Vraag: De recente oorlog in Israël heeft een speciale verandering in de jongere generatie teweeggebracht, plotseling is er een verandering in begrip, een groot verlangen dat hiervoor nog niet bestond. Een paar maanden geleden hadden woorden als ‘eenheid’ en ‘verbinding’ geen aantrekkingskracht op jonge mensen, maar door de recente gebeurtenissen voelen zij de verbinding tussen mensen, het is alsof dit gevoel in hen is geprent.

Over het geheel genomen is het de generatie die in de oorlog heeft gevochten en als zij het niet zelf waren, waren het hun vrienden. De vriend van mijn dochter kon niet wachten om te worden opgeroepen en stond te popelen om naar het front te gaan en deel te nemen. Om de een of andere reden had hij het gevoel dat hij iets zou missen als hij niet zou deelnemen

Antwoord: Een mens voelt dat hij niet krijgt wat hij verdient. Wanneer hij naar het front gaat, voelt een soldaat dat hij iets krijgt door daar aanwezig te zijn en niet dat hij geeft. Het is een nieuw fenomeen dat we niet eerder in oorlogstijd of in militaire operaties hebben meegemaakt. Het behoort tot het volgende niveau van de mens die geven gaat voelen als ontvangen.

Een soldaat die naar het front gaat en een wapen krijgt om orders uit te voeren, behoort te voelen dat hij zichzelf opoffert als hij de natie dient. Maar hij voelt plotseling dat hij ontvangt omdat hij een gevoel van verbondenheid met zijn volk krijgt door een actie die iedereen met elkaar verenigt. Hieruit ontvangt hij de kracht van eenheid.

Als hij niet naar het front gaat, heeft hij deze sterke indruk niet, het is alsof hij leeg blijft en iets mist. Dus hij verlangt ernaar om zich in het centrum van de gebeurtenissen te bevinden om zich één te voelen met iedereen, niet alleen fysiek, maar ook mentaal. Dan krijgt hij een gevoel van vervulling. Hij begrijpt dat dit de enige plek is die hem kan vervullen.

Deze keer kwam dit gevoel heel duidelijk tot uitdrukking. Laten we hopen dat het voldoende is om ons nu zonder oorlog vooruit te helpen.

From KabTV’s “A New Life” 8/12/14

Filed under: Disseminatie, Eenheid, Israel, Wereld - Geen reacties→

Uit de brochure ‘De Enige Uitweg – Israël Vandaag’

Onlangs riepen uitdrukkingen als: het ‘uitverkoren volk’, ‘mensen van de idee’, ‘spiritueel volk’ een gevoel op van onbehagen, wreedheid, religieuze beperkingen en bovenal van niet verbonden zijn met al deze begrippen.

De oorlog tegen Hamas heeft in feite een ideologische revolutie gecreëerd. De media, met name de sociale netwerken, werden letterlijk overspoeld met dit soort uitdrukkingen. Ze komen van beide kanten, van Joden en niet-Joden. Wanneer er overal raketten het land bereiken, verdwijnt het gevoel een buitenstaander te zijn snel.

Enerzijds is er een gevoel van hopeloosheid, anderzijds praat en schrijft niemand erover dat we Israël zouden moeten verlaten en op zoek moeten gaan naar een veiliger plaats in een ander deel van deze planeet.

Waarom is dat zo? Omdat we zien dat deze planeet geen Joden wil. Vroeger werd er in sommige landen over antisemitisme gesproken, nu is het moeilijk om een land te vinden waar antisemitisme niet bestaat. Het is letterlijk zo dat elke dag deze activiteit toeneemt op plaatsen waar het antisemitisme zich voorheen heeft gemanifesteerd, en waar het niet bestond begint het nu snel te groeien.

Zo’n krachtige golf van anti-Israël gevoelens, of beter gezegd antisemitische verklaringen, is er nooit geweest, tenzij we ons natuurlijk nazi-Duitsland herinneren. Zelfs landen als El Salvador, Peru en Argentinië, hebben zich aangesloten bij de algemene chaos en hebben een begin gemaakt met het terugtrekken van hun ambassadeurs.

 Het kan de wereld niet schelen dat we voedsel, energie en medische zorg verschaffen aan degenen die onophoudelijk onze steden bombarderen. De wereld is ernstig bezorgd over het feit dat er zoveel terroristen worden gedood en dat er zo weinig slachtoffers zijn onder degenen die zich tegen de terroristen verzetten.

Gepost op 18 augustus 2014

Filed under: Israel, Wereld - Geen reacties→