Vraag: Wat gebeurt er met iemand als hij een theater in komt en onder de indruk raakt van de bijzondere sfeer daar? Waar gaan zijn dagelijkse gedachten en zorgen naartoe?

Antwoord: Het is een bekend feit dat grote vissen kleine vissen eten. Dus als iemand naar gebeurtenissen op het podium kijkt, ervaart hij een veel grotere emotie dan al zijn andere emoties, dan vergeet hij al zijn zorgen.

Tijdens de grote depressie in de VS in de dertiger jaren kochten mensen vaak bioscoopkaartjes in plaats van brood. Een film was belangrijker dan voedsel omdat het grote emoties in hen opriep. Tijdens de film dachten ze niet meer aan zichzelf en hadden ze geen behoefte aan brood.

Vraag: Waarom is het zo belangrijk voor een mens om een paar uur niet aan zichzelf te denken?

Antwoord: Het geeft een onbeperkte vervulling. Brood kan iemands maag vullen, maar als hij eet slikt hij elk stukje met tranen in zijn ogen door want hij lijdt omdat hij zich arm en ellendig voelt. Op deze manier bevrijdt hij zich niet van de moeilijkheden en de problemen die het leven met zich meebrengt. Hij maakt zich zorgen over zijn familie, zijn vrouw en kinderen, zijn huishouden en hij ziet hoe hulpeloos en arm hij is.

Maar als hij naar het theater gaat en het leven van een koning in een kasteel meemaakt, dat zo ver van zijn eigen leven afstaat, is hij bereid om voor deze ervaring te betalen. Hij identificeert zich met de hoofdrolspelers en voelt ze als gelijken. Hij brengt twee uur in een magische wereld door. Hij wordt helemaal opgenomen door de voorstelling en als kijker houdt hij op te bestaan, hij wordt als een spons die alles absorbeert wat op het podium gebeurt.

Vraag: Maar waar gaat zijn eigen leven naartoe in die twee uur?

Antwoord: Zijn eigen leven verdwijnt en hij heeft het gevoel dat hij in een wonderlijke droom leeft. In werkelijkheid is ons huidige leven ook een droom… Maar dit is een heel ander spel.

From KabTV’s “A New Life” 5/22/14

Filed under: Educatie | Add Comment/Ask Question→