Mening (Karlheinz Ruckriegel, onderzoeker naar geluk aan de Georg-Simon-Ohm Hochschule, de Universiteit voor Toegepaste Kunsten in Neurenberg): ” Waar mensen een dagelijkse strijd moeten leveren om te overleven, zijn ze niet tevreden met hun leven. Ze voelen een directe relatie tussen inkomen en tevredenheid. Ze zeggen dat geld geen geluk brengt, maar dat geluk wel samenhangt met de hoeveelheid geld.”

“Vanaf een bbp per hoofd van de bevolking van 10.000 dollar per jaar is deze afhankelijkheid echter minder groot en vanaf 20.000 dollar voelt men geen afhankelijkheid meer. Vroeger werkten werknemers gewoon hard, van begin tot einde, ze werden betaald en hadden verder niets nodig.”

“Tegenwoordig is zelfrealisatie belangrijk, met interessante zaken bezig zijn. Mensen zijn in hun werk uit op succes, vriendschap, erkenning, projecten met een toekomst en mogelijkheden om hun talenten te ontdekken. In het algemeen is het bruto binnenlands product geen indicatie voor algemene tevredenheid.”

“Hoe groter de sociale ongelijkheid is, hoe minder gelukkig de burgers zijn. Dit wordt met name duidelijk wanneer mensen reeds bij hun geboorte ongelijke kansen hebben en niet in staat zijn om tijdens hun leven deze situatie te veranderen. Dit geldt voor twee objectieve indicatoren: levensverwachting en gezondheid.”

“Het niveau van welzijn wordt beïnvloed door sociale contacten, actieve deelname aan het openbare leven, werk dat tevredenheid, welwillendheid, gezondheid en innerlijke vrijheid brengt.”

“De stellingen over de wetenschap van geluk zijn niet controversieel meer, maar wetenschappelijk bewezen.”

Mijn commentaar: Onze egoïsme neemt toe en vraagt om een meer kwalitatieve vervulling. Daarom bestuderen mensen op het ogenblik meer dan ooit heel serieus de bronnen van het geluk.

Filed under: Crisis, Egoïsme, Gelukkig Zijn, Maatschappij, Nieuws | Add Comment/Ask Question→