kunnen brengen, zoekt men naar manieren om te profiteren van wat tot heiligheid behoort. Zegeningen verkopen, rode armbandjes, enz., dus je aanpassen aan de vraag van de markt en niet werken volgens de waarheid. ’s Avonds bijvoorbeeld openbare lezingen geven en daarin spreken over mystiek, reïncarnatie, de invloed van de maan en over magische krachten van de mens, dit in plaats van ochtendlessen geven over authentieke teksten.

Vraag: Maar wij verspreiden de wijsheid van Kabbalah ook en we maken deze wijsheid geschikt voor het publiek.

Antwoord: Als wij ons tot het publiek richten, moeten we ons afstemmen op hun verlangens, anders ontstaat er geen contact tussen ons. Dit betekent niet dat wij mensen bedriegen en leugens aan hen verkopen. Het gaat hierbij om het verlagen van het niveau, zoals je dat bij een kind doet. Daarbij lieg je niet tegen een kind, je wilt hem alleen wat leren. Met dat doel verlaag je jezelf en ga je hem beetje bij beetje wat leren. Dat is iets heel anders. Dit noemen we “onderwijzen naar de wijze van de jeugd”.

Vertellen we mensen iets wat niet waar is als we dissemineren? Het is waar dat we interessante onderwerpen kiezen om mensen aan te trekken, maar in onze uitleg is niets aanwezig wat niet juist is. We onderwijzen spirituele onderwerpen die geen verbinding met het fysieke bestaan hebben. Maar als er geen verbinding is met het fysieke leven, heeft niemand er belangstelling voor!

De scheppingsmaterie is verlangen, als iemand geen behoefte aan spiritualiteit heeft, is het onmogelijk om zijn belangstelling ervoor te wekken. Hij heeft geen Kli (vat, verlangen), dus er is geen plaats voor de onthulling van de Schepper. Een plaats is een behoefte. We moeten helder krijgen wat een mens werkelijk mist, wat zijn behoeften zijn en hem van daaruit benaderen. Mensen willen geld, veiligheid en educatie. Vanuit deze onderwerpen moeten we hen benaderen.

Het maakt niet uit op wat voor manier de Schepper ons het probleem aanreikt. Ik moet werken volgens de omstandigheden die Hij me heeft gegeven. Voor mij zijn dat de beste, meest optimale omstandigheden om het Doel te bereiken. Dat is het belangrijkste. Ik accepteer als een gegeven dat de Schepper deze omstandigheden voor mij gecreëerd heeft. Als ik in een bedrijf ga werken, ga ik me niet bij mijn baas beklagen omdat hij de werkomstandigheden niet aan mijn wensen heeft aangepast en hem vragen waarom het bedrijf niet op het strand is gebouwd. Ik kom werken, ik accepteer alle voorwaarden en ik ben het eens met mijn salaris.

Het is dus niet belangrijk of de disseminatie moeilijk of gemakkelijk verloopt. Ik moet het werkterrein alleen op een meer correcte manier accepteren, een betere werkwijze vinden om met mensen om te gaan, mezelf corrigeren, me afstemmen en mezelf veranderen om deze taak op een betere manier uit te voeren. Het enige waar ik me zorgen over hoef te maken is: alle gegevens accepteren en me erop afstemmen.

Op het moment dat het mij lukt om me af te stemmen op mensen, wordt er onmiddellijk verbinding tussen ons gecreëerd, zoals tussen een stekker en een stopcontact. Plotseling ontdek ik dat ik heel geschikt ben voor deze taak. Mijn enige probleem is dat ik me niet afstem op de wereld, op het volk en dat ik geen rekening houd met de omstandigheden. Er bestaan geen domme, hopeloze studenten, maar alleen leraren die niet voldoende getraind zijn.

From the 3^rd part of the Daily Kabbalah Lesson 3/12/14, Writings of Baal HaSulam

Filed under: Disseminatie, Kabbalah Studie - Geen reacties→

Wij maken allemaal deel uit van één alomvattend geheel en we vullen elkaar aan omdat we verschillend zijn, in contrast met elkaar en tegengesteld aan elkaar. Het is noodzakelijk dat we elkaar aanvullen, want daardoor komt de weerstand die we innerlijk naar elkaar voelen duidelijker naar voren.

Wij kunnen alleen door de juiste verbinding met elkaar de ideale eenheid vinden, waardoor we enerzijds alle verschillen en tegenstellingen tussen ons ontdekken en anderzijds een volkomen heelheid, een harmonieuze samenwerking. Alle verschillen tussen ons verbinden zich met elkaar door onze wederzijdse liefde, geven aan elkaar en overeenstemming. Als alle delen alleen ten behoeve van elkaar samenwerken, wordt hierdoor de verbinding mogelijk.

Vraag: Hoe kunnen we dit waar maken?

Antwoord: Door het grote verlangen dat een ieder van ons heeft om door het Licht vervuld te worden. Wij zijn op zoek naar deze vervulling, niet alleen vele jaren lang maar ook in onze vorige levens. In een bepaald leven staan we erbij stil en gaan we ons meer verdiepen in de vraag: hoe vervul ik mijzelf?

Als we allemaal hetzelfde waren, zouden we één geheel zijn, maar er kan niet veel bestaan van hetzelfde. We kunnen in onze wereld veel dezelfde tafels maken, zoiets bestaat echter niet in de spirituele wereld. Er bestaat geen innerlijke uniformiteit, dat zien we aan de mensen om ons heen. Dankzij onze verschillen bestaat er een wereldwijd orkest. Intussen is het nog geen orkest, maar een verschrikkelijke kakofonie, een combinatie van geluiden zonder betekenis. Als we ze echter allemaal samenbrengen onder leiding van een ervaren dirigent, zal het een prachtig, samenwerkend, harmonieus orkest worden.

From KabTV’s “Conversations with Michael Laitman” 8/5/15

Filed under: Eenheid, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Om de stem van de Natuur te horen, moet een mens naar onze lessen komen. Het kan niet op een andere manier! De wijsheid van Kabbalah wacht er al honderden jaren lang op om ontdekt te worden, juist met deze bedoeling.

Nu vandaag de wijsheid van Kabbalah in haar praktische, gedetailleerde vorm onthuld is, kan iedereen er – onder de juiste begeleiding – gebruik van maken. Dan blijft alleen de realisatie ervan nog over, wat op zich iets heel eenvoudigs is. Eén pagina is voldoende om het op te schrijven: de onthulling van het Enkelvoudige Hoge Licht dat het onaanzienlijke egoïsme vult.

Maar om deze eenvoud te bereiken, moeten we lezen, studeren, in verwarring raken en er vele jaren over doen om deze waarheid duidelijk te krijgen. De oorzaak hiervan is dat juist eenvoudige dingen het meest gecompliceerd zijn omdat ons ego er tegenin werkt. We moeten het ego voortdurend corrigeren en boetseren zodat het mogelijk wordt om via dat ego de waarheid te gaan zien. In het verleden nam dit jaren moeilijk werk in beslag, in onze tijd is dit eenvoudiger geworden.

From KabTV’s “Conversations with Michael Laitman” 8/5/15

Filed under: Ego, Kabbalah Studie, Natuur - Geen reacties→

Vraag: Hoe kunnen we één worden boven al onze verschillen uit? We zijn zo verschillend en het is moeilijk voor ons om anderen te accepteren zoals ze zijn.

Antwoord: Het is moeilijk voor een mens om anderen te accepteren omdat hij het integrale perspectief mist. Als hij dat zou hebben, zou hij zien in welke mate we elkaar aanvullen en dat een ieder zijn eigen, speciale rol heeft: de één is ingenieur, de ander leraar, weer een ander is arbeider of arts, enz. Bovendien zouden we dan kunnen zien dat een groter verschil tussen ons een sterkere speciale verbinding tot stand brengt en dat de wijsheid van Kabbalah ons daarheen leidt.

Als we tenslotte zover zijn dat we ons met elkaar kunnen verbinden en verenigen, wordt er door onze verbinding plotseling een speciale legpuzzel gecreëerd die zal gaan oplichten. Dit noemen we: Licht brengen naar de naties van de wereld, als we de wereld een voorbeeld van eenheid laten zien. De wereld bevindt zich nu in een verschrikkelijk lage staat!

Vraag: Wat is de basis van onze verbinding?

Antwoord: De basis daarvan is wat we met ons innerlijk oog zien: hoezeer een ieder nodig is in deze puzzel die wij op de juiste manier moeten maken, want een ieder is er een essentieel deel van en moet zich op de juiste plek bevinden. Bovendien, we corrigeren niemand!

Baal HaSulam schrijft in zijn artikel “Arvut” dat niemand moet veranderen en dat het noodzakelijk is om op zoek te gaan naar de juiste relatie met anderen. De eigenschappen die een ieder heeft, zijn door de Natuur ontwikkeld en zelfs onder invloed van anderen, van een corrupte omgeving, zal de mens zich uiteindelijk ontwikkelen volgens het alomvattende Hoge Leiderschap, al deze eigenschappen zijn van essentieel en vitaal belang.

Als mensen zich met elkaar verbinden, creëren juist hun verschillende eigenschappen het totale beeld, één hele legpuzzel, en door de correcte verbinding zullen zij kunnen zien wat het volk Israël is en dat het zo veelzijdig is dat allen die tot Israël behoren tegengesteld zijn aan elkaar, samen vormen ze echter één geheel, één verenigd volk. Zo is het op het ogenblik dat zij omhoog stijgen en zich boven alle verschillen uit met elkaar verbinden.

Vraag: Maar wat hebben al die verschillende mensen dan gemeenschappelijk?

Antwoord: Het gaat erom dat zij samen, en alleen samen, heelheid bereiken en een staat waarin zij boven de natuur uitstijgen en voelen dat zij zich op het volgende niveau van de menselijke evolutie bevinden. In deze tijd vraagt de mensheid dit van het Israëlische volk en daarom haten zij ons, want zij denken dat wij de goede toekomst van hen afpakken. Wij moeten deze toekomst bereiken en een voorbeeld zijn voor de mensheid, want eenheid is het enige wat de wereld nodig heeft.

Als wij geen eenheid vormen, brengen we de natuur zelfs schade aan en veroorzaken we natuurrampen en leed, want we verstoren het evenwicht op onze planeet. Wij zijn degenen die dat alles veroorzaken! Dat komt omdat wij ons op een hoger niveau van ontwikkeling bevinden dan het minerale, vegetatieve en animale niveau en de menselijke aard. Daardoor beïnvloeden wij de hele wereld en de ecologie.

From the Israeli Radio Program 103FM, 8/2/15

Filed under: Arvut, Eenheid, Israel, Verbinding - Geen reacties→

Vraag: Wat bedoelt u met het woord ‘groep’? Zijn dat de mensen die steeds in onze nabijheid zijn: familie en vrienden?

Antwoord: Een groep is een verzameling mensen die één doel heeft, één focus. Ze schakelen alle onbegrip tussen hen uit en handelen als het ware met één vuist, alle vingers daarvan zijn verschillend maar met elkaar verbonden tot één verenigde kracht.

Daarbij moet onze groep ook een bepaalde karakteristiek hebben. Als ze een gemeenschappelijk doel hebben, komen ze bij elkaar om een kracht te creëren die het mogelijk maakt om dit doel te bereiken. Alleen deze kracht kan Licht geven en wij kunnen het Licht dat nodig is om vooruitgang te boeken alleen met behulp van Arvut (verantwoordelijkheid voor elkaar) ontvangen.

Dit betekent dat ik ben zoals het Licht als ik de verlangens van iemand anders neem, ze wil corrigeren en vervullen, het Licht schijnt in mij en ik ben in een groep opgenomen als een bron van Licht, hoewel ik het Licht van een hogere Krachtbron ontvang omdat ik anderen wil vervullen.

Als wij allen zo handelen, worden we door een gezamenlijke Arvut met elkaar verbonden en zijn we op weg naar het gemeenschappelijke doel. Op elk niveau van onze spirituele vooruitgang krijgen we meer Licht dat ons sterker met elkaar verbindt en zo gaan we voorwaarts. Dit noemen wij: een groep.

Ik denk dat we hier al mee bezig zijn en dat we werkelijk beginnen te voelen dat het fundament voor ons succes onlosmakelijk hiermee verbonden is. Het was steeds zo dat sommige mensen dit begrepen en dat anderen er niet zoveel van begrepen. Nu ‘kammen’ we iedereen met één kam ‘uit’, volgens één maat, één stijl. Wij hebben samen de linie recht gemaakt en we weten en begrijpen hetzelfde. Dit is heel belangrijk, want nu begrijpt iedereen het materiaal en het doel van de beweging op exact dezelfde manier.

Dit was voor iedereen het grootste probleem, want we hebben veel groepen die ver van elkaar wonen, enerzijds creëerde dat een grote, krachtige mogelijkheid tot vooruitgang, maar anderzijds bevonden alle groepen zich op een verschillend niveau en begrepen zij elkaar niet.

Nu doen we dit echter voor het ene geheel en zijn we werkelijk één grote groep geworden.

From the Daily Kabbalah Lesson 2/7/14, Writings of Rabash

Filed under: Arvut, Groep, Groepswerk, Verbinding - Geen reacties→

Congres in Guadalajara “One Heart for All”

Vraag: Wat moeten we eerst corrigeren: onszelf of de omgeving?

Antwoord: Dat is een heel ingewikkelde vraag. Ik kan mezelf niet corrigeren zonder de omgeving en ik kan de omgeving niet corrigeren zonder dat ik mezelf corrigeer. In de mate waarin ik mezelf corrigeer zie ik dat de omgeving al gecorrigeerd is en dat ik alleen mezelf moet corrigeren, dit voelt een ieder van ons.

In feite bevinden we ons in een volmaakte werkelijkheid zonder enig gebrek. Maar in ons is er een besef aanwezig dat wij ons slecht voelen, we voelen dat we gebrekkig zijn en verdeeld. Als we echter de ware werkelijkheid onthullen, die omgeving en die wereld, onthullen we in de plaats van deze wereld een Hogere Wereld. Dan zien we dat er niets anders gecorrigeerd hoeft te worden dan onze waarneming van de werkelijkheid.

Dan blijkt dat ik al die tijd in een perfecte werkelijkheid heb geleefd en dat deze werkelijkheid alleen door mijn ongecorrigeerde waarneming gebroken leek te zijn, want ik was zelf gebroken. Mijn eigenschappen waren corrupt en daardoor beoordeelde ik iedereen vanuit mijn eigen gebreken.

Daarom is het heel belangrijk dat een mens begrijpt dat alleen hij corrupt is en dat alle anderen gecorrigeerd zijn. Maar hij kan zichzelf alleen corrigeren als hij zich op de juiste manier met iedereen verbindt en daardoor aan anderen leert hoe je je op de correcte manier moet verbinden.

Alle mensen buiten hem zijn gebroken delen van zijn eigen ziel. Daarom vindt het werk van onze correctie in twee richtingen plaats: vanuit de mens naar buiten toen en weer terug.

Feitelijk is er in niemand én in de mensheid als geheel geen enkele slechtheid aanwezig. Alleen de onderlinge verbindingen zijn corrupt en alleen daar moeten we onze inspanningen op richten: niet op de correctie van de mens, maar op de correctie van de relatie tot anderen. Als we in een groep een goede verbinding bereiken, ontdekken we door middel van die groep een Hogere Wereld en zien we alles in de correcte vorm.

Een mens moet zijn houding naar de vrienden corrigeren en hen daarmee een voorbeeld laten zien van liefde voor hen. Dit voorbeeld is genoeg, verder is er niets nodig. Als je daarin slaagt, zul je zien hoeveel vorderingen je maakt.

From the Convention In Guadalajara “One Heart For All,” “Day One” 7/17/15, “Preparatory Lesson”

Filed under: Congressen, Correctie, Groepswerk, Verbinding, Waarneming - Geen reacties→

Vraag: Soms is het me volkomen duidelijk dat ik totaal afhankelijk ben van mijn goede of slechte gevoelens. Dit is eigenlijk het enige waar ik me zorgen over maak, maar ik luister naar het advies dat ik daar bovenuit moet gaan en dat ik – ondanks alles wat ik voel – moet proberen de Schepper te rechtvaardigen. Waar bestaat mijn werk uit als ik bemerk dat ik me alleen met mijn gevoelens bezig houd? Hoe moet ik daarmee oefenen?

Antwoord: Je moet een grondige hekel krijgen aan je reacties op wat er gaande is.

Vraag: Maar ik zeg tegen mezelf dat dit nu eenmaal mijn natuur is en dat ik er daardoor geen controle over heb.

Antwoord: Dat excuus is waar en simpel, maar ik moet me ervoor inzetten om me onder de invloed van een andere natuur te plaatsen die in de werkelijkheid bestaat: de invloed van de Schepper, de invloed van het Licht dat in de groep aanwezig is. Dan ga ik voelen hoezeer mijn natuur, namelijk om te willen ontvangen, tegengesteld is aan de natuur van geven, dan ga ik de natuur van geven leren kennen.

Vraag: Hoe kan ik die tweede natuur wakker maken?

Antwoord: Door de groep. Ik wek de krachten op die het me mogelijk maken om de natuur van geven te ontdekken door middel van de juiste houding naar de groep, in de verhoudingen tussen de vrienden die in wederzijdse liefde met elkaar verbonden zijn en die over een bepaalde vooruitgang spreken die ik niet begrijp. Ik kijk naar ze en ik begrijp niet waar ze mee bezig zijn. Ik blijf naar iedereen luisteren die het over de groep heeft en over structuren die we moeten bouwen.

Ik begrijp niet waar dat allemaal voor nodig is. Kabbalisten vertellen ons daar inderdaad over, maar niet expliciet. Zo is het voldoende. We hebben erover gelezen en nu kunnen we met iets anders verder. Ik onderscheid de innerlijke veranderingen nog niet en de informatie met de wetenschappelijke uitleg van de onderwerpen is ruim voldoende voor mij. Waarom moet ik mezelf veranderen in relatie tot de groep?

Vraag: Hoe kan ik mijn houding naar de groep scherper krijgen om zo sterker door hen beïnvloed te worden?

Antwoord: Daarvoor leven we in deze wereld, want hier kunnen we in ons fysieke bestaan handelen en niet alleen in ons verlangen. We kunnen fysieke schaamte ervaren en geen spirituele schaamte.

Ik kom in een groep, ik wil erin opgenomen worden en in die groep blijven. Dan wordt er tegen mij gezegd dat ik verschillende taken op me moet nemen om in de groep te kunnen blijven, dat ik dagelijks de ochtendlessen moet volgen, enz. Als je dat niet wilt, moet je de groep verlaten. Er zijn regels en je moet met alle anderen meedoen in de groep. Hierdoor word ik verplicht om me te laten opnemen in de groep, om samen met de vrienden te zijn.

En dan, of ik het nu leuk vind of niet, zit ik in een workshop waarin iedereen erover praat dat ik mezelf moet zien als klein en de anderen als groot. Dat wordt in onze groep geaccepteerd, en ik volg de anderen en spreek op dezelfde manier: “Mensen, jullie weten dat iedereen zijn hoofd moet buigen voor de vrienden want dat is iets prachtigs,“ en ze zeggen dan ook tegen mij dat het iets heel moois is!

Verder doe niemand iets, maar het Licht dat Hervormt werkt aan ons en verandert ons. Langzamerhand krijg ik een nieuw inzicht dat als ik mezelf werkelijk als klein zie, ik daar heel veel aan zal hebben. Juist door mezelf te annuleren (weg te cijferen) zal ik de Schepper bereiken. Daarom is het zoveel waard.

Dit is een stimulans om spiritueel te ontwikkelen. Misschien is het een egoïstische stimulans voor mezelf, maar het werkt. Dan gaan de omgeving, de leraar, de studie en de workshops me op een nieuwe manier beïnvloeden. De Schepper stuurt me steeds meer staten en situaties die van een hoger niveau afkomstig zijn, verfijnder, meer innerlijk en ik moet ze steeds weer opnieuw uitzoeken om ze correct te kunnen gebruiken voor mijn ontwikkeling. Op die manier blijkt dat de egoïstische natuur geen obstakel is. Dit is voor ons allemaal het beginpunt.

Vraag: Vinden die veranderingen in mij automatisch plaats?

Antwoord: Mijn inspanningen bepalen de veranderingen die plaats vinden. Als ik mij niet inspan, voel ik geen veranderingen. Eigenlijk zijn er voortdurend veranderingen, maar ik merk er maar heel weinig van (1 miljoenste deel) en ik reageer maar op 1 miljoenste van wat ik waarneem. Als we ons in onze wereld ontwikkelen, worden we gevoeliger, gevoelig voor veranderingen.

De gehele spirituele wereld bevindt zich in een gebied van hoge spirituele frequenties die we niet kunnen waarnemen. Als we naar het Licht opstijgen, maken we de overgang naar heel hoge frequenties die zich boven de eigenschappen van onze wereld bevinden. Daarom moeten we op snelle veranderingen van kwalitatieve staten voorbereid zijn.

From the 4th part of the Daily Kabbalah Lesson 2/16/14, Writings of Baal HaSulam

Filed under: Groei, Groep, Groepswerk, Innerlijk Werk, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: Veel vrienden van mij voelen zich ongelukkig omdat ze geen geschikte partner kunnen vinden. Wat moet je doen om de ware liefde te vinden?

Antwoord: Allereerst moet je ermee ophouden om van anderen buitengewone eigenschappen te verwachten en iemand zien te vinden die begrijpt hoe een liefdevolle relatie gebouwd moet worden.

Liefde is uitsluitend gebaseerd op concessies en op het feit dat beiden toegeven aan hun partner en er vreugde aan beleven dat ze de gelegenheid hebben om dat te doen.

Ik vraag van mijn partner geen speciale aandacht en zorg, integendeel, ik beleef vreugde aan het feit dat ik mezelf wegcijfer voor hem of haar.

Vraag: Waaruit bestaat de vreugde om toe te geven aan de ander?

Antwoord: Dat noemen we liefde. Geniet je er niet intens van om iets aan je kind te geven? Dat kan ook in de relatie met je partner. Je hebt alleen het gevoel dat je kind dichter bij je staat op een natuurlijke, animale wijze, want je voelt hem als een deel van jezelf.

Je vrouw is ook enigszins van jou, maar toch bestaat zij ook gescheiden van jou, ze is je nabij en heeft een onafhankelijke mening. Maar door de correctie van liefde wordt deze afstand – het verschil tussen mijn en haar verlangens – opgeheven.

Nu voel ik alleen mijn eigen verlangen en nauwelijks de verlangens van mijn partner. Mijn eigen verlangen is belangrijker voor mij dan dat van hem of haar. Er staat echter geschreven: “Maak jouw verlangen als Zijn verlangen, dan maakt Hij Zijn verlangen gelijk aan dat van jou.” Dit is de voorwaarde voor liefde.

Onze verlangens moeten zich verenigen tot één verlangen. Dit noemen we ‘hechting’. “Man en vrouw en de Shechina tussen hen”, alsof we één lichaam zijn. Het is heel eenvoudig, het ontbreekt ons echter aan de juiste educatie.

Om in staat te zijn tot liefhebben moet een mens opgevoed worden, educatie krijgen en voorbereid worden in speciale cursussen. De mensheid als totaal mist een dergelijke educatie. We zullen ongelukkig blijven totdat we leren hoe we dergelijke relaties kunnen bereiken.

Vraag: Iedereen is op zoek naar liefde, maar hoe krijgen we mensen zover dat ze naar dergelijke cursussen gaan? Ik betwijfel of ze de voorwaarde van zelfopoffering zullen kunnen waarderen.

Antwoord: Dat komt omdat we onszelf voor de gek houden. We denken dat we winnen als we bij ons standpunt blijven. Maar wie heeft baat bij zo’n teleurstelling? We willen liefhebben en alleen onszelf vervullen door onze geliefden en onze families te gebruiken. Uiteindelijk brengt dit ons noch genot, noch liefde.

We moeten mensen leren hoe ze op de juiste manier een vervulling kunnen vinden die volmaakt en eeuwig is. Een dergelijke vervulling is alleen mogelijk als we elkaar liefhebben, want een mens kan altijd aan anderen geven, hen eindeloos vervullen en daar voortdurend genot aan beleven.

Het is een doorlopende cyclus die altijd naar mij terugkeert en op die manier bereik ik een gevoel van onvoorwaardelijke liefde en zelfs meer: eeuwige liefde.

Want dan gebruik ik niet mijzelf en mijn omgeving, integendeel, ik breng iedereen in mijn omgeving met mijn liefde tot leven. Zo bereik ik een gevoel van een oneindige opgang naar een hogere dimensie, naar Gan Eden (het Paradijs), naar eeuwig leven. Liefde is het Paradijs.

Daarom is het niet nodig om ergens op zoek te gaan naar liefde, je moet het eenvoudigweg bouwen.

From KabTV’s “A New Life” 7/30/15

* In deze vakantietijd zal er niet elke dag een nieuw blog verschijnen.

Filed under: Educatie, Liefde - Geen reacties→