Vraag: Waarom gaat de Schepper zo compromisloos met het schepsel om door hem voor onveranderlijke wetten te plaatsen? Waarom kan Hij niet meedogender zijn, zoals een vader ten opzichte van zijn zoon?

Antwoord: Een kind kan de strengheid van zijn vader nooit rechtvaardigen. Met zijn kinderverstand kan hij zijn vader niet begrijpen en zien wat in de toekomst de resultaten en de voordelen zullen zijn van de opvoeding die zijn vader hem geeft. Het kind wil de hele dag spelen, alleen maar snoep eten en tv kijken. Hij kan zijn ouders geen gelijk geven als zij steeds weer bepaalde dingen van hem verwachten en hij luistert met tegenzin naar hen, omdat hij voelt dat hij van hen afhankelijk is, maar niet omdat hij hen gelijk geeft.

In spiritualiteit is alles veel ingewikkelder omdat wij niet voelen met hoeveel vriendelijkheid de hogere Voorzienigheid met ons omgaat. In de wereld van het kind geldt niet dat wat hij niet wil betekent dat hij moet veranderen: als een kind gehoorzaamt, zijn huiswerk doet en de rommel die hij maakt opruimt, kunnen zijn ouders verder niet over hem klagen, want meer kunnen zij niet van hem verwachten.

Maar in de spirituele wereld ligt het anders. Daar ben je altijd iemand die de wet breekt, want je komt daar om te beginnen met gebroken kelim (vaten). Je wordt vriendelijk behandeld en de methode van correctie wordt aan je geleerd: er wordt een groep voor je georganiseerd, net zoals een kleuterschool, met iemand die voor je zorgt en met allerlei speelgoed. Dit is genade en een enorm grote Hulp van Boven, al je zonden zijn vergeven en je krijgt op alle mogelijke manieren steun, zodat je tot op zekere hoogte correctie bereikt en dingen gaat begrijpen.

In onze wereld vatten we ‘opvoeding’ op als een dwang die aan kinderen opgelegd wordt. Maar in de spirituele wereld is dwang onmogelijk. Ik kan zien dat een student jarenlang niet verandert, steeds weer dezelfde fouten maakt, in dezelfde valkuilen stapt en ik kan er niets van zeggen. Ik was net zo en het gaat op het hele pad zo door.

Dit is ons pad en we kunnen er niets aan veranderen. Tot op het moment dat een mens de les, de methode en de Torah zelf ontdekt kan hij niet verder komen. Dit kan niet onder dwang, maar alleen doordat een mens dit inziet.

Daarom kunnen we niet klagen en zeggen dat we overheerst worden door een wrede vader, ondanks alle verschrikkelijke gebeurtenissen in onze geschiedenis. We kunnen ze niet rechtvaardigen, maar later zullen we inzien dat alles wat de hogere Voorzienigheid doet uit Liefde voortkomt. Hoewel we dit in onze huidige situatie niet kunnen rechtvaardigen, omdat we hier nog te ver van afstaan, maar als we de waarheid ontdekken zullen we zien hoe groot de correctie was die hierdoor plaatsvond.

“Hij heeft een wet gegeven die niet gebroken kan worden”, dit betekent dat er één wet is. Er is Licht en een kli (vat) en zij zijn tegengesteld aan elkaar, dit is de wet. Later, als zij met elkaar verenigd zijn, treedt hierdoor de wet van evolutie in werking, namelijk de wet van gelijkvormigheid. Dit alles komt uit één Gedachte voort, uit één wet.

Uiteindelijk is het de bedoeling dat ik een staat bereik, waarin ik mij vanuit mijn eigen wil aan deze wet wil houden, alsof er niemand anders bestaat, alsof er geen Schepper bestaat. Als ik word zoals de Schepper en naar Zijn schepping kijk zoals ik er volgens deze wet naar moet kijken, wil dat zeggen dat ik gelijkvormigheid met de Schepper heb bereikt.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 3/6/13, Writings of Baal HaSulam

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Egoïsme, Gelijkvormigheid met de Schepper, Groepswerk, Waarneming | Add Comment/Ask Question→