Vraag: Als we het Boek de Zohar lezen zijn er gedeelten die ik begrijp en gedeelten waar ik gewoon niets van kan maken, hoe moeten we daarmee omgaan? Moeten we proberen om ze toch te begrijpen of moeten we het verstand helemaal buitensluiten?

Antwoord: Het is waar dat er in het Boek de Zohar gedeelten staan die we kunnen begrijpen en gedeelten die we niet kunnen begrijpen. We moeten op zoek gaan naar het gevoel, dat is een kli (vat) waarmee ik waarneem. Als het verstand je een emotionele indruk kan geven, werkt het zoals het behoort. Maar als het alleen als een koel verstand functioneert, zijn we op de verkeerde weg. Dat wil niet zeggen dat we wetenschap of een rationele benadering niet zouden waarderen, maar wel dat het verstand wordt ontdekt in de kelim (vaten) van het gevoel. Deze kelim komen eerst, zij vormen de basis. Het verstand kan alleen maar onderzoeken wat zich daarin bevindt.

Ik moet dus eerst nagaan of ik voel en dan vanuit dat gevoel begrijpen wat ik voel. Dit wordt genoemd ‘Het hart begrijpt’. Eerst komt het hart, de kli. In de kli voelen we, maar we begrijpen het niet. Daarna komt er een verlangen, het ontdekt het Licht. En wat ontdekt het, wat overdenkt het? Het overdenkt welke correcties uitgevoerd zijn, waardoor het huidige gevoel weer ontdekt kon worden.

De correcties die ik heb uitgevoerd, mijn handelingen waardoor ik het huidige gevoel heb ontdekt, worden mijn verstand genoemd, wat ik bereikt heb is mijn gevoel. Het blijkt dat mijn hart begrijpt. De correcties die ik in mijn hart heb uitgevoerd, bevinden zich nu in mijn denken omdat ik ze allemaal heb ervaren, ik heb ze uitgevoerd en ik vergelijk ze, verzamel ze, verbind me ermee en maak dan een aftreksom, zoals bij wiskunde. Dat alles doe ik in mijn hart, in de kelim waarmee ik voel.

Maar nu verdiep ik me met mijn verstand in deze correcties en ik ontdek een nog grotere diepte in het voelen. Zo vermenigvuldig ik mijn kelim van voelen 620 keer met mijn denken, door nu te begrijpen door welke correcties ik ben heen gegaan om de huidige staat te kunnen ontdekken.

Dit alles betekent dat voelen zonder denken op het levenloze niveau van de natuur blijft, door het denken te integreren met het voelen, hef ik het voelen op naar hogere niveaus, van Nefesh naar Ruach, naar Neshama, naar Haya en naar Yechida. Het Licht zelf verandert nooit, alleen door diep te graven in mijn nieuwe kelim van waarneming ontdek ik daarin NRNHY. Het Licht zelf is Nefesh.

From the 2^nd part of the Daily Kabbalah Lesson 12/26/12, The Zohar

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gevoel, Kabbalah Studie, Zohar - Geen reacties→

Vraag: Hoe kunnen we met elkaar dingen in de groep veranderen zodat wij verder kunnen komen?

Antwoord: Het is onze taak om het besef van de grootheid van de Schepper de hele dag in de vrienden te ontsteken, net zoals het ‘brandende braambos’ dat in vuur en vlam staat, maar niet verbrandt. Daarover moet iedereen nadenken en bezorgd zijn. Zelfs als het je lukt om vandaag een paar minuten langer dan gisteren bezorgd te zijn, is dat al een zinvolle toevoeging. Onderschat de kleine inspanningen niet, de ‘pennies’ die met elkaar oplopen tot een grote som. Juist wat je toevoegt telt.

Laten we veronderstellen dat je, nu je onder de indruk bent, met je hele hart besluit om verder te gaan in de richting van grootheid van de Schepper – hoewel de gedachten die je overdag hebt over wat belangrijk is afhankelijk zijn van de Schepper en van de groep – hiermee noodzaak je de vrienden al om je aan te moedigen: “Ik vraag jullie, maak zoveel mogelijk contact met me, stop er niet mee, zodat de behoefte aan de grootheid van de Schepper in mij zal toenemen.”

En je moet hetzelfde aan Hem vragen. Alleen hierdoor, door middel van de groep, kun je jezelf activeren. Houd deze innerlijke vraag tijdens de les in je gedachten en creëer daardoor een behoefte in jezelf. Het lijkt erop dat de vrienden je alleen zullen helpen als je op hen een beroep hebt gedaan, maar in feite is jouw vraag aan de groep jouw onvolkomenheid die in contrast staat met het Licht. Al het andere is als een ‘illusie’ geschapen. De Schepper is in de groep verborgen en wordt daar geopenbaard, maar eigenlijk gaat het voortdurend om jouw verlangen en jouw werk. De groep leeft ook in je, hoewel je het gevoel hebt dat de groep buiten je is. Je doet een beroep op de vrienden om de externe illusie dichter bij je te brengen, door een kli (vat) te worden waarin de Schepper wordt onthuld.

Vraag: Aan wie moet ik dan om hulp vragen?

Antwoord: Aan de omgeving, omdat je nog niet kunt zeggen dat jij dat bent. Stel je maar voor dat ‘de omgeving uit de kelim (vaten) bestaat, uit mijn verlangens, uit mijn deel dat van mij afgescheiden is’. Er zal een tijd komen dat je zult vragen of de Schepper die omgeving aan je teruggeeft, zoals er geschreven staat: “Het zijn mijn broeders naar wie ik op zoek ben.”

Dus we moeten iedere dag steeds meer inspanningen verrichten, die krachtiger en duidelijker merkbaar moeten zijn. Je weet niet welke fasen je nog door moet, maar je komt verder, totdat je voelt dat deze hele kli van jou is, dat de verlangens van de vrienden jouw essentie zijn, dat het allemaal innerlijk in je aanwezig is. Wanneer je de vrienden niet langer meer buiten je ziet, zul je ze in je gaan voelen, zoals een moeder haar baby voelt, ook al is hij groot.

From the 4^th Daily Kabbalah Lesson 12/20/12, “The Wisdom of Kabbalah and Philosophy”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gebed, Groepswerk, Innerlijk Werk, Intentie - Geen reacties→